S°. 198.
lMe Jaargang.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, raededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij do Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
f.1*.
- 0.15.
Yan 15 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tol
het herhaald adverteeren in dit Blad bjj abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht.
De veldtocht in het land der Somalië.
Het schijnt alsof in Engeland de Janustem-
pel nooit gesloten zal kunnen worden. Nauwe
lijks ia de groote brand in Zuid-Afrika ge-
blusctht, of op andere in het uitge
strekte gebied dor Brirachewerzeesche be
zittingen slaan do vlammen uit en moeten
troepen uitgezonden worden om zo te blus-
schen.
In Britsch-Indië heeft men in de beide
laatste maanden van het vorige jaar
een veldtocht mooten voeren in bet land
der Waziris, een strook grond, die zich
uitstrekt in het noordwesten van de
nieuw© grens van het militaire grensge
bied aan de overzijde van den Indus Met
was een waar wespenneet, waarin die expe
ditie zich moest begeven. Men heeft hot land
der Waziris beschreven al& een klein Zwit
serland cn als, uit militair oogpunt, zoo be
zwaarlijk als ergens ter wereld te vinden is.
He Tim os zegt, dat „in den regel een veld
tocht tegen de Waziris eene hopelooze taak
is. Onveranderlijk zit daaraan vast een veld
tocht tegen een schaduw in een moorddadig
klimaat, heet, koortsachtig en onvrucht
baar. Eene Britsche strijidmacht zal op zulk
een arbeidsveld in drie maanden 50 pet. van
hare strijdbare manschappen verliezen alleen
wegens ziekte. Zoodra zij is teruggegaan,
komen de stammen terug on herbouwen hun
ne torens en hunne dorpen en vullen weer
hunne zakken door roof, om het geld terug
te krijgen, dat zij gewoonijk op Britsch ge
bied nebben geleend, ten einde aan de eisclien
van do Britsche politieke agenten to vol
doen".
Zoo wordt uit onverdachte bron de toe
stand in het gebied der Waziris geschetst.
Men mag dus waarlijk van geluk spreken,
dat in het laatst van de vorige "maand Sadda-
Mullab, die de oorzaak van vele onlusten
aan de noordwestelijke grens van Indië is
geweest, is overleden. Met zijn dood js de
kracht van het verzet togen het Britsche ge
zag voorshands gebroken,... totdat er een
andere aanvoerder opstaat tegen wien eene
nieuwe expeditie moet worden uitgerust.
In Somaliland heeft gedurende een jaar of
twee do „gekke Mullah" de Engelsche troe
pen, die tegen hem waren uitgezonden, bezig
gehouden, zonder dat er tot dusver een an
der resultaat is bereikt, dan dat men tot de
overtuiging gekomen is, dat deze Mullah
zeer goed zijn verstand heeft en dat weet te
gébruiken. Na de nederlaag en den terugtocht
van kolonel Swayne, bereidt generaal Man
ning zich voor op het nemen van revanche
en de zorg, waarmede hij zijne toebereidselen
maakt, is een duidelijk bewijs, dat men, al
is 't een weinig laat, thans de gevaren inziet,
die aan deze onderneming verbonden zijn.
Internationale overleggingen zijn gevoerd,
om de nieuwe expeditie voor te bereiden.
Men heeft van Italië de toezegging verwor
ven om van Obbia, dat gelegen is in het
Italiaansche protectoraat, oene colonne te
laten uitgaan, en men heeft zich met den
Negus van Abessynië verstaan om diens me
dewerking te verkrijgen tot do uitvoering van
eene oonccntrische beweging, die ten doel
heeft den Mahdi in te sluiten.
Tegen de strijdmacht vau den Mahdi zul
len oprukkenvan het noordwesten, uit Bo-
liotle, eeno Britsche colonne van 1000 1200
man, onder kolonel Cobbc, van het zuidoos
ten, uit Obbia, eene colonne van 2296 man
onder persoonlijk bevel van don opperbevel
hebber, generaal Manning, terwijl kolqnel
Swaun de gemeenschapswegen zal dekken.
