SI44 Jaargang:*
Woensdag 17 Februari 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Rozenheuvel.
«33.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden yoor Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzónderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagolijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertenticn, medcdeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
f 0.7».
1 ó'.ilU
Van 1-j5 zegeliV".
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald ad verteeren in dit Blad bij abonnement. Eeae
ciroulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
Burgemeester en Wethouders va» Amersfoort
brengen ter algemeen© kennis, d*at de, ingevolge
art. 17 van het Koninklijk; Besluit van. 16 De
cember 1902 (Staatsblad) ivo. 222) opgemaakte
alphabet-ische lijst, bevattende de namen der in
deze Gemeente metterwoon gevestigde eigenaars
of beheerders van één of meer ter vordering
aan te bieden paarden, voor een ieder op de
Secretarie dezer Gemeente ter inzage is neder-
gelegd.
Amersfoort, den 15. Februari 1004.
'Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, I>e Burgemeester,
B. W. Th. OANDBERG. WUYTIERS.
Politiek Overzicht
Het Kabinet-Balfour en de
fiecale kwestie.
Het Zi&sdaaigsche débat oveir het fiaoalö
vraagstuk in het Britscihe Lagerhuis, dat eer
gisterenavond] ia geëindigdl, heeft niet zoo
veel aandacht naar buiten getrokken als er
in gewone omstandigheden aan ten deel zou
zijn gevallen. De tijdingen uit Port Arthur
en Korea over den strijd, die daar gevoerd
wordt met de geduchte moderne oorlogswa
penen, heeft afbreuk gedaan aan de belang
stelling voor den strijd), die in de vergader
zaal van liet Britsch© parlement met woorden
en cijfers werd) gevoerd. Dat. kan echter
niets afdoen aan de groote beteeken is, die
deze zaak inderdaad bezit.
Een staatsstuk kan soms merkwaardiger
zijn om 't geen er in ontbreekt dan om dat
gene wat het zegt. Een voorbeeld daarvan
levert do troonrede, waarmede d!a zitting
van het Britsche parlement den 2em Februari
jl. geopend is. Over vele zaken werd daarin
gesproken, maar over liet vraagstuk, dat in
Engeland de brandende quaestie van dien
dag is, werd gezwegen. Het is inder
daad een merkwaardig bewijs van de
onzekere positie, waarin de huidige
Britsche regeering zich bevindt, dat zij
in het stuk:, waarin het werkprogramma van
de nieuwe zitting is aaragiegeveni, geen enkel
woord heeft gezegd over het fiscale vraag
stuk, dat sedert maanden het openbare leven
in het Vèreenigde Koninkrijk heeft beheerecht
en den politieken strijd in deza zitting van
het parlement beheerscken zal, en. dat zij
zich daarin onthouden heeft van 't geven van
ook maar de besoheddenste aanwijzing om
trent de houding, die het kabinet denkt aan
te nemen tegenover do plannen, vatn den heer
Chamberlain.
Do leiders van de oppositie in Hooger- en
Lagerhuis konden daarom met recht de
vraag stellen, welke fiscale politiek de regie
ring voerstaat. Naar het antwoord op die
vraag moet men echter zooken. In het Hoo
ger huis heeft de minister van buiten land-
eche zaken, lord Lainsdowne, eene besliste
verklaring ontweken. Hij zedde, dat dè re-
geering sympathie had voor het dool van
den lieer Chamberlain, hetwelk was de ver
schillende doelen van het. rijk nauwer tot el
kaar te brengen, een doel da,t geen vader
landslievende Ekiigelsóbmiani kam beschouwen
met afkeuring of onverschilligheid. Maar hij
voegde er bijj, ton, bewijpe dat hier slechts
sprake was van eene getemperde sympathie
,.Ik weet niet of de politieke mocielijkkedon,
die aan dit plan in den weg staan, niet zelfs
nog ernstiger zouden zijn dan de economische.
