r. 344.
1"* .laargang.
Woensdag 24 Juni 1903.
ZT
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MAMSELKA.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1*25.
Idem franco per post1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regelsf 0,75.
Elke regel meer- 0.15.
Qroote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrijf bestaan voordeeligo bepalingen tot
het herhaald adverte'eren in dit Blad bij abonnemont. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Zij die zich met I Juii dit
blad abonneeren ontvangen de num
mers, die deze maand nog moeten
verschijnen, gratis.
Kennisgeving.
De Burgemeester van Amersfoort.,
Gezien artikel 41 der gemeentewet.
Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de
Raad dezer gemeente zal vergaderen op Zater
dag, den 27. Juni aanstaande, des namiddags
te li ure.
Amersfoort, den 23. Juni 1903.
De Burgemeester voornoemd,
WITUTIERS.
Politiek Overzicht
De intocht van den nieuwen Koning
in Belgrado.
Heden houdt Koning Peter I Karageorge-
witsch zijn mtoebt in de Servische hoofdstad.
Veertien dagen geleden zetelden Alexander
Ofcrenowitsch en Draga nog in den konak
te Belgrado. Hoe geweldig is de omkeering
geweest, die in deze tegenstelling ligt
In de 18e eeuw werd de toestand van den
troon in Rusland, naar aanleiding van de
destijds daar veelvuldig voorkomende paleis-
revolutiën, door een geestig diplomaat aldus
geschetst,,Le trone de Russie riest ni hé
réditaire, ni électif, il est oecupatif" (de
troon van Ruslaud wordt niet door erfop
volging en niet door keuze, maar door bezets
ting verkregen). Wanneer men in dezen vol
zin het woord ..Russie" door „Serbie" vér-
vangt, dan ile politieke toestand in dezen
Donaustaati daardoor treffend geteekend.
In feestdos getooid, ontvangt Belgrado den
nieuwen Koning. Maar hiji kan zich over- de
beteekenis van dien vlaggentooi moeielijk il-
luaiën maken. Hoe dik wijds prijkte Belgrado
in do laat-If* jaren in vlaggen! Mou gaat
daar altijd met de i u aclit heb benden mee. Men
versierde de stad, toen Milan in ballingschap
ging; mén deed hetzelfde, toen hij terug
kwam en in naam van zij'n zoon de heer
schappij; weder aan zich trok. De eerste maal
jubelde men, dat liet land van zijin boozen
geest verlost was, de tweede maal omdat
Servies alombeminde heer" het land weder
gelukkig had gemaakt met zijne tegenwoor
digheid. Het landvolk, dat met geschenken
beladen in do stad kwam, om! het bruidspaar
Alexander en Draga geluk tö wenschen, is
hetzelfde, dat na hel bloedbad in den nacht
van 11 Juni vreugdedansen uitvoerde over
het bloedige uiteinde van de dynastie Obreno-
witseh. De leden van de nationale vergade
ring, die waren opgeroepen ter verkiezing
van een nieuwen Koning, gingen in versier
de wagens naar Belgradode afkondiging
van het benoemingsbesluit wa- wederom aan
leiding tot feestbetoon, eu hc-den juicht in de
straten van Belgrado het volk Peter Kara-
georgewitsch toe, die na. eene verbanning
van 45 jaren in zijp vaderland terugkeert,
door de volksveitegenwoordiging met- de»ko-
ninklijke macht bekleed.
Dit alles levert wel het sprekendste voor
beeld van aanbidding der opgaande zon, dat
men zich kan vooistellen. Maar als de^laat-
ste samenzwering was mislukt, dan is er
geen twijfel aan of stad en land zouden het
Koningspaar om strijd gehuldigd en de sa
menzweerders vervloekt hebben.
De nieuwe Koning kan dus door het feest
gejuich, waarmee bij wordt ontvangen, niet -
worden misleid over den werkelijk en to>
stand. Men behoeft hem waarlijk niet te be
nijden om zijne kroon. II ij| komt aan liet ge
zag onder omstandigheden, die hooge ei&cheni-
stellen aani zijn persoon lijken moed on aan
zijne bekwaamheden als heerscher.
