"buitenland.
Woensdag 23 Maart 1904.
FEUILLETON.
's ZOMERS BUITEN.
X". 258.
2"° Jaargang.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENT8PRI J8
Per 3 maanden toot Amersfoort 1.25.
Idem franco per postI.75!
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: V.LKHOFF 6 C».
Utrechtschestraat 1. nterconm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
f.m
Van l-rö regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelljre bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan hen, die met I April a. s.
op dit blad inteekenen, worden
de nummers die gedurende
de maand Maart nog zullen
verschijnen, KOSTELOOS toe
gezonden.
Politiek Overzicht
Het Britsche beleid ia Zuid-Afrika.
In de beide takken van het Britsche par
lement is gelijktijdig het vraagstuk van den
invoer van Aziatische werkkrachten ten be-
ho-ve van de Transvaalsohe goudindustrie
te berde gebracht. In het Hoogerhuis is ge-
del atteerd over een voorstel, om geen Ohi-
neesche werkkrachten toe te laten in Trans
vaal, voordat die kolonie een eigen vertegen
woordiging zal hebben gekregen. Het Lager
huis heeft eene motie behandeld, die was voor
gesteld door de Front Bench van de oppositie,
oni afkeuring uit te spreken over de bekrach-
ting. welke de regeering van het moeder
land. bij besluit van 12 Maart, gegeven heeft
aan liet door den wetgevenden raad te Pre
toria genomen besluit.
Beide voorstellen zijn verworpen. Dat was
niet anders te verwachten. Bij het adres
debat had heb Lagerhuis reeds met 51 stem
men meerderheid een amendement verwor
pen, dat ten doel had afkeuring uit te druk
ken over den toen te Pretoria aanhangigen
maatregel. Het thans met 57 stemmen meer
derheid genomen besluit is daarvan eene her
haling. Maar dat de leiders van de oppositie
zelf andermaal de kwestie voor het huis heb-
beu gebracht, is een bewijs van het gewicht,
dat zij aan deze zaak hechten. In de bewe
ging ten gunste van de ontbinding van het
Lagerhuis, die zich steeds meer doet gelden,
zal deze kwestie eene rol spelen.
dëte'ires, Reft'ïi-
tuurlijk de bevolking van Transvaal geen
stem gehad. Het Boeren-element is in den
tegen woordigen wetgevenden raad, die door
de regeering benoemd wordt, vertegenwoor
digd door een paar leden, die zonder eenigen
invloedl of aanhang zijn onder bet volk. Hoe
de Boeren over dezen maatregel denken, heeft
men kunnen vernemen uit het protest, dat
een paar van hunne leiders daartegen heb
ben laten uitgaan. Men kan het ook lezen
in een brief, dien generaal J. C. Smuts, die
na den oorlog de rechtsgeleerde praktijk in
Pretoria uitoefent, onder dagteekening van
21 Februari gezonden heeft aan miss Emily
Hobhouse, bekend door haren veldtocht te
gen de „kerkhofkampen". Die heer Smuts
komt in dien brief op tegen de voorstelling
van lord Milner, dat de Boeren gunstig ge
stemd zouden zijn voor de Chineezen of al
thans geheel apathisch. Hij schrijft:
..Dat een groot deel van de Boeren apa
thisch Is, is ongetwijfeld waar, maar dat zijn
de menschen, die alle hoop en moed hebben
verlorendie van deze regeering verwachten,
dat zij in Transvaal alles doet wat ri'i wil;
die zien, dat de loop van het bestuur, on
danks alle 'waarschuwingen en vertoogen,
gericht is naar ondergang en ellende. Na
tuurlijk is voor zulke menschen (en soms
meen ik, dat zij gelijk hebben) de invoer van
Chineezen slechts een incident, een post -»i
de groote rekening, die snel stijgt tot een
reusachtig bedrag. Maar zeker behoorde
deze apathie lord Milner zelfs grooter leed
te berokkenen dan de felste oppositie. Want
onder deze apathie 'brandt in de ziel der
Boeren) eene felle verontwaardiging tegen
deze heiligschennis van den invoer van Chi-
neesche werkkrachten, deze berooving van
het erfdeel, waarvoor de geslachten van het
volk hun alles hebben opgeofferd. Dikwijls,
wanneer ik denk aan wat nu gebeurt over
geheel Zuid-Afrika, staat mij het hart stil,
want de dwaasheid; de misdadigheid van dit
alles is eenvoudig onbegrijpelijk. Die geest
van Zuid-Afrika is terneer geveld door de
teleurstellingen, de slagen, de verliezen van
het verleden. In deze bittere beproeving,
wanneer wij als volk als 't ware in een hos
pitaal moesten zijn, zijn wij aan wind en
golven prijsgegeven."