In die omstandigheden zeggen wij, dat het
geen vraag is, die wijl bereid zijp cp liet. hui
dige tijdstip ter hand te nemen. Wanneer
de belaotning van het succes in zulk e«ii ge
val groot is, de straf der mislukking zou
van den ernstigs ten. en meest on herstel ba/ren
aard zijn, en. ik schaam mij niet te zeggen,
dat. wij slechts de meeste gewone voorzich
tigheid in acht nemen,, wanneer wij weige
ren in dergelijke voorstellen ta worden mee
gesleept."
In het Lagerhuis werd dè vraag vierkant
gesteld. Van de Front Bench der oppositie
werd een amendement voorgesteld op het
adre3 vati antwoord op de troonrede, aldus
luidende
„Het is echter onze plicht eerbiedig! ouder
dè aandacht van Uwe Majesteit te bren
gen, dat aan onze doeltreffende beraadsla
ging over den. fiuancieelen, dienst van het
jaar afbreuk gedaan wordt door tegenstrij
dige verklaringen van U. M.'s ministers. Wij
onderwerpen, nederig aan U. M. het oordeel
van dit liuis, dat de afschaffing vain) bescher-
memde rechten gedurende meer dan.eene halve
eeuw. krachtig bevorderd lieeft. die groote uit
breiding van handel en bedrijf van het go-
heole land en de welvaart van zijne bevol-,
king, en dit buis gelooft, dat, terwijl de noo-
den van de maatschappelijke verbetering
nog menigvuldig en dringend zijn, elke terug
keer tot beschermende rechten, inzonderheid
wanneer die worden gelegd op het voedsel
van het volk, ten zeerste nadeelig zoude zijn,
voor onze nationale kracht, tevredenheid en
welzijin."
Dit amendement, waarvan dè toelichting
was toevertrouwd aan den oud-minister John
Mor ley, kon inderdaad aan de regeering de
gedegenheid bieden, om klaren wijn te schen
ken, en haar standpunt in deze kwestie dui
delijk te doen kennen. Wanneer dat niet is
geschied in het zesdaagsohe debat, dlat aan
de l»handeling van dit amendement is be
steed, dan moet men de schuld' daarvan, bij
do regeering zoeken.
Nu is het waar, dat er eene omstandigheid
was, die de regerring in eene ongunstige
positie bracht. Het hoofd' van het kabinet,
de heer Arthur Balfour, is zeer te on
pas, even voordat hij in het parlement
op zijin post moest zijn, door een nieuwen
aanval van zijne oude kwaal, de influenza,
aangetast. Ditmaal is de aanval tamelijk ern
stig geweest; na veertien dagen, aan zijne
kamer gebonden te zijn geweest, is de heer
Balfour verleden Zaterdag voor herstel van
gezondheid naar eene badplaats aan de Zuid
kust van Engeland vertrokken. Er is sprake
van geweest om, met het oog hierop, het
debat- uit te stellen tot- eene andere gelegen
heids wanneer de premier tegenwoordig zou
kunnen zijn. Maar daartoe hoeft de oppositie
niet vrillen medewerken; zij was van. mee-
mng, dat als die ziekte van den premier aan
hield, er onder de andere leden van het ka
binet wel mannen zouden zijn,, in staat om
het volle licht to doen schijnen over de po
litiek van het ministerie iu deze kwestie.
Het debat over het amen a «ment - Mor! ey
heeft dus plaats gehad bij afwezigheid van
den premier. Uit naam van het geheel© ka
binet heeft hot woord, gevoerd d© broeder van
dien premier, de hear Gerald Balfour, voorzit
ter van den bandelsraad. Hij verklaarde, dat
bescherming niet de politiek van de regee
ring was; van beschermende rechten was hij
een tegenstander, omdat die neerkwamen op
eene belasting van de consumenten ten voor-
deele van de producenten. Maar wel was hij
voor eens politiek van vergelding; wanneer
andere staten door hunne tarieven van in
voer den. Engelschen liandel benadeelden,
da,n verlangde hij voor Engeland de vrijheid
om zich, daartegen te weer te stollen.