Van het westen en het zuidwesten uit zullen
do Abessyniërs oprukken. Het gemeenschap
pelijke doel van den opmarsch zijn de oasen
van Mudug, waar men de' strijdmacht van
den Mahdi denkt te vinden. Wanneer de
Mahdi daar stand houdt en dat is niet
onmogelijk, omdairhij zich in die oasen een
soort van versterkt verblijf schijnt te heb
ben gebouwd en zijn zelfvertrouwen thans
tamelijk groot is dan bestaat er kans op
zijno vernietiging, maar natuurlijk geen ze
kerheid. Wanneer hij echter zijne tegenstan
ders weet te verschalken, en in zuidwestelijke
richting zijn weg neemt door den waterloo-
zen woestijn van Marehan, dan zijn alle moei
ten en kosten van- de toebereidselen verlo.
ren, want daarheen zijn de Britsche colonnes
niet in staat hem te volgen Wel zou het
mogelijk zijn hem in te sluiten, wanneer hij
trachtte te ontwijken naar het noordoosten,
in het land der Bolhabantas, altijd in
de onderstelling dat de Mahdi, die met den
plaatselijken toestand beter op do hoogte is
dan zijne vervolgers, er niet in zoiv slagen
tijdig door dé mazen van het net, dat men
hem wil spannen, heen te kruipen.
He veldtocht tegen den Mahdi HaddarMul-
lab is en blijft du® eene onderneming vol
moeiten en bezwaren. Hat zal ook wel de re
den zijn, waarom in Londen de leiding van
de onderneming van het departement van
buitenlandsche zaken is overgegaan op het
departement van oorlog
Zeer de aandacht verdient de pessimisti
sche toon, dien dc correspondent, die door
Reuter'® bureau gezonden is naar Berbera,
in zijne brieven cn telegrammen aanslaat.
In een van zijne brieven zegt hij, dat men
zelfs met 250,000 de kosten niet zou kun
nen bestrijden, zoodra de Mahdi, zooals hij
heel gemakkelijk kan, zich in ontoegankelij-
itë stréken "Wring*trekt. Het"is hoogst onwaar
schijnlijk, dat men hem zal dooden of gevan
gen nemen; wel zou men hem kunnen ver
nietigen, maar alleen wanneer men volstrekt
niet let op de kosten. Baarop laat de Sohr.
dan deze opmerkelijke woorden volgen
„He Somali is een geboren handelsman
en wanneer wij ons er toe bepalen, ons aan
zien in ons gebied te bevestigen en onze
handelspolitiek tot dc ontwikkeling van Bul-
ba, ZeDa en Berbera, alsmede de opening
van de havens tusschen Berbera en het Ita
liaansche protectoraat te beperken, dan zul
len handel en verkeer uit het binnenland
voortgaan zich naar de kust te wenden, ter
wijl de brandpunten van den handel in onze
handen en onder onze bescherming blijven...
He kom dus tot de slotsom, dat bet misschien
even voordeelig is, den Mahdi in zijn eigen
vet te laten smoren, dan het moeielijke werk
te beginnen, zijne macht onder bet besteden
van buiten verhouding aanzienlijke geldmid
delen te breken."
Telegrammen.
Berlijn, lj Jan. Dé kroonprins vertrok
heden avond oimi elf uur naar Petersburg.
He Rijksdag begon heden
over do metiën betreffende
roeest-begunst igingsverdra-
'gcii. Nadat Hevl nationaal-liberaal) en
Speek (centrum) de door hen ingediende mo
tion verdedigd hadden, waarbij zij zich be
riepen op de verhouding met Argentinië en
met de Vereenigde Staten, verklaarde staats
secretaris Poisadowsky, dat bet op dit oogen-
blik voor do regeerinig oen ongunstig tijdstip
was zdch ever deze quaestie uit to laten. Bon
staat, die do positie in de wereld beeft van
Duitsohland, moot. zeer voorzichtig zijn ten
aanzien van quaestien, waarop kled.no staten
niiot zoo behoeven te letton. In geen en deelc
zal uit het. cog verloren worden, dat de meest-
beguinstiging ook groote nadeelein met zich
brensd, doch algemeen zal men iu Euro
pa aan deze meest-begunatiging vasthouden
en. moeten vasühouden.
Men kan niet, zonder meer, zeggen„Wij
willen mot zekere btrllen-Europecsche staten
voortaan geen mee^t-bagunstigingsverdrageïn
afsluiten." Men zal steeds de vraag moeten
overwegen of niet onze industrieel© uitvoer
naar die landen geheel uitgesleten wordt,
ten gunste van, een lachenden derde.
