ii iu». u.i'inu' iiiuii.
Zaterdag 17 October 1903.
"BUITENLAND.
FEUILLETON.
Rozenheuvel.
SS' 4HHP{gHUf.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per poBt1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met nitzondering van
Zon- on Feestdagen.
Advertentien, medodoelingen enz., gelieve men vóór 10 aar
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Tan 16 regels
Elke regel moer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeeljge bepalingen tpt
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnemenb'Repe
circnlaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvfaag
toegezonden.
Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Amersfoort,
Gelet op het verzoekschrift van J. H. Storm
Jr. (firma Ohomisehe fabriek Voorwaarts''),
om vergunning tot het oprichten van eene in
richting, bestemd tot het fabriceeren, verwerken
en bewaren van chemische artikelen, reukwate
ren, inktgonunen en wrijfwas en tot het plaatsen
van een gasmotor van 8 p.k.
Overwegende, dat den 17. September 1903 ter
Secretarie dozer gemeente de gelegenheid is ge
geven om bezwaren tegen het oprichten dezer
inrichting in te 'brengen, en alzoo, ingevolge
het bepaalde bij het le lid van art. 8 der Hin
derwet vóór 'den 17. October 1993 over hel- ver
zoek zal moeten worden beslist
Overwegende, dal gemeld verzoek om advies
is gesteld in handen van den Inspecteur der
VoStsgezondiheid, die met het onderzoek nog
niet zoover is gevorderd, dat het voor den laatst
genoemden Uatum zal zijn geëindigd;
Gelet pp het bepaalde bij art. 8, al. 2 der ge
noemde wet
Besluiten-,
de beslissing over het vorenbedoeld verzoek lo
verdagen.
'Afschrift van dit besluit zal worden gezonden
aan den belanghebbende.
Amersfoort, den 15. October 1903.
•Burgemeester en Wethouders voornoemd,
I)e Secretaris. De Burgemeester,
B. W. Th. SANDBEBG. WUIJTTERS.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, 'lat een
door A. Vonk ingediend verzoek, met bylagen,
om vergunning tot het oprichten van eene
tweede 'bakkersoven in het perceel alhier gele
gen aan bet Havik, no 26. bij het kadaster be
kend onder sectie E. no. 3088. op de Secretarie
der gemeente tor visie ligt, en dat op Donder
dag. den 29. October aanstaande, des voormid
dags te half elf uren gelegenheid ten Raadhvixe
wordt gegeven om, ten overstaan van' het Ge
meentebestuur of van een of meer zijner leden,
bezwaren tegen het oprichten van de inrichting
in te brengen.
Amersfoort, den 16. October 1903.
Burgemeester en \Vrethouders voornoemd,
Do Secretaris. De Burgemeester,
B. W Th. SA ND BERG. WUIJTIERS.
Politiek Overzicht
Arbitrage^
Het zal wel een toeval zijn, dat het tus-
schen Frankrijk en Engeland gesloten arbi
trageverdrag onderter kend is op denz"ifden
dag, waarop het Italiaansche koningspaar als
gasten van de regeering der Fransche repu
bliek te Parijs kwam. Maar het is zeker een
gelukkig toeval, dat dit verdrag, dat niet
enkel een document van algemeene beteeke-
nis is, maar ook een bewijs is van de goede
verstandhouding, die thans tusschen Frank
rijk en Eugeland hcerscht, juist op deu dag
tot stand gekomen is, toen de goede betrek
kingen tusschen Frankrijk en Italië door het
bezoek van Koning Victor Emanuel en Ko
ningin Helena te Parijs bezegeld vrerden.
Het is waar, de beteekenis van dit arbi
trage-verdrag moet niet worden overschat.
