r. 344. 1"* .laargang. Woensdag 24 Juni 1903. ZT BUITENLAND. FEUILLETON. MAMSELKA. AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Amersfoortf 1*25. Idem franco per post1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Co. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 1—5 regelsf 0,75. Elke regel meer- 0.15. Qroote letters naar plaatsruimte. Yoor handel en bedrijf bestaan voordeeligo bepalingen tot het herhaald adverte'eren in dit Blad bij abonnemont. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Zij die zich met I Juii dit blad abonneeren ontvangen de num mers, die deze maand nog moeten verschijnen, gratis. Kennisgeving. De Burgemeester van Amersfoort., Gezien artikel 41 der gemeentewet. Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de Raad dezer gemeente zal vergaderen op Zater dag, den 27. Juni aanstaande, des namiddags te li ure. Amersfoort, den 23. Juni 1903. De Burgemeester voornoemd, WITUTIERS. Politiek Overzicht De intocht van den nieuwen Koning in Belgrado. Heden houdt Koning Peter I Karageorge- witsch zijn mtoebt in de Servische hoofdstad. Veertien dagen geleden zetelden Alexander Ofcrenowitsch en Draga nog in den konak te Belgrado. Hoe geweldig is de omkeering geweest, die in deze tegenstelling ligt In de 18e eeuw werd de toestand van den troon in Rusland, naar aanleiding van de destijds daar veelvuldig voorkomende paleis- revolutiën, door een geestig diplomaat aldus geschetst,,Le trone de Russie riest ni hé réditaire, ni électif, il est oecupatif" (de troon van Ruslaud wordt niet door erfop volging en niet door keuze, maar door bezets ting verkregen). Wanneer men in dezen vol zin het woord ..Russie" door „Serbie" vér- vangt, dan ile politieke toestand in dezen Donaustaati daardoor treffend geteekend. In feestdos getooid, ontvangt Belgrado den nieuwen Koning. Maar hiji kan zich over- de beteekenis van dien vlaggentooi moeielijk il- luaiën maken. Hoe dik wijds prijkte Belgrado in do laat-If* jaren in vlaggen! Mou gaat daar altijd met de i u aclit heb benden mee. Men versierde de stad, toen Milan in ballingschap ging; mén deed hetzelfde, toen hij terug kwam en in naam van zij'n zoon de heer schappij; weder aan zich trok. De eerste maal jubelde men, dat liet land van zijin boozen geest verlost was, de tweede maal omdat Servies alombeminde heer" het land weder gelukkig had gemaakt met zijne tegenwoor digheid. Het landvolk, dat met geschenken beladen in do stad kwam, om! het bruidspaar Alexander en Draga geluk tö wenschen, is hetzelfde, dat na hel bloedbad in den nacht van 11 Juni vreugdedansen uitvoerde over het bloedige uiteinde van de dynastie Obreno- witseh. De leden van de nationale vergade ring, die waren opgeroepen ter verkiezing van een nieuwen Koning, gingen in versier de wagens naar Belgradode afkondiging van het benoemingsbesluit wa- wederom aan leiding tot feestbetoon, eu hc-den juicht in de straten van Belgrado het volk Peter Kara- georgewitsch toe, die na. eene verbanning van 45 jaren in zijp vaderland terugkeert, door de volksveitegenwoordiging met- de»ko- ninklijke macht bekleed. Dit alles levert wel het sprekendste voor beeld van aanbidding der opgaande zon, dat men zich kan vooistellen. Maar als de^laat- ste samenzwering was mislukt, dan is er geen twijfel aan of stad en land zouden het Koningspaar om strijd gehuldigd en de sa menzweerders vervloekt hebben. De nieuwe Koning kan dus door het feest gejuich, waarmee bij wordt ontvangen, niet - worden misleid over den werkelijk en to> stand. Men behoeft hem waarlijk niet te be nijden om zijne kroon. II ij| komt aan liet ge zag onder omstandigheden, die hooge ei&cheni- stellen aani zijn persoon lijken moed on aan zijne bekwaamheden als heerscher. Eene zaak is er inzonderheid, die hem reeds terstond met bange zorg moet vervul len. Dot is de houding, die