f8°. 195.
2"'' Jaargang.
Maandag 18 Januari 1904.
BUITENLAND
FEUILLETON.
Rozenheuvel.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post. - 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, raededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C».
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERIENTIÉN:
Van 1—5 regelsf 0.75*
Elke regel meer•••##•- 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.|
D* Bargemeester der gemeente Amersfoort
brengt, tap voldoening aan de aanschrijving, op
genomen ini het Provinciaal blad van Utrecht no.
15 dezes jaars, ter kennis van belanghebben
den, dat in de gemeente Polsbroek een geval
van miltvuur is voorgekomen.
Amersfoort, den 16. J.-nuari 1904.
De burgemeester voornoemd,
VVUYTTERS.
Politiek Overzicht
Kabinet en Kamer in Frankrijk.
Voor de gewone zitting van de vertegen
woordiging van Frankrijk, die ingevolge het
grondwettig voorschrift op den tweeden
Dinsdag van Januari is begonnen, is een)
werkprogramma gereedi van respectabelen
omvang. Het omvat vooreerst de beide groote
strijdvragen, die het j>olitieke leven in
Frankrijk belieerschenden strijd om de
school en de verhouding tusschen Kerk en
Staat met de vele twistpunten, die zich daar
aan vastknoopen. Verder heeft de Kamer
te behandelen het reeds door den Senaat aan
genomen wetsontwerp op den tweejarigen
diensttijd bij de militie. Dan staan de finan
cieel hervormingen cp de agenda, dc:r den
minister van financier ontworpen, die einde
lijk het vraagstuk van de inkomstenbelas
ting onder de oogen wil zien. Voorts is er
oen ontwerp, dat aan de werklieden de ver
zekering tegen den ouden dag belooft te
brengen, en eindelijk een voorstel tot naas
ting van de spoorwegnetten der Zuid'er- en
Wp ster-spoorwegmaatschappijen als eerste
stap om te komen tot staatsexploitatie van
het gansche spoorwegnet van Frankrijk.
De gelegenheid tot vruchtdragenden par
lementairen arbeid is ditmaal gunstiger dan
m andere jaren. Voor het eerst sedert vele
jaren is men er in geslaagd de staatsbegroo-
ting af te doen vóór het begin van het dienst
jaar, waarvoor zijl moet gelden; de nieuwe
zitting is dus begonnen met schoone lei.
Toch i9 de groote vraag: Wat zal er in deze
zitting, die als er niets buitengewoons voor
komt zal duren tot aan het nationale feest
van 14 Juli, van al diesohoone werkplannen
komen?
In de rede, d'e de minister-president, do
heer Combes, op den dag voordat d'e nieuwe
zitting geopend werd, tot inleiding van het
nieuwe parlementaire zittingsjaar hield op
het hem door het republikeinsohe comitó
van koophandel en nijverheid aangeboden
feestmaal, heeft hij een loflied gezongen op
de eensgezindheid. Hij richtte tot de vier
fractiën van de regeeringsgezinde meerder
heid de dringende uitnoodiging om niet al
leen zijne politiek, gelijk tot dusver, nadruk
kelijk te ondersteunen, maar ook ondfer el
kaar zich vast aaneen te sluiten.
