ra
K". SOS.
3oe JaarKimgJ
Dinsdag 26 januari 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Rozenheuvel.
ERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- O.OS.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, raededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nnr
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERIENTIÈN:
Van 1—-5 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel on bedrijf bestaan voordeelige bepaling*
het herhaald advertecren in dit Blad bij abonnement,
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aan
toegezonden.
Politiek Overzicbt
Aan den Balkan.
D'e beide hoofdambtenaren, hofraad, von
Miillecr en consul Demerick, die als gemlaic.k-
tigdenN van Oostenrijk en Rusland zuiilen
toezien, op liet in praktijk brengen van
bet door deze twee mogendheden aan
den Sultan opgelegde hervormingspro
gramma), bevindeu zich tbaus ter plaatse. Zij,
zijn, vóór bun vertrek naar Macedonië niet
dioor den, Sultan ontvangen kunnen worden;
eene verkoudheid heeft den Grooten heer
dyxin verhinderd, maar hij heeft hen laten
weten-, dat zijne beste wenscben hunne
moeielijke zending vergezellen, en de hoop
uitgedrukt, dat zij met vrucht werkzaam
zullen zijn, daarbij rekening houdende met
den moeielijken toestand van, de Porte. Ter
wille van den nieuweur chef van de gend)ar-
merie in Macedonië is een nieuwe militaire
rang giecreëerd; om den Italiaanscheu divi-
s leggen era al D eg i or gis, die zich gisteren, op
weg heeft betgeven om het commando over
dit corps op zich te nemen, een hoogeren
rang te kunnen geven dan hij heeft -m. het
leger waaruit hij afkomstig is, is de rang
ngesteld van „eerste divisie-generaal", tus-
sclieu maarschalk en divisie-generaal in.
De duur van de zending van dit drieman
schap is op twee jaren berekend, vol
gens de verklaring van den minister
va-n buitenlaudsche zaken van Oostenrijk-
Hongarije in de delegatiën. Ais zij zoo lang
blijven op bun post, dan mag men hopen,
dat zij inmiddels tot veld goede maatrege
len zullen hebben medegewerkt. De vraag is
echter; Zullen zii zoolang blijven? Voor wren
vTUchtdragenden hervormingrarbeid is noodig
een toestand van alltbans betrekkelijke rust.
Eu of in de Balkanlamden de rust gehand
haafd zal kunnen worden, is geheel onzekier.
In een der redevoeringen' van graaf Go-
luchowski in de delegatiën kwam eene op
merking voor, die nogal zonderling was. De
minister zeide na^nelijk„Wanneer geen
hervormingen zijn toegestaan aan het villa
jet Adrianopel, dan komt dat omdat dit
vilajet nog niet in opstand verkeerde op
het tijdstip toen liet plan van de bestuurs-
hervormingen werd opgemaakt." Het schijnt
dus, dat men in Turkije de wapenen moet
opvatten tegen het wettige bestuur, om ge
daan te krijgen, dat er ernst wordt gemaakt
met liet ontwerpen va,n hervormingen in
het bestuur. Maar als dit waar is, dan is
iets anders eveneens waarnamelijk dat de
schoonste hervormingsplannen niet verwe
zenlijkt kunnen worden in een gebied, waar
de bevolking zich in opstand bevindt.. Al6
de oproerige beweging, die in het vorige
jaar heeft gewoed totdat het barre jaarge
tijde dwong den strijd te laten rusten, we
der opleeft, dam blij,ven die plannen her
vormingen op het papier.
Nu ontbreekt het reeds thans niet aan aan
wijzingen, dat met het voorjaar het oproer
opnieuw het hoofd aal opsteken. In een
•brief uit Saloniki aan de Politische Correa-
•pondenz wordt de sterkte van de nu reeds
Xn Macedonië werkzame benden geschat op
3000 a 4000 man, die grootendeels uit Bul
garije schijnen te zijn ingebroken en ver
toeven in de moeielijk toegankelijke, bosch-
rijk© streken van de Dovanicah, Plaschko-
"rica- ©n Malesch-bergen. Dat de hoofden van
het bestuur zich op ernstige gebeurtenissen
voorbreiden, blijkt uit het te Saloniki uit
Konstantinopel gekomen bevel om het ge-
heele derde legerkorps in gereedheid te
brengen voor den dienst te velde.
