I"e «ïanrgaiigé
■'ff
i
SP
Donderdag 25 September 1902.
Bericht.
BUITENLAND
FEUILLETON.
Zielen-Verwantschap.
Wij
in
ABONNEMENTSPRIJS:
jBMiiden Toor Amersfoortf 1.25.
m franco per post- 1.75.
jjer|i|ke nummers- O.Ü5.
Conrant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
en Feestdagen.
rtentiën, inededeelingen enz., gelieve men vóór 10 unr
Biorgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Ut/echtschestraat 1. Intercotnm. Telcphoonnummcr 66.
PRIJ8 DER ADVERTENTEÈN
Tan 1—5 regels0.75.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsraimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bjj abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
M hen die zich met 1 Octo-
i.s. als abonnó opgeven,
dt o"s blad van af heden
lAflS bezorgd.
iroep der Boerengeneraals
op de beschaafde wereld.
jij outvingen naméns de Boeren-gene-
ihet volgende ter plaatsing, waarvan ver-
ynbeveling ons overbodig toeschijnt
nl de wereld nog versch in Tiet geheu-
jpt hoe de Boeren na een 'bangen strijd
janna onafhankelijkheid van meer dan
een half jaar, eindelijk genoodzaakt
1025 pvorden de termen va.n overgave, hun
ie regeering van Zijne Britsche Majesteit
Eduard VII voorgelegd, door middel
jmine afgevaardigden te Ver een i ging aan.
tjktijdig werd ons door die af ge vaardig
eed ragen ons naar Engeland te bege-
einde in de eerste plaats een beroep
nieuwe regeering te doen om de ont-
Ejto ellende die door de lengte en breed-
rnieuwe kolonies heerscht, te verzachten,
to hier in niet dan zouden wij1 een
voor liefdadige bijdragen op de men-
jkheicl van de beschaafde wiereld doen.
wij er tot dusverre niet in geslaagd
ie Engelse lie regeering te bewegen ons
eerder behulpzaam te zijn, en de nood
rijfelijk hoog is, blijft er voor ons niets
n ons te wenden naar de volkeren van
en Amerika.
:de hachelijke dagen die wij doorworstel-
vas het ons en de onzen zoet, gedurig
van sympathie uiit alle oorden te ontr
,Dt geldelijke en andere ondersteunin-
i onze vrouwen en' kinderen in de con-
- itieknmpen, en aan de krijgsgevangenen
ie deelen der aarde, droegen oneindig
lijom het lot van die arme ongelukkigen
iriichteu, en wij nemen deze gelegenheid
om namens het volk van de gewezen
lölieken zen innigen dank te betuigen
allen, die ons in het verleden liefdadiglijik
ondersteund. Het Boeren-volk je kan
oer de hulp vergeten, die hetzelve bewe-
ictd in de donkere uren van zijne beproe
ft
jpijt
kt volk van de twee republieken had al-
ral voor zijne onafhankelijkheid en nu de
tóstrijd voorbij is, staat het totaal gerui-
ii. Hoewel wij niet de gelegenheid' hadden
nauwkeurige» staat op te maken van de
wuting. aangericht in de twee republie-
ajn wij op grond van onze persoonlijke
sis overtuigd, dat er minstens dertig dui-
buizen op de boerenplaatsen en boven-
tal van dorpen door de Britten geduren-
leaoorlog verbrand of vernield zijn.
to woningen, met de meubelen zijn ver
brand of vernield, onze boomgaarden neer
geveld, alle landbouwgereedschappen st.uk ge
slagen, molens vernietigd, elk levend dier is
weggevoerd of gedood, niets bleef ons, helaas
over. Het land is eene woestenij. Ook heeft
de oorlog vele slachtoffers igeëischt en het land
weergalmt van het geween der hulpelooze
weduwen en weezen.
Bovendien behoeft niet te worden herin
nerd hoeveel in de toekomst voor de opvoe
ding van de kinderen onzer burgers zal noo-
dig zijn.
In dezen grooten nood wenden wijl ons nu
tot de wereld met liet verzoek oin door lief
dadige bijdragen onze weduwen en weezen,
onze verminkten en andere nooddruftigen to
hulp te komen en onze kinderen behoorlijk
te doen onderwijzen.
Wij wijzen op de vei schrikkelijke gevolgen
van den oorlog, om onze groote behoefte ter
kennis van de wereld te brengen eoi geenszins
om. de gemoedereu op nieuw gaande te maken.