In artikel 1 wordt de aard van het overeen
gekomen© aldus bepaald ,.De geschillen van
juridieken aard of betrekking hebbende op
de uitlegging van do tusschen de contractec-
rend© partijen bestaande verdragen, die moch
ten rijzen tusschen hen en die niet langs den
diplomatieke» weg geregeld zouden kunnen
worden, zullen onderworpen worden aan het
permanente hof van arbitrage, gevestigd door
de overeenkomst van 29 Juli 1899 te 's Gra-
venhage. doch onder voorwaarde dat zij noch
de levensbelangen (intéréts vitaux), noch d©
onafhankelijkheid of de eer van de beide con-
tracteerende staten in de waagschaal stellen,
en dat zij de belangen van derde staten niet
raken.'' Het tweede artikel houdt in, dat in
ieder bijzonder geval de contracteerende par
tijen, alvorens zich tot het permanente hof
van arbitrage te wenden, eene bijzondere
schikking zullen onderteekenen, waarin dui
delijk bepaald zijn het onderwerp van het ge
schil, de omvang der volmachten van de
scheidsrechters en de bijzonderheden, wat be
treft. de samenstelling van het scheidsge
recht en de procedure. Eindelijk is de duur
van deze overeenkomst beperkt tot. vijf jaren,
te rekenen van den dag der onderteekemng.
Er is dus angstvallig voor gewaakt, dat de
geschillen nauwkeurig omschreven zullen zijn,
die ingevolge dit verdrag aan de beslissing
van het Haagsche gerechtshof zullen worden
onderworpen. Er is hier alleen sprake, niet
van reeds bestaande geschillen, maar van ge
schillen die zullen ontstaan. Die geschillen
moeten van juridieken aard zijn of de uit
legging van de bestaande verdragen betref
fen, on zelfs dan kunnen zij slechts aan de
scheidsrechtelijke beslissing onderworpen
worden, wanneer zij niet de levensbelangen,
de onafhankelijkheid of de eer van de beide
contracteerende staten in de waagschaal stel
len en niet de belangen van derde staten
raken. En wanneer zich. een geval voordoet,
waarin het geschil aan al deze voorwaarden
beantwoordt, dan zijn alle voorzorgen geno
men, dat de arbiters niet buiten hun boekje
kunnen gaan. Voordat de zaak bij het. hof
van arbitrage wordt aangebracht, zullen bij
oene bijzondere overeenkomst niet alleen het.
voorwerp van het geschil, maar ook de aan
de arbiters te verleenon volmacht en oe
regelen der procedure bepaald worden.
Het is dus eene zeer beperkte toepassing,
die in dit verdrag aan het arbitrage-beginsel
gegeven wordt. Dë Vossische Ztg. meent, dat
er inoeielijk een geval te vinden zal zijn,
waarop het verdrag zou kunnen worden toe
gepast, zoodat in de vijf jaren, waarop de
duur van het- verdrag is bepaald, bet. Haag
sche gerechtshof misschien geen enkele maal
in de gelegenheid zal komen zijne functie
uit te oefenen naar aanleiding van eene
Fransch-Engelsche opdracht. Ook de Temps
erkent, dat deze overeenkomst eerder een
pium votum, een vromen wensch, inhoudt,
dan eene eigenlijk gezegde verbintenis Het
verdrag stelt het beroep op de scheidsrech
ters ter zijde juist in de gevallen, waarin het
gevaar van een gesc-hil bestaat en waarin het
dringend noodig zou zijn eene verzoenende
bemiddeling in te roepen. Maar dat is nu
eenmaal niet anders. Terwijl op het gebied
van het privaatrecht de justitie haar gezag
doet gelden, wanneer een strijd van belan
gen dreigt te ontaarden iu openlijke vijand
schap, is het op het gebied der internationale
betrekkingen juist andersom. Hoe klaarblij-
kelijker en dringender daar het. gevaar van
een oorlog is, des te meer verzet men. zich te
gen de bemiddeling van eene rechtbank.