De leiders van de opstandsbeweging in
Macedonië hebben de laatste weken buitens
lands doorge' racht. Niet echter voor hunne
ontspanning. Hun doel is vrienden te win
nen, sympathie voor hunne zaak te verwekken
en vooral zich de middelen te verschaffen om
den strijd weder te beginnen als de weersge
steldheid dat toelaat. „Als de lente in het
land komt, moet alles klaar zijn om den
opstand weder te beginnen", verklaarde Bo
ris Sarafow te Genève aan een interviewer
van de Frankf. Ztg.
Over het doel, dat hem voor oogen staat,
heeft Sarafow zich tamelijk uitvoerig uitge
laten tegenover een medewerker van den
Temps. Het is wel interessant daarvan ken
nis te nemen; men ziet er uit hoe het stre
ven van de Macedonische revolutionairen
lijnrecht in strijd is met het werk, dat onder
de auspices van Rusland en Oostenrijk on
dernomen wordt om het land te bevredigen.
Zijne verklaringen houden het volgende in
„Hebt giji onlangs die aardige dépêche ge
lezen, u:t Konstantinopel meen ik, volgens
welke de vali van Saloniki gehoorzaamheid
weigerde aan Hilmi pacha, onder voorwend
sel dat hij,, als oud-minister, den voorrang
had boven den inspecteur? Dat zijn de her
vormingen, die men ons voorstelt. En wat
kunnen de beide controleurs, die Hilmi
pacha bijstaan,» daaraan doen Niets hoege
naamd.
De controleurs zouden, om een werkelij
ken invloed te kunnen uitoefenen, gesteund
moeten worden doo? Europeesche troepen.
En om ons eenig vertrouwen te geven in
hun invloed en hunne troepen, zou de con
trole moeten toekomen aan verscheidene mo
gendheden en niet aan 'e beide 't meest
geïnteresseerde mogendheden", volgens het
aan do Duitsche kanse'arij geliefkoosde
woord.
Wij zullen ons geweer overgeven aan een
Franschen of Italiaanschen kolonelwij zul
len het nooit aan een Russischen of Oosten-
rij kschen kolonel overgeven.
Bijgevolg is het eenige middel, naar onze
mecning, o Macedonië te bevredigen, het
te verdeelen in sectoren en iederen sector
te doen bezetten door een Europeesch deta
chement, behoorende aan een van de zes
staten, die het Berlijnsche verdrag onder
teekend hebben. Men zal ge©n bijzonder tal
rijken troep noodig hebben; een bataillon
in iederen sector zal voldoende zijn, mits na
tuurlijk de Sultan ziino manschappen zal
hebben teruggetrokken.
Da Europeesche troepen zullen voor de
orde instaan en zullen de reorganisatie van
het land door de Europeesche controleurs
mogelijk maken. Misschien zal een voorschot
in geld noodig zijn, om de bevolking te voe
den tot aan den volgenden oogst. D'at is
eeno kwestie van een, hoogstens twee jaren
En wanneer zij zich over dat voorschot met
elkaar verstaan, zou iedere staat slechts
een of twee ïr ;'lioen ter leen behoeven te
geven. Wat beteekent dat?
Do wijize van organisatie, die wij vragen
voor Macedonië, zou een federalistisch en
de centralistisch stelsel zijn. Wij hopen, dat
zich in 't vervolg als om een kern daarom
heen zal groepceren de groote Balkan-federa
tie. Servië, Rumenië, Griekenland, Monte
negro zouden, zich bij Macedonië aansluiten
de. een grooten staat van 12 a 15 millioen
menschen vormen, die 1200 a 1500 duizend
man op de been zou kunnen brengen.
Het is zeer duidelijk, dat de Balkan-fede
ratie niet de sympathie zal hebben van Oos
tenrijk, noch die van Rusland. Want zij zou
den weg versperren voor den „Drang nach
Osten" zoowel als voor de panslavistische
lusten. Maar de toekomstige Balkan-fede
ratie zal in hooge mate eeu Middellandsche
zee-staat zijn, omdat zij Saloniki zal hebben.