Eene zaak is er inzonderheid, die hem
reeds terstond met bange zorg moet vervul
len. Dot is de houding, die moet. worden aan
genomen tegenover de bedrijvers van het
bloedbad, waarin de laatste der Obrenowit-
sehen is ondergegaan De mededeeling in
den Russischen Regeeringsbode, die, nadat
Keizer Frans Jozef den sta? had gebroken
ovei het gebeurde in den vreeselijken nacht
van 11 Juni, de bestraffing vordert van de
deelnemers aan dat moordtooneel, heeft
weerklank gevonden in de gebeele beschaafde
wereld. Men heeft het alom geprezen, dat
Oostenrijk en Rusland voor de wrekende ge
rechtigheid de stem hebben verheven. Maar
hoe heeft men dat in Servië opgevat? Een
correspondent van de Yossische Ztg. deelt
daarover dit mede
..De scherpe uitdrukkingen, waarmede Kei
zei Frans Jozef in zijn telegram van geluk-
wensching aan Koning Peter de konings
moorden gebrandmerkt heeft, en de eisch
van den Russischen Regeeringsbode tot be
straffing van de misdadigers werden hier voor
kennisgeving aangenomen- De treffende
woorden van Keizer Frans Jozef worden hier
weinig besproken, de verklaringen vafi de
Engehche regeoring in het Lagerhuis ma
ken niet den minsten indruk. De mededee
ling van den Regeeringsbode heeft eveneens
weinig aandacht getrokken. Men meent hier
zich er mee te kunnen, troosten, dat deze
mededeeling volstrekt niet aan het adres van
di- Serven of van Koning Peter gericht is,
maar alleen voortkomt uit den wensch om
rekening te houden; met de gevoeligheid van
het Russische hof en met de stemming in
Europa. Er heerscht slechts één© stem. over,
dat men do zaak blauw-blauwi zal laten. Van
do hoofdei', der .«anienzwi-jing is kolonel
Magcbin. minister, kapitein Kostrtsöh lid van
het. naar Genèv'e gezonden militaire gevolg
van den Koning. De commandant van Bel
grado, Mistitscih, is nauw verwant aan den
samenzweerder overste Mistitecb. Deze drie
vervullen allen de hoogste rollen bij) den in-
tocht van den- Koning in Belgrado. Zelfs al
had Koning Peter hel' plan hen af te schud
den, dan zou hij 't niet kunnen, want achter
hen staat het leger, dat nog altijd het be
wustzijn heeft meester van den toestand te
zijn"
Do Koning staat voor het geval, dat ver
tegenwoordiging en leger beiden deze mis
daad als eene roemrijke bladzijde in Servie's
geschiedenis beschouwen. De Skoepsjtina
heeft zelfs aan het leger dank en waardee-
rin« gebracht voor de volbrachte daad. En
toch ligt er voor iederen nieuwen monarch
een groot gevaar in het verheerlijken en zelfs
in het dulden van den koningsmoord. Want
wanneer hij den gewelddadigen dood van ziin
voorganger als rechtmatig erkent on straffe
loos laat, dan geeft hij aan het leger of aan
het volk of aan samenzweerders, die reden
meenen te hebben «net bent even ontevreden
te zijn als zij met zijn voorganger waren, een
vrijbrief om eveneens met hem te werk te
gaan. Nog daargelaten, dat dit een eisch der
gerechtigheid is. zou het dus voor den nieu
wen Koning een gebod wan zelfbehoud moe
ten zijai te zorgen, dat er boete gedaan wordt
voor het ongehoorde misdrijf, dat is~~ ge
pleegd.
Dultschland.