moet. worden aan genomen tegenover de bedrijvers van het bloedbad, waarin de laatste der Obrenowit- sehen is ondergegaan De mededeeling in den Russischen Regeeringsbode, die, nadat Keizer Frans Jozef den sta? had gebroken ovei het gebeurde in den vreeselijken nacht van 11 Juni, de bestraffing vordert van de deelnemers aan dat moordtooneel, heeft weerklank gevonden in de gebeele beschaafde wereld. Men heeft het alom geprezen, dat Oostenrijk en Rusland voor de wrekende ge rechtigheid de stem hebben verheven. Maar hoe heeft men dat in Servië opgevat? Een correspondent van de Yossische Ztg. deelt daarover dit mede ..De scherpe uitdrukkingen, waarmede Kei zei Frans Jozef in zijn telegram van geluk- wensching aan Koning Peter de konings moorden gebrandmerkt heeft, en de eisch van den Russischen Regeeringsbode tot be straffing van de misdadigers werden hier voor kennisgeving aangenomen- De treffende woorden van Keizer Frans Jozef worden hier weinig besproken, de verklaringen vafi de Engehche regeoring in het Lagerhuis ma ken niet den minsten indruk. De mededee ling van den Regeeringsbode heeft eveneens weinig aandacht getrokken. Men meent hier zich er mee te kunnen, troosten, dat deze mededeeling volstrekt niet aan het adres van di- Serven of van Koning Peter gericht is, maar alleen voortkomt uit den wensch om rekening te houden; met de gevoeligheid van het Russische hof en met de stemming in Europa. Er heerscht slechts één© stem. over, dat men do zaak blauw-blauwi zal laten. Van do hoofdei', der .«anienzwi-jing is kolonel Magcbin. minister, kapitein Kostrtsöh lid van het. naar Genèv'e gezonden militaire gevolg van den Koning. De commandant van Bel grado, Mistitscih, is nauw verwant aan den samenzweerder overste Mistitecb. Deze drie vervullen allen de hoogste rollen bij) den in- tocht van den- Koning in Belgrado. Zelfs al had Koning Peter hel' plan hen af te schud den, dan zou hij 't niet kunnen, want achter hen staat het leger, dat nog altijd het be wustzijn heeft meester van den toestand te zijn" Do Koning staat voor het geval, dat ver tegenwoordiging en leger beiden deze mis daad als eene roemrijke bladzijde in Servie's geschiedenis beschouwen. De Skoepsjtina heeft zelfs aan het leger dank en waardee- rin« gebracht voor de volbrachte daad. En toch ligt er voor iederen nieuwen monarch een groot gevaar in het verheerlijken en zelfs in het dulden van den koningsmoord. Want wanneer hij den gewelddadigen dood van ziin voorganger als rechtmatig erkent on straffe loos laat, dan geeft hij aan het leger of aan het volk of aan samenzweerders, die reden meenen te hebben «net bent even ontevreden te zijn als zij met zijn voorganger waren, een vrijbrief om eveneens met hem te werk te gaan. Nog daargelaten, dat dit een eisch der gerechtigheid is. zou het dus voor den nieu wen Koning een gebod wan zelfbehoud moe ten zijai te zorgen, dat er boete gedaan wordt voor het ongehoorde misdrijf, dat is~~ ge pleegd. Dultschland. Met liet oog op de herstem mi. ng vatt Don- I derdag a.a. schrijft de Germaiiiia.Voor da eenbrurmkioaers moot) gelijk van zelf spreekt overal en ouder allo omstandigheden het woord golden, dat geen enkele stem op don sociaail- democratischen can di daal nmg worden uitge bracht, onverschillig van welka partij de te- gencandidaat mag zijin en wat men overigens tegen diens persoon mag hebben i,n te bren gen. Dit parool geldt voor alle cantrumkiezers. Frankrijk. Het Geel boek, de diplomatieke stuk ken inhoudende die tusschen de Fr arische regeering en. den H. Stoel gew isseld Werden, betreffende de wet der kloostergemeenten, "werd Maandag aan de leden van het parle ment uitgedeeld. Op 26 Januari 1900 wees de minister van tiu iten landsohe n zaken den Franschen gezant bij het Vatikaan op het incorrecte en het. oMvobraiclitige "van het bezoek van caxdinaal