Deze uitnoodiging van den minister-presi
dent is de meerderheid van de Kamer in de
eerste dagen der nieuwe zitting slecht na
gekomen. Wel is haar candidaat voor het
voorzitterschap giekozenmaar schitterend
is die verkiezing niet gegaan. De 257 stem
men, waarmede de heer Brisson gekozen
werd, bedragen slechts 38 meer dan het ge
tal, dat de tegencandidaat op zich vereenig-
de, en maken niet de meerderheid van de
leden der Kamer uit. Nog meer liet de eens
gezindheid te wenschen over bij de verkie
zing van dé ondervoorzitters. Jaurès, de ver
tegenwoordiger van de socialisten in het bu
reau van de Kamer, is dientengevolge niet
herkozen.. De oneenigheid, die hierbij aan het
licht kwam, heeft spoedig daarna geleid tot
het uiteenvallen van een der vier groepen
va.n de meerderheidde sooialistisch-radicale
groep heeft het grootste deel van hare leden
verloren, die ziin uitgetreden om eene nieuwe
groep te vormen. Voortaan zal er dus eene
samenwerking moeten zijn van vijf groepen
in plaats van vier, om do meerderheid in
stand te houden. Dat kan niet dienen oio
het bewaren der eensgezindheid te verge
makkelijken, vooral niet oandat d'e wrijr
vingen, die buiten de Kamer ontstaan zijn
onder de socialisten, waarvan de uitsluiting
van de oud-minister Millerand uit de partij
een kenmerkend verschijnsel is, ook weer op
de houding van die groep in de Kamer zul
len terugwerken.
De organen van de meerderheid liebben
zich met bitterheid uitgelaten over de leden,
die onder den dekmantel van de geheim©
stemming de gelegenheid hebben aangegre
pen om tegen Brisson èn Jaurès te ageeren.
De organen der oppositie beschouwden deze
incidenten als aanwijzingen van de begin
nende ontbinding dei- regeeringsgezinde
meerderheid.
Onder zulke omstandigheden hadden de
interpellation, waaaaan ouder gewoonte de
eerste dagen van de zitting werden besteed,
meer beteekenis dan zij aan de onderwerpen,
die behandeld werden, konden ontleen en. De
daarover gevoerde debatten kunnen gelden
als een toeststeen ter beoordeeling of de uit
gesproken verwachtingen zich spoedig zullen
verwezenlijken.
Het waren handelingen, van ambtenaren,
die de stof tot deze interpellatiën leverden.
In de eerste plaats het bevel van den prefect
van het departement Meurthe-et-Moselle,
waarbij aan den pastoor Delsor, een lid van
den Duitschen j-tijksdag uit Elzas, het ver
blijf op Fransch gebied verboden was. In
zaken, die met de tengevolge van den oorlog
van 1870/71 verloren gegane gewesten samen
hangen, is liet lied der gekrenkte vaderlands
liefde gemakkelijk te spelen. De regeering,
die acht dagen uitstel van deze interpellatie
verlangde, moest daarover een heftig verwijt
hooren van tien leider der gematigden Ribot,
die zich verbaasde dat zij niet zelf de behoef
te voelde om zich terstond te verantwoorden,
en vroeg: „welke inlichtingen heeft de re-
geering nog noodig? Van den prefect? Of wil
zij. hare inlichtingen uit het buitenland
halen?"
De insinuatie, die hieriu lag opgesloten,
weerde de minister-president af met de op
merking, dat zij den heer Ribot onwaardig
was, waarna hij zelf tot den aanval over
ging. Ribot kwam tot het inzicht, dat hij
ditmaal het terrein van den aanval slecht
gekozen hadhij constateerde, dat het voor
stel tot onmiddellijke behandeling van de
interpellatie niet van hem was uitgegaan.
Dit voorstel werd daarna ingetrokken en het
verzoek der regeering tot uitstel van de be
handeling zonder stemming toegestaan.
Bij de i-iDerpellatie over de daden van ge
weld, die de Parijsche politie heeft gepleegd
tegen de werklieden in het bedrijf der voe
dingsmiddelen, die in de arbeidsbeurs be
raadslaagden over eene werkstaking, werden
luide' kiachten aangeheven tegen de politie.