Hel zwaard rust nu in de schede en alle ge
schillen zwijgen in tegenwoordigheid van 700
groote ellende.
De schade, door den oorlog berokkend, is
onbeschrijfelijk groot, zoodat het kleine be
drag dat Engeland, volgens de termen van
overgave, zal schenken, zelfs indien tienmaal
vermenigvuldigd geheel en al ontoereikend
zal zijn m ook maar de oorlogsverliezen te
dekken.
De weduwen en weezen, de verminkten t
nooddruftigen, en onze kinderen voor v «e
alleen wij dit beroep doen, zullen du-s daaruit
weinig en in de meeste gevallen niets trekken.
Alle bijdragen zullen, gestort worden in 1 n
fonds genaamd' „Het Generale Boer en-hu b>
fonds," en dit fonds zal uitsluitend besteed
worden om in de behoeften van de personen,
voor wie hetzelve verzameld wordt nu cn in
de toekomst te voorzien.
Wij verzoeken vriendelijk de harielijfcei sa
menwerking van de bestaande comité's in de
verschillende landen van Europa en Amerika,
en staan nu op het punt die landen beurte
lings een bezoek te brengen ten einde de zaak
behoorlijk te organiseeren.
(w. g.) LOUIS BOTHA.
C. R. DE WET.
J. H. DEiLAREY.
Politiek Overzicht
Onderhandelingen zonder einde.
De Hongaarache minister-president Kolo-
man von ozell heeft zich deze week weder
naar Ween en begeven, vergeaeld van zijne
drie ambtgenooten Lueacs, Daranyi en Lang,
om de onderhandelingen met de Oostenrijk-
sohe regeering te hervatten over de vernieu
wing van den „Ausgleioh", het compromis
dat de staatsrechtelijke verhouding regelt
tusschen de beide staten, die samen de mo
narchie OostenrijkHongarije uitmaken.
LOUISE AHN—de Jonoh.
•Moet ik ama alleen laten, nu zei zoo
is! Moet papa. zóó onaardig wleaen?"
A'eoi," kStamk hot b el beslist met h-it
«ling varandJeiVib 'ki:ndiusl.cimawcLje L>e
P,"* werden optans rustig, dlaa.rna lieei
Trig vooruitgestoken, om 'n kusje! van
'b -f te bédeldnZe kregen er twee, dï'io
Wgfe, cn gaven etr een aantal terug, terwijl
zich tolt zijn mteiisje bukte.
Mm of nieter als eene belofte, gaf Hesje ook
paar weïge maande zoontjes aan Truus,
^naliet tweetal zich op weg begaf.
Ocetetrrof ging naar de banner zijner
Hij trad zachtjes binnen, bevreesd,
sluran, als ze soms ing.sluimtrd was
'foi onriiötigcn nacht.
■wil je daar eindelijk. Truus?" klonk het
"tfijk v.m de zieke.
"Ik ban het.," verklaarde van O'oGteirihof,
^'j komend. „Truus «Moést etr eens uit.
'is met Hesje naar 't strand."
•w beloofde me tcoh... foei. hoe onaardig
baar!"
"*e woei niet onredelijk zijn, Marie Ze
heeft zich gisteren den boelen dag ingespan
nen, wat zoo goed niet was na den schrik,
toen je daar zoo onverwacht flauw viel, en
dan de angst, toen je maar niet bij kondt
komen..."
,,'n Prachtige redeneering, dat moet ik zeg
gen. Me dunkt, dat. ik er 't engst aan toe was.
Maar 7.0c gaat het menschen. die lang' ziek
zijn. hoeven geen medelijden te verwachten
Ze ondervinden alleen maar dat 70 in den
weg zijn, dat ze te veel inspanning va.n ande
ren vergen..."
„Och, Marie, spreekt nu toch zoo niet,"
viel van Oosterhof zijne vrouw cp zóó '11 droe
ven toon in de rede, dat ze hem een oogemblik
vorschend aankeek.
„Verveelt het je dan niet eindelijk?" vroeg
ze.
„Neen't hindert me wel, dat je 't
vraagt... jo moest weten, dat het alleen om
jouiwentwille is, als ik gedrukt ben onder je
toestand."
„Eu dus zondt jij Truus uit? Isee toch naai
de Voor dams?"
,,.Ia, en ik heb n.oeite genoeg gehad, om
"haar zoover te krijgen. Ze wilde absoluut, dat
ik uit zou gaan
„Ze zou me wat voorleden. Maar Tc ben
toch ook véél te moei... anders aou ik. 't jou
vragen."
