s#. sia.
8"* Jaargang*
Zaterdag 6 Februari 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Emancipatoria.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.85.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, raededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
'smorgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. lntercomm. TelepHoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERIENTIÉR:
Vu 1—8 regel
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tót
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Éene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Oe crisis in het uiterste Oosten.
Als een zonnestraal uit een donkeren
hemel scheen de mededeeling. dio de Revue
Russe deed. over dien inhoud van de Rus
sische nota, die nu werkelijk verzonden
is, al kan het nog tot Maandag duren, voor
dat zij in 't bezit komt van de Japansche re
geering Volgens dio mededeeling verklaarde
Rusland daarin, dal zijine finajicieele belan
gen in Mandsjoorijo, inzonderheid door den
spoorwegaanleg, to zeer betrokken waren,
dan dat het afstand) kan doen van eene po
sitie, die het toelaat dezen spoorweg werke
lijk te bezitten, maar erkende liet aan den
anderen kant bet recht van Japan, om zich
zoowel in Korea als in Mandsjoerije uit te
breiden en zijne nederzettingen te ontwik
kelen
Was deze mededeeling juist, dan zou voor
de ongerustheid, die in de laatste dagen
steeds is toegenomen, geen reden meer be
staan. Maar een correspondent van de
Frankf. Ztg. bericht, dat aan het departe
ment. van bui tenia ndsche zaken te Parijs de
mededeeling van de Agence Russe hem als
onjuist werd) gekenschetstmen kan zich
dus daarop niet beroepen om den indruk ta
verzwakken van do verontrustende tijdingen,
die van allo kanten komen opzetten, niet
alleen uit Engelsche bronnen die met reden
in verdenking staan, maar ook va,n andere
zijde. O. a. doet de Russische telegraaf-agen-
tuur, die voor officieus te boek staat, thans
ijverig mee aan hunne verspreiding.
Nu behoeft men, om de hoop uit te druk
ken, dat do vrede toch nog behoudlen, zal
blijven, zich niet enkel er aan vast te klam
pen, dat er nog geen schot gevallen is. Wel
beijvert men zich aan beide kanten met de
oorlogstoebereidlselen. Rusland heeft laten
verkondigen, dat „alles gereed is voor alle
eventualiteiten." Japan doet voor Rusland!
niet onder; het heeft de vlootreserve en een
deel van do eerste legerreserve gemobiliseerd
en tracht zi)ue vloot zooveel mogelijk te ver
sterken. Maar daaruit volgt nog niet, dlait do
oorlog als onvermijdelijk moet worden be
schouwd. Het bericht, dat de Russische oor
logsschepen de haven, van Port. Arthur had
den verlaten, zag er bar uit, en in verband)
daarmede maakte de tijding, dat 6000 man
Russische troepen te Port Arthur waren in
gescheept om onder bescherming, van de
vloot, naar Korea te gaan, den indruk,
dat Rusland den eersten stap had gedaan,
die moest voeren tot. den oorlog. Maar van
de landing dezer troepenmacht in eene Ko-
reaanscho haven is geen bericht ontvangen,
en de Russische oorlogsschepen, dio Woens
dag zee gekoizen hadden, zijn Donderdag
weder op du roede van Port Atrhur terug
gekomen. Dio handeling kan dus hoogstens
worden opgevat als eene waarschuwing van
Russische zijde aan Japan, dm do zaken niet
tot het uiterste te drijven en zich tevreden
to stellen met wat Rusland kan geven.
Op zich zelf beschouwd, zijn de oorlogs
toerustingen geen afdoende aanwijzing van
dto oorlogszuchtige stemming der betrokken
partijen en ook geen bewijs, dat de oorlog
niet te vermijden zal zijn. Wat rechtvaar
digt dan de klimmende ongerustheid, diet in
de laatste dagen schier overal wordt waar
genomen De Temps zoekt die rechtvaardi
ging hierin, dat, volgens de algemeen© op
vatting, het minimum van wat Japan ver
langt in volstrekten strijd is met het maxi
mum dor concession, die Rusland wil doen.