De ininister-pre:ident verontschuldigde'niet
het optreden van de politie; hij erkende,
dat zij verkeerd had gehandeld, maar ver
klaarde niet te kunnen straffen omdat het
ingestelde onderzoek geen zekerheid had ver
schaft wie gestraft moesten worden. Wat
daarna volgde, levert een aardig voorbeeld van
parlementaire taktiek. Toen het aan de stem
ming toe was, werd de stemming over de
verschillend© motiën, die waren voorgesteld,
afgesneden door het voorstel om eenvoudig
tot d© orde van d©n dag over te gaan, dat
volgens het reglement van orde d?n -veer-
rang heeft. Dit voorstel werd aangenomen
met eene groot© meerderheid; maar na d-'-ze
stemming werd den minister-president er een
verwijt van gemaakt, dat hij niet cewaagd
had een votum te verlangen, waarin de Ka
mer zich uitsprak over hot beleid der - ©pee
ring. De heer Combes verlangde daarop aV
nog een uitdrukkelijk votum, van vertrouwen
en stelde de Kamer voor de keus om hem
dit te verleenen of zijne ontslag-aanvrage uit
te lokken.
Het einde van dit veelbewogen debat was,
dat de Kamer met 61 stemmen meerderheid
haar vertrouwen in het kabinet uitsprak. De
samenhang tusschen de verschillende deelen
van het „bloc" is dus nog krachtig genoeg
gebleken om de taktiek te weerstaan, die
trachtte op kleinigheden het kabinet ten val
t© brengen. Maar wij zijn nog pas aan het
begin van de zitting, en dit zal natuurlijk
niet de laatst© proef zijn waarop het „bloc"
wordt gesteld.
Duitsehland.
In de troonrede tot opening der zit
ting van den landdag van Pruisen
wordt allereerst de dank uitgedrukt van den
Koning jegens de Voorzienigheid voor zijne
spoedige genezing en jegens het volk voor de
innige deelneming, die het heeft betoond.
Er wordt nadruk op gelegd, dat de finan-
cieele toestand gunstiger geworden is en dat
het land tot nieuwen economischen bloei
komt, zooals blijkt uit de ontwikkeling van
het spoorwegverkeer en uit de stijging van de
staatsinkomsten. Het dienstjaar 1903 zal met
een batig saldo sluiten.
Er worden o. a. voorgesteld de aanleg
va,n een groot scheepvaartkanaal van Berlijn
naa.r Stettin, de gedeeltelijke kanalisatie en
de verbetering van do waterwegen van de
Oder en de Weichsel, de aanleg van een
sckeepvaartkanaal van den Rijn tot Hanover.
De openingsplechtigheid had plaats in d©
witte zaal van het koninklijke slot. D©
kroonprins, de prinsen en de ministers woon
den de plechtigheid bij. De Keizer nam de
troonrede van graaf Bülow in ontvangst en
las haar met luide stem voor. D© Keizer
werd, toen hij in de zaal kwam en toen hij
haar verliet, hartelijk toegejuicht.
Het Heerenhuis vergader dia Zater
dag voor 't eerst in zijn nieuw ge
bouw. De minister-president, graaf Von Bü
low, sprak het vertrouwen uit dat het Huis,
waarin zooveel ervaring en doorzicht aan
wezig was, met zijne steeds beproefde vader
landliefde en toewijding aan den Koning de
regeering zou ondersteunen tot welzijn der
monarchie. Hij eindigde met den wensch,
dat het Huis steeds zou zijn, een voor
beeld van Pruisische beginselen en Prui-
sischen geest. Moge steeds het beginsel wor
den gehandhaafd, dat zich laat samenvatten
in deze woordenue koning in Pruisen voor
op, Pruisen in Duitsehland voorop, Duitseh
land in de wereld voorop.
Italië.
Nadat in de quaestie van het nobis
nominavit bij den vorm voor de benoe
ming van Fransche bisschoppen, het Vati-
oaan en de Fransche regcering overeenge
komen zijn, dat het woord nobis wegvallen
zal, zal de Paus, naar verluidt, in een binnen
kort te houden consistorie, waarvan de da
tum nog niet vastgesteld is, de titulairen
voor verscheidene Fransche bisschopszetels
benoemen.
Turkije.