,,'k Wil 't héél graag doen."
„Neen, toch niet. Verzuim je werk niet
voor mij. Je doet me nu 't meeste plezier
met me maar stilletjes alleen te laten."
Teleurgesteld ging hij naar zijn kamer, pro
beerde te werken, maar scheen er de rechte
opgewektheid: toe te missen.
In gedachte verzonken wandelde hij de ka-
Men heeft dikwijls Oostenrijk liet „land
der onwaarschijnlijkheden'' genoemdmen
zou het ook het „land der confer en tién" kun
nen noemen. Nergens ter -wereld worden zoo
vele conf eren tien gehouden don daar. Men
heeft er van allerlei aardconferentiën tus
schen, de rijksministers, conferentiën tusschen
de Oostenrijiksche en Hongaarache regeeiin-
gen, conferentiën tusschen de postonrijiksohe
regeering en de Czechon, of tu when de Cze-
chen en de Duitschers, of we* tusschen de
regeering en de Italianen van Tirol, of tus
fcchcn de Polen en do Ruthei'.en, enzenz.
Nu eens wordt er geconfereerd te Budapest,
dan weer te Weenen, vervolgens te Ischl of
ergens anders, maar steeds mei„heteclfdo ne
gatieve resultaat.
De conferentiën over den „Ausgjeieh" zijn
den 3en Januari 1896 begonnen-, zij hebben
de ministeraën Badeni, Gautsch, Thun, Clary
en Wittek overleefd en duren onder het ka-
binet-Koerber nu reeds twee jaren. Tot dus
ver hebben over deze zaak meer dan 200 con
ferentiën tusschen de betrokken ministers
plaats gehad.
Thans zijn, 11a e enige weken van rust, de
conferentiën hervat, waarin 111011 moet trach
ten tot overeenstemming te komen over het
douane-tarief. Tn een vorig stadium van de
onderhandeling schreef het officieuse F rem
de nblatt „Stap voor stap moest iedere hand
breed weg» bevochten en van zich telkens
weer opstapelende beletselen bevrijd worden.
Bij herhaling scheen het alsof sommige belet
selen volstrekt, niet overwonnen konden wor
den, totdat ook. zil ten slotte hun dreigend
aanzien verloren Steeds nauwer werd de
kring en steeds meer vragen konden als voor-
loopig afgedaan ter zijde gelegd worden. Wel
is waar hangt iedere afzonderlijke reeds over
wonnen moeiehjikheid nog zóó lang als een
zwaard van Damocles boven het geheel, tot
dat de geheele Aiisgieich geborgen zal zijn,
omdat de deelen van liet compromis geen
zelfstandig leven kunnen hebben. Eerst liet
sluitpunt zal aan het compromis de ziel
geven"'
Om te trachten dit sluitpunt te bereiken,
zijn nu de conferenitaën hervat. Het is een
arbeid, die zeer goed te vergelijken zou zijn
met dien van Sisyphus. Geon van de mi
nisters wil wijken, want ofschoon beiden per
soonlijk wellicht verzoeningsgezind zijn, zij
vioelen zicih verantwoordelijk tegenover hunne
respectieve parlementen. Ware 't niet, dat
de Keizer hen dringt, die volstrekt wil, dat
heb tot eene solutie, zal koanen, zij zouden
ook nu nog een besluit uit den weg gaan.
Nu is het mogelijk, dat zij het ten slotte eens
worden, gedachtig aan de oude spreuk
„Nood breekt, wet," en dat zij o,ver en weer
elkaar couiceseiëiii zullen doen, die ziji dan
aan hunne parlementen, zullen voorstellen als
overwinningen, op de andere partij behaald.