Wanneer men dus deze overeenkomst mag
begroeten als een stap in de goede richting
dan moet er aanstonds bijgevoegd worden,
dat. dit. een zeer bescheiden stap is. De betee
kenis daarvan Wordt, in den Temps aldus
uitgedrukt„Alleen in den zin van de op
rechte uitdrukking van een geineensckappe-
lijken goeden wil, zal deze overeenkomst,
welker gevolgen beseheiden zijn. eene nieuwe
sanctie geven aan het werk van het congres
van 's Gravenhage en zal zij, naar men ho
pen mag, een nieuwen stoot geven aan de
moedige en volhardende pogingen van de
vrienden der internationale eendracht In
middels legt zij het zegel van eene gemeen
schappelijke daad op die entente cor
diale. welker herleving, die samenvalt met
de Fransch-Italiaanschc toenadering, met
vreugde begroet wordt door alle voorstanders
van deu vooruitgang, van de vrije instellin
gen en van de democratie."
Frankrijk.
Het. „Journal des Débats" beproeft bij de
bespreking van do gisteren gehouden toas
ten voornamelijk de verklaringen van pre
sident Loubef, to rechtvaardigen en meent
dat de toespraken door hun hartelijk karak
ter en hun hooge politieke beteekenis, niet
zullen nalaten dein noodigen indruk teweeg
te brengen Het blad komt tot het resul
taat, dat het voor bedde landen in de toe
komst gemakkelijk zal zijn, de hen opgeleg
de nationale taak te vervullen.
De nationalistische Liberté oordeelt min
der oppervlakkig. Het blad betreurt hot,
dat de Koning in rijn toast, met geen woord
over de Franco-Italiaausche wapenbroeder-
schap, in hot. ajar '50 heeft gerept; het
hoopt echter dat de fout na de revue verbe
terd zal worden. Zijn toespraak schijnt het
blad toe, oen toontje lager te zijn gehouden,
dan die van den president; zij laat
doorschemeren dat het voornemen er
ïn opgesloten ligt. van kleurloos te
zijh.. Het is de taal van een diplomatie
ken monarch, die, bij de verhouding van
beide naties jegens elkaar, er naar streefde
slechts onbepaalde, zuiver humanitaire ver
klaringen af te leggen. Dit is, zooals men
zal moeten bekennen ,nu niet bepaald do
definitieve bezegeling van het Latijosche
bondgenootschap, maar toch wellicht de dar
geraad daarvan. Thans kan men verdere be
slissende dagen tegemoet zien en voorberei
den.
Den Temps schijnt vooralsnog het lEn-
gelech-Fransolie ^cheddsgerechtsverdrag ge
wichtiger toe dan do toasten van gisteren,
die het Blad geheel onbesproken laat
Het Italiaansche koningspaar begaf rich
Donderdag met den President en mevrouw
Loubet en den minister-president, naar Ver
sailles, dat voor die gelegenheid versierd
was. Duizende menschen waren van alle
kanten toegestroomd. De rijtuigen van het.
Elvseé stonden voor het statiop.
De inaire verwelkomde de bezoekers. Na
een bezoek aan het paleis had er een ont
bijt plaats in de zaal der veldslagen.
Het weer was omstreeks elf ure zeer slecht
geworden. Het stormde letterlijk en het re
gende geweldig, zoodat al de genoodigden,
dia in het park waren toegelaten, wegvlucht
ten. Dat duurde aldus tot half twee. Eindelijk
kon men per rijtuig het park. de Trianons
enz., bezoeken en dan reed men naar bet
station.
Men keerde vroeger naar Parijs terug op
verzoek van de Koningin, die zich eenigszins
vermoeid gevoelde. Te 4^ uur wareu de vor
sten te Parijs en er was dus veel minder volk
aan het. staion. Mon ging te voet naar den
Quai d Orsay. Te 7 uur intiem diner, alleen
bijgewoond door do personen vau het gevolg.
Te 8A uur kwamen de president en mevrouw
Loubet de vorsten halen oni naar de Opera
to gaan.