Een© algemeens meest-begunstiging tu>
echen Amerika en. Europa heeft feitelijk op
gehouden. Wanner wij thans tot nieuwe han-
dfelsveaxlragcKiJ kernen, dan treden do Var-
eoniigdé Staten niet zonder meior in heit be
zit dezer coracessiën. Een algemeen beginsel
voor het aangaan van mccst-begunstigings-
verdtragen in dé toekomst kan niet gesteld
Worden. De vraag van. de mecst-begivnstiging
moet meer individueel behandeld worden,
dan tot dusver geschied is. (Bijval rechts cn
van het Centrum).
Morgen voortzetting der beraadslagingen.
Berlijn. Ij Jan. Het huis van afgevaar
digden heeft het vroegere bureau herkozen
De minister van financiën heeft de Pruisi
sche srtaatsbogrooting ingediend onder mede-
deeling, dat het dienstjaar 1901 sluit met
een nadeelig saldo van 37A millioen, terwijl
voor 1902 een deficit van 35 millioen to ver
wachten is. He begrooting voor 1903 is niet
in evenwicht te brer.gen zonder eene leening
van 72.7 miKioen. dit alios zijn de slech
te tijdsomstandigheden schuld, inzonderheid
de vermindering der inkomsten vau de spoor
wegen, die in 1901 58 millioen, in 1902 43^
millioen beneden de raming zijn gebleven,
terwijl voor 1903 wederom eeno verminde
ring van 47| millioen mark verwacht wordt.
Londen15 Jan. Leopold Albu, een aan
zienlijk financier en mijnbezitter, bevestigt
aan de Daily Chronicle, dat de bijdrage van
de Transvaal aan de oorlogskosten 30 mil
lioen zal bedragen. Deze som zal verkregen
worden door eene vier pets. leening, waar
voor de mijnbouwmaatschappijen aan den
Rand zullen inteekenenzij zal aan do En
gelsche regeering worden uitgekeerd in drie
jaarlijksche stortingen van tien millioen, te
rekenen van 1904. Eene leening van dertig
millioen p. st., bestemd voor verschillende
werken, zooals spoorwegen in Transvaal en
den Vrijstaat, zal een interest dragen van
3 pet, Albu verklaart, dat do Rand gemak
kelijk de oorlogsbelasting van dertig millioen
kan dragen.
Komtantinupel, lj Jan. De grootvizier
heeft zijn. ontslag genomen. De Sultan wei
gerde het aan te nemen, maar de grootvizier
volhardt bij zijn besluit.
Konstant mapei, lj Jan Forid Paclia, de
voorzitter van het comité voor de Macedoni
sche hervormingen, is tot grootvizier benoemd.
Tan ff er, 13 Jan. Do heden ontvangen post-
uit Fe® bracht- geruststellende berichten uit
do hoofdstad. Hier is omtrent eeno nederlaag
of vlucht van den Sultan mets bekend.
Caracas, 13 Tan. Den 6e. deden 1100 revo
lutionairen ecu aanval op Cumaaia, dat ver
dedigd werd door 500 man regeoringstroepen
Na oen gevecht van zeven uren waarvan do
Brit&che kruiser Tribune getuige was, trok
ken de revolutionairen zich terug, achterlar
tend 200 gevangenen, 300 Mauser® en 29.000
patronen.
Willemstad, 18 Jan. Ondanks do blokkade
wordt dagelijks munitie voor de revolutionai
ren uit Curasao aangevoerd.
Duitschland.
Volgens een bericht uit Karlsruhe, ligt do
oude groothertog van Baden ziek aan ver
koudheid. Koel en longen zijn aangetast.
Frankrijk.
Minister-president Combes heeft bij
voortzetting van het onderzoek in zake het
dossier der congregaties, besloten de autori
satie van 147 nieuwe congregaties te weige»-
ren. Het totale aantal weigeringen betreffen
de de congregaties bedraagt thans 947.
Spanje.
F o i t ode dader vau den aanslag te
Madridi heeft gisteren brij, een nieuw verhoor
voor don rechter van instructie zijne vroegere
verklaringen bevestigt-. Hij beweerde tevens
dat hij den liertog van Sotomayor niet wn-e
dooden, maar alleen diens aandacht op zich
wilde zien. gevestigt. Hiji betreurt., da-t mem
hom voor krankzinnig verklaart., want, zeide
h;; de straf voor oen aanslag was minder
zwaar dan opsluiting voor ombepaalden tijd
in oen krankzinnigengesticht.