Met liet oog op de herstem mi. ng vatt Don- I
derdag a.a. schrijft de Germaiiiia.Voor da
eenbrurmkioaers moot) gelijk van zelf spreekt
overal en ouder allo omstandigheden het woord
golden, dat geen enkele stem op don sociaail-
democratischen can di daal nmg worden uitge
bracht, onverschillig van welka partij de te-
gencandidaat mag zijin en wat men overigens
tegen diens persoon mag hebben i,n te bren
gen. Dit parool geldt voor alle cantrumkiezers.
Frankrijk.
Het Geel boek, de diplomatieke stuk
ken inhoudende die tusschen de Fr arische
regeering en. den H. Stoel gew isseld Werden,
betreffende de wet der kloostergemeenten,
"werd Maandag aan de leden van het parle
ment uitgedeeld.
Op 26 Januari 1900 wees de minister van
tiu iten landsohe n zaken den Franschen
gezant bij het Vatikaan op het incorrecte
en het. oMvobraiclitige "van het bezoek
van caxdinaal Richard aan de Assumption-
nisten en- op den pijnlijken indruk verwekt,
door de aanmoedigingen die >hij hun gaf;
zoo dit voorbeeld door het episcopaat ge
volgd wordt, zegt Deloassé, zal het voor het
parlement onmogelijk zijn er niet tegen te
ageeren.
Het ligt dus op den weg van het Yati-
caan, van den beginne af botsingen of zui
ver politieke driften, onder godsdienstigen
dekmantel, tegen te gaan.
De H. Stoel is van die meening en de
heer Nisard seint i.en, 30en, d'at de Paus
inlichtingen aan den nuntius zou zenden,
om zidh aan de wet te bowlen en te voor
komen, dat de politieke beweging zich on
der het FranscSie episcopaat uitbreide.
Maar op het einde van 1900 zond de Paus
aan cardinaal RidhaikT een brief, oumiddë-
lijk openbaar ge'maakt eb die het ontwerp
van de wet op de kloosterlingen veroor
deelde.
De' heer Nisard' deed' middellijk opmer-
k >n aan cardinaal R'anipolla (dépêche van
5 Januari 1901) hoe betr'curenshvardig die
brief was en hoe slecht de openbaarmaking
eir van te pas kwam, zoo kort vóór de be
spreking der wet op' de congregaties.
Zou men. hierin geen© poging tot. eene
druk op het Parlement kunnen zien?
Cardinaal Rampolla verwerpt, krachtdadig
zulk eene vertolking der godadhten van den
Paus.
Op 17 Januari zegt minister Delcassé aan
den heer Nisard, scihrijjvende over het de
bat, uitgelokt, in de Kamer déor den, brief
des Pausen, d'at de regeoring bereid is, om
in goede betrekkingen le blijven met den
H. Stoel, tot al de opofferingen die ,ver-
eenigbaar zijn niet de belangen der repu
bliek c-n de rechten der burgerlijke maat-
scliappij. maar zij wil dan ook ondersteund
worden
Op 10 April, een weinig vóór het Consis
torie, waarschuwt de munster den H. Stoel
tegen ieder onvoorzichtig woord. Hij doet
do noodzakelijkheid .voor den H. Stoel en
de Franschc geestelijkheid gevoelen van
zeer omzichtig 1e ziju.
Men kent de .protesten van den Paus, bij
(liet afkondigen der wet op de congregaties.
Vfc protest belette cardinaal Rampolla niet
aan den heer Do ,N a ven no de .hoop uit te
■drukken, dat de H. Stoel en de Fransehe
regeering het eens zullen worden over de
formule, die do congregaties zullen moeten
bezigen. om de toelating to vragen, door
do web van 1 Juli 1901 voorgeschreven (dé
pêche van 19 Augustus 190.1).
Hierop au H woord oude, zegt de heer Wal-
dieck-Rousse.Mi, dat' do regeering alleenlijk
vraagt aan de congregaties, zich to onder
werpen aan het rechtsgebied, der bisschop
pen
't Is het Parlement, dat do formules zal
vaststellen, die zij voor het vragen der toe
lating zullen gebruiken.