Maar de omstandigheden zijn voor de
beilde minister-presidenten niet. gelijk. De
heer von Szell beeft in Hongarije geen groote
bezwaren te overwinnen, gesteund als hij
wordt doov eene groote eui gewillige meer
derheid in het parlement. De heer von Koer-
ber daarentegen bevindt zich tegenover een
parlement, dat, wel verre van het vraagstuk
van het compromis met Hongarije uit eco
nomisch en financieel oogpunt te behande
len, er een diwanganidJdel van maakt, oan
voor de nationaliteiten concession van de
regeering te verkrijgen. De Czeohen zijn in
dit opzicht verbazend openhartig. Zij ver
kondigen wijd en zij|d, dat, de regeering hun
ter wille moet zijn en in den in we wilgen
dienst van Bothemon en Moravië de Czechi-
sehö haal mei die Dttiitsdie op gelijken voet
moet stellenkunnen zij; dat niot gedaan
krijgen, dan zullen zij obstructie voeren to
gen liet compromis tusschen Oostenrijk cn
Honigarijo Do Moravische afgevaardigde
Stra-nisky is zelfs daarmede nog nic... tcAie-
demhiji verlangt boivondiein nog de toezeg
ging, dat er een nieuwe Ozetihische universi
teit zal worden gostiolit in do Duitsohe stad
Butinn. Nu zijn er wol is waar enkele
Czcehisdha bladen, die daartegen, opkomen
en de ob^irujctio bij gelegenheid der behan
deling van, het compromis als omigeoarloofd
beschouwen, omdat dit in do eerste plaa'-s
eene ecoinoanlsche lcwestioj is, bö welker op
lossing hiandied eni nijverheid belang hebben,
die lijden onder do nu heersëheude onzckc-i-
iheid hoe de oooinomische Intrekkingen tus
scihen de beide dieelen dor monarchie zullen
worden geregeldMaar dergelijke stemmetu
klinken als die van dén roepende in den
woestijn.
Over een paar waken zal de rijksraad we
der hij een. geroepen rmoo.icn worden. Of dan
de bum dol weteoaiitwe.ipom, die samen dc
uieawve regeling van hot comproanis zullen
vormen, gereed zal zijn oan te worden inge
diend, is voor 't oogenblik nog niet te zeg
gen. Maar voel onzekerder nog is liet cf, als
dat werk in ontwerp gereed is, he; bc^tamd
zal zijn tegen de vuurproef der behand-ling
in heit parlement.
Telegrammen.
BerlijnSept. Do tarief-commissie be
sloot 11a een levendig debat de artikelen 99
tot 107 {betreffende paarden, rundvee, enz.,
pluimvee, vleosah) to handhaven naar de be
sluiten in eersto lezing, maar voor spek een
nieuiw artikel 107a te maken. De commissie
verwierp bij art. 114 don vrijdom van in
voerrechten voor gezouten haring en, nam
thans aan het eerste regeeri 11 g-v00rstelwaar
bij het roehti wordt bepaald voor hecle tot
achtste tonnen op 3, overigens op 2 mark.
Verder hei-stelde zij het regeeringsvoorstel
bij art. 131 (melk) en verwierp liet voorstel
Herold. dat een recht verlangde van 4 mark
voor melk en 20 mark voor room.
De afdëelingen D en E werden zonder do-
bat afgehandeld.
Morgen voortzetting.
Parijs, 25 Sept. Een telegram uit, Seoel
aan den Figaro meldt, dat het gerucht loopt,
dat de Keizer van Korea gestorven is.
Commentry2Jf Sept. Het mijnwerkerscon
gres heeft een telegram ontvangen uit Do-
rigiiie9 (departement du Nord) waarin wordt
medegedeeld dat 8000 mijnwerkers besloten
hebben tot staking. De gedelegeerden van dat
departement, op het congres aanwezig, zijn
onmiddelliik in geheime vergadering gegaan.
Londen, 25 Sept. De schenlker van de gift
van 100.000 dollars, die Botha ontvangen
beeft door tiusschenkomst van Arnold White,
was Henry Phipps van de Carnegie Steel
trust.
Bij het aanbieden van deze gift sprak
Phipps de hoop uit, dat, nu de vrede geko
men is, alle str"d zou worden begraven en
er niets onvriendelijks voor Groot-Brittannië
zou worden gedaan. Hij, we mekte, dat het
geld zon worden geadministreerd door Bo
tha, Delarey en nog een derde.
Botha zêide bij de aanneming van de
gift, dal, luj niet aarzelde om te verzekeren,
dat liot geld geheel voor philantropisoho
doeleinden zou worden gebruikt en in geen
opzicht zou worden besteed op eene wijze
onvriéndelijk voor Groot-Brittannië. In over
eenstemming met. con wensch van Phipps
9teldc hij voor, dat de derde beheerder aou
zijn Sir James Roso-Innes, hoofdrechter van
Transvaal, Sir Richard Solomon, procureur-
generaal van Transvaal, of Sir Gould Adams,
luitenant-gouverneur van Orangia. Hij voeg
de hieraan toe: „Ik sloot, vrede in den vol-
aten zin miyn eenig doel is nu de ellende
van mijne landigenootcn te verlidbten."