Volgens een telegram uit Cadix aan. den
HoraJdo. zou Feito den 19eu dezer te Bar
celona zijn aangekomen, tengevolge van zijne
uitdrijving uit de Argentijnsöhe republiek.
IntuEsolien moet-, volgens de verklaringen van
verschillende getuigen, Feito reeds sedert
Juni van het vorige jaar te Madrid verblijf
houden.
Oostenrijk-Hongarïje.
Verscheidene bladen berichten© dat de go-
wezen minister-president Graaf Frans TJmu
ziitn slot Totejen hoeft aangébodén toit ver
blijf der Kroonprinses van Saksen,
naar van zelf spréékt, zander Giron. Prins
Gocrg van Saksen die met bijzondere eerbe
wijzen te Weenen is ontvangen, onderhan
delt daarover met den Keizer.
Turkije.
Het bezoek van den Duit sc< hen
Kroonprins aan Konstantinopel
wordt tegen midden Maart venvacht.
De ïradc van den Sultan, dat de in
komsten der Europeesche provinciën in de
eerste plaats gebruikt moeten worden ten
bate dier prcviucieen en tor betaling der
beambten en officieren, wordt algemeen met
waai-deering beoordeeld en als d: voornaam
ste hervorming dbor de regeering ingevoerd,
beschouwd. Althans wanneer dc uitvoering
maar evqiircd'iigherid zaJ zijn.
Te Konstantiuicipel verluidt, dat de gezan
ten van Oostenrijk-Hoiigarijc en Rusland aJ-
dlaar een verder program voor hervormingen
uitwerken.
Marokko.
Men wacht te Tanger met spanning op
berichten uit Fez, daar meu onderstelt, dat
do botsing tusschen do troepen van den Sul
tan en. do opstandelingen plaats gevonden
heeft.
Dinsdag werdon uit Tanger 65,000 doll art
in baar naar Fez gezonden.
Venezuela.
Dé nieuwste 'berichten uit Caracas dioon,
zien, dat de blkkade niet zoo werkeloos is ge
bleven als van vele kanten voorspol werd. Do
voornaamste levensmiddelen zijn reeds aan
zienlijk in prijs gestegen, en dreigen op ta
raken. Zoo moet nog slechts voor acht dagen
meel voorhanden zijn. Castro moet dienavoL-
gens den begrijpelijken wensch koeetoren, de
blokkade zoo spoedig mogielijk te zien opge
heven. De mogendheden zullen ach ochtcOJ
nog wel eens bedenken dien stap te doen als-
vorens de Venczolaansche regeering geen vol
doende waarborgen heeft geboden en togty
moetkoming vertoont. Bepaalde besluiten
zijn nog niet genomen, en het zal wel afhan
gen van de vooretellen, die de Amerikaameche
gezant Boweu thans naar Washington mede
brengt, of Venezuela nog lang onder de gevol
gen der blokkade te lijden neeft.
De Matin meldt uit Caracas van Dinsdag
De Venezolaansche ï^egeering, die
millioen bolivare® noodig heeft, hoeft alle
voorname handelaars ter prefectuur in Cara-
oes beroepen teneinde dit bedrag door oene
bijzondere belasting dei- rijkste lmrgjers te
verkrijgen. Dc familie GuzmanBlanco zou
alleen met 200.000 bolivar es belast worden.
Allerlei.
vEen telegram uit Plymouth meldt, dat
na den 12. Maart de booten van den Nord-
deut^chen LBoyd van New-York ko
mend, Plymouth m plaats vain Sout
hampton aan zullen doen. Voor de ïvazageife
zal Plymouth ongetwijfeld interessanter zij»
dan Southampton.
vHet incident tusschen. den minister van
Buitenl. zaken P r i n o 11 i en den graaf do
Bellegarde is gesloten. De getuigen, van mi
nister Prinetti hebben verklaard, dat ervoor
dezen geen enkel o reden bestaat graaf do
Bellogarde met de wapenen voldoening to ge
ven, daar deze laatste zijjn superieur hoeft uit
vDe Londensche bladen berichten om
trent een zoer hevige koude in Londen cn
in geheel Engeland. Dé wedrennen dio gis
teren zouden plaats hebben, zijn uitgesteld.
