"buitenland. Woensdag 23 Maart 1904. FEUILLETON. 's ZOMERS BUITEN. X". 258. 2"° Jaargang. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENT8PRI J8 Per 3 maanden toot Amersfoort 1.25. Idem franco per postI.75! Afzonderlijke nummers0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: V.LKHOFF 6 C». Utrechtschestraat 1. nterconm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN f.m Van l-rö regels Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelljre bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Aan hen, die met I April a. s. op dit blad inteekenen, worden de nummers die gedurende de maand Maart nog zullen verschijnen, KOSTELOOS toe gezonden. Politiek Overzicht Het Britsche beleid ia Zuid-Afrika. In de beide takken van het Britsche par lement is gelijktijdig het vraagstuk van den invoer van Aziatische werkkrachten ten be- ho-ve van de Transvaalsohe goudindustrie te berde gebracht. In het Hoogerhuis is ge- del atteerd over een voorstel, om geen Ohi- neesche werkkrachten toe te laten in Trans vaal, voordat die kolonie een eigen vertegen woordiging zal hebben gekregen. Het Lager huis heeft eene motie behandeld, die was voor gesteld door de Front Bench van de oppositie, oni afkeuring uit te spreken over de bekrach- ting. welke de regeering van het moeder land. bij besluit van 12 Maart, gegeven heeft aan liet door den wetgevenden raad te Pre toria genomen besluit. Beide voorstellen zijn verworpen. Dat was niet anders te verwachten. Bij het adres debat had heb Lagerhuis reeds met 51 stem men meerderheid een amendement verwor pen, dat ten doel had afkeuring uit te druk ken over den toen te Pretoria aanhangigen maatregel. Het thans met 57 stemmen meer derheid genomen besluit is daarvan eene her haling. Maar dat de leiders van de oppositie zelf andermaal de kwestie voor het huis heb- beu gebracht, is een bewijs van het gewicht, dat zij aan deze zaak hechten. In de bewe ging ten gunste van de ontbinding van het Lagerhuis, die zich steeds meer doet gelden, zal deze kwestie eene rol spelen. dëte'ires, Reft'ïi- tuurlijk de bevolking van Transvaal geen stem gehad. Het Boeren-element is in den tegen woordigen wetgevenden raad, die door de regeering benoemd wordt, vertegenwoor digd door een paar leden, die zonder eenigen invloedl of aanhang zijn onder bet volk. Hoe de Boeren over dezen maatregel denken, heeft men kunnen vernemen uit het protest, dat een paar van hunne leiders daartegen heb ben laten uitgaan. Men kan het ook lezen in een brief, dien generaal J. C. Smuts, die na den oorlog de rechtsgeleerde praktijk in Pretoria uitoefent, onder dagteekening van 21 Februari gezonden heeft aan miss Emily Hobhouse, bekend door haren veldtocht te gen de „kerkhofkampen". Die heer Smuts komt in dien brief op tegen de voorstelling van lord Milner, dat de Boeren gunstig ge stemd zouden zijn voor de Chineezen of al thans geheel apathisch. Hij schrijft: ..Dat een groot deel van de Boeren apa thisch Is, is ongetwijfeld waar, maar dat zijn de menschen, die alle hoop en moed hebben verlorendie van deze regeering verwachten, dat zij in Transvaal alles doet wat ri'i wil; die zien, dat de loop van het bestuur, on danks alle 'waarschuwingen en vertoogen, gericht is naar ondergang en ellende. Na tuurlijk is voor zulke menschen (en soms meen ik, dat zij gelijk hebben) de invoer van Chineezen slechts een incident, een post -»i de groote rekening, die snel stijgt tot een reusachtig bedrag. Maar zeker behoorde deze apathie lord Milner zelfs grooter leed te berokkenen dan de felste oppositie. Want onder deze apathie 'brandt in de ziel der Boeren) eene felle verontwaardiging tegen