Phipps heeft ook aan liet Britsclic depar
tement van koloniën mededoeling gedaan van
de zaak en gaf daarbij den raad van een
onafhankelijk bdicer en rekening en verant
woording door de commissie, om aan het pu
blick vertrouwen te verschaffen. Chamberlain
antwoordde, dat hij tot medewerking bereid
was. Hij zeide, dat als Phipps dit goedvond,
hij bereid was een Enge lachman als lid te
benoemen. Hij voegde er bij, dat dit fonds
grooter sympathie bij dc Eugelschen zou vin
den, wanneer het van toepv^ing'was op allo
weduwen en wcczen zonder onderscheid van
ras of politieke richting, maar wanneer be
paald besloten was het to lieperken tot de
Boeren, uan was Uhambeilain nog bereid mo
de te werken om een goed beheer te ver
zekeren. De gift van Phipps is alleen be
stemd voor weduwen cn weezen.
Londen25 Sept. De bladen zijn, mat uit
zondering va,n de Daih* News. zeer gevoelig
over den toon en den geest, der oproeping
van dö Boeren-g-enanials. Zij verklaren, dat
dit eene sluwe poging is om, de vijandigheid
tegen Engeland aan te stoken, vol van ver
zwijging van de waarheid en van valsohe
beweringen.
Peking, 23 Sept. Wolff's bureau verneemt,
da,t> de dief van het Duitsche eskader GeiseleT
en de Dmtseke zaakgelastigde von der
Göltz heden, in hot zomerpaleis door dcai
Koazerfr en de. Keiizeri ïirregettLbee onrfvanigeai
werden. De audiemtio veil iep zeer bevredi
gend. In een lang gesprek drukte de Kei-
zereinrregemtcs den wteuaoh uit met den
Duitsohen Keizer goede betrok kingen te on
derhouden.
n ufïJriFÓÏÏr Sept. Di. Botha lieefj aan
O119 Land een. brief geschreven, waarin lnj
zij|n ernstig lcediwezeni uiMïpreeikt m'er zijn
otigelukkiigeu brief, dliein hij 27 September
1901 publiceerde en waarin hij het Afri
kaander volk aanried, de Britsche heei^
scihappijj te aamvaaaden, omdat eene voort
zetting van het verzat, door de Boeren een
misdaad zou zijn.
De. Bot,ha, zegt nu. dat hij in ean oogcai-
blük van onvooi-ziolitiglicid eon fout Ixgnig
en diait hij den. brief m quaestio n.iac, had
moeten schrijven, wcilke brief veel smart
veroorzaakte aari zijne mode-Afrikaa,nder.s.
voor wiö hij nog steed.- .olie sympathie heaft.
Dultschland.
De internationale maatschappij voor de
wettelijke bescherming der werklieden), te
Keulen vergaderd, heeft Dinsdag liaro be
raadslagingen aangevangen. Vertegenwoor
digd zijn do staten: DaitsoBIand, Frankrijk,
Engelalr.d, Oostenrijk-IIongarije, Italië, Zwe
den an Noorwegen, België, Ned'orlaaid, Zwit
serland', Rumenië. Luxemburg en de Hei
lige Stoel.
België.
Br. Tbïrior. cle gem^heer van wijlen II.
M. de Koningin, lieeft tegenover een mode
rner op en neder. ..Zijj heeft niet veel voldoe
ning van haar vriendelijkheid," mompelde hij
en betrapte zich daarmede niet ergernis op het
feit hoezeer Hennine hem weer bezighield.
Vol medelijden met den ongelukkigen toe
stand zijner vrouw, hinderde het hem; dat
Hennine zooveel teleurstelling ondervond.
Hoe trok die vrouw hem toch, aanMet ©en
gevoel van voldoening herdacht hij hoezeer
hij de groote sympathie, die tusschen hen
was, terstond gevoeld had en hoe bij be
speurd had dat ook zij dat deed.
„Zij is niet gelukkig, neen, zij; is geen
vrouiw voor hem," overdacht hij. Dan noem
de hij zich liefdeloos, klein, zich ,200 toe te
geivtn, dat denken aan haar 011 dat altijd1 ver
gelijkingen maken tusschen haar en zijne
vrouw.
Bah. hij wilde zich er niet. meer aan toe
geven.