In het. begiu van 190*2 gingen verschei
dene prelaten naar Rome, om van den Paus.
kort vóór de verkiezingen, eene geruchtma
kende verklaring over de politiek der re
geering te verkrijgen.
Minister Delcassé meld't aanstonds aan
zijnen gezant, het. groot gewaar van zulk een
•handelwijze en haren gemakkelijk te voor-
zienen invloed op de beslissing der toekom
stige Kamer. (Dépêchd van 25 Januari
1902).
De gezant antwoordde hieop, dat cardi
naal Rampolla het gevaar scheen begrepen
te hebben van het ingaan op zulke aanspo
ringen. waarvan het mislukken hem niet
twijfelachtig sdheen te zijn. (Dépêche van 12
Februari 1902).
De Kamer behandelde gisteren heb
©enige artikel van het wetsontwerp
op de secularisatie. De afgevaardigd© Leroy
diende eeu tegen-ontwerp in. eiscihende van
de congreganisiten een. certüfioaat van bevoegd
heid. Dit tegen-oaibwerp werd naar de con-
gregatieeomimaKsie verwezen De i-eciliiteraijde
en heb centrum, verlangden: de veidaging van
d« beraadslagingen tot. Donderdag, maar mi
nister Coimibes veraoabt de Kaïmer onmiddel
lijk dein tekst der ooananiissie te behandelen.
De voorzitter der commissie nam op zacih
zoo spoedig mogelijk rapport, uit te brengen
over heit ontwei-p-Leroy eui verzocht de Ka
mer de discussie over het rapport-Maasvoort
te zetten.
Hel; rapport, dat. de commissie uitbracht
over het wOtsooitwerp Leroy, hield bet voor
stal ,Ln oiirii dit in hot seouiai-iaa tie-ointwerp op
te necmiQn als artikel 2. Hiertegen protesteer
de Leroy, die eerst stemming over zijin ont
werp verlangde. De president merkte op diait
<lit oen quaestie van voorrang was. Hierover
werd gestemd, eu met 303 tegen 261 stemmen
werd' de prioriteit van Leroy's ontwerp ver
worpen.
Aan het einde van de debatten werd het
eerste gedeelte van artikel 1 onder hevig pro
test der rechterzijde, diie beweerde niets ver-
atoan to hebben, in stemming gebracht en
aangenomen met 308 togen 252 «temmen. Het
luidt aldus Gedurende drie jaren; te reke
nen van de sluiting van de oongregaome-
tisohe inrichting zal de stichting verboden
zijn van elke inrichting in dezelfde gemeen
te, waaiin de functi'.ën vam. bestuur of onder
wijs moeten worden uitgeoefend door een of
meer oud-leden vam de gesloton inrichting."
Het tweede gedeelte oon hetzelfde te verbie
den ten aanzien van in richtingen in aangren-
de gemeenten, werd eveneens aangenomen
Het gehcele artikel werd nut 306 tegen
107 stemmen aangenomen. Daarna kwam
het amendement-Leroy dat artikel 2 van hei
ontwerp wi'iil. Tiet geheele wetsontwerp werd
vervolgen- met 329 legen 66 stemmen goed
gekeurd.
Daaa-op naim de Kamer met 308 tegen 14
stemmen aan eeu- ontwerp-besluit ingediend
door Buisson eu huLdondo De Kamea* noodigt
dë Regeering uit van baro bcvoegvlULodien. ge-
bruik te maken, om de ontbinding vani' elke
congregatie te gelasten, die aal zijn, opgetre
den oar» eene opgeheven i iia-ichting te. her-
oi]jene»ii.
De zitting werd om 11 uur 35 gesloten-
De leden dér rechterzijde «mi van het oen-
trusn, die dö zaal gi«duremln do zitting had-
clen verlaten, maakten een nroteyt op, waariu
wordt gezegd: vDaar do ministerieel© meer
derheid stelselmatig geweigerd heeft den
spreker der minderheid, die een door hem
ingediend aanrndenient wilde toelichten, aan
te hooren, heeft de geheele oppositie de zaal
verlaten, ais protest tegen de tyrannie der
meerderheid en haar voor het- land de ver-
antwoordelijkiheid' latende voor hare daden
van geweld en aanslagen op de vrijheid."