deze heiligschennis van den invoer van Chi- neesche werkkrachten, deze berooving van het erfdeel, waarvoor de geslachten van het volk hun alles hebben opgeofferd. Dikwijls, wanneer ik denk aan wat nu gebeurt over geheel Zuid-Afrika, staat mij het hart stil, want de dwaasheid; de misdadigheid van dit alles is eenvoudig onbegrijpelijk. Die geest van Zuid-Afrika is terneer geveld door de teleurstellingen, de slagen, de verliezen van het verleden. In deze bittere beproeving, wanneer wij als volk als 't ware in een hos pitaal moesten zijn, zijn wij aan wind en golven prijsgegeven." Met bitterEeid klaagt de heer Smuts, dat er niets gemeen schijnt te zijn tuesdhen zijne denkbeelden van openbare politiek en die van de overheid. ,,Wij meen en, dat de regee ring moet zijn voor bet meeste belang van bet grootste aantalzijj meent, dat de mijn industrie moet worden gered, 'liet koste wat bet wil. En zij kan en zal niet gered' worden, want zij is grootendeels klatergoud en be drog. Wanneer alle mijnen, die geèn redelijke kans bobben om met voordeel te werken (d. w. z. omstreeks 80 pet. van het geiheele aantal) zich failliet mogen verklaren, zal bet land' tot een normalen toestand terugkeereu er zullen meer dan genoeg werkkrachten zijn voor de 20 pet., die niet voordeel kunnen worden geëxploiteerd; de Transvaal zal op houden bet gelukkige jaChtweldl te zijn van den frauduleusen oprichter van maatschap pijen, en alles zal weer goed worden. Thans echter hebben wij eene schijn-goud-industrie, welker naam wordt opgehouden met het doel het' geld gevende pulbliek van Europa nog ver der te bedriegen bet algemeen belang van dit land, en ik kan zeggen van Zuid-Afrika, wordt opgeofferd aan deze schijn-industrie. en zoo hollen .wiij lustig voort naar Jan 'JTDêzê heden hdbben nooit dit land lief ge)Had of er iets voor gevoeld, in welken vorm ook. Zij beschouwen Zuid-Afrika met- onver holen minachting als een negerland, goed ge noeg om er geld of een naami in te maken, maar niet goed genoeg om er in geboren te worden of te sterven. Wat is er gemeen tus- sohen zulke lieden en de Boeren, die met al de vezelen van hun hart en ziel gehecht zijn aan dezen geminachten grond? En als er niets gemeens is, boe kan men hen dan bijstaan met raad of op andere wijze Daar om blijf ik liever stil zitten, oan mijhe oranje- boomien te drenken en Kant's „Kritik der reinen Vermmft" te bestudeeren, totdat in de wisseling der tijden zich nieuwe gelegen heden .aanbieden om goed te doen." Dëze brief was door den schrijver niet voor openbaarmaking besteand miss Hobhouse heeft gemeend hem niet onder zich te moe ten houden. Is het oordeel van generaal Smuts over den toestand te zwartgallig? Och. hij staat daarin niet alleen. In een der laat ste nummers van de Franlcf. Ztg. is een brief opgenomen ulit Johannesburg van 19 Fe bruari de schrijver is een geboren Zwitser, die vóór den oorlog in de Transvaal heeft gewoond- en daarna zich weer daar heen be geven heeft. Hij schrijft„Allen, die vóór den- oorlog luid om de Engelsdhen riepen en bun best deden om den oorlog te doen ont branden, beklagen thans luid hunne dwa ling, verwenschen het Engelsdhe bestuur en wensohen de goede ade tijden van de Boe- ren-regeering terug. Wel zeidei heeft een oorlog zoo totaal he doel gemst. waarvoor hij op touw gezet is.Dle vele meisdhenlevene en do reusachtige smmen zijn loelloos op geofferdDe oorlg zou een agemeen op bloeien brengenin plaats daarv.n werd de ellende sedert den oc'log steeds groterzelf moorden en faillissementen zijn an de orde van den dag. de ui tocht uit Transaal neemt toe." Zoo schrijft ee< vreemdeling, di den toe