Déze verklaring bevredigde Sir M. Hicks-
Baach, een der toongevers ouder de unionlv-
ten, die tegen het. belasten! van lèvenami(kie
len gekant zijn; hij vond dlaarin vrijheid
om de tegeetring te blijven steunen. Maar iu
den verderen loop van het debat werden van
andere leden, van liet kabiuet. verklaringen
vernomen in geheel anderen geest; o. a. lie
ten de minister van koloniën Lyttelton en
de heer Sonar Law, de tweede chef van hot
eigen diepart unent vara den heer Gerald Bal
four, zich uit. veel meer tiaar den zin van
de -protectioniaten. Ton slotte 'bleef mem dus
nog steeds voor de vraag staan Wat wil het.
kabinet in deze kwestie? Er was tegenstrij
digheid in de verklaringen van do leden van
liet kabinet onderling; leiding in eene be
paalde richting kon dus yam 'het kabinet in
zijn geheel niet uitgaan.
De stemming aan het eindè van. dit debat
wijst uit, dat dit op de positie van. het ka
binet niet zonder invloed geweest is. Naar
de politieke kleur van de leden van het par
lement gerekond, is dè meerderheid van het
kabinet, ofschoon sedert de dagen der alge
meen© verkiezingen achteruit gegaan, nog
altijld 108 stemmen, sterk. Maar het amen-
dement-Morley is verworpen met 327 tegen
276 stemmen. De meerderheid is dus tot
51 stemmen teruggegaan, zoodat het kabinet
aanmerkelijk verzwakt uit ctecen strijd ia
voortgekomen.
Afgescheiden hiervan brengt de ziekte van
dèn. heer Balfour een nieuw element in de
bestaande onzekerheid. Er valt niet aan te
twijfelen, dat de premier geen minuut lan
ger dan -noodig is, van zijn post aan de re-
geeringstafel zal wegblijven. Maar al kan hij
spoedig weer verschijnen in het parlement,
dat kan het feit niet te niet doen, dat zijne
gezondheid gebroken is. Hij bezit niet alleen
lichamelijk weinig weerstandsvermogen, maar
wordt ook door zijne zenuwen geplaagd. Dit
geeft aan Balfour's ziek worden: op het kri-
tiekste oogenblik, sedert liij het ambt van
eersten minister bekleedt, de beteeken is van
een politiek incident. Van eon lidl van het
kabinet wordt de volgende verzuchting ver
meld „De regeering kan ieder oogenblik uit
een vallen. Balfour's ziekte ontbrak er nog
maar aan het gaat hem veel slechter dan
men algemeen gelooft. Wijl kunnen er niet
gerust op zijn, dat zijne gezondheid hem niet
zal dwingen t' avond of te morgen af te
treden. Is het echter denkbaar voort te wer
ken. wanneer hij aftreedt of voor geruimen
tijd ongeschikt tot werken wordt?"
Duitsehland.
Bij de gisteren plaats gehad hebbendé tua-
sehciit-ijidlsoli© vei kiezing voor den Rijksdag
iu liet district Eschwege, verkreeg v. Christen
(Rijksp.) 3522, Hugo (soc.-dem.) 5812, Mer-
ten (Volksp.) 4074 en Raab (antissm.) 4555
stemmen. Uit enkele stemdistrictem is d©
uitslag nog niet ontvangen. Vermoedelijk
luerstemmiug tussoban. Hugo en Raab.
Frankrijk.
Hot. verdrag met S i a- m, dat Zater
dagavond onderteekend werd', waarborgt
Frankrijk alle voordeelen vau het verdrag
van 1902, doch bevat voorts een reeks bepa
lingen, die bovendien. Frankrijk eene econo
mische en politieke invloed in het Siamee-
sche Laos en om het groote meer Bienlio vor-
schafion. wiaar Si am sedert versdieidene ja
ren pogingen in hot vrerk stelde, de lokale
overheden te onderdrukken en ini plaats vau
inlneemsche politie Siameesobe gendarmerie
aan te stellen.