Oostenrljk-Hongarije,
Graaf Khuon had gisteren middag met
Apponyi en Kossuth eene beraadsla
ging. Apponyi heeft zijne medewerking toe
gezegd. onder die voorwaarden evenwel, dat
Kbuen geen maatregelen van geweld toepast,
en ook niet verlangt, dat hij. Apponyi ver
plichtingen voor de toekomst op zich neemt.
Kossuth legde eene toen aderende verklaring
af.
Volgens dö stemming echter*, die in <Je krin
gen dei' onafhankelijkheidspartij heerscht. zat
het Khuen moeielijk vallen, zijne meening bij
zijn aanhangers door te voeren. Een groot deel
van de Kossuth-partij wil tegen Khuen de
scherpste maatregelen te baat. te nemen
Servië.
Overeenkomstig hunne instructies heb«>en
de gezanten van Frankrijk, Nederland en
Turkije gisteren Belgrado verlaten. De ge
zant van Italië zou eveneens bevel ontvan
gen hebben zielv te verwijderen
Op voorstel va/a den minister van Oorlog
generaal Atlhainatsikwi ta, die eveneen aan de
samenzwering heeft deelgenomenheeft
Kom arg Poter de reeds gelaat© bevor
dering der drie hetm; voor den eca^ed ieaist
toegevoegde officieren, tot- n«, zijn aankomst
in Reigi'ado opgesdlicirt.. Deze aaaik maakt
een pijnlijken indruk.
Zweden en Noorwegen.
In Zweden staat eene weerplichtbe-
1 a s t i n g op het program. Dieusvolgens wordt
de invoering van een belasting op dienstplich
tigen voorgesteld, die door gebreken of ander
zins bevrijd Z' i van don dienst. Evenzoo moe
ten ook diegenen hun penningske betalen, die
voor het vervullen hunner militaire plichten
heb land verlaten hebben. Deze belasting zal
de helft, der overig»- hoofdei ijko lvolastingen
bedragen.
Vereenlgde Staten.
Uit Washington wondt aan de Kölu. Ztg,
gemeld, dat er n;ets waars is van de geruchten,
ala zonden de Ver. Staten er aan denken een
oompensatierecht op de suiker van Duit-che
symiicaten in te voeren.
Atlerlei.
vBij Bopnafjc*id op 8 gr. 18 min. N. Br.
en 14 gr. 46 W. L. is den 2 Mei jl. een
booi gevonden, die door den Poolrei
ziger B:tld!win den 11. Juni 1902 uj
F rans-J oeephland mtgerworpen war
vUit Luik wordt gemeld: Nadat van
onbek'ende zijde tegen de H Sacra men tspro-
oesme biljetten waren aangeplakt, kwam liet
12 Roman van
HENRY GRÉVILLE.
Dö aanhef werdi driemaal herhaald. Daar
op bsgoin. de geestelijk© die gebeden der mis
te lezen
Zijn kalnrtei ocfeaide als 't ware een too*
vermaohit' uit ovei' de getheele gemeente.
„Die man is werkelijk bewonderenswaar
dig!' fluisterde Diana.
Aniouta, in wier oogen duidelijk schrik
stond te lozen, trilde van angst. Iwan stond
aohiter naaa\ zich g«ïtreed houdendCi, om haa-r
te steunen; haar weg te dragen, ails dit noo*
aig mocht ziju. Hij, kende haar alleen,, hij
wist met hoeveel svilskrachf zij) zichzelf be-
heerschte.