De Koningin was gekleed in paarlgrijze
zijde en droeg een prachtig halssnoer in bril-
lanten en eene kroon in gouden filigraan-
werk met diamanten en paarlcu bezaaid.
Mevrouw Loubet was in wit satijn en droeg
ook een halssnoer in diamanten on diadeem
in empirestijl.
De vertooning werd gegeven door de artia-
ten der opera on van de „Comédie Franfaise".
Opgevoerd werd het tweede bedrijf van Aïda
van Verdide onderwijs-scena uit Molières
Le Bourgeois Gentilhommo en het ballet La
Maladetta van Paul Vidal. Het. ballet werd
echter door het Koningspaar niet bijgewoond
Het ontbood de artisten en wenschte hen
geluk.
De terugkeer geschiedde zonder inciden
ten, tussched eene groote volksmassa. De
boulevards waren verlicht.
Gisteren onderhield de Koning zich na
het diner met veletn van de aanwezigen, in
de eerste plaats met. do ambassadeurs der
vreemde mogendheden.
Engeland.
De nieuwe minister van koloniën, L y 111 e-
t o n heeft te Leamington een rode go-
houden, waarin hij verklaarde aJlcs in het
werk te zuJlcn stellen, om Chamberlain's
groote voorbeeld te volgen en <le overleve
ringen van diens kal oni aal beleid in ecre te
houden. De voorkeurrechten waren echter
niet het onderwerp dat de regeering voor-
hands aan het land ter overweging wilde
voorleggen. Hij, Lvttletan, zou er nooit voor
opkomen, alvorens hij overtuigd was dat zij
konden wonden ingevoerd, zonder de uit
gaven van den armen man te verhoogeu.
Lord M 1 n r is uit Karlsbad, te Londen
teruggekeerd1 eu heeft zich naar Birmingham
begeven, naar Chamberlain's ziekbed. Het
schij©t dien laatste nog niet- vwl boter t©
gaan.
Italië.
In Rome werd gisteren door de bladen als
gerucht vermeld, dat minister Zanardelli aal
if treden. Hij zou zijn beslu-'t in den minister
raad van morgen inededeelen.
Tweede bericht: Do avondbladen
bevestigen dat Zanardelli besloten heeft af
te treden.
Do afgevaardigde Samtini heeft liet ver
zoek gedaan, den minister-president Zanf-
delli eene vraag te mogen doen, botreffjndes
de feiten van binnenlaudsche politiek, die
hebben geleid tot de verdaging van het be
zoek van den Czaar.
Het blad Movimento t© Turijn publiceert
een interview met den social istisohen afge
vaardigd© M o r g a r i, dezelfde die de agi
tatie tegen het bezoek van den Tsaar op
touw heeft gezet. Morgari verklaarde dat de
Italiaansche socialisten eene verdaging van
het bezoek niet verwacht hadden.. Bii het
Russische proletariaat, onder hetwelk een
millioen afdrukken van zijn interpellatie in
de Kamer over hot bezoek van den Tsaar
verspreid waren, zou de weigering van Niko-
laas II ongetwijfeld1 hiiden weerklank vin-
deu. Als de Tsaar Rome bezocht had. zou
den. naar Morgari verzekerde, toch geen vij
andige betoogingen van eenigc lietoekcuiis op
touw ziji» gezet, daar de socialisten t© Romo
slechts eon kleine minderheid vormen.
Volgens de Giornale d'Italia pleit de Rus
sische gezant. Nel i d o f nog steeds voor het
bezoek van den Tsaar aan Rome. Hij heeft
het besluit van den Tsaar om de reis op te
geven, zeer betreurd.
Ooitenrijk-Hong.rije.