Richard aan de Assumption- nisten en- op den pijnlijken indruk verwekt, door de aanmoedigingen die >hij hun gaf; zoo dit voorbeeld door het episcopaat ge volgd wordt, zegt Deloassé, zal het voor het parlement onmogelijk zijn er niet tegen te ageeren. Het ligt dus op den weg van het Yati- caan, van den beginne af botsingen of zui ver politieke driften, onder godsdienstigen dekmantel, tegen te gaan. De H. Stoel is van die meening en de heer Nisard seint i.en, 30en, d'at de Paus inlichtingen aan den nuntius zou zenden, om zidh aan de wet te bowlen en te voor komen, dat de politieke beweging zich on der het FranscSie episcopaat uitbreide. Maar op het einde van 1900 zond de Paus aan cardinaal RidhaikT een brief, oumiddë- lijk openbaar ge'maakt eb die het ontwerp van de wet op de kloosterlingen veroor deelde. De' heer Nisard' deed' middellijk opmer- k >n aan cardinaal R'anipolla (dépêche van 5 Januari 1901) hoe betr'curenshvardig die brief was en hoe slecht de openbaarmaking eir van te pas kwam, zoo kort vóór de be spreking der wet op' de congregaties. Zou men. hierin geen© poging tot. eene druk op het Parlement kunnen zien? Cardinaal Rampolla verwerpt, krachtdadig zulk eene vertolking der godadhten van den Paus. Op 17 Januari zegt minister Delcassé aan den heer Nisard, scihrijjvende over het de bat, uitgelokt, in de Kamer déor den, brief des Pausen, d'at de regeoring bereid is, om in goede betrekkingen le blijven met den H. Stoel, tot al de opofferingen die ,ver- eenigbaar zijn niet de belangen der repu bliek c-n de rechten der burgerlijke maat- scliappij. maar zij wil dan ook ondersteund worden Op 10 April, een weinig vóór het Consis torie, waarschuwt de munster den H. Stoel tegen ieder onvoorzichtig woord. Hij doet do noodzakelijkheid .voor den H. Stoel en de Franschc geestelijkheid gevoelen van zeer omzichtig 1e ziju. Men kent de .protesten van den Paus, bij (liet afkondigen der wet op de congregaties. Vfc protest belette cardinaal Rampolla niet aan den heer Do ,N a ven no de .hoop uit te ■drukken, dat de H. Stoel en de Fransehe regeering het eens zullen worden over de formule, die do congregaties zullen moeten bezigen. om de toelating to vragen, door do web van 1 Juli 1901 voorgeschreven (dé pêche van 19 Augustus 190.1). Hierop au H woord oude, zegt de heer Wal- dieck-Rousse.Mi, dat' do regeering alleenlijk vraagt aan de congregaties, zich to onder werpen aan het rechtsgebied, der bisschop pen 't Is het Parlement, dat do formules zal vaststellen, die zij voor het vragen der toe lating zullen gebruiken. In het. begiu van 190*2 gingen verschei dene prelaten naar Rome, om van den Paus. kort vóór de verkiezingen, eene geruchtma kende verklaring over de politiek der re geering te verkrijgen. Minister Delcassé meld't aanstonds aan zijnen gezant, het. groot gewaar van zulk een •handelwijze en haren gemakkelijk te voor- zienen invloed op de beslissing der toekom stige Kamer. (Dépêchd van 25 Januari 1902). De gezant antwoordde hieop, dat cardi naal Rampolla het gevaar scheen begrepen te hebben van het ingaan op zulke aanspo ringen. waarvan het mislukken hem niet twijfelachtig sdheen te zijn. (Dépêche van 12 Februari 1902). De Kamer behandelde gisteren heb ©enige artikel van het wetsontwerp op de secularisatie. De afgevaardigd© Leroy diende eeu tegen-ontwerp in. eiscihende van de congreganisiten een. certüfioaat van bevoegd heid. Dit tegen-oaibwerp werd naar de con- gregatieeomimaKsie verwezen De i-eciliiteraijde en heb centrum, verlangden: de veidaging van d« beraadslagingen tot. Donderdag, maar mi nister Coimibes veraoabt de Kaïmer onmiddel lijk dein tekst der ooananiissie te behandelen. De voorzitter der commissie nam op zacih zoo spoedig mogelijk rapport, uit te brengen over heit ontwei-p-Leroy eui verzocht de Ka mer de discussie over het rapport-Maasvoort