De lijsten van de Oostenrijksche officieren
en manschappen, die zich voor de Mace
donische gendarmerie aangemeld
hebben, zijn thans in. handen van den minis
ter van oorlog. Dé organisatie vordert, naar
men te Weenen klaagt., bedenkelijk lang-
Duitsohland zal eveneens een offi
cier als assistent van den oppercomman-
dant der Macedonische gendarmerie naar
den Balkan zenden.
Aan den Temps wordt uit Konstantinopel
bericht: Men is verstoken van berichten
uit Beiroet, waar do soldaten betaling ver
langen van hunne geheele achterstallige soldij
eax dreigen anders de stad te zullen plunde
ren. De Ottomaansche bank gaf een voor
schot van 6000 Turksche pondon, maar dc
soldaten eisclien 16.000 pond.
Servië.
De met verlof zijnde gezanten keeren
voorloopig nog niet naar Belgrado terug,
daar voornamelijk Popovits en kapitein
Groejits nog in hofdienst zijn. Overigens is
men hier van oordeel, dat de quaestie
minder van politieken, daar de zaak
gelastigden het verkeer met de regeering on
derhouden, dan van vrie n dsch appel ij k en aard
is, omdat de gezanten als vertegenwoordi
gers van hunne regeeringen, niet met de
Koningsmoordenaars omgang willen hebben.
Oost-Azië.
Aam de „Swjet werd uit Port. Arthur
geseind Bij de Nieuwjaarsparade verklaarde
de stadhouder don troepen, dat het- d e w i 1
van den Tsaar was, dat de vrede in
liet. Verre Oosten werd bewaard.
De Japansche kruiser Nishiu is
Zaterdag naar Perim, en de E n g e 1 s c h e
kruiser King Alfred naar Aden vertrokken.
Het Russisch© oorlogschip Osl-
jabja is van Port-Said naar Suez vertrok
ken. Be rest van het Russische escader
wacht te Port-Said nadere bevelen.
Over de zaken in het uiterste Oosten
wordt uit Tokio uit vertrouwbare bron
wordt bericht, dat Japan een schrijven van
de Russisch© regeering heeft ontvangen, in
houdende dat Rusland de rechten en voor
rechten eerbiedigt, die reeds verkregen zijn
door vreemde staten in Mantsjoerije onder
de bestaande verdragen met China, met uit
zondering echter van de vestiging van
vreemde nederzettingen en voor zoover zij
geen afbreuk doen aan Rusland's toekom
stige betrekkingen met Mandsjoetrije. Deze
reserves vernietigen de waarde van de ver
zekering.
Uit Washington wordt bericht: Behalve
dat twee ambtenaren van langdurige erva
ring in het verre Oosten benoemd zijn tot
consul-generaal to Moekden en tot consul
te Antoeug, heeft president Roosevelt nog
d'en consul te Tamsui op Formosa, aangewe
zen om op t© treden als rondgaand handels
agent met Dalny als standplaats.
Midden-Amerika.
Uit Panar a wordt gemeld: De wetge
vende raad is Zaterdag geopend. Tot
voorzitter word Pablo Aroaemana gekozen.
Z u I d we st-Af ri ka.
Over het oproer in Duitsch Zuidwest-Afri-
ka verneemt Wolff'a bureau:
Volgens uit Windhoek ontvangen be
richten van 14 Januari was Okahandja
ernstig in 't nauw gebracht. Pogingen tot
ontzet van Windhoek uit waren mislukt;
Windhoek zelf wordt eveneens bedreigd.
Talrijke verliezen werden geleden; de land
storm is opgeroepen. Er wordt terstond hulp
gevraagd. De Herero's zijn door plundering
goed bereden en gewapend.
Uit Swakopmond wordt van hedenmorgen
gemeld, dat een troep inlanders van Okpjo-
va en Johan Albrechtshöhe naar Karibih
oprukte. De expeditie van luitenant Laub-
schats is gisteravond behouden te Karibib
aangekomende expeditie van luitenant
Zülow, met 120 geweren, schijnt echter bij
Waldau in gevaar te verkeeren.