Zij zal natuurlijk hare plaats vinden onder
de Middellandsche zee-staten, want geen en
kele van de Middellandsche zee-staten heeft
aanspraken op Saloniki. Door do instelling
van de Balkan-federatie zal de status quo
aan de Middellandsche zee niet gewijzigd,
maar integendeel bevestigd worden, omdat
zij voor goed zal egenhouden het verdeT
gaan van Oostenrijk en de overweldiging
van den Russischen kolos.
Ik ben mij bewust, door zoo te spreken,
do belangen van den Euiopeeschen vrede te
dienen. En daarom beb ik vertrouwen, in
weerwil van do bezwaren, die zullen kunnen
opkomen.
De voornaamste bedenking, die men kan
opperen tegen mijne „utopie", zooals gij 't
noemt, is dat de Balkanstaten verdeeld zijn
en er niet toe zullen komen zich met elkaar
to verstaan. Maar dat is niet bewezen. Do
groote oorzaak van de verdeeldheid is het
antagonisme tusschen de verschillende ker
ken, die tegelijk godsdienstige en nationale
instellingen zijn. Maar die toestand kan niet
eeuwig duren. Misschien zullen eenmaal,
over niet langen tijd, de volken het kwaad
inzien, dat deze geestelijke overhecrsching
hun berokkent. Ons programma brengt den
strijd mee tegen het clerical© nationalisme,
ten gunste van eene zelfstandige federatie.
En op dit moeielijke gebied hebben wij reeds
eenige voordeden behaald. Zoo zijn de plat
telandsgeestelijken met ons, terwijl de bis
schoppen onze heftige tegenstanders zijp. De
Balkanvolken zijn niet godsdienstig. Zij zijn
aan hunne kerken gehecht ter wille vooral
van de nationale traditiën, die zij vertegen
woordigen. Het is niet vermetel om te den
ken, dat men de traditie zal laten varen,
wanneer men zal merken, dat zij, na werke
lijke diensten bewezen te hebben, een be
letsel is geworden om te leven.
In afwachting van deze dag|3n, die nog
ver afliggen maar die wij ons best zullen
doen te bereiken, zal de opstand in het voor
jaar weder beginnen, wanneer de toestand in
Macedonië inmiddels niet geheel veranderd
is. En ditmaal zal de omwenteling in Mace
donië samengaan met een Armenischen op
stand, belgeen in Klein-Azië op een goed
deel van het Turksche leger beslag zal leg
gen.
Tevens is het te voorzien, dat Bulgarije en
Servië zullen oprukken. Bulgarije heeft aan
zienlijke militaire kosten gemaaktde re
geer in g zal zich niet kunnen onttrekken aan
den aandrang van de openbare mecning,
door aan te voeren, dat zij niet gereed is
voor den oorlog. Servië zal van zijn kant
verheugd zijn om den veldtocht te beginnen,
ten einde eeu einde te maken aan de ïnoeie-
lijklieden, die de nieuwe dynastie onder
vindt. En gij weet, niet waar dat de Oos-
tenrijkscbe troepen, die in het vierkant van
Novibazar zijn opgesteld, slechts wachten op
een teeken om zich in Oud-Servië te ver to o-
ncn. Dit alles biedt ons een prettig voor
uitzicht tegen het smelten van de sneeuw".
Aldus verkondigde Boris Sarafow zijne
denkbeelden. Velen daarvan zijn engetwij-
feldt tot de utopieën te rekenen. Maar wat
zijne denkbeelden over de naastbij gelegen
toekomst ebtreft, moet men rekenen met de
mogelijkheid, dat zij werkelijklieid kunnen
worden. Sarafow noemt het een prettig uit
zicht, dat zich voor hem opent tegen den
tijd, waarop de sneeuw in den Ba Laan zal
smelten. Het hangt er van af, op welk stand
punt men zich plaatst, of men dat stand
punt prettig vindt of niet.
bngeiand.