In het Noorden van Engeland cn in Schot
land is veel sneeuw gevallen. Van de kust-
komen nieuwe berichten omtrent scheepsram
pen.
vTe Nanking zijn ingevolge van de vele
gevallen regens en eone daardoor teweegge
brachte grondverschuiving, tengevolge waar
van een gebouw in de rivier stortte, een 200
Ohineetzen verdronken.
vUit den Figaro. De baanwaahter:
„Mijnheer, mijnheer! het is verboden langs
den spoorweg te loopen. Gij zoudt door een
trein overreden kunnen worden!
De mijnheer„Vrees niets, beste man. Ik
wandel hier alleen om' de automobielen, te
vermijden En kalmjes herneemt de
mijnheer zijpe wandeling.
De lotgevallen van den Heer
Jodocus Poggeman.
4 DOOR
W. P. KOPS.
Hij nam plaats onder de veranda en keek
om zich heen. Daar het. nog vroeg in den na
middag was. waren er niet veel bezoekers
Een paar wielrijders waren even afgestapt en
dronken den bekenden fietsersdrank. den
„kwast"een. heereboer, wiens tilbury op den
weg stond., wipte in der haast een, glaasje
klare naar binnen... anders niemand, dan
juist in den tegenovergestelden hoek, waar hij
zal, een man in een geruit pak kleeren, wiens
gelaat echter geheel verborgen was achter do
ochtend ed it ie van de „Telegraaf," waarin hij
ijverig scheen te lezen.
„Aannemen; Jan!" riep Poggeman: „Een
biefstuk cn twee spiegeleieren
„Neen,'' zei Poggeman. zich herinnerend,
dat de spreker in Frascati den vorigen avond
gewaarschuwd had, dat bier eigenlijk nog
veel erger was dan jenever, hoe hij verteld
had van een professor in Mimchen, die bij
de cadavers, door hem onderzocht, had ge
vonden. dat- er vier van de tien gestorven wa
ren aan „bierharteu," „bierniagen" en „bier
nieren" brrr... hij rilde er van. „Neen',
breng me con glas melk on het „Handels
blad."
Niet lang daarna, stak hij, een sigaar op en
maakte zich gereed zijn krant te gaan lezen,
toen hij zijn vis a vis van achter zijn blad
heen hem met een paar loerende blikken zag
aanstaren, dio echter, zoodra' zij zich opge
merkt voelden, weer met. dc grootste attentie
ho nieuws gingen bcsudeeren.
Een paar minuten verliepen, de wielrijders
stegen op en snorden voort, de heereboer
klom in zijn karretje, gaf den kastelein de
hand en was weldra verdwenen, in de groote
veranda was nu niemand moer aanwezig dan
Poggeman en de man in het geruite pak,
ieder met een grooto krant voor den neus.
Maar ofschoon Poggeman schijnbaar met
den meesten ernst zat t-o lezen, hij was er
met zijn gedachten niet bij. Het wat alsof door
dé beide kranten heen steeds die stekelige
blik, dien. hij zooeven opgevangen had, op
hem gevestigd bleef. Hij kon het zioh niet
ontveinzen, hij werd er ietwat onrustig, ze
nuwachtig van. Hij betrapte- er zich op een
artikel te lezen, waarvan hij geen zier bc
greep. Hij lei zijn blad neer. cn waarachtig,
daar zag hij weer dat tweetal oogen, stijf cn
strak op hem, gevestigd.
Poggeman schoof ongedurig op zijn stoel
heen en weer, toen de vreemdeling opstond,
naar hem toe kwam, zijn hoed aflichtte en
zei:
„Pardon, mijnheer, u neemt 't zeker niet
kwalijk als ik u vraag van kranten te wisse
len. Ik heb de mijne uit on ik merk, dat u
ook niet veel nieuws in de uwe vindt!"
Bij deze zoo los weg gesproken woorden,
keek hij echter Poggeman zoo strak aan-, dat
deze zijn oogen niet van hem kon afwenden
en oen huivering hem onwillekeurig langs den
rug liop. Hij was geen held, maar evenmin
een lafaard, hij; had in zijn stunu und drang
periode bij nachtelijke kloppartijtjes zijn. man
evengoed als de beste durven staan, zijue
vrienden kenden hem als doodgoed... maar
je moest hem op sommige punten niet to na
komen; hij was zenuwachtig van aard, voor
allerlei indrukken meer dan toegankelijk, iet
wat bijgeloovig, in één woord in de hoogste
mate c-en gevoelsmcnsch. En de man, die nu
voor hem stond, werkte op zijn zenuwen, had
iets wat hem aantrok en afstootte, boezem-
do hem belangstelling en afkeer, ja bijna
vrees m.