Zuld-Afrika.
Aan de Times wordt uit Ermeio
van 16 dezer bericht: Elene belangrijke
vergadering van de Nederlandsche her
vormde kerk te Ermeio (oostelijk Transvaal)
werd gisteren gehouden. Daarin werd beslo
ten de kerkelijke rechten, welke waren terug
gegeven aan de burgers, die in den ban ge
daan waren, omdat zij zich hadden overge
geven voordat de oorlog voorbijl was of om
dat ziji bij de „national scouts" hadden ge>-
diend, op nieuw in te trekken.
Allerlei.
vVoor het godenkteeken ter eer©
van generaal Hector Macdonald, die
zoo droevig aan zijn eind is gekomen, is reeds
1500 p. st. bijeen men wacht nog geld uit
het buitenland en rekent op 2000 p. st. Een
Londensch beeldhouwer heeft kosteloos zijn
diensten aan: 'noden. Do plaats, waar men
het gedenkteeken wil oprichten, is een m u-
vel in Dingwall, in het Noorden van Schot
land.
vEen merk .ardig geval van zoogenaam
de psychisch© besmetting heeft
zich te Berlijn voorgedaan. Een heel gezin,
bestaande uit twee broers on een zuster met
de dienstboden, i9 naar hot krankzinnigen
gesticht gebracht, omdat zich bij hen allen
verschijnselen van vervolgingswaanzin ver
toonden.
vTe Go van, diohr bij Glasgow, heer-
schen de pakken. T' rgistoreu zijn er uit
©ene slaapstee twa.\ i pokken lijders naar
Glasgow overgebrachtwaar niet minder dan
225 aangetasten in het ziokenhir verpleegd
worden.
vZ. M. de woestijnkoning Jac
ques 1 heeft zijn particulieren secretaris Be-
noit naar Brussel gezonden met opdracht,
voor liemi daar een prachtvilla te buren,
die de monarch betrekken wil, tot de om
standigheden ziro overtocht naar de woes
tijn-residentie veroorloven. Het te Brussel
de ronde doende gerucht, dat bij Prins Vic
tor Napoleon tot- zijn minister van finan
ciën, en den eveneens in Brussel vertoeven
de» Fianschen banneling Jules Guérin, den
held iaftigen verdediger van het fort Cha-
brol, tot. zijn minister van oorlog heeft uit
gekozen, is officieel nog niet bevestigd.
Daarentegen geldt als zeker, dat het volks-
Uit het Engelsch
78 tax
FLORENCE MARRYAT.
„Ik ben overtuigd, dat hij overgelukkig
zou zijn, als hij kon hooren, hoe vurig u par
tij voor hem trekt, juffrouw Rayne, want
hij stelt u zeer hoog. Als ik u was, zou ik
hem vau tijd tot tijd uit zijn eenzame cel
lokken en een weinig meer vroolijiklieid
trachten to brengen in zijn tamelijk vreug
deloos bestaan. Hij is een hartstochtelijk
boekJverslinder. U zouidt hem stellig veel
pleizier doen, als u hean nu en dan eens een
bock ter leen wildet- geven udt uw ruim voor
ziene bibliotheek."
„Kapitein Philip heeft de vrije beschik
king over alles, wat zich op Rozenheuvel be
vindt: dit moet hij, dunkt mij, toch al lang
weten," hernam Elveline min of meer udt de
hoogte, alsof zij cr alles behalve over ge
sticht was, dat dr. Wilton haar wilde lee-
ren, hoe zij zich tegenover haar rentmees
ter t© gedragen had.