De Daill News verneemt, dat als
resultaat vaai de langdurige vergaderin
gen, die het kabinet Vrijdag en giste
ren geliaudeu heelt, hot ontslag van lord
Lansaowne, lord Londonderry en Gerald
-bailour voor de deur staat. Deze ontslag
aanvragen hebben ten doel te protesteexen
tegen ae houding van (den eersteu minister,
die toelaat, dat Chamberlains fiscale poli
tiek m de plaats treedt van zijne eigen, po
litiek; ook heeft daarop invloed gehad, dat
Arthur Baliouir aanhangers van Chamber
lain als oandudaten voor het lagerhuis heelt
aanvaard.
Het blad verneemt ook, dat de Koning
bij zijn laatste bezoek aan den hertog vau
Devonshire te Chatsworth met nadruk zijne
meening tegenover Baliour heeft gezegd over
Chamberlain's enquete-commi6sie en inzon
derheid op de inbreuk, die daarmede is ge
maakt op de prerogatieven .van de Kroon,
Noorwegen.
vVerscheidene telegrammen hebben
reeds rnekung gemaakt van de vreeselijke
ramp, die de zoo bloeiende Noorweegsche
handelsstad Alesund getroffen heeft, waar
door IlCOO inwoners niet alleen in barre
kou zonder onderdak zijn, doch nu van alle
vcedings- en geneesmiddelen, alsmede van
kleederen zijn beroofd.
De brand Lrak te half drie 'e nachts in
het Westelijke deel dier btad uit, en (tenge
volge van deu orkaanachtagen storm, .breid
de het vuur zich -met razenden snelheid over
de geheele stad uit. De werkzaamheden tot
blusschi-ng werdem zeer bemo ei e lijkt, jdaar
de bluschni iddelen niet naar behoren werk
ten. Om vijf uur .waren de kerk, het gym
nasium, d.e beide apotheken en het postkan
toor afgebrand. Daar /ook het telegraafkan
toor in, de asch gelegd werd, was het moei
lijk h et de stad verbinding tie bekomen.
Tioen te half tien 'a morgens verbinidinlg was
verkregen, werd medegedeeld, dat drie kwart
gedeelte van de stad afgebrand was en de
reet in licht© ïaaie ertomd. Te 9.35 was de
telegrafische verbinding weer verbroken
Onmiddiellijk werden nulpstoombooten uit
Bergen, gezonden.
De brand was ontstaan in de fabriek der
Alesund Prasevering Company. Het vuur
werd spoedig ontdekt, idocli het gelukte niet
de vlammen mleeister te worden. Daarbij
ontstond welhaast eene paniek, daar de
vlammen zoo vreeselijk snel om zich heen
grepen, dat 'aan, >éene leiding nagenoeg -niet
te denken viel en men hals over kop moest
vluchten om zijn leven te redidein. Tien a
11000 menschen vloden half
naakt op de velden, voor de stad. Buiten-
sporigheden zijn niet voorgekomen. De bur
gemeester kon van zijn ambtsarchief slechts
het noodzakelijkste redden. Van de vaartui
gen in ide- haven iweet men met (zekerheid,
dat twee (kleine stoombooten verbrand zijn.
De bevolking lijdt zeer onder de koude en
den vreeselijken storm. Een kolenmijn staat
nog in brand.
Uit Christiansund liep een groote stoom
boot, die 1000 dakloozen aan boord zou ne|
De boot kon echtor niet aanleggen, om
geheele haven in, vlammen stond. Dad
zee zeer hol staat, moeten leveuamid'
kleederen etc., over land getrai
worden.
Voor zoover bekend, zijn geen. mei
omgekomen.
Aan het Duitsche consulaat te Chri
werd Zaterdagavond een. telegram van I
Duitschen Keizer ontvangen, dat ongel
als volgt luidde: „Ik beu hiep geschokt
de ramp, die Alesund getrolleu heeft. I [j
is georganiseerd. Directeur-generaal B>
(van. de Nordd. Lloyd) zal morgen een 1
doen vertrekken met verpleegsters, pro
kleeren, verbandstoffen enz. Ik ven
mij te berichten, waar het meest
aan is."