te zetten. Hel; rapport, dat. de commissie uitbracht over het wOtsooitwerp Leroy, hield bet voor stal ,Ln oiirii dit in hot seouiai-iaa tie-ointwerp op te necmiQn als artikel 2. Hiertegen protesteer de Leroy, die eerst stemming over zijin ont werp verlangde. De president merkte op diait <lit oen quaestie van voorrang was. Hierover werd gestemd, eu met 303 tegen 261 stemmen werd' de prioriteit van Leroy's ontwerp ver worpen. Aan het einde van de debatten werd het eerste gedeelte van artikel 1 onder hevig pro test der rechterzijde, diie beweerde niets ver- atoan to hebben, in stemming gebracht en aangenomen met 308 togen 252 «temmen. Het luidt aldus Gedurende drie jaren; te reke nen van de sluiting van de oongregaome- tisohe inrichting zal de stichting verboden zijn van elke inrichting in dezelfde gemeen te, waaiin de functi'.ën vam. bestuur of onder wijs moeten worden uitgeoefend door een of meer oud-leden vam de gesloton inrichting." Het tweede gedeelte oon hetzelfde te verbie den ten aanzien van in richtingen in aangren- de gemeenten, werd eveneens aangenomen Het gehcele artikel werd nut 306 tegen 107 stemmen aangenomen. Daarna kwam het amendement-Leroy dat artikel 2 van hei ontwerp wi'iil. Tiet geheele wetsontwerp werd vervolgen- met 329 legen 66 stemmen goed gekeurd. Daaa-op naim de Kamer met 308 tegen 14 stemmen aan eeu- ontwerp-besluit ingediend door Buisson eu huLdondo De Kamea* noodigt dë Regeering uit van baro bcvoegvlULodien. ge- bruik te maken, om de ontbinding vani' elke congregatie te gelasten, die aal zijn, opgetre den oar» eene opgeheven i iia-ichting te. her- oi]jene»ii. De zitting werd om 11 uur 35 gesloten- De leden dér rechterzijde «mi van het oen- trusn, die dö zaal gi«duremln do zitting had- clen verlaten, maakten een nroteyt op, waariu wordt gezegd: vDaar do ministerieel© meer derheid stelselmatig geweigerd heeft den spreker der minderheid, die een door hem ingediend aanrndenient wilde toelichten, aan te hooren, heeft de geheele oppositie de zaal verlaten, ais protest tegen de tyrannie der meerderheid en haar voor het- land de ver- antwoordelijkiheid' latende voor hare daden van geweld en aanslagen op de vrijheid." Oostenrljk-Hongarije, Graaf Khuon had gisteren middag met Apponyi en Kossuth eene beraadsla ging. Apponyi heeft zijne medewerking toe gezegd. onder die voorwaarden evenwel, dat Kbuen geen maatregelen van geweld toepast, en ook niet verlangt, dat hij. Apponyi ver plichtingen voor de toekomst op zich neemt. Kossuth legde eene toen aderende verklaring af. Volgens dö stemming echter*, die in <Je krin gen dei' onafhankelijkheidspartij heerscht. zat het Khuen moeielijk vallen, zijne meening bij zijn aanhangers door te voeren. Een groot deel van de Kossuth-partij wil tegen Khuen de scherpste maatregelen te baat. te nemen Servië. Overeenkomstig hunne instructies heb«>en de gezanten van Frankrijk, Nederland en Turkije gisteren Belgrado verlaten. De ge zant van Italië zou eveneens bevel ontvan gen hebben zielv te verwijderen Op voorstel va/a den minister van Oorlog generaal Atlhainatsikwi ta, die eveneen aan de samenzwering heeft deelgenomenheeft Kom arg Poter de reeds gelaat© bevor dering der drie hetm; voor den eca^ed ieaist toegevoegde officieren, tot- n«, zijn aankomst in Reigi'ado opgesdlicirt.. Deze aaaik maakt een pijnlijken indruk. Zweden en Noorwegen. In Zweden staat eene weerplichtbe- 1 a s t i n g op het program. Dieusvolgens wordt de invoering van een belasting op dienstplich tigen voorgesteld, die door gebreken of ander zins bevrijd Z' i van don dienst. Evenzoo moe ten ook diegenen hun penningske betalen, die voor het vervullen hunner militaire plichten heb land verlaten hebben. Deze belasting zal de helft, der overig»- hoofdei ijko lvolastingen bedragen. Vereenlgde Staten. Uit Washington wondt aan de