Doza pogingen zullen ziolii niet herhalen,
daar Siaan zich verplicht, in deraa provincie)
uitsluitend inheeniecbe politie op de been
te houden, wier officieren Franschen zullen
zijn. Zoodra de orde allerwege is hersteld,
zullen openbare werken onder leiding van
Fransche ingenieurs worden aangevangen.
Fra-ukrijk behoudt Tsjankabocn, tot dè nieu
we Fransch-Siaaneesche grensregeling en
voornamelijk het gedeelte tussc-hcm liet
groote meer m dè zee, dat sedert 1867 niet
vastgesteld is kunnen worden, is geschied ©n
totdat de Frankrijk toebehoerende gebieda-
deolen in zijn bezit zijn. Fransche ingenieurs
bekomen verlof, langs den land of den wa
terweg de verbinding va,u de belangrijkste
stad Ubon. (Udong?) mogelijk te maken. Dit
zal het Fransche Indo-Chip a in staat stel
len, daar economise hen invloed! uit te oefe
nen en markten voor de uit Saigon komend©
goederen te ontsluiten. Langs den rechter
oever van den Mekong heeft Siam Frankrijk
in alle groote handelscentra, die de gouver
neur-generaal van Indo-China aangeduid
heeft, strooken lands afgestaan, waar han
dels- en scheepsdépots zullen worden geves
tigd. Op Siameescli' gebiedi zullen overal,
waar de Mekong het verkeer hindèrnissen
biedt, spoorwegen aangelegd worden. Frank
rijk zal tevens op den rechter Mekongower
verscheiden© plaatsen bezetten:, zoodat de
zone van 25 K.M. overbodig wordt, door
welke Siam belet zou worden, zich op den
linker Mekongocvér te vestigen. Voorts doet
Si aan afstand van zijno souivercdniteit over
varsohillende op deni rechter Mekong-ocver ge
legene landstreken. Do quacstia van inboor
lingen, die zich onder bescherming van
Frankrijk stellen, is overeenkomstig diens
eischen geregeld. Siam erkent de tegenwoor
dige lijptende Fransche rechtsspraak is
zonder onderscheid op allen, die zich ondier
Fransche bescherming hebben gesteld, van
toepassing.
De uitgevers van alle Parijsche bladen, op
een na, besloten in eene gisterenmorgen ge
houden vergadering, gemeenschappelijk gelds
bedragen ten voordëele der verwonde Russi
sch© soldaten bijeen te zamelen.
De Fransche solialisten hebben hun ge
voelen over den oorlog doen kennen op het
te Saint-Etienne vergaderde socialistische
congres, waar Jaurès voorlezing deed vau
eene lange verklaring betreffende het Rus-
sisch-Fransche verbond.
Hij zeide, dat wanneer de omstandigliedeu
'het -noodig maakten, de socialistische partij
deze quaee-ti© ter sprake zou brengen in- liet
parlement „Wij willen den vrede. Wij zul
len don oorlog verklaren aan den oorlog.
Wil zullen trachten to arbeiden voor den
-vredè en de sociale gerechtigheid.
Engeland.
Do Standard bericht, dat de Hortog
van C o n n a iï g li t- aangewezen is voor diera
poet vain oen inspecteur-generaal dier troe
pen.
Denemarken.
Uit Kopenhagen wordt over het dezer da
gen onderteekende arbitrage-verdrag tusschen
Denemarken en Nederland bericht, dat het
geone beperkende bepalingen bevat ten aan
zien van de zaken, die door het- Haagsche.ar-,
bit-ragehof kunnen winden uitgemaakt. Al
leun wordt liet. voorbehoud gemaakt, dat
private vorderingen tegen een der contrac
tiverende staten naar den gewonen weg dar
procedure worden verwezen. Eene Impaling1
van het verdrag verschaft aan andere staten
de mogelijkheid om toe te treden.
Voor de ratificatie van lint verdrag wordt
de toestemming van tl© N«lerlandscbe tita*
ten Generaal gevorderd.
Servië.
De Skocpstjina besloet, onder stormachtig
applaus, den Russischen Kuiser hare svmpa-
tlno alsmede hare best© wvnse.ben voor hot-
succes der Russische wapenen in
(Oost-Azie telegrafisch te kennen te geven.