Hij glimlachte, 0111 zioliezlf te bespotten
bij hef denkbeeld dat hij ooit iets als kracht
getoond liad door zijn geduld met zijne on
tevredene maar ongelukkige vrouw. Maar
hoe wreed scheen het dat zij elkander niets
schenen te geveu. Die andereneen, hij
Wilde er niet meer aan denkenin elk
geval, het stand vast bij hem, zou hij alle
kracht inspannen om haar rust ton minste
niet te verstoren. Met een krachtige poging
oni de onwelkome gedachten te verbannen
begon hij te werken.
„Daar ben 'k nu toch vroeger weer om dan
u gedacht had", sprak Truus, toen zo dien
avond opgewekt thuis kwam, en. bij haar oom
binnentrad. „En nu gaat u er toch nog eens
uit,, Hoe is 't met tante?"
„Vrij rustig. Komaan, n hapje frissche
lucht wil k wel nemen. Heb je Hesje nieit
mieegebraoht?""
„U mag haai' gaau halen."
„Och, maar- zij bederven 't kind' daar toch
werkelijk
„Kom, kom. t Was 'n heel goede schik
king zoo. Hesje was met mijnheer Voordam
schelpjes gaan zoeken, terwijl mevrouw 111
ik lieer lijk rustig 111 de waranda zaten. Als
ik op liaai' gewacht had. zou 't voor u veel
to laat gewoiden zijn. Mevrouw vond het
ook
„Sprak zij er van, dat ikdat je zon
der Hesje weg, zoudt gaan?"
„Ze vond ook, dati 'k u nog '11 wandelinge
tje mioest gunnen. Of zo ducht, dat u zelf
Hesje zou komen halen? Dat niet precies. Z<*
sprak er van, dat meneer haar brengen
fcoumaar u rekent daar toch niet op?
k Heb half beloofd, dat u komen zou
ais meneer soms geen zin had."
„Neen, hij heeft al last gouoeg van de on
deugd. Wat heeft ze zich aan hom gehecht.
Dat pleit tcoh wel voor hem
„Gut, oom, u zegt 't net, of u anders niet
veel goeds in meneer Voordam ziet."
„Kont, wat dwaasheid! Hij is joviaal en
hartelijk
„Eu Tv beetje oppervlakkig. Jawel, daar zal
uw genadig oordeel dan ook wel op zien."
„Wat 'n wijsgoeiigheidMaar ik maak,
dat 'k wegkombonsoirjo moet hier
maar blijven zitten; praten is nu niet goed
voor tante, zo was vaindaag al Wat druk.''
Hiji begaf zioh op weg, weinig vermoedend,
dat hij niet bepaald welkom op villa Rust
oord zou wezen.
Toen Frits met Hesje van dé wandeling
thuis was gekomen, was hij weer spoedig uit
gegaan, daar hij een dringende boodschap
111 de stad te doen had. Hennine was nu ge
noodzaakt van Oosterhof af te wachten, ter
wijl zo toch weer zoo erg tegen een alleen
zijn met hem opzag. Een oogenblik stond ze
in beraad Ilosjo door het dienstmeisje thuis
te laten brengen, maar ze vond dit, bij nader
inzien onvriendelijk. Frits had haar het ms-
tigo gevoel ontnomen, dat zoo welkom in dé
plaats was getreden voor die onrush die zo
1111 van Oostcrliof's bijzijn zoo vaak onder
vonden had. liet was gekomen, doordat
Frits, in zijn goedheid, dio over aille bezwa
ren steeds zegevierdo, weer over het logee-
renii van da van Oosterhof s begonnen was,
Truus had verteld over haar ooms bezorgd
heid. nu hij, juist terwijl zijne vrouw weer
minder wel was, aan zijn werk moest gaan.
Ze had tevens verzekerd, li00 noodeloos oom
zich ongerust maakte, omdat zij zioh volko
men opgewassen voelda voor de taak, tante
op te passen. Maar Frits drong er op aan do
famiilio bij zich te nemen, behalve van Oos
terhof, die Zondags alleen over zou komen.
Eeni ondeelbaar oogemblik trild'o etr iets als
vreugde in het moeit verborgen schuilhoekje
van Ilermine's hart, maar Let bracht haar
ineen3 tot bewustzijn van de ware gevoelens
dio haar vervuld hadden, sedert het ernstige
gesprek met van Oosterhof, en weg was voor
goed eeu groot deel van haar rust.
Wordt vervolgd