Den volgenden dag werd een telegram. I
den Keizer ontvangen, waarin werd mei
deeld, dat de kruiser Prins Hemrich
Alesund vertrokken was en dat s mid-
de stoomboot Phörnicia van uit Hamburg
trekken zou, met den vleugel-adjudant r
den Keizer aan boord.
Vier in, Stockholm wonende Noon
hebben aan minister Hagexup elk 5000 L
nen ais eerste hulp ter voorziening in t]
dringenden nood gezonden. De Kouin
de Koningin sohonnen ieder 6000 lgronej
Kroonprins en de Kroonprinces elk 1ÜQ0
nen, de beide jonge Prinsen te zaaien
kronen.
Naar gisteren te Christiania uit Alee 1
vernamen werd, heeft eene groote mens©
menigte de laatste 24 uren op het open i'
in regen en storm door moeten brei
Velen zijn in boerenhofsteden, opgenoi
De schepen beginnen thans de menschel
groot aantal van Alesund weg te voeren.T
Verscheidene hulp-expedities zijn uitger 1
De verdeeling van de levensmiddelen
de kaden, geschiedde onder een geweld
toedrang van de noodlijdenden. Het I
breekt in alle maatschappelijke standen
levensmiddelen. Heden zal men reedg J
mere kleeren kunnen uitdeelen. De aarij
dingen van hulp zijn met dankbare get
aangenomen; velen zijn tot tranen bewJl
over de hulp van den Duitschen Keizer.
Terwijl de bevolking de stad verliet,
len er verscheidene ongelukken voor. Eetjl
zieken werden door beroerten getroffen
stierven. De plaats van deu brand is ia j
dikken, kwalijk riekenden rook gehuld. 1>
Het ministerie van marine te Kopen' l_
gon zond een oorlogsschip met levensmicj fl
len, kleeren en dekens naar Aalosund: J
ministerie van oorlog zal heden avond
tenten met levensmiddelen zenden.
De Duitsche Keizer zond het Hamb'
sche hulpcomité voor Alesund 10000 m j
tot aankoop van kleeding- en levonsmii
len.
De kleine kruiser N i o b e is gasteren ït I
geu evenals de groote kruiser Prins Heini j
naar Alesund in zee gestoken. Beiden 1
ben behalve voedingsmiddelen, vooral 1
band- en geneesmiddelen ©n ambulance-] I
so nee 1 aan boord.
De Keizer had de thans verwoeste bav
stad op zijn kruistochten in Ncorsohe wate J
herhaaldelijk bezocht en was daar steeds z
vriendelijk ontvangen.
Het meerendeel der Noorsche steden is
goed als geheel in hout opgetrokkc 1
vandaar dat er, wanneer ongelukkiglijk
brand uitbarst en tevens storrp heerscht, i
Uit het Engtlsch
VAN
FLORENCE MARRY AT.
,,Ik zal Jasper op de hoogte giaan brengen
van den stand van zaken", hernam Agnes,
terwijl ziji zich tamelijk onverschillig uit
Eveline's omarming losmaakte. „Hij weet
nog niet dat wij broodeloos zijn. Wat zal hij
wel zeggen als hij alles weet
Met deze woorden verliet zij de kamer.
Haar gelaat vertoonde zulk eeu jammerlijke,
wanhopige uitdrukking, dat Eveline niet
Icon nalaten te vreezen, dat ibet gemis van
het gold h'aar meer ter harte ging d!an de
dood haars vaders.
Zoodra de teraardebestelling) had plaats
gegrepen, werd er een soort van familieraad
belegd, teneinde aangaande de toekomst te
beraadslagen. De schuldeischers waren zoo
zeer verbitterd, dat zij de familie van den
overledene niet wilden toestaan een dag lan
ger op Feathestone Hall te blijven dan hoog
noodig was Er werd besloten, dat mevrouw
Featherstone en juffrouw Macdonald bij:
haar zuster zouden gaan inwonen, die ook
tijdelijk een plaatsje in haar woning wilde
inruimen voor den gebrekkigen neef. Mijn
heer Rastall zou een betrekking als oprich
ter krijgen bij een heereboer, een verren
neef van hem De jonggehuwden evenwel
schenen niet in staat te zijn, eenige plannen
aangaande dè toekomst te vormen. Jasper
Lyle, wiens voorhoofd met een sombere wolk
overtogen was, verklaarde, dat hij voor 't
©ogenblik niet bij machte was eenige onkos
ten te maken Hij had reeds een groot ge
deelte van zijn jaarlijksch inkomen opgeno
men om er zijn huwelijksreisje mee te betalen
in de stellige verwachting dat zijn schoon
vader zijn belofte zou houden.