Bulgarije*
Verscheidene Macedofiiërs en Bulgaren
boden aan het Russiscln» gezantschap te Sofia
hun diensten als vrijwilligers voer don Ouwt-
Aziatischen oorlog aan, doch kregen tea ant
woord, dat Rusland geen vrewind© hulp noo
dig heeft.
Turkije.
Naar de Wetscherna Poschta vernoemt,
heeft de Russische regeering aan do Bulgaar-
sche verklaard, dat zij bcoloten is, ondanks
hare yerwikkelingen in Oost-Azië energieker
dan tot dusver op de doorvoering d &.r
hervormingen in Macedonië aan
te dringen zij zou eene verijdeling door
Turkije niet dulden en veranderingen buiten
het kader van hot Murzsteger program niet-
toestaan. Eene dergelijke voririanng heeft
de Oostenrijks-Hongaarsche regeering. afge-
legd.
Uit Belgrado wordt gemeld; In het ge
bied vau Doakova wordt h elf t i gge art r e
den. Sedert Maandagmorgen vroeg, ïa het.
telegrafische verkeer met genoemde plaats
verbroken. De Al ba neezen staken bet buiau
van een belastinggaarder iu brand, wer
den door geregeld© troepen verdreven, dooh
Brachten bij een dorp de hen vervolgende,
troepenmacht oeno verschrikkelijke neder
laag toe. De wali van Ueakub is sedert gis
terenmorgen vroeg mek'.een© aanzienlijke troe
penmacht op weg naar Dakova,
Midden-Azie.
Generaal Tvahow, de gouverneur-ge
neraal en bevelhebber der t'foefièn van
Turkestand, ia gisteren van zijn be
zoek aan Petersburg weder naar Tashkent!
vertrokken, met den chef van zij1 gémcralen
staf. In do hooge militaire kringen wordt
verzekerd, dat goueraa.1 Ivanow voorschriften,
ontving om maatregelen te nemen, tetFednda..
gereed te zijn- tot het ondernemen van een.
militaire actie naar den kant van Indic -
voor bet geval dat Engeland! eene. be
paald vijandige houding zou aannemen.-
tegen Rusland, of tra-ebten zou iets te onder
nemen wat nadeelig zou zijti voor do Russi
sche belangen in Porzië of Tibet.
De oorlog in Oost-Azië.
Uit Peoed is dc Frans-ehe' kruiser Pascal
gisteren morgen vertrokken naar Tajifoe met-
liet gezin van den Russischen gezant Pavlof,
een groot aantal Russische uitgewekenen èri'
de overlevenden; der bemanning van do War-
jag en de Korjez. liet. vertrok is sints den
12. vertraagd door do bezwaren, dïe van Ja-
pa nsche zijde gemaakt werden tegen de schik
kingen betreffende de bestemming van de
uitgewekenen.
Uit het Engelsch
102* VAN
FLORENCE MARRYAT.
Zij kookt© van verontwaardiging, als zij
dacht, aan hetgeen kapitein Philip haar had
medegedeeld en was vast- besloten Will Ca-ryll
voor eens en altijd te beduiden, welke de
eenige voorwaarden- waren, waarop hij zijn
positie op Rozenheuvel zou lrunneu handha
ven. Waar haalde hij de onbeschaamdheid
vandaan, om oen dergelijk praatje aangaande
haar uit te strooien en de zaden van wan
trouwen en verbittering onder haar onder-
hoorigen te zaaien? Welk doel beoogde hij
hiermede? AVas hij plotseling krankzinnig ge*
worden)? Haar verlaging zou nooit- het- mid
del kunnen wezen tot zijn verheffing, zoolang
zij don valschen wissel als een Damdkles-
zwaard boven zijn hoofd kon houden.