Een violette gloed verlichtte het inwendi
ge der kerkde vrouwen gildenhet volk
knieildle friecïf. Eeni oopv)ardoioven)d gekraak
paarde zich aan het ratelen van den donder
€3i door een breed© scheur in het koepelge
welf regende het stukken steen: kalk op
de doodelijik verschrikte menigte..
De klokken luidden, zonder dat eenige
mensohenhand ze in beweging had gebracht:
de korte slagen, eerst zoo snel op elkander
volgend, werdén langzamer en. hielden einde
lijk geheel op. De prinses, zich krampachtig
Tastldemmend aan de balustrade; die het volk
sciheiildfc van de voor dén adel bestemde, plaat-
sen; staarde, zonder iets te zien, naar het beeld
van den Heiligen Geest, dat in die gedaante
van een dluif prijkte op het hak. vóór hel hei
lig© der heiligen.
Angstkreten en cen smartelijk gekreun ste
gen op uit de dicht opeengepakte menigte.
Allen spoedden zich met zenuwa htige ge-
jaagdlheidi naa r die giroote d'eair, diiei gahnk'kig
open was geblev'qn- Veawhierildione nienseheu
vieletri, malar die Russen zijin zoo goedhaariig
en modelijjdlendi van aardl, dat dé gevalloneai
terstond opgeraapt en naar buiten gedragen
w'-rdcu, zonder dlat iemand in het gedrang1
©enig letsel hadl bekomen.
Staande vóór het altaarhek, dat hij had
laten opensluiten, en waarvan hiji den pur
peren voohhang had woggesehoven als om
den God dei zijn volk zóó zwaar kastijde weer
rechtstreeks in verbinding daarmede te stel
len, sprak de priester, met het crucifix in de
hand, de gebeden der rtervendletn, uit-, waarhij
hiji absolutie verleende. Hij', stond, daar, als
«en kapitein op zijin zinkend schip, vastbe
sloten, op zijn post- te sterven, als aat de wil
der Vooxvienïgheid was.
„Verlaat dit bedehuis in alle kalmte,"
klonk zijn welluidende stem. ..Draagt zorg
voor de ouden van dageu, de vrouwen dp
kinderen, de gekwetsten." En na deze
vriendelilkr vermaning zette hij zijn gebeden
voort, zibt blikken onafgebroken gericht hou
dende op dö golvende mensclieumassn., die
naar buiten stroomdenaar liet. kerkhof.
In de kerk liocrschte een. dichte duisternis.
De enkele waskaarsen^ die dooi* de herhaal
de schokken niet waren uitgedoofd1, verlich
ten het. inwendige van het gebouw met een
mat. geel schijnsel. Buiten bet godshuis was
de aamblik van den hemel zóó verschrikkelijk,
dat vele meiischeu grooton lust gevoelden,
een schuilplaats te zooken in liet gebouw
dat zijl pas verlaten hadden. De dretigoud
zwarte lucht; waaruit niets neerviel, was nog
veel vreeselijlker dan het koepelgewelf, van
waar neg steeds, af en toe, grootere en Mei-
ntae stukken puin en kalk neerdaalden.
Iwan. had Aniouta. in zijn. aa*men genomen
en buiten, neergezet op oen grafzerk. Daarop
ging hij) ion de kerk terug, om dé prinses te
halen.
*Ik heb mijt «Viet beftöerd/' zeiidb deze,
toeu hiji haar wilde opheffen, ,,ilc kan best
loopen."
Laaigzaain trad zij naar bviten. Zij. kniel
de naast, haar pleegdochter neer, niet anders
denkende, of haar laatste uur had' geslagen
Zij wilde echter den dood moedig en onver
schrokken afwachten dit werd haar geboden
door de traditie van haar geslacht.
,,K«m, Matriona." zoiide zij tot haar oude
huishoudster, d'io op do steenrn. in elkaar
was gezaikt.
Dit zeggende, staik zij haar de hand toe,
om haar biji 't opstaan behulpzaam te zijn.
,.Ik kan niet. Uw Hoogheid," prevelde de
oude getrouwe na een uiterste krachtinspan
ning „Ik dank u» God zij met. u!"