..Japan en Korea verschillen minder over
Korea dan over Mandsjoerije. Wat het.
eerste punt betreft is het, in spijt) van op
het eerste gezicht aanmerkelijke verschillen,
niet boven de krachten van eene door een
werkelijk verzoenenden geest bezielde diplo
matic een terrein te vinden waarop men zich
onderling kan verstaan. Ten aanzien van hot
tweede punt staat men voor eene fundamen
teel© èu principieel© tegenstrijdigheid.
„De Mikado zou willen, dat de Czaar de
souvereiniteit van China in Mandsjoerije er
kende en waarborgde, dat hij er het
Chineesoho bestuur herstelde, dat. hij er
de gelijkheid van rechten dor mogendheden
erkende, alsmede do door de verdragen ge
vestigde handelsvrijheid. En het is al to
duidelijk, dat behalve do feitelijke redenen
die Japan tot deze houding bewegen, liet
daarin het genoegen zou smaken van cetio
wraak op den vooriiaamsteu bedrijver van
de interventie, die het indertijd, onder voor
wendsel van de integriteit, van het Chinee-
scho rijk, de vrucht van zijne overwinningen
ontnam.
„Rusland van zij,n kant wil zelfs niet eene
bespreking toelaten van eene vraag, ine zijins
inziens slechts kan worden gesteld' tussohen
de Chineesehe en de Russische legeeringen,
met uitsluiting van een derde, wien ook, en
het laat door zijp pers wijzen op de „reus
achtige dwaasheid" van Japan om zoo iets
te vragen en zich noodwendig een „ijskoud
antwoord" op den hals te halen."
Dit is de opvatting van den toestand aan
den vooravond) d!er ontvangst va.n het Rus
sische antwoord, dat nu eindelijk is vastge
steld en onderweg is, door de Japansche re
giering. Wanneer men die opvatting als
juist mag aannemen, dan is de vraag, of de
regeering van Japara, als zij uit dit. a ut woord
heeft vernomen wiat als Ruslarads laatste di
plomatieke woord moet wordlen aangemerkt,
geneigd ah in staat zal zijn om nog langer
'dien druk van do volksopinie te weerstaan,
dfe daarover kan geen twijfel bestaan
vijandig tegen Rusland gestemd' en op den
oorlog belust is. Daarvan zal dé beslissing
over oorlog of vrede afhangen.
Duitsehland.
De Keizer heeft gisteren avond op het
voorplein van het keizerlijke slot te Berlijn af
scheid van de naar Duitscli Zuidwest-Afrika
vertrekkende versterkingstroepen, bestaande
uit 392 man, 13 officieren en 3 genees keu
ren. De Keizer sprak hen met luider stem
toe, wees hen op hun plicht, den armen
Duitschers in Zuidwest-Afrika hulp te bren
gen en spoor die hen aan tot moed, onbaat
zuchtigheid en toewijding.
Frankrijk.
Naar aanleiding van eene vraag van
Lasies over do werkstakingen van de
boerenarbeiders in de departementen Aude
en Hérault, werd in de Kamer zeer
lang gedebatteerd. De spreker viel db sooia-
listen aan en verweet hen, dat zij de bewe
ging uitgelokt hebben. Minister Combes nam
in zijn antwoord de boerenarbeiders in be
scherming, wier staking van vreedzamen
aard is geweest en anderen tot voorbeeld zou
kunnen strekken.
De vraag werd in eeno interpellatie ver
anderd. Een motie van Alpy tot goedkeu
ring van de verklaringen dér regoering werd
met 343 tegen 200 stemmen aangenomen.
Engeland.
Bij de discussie in liet Lagerhuis
over het amendemant-Robson, deelde Sir
H. Caanphcll-an nerman mede, dat de
heer Chamberlain hem den 20en Juni
1899 in vertrouwen gevraagd had, of de oppo
sitie liet zenden van versterkingen naai- do
Knap zou goedkeuren, en er bij gevoegd had
„Go hoeft niet ongerust te zijn, de boeren
zullen niet. vechten, wij spelen een blufspel".