„Nog vóór ik aanzoek om de hand van
Agnes had gedaan", sprak Jasper Lyle,
„zeide hij mij, dat hij voornemens was, tien
duizend pond, op haar vast te zetten. Hij|
iheeft mij dat later nogmaals uitdrukkelijk
verzekerd. Als dat niet het geval was ge
weest, zou ik nooit met haar hebben kunnen
trouwen. Ik ben op een schandelijke manier
misleid geworden. Ieder ander zou in mijn
plaats hetzelfde zeggen."
„Dat is wel mogelijk, mijnheer", klonk
kapitein Philip's stem, „maar het komt, in
goen geval t,e pas, dat gij' u aldus over den
overledene uitlaat, ten aanhoor© van zijn we
duwe. zijm dochter en zijn vrienden. Ik ver
zoek u daarom beleefd maar dringend, uw»
te'eurstelling stilletjes voor u te houden."
„Goed zoo. kapitein Philip dat is juist,
wat ik ook had willen zeggen", voegde Eve
line er aan toe.
De treurige omstandigheden, waaronder zij
Will had weergezien, hadden dermate haar
energie gestaald, dat zij, geen zweem van
zenuwachtigheid onderwond in zijn tegen
woordigheid.
Lyle keerde zich haastig naar haar toe
en op dat oogenblik zag zij duidelijk Will
Caryll vóór zich, met dezelfde boosaardige
uitdrukking op het gelaat, die rich in vroe
ger dagen daarop placht te vertoonen, als
zij hem stoutweg zeide waar het op stond
„Ik weet niet", sprak Lyle, het woord tot
kapitein Philip richtend, „welk recht u hebt,
mijnbeer, om mij aldus tot de orde te roe-
pen. Voor zoover ik weet, bent u de rent
meester van juffrouw Rayne
„En tevens haar raadsman en vriend",
bracht Eveline in 't midden.
„Dat kan wel zijn, maar mijn vriend »s hij
niet. en aangezien ik thans een deel uit
maak van de familie Featherstone, ben ik.
naar mijn bescheiden mecning, volkomen vrij,
in de keus mijner woorden. Mijn toestand is
zeer hachelijk. Mag ik u eens een vraag doen.
mijnheer de notaris", ging hij voort, zich tot
dezen wendend„heeft de dochter van wij
len mijnheer Featherstone in de gegeven om
standigheden hoegenaamd geen aanspraak
op de nalatenschap haars vaders?"
..Neen, mijnheer", luidde het ontmoedi
gend antwoord, „de crediteuren leggen op
alk» beslag. Ongelukkigerwijze heeft mijn
heer Featherstone geen afzonderlijk kapitaal
op naam Van zijn vrouw vastgezet.."
„Al had mijn brave man dat gedaan, dan
zou ik het toch niet hebben willen aanne
men", snikte de goedhartige weduwe. „Ik
zou liever als schoonmaakster mijn brood
verdienen dan dat ik mij het geld van an
deren op onrechtmatige wijze toeeigende."
,.0. Eveline, hoe ontzettend hoe ver
schrikkelijk is dit alles!" riep Agnes, terwijl
j zij haar hoofd op den schouder harer vrieu-
din liet rusten.
Eveline's eenig antwoord bestond hierin,
dat zij Agnes nog vaster tegen zich aan
drukte.
,.Het is een lamme historie'" bromde Jas-
i per Lyle, terwijl hij zijn blikken door de
kamer liet dwalen, alsof hij een gaatje zocht
waardoor hij ongemerkt- ontsnappen kon.