De gehecle geschiedenis was haar een on
doorgrondelijk raadsel. Nergens ontwaardo zij
eenig licht in de duisternis. Zij nam zich ech
ter voor, bij do eerstkomende gelegenheid op
lu-ldering te eischen va-a haar neef. Na afloop
van het diner, toen zij zich met- Agues en
Jasper Lyle in de huiskamer bevond, scheen
het- geschikte cogewblik daartoe aangebroken
te zijn. Het gesprek aan tafel had niet recht
willen vlotten een geest van strakheid en
stroefheid scheen over allen gevaren, te zijn,
eni het schonk Eveline een gevoel van ver
lichting, dat zijl thans ongestoord kon zeg
gen, wat haar op het hart lag.
„Mijinheer Lyle," begon zij, op ernstigen
toon, „mag ik voor eenige oogenblikktm uwe
aandacht verzoekenTot mijn leedwezen heb
ik vernomen, dab gij, aioig steeds blijft- va-st-
houden. aa-n de gewoonte o-nn geregeld eiken
madda-g een paa-r uur in dè dorpsherberg dooir
te brengen. Volgeuts mijn zeer besliste mea
ning strookt dit geenszins met uw waardig
heid a-ls mijn administrateur. Daarom zou ik
wel wenschen. dat gij in 't vervolg genoemde
plaats niet meer met uw tegenwoordigheid
vereordet. Zooals ge u ongetwijfeld wel zult
herinneren-, is het niet voor -de eerste maal,
dat ik mij genoodzaakt zie, dit pijnlijk onder
werp te. sprake te brengen.''
Jasper Lyle's houding tegenover de meeste
res van Rozenheuvel liet in den laatsten tijd
aan beleefdheid zeer veel te wenschen over.
Thans evenwel lag er iets tergend onbo-
ü-chaanids in den toon, waarop hij antwoord
de
„Ik wist niet-, dat uw' welwillende gezind
heid te mijuien Opzichte zich zoover uitstrek
te, dat- ge u zelfs geroepen acht, over mijn
zedelijkheid te waken.''
Eveline zag hem vlak int 't gelaat, maar
haar blik was niet bij machte, hem zijn
oogen te doen neerslaan.
„Ik heb in allen gevalle als uw meerdere
het volste recht, omi te verbieden, dat gij mij
en mijjn landgoed in miskrediet brengt," her
nam zij, „Het is nog nooit gebeurd, dat een
rentmeester van Rozenheuvel zich zoover
vernederd heeft, dat hij een geregeld bezoe^
ker werd van een gemcenc dorpsherberg, om
daar kameraadschap verkceren met
de boeren en drinkebroers, die bij voorkeur
daar hun genoegen zoeken. Ik verzoek ui be
leefd, hun voorbeeld te volgen."
..Als ik mij niet- vergis, is uw ware be
doeling deze, dat ik in de voetstappen zal
treden van uw model-rentmeester, kapitein
Philip, en ai mij-n daden naar d.e zijne zal
afmeten. IU vergeet echter, dat ik een
„gentleman" ben. Ik verkies niet to staan on
der het opperbevel van iemand, die mij-n
mindere is."
„Wie van u beiden in de edelst© betceke-
nis van liet- woord het meest- een „gentle
man" is. blijft de vraag.' sprak Eveline ta
melijk udt de hoogte. „Dit doet hier echter
niets ter za-ke. Ik gevoel -niet den minsten
lust- deze kwestie niet u te bespreken. Ik
richt a-llecn het woord tot u in mijn hoe
danigheid als meesteres van Rozenheuvel.
Zoolang gij hier zdjjt, moet gij u aan de door
mil vastgestelde regels onderwerpen. Ik hoop
dat ge mij begrepen hebt."
„O zeker, ik heb u zeer goed begrepen,
antwoordde Jasper Lyle met een spottend
glimlachje, terwijl bijl niet een, vouwbeen
speelde.
Agues schoof een- wéinig dichter naar haar
echtvriend toe en legde haar hand in dè
zajjne.
„Deze onwaardige gewoonte van- u." ging
Eveline voort, nog altijd op denzelfden ern
stigen toon, „is voor mij een bron geworden
van talloos veel zorgen cn verdrietelijkheden.