Hij liad daarop den heer Chamberlain laten
weten, dat. de verantwoordelijkheid voor het
zenden van troepen geheel voor rekening
van do regcering bleef.
Nu zeide do heer Chamberlain, dat. hij
zich niet herinnert liet woord „blufspel" ge
bruikt te hebben en legt zijne woorden zoo
uit, alsof de regoering het toen geraden vond
troepen te sturen, om den boeren do over
tuiging te geven, dat het Engeland ernst
was.
Het amendemtint-Robeora werd met. 278
tegen 192 stemmen verworpen.
In tegenwoordigheid van den Hertog van
Conuaught liep gisteren te Portsmouth het
nieuwe linieschip New-Zeeland, dat
16350 ton waterverplaatsing heeft en eene
snelheid van 18i knoopen in het uur kan
ontwikkelen, van stapel.
Bulgarljë.
Bij gelegenheid van den 10. verjaardag van
Prins Boris, wensclite Keizer Wil
helm telegrafisch in hartelijke bewoordin
gen vorst Ferdinand geluk, terwijl hij tegelijk
de Roode Adelaarsorde aan den Prins ver
leende. Deze geluk we nsch maakte te Sofia
een diepen indruk.
Behalve van den Duitschen Keizer, ont
ving Prins Boris ook gelukwenscti-tele-
grammen van den Keizer vau Oostenrijk en
den Tsaar.
Do Sobranjc voteerde een crediet van
3 00,000 francs voor de Maoedoni-
- s o-he vluchtelingen.
Oost-Azië.
Volgens eene dépêche uit Peters
burg aam de Associated Press, is het
antwoord van Rusland gisterenavond' ge
zonden aan den stadhouder, admiraal Alex-
ejew. Wanneer deze zich er mee vereenigd, dan
zal de nota naar Tokio gezonden worden,
waar zij Maandag zou aankomen..
In de regeeringskringen te Petersburg
blijft men gelooven, dat Rusland zakelijke
concessiën aanbiedt, maar niet wil tegemoet
komen aan Japan's wenschen betreffende
Mandsjoerije en ook niet eenigo versterking
aan de Koreaansche kust wil toestaan.
Aan de Russische telegraaf-agent uur
wordt uit Port, Arthur bericht:
Het- bericht van Reuter, dat op den
spoorweg door Mandsjoerij|e geen handels-
vrachten worden aangenomen1, is onjuist.
Dé schepen van het eskader van den
Grooten oceaan, die in reserve waren, zijn in
dienst gesteld. De regimenten van de derde
Oost-Siberische scherpschuttersbrigade be
ginnen uit te rukken uit Port Arthur, om
tijdelijk langs de Chineesehe spoorlijn opge
steld te worden. Te Port Arthur bevinden
zich do regimenten van de zevende, brigade.
Er zijn) recruten aangekomen, waarvoor eeu
kortere oefeningstermijn is bepaald. Er wor
den kolen en proviand aangevoerd. De noo-
dige werkzaamheden worden met kracht be
spoedigd. Het leger en- de vloot rijn in voor
treffelijker! toest andvoor alle eventualitei
ten is alles voorbereid. Men wacht echter
met geduld het resultaat van de onderhan
delingen af.
De Russische bevolking is kalmslechts
enkelen vertrekken. Vele Japansche kooplie
den verkoopen humio goederen en verlaten
de plaats zij. die zijn achtergebleven, too-
nen vertrouwen in het Ijest.uur.
Het bericht uit Wladiwostok over eene voor
de deur staande mobilisatie in de streken
van het verre Oosten is voorbarig.