,,Ik hob geen tehuis, dat ik mijn vrouw kan
aanbiedeu, ©n geen geld om haar te onder
houden. Het zal, geloof ik, het beste zijn,
dat ik naar Italië ga zooals ik trouwens
reeds voor mijn huwelijk had willen doen.
Het zou vrijwat beter geweest zijn, als men
mij f-ocn mijn gang had laten gaan. Ik zal
zien dat ik mijn kapitaal hier in Engeland
op de meest voordeelige wijze beleg. U zult
er zeker wel niet- op tegen hebben, mevrouw
Featherstone, dat uw dochter zoolang bij u
blijft?"
„Zij kan niet bij mij blijven, beste Jasper
IIoc komt het bij'j je op? Je licht immers
zelf daarstraks gehoord, dat ik geheel af
hankelijk ben van mijn zuster? Je vraag kan
niet ernstig gemeend zijn."
„O. Jasper, lieve Jasper, neem mij mee
naar Italië. Laat mij niet hier achter zonder
jou!" smeekte Agnes, terwijl zij haar armen
om zijn hals sloeg.
Onder den indruk der benarde omstan
digheden, waarin hij verkeerde, was Jasper
Lyle in liet minst niet tot aandoeningen
van tecrliartigen of sentimenteelen aard ge
neigd Hij] 'had zich altijd meer het hof laten
maken dan dat hijzelf den galanten min
naar uithing. Met een wrevelig gebaar weer
de hij tamelijk norsch zijn jonge vrouwtje
van zich af.
„Maak het mij toch niet zoo lastig, Agnes
Begrijp je dan niet hoe zenuwachtig ik ben?
Gun mij om Godswil den noodigen tijd tot
nadenken. Ik zou niet weten, waar ik het
geld. vandaan zou moeten halen, om met jou
zoo'n kostbare reis te ondernemen. Het is
er bij af, dat ik genoeg heb om mijn eigen
reiskosten te betalen. Ik ben nooit in zulk
een netelige positie geweest."
Agnes barstte in een hartstoolitelijken
tranenvloed los.
„Mijnheer Lyle", begon Eveline met. haar
zachte, welluidend© stem, „tracht een wei
nig tot kalmte te komen. Laat Agnes tij)d<
uwe afwezigheid bij mij logeeren. U weet z< 1
hoezeer ik aan haar gehecht ben. Ik zal
dan ook wel niet behoeven t© verzeker J
dat ik de grootst mogelijk© zorg voor
vrouwtje zal dragen en dat zij zich op 1
zenheuvel bijna evenzeer thuis zal gevoel-1
als hier. Wat dunkt- je, Agnes? Is dit g< 2
goed plan Kom bij miii en laat jo ccktvrie H
ongehinderd gaan. Hij zal niet zoo heel la
op re's blijven, en als hij zijn geldelijke a: L
gelegenheden geregeld heeft cn in Engela I
terug is, zullen wij wel de noodigo maatre I
len aangaande je toekomst nemen. Kom I
mij op Rozenheuvel, mijn lieve, lieve vrüjl
din. mijn jongere zuster Ik zal alles dcx J
wat in mijn vermogen is, om j© afleiding
verschaffen."
„O, Eveline, dat is weer net iets voor j< l
Dat is een uitstekend plan", sprak mevroi I
Featherstone.
„Ge ontheft mijn hart van ©en zwar 1
last. Ik zou haar, wat dat aangaat, voor j
tijd aan uw hoede durven toevertrouwei j
zeide Jasper Lyle, terwijl hij juffroi
Rayne's hand greep en die met groote har
lijikheid drukte.
„En wat zegt Agnes van ons plan Y' li
Eveline zich weer op vriendelij ken toon h< I
ren.
„Neem mij) met'je me© naar huis, Exil
'ine neem mij mee naar Rozenheuvel. Jij
weet zelf niet, wat ik denken of zeggen mo<H|
Alles om mij heen is stikdonkere nacht, i'l
lieb een gevoel over mij, alsof ik nooit w© 'I
gelukkig zal worden. Maar neem mij m 1
naar Rozenheuvel - daar zal ik teuinins
rust vinden neem mij me©!"
Wordt vervolgd.