stand van vromer uit eigen ervring met- dien van than? vergelijken kan. Waarlijjk, het ontbreekt net aan materiaal oa de hui dige Britsche regeering ter veraYitvoording te roepen, vo>r wat zij heeft- gedaai en mis schien nog jiecr voor wat zij heeft rerzuimd in Zuid-Afrka in het algemeen en ce Trans vaal in he bijzonder. Dulttehland. Uit Fe r 1 ij n wordt gemeldIb Mi d- dellaidsche zeereis van dn, K e i- zer za.' eerst in de laatste dagen van April eindigen. Volgens de tot dusver vastgestelde bepalingen denkt de Keizer den 29. April aan boord van de Hohenzollern in Genua te arrireeren en vandaar onmiddellijk de terug reis met de spoor te aanvaarden, zoodat de aankomst van den Keizer te Berlijn op Za terdag 1 Mei te verwachten, is. Engeland. De begrafenis van den hertog van Cam bridge, had gisteren tc Londen met groote plechtigheid plaats. De Koning, de Ko ningin. de leden van de koninklijke familie, vertegenwoordigers van vreemde staten en het corps diplomatique woonden de plechtigheid hij- Na den lijkdienst in de Westminster abdij ging de stoet naar het kerkhof van Keusal Green, waar de teraardebestelling plaats had Afghanistan. dat de Emir vaux2§t al» -str-rcigmigd is. Japan. Mag men een bericht uit Washington aan de Fransohe bladen gelooven, dan is de geldnood van Japan zeer groot, en worden nu al reeds te Washington, Berlijn en Lon den dringende pogingen aangewend, om eene bemiddeling ten gunste van Japan te ver krijgen. Yereenlgde Staten. Een deel der openbare meenitg in de Ver Staten is zeer verstoord over eei besluit van president Roosevelt, strekkende om aan elk soiaaat ouder dan 62 jaar, mits hij aan den burgeroorlog deel heeft genomen, een pen sioen toe te kennen. Met vreet dat deze maatregel de schatkist ettelijke millioenen meer zal kosten. De „Evening Post" vindt den maatregel een duidelijk machtsmisbruik, de New-York Times" spreekt van een „oekase" n van een „verbijsterende onbeschaamdheid' van den president. De ,,Sun'"gewaagt vaneen klaar blijkelijke rechtsverkrachting enz. De oorlog in Oost-A:»ë. Generaal Koeropatkin, de Russishe opper bevelhebber is gisteren in den nacht tc Irkoetsk aangekomen. In den vérmiddag is hij verder gereisd naai" het statin Baikal. Er heeft weder een nieuw bomhrdement plaats gehad van Port Arthur. Daarover wordt bericht uit Moekd'enIn den nacht van 21 op 22 Maart verschenen voor Port- Arthur opnieuw Japansche Jcrpedlobooten. De Rus sische wachtschepen en batterijen openden hel vuur, dat twintig minuten aanhield. Om vier uur des morgens herhaalden de Japan- sche torpedobooten den aanval. Om zeven uur verscheen het vijandelijke eskader, dat werd voorafgegaan door vier adviesjachten. Om negen uur werd! het vuur op de binnen haven geopend, dat door de Russische sche pen werd beantwoord. De berichten uit Petersburg daarover lui den: Het Japansche eskader hervatte Dins dagmorgen do beschieting van Port. Arthur. Tweede bericht. De vlootcomman- dant te Port Arthur bericht over dezen Ja- panschen aanval, dat- om zeven uur 's mor gens van den 22en het Russische kruisers eskader, mei, de Askold voorop, de binnen- reede verliet terwijl de vijand over Liauti- schan heen vuurde op de stad en hare omge ving. De Retvisan beantwoorde het vuur. Een Japansch pantserscihip, door een Rus sische granaat getroffen, verwijderde zich. Tegen elf uur werd liet vuren gestaakt; de Japanners trokken langzaam af in zuid oostelijke richting, zonder het op de buiten- reede geschaarde Russische eskader aan te vallen. Gedurende de beschieting werden vijf Rus sen gedood, negen gewond en een licht ge kwetst. Het schieten, dat eergisterenmorgen te Nioctsjwang