In verband met do crisis in het uiterste
Oosten meldt het Russische Telegraafagent-
schap uit IrkoetskHier is per telegraaf be
vel ontvangen, zoo spoedig mogelijk voor
eene lengt© van 45 wersten aan spoorsta
ven, met. toebehooren, met den Siberbcheu
spoorweg af te zenden. Het doel is, deze
rails te gebruiken ten behoeve van, den
Transba-ika 1-spoorweg, ten einde een lijn aan
te leggen over het Bai kalmeer tusschen do
stations Baikal eu Tantsjoi. De rails moeten
verzonden zijn, voordat de minister van
verkeer, Tsjilkof, die in den morgen van 10
Februari in Irkoetsk verwacht wordt, verder
reist.
De Japansche gezant te Tcoel heeft
de Japansche onderdanen, due wonen te
Wijoe en Soengjin aan de Oostkust van Ko
rea, bevolen die plaatsen met hot oog op
mogelijke gebeurtenissen to verlaten.
De Daily Graphic verneemt, dat er
geen gewichtige verandering is gebracht
in den inhoud van de Russisch© nota
sedert den 29en Januari. Ofschoon de
toon van de nota verzoenend is, wordt beslist
geweigerd too te geven- aan de wenschen van
Japan betreffende het eerste artikel van het
antwerp-tractaot, dat handelt over de inte
griteit van China. De nota bevat concessiën
op andere punten,maar dit is het gewichtige
geschilpunt en Japan's besluit oan het art-i-
kel,-zooals het nu luidt, te verwerpen, is on
veranderd. Do regeering van den Mikado wijst
het denkbeeld af, dat het ontwerp-tractaat
concessiën doet in Kotrea varai zoodanigen
aard, dat zij opwegen tegen de aanspraken
van Rusland in Mandsjoerije. Japan hand
haaft zijn eisoh, dat die aanspraken moeten
warden gesanctioneerd biii verdrag; do nu
gekozen vorm zon zoowel China als Korea
aam de willekeur van Rusland overleveren.
Uit Tokio bericht de Times De to-estand
wordt nu als hopeloos beschouwd. De vrijwil
lige inschrijvingen voor de oorlogsfondsen be
dragen reeds meer dan twee mil li oen yen.
De Russische oorlogschepen Osljabya en
Saratof, alsmede drie torpedobootvcrnielers,
zijp van Suez uit naar het Oosten in zee
gegaan.
Do Japansche oorlogsschepen Nishim en
Kasoega zijn heden van Singapore vertrok
ken met bestemming in noordelijjk© richting.
Zuid-Amerika.
Een officieel© telegram uit- Monte
video meldt, dat de strijdmacht van
den generaal der opstandelingen, Sara-
via, zich snel terug trekt, naar aanlei
ding van de nadering van generaal Munez.
Ondanks de overwinning door de opstande
lingen onlangs behaald, heerscht onder hen
moedeloosheid.
Velen geven hun vertrouwen te kennen,
dat binnenkort de vrede zal zijn hersteld.
Zuidwest-Afrika
De Rijkskanselier heeft den Rijksdag een
overzicht van de naar Zuidwest-Afrika. ge
zonden© str ij dkr achtera toegezonden.
Daarin wordt medegedeeld, dat de vernieling
van den spoorweg van <8wakopiraund naar
Karibib het. noodzakelijk maakt om de reeds
vertrokkene afdeeling spoorwegtroe
pen te versterken, «n wel met 2 officieren
en 60 man. die den 6en Februari met de
stoomboot Lucie Wocrmasiu vertrekken zul
len. Op hetzelfde schip zal kolonel Dürr met
zijn staf, 6 officieren, 1 arts, 1 betaalmeester
en 16 manschappen de reis meemaken.
Uit Port Nolloth is aan Wolff's bureau
berichtGouverneur Leut wei n wordt 5 Febr.
hier verwacht.
De commandant van de „Habiclit" bericht:
Gouverneur Leutwean bereikt© het stoom
schip niet. Hij komt later.
Allerlei
vDo Antwerpsohe diamant
bewerkers hebben Donderdagavond, ten
getale van ongeveer 2000, een vergadering ge
houden, waarbij ook Henri Polak, de voor
zitter van den Alg. Ned. Diamantbewerkers-
bondi tegenwoordig was.