„Daar hebt u gelijk in, maar kapitein
Philip is. zooals u terecht opmerkte, een stil,
in zichzelf gekeerd man, die er "niet licht
toe zal overgaan, om u zijn wenschen ken
baar te maken. Hoe zijn leven vroeger was
ingericht-, kan ik natuurlijk niet zeggen, maar
ik ben overtuigd, dat hij al heol wat onder- I
vonden heeft. Wie weett of de oorzaak van
kapitein Philip's kluizenaarsliefliebberijen
niet aan een groote smart is too te schrijt-
ven.. Hij is van nature niet zoo stil en be
daard daar zou ik gerust een eed op dua--
ven afleggen. Zijn grijze oogen hebben zon
der eenigen twijfel eenmaal getinteld van
vroolijkheid en levenslust. Ik zou er hèel
wat voor over hebben, als ik er weer een
blijden glans in te voorschijn kon roepen."
„Ik ook f" gaf juffrouw Rayne eenvoudig
ten antwoord
Van dat cogen/blik af aan legde zij veel
meer belangstelling aan den dag aangaande
kapitein Philip's doen en laten dan vroeger.
Meer dan eens werden haar gedachten, haars
ondanks, in beslag genomen door de vraag,
welke rarnjjen hom toch wel in zijn vroeger I
le'ven getroffen mochten hebben; wat ervan
hem zou worden, als haar eens het. een of
andèr mocht overkomen, en of hij ooit in
een ander landgoed evenveel belang zou
stellen als in Rozenheuvel.
Toen zij hem in vertrouwen mededeelde,
dat zij van plaai was, Rozenheuvel voor
eenige weken te verlaten, en hem uitdruk
kelijk verzocht, niet. over haar voorgenomen
uitstapje le spreken, ivóór zij goed en wel
vertrokken was, zou het genszins verwon-
dering gebaard kunnen hebben, als bij deeo
mededeeling met verbazing 'begroet had,
want zoolang hij haar kende, was zij nog
nooit een nacht van huis geweest. Kapitein i
Philip gaf echter geen enkel uitwendig blijk i
van bevreemding. Hij luisterde met. eerbie-
dige aandacht naar hetgeen zij hem te zeg- i
gen had, en vroeg toen mot de grootste
kalmte
„Bent u voornemens tot na het binnen
halen van den oogst weg te blijven?"
„Tot na het binnenhalen van den oogst,"
stamelde Eveline, „ik weet het zelf niet
ik ben het hieromtrent nog niet met mij
zelf eens het zal geheel en al van omstan
digheden afhangen."
„Ik hoop en vertrouw, dat gij overtuigd
zijt, dat Rozenheuvel in mijn handen even
veilig is als in de uwe," antwoordde kapi
tein Philip. „Het spreekt van zelf, dat ik u
dagelijks een uitvoerig rapport zal zenden
van alles, wat hier voorvalt, zoodat u in
staat zult zijn, met juistheid te beoordee-
len, in hoeverre en voor hoe lang wij het
hier zonder u kunnen stellen."
„Ik ga zonder eenige zórg van huis, ka
pitein Philip, ik weet dat het beheer over
mijn landgoed aan een bekwame leiding is
toevertrouwd. Ik denk echter niet lang af
wezig te blijven. Maar ik heb dringend be
hoefte aan een weinig afwisseling. Dr. Wil
ton wa3 het op dit punt volmaakt met mij
eens,.en daarom vind ik het raadzaam, hier
zoo spoedig mogelijk vandaan te gaan. U
zult wel beginjpen, kapitein Philip, waarom
ik de Fe at her s tones van te voren niet met
mijn plannen in kennis wil stellen. Zij zijn
zoo lief en hartelijk en meenen het zoogoed
met mij, dat zij niet zouden rusten, vóór
zij het hoe en waarom in alle deelen uifcgo-
corscht en mij halfdood gemarteld hadden."
De toon harer stem gaf zooveel bitterheid
en wrevel te kennen en haar gelaat vertoon
de zulk een droefgeestige uitdrukking, dat
de stem van kapitein Philip's hart die van
zijn verstand Het zwijgen oplegde.
„U benj. toch niet ziek?" vroeg hij met
teedere bezorgdheid.