Met bitterEeid klaagt de heer Smuts, dat
er niets gemeen schijnt te zijn tuesdhen zijne
denkbeelden van openbare politiek en die
van de overheid. ,,Wij meen en, dat de regee
ring moet zijn voor bet meeste belang van
bet grootste aantalzijj meent, dat de mijn
industrie moet worden gered, 'liet koste wat
bet wil. En zij kan en zal niet gered' worden,
want zij is grootendeels klatergoud en be
drog. Wanneer alle mijnen, die geèn redelijke
kans bobben om met voordeel te werken
(d. w. z. omstreeks 80 pet. van het geiheele
aantal) zich failliet mogen verklaren, zal bet
land' tot een normalen toestand terugkeereu
er zullen meer dan genoeg werkkrachten zijn
voor de 20 pet., die niet voordeel kunnen
worden geëxploiteerd; de Transvaal zal op
houden bet gelukkige jaChtweldl te zijn van
den frauduleusen oprichter van maatschap
pijen, en alles zal weer goed worden. Thans
echter hebben wij eene schijn-goud-industrie,
welker naam wordt opgehouden met het doel
het' geld gevende pulbliek van Europa nog ver
der te bedriegen bet algemeen belang van
dit land, en ik kan zeggen van Zuid-Afrika,
wordt opgeofferd aan deze schijn-industrie.
en zoo hollen .wiij lustig voort naar Jan
'JTDêzê heden hdbben nooit dit land lief
ge)Had of er iets voor gevoeld, in welken vorm
ook. Zij beschouwen Zuid-Afrika met- onver
holen minachting als een negerland, goed ge
noeg om er geld of een naami in te maken,
maar niet goed genoeg om er in geboren te
worden of te sterven. Wat is er gemeen tus-
sohen zulke lieden en de Boeren, die met
al de vezelen van hun hart en ziel gehecht
zijn aan dezen geminachten grond? En als
er niets gemeens is, boe kan men hen dan
bijstaan met raad of op andere wijze Daar
om blijf ik liever stil zitten, oan mijhe oranje-
boomien te drenken en Kant's „Kritik der
reinen Vermmft" te bestudeeren, totdat in
de wisseling der tijden zich nieuwe gelegen
heden .aanbieden om goed te doen."
Dëze brief was door den schrijver niet voor
openbaarmaking besteand miss Hobhouse
heeft gemeend hem niet onder zich te moe
ten houden. Is het oordeel van generaal
Smuts over den toestand te zwartgallig? Och.
hij staat daarin niet alleen. In een der laat
ste nummers van de Franlcf. Ztg. is een brief
opgenomen ulit Johannesburg van 19 Fe
bruari de schrijver is een geboren Zwitser,
die vóór den oorlog in de Transvaal heeft
gewoond- en daarna zich weer daar heen be
geven heeft. Hij schrijft„Allen, die vóór
den- oorlog luid om de Engelsdhen riepen en
bun best deden om den oorlog te doen ont
branden, beklagen thans luid hunne dwa
ling, verwenschen het Engelsdhe bestuur en
wensohen de goede ade tijden van de Boe-
ren-regeering terug. Wel zeidei heeft een
oorlog zoo totaal he doel gemst. waarvoor
hij op touw gezet is.Dle vele meisdhenlevene
en do reusachtige smmen zijn loelloos op
geofferdDe oorlg zou een agemeen op
bloeien brengenin plaats daarv.n werd de
ellende sedert den oc'log steeds groterzelf
moorden en faillissementen zijn an de orde
van den dag. de ui tocht uit Transaal neemt
toe."