Met 1820 tegen 138 stemmen werd be
sloten een schrijven aan do patroons to zen
den, waarin mededeeling wordt gedaan, dat
de werklieden hun gestelde eischen staande
houden.
Thans nemen do diamantbewerkers een af
wachtende houding aan. De heer Polak moet
mot klom het proclameeren van een staking
hebben afgeraden.
Zooals wij hebben gemeld, hadden do pa»-
troon9 den tijd voor antwoorden op 5 uur
gisterenmiddag gestold.
vAls het kalf verdronken is...
Na de ramp der Viefirae schijnt de Frainsche
regeering zich eerst to herinneren, dat vara
afstand tot afstand langs de kust zich post-
duivenstatians bevinden ten dienste dier oor-
lo\gjsvloot. Tot hiertoe werd echter van die
gevleugelde poetboden nooit gebruik go-
maakt. Thans is bepaald), dat ieder rijke
vaartuig, dlat zich van een© Fransohe haven
aan den Atlantischen Oceaan moet begeven
naar do Middcillandlsch© Zoo of omgekeerd,
eenige postduiven zal moeten modenemera,
om te dienen in gaval van nood.
vlUit; Nantes wordt gemeldAan de
Pointe du Croisic zijn wrakstukken aange
dreven, die klaarblijkelijk van een oorlogs
schip, naar men gelooft vara de transportboot
„Vïenne" afkomstig zijn.
vDe Roode Wolk. Ben Indianen-
opperhoofd, de in zijn tijd! beruchte Red
Cloud (roode wolk), is in Nebraska overle
den en mot hom verdwijnt oen der laatst©
aanvoerders van db roodhuiden, wier daden
bladzijden van de Amerikaansohe bescha
vingsgeschiedenis vullen.
Hij: was hoofdman van den stam der Sioux
on werd het. eerst bekend den 22. December
1866, toen hij met. zijne krijgers het fort
Kerry, in Nebraska, overrompelde eu de go
heele bezetting ombracht. Sedert was bij do
schrik der bleokgozichtera'in bet. Verre
Weston, en *eerst in Januari 1877, na een
tijdperk van voortdureuden strijd on onver
zoenlijk bloedvergieten, legdb hij), ingevolge
con besluit van don raad der Sioux, de wa
penen neer. Do regeering der Vereenigdo
Staten honk hem een stuk grond in Ne
braska. waar hij verder vreedzaam leefde en
zijn 85. jaar bereikte.
Wo leven wèl in tijden van grooten o ver
en vooruitgang. Vooruitgang niet in alle op
zichten. Maai' d© periode van overgang, vara
ontwikkeling in vele dingen is verbazingwek
kend. Wo behoeven onzen blik met eens zoo
li col ver to werpen. Laat me op eigen ge
bied blijven, op dat der vrouw. Wie zou een
dertig jaren terug voorspeld hebben, dat de
balie eene vrouw ouder liane advocaten zcu
tellen, en onlangs lazen wc weer in de cou
lant van do benoeming van een vrouwelijk**
«Ir. (J. de Jongh) als privaat-decent in do
kunstgeschiedenis aan de universiteit te
Utrecht.. Do studentjes warden gedoceerd
door eene vrouw. Mijn grootmoeder zaliger
zou zich in haar graf omdraaien van eTger-
nis. als ze 1 hoorde ,eu de feministen zullen'
juichen „Zulke voorvechtsters leiden ons
ter overwinning in> onzen strijd tegen ver
drukking en achterstelling", en ik ben er
zeker va.n dat deze l'edten als berichten on
der do rubriek „Heugelijk nieuws" zijn ge
plaatst in do vrouwenbladen al9 voorloopers
van dc „Bevrijding der vrouw".