Eveline zag hem met ernstige verrassing
aan. Hij gaf aan haar blik ©en verkeerde uit-
l legging en in den waan, dat hij haar belee-
1 dig\d had, ging hij voort, terwijl hij) tot
achter de ooren bloosde„Vergeef mij, juf
frouw Rayne, zoo ik misschien te vrijpostig
1 ben geweest, maar u weet wel, hoezeer uw
gezondheid, uw we'zijnons... ons allen
ter harte gaat. Wat zou Rozenheuvel wezen
zonder zijn meesteres?"
Wel verre van zich door zijn woorden be-
leedigd te achten, scheen zijl daardoor juist
in een opgewekter stemming gebracht te
zijn.
„Rozenheuvel zou mij best kunnen mis
sen." sprak zij glimlachend, „als het maar
onder het bestuur van kapitein Philip bleef.
Ik z' 1 openhartig met. u spreken, als tot
een vriend. Ik ben niet zoozeer ziek naar
het lichaam, als wel naar den geest, on ik ga
van hier, om in de eenzaamheid den strijd
met, mij zelf uit te vechten. Zijt ge met
deze verklaring tevreden? Ik verzeker u, dat
gij <le eenige zijt, aan wien ik dit verf--"
ik geloof niet, dat ik het aan iemand anders
zou kunnen vertellen. Maar ik weet, dat ik
vast op u aan kan en dat u mijn vertrouwen
j Zult weten te eerbiedigen."
Hij drukte de hem toegestoken hand aan
i aijn lippen, zonder een voord te spreken.
Reideu gevoelden, dat elk antwoord ©v«r-
bodig was.
Eenige dagen daarna verliet Eveline haar
geliefd Rozenheuvel, alleen vergezeld vair
Anna. Allereerst begaf zij zich naar Lon-
den, vanwaar zij een brief en een prachtig
huwelijks-cadeau aan haar vriendin Agnes
zond. Het, geschenk een kostbare parure
van paarlen' maakte de algemeenc be
wondering gaande, maar de inhoud van den
brief ontlokte het aanstaande bruidje een
I kreet van ongeveinsde droefheid. Dat Eve
line Rayne op reis was gegaan, zonder hen
hiervan vooraf verwittigd te hebben, wa9
een schier ondenkbaar iets voor de Feather-
stones, die reeds zooweel jaren lang haar
geheimste gedachten en g.-voeleua meenden
te kennen. Het ingesloten certificaat van
dr. Wilton, waarin deze haar aanspoorde-tot
j den stap. dien zij than god aan bnd. deed
haar ongerustheid en ontsteltenis in nog
sterker mate toenemen In hun angst lieten
i zij iti de eeratc plaats den dokter op Fear
t.hers'oue Hall ontbieden, ten «inde van hem
eenigt nadere inlichtingen te verkrijgen.
Daarop reden zij met bliksemsnelheid naar
Rozenheuvel, om te probeer en, of kapitein
Philip in staat zou zijn, eenig licht in de
duisternis te vc-rspreiden. Hun pogingen
leidden echter niet tot het gewonschte re
sultaat. Dr. Wilton herhaalde mondeling
I zijn whriftelijke verklaring, dat juffrouw
Rayne een tijdlang de frissche zeelucht moe©'
inademen, en kapitein Philip hield «tijf --n
strak vol, dat hij van niets wist. Zij haddeu
i niet eens den schralen troost van Eveline
met overgekruiste brieven vol verwijten f n
»>•-/' ingen te overstelpen, want de voort
vluchtige meesteres van Rozenheuvel had n
haar brief verklaard,, dat zij een soort van
zwerftocht ging ondernemen en derhalve niet
met juistheid haar verblijfplaats kon opge
ven. Zij had er echter bijgevoegd, dat zij bun
zou schrijven, zoodra zij zich ergens defini
tief gevestigd had.
Wordt vervolgd.