De te Weenen gevestigde vereeniging
tot bescherming van de rechten van
buitenlanders publiceert het bericht,
dat een zeer groot aantal Hongaarsohe
officieren en militaire beambten, ge
deeltelij k van hoogen rang en ook card ere
onderofficieren van het gemeenschappelijke
leger der vereeniging om kaar bemiddteling
verzocht, hebben, opdat, zij bon zoo spoedig
mogelijk het Oostonrijksohe staats-
burgersohap verschaft, teneinde eenö
gedwongen verplaatsing naar Hongarije to
ontgaan. Ingeval de Magyaarsclie diensttaal
ook slechts gedeeltelijk ingevoerd aou wor-
dlen, zou! een© dusdanige overgroot© verhui
zing vain militairen van Honga
rije- naar Oostenrijk plaats vinden,
dat afzonderlij|ke Homgaarschie troepenaifdee-
lirigen spoedig geheel van officieren ontbloot
zou dien zijn.
Servië.
De beraadslaging over het. antwoord op
de troonrede zou Donderdag in de Skoep-
sjti'na beginnen, doch op het laatste
oogerablik werd zij uitgesteld, om in den tekst
in te lasschen, dat het Servische leger door
de daad (bedoeld is natuurlijk de moord
van 11 Juni bewezen 'had, dat het de be
langen van het vaderland voor a»lle andere
ter harte neemt.
Turkije.
Ovtr den toestand aan den Balkan wordt
bericht:
Monaslir, 10 Oct Bij een gevecht in de
nabijheid van Dennrbissar werden gisteren
21 opstandelingen, ouder wie drie aanvoer
ders, gedood.
Scphan Petroff en- nog twee andere aan
voerders werden gedood' iu eene schermutse
ling bij Fiorina
Saloniki, 10 Oct. De dodd1 van Boris Sara-
fow wordt bevestigd.
Do gemengde cannniiissie, die to Monastir
onder leiding vam Hilmi-Paoha zitting luold,
is ontbonden.
Azië.
De Russische pers houdt rich ioderen dag
ijveriger met den toestand in het verre Oos
ten bezig. De bladen verklaren eenparig, dat
Rusland den vrede wil.
De Nowoje Wremja bestrijdt de beweringen
in de Japanscho pers, dat in Rusland een
oorlogspartij voorhanden is. In Rusland
wordt slechts een nauwkeurig geformuleerde
régeeringspolitiek gevolgd, die gericht is op
het behoud van de onafhankelijkheid en in
tegriteit van China cn Korea (sio) en het
behoud van de rust in de aan Rusland gren
zende landen. Deze politiek blijft, onveran
derd, onverschillig in wiens handen onmid-
delijk hare leiding aan de kust van den Oce
aan berust. Rusland heeft niet de minste
reden, de ontwikkeling van den vreemden
handel en de industrie in Noordelijk China
en Korea te verhinderen. Tot een verder
vreedzaam cultiveereu van deze landen is in
tegendeel de ontwikkeling van den handel
en de industrie daar noodig. In Man t-
sjoerije moet Rusland de belangen van
zijne ondernemingen beschermen, evenzoo in
Korea, voornamelijk de spoorlijnen. Dooh
dozo ondernemingen' behoeven op zich zelve
4 Uil het Engehch
van
FLORENCE MARRYAT.
„Howat, je weet wel, hoe ik dal betToel.
Ik wil hiermede alleen maar zeggen, dat een
mtnfich verduiveld bij de pinken moet zij/n.
als hij niet- wil. dat de aude Caryll hem op
den kop zal ritten* Een poosje geleden ver
zamelde ik al mijn moed cn vroeg ik dern
ouden herr mil veibooging van salaris Hij
staarde mij zoo ontzet aan. alsof ik had aan
geboden hom te ivergiftigenEen pond
jn-r week is veel te weinig voor een jong-
nuen&ch van mijn leeftijd, oom," zeidc ik.