Hoe prettig 't is voor de personen zelf om
„carrière" te maken, hoe van harte ik haar
gun de plaats, welke zij veroverd hebben op
maatschappelijk gebied, hoeveel eerbied ik
heb voor de knappe hoofden, die do capaci
teit bezaten voor deze geleerdheid1, hoezeer
ik geloof in haar eenvoud, haar. bescheiden)
vromv-zijn wellicht in liet alledaaojsclie leven
want. ik heb vaak opgemerkt, dat vrouwen,
die in 't oen of ander uitblinken, heel wat
minder pedant, zijn dan mannen, over 't. alge
meen zoo hen ik toch geneigd demi feitera
te noemen do voorloopers van don „onder-
gang der vrouw" als ik con a met groote
woorden .«preken mag, boter gezegd do de
generatie van het vrouw-bestaan
De vrouw is uit con Jzudvtr dierlijk oog
punt do voortbrengster van 't komend© ge
slacht. zedelijk gesproken is zij de opvoed
ster der nakomelingschap, en waar dus de
vrouw noch voortbrengt, noch opvoedt daar
■is zij niet de ware vrouw
„Maar dr. De Jongh voedt op", roepen
me allo feministen tegen, „zijj onderwast do
jongelingschap in 't wezen dor kunst". Dat.
klinkt, verbazend mooi eu t kan iet© bijbron-
gun misschien tot don schoonheidszin der
jonge mannen, doch een onmisbaar d. c l de*
opvoeding ia dit niet; ik meen: een man
kan evengoed de Nederlamdsch© jongeling
schap daarin onderwijzen, 't. hoort niet be
paald' tot 't zedelijk deel der opvoeding,
welke speciaal thuisbehoorl tot, ja 't be
paald ontoegankelijk gebied is der vrouw,
Daarom vind ik 't te betreuren, dat zoo-
vele vrouwen dat gebied vrijwillig verlaten
om haar fortuin elders to zoeken, eu dat
noem. ik do degeneratie. Zij doen mij den
ken aan landverhuizers, wien 't in hun eigen
land niet naar den vleeseh© gaat. Ze (rijjiï
gewou non en geboren in do streek waar zij
nu mopperend en zuchtend hun bestaan
voortslepen, doch liever dan zich in te span
nen en te zoeken net zoolang tot ze werk
vindien, d'at hun past, trekken ze eerst naar
de reeds overbevolkte groote stad era van
daar naar verre land. in de hoop daar,
waar voor hen blinkt „le charme de l"iu-
ooranu". geluk tc vindon. Hoo dikwijls wor
den zo teleurgesteld en hoevelen verlangen
terug naar 't dorpje waar zo geboren zijn, naar
den hardon arbeid, dien ze daar te verrich
ten luidden, naar 't vele liefs daar verlaten.
En c-p 't. stille, bescheiden plekje grond, dat
zij verlieten, zoekt, do boer naar cera hoeder
voor zijne kudde, naar eeu maaier voor zijn
koren, naar een melker voor de volle uiers
zijner koeien, cr is daar gebrek aan arbeids
krachten en de arbeiders zelf trekken weg,
omdat, ze verlangen naar m r. Zoo gaat 't
ook met do vrouw. Zij ia niet meer tevreden
met haar plaats van vrouw en moeder, mat
haar buis en haar huishouding, d-o engehuw-
aë vrouw moppert, aan den huiselijken haard
bij bare bejaarde ouders, en nu ze geen
„mevrouw*" wordt, wil zc toch ook wat zijn.
en kieskauwt op 't bescheiden stukje brood,
dat ze teorwille van hen. die haar 't. leven
schonken, niet meer wil besmeren met de
zoete gelei der verwarmende kinderliefde. Do
zoetheid maakt, baai* woe, en ze wil weg, do
koorts dor landverhuizing bevangt ook haar
en zo (Degenereert, want in negentig van
dio hooiderd gevallen verdwalen die arme
zwervelingen des levens.
Deze besmettelijkste al lei* epidemieën ia
niet plotseling tel ons komen overwaaien
als een influenza. Onmerkbaar 19 't wurmpje
gekropen in 't vroeger zoo ontoegankelijk
gubied, en hoo men 't ook trachtte uit. te»
roeien, het in stukken sneedt, 't gaf niets:
de geledingen groenden aan en vormden
wormen, wormen steeds meer. zonder tal;
al9 een ware parasiet drong hij overal door,
en waar hij was nestelde hij zich voor ©oed.