werd gehoord, was blijkens de officieel gegeven opheldering, afkomstig van oefeningen, die op do forten werden ge houden. Twee jonken, die moesten gelost worden aan het spoorwegstation, waren de eerste schepen, die door de rivier gekomen zijn, waar het ijs nu snel los gaat. Over de gebeurtenissen in Korea wordt be richt Pe.Uxskur.q^ 22 Maart. De Japanners wier- Japansche ^*~gen op voor Andjoe. Twee naai" Andjoe), doch gingen terug, toen de Russi sche cavalerie naderde Den 19en bezetten 300 Japansche ruiters Joeng-pjoeng, (noord-oostelijk van Andjoe). Seoel, 23 Maart. (Times). De Japansche ge zant 'heeft aangeraden geen nieuwe vreemde adviseurs meer te benoemen en de thans in functie zijnden geleidelijk van de civiele lijst af te voeren. Er worden thans bijna 20,000 p. st. per jaar betaald aan salarissen voor een aantal vreemdelingen, meest Frauschen, van wie velen geen praktisch nut opleveren ofschoon anderen uitmuntend werk doen. De benoeming, die onlangs geschied is van een Japansakem militairen adviseur, duidt aan, dat Japan plan heeft zicfh in de eerste plaats met het leger te bemoeien. Wat den spoorweg van Seoel naar Wijoe betreft, hebben de Japanners het Fransche plan gewijzigd, voor zoover het eindpunt van de lijn te Seoel betreft. Er is nu eene rich ting gekozen, die de heuvelen verder weste lijk snijdt, waardoor verscheidene mijlen baan worden uitgespaard en de vereeniging met den spoorweg van Seoel naar Foesau moge lijk wordt gemaakt. Tokio, 22 Maart. (Times). Eene bende van 300 Koreanen is te Hamhoung opgestaan. Zij werd aangevallen door van Gensau ge ke rnen Japanners, die 2 doodden, 20 wondden en 36 gevangen namen. De gevangenen be weren, dat de opstand door de Ruasen was opgestookt. De Korcaansohe regeering heeft besloten Yongampho voor den vreemden handel open te stellen. De spanning aangaande de eerstvolgende gebeurtenissen, die in Oost-Azië verwacht worden, neemt van dag tot dag toe, terwijl de mededeelingen van het oorlogstooneel steeds kariger worden. Het bericht van de Daily Telegraph om trent den val van Port Arthur, na eene landing v'an de Japanners op het schier eiland Liaotoeng is, zooals wel te verwachten was, onbevestigd gebleven Wel vindt men hierboven melding) gemaakt van eene» nieuwe beschieting van Port Arthur, ui den morgen van gisteren. Dit berriebt, uit officieele Russische bron, is in 't mededeeleii van bijzonderheden uiterst karig. Ook het bericht van een hevig gevecht bij Tsjungsiong, waarbij do Russen z.g. 600 dooden en verwonden zonden hebben ver loren, wordt niet bevestigd. Volgens denzelfden zegsman van de Daily Telegraph heersoht onder de vreemde cor respondenten en militaire attache's groote ontevredenheid, omdat hun steeds de vergun ning onthouden wordt, naar het hoofdkwar tier te vertrekken, ja zij vernemen niet eens den dag van vertrek. Dat men de tot het volgen der operaties afgevaardigde Britsche officieren in Tokio terug houdt, schijnt ge heel onverklaarbaar. Reuter bericht- uit- Petersburg ..op goed gezag", dat de Tsaar voornemens zou zijn ach in Augustus naar het oorlogsterrein te begeven. Allerlei vGisterenmorgen te ongeveer 5 ure ia te Luik een nieuwe dlyuamietaanslag out dekt geworden. Een mijnwerker, Muller genaamd, kwam «v„ v,:;. de Tilleur gaande, op de vensterbank gelijk vloers, van het huis van den politiecommis saris Banet, een doos zag staan van denzedf den vorm als die, welke ontplofte op de Mon tague Saint-Walburge. Muller belde, wekte den commissaris en bracht hem op de hoogte van wat er gaande was. Binet verwittigde onmiddellijk zijne echtgenoote en den bij hem wonenden hoer Lagasse, griffier van