Hij waa van buitengewone lengte cn van
angstwekkende magerheid. Zijn lange pandjas
zat hem als een zak om de loden cn ziijn veel
te korte-broek woei hem om de been en. Boord
en manchetten waren verkreukeld en groe
zelig, hetgeen den heer Poggeman-, die keu
rig op zijn linnen was, onaangenaam aandeed.
Langs zijn lang, beenderig, geelbleek gelaat
vielen de pikzwarte, sluike haren, maar watt
het meest van al Poggeman deed huiveren,
waren de grijs-groene oogen, dio het vermo
gen schenen te hebben van die der slangen,
om door hum aanblik bun slachtoffer te ver
lammen.
Zich schamend over zijn ontroering, ver
mande Poggeman zich en zei met- een stem.
die hij vruchteloos zoo onbevangen mogelijk
wilde laten klinken:. „Met. uw welnemen,
mijnheer, ik zou u gaarne van dienst zijn, maar
ik heb dezen ochtend reeds „de Telegraaf"
gelezen en ik sloeg in het „Handelsblad" nog
i vnauwernood een oog.
„Vergeef mij, dat ik u stoordé. maar mag
ik van uw beleefdheid nog een gunst verzoe
ken. U ziet, dat ginds, waar ik gezeten heb, dc
zon komt, mag ik bij u aan dit tafeltje plaats
nemen
Een stom m zijn binnenste riep Poggeman
toe, laat je niet in met dien man. maar zijn
goed hart en misschien nog moer de onver
klaarbare bedeesdheid, die hem in zijn tegen
woordigheid overvallen had, deden hem zwij
gend berusten.
Voor de vreemdeling plaats nam verzocht
hij zich te mogen voorstellen „ik ben An
thony Leeuwenhoek... om u tc dienen... ik
zie wat u wilt vragen... zeker... con- afstam
meling van dien beroemden natuuronderzoe
ker, dien u zeker wel bij name kent... Niet-'
riep hij uit, toen Poggeman ontkennend liet
hoofd schudde. „U kent niet den uitvinder
van den mikroskoop, dein ontdekker der in»
fusoriën, den voorlooper cn eigenlijken stich
ter der hedendaagsche bacteriologische we
tenschap U, een Nederlander, kent een uwer
beroemdste geleerden niét, den man, die door
cle natuur, naar zijn eigen zeggen, met- een
bijzonder soort van oogen was toegerust, zoo
dat hetgeen anderen kleiner aagon, door hem
grootcr werd gezien''
De lieer Loeuwenlioek had bij deze woor
den zijn stem laten dalen, had zijn armen
over de tafel heen gekruist en keek voorover
gebogen den armen Poggeman «oo faccinec-
rend aan, dat deze na vergeefsoho moeite om
de betoovering te breken, met een mislukte
poging om oen hoffelijkheid te zeggen, stot
terde
U schijnt iets van dicu merkwaardige»
Wik van uw voorvader geërfd te bobben, ten
minste.,
„Juist, mijnheer, mijn oogen hebben »vn
bijzondere kracht. Mijn blik, gescherpt nog
door mijn natuurkundige onderzerzkingen, die
mii tot welzijn der menschheid, dag en nacht
bezig houden, ontdekt wat voor andoren on
zichtbaar is Ik lees in uwe trekken, in de
kleur van uw gelaat, in de spieren va-n uw
hals, in den vorm van uw lichaam... dat u...
en hier opende hij zoo wijd zijn oogen, dat
cr als het ware een magnetische gloed uitgolf-
de en sprak mot den vollen nadruk qp iedor
woorddat u. bezig... bent... u... zelf...
to vermoorden'"
Met een gesmoorden kreet sprong Pogge
man op. zijn gelaat werd' vaalbleek, zijn boe
nen trilden, angstig klemde hij zich aan da
tafel vast.
„Mijn God mijuhoor, wat zegt u ...wat heb
ik misdaan... jammerde da arme man,, „wat
beteekenen uwe woorden, ik heb juist bet
voornemen...'' bier wilde hiji in zijn gejaagd
heid alles opbiechten wat hem einds dien mor
gen gekweld bad! en welk .plan bij, hem ge
rijpt was, maar de heer Leeuwenhoek, di<c nu
vast overtuigd was, dat liij zich in den aard
van Poggeman's wezen niét bedrogen bad
viel hem in do rode.
Wordt vervolgd.