Denk oens aan 't. begrip van emancipatie
nu en vijf-en-twintig jaar geleden
De eenige, toen nog nauwelijks voor een©
vrouw geoorloofde sport was schaatsenrijden,
en nu fietst en tennist en zwemt en schermt
en golft men er lustig op lo®, en een hoe-
rah voor do kranige vrouw, dtie er in slaagt
daarin een man den loef af to stoken.
Tegenwoordig doen. vooral in do groote
steden de dames 's morgens hunne bood
schappen, 's middags is daar geeai tijd moer
voor. want nu er zooveel dingen zijn om
zich mee bezig te houdoii, moeten dc- nood
zakelijke dingen dus maar zoo spoedig mo
gelijk afgedaan.
Eenige 11 tijd) geleden waa ik getuige van
een aardig gesprek tusscheu oen doktor cn
zijne patiënte, een jong, kinderloos vrouwtje,
dat veel aan hoofdpijn en bloedarmoede
leed.
„U hebt geene kinderen?" vroeg hij.
„Neen. helaas niet", antwoordde zc, en
ze zeide dat zo erg gehoopt had eeu kindje
te zullen hebben, nu zo gehuwd was.
,.U heet van uzelf?"
„Zoo en zoo."
Den dokter ging oen licht op. „U schrijft
immers 2"
„Ja", antwoordde ze met zekere verruk
king, blij dat ze bean als zoodanig bekend
was
Toen zeide do arts met oen fijn, filosofisch
lachje. „Mijin lieve mevrouwtje, dat moet
u niet betreuren. Het is héél natuurlijk dlat
ii geen kindert jes krijgt. U vergt reeds zoo
veel van uwe hersenen, wilt u nu ook nog
zulk oen groot werk van uw lichaam vergen 1
Of 't één, óf 't andter, beide dingen goéd
doen. gaat heusch niet samen, daar zorgt
moeder natuur gelukkig voor, eeu heel enkel
goval misschien uitgezonderd."
't Vrouwtje keek verlegen voor zich Zulk
oen wending van 't gesprek had zij niet ver
wacht, Voor haar bloedarmoede kreeg zo een
staaldrankje, en voor haar hoofdpijnenver
bod van geestelijken arbeid tot wed er opzeg-
ge na toe.
Ik herinnor me nog zoo goed!, als ware 't
gisteren gebeurd, dat ik op een Zaterdagmid
dag mijne schoonmoeder ging bezoekenik
was nog niet zoo heel lang getrouwd, ik
hield veel van do goede vrouw en vond het
prettig dikwijls bij haar to zijn en met haar
te praten, want zo was verstandig en dege
lijk, ze had als moeder acht jongens groot
gebracht en kon als zoodanig me menigen
goeden raad ten best© geven
Toen ik kwam, hoorde ik vara dc dienst
bode, die me opendeed, dat mevrouw héél
boven was. doch ik ging de huiskamer bin
nen on zoido t© zullen wachten. Eenige mi
nuten later kwam ze, keurig, schoon eenvou
dig gekleed, over haar huisjapon een zwart
al paca-scliort je, waarop een zakje van satijl
schuin was vastgehecht. Mama was altijd
vóór twaalf uur „gekleed". Zo zou het heel
onnet je»" gevonden hebben aan den koffie-
disch nog in morgengewaad to verschijnen.
„Zoo kind ben je ckaarf' zei ze. wat droog
jes. ,,Ik was juist boven om linnengoed uit»
to geven."
„Ik houd u toch niet op, als ik wat kom
praten?" vroeg ik.
„O neen, nu beu. ik klaar", antwoordde
ze, mot een merkbaar drukje op nu. Zo aam
in oen armstoel plaats met een zucht van
welbehagen, dat 20 kon gaan zitten.