het kantongerecht. Hij schelde ook al zijn buren op, die ijlings hunne woning verlieten. De commissaris requireerde ook onmiddel lijk" verscheidene politieagenten om de orde in de straat te handhaven. De heer Lagasse bond daarna een zeer lang touw om de doos, zette haar voorzichtig op den grond en daarna trok men haar- op een afstand naar een leegen grond. Gedurende dit karwijtje is» de glazen buis die verscheidene centimetere buiten de doos uitstak, gdbroken en een groenachtig vocht is over den grond weggevloeid. Op den leegen grond werd het toestel on derzocht. Het is eene houten zwart gever niste doos, 20 centimetere lang, 15 breed en 30 hoog. Zij woog circa 10 kilogram. Allo voegen waren hermetisch gesloten. Het bin- nengedeelte was in twee vakken verdeeld. In een dier vak-keu, dat waar de glazen buis in uitmondde, bevond zich een groenachtig poeder. Uit het Deensch 16 DOOR HERMAN BANG. De dikke heer stelde voor zijn stoel te ï-uilen met die van zij» buurvrouw, een der onderwijzeressen.Zijn eigen was al te zwakcm de onderwijzeres zei, terwijl de dikke heer de stoelen verwisselde: „Ja, ze zijn immers niet van ons zelf.' „En mijn mooie muts," zei juffrouw Brasem. „Die mooie muts lag in: een la, en Sigme haalde haar daaruit te voorschijn. Juffrouw Bra sen stond voor den spiegel. „Ik kam me zelf niet zien," zei juffrouw Brasemhaar oogem waren vreeselijk aan liet tranen. „Nu wordt de soep ook nog koud," zei mevrouw Lindegaard. terwijl alle gasten voor hun leege borden wachtten Juffrouw Brasem begon op te scheppen. Brasen was weer uit het steegje naar huis geslopen. Nauwelijks waagde hi; het door het- keukenraam naar binnen te kijken. „ZoO, Goddank, zij zijn aan de trog," zei hij en stak gerust gesteld zijn handen in de zakken. „Twee in tricot- gekleede fietsers reden do poort-en binnen. Ze sprongen van hun fiets en vroegen in de gelagkamer, of ze hier konden overnachten. ,,'k Weet het niet," zei Brasen, „maar ik denk wel." De fietsers moesten ook eten hebben, maar eerst wilden ziji zich wasschen. Juffrouw Brasen, die in de keuken was om naar de visch te riem, aei tegen de keu kenmeid „Doe er meer soep in." Do terrines waren heelemaal leeg. De gasten verzwolgen de soep met- de be- georigheid van menschen, die hun vorige maaltijd in een andere plaats genóten heb ben. „Jamsine," riep Brasen. „Hier zijn twee manlui, die> logis verlan gen maar eerst willen zij zich wasscheu Juffrouw Brasen verstond hem eerst niet good, teen zei ze Wijs ae den weg naar boven.' „Ja," zei Brasen. „Dat kan wel. -en hij ging met de beide fietsers. langs de hoofd trap naar een deur, waarop met groote let ters „Dames" geschilderd stond „Je kunt hier gerust ingaan," zei Brasen. „Ei" is toch niemand." De lachende fietsers gingen naar binnen. In de eetzaal begonnen do gasten om bier te roepen, en Kristiaam liep heen en weer mot. de fleschjes bier, die urenlang in gelid op het buffet hadden gestaan on waam waren geworden in de zon. „Men kam hier toch zeker wtd koud bier krijgen," zei de dikke li-eer en c"c inspecteur verzocht voor de vierde maal om een flesch roodcoi wijfn. „Is er ook wat-er voor ons?" vroeg mevrouw Rasmussen. Alle waterkaraffen waren leeg en de mevrouw va» de Oostkust en haar dochter gebruikten hun waaiers om de soep af te koelen. Do oude dame zei over tafel tot ïev rouw Lindegaard „Ja, Wijl hebben het heel gezellig^» haar dochter voegde daarna toe „We heien een pottenbakker gevonden, die heöl aajig din gen maakt." De Oostjutlandsche grossiersdcchU vroeg, wat hij maakte en de bruin-verbraic heer zei met- een zachte stem -tot de h kende juffrouw „Ik zag u loopen, juffrouw. Hij