Kölu. Ztg, gemeld, dat er n;ets waars is van de geruchten, ala zonden de Ver. Staten er aan denken een oompensatierecht op de suiker van Duit-che symiicaten in te voeren. Atlerlei. vBij Bopnafjc*id op 8 gr. 18 min. N. Br. en 14 gr. 46 W. L. is den 2 Mei jl. een booi gevonden, die door den Poolrei ziger B:tld!win den 11. Juni 1902 uj F rans-J oeephland mtgerworpen war vUit Luik wordt gemeld: Nadat van onbek'ende zijde tegen de H Sacra men tspro- oesme biljetten waren aangeplakt, kwam liet 12 Roman van HENRY GRÉVILLE. Dö aanhef werdi driemaal herhaald. Daar op bsgoin. de geestelijk© die gebeden der mis te lezen Zijn kalnrtei ocfeaide als 't ware een too* vermaohit' uit ovei' de getheele gemeente. „Die man is werkelijk bewonderenswaar dig!' fluisterde Diana. Aniouta, in wier oogen duidelijk schrik stond te lozen, trilde van angst. Iwan stond aohiter naaa\ zich g«ïtreed houdendCi, om haa-r te steunen; haar weg te dragen, ails dit noo* aig mocht ziju. Hij, kende haar alleen,, hij wist met hoeveel svilskrachf zij) zichzelf be- heerschte. Een violette gloed verlichtte het inwendi ge der kerkde vrouwen gildenhet volk knieildle friecïf. Eeni oopv)ardoioven)d gekraak paarde zich aan het ratelen van den donder €3i door een breed© scheur in het koepelge welf regende het stukken steen: kalk op de doodelijik verschrikte menigte.. De klokken luidden, zonder dat eenige mensohenhand ze in beweging had gebracht: de korte slagen, eerst zoo snel op elkander volgend, werdén langzamer en. hielden einde lijk geheel op. De prinses, zich krampachtig Tastldemmend aan de balustrade; die het volk sciheiildfc van de voor dén adel bestemde, plaat- sen; staarde, zonder iets te zien, naar het beeld van den Heiligen Geest, dat in die gedaante van een dluif prijkte op het hak. vóór hel hei lig© der heiligen. Angstkreten en cen smartelijk gekreun ste gen op uit de dicht opeengepakte menigte. Allen spoedden zich met zenuwa htige ge- jaagdlheidi naa r die giroote d'eair, diiei gahnk'kig open was geblev'qn- Veawhierildione nienseheu vieletri, malar die Russen zijin zoo goedhaariig en modelijjdlendi van aardl, dat dé gevalloneai terstond opgeraapt en naar buiten gedragen w'-rdcu, zonder dlat iemand in het gedrang1 ©enig letsel hadl bekomen. Staande vóór het altaarhek, dat hij had laten opensluiten, en waarvan hiji den pur peren voohhang had woggesehoven als om den God dei zijn volk zóó zwaar kastijde weer rechtstreeks in verbinding daarmede te stel len, sprak de priester, met het crucifix in de hand, de gebeden der rtervendletn, uit-, waarhij hiji absolutie verleende. Hij', stond, daar, als «en kapitein op zijin zinkend schip, vastbe sloten, op zijn post- te sterven, als aat de wil der Vooxvienïgheid was. „Verlaat dit bedehuis in alle kalmte," klonk zijn welluidende stem. ..Draagt zorg voor de ouden van dageu, de vrouwen dp kinderen, de gekwetsten." En na deze vriendelilkr vermaning zette hij zijn gebeden voort, zibt blikken onafgebroken gericht hou dende op dö golvende mensclieumassn., die naar buiten stroomdenaar liet. kerkhof. In de kerk liocrschte een. dichte duisternis. De enkele waskaarsen^ die dooi* de herhaal de schokken niet waren uitgedoofd1, verlich ten het. inwendige van het gebouw met een mat. geel schijnsel. Buiten bet godshuis was de aamblik van den hemel zóó verschrikkelijk, dat vele meiischeu grooton lust gevoelden, een schuilplaats te zooken in liet gebouw dat zijl pas verlaten hadden. De dretigoud zwarte lucht; waaruit niets neerviel, was nog veel vreeselijlker dan het koepelgewelf, van waar neg steeds, af en toe, grootere en Mei- ntae stukken puin en kalk neerdaalden. Iwan. had Aniouta. in zijn. aa*men genomen en buiten, neergezet op oen grafzerk. Daarop ging hij) ion de kerk terug, om dé prinses te halen. *Ik heb mijt «Viet beftöerd/' zeiidb deze, toeu hiji haar wilde