„„Een {KMid per week, mijnheer' Hoe
durf je dat beweren.!"" vroeg hij: driftig. ,,„.Ik
betaal olke weck eeu pond aterling aan juf
frouw Rayne voor je kost eu inwoning. A'ta
mijn rekenkunst- mij niet iu den steek laat,
is dat al twee pond per weck honderd' en
vier ponid 'sjaars dubbel zooveel als je
waard bent." Daarop stelde ik theiw voor,
dat hij mij die twee pond' in, handen zou
geven en mij op -aigen wieken zen laten
drijven. Hiervan wilde lr: echter niet hoe
ren. Hij zeide, dlat ik geen cent aan mijd
huisjuffrouw "zou afstaam eu dat hij maar
last zou krijgen van de onbetaailde rekenin
gen. Heb je oodt zoio'n vcrvelonden ouden
ïk«rel gezien, Eva? De göhieele roanrotpl hangt
imiij ide keel uiit Soims denk ik"%r er 119tig
biver, oemi hem mijin dienst op te zeggen eu
eemi andere betrekking te zoeken. Ik zou; zijn
gezidhi wël eens wtWlcn ,zien, als ik dat
dead
„Dat moet je vooral ©iet doen, Will," ver
maand!© Evelwe met aandrang, want- zij
dacht aan hetgeen haar tante haar daar zoo-
ieven veiteM had Doe jc best. kalm en
geduldig te zijn. Ai& je goede vrienden met
oom Roger blijft', ka-u hij too ontzaggelijk
veel voor je doen Het zou een onvergeeflijke
divaasheid zijn, als je met 'hem ging kab
belen
..Hij zal stellig wat voor mij doen, dat
weet ik. Nu Hugh gestorven, is. bon ik zijn
naaste manlijke bloedverwant en kom ik in
ris zaak, ats de oude man uitknijpt. Dat zegt
Pitman Ictiwrrnste
„Wie is Pitman?"
..De eerste bediende. Ik geloof, dat hij meer
weet. dan hij wil zeggen, want hij is - on
dicht als een pot. Maar hoe bet zij, het is
in {illen gevalle een ongehoord schandaal,
dat iemand, die zooveel geld te wachten
heeft vijftienduizend pond 'sjaars, "éi
gens Pitman met bijna niets op zak IcoDt.
Een pond per weekhet is nauwelijks
genoeg, om mijn middageten mee te baa
ien En dan een kleermakersrekening van
een meter of drie...
,,0. Will, hoe zult ge die ooit kunnen vol
doen
..Dat kan ik natuurlijk nooit., als het zoo
voortgaat. Ik zou niet weten, hoe En dan
moet je die stapels goud cn zilver bankpa
pier zien. die eiken dag door ooms vingers
gaan
..Daar heb jij niets mee te maken, Will.
Of al dat geld door oom Caryl I's vingers
gaat of door die van een ander, maakt voor
jou hoegenaamd geen verschil. Het' is in geen
geval jou eigendom.
..Dat. weet ik i»ct zoo goed als jij., maar
het valt niet weg te redeneeren. dat het een
zware verzoeking is.
Eveline zag hem verbaasd aan. Zij kon zich
niet voorstellen, dat zoo iets ooit een verzoe
king voor haar zou kunnen zijn.
„Nu moet ik maken, dat ik weg kom
riep Will Caryll, zoodra hij de laatste gar
naal verorberd had „Kan ik een beetje warm
water op mijn kamer krijgen?'
„Ik 7.:i 1 dadelijk een kan heet water voor
je uit de kouken traan halen," gaf Eveline
ton antwoord en trippelde vlug de trap af,
die naar beneden geleidde
Een minuut of wat later verliet Will de
woning van juffrouw Rayne Hij trok do
voordeur met dreunend geweld achter zich
dicht, alsof hij op deze wijze zijn blijdschap
te kennen wildic geven over het feit. dat hij
nu eens volkomen vrij was iu zijn doen en
laten
Will had zijn gegrond© redenen, om zijn
plan voor dien/ avond voor zij© nichtje ge
heim te houden Hij wist van te voren, dat
Eveline daar alles oe halve mee ingenomen
zou zijn. Hij had twoe entreebiljetten voor
den schouwburg in zijfn zak en had afspraak
gemaakt, mot een aardig niodistje, met wie
hij op straat een min of meer verdachte ken
nismaking had aangeknoopt, om daar geza
menlijk heen te gaan. Hij vond het eeu heer
lijk vooruitzicht, om zich tegenover zijn aan
gebedene van één dag als een heele mijnheer
voor te doen en- braaf op te snijden van rijn
invloed en aanzien in d© handelswereld.