Ik kan niet gelooven, dat gij er d© zegsman
van zijt. ik acht- u tot/ een dergelijke grof
heid -niet in staat. Van alle kanten evenwel
verzekert men, dat het gerucht aan u zijn
oorsprong ontleent."
„En dat gerucht is?' vroeg Lylle.
„Dat Rozenheuvel niet mijn onbetwist
baar eigendom is en dat er anderen zij-n, die
meer recht op het landgoted hebben dan- ik."
„Welnu?" zeide Lvle onverschillig.
„Welnu?" herhaalde Eveline, blakend van
verontwaardiging. „Als ge dat werkelijk ge
zegd hebt, mijnheer, hebt ge uw geweten
niet ©en allerschandelijkste kugen bezoedeld.
U weet zeer goed, dat ik' do wettige eigenares
vara Rozenheuvel ben,, era dat niemand ver
staat ge welniemand daarop eeraigo aan
spraken kan laten gelden."
„Gestold, dat ik dat niet wist, wat dan?
„Mag ik vragen, wat gijniet déze insinuatie
bedoelt 7'
Zij sprak met meer omzichtigheid dan zij
gedaan zoui hebben, als de omstandigheden
anders waren geweest, omdat zij er hoege
naamd geen. vermoeden van had, dat Jasper
het geheim zijns levens aan zijn vrouwtje had
toevertrouwd, en zij liefst niet Agues'
nieuwsgierigheid wilde gaande maken.
„Dat u hot landgoed alleen geerfd hebt,
als zijnde do naaste erfgenaam, juffrouw
Rayne. Er is echter nog eon manlijke bloed
verwant. van den overleden mijnheer Caryll
in hot land der levenden."
Eveline kon- haar ooren, niet gcloovon. AVas
hot mogelijk, dat h:: do onbeschaamdheid zoui
hebben, haar het bezit van het landgoed1 te
betwisten,?
Dè gedachte aan Agnes schonk hanr ech
ter de noodige kracht om zichzelf to behoor-
schon, en met kalm© waardigheid gaf zij ten
ara-twoord
„Hierin vergist ge ui deerlijk. Mijn oom
had niet- meer dan twee manlijk© erfgenamen.
Beiden zijn. dcfód de ©ene in werkelijk
heid. de aradero voor de wet-.
„Dat laatste is het- nu juist, wat- ik in
twijfel trek, sprak Lvle.
„Dan zullen uw twijfelingen zoo spoedig
mogelijk worden opgelost," hernam Eveline,
van haar stoel opstaande. „11e za-1 onmiddel
lijk ©en brief aan mijn notaris schrijven met
verzoek, of hij morgen hier wil komen, cm
u van d© waarheid mijner bewering te over
tuigen Ik verkies niet-, dat er zulke eomrpro-
xnitteerendo praatjes aangaande mij- in- ow&-
loop worden gebracht. Er is niemand, di«
mij! mijn good recht zou diirvon betwisten."
„Ook niet uw raeof, Will Gary 1 lf' vroeg
hij uitdagend.
Zijn verregaande onbeschaamdheid deed
Eveline all© lankmoedigheid vergeten.
,;M£)a neef AVilH" herhaald© zij. „Een op
lichter, oen bedrieger."
Nauwelijks had zij deze woorden geuit, of
Agnés vloog als een furier overeind' van do
sofa- waarop zij geaeteni was.
„Hoe durft ge lreim <cn oplichter, een be-
driver noemen riep zij. ziedend van drift,
,.Ge weet, dat hij onschuldig is aan het ma-
kern van dien valschen wissel. Gij weet evè».
gq?d als ik, dat die ander het gedaan Wfl,
ou dat- hij, er va-lsnhelijk va-n beticht werd. Ia
het mirt a-1 erg gomx'ig, dat gè hein het land
goed onthoudt., dat hcini van rechtswege tqè-
komt? Moet go hem nu ook nog op de meest:
grievende wijze beieedigen Dat is afschuwe
lijk. laag en gemeen!"
Eveline staarde de spreekster mot onver
holen verbazing aan.
Wordt vervolgd.