De mannelijke leden van het dienstperso
neel lilden haar van den grond op r® legde
haar dicht bij Aniouta. neder.
De kerkdeuren stonden nog aflt iïd open esn
duidelijk kon men» de aten» van den gooste-
lijke hoor on Ttr cere van dezen h oogen feest
dag had hr t.wea helpers, <li«« echter geen
!van beiden in hot kcrsjwl bekend) waren. Hij
was de oenige van het drietal, die zijn te
genwoordigheid van geest bewaarde. De twee
anderen waren van angst, en sclirik ternau
wernood in staat, zich de antwoorden in 't
geheugen te roejvcn, <llie zij met bevende stem
zonden.
Dö dreigend zwarte lucht, spleet vaneeoi
tere derde male verbond een vuurschioht. d>
wx>lk aan de aai'de De knetterende slag
van de ontlading was oorveaidlaovend. Plo!-
seiliingi was alles doodstil. In geknielde hou
ding wachtten allen, die in de kerk waren
achter geblevenmét. angst op schrik do
komst van. den Almachtige af, die verschijnen
zou om gericht te houidétn. over levenden en
doodeoi.
Een ncvige ruikwind décd het gebouw
schudden de pui uregen begon opnieuw. Mc',
vastberaden tred ging de prinses de kerk
weer bizmen.
„Lnt;n wij van hier gaan." sprak zij, zich
tot den goorteliiike wendend. „Wij moeten
den godldéli ijkep, toorn niet, trotsm-on. De
kerk kan ieder oogenblik instorten..."
,,En dan de dienst? Eju al de k enk si ©iaden
vroeg de priester aarzelend.
Een vage dorst- naar het martel aarsch ap
vervulde zijn in extaee verkeerende ziel. Hij
zou liefst hebben willen sterven, aan den voet
van het altaarmet het crucifix in dö ar
men.
„Wij moeten het voorbeeld geven," her
nam de prinscu ..Sluit, de deuren eu ga
met, mij mee. Ik zal er wel over spreken met
den aartsbisschop. Ik kan getuigen, d.-.t n
moed genoeg hebt betoond.
Slechte noode volgde hiji haar, de armen
van gec3tk die niets meer begrepen, voor zich
uit drijvend.
Historisch.
Een felle wind joeg de dood on verdierf
aanbrengende wolk naar 't noorden. Eenigé
u-gendroppels sloegen tegen 't gelaat vanhcoi,
die zich huiswaarts s)x>eddeu. ih u ware wa
terhoos teistea-de hot land op sluclits kortcin
afstandi, maar dé zon, de stralend» Pinkatöri.
aofli, scheeai boven hun hoofden. Er waren
wel een paar gekwetsten, maar geen enkele
dood».
,,De Eerwaard© Vader zal eten, Te Döumi
zingen als dankzegging, sprak dö prinses.
,,M(ij|n hiuis staiat; opcin voor allen, diet biddeni
willen."
Zij) liep, voort, Aniouta stcunondiei die zicih
verbeeldlde, haar tante ton- steun te zijp. Tom
ziji op het punt stond, liaaa* kasteel linnen
te treden,, keek zij nog eens om naar da
kerk
In haar hart, en in de harten van allen,
die bij haar waren, welde de behoefte op,
om de gevoelens, die zich daarin verdrongen,
lucht te geven m tranen» om, haar dan klaar
heid te riten, Hot, besef, dat. zij allen ge
spaard! warein gebleven, verhief haar ziel als
op vleugalen van geluk. Zii staarde naar de
kerk, die driemaal achtereen door den blik
sem getroffen was geworden en toch nog irt
wezen was.
Het godshuis stond er nf>£op het donker
blauwe, met. gouden sterren be flonkerde koe»
peldak schitterde het verwrongen, verminkte;
vergulde kruis in de zon. In een extase van
innig© vroomheid' vouwde Daria de handen.
Wordt vervolgd*