Groot was derhalve zijn teleurstelling, toen
hij aan Emily's woning kwam ©n bet meisje
„niet. thuis" vond. Ecu gelukkiger sterveling
dan de jonge Caryll. ouder dan Will en waar
schijnlijk ook rijker gezegend met aardsche
middelen, was hehT bij haar véér geweest,
en de trouwelooze modiste was aan den arm
van dien ander uitgegaan
Will knarsetandde van woede en spijt, toen
deze wreede waarheid hem met tergende on
beschaamdheid werd medegedeeld In het le
ven van eiken man komen wel eens uren
voor. waarin het hem een ontzettende ramp
toeschijnt, jong te zijn. en hij door hot besef
van zijn jeugdigen leeftijd even zwaar ge
drukt wordt als een gevangene door zijn
boeien Dit was thans het geval met. Will.
Hij deed' zijn uiterste best- om de zaak kalmp
jes op t© nemen cn het gclxmrde te be
schouwen als iets. dat letterlijk niets to be-
teekenen had. maar ondanks zijn ijverige po
gingen slaagde hij hierin geenszins en het
was hem maar al te duidelijk aan te zie*»,
wat er op dat oogenblik in zijn binnenst©
omging. Totn hij de woning zijner cnitand
vastigt Emily den vug toekeerde en me ut-
voinsdc lucht.hartigheid een aria uit Fa-ust
floot, kwam zijn nichtje Eveline hem in do
gedachten. Het aardig modistje wilde blijk
baar niets van hem weten, maar Eva wel
De entreebiljetten dansten hem in den zak
het zou toch zonde en jammer zijn, als hij
ze ongebruikt liet.
Een half uur later, toen Eveline Rayne
juist t huis kwam niet de benoodigdlieden voor
mijn lieer Gamble's sov.per. zag zij Will Caryll
op de stoep staan.
„Will!" riep zij op eon toon. die blij,do
verrasiug verried. „Hoe komt het, diat j© zoo
gauw terug bent?"
Hij kon baar onmogelijk de waarheid zeg
gen. Hij wist. dat hij onverbiddelijk in haar
achting zou dalen, als zij de war© toedracht
der zaak kende, cn hij was te ijldel, om t©
kuunen dulden dat hij ook maar een grein
tje zou moeten missen van de bewondering,
welke eenig lid der schoone sekse voor hem
koesterde Om zich uit de verlegenheid te
redden, vroeg hij haar niet een innemend
glimlachje
„Kunt ge dat niet raden?"
„Neen hoe zou ik dat kunnen?"
„Ik ben een paar entreebiljetten voor don
schouwburg gaan koopen. Jij moet vau avond
met mij, „de Bedelares" gaan zien. Kleed jo
maar gauw aan. We hebben niet zoo heel
veel tijd meer."
Eveline's gezichtje toonde een gemengd©
uitdrukking van blijdschap en bezorgdheid.
„Waarom heb je mij, niet een beetje vroe
ger gewaarschuwd, Will?"
Allerlei visioenen van plooisels, die zij in
haar japon had kunnen rijden, en lint-en,
die zij had kunnen uitstrijken, als zij van
te voren geweten had, welk genot- haar te
wachten stond, rezen in haar geest op en zijl
had moeite, haar tranen 1e weerhouden. Zij
gevoelde, dat zij niet geschikt was. om mot
hem aan een publieke vermakelijkheid deci
te nemen.
Wordt vervolgd.