wot stel lig in liet laatste huis van het dorp.' Do Oostjutlaudsche mevrouw nvong zieli in. het gesprek en zei. dat dergelijke 'oogje» op 't oogenblik zoo modern in do oners waren. Ze had haar woorden gerichtegen mevrouw Rasmussen, die kortaf ant wcxJde ..Ja veel menschen meeneu dat." Maai" de inspecteur zei: „Ja het sijnt werkelijk, dat er weer een bloeitijd-ooi hot aardewerk begint." De vier onderwijzeressen zeiden ietwan huisvlijt. „We bezitten, zooveel Ohineesoh parein, zei de oude dame, omdat onze familie ijd gevaren heeft. Mevrouw Lindegaard verzamelde bom Ma-ai" zij moest zeggen, dat ze Bin en Gröndahl verreweg het mooiste vond. it- good bad zulke prachtige kleuren. De bruin-verbrande sprak met- dc dam» over Chineesch porselein. „Er zijn zulke prachtige dingen bijt M mem vindt óok in Tokio wonderlijk fijn seleim." De Oostjutlandsche juffrouw* greep dc legenheid aan en vroeg: ..Lieve hemel, i daar geweest?" De bruin verbrande stemde haar vraag en de vrouw van don inspecteur vroeg voor de eerste maal glimlachend ,,'t Is Zeker verbazend intresant vreemde werelddeelen te bezoeken?" De inspecteur had zelf veel gereisd. Hijj was zelfs, ja dat- was altijd zoo'n soort ideaal van hem, eens in het heilige land geweest." De vriend van den bruin-verbrande boog zich over tot de vrouw* va» den inspecteur en vroeg of mevrouw daar ook was geweest. „Ja, zei mevrouw. Mijn man reist nooit zonder mij." „Ja," zei do inspecteur. „Golgotha ver geet men nooit weer." Mevrouw Lindegaard, die nooit had ge reisd, bleef door spreken over Bing en Grön dahl, en zei „Ik krijg het goetlkoöper, omdat ik een boekhoudster rn die zaak ken," terwijl de dikke heer, die nog aan het- reizen was, zei „Ja, wi_,i, Tulie en ik. beeoeken alleen de wereldtentoonstellingen, daar zie je alles tc gelijk." „Maar krijgen we ook nog meer?" zei hij plotseling en keek over de tafel, en de in specteur. die weer zijn gouden horloge nit zijn zak haalde, aei ..Het «diijnt wel niet." „Wat krijgen we nog meer?" vroeg een van de onderwijzeressen aan Kristiaan, die door de zaal holde met leege soepborden. „Ik weet het niet!" antwoordde Kristiaan, die over zij» heele lichaam droop. Juffrouw Brasen had in de keuken ein delijk de visch op de sdhotels gelegd. •►Zo zijn klein." zei ze. „Er moeten bla den bij." Signo snelde naar den tuin. De twee fietsers waren in de eetzaal geko men en moesten nu een plaats zoeken. Ze waren verlegen en zaJkten door in de knieën, alsof ze daardoor de meer dan halve naaikf- heid van hun boenen konden verbergen, Ze liepen rondoan dc tafel, zonder een plaat» te vinden, terwijl Stine en Kristiaan hun visoh begonnen te presenteeren e» mevrouw Rasmussen, d!io sjxrrt en aport-costuiam» haatte, tegen haar man zei „Niet bij ons, August." De dikke- heer naon visdh en vroeg Stin-e: ..Uit- wel'ke zee zijn die afkomstig?" ter wij] een der onderwijzeressen de sauskom af droogde met haar servet en mevrouw Lin degaard met haar lorgnet, blijkbaar met' kennis van zaken de fietsers opnam, ai' een kenner die een voorwerp van waarde onder zocht. „We It-unnen wel een eindje opschikken, zei de Oostjutlandsdlic jufforuw, die, terwijl de fietser tussche» haar en mevrouw Linde gaard wercl ingedrongen, haai" sleep wat wegtrok, zonder haar beenen te verschuiven. Een van de onderwijizcressen veraodht om zout. „Ja, dat- zou' wel goed zijn", zei mijnbeer Rasmussen en Stine en Christiaan lieten al les staanals ze de schotel» uit de hand zetten, leek het precies, of z'j zich oefenden in het werpen met de schijf om zout »e halen Kr waa geen enkel zoutvaat 'e op fel Wtrdt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1