opheffen, ,,ilc kan best loopen." Laaigzaain trad zij naar bviten. Zij. kniel de naast, haar pleegdochter neer, niet anders denkende, of haar laatste uur had' geslagen Zij wilde echter den dood moedig en onver schrokken afwachten dit werd haar geboden door de traditie van haar geslacht. ,,K«m, Matriona." zoiide zij tot haar oude huishoudster, d'io op do steenrn. in elkaar was gezaikt. Dit zeggende, staik zij haar de hand toe, om haar biji 't opstaan behulpzaam te zijn. ,.Ik kan niet. Uw Hoogheid," prevelde de oude getrouwe na een uiterste krachtinspan ning „Ik dank u» God zij met. u!" De mannelijke leden van het dienstperso neel lilden haar van den grond op r® legde haar dicht bij Aniouta. neder. De kerkdeuren stonden nog aflt iïd open esn duidelijk kon men» de aten» van den gooste- lijke hoor on Ttr cere van dezen h oogen feest dag had hr t.wea helpers, <li«« echter geen !van beiden in hot kcrsjwl bekend) waren. Hij was de oenige van het drietal, die zijn te genwoordigheid van geest bewaarde. De twee anderen waren van angst, en sclirik ternau wernood in staat, zich de antwoorden in 't geheugen te roejvcn, <llie zij met bevende stem zonden. Dö dreigend zwarte lucht, spleet vaneeoi tere derde male verbond een vuurschioht. d> wx>lk aan de aai'de De knetterende slag van de ontlading was oorveaidlaovend. Plo!- seiliingi was alles doodstil. In geknielde hou ding wachtten allen, die in de kerk waren achter geblevenmét. angst op schrik do komst van. den Almachtige af, die verschijnen zou om gericht te houidétn. over levenden en doodeoi. Een ncvige ruikwind décd het gebouw schudden de pui uregen begon opnieuw. Mc', vastberaden tred ging de prinses de kerk weer bizmen. „Lnt;n wij van hier gaan." sprak zij, zich tot den goorteliiike wendend. „Wij moeten den godldéli ijkep, toorn niet, trotsm-on. De kerk kan ieder oogenblik instorten..." ,,En dan de dienst? Eju al de k enk si ©iaden vroeg de priester aarzelend. Een vage dorst- naar het martel aarsch ap vervulde zijn in extaee verkeerende ziel. Hij zou liefst hebben willen sterven, aan den voet van het altaarmet het crucifix in dö ar men. „Wij moeten het voorbeeld geven," her nam de prinscu ..Sluit, de deuren eu ga met, mij mee. Ik zal er wel over spreken met den aartsbisschop. Ik kan getuigen, d.-.t n moed genoeg hebt betoond. Slechte noode volgde hiji haar, de armen van gec3tk die niets meer begrepen, voor zich uit drijvend. Historisch. Een felle wind joeg de dood on verdierf aanbrengende wolk naar 't noorden. Eenigé u-gendroppels sloegen tegen 't gelaat vanhcoi, die zich huiswaarts s)x>eddeu. ih u ware wa terhoos teistea-de hot land op sluclits kortcin afstandi, maar dé zon, de stralend» Pinkatöri. aofli, scheeai boven hun hoofden. Er waren wel een paar gekwetsten, maar geen enkele dood». ,,De Eerwaard© Vader zal eten, Te Döumi zingen als dankzegging, sprak dö prinses. ,,M(ij|n hiuis staiat; opcin voor allen, diet biddeni willen." Zij) liep, voort, Aniouta stcunondiei die zicih verbeeldlde, haar tante ton- steun te zijp. Tom ziji op het punt stond, liaaa* kasteel linnen te treden,, keek zij nog eens om naar da kerk In haar hart, en in de harten van allen, die bij haar waren, welde de behoefte op, om de gevoelens, die zich daarin verdrongen, lucht te geven m tranen» om, haar dan klaar heid te riten, Hot, besef, dat. zij allen ge spaard! warein gebleven, verhief haar ziel als op vleugalen van geluk. Zii staarde naar de kerk, die driemaal achtereen door den blik sem getroffen was geworden en toch nog irt wezen was. Het godshuis stond er nf>£op het donker blauwe, met. gouden sterren be flonkerde koe» peldak schitterde het verwrongen, verminkte; vergulde kruis in de zon. In een extase van innig© vroomheid' vouwde Daria de handen. Wordt vervolgd*

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1903 | | pagina 1