Zoo schrijft ee< vreemdeling, di den toe
stand van vromer uit eigen ervring met-
dien van than? vergelijken kan. Waarlijjk,
het ontbreekt net aan materiaal oa de hui
dige Britsche regeering ter veraYitvoording
te roepen, vo>r wat zij heeft- gedaai en mis
schien nog jiecr voor wat zij heeft rerzuimd
in Zuid-Afrka in het algemeen en ce Trans
vaal in he bijzonder.
Dulttehland.
Uit Fe r 1 ij n wordt gemeldIb Mi d-
dellaidsche zeereis van dn, K e i-
zer za.' eerst in de laatste dagen van April
eindigen. Volgens de tot dusver vastgestelde
bepalingen denkt de Keizer den 29. April
aan boord van de Hohenzollern in Genua te
arrireeren en vandaar onmiddellijk de terug
reis met de spoor te aanvaarden, zoodat de
aankomst van den Keizer te Berlijn op Za
terdag 1 Mei te verwachten, is.
Engeland.
De begrafenis van den hertog van Cam
bridge, had gisteren tc Londen met groote
plechtigheid plaats. De Koning, de Ko
ningin. de leden van de koninklijke familie,
vertegenwoordigers van vreemde staten en het
corps diplomatique woonden de plechtigheid
hij-
Na den lijkdienst in de Westminster abdij
ging de stoet naar het kerkhof van Keusal
Green, waar de teraardebestelling plaats had
Afghanistan.
dat de Emir vaux2§t al» -str-rcigmigd is.
Japan.
Mag men een bericht uit Washington
aan de Fransohe bladen gelooven, dan is de
geldnood van Japan zeer groot, en worden
nu al reeds te Washington, Berlijn en Lon
den dringende pogingen aangewend, om eene
bemiddeling ten gunste van Japan te ver
krijgen.
Yereenlgde Staten.
Een deel der openbare meenitg in de Ver
Staten is zeer verstoord over eei besluit van
president Roosevelt, strekkende om aan elk
soiaaat ouder dan 62 jaar, mits hij aan den
burgeroorlog deel heeft genomen, een pen
sioen toe te kennen. Met vreet dat deze
maatregel de schatkist ettelijke millioenen
meer zal kosten.
De „Evening Post" vindt den maatregel
een duidelijk machtsmisbruik, de New-York
Times" spreekt van een „oekase" n van een
„verbijsterende onbeschaamdheid' van den
president. De ,,Sun'"gewaagt vaneen klaar
blijkelijke rechtsverkrachting enz.
De oorlog in Oost-A:ȑ.
Generaal Koeropatkin, de Russishe opper
bevelhebber is gisteren in den nacht tc
Irkoetsk aangekomen. In den vérmiddag
is hij verder gereisd naai" het statin Baikal.
Er heeft weder een nieuw bomhrdement
plaats gehad van Port Arthur. Daarover
wordt bericht uit Moekd'enIn den nacht van
21 op 22 Maart verschenen voor Port- Arthur
opnieuw Japansche Jcrpedlobooten. De Rus
sische wachtschepen en batterijen openden
hel vuur, dat twintig minuten aanhield. Om
vier uur des morgens herhaalden de Japan-
sche torpedobooten den aanval. Om zeven
uur verscheen het vijandelijke eskader, dat
werd voorafgegaan door vier adviesjachten.
Om negen uur werd! het vuur op de binnen
haven geopend, dat door de Russische sche
pen werd beantwoord.
De berichten uit Petersburg daarover lui
den: Het Japansche eskader hervatte Dins
dagmorgen do beschieting van Port. Arthur.
Tweede bericht. De vlootcomman-
dant te Port Arthur bericht over dezen Ja-
panschen aanval, dat- om zeven uur 's mor
gens van den 22en het Russische kruisers
eskader, mei, de Askold voorop, de binnen-
reede verliet terwijl de vijand over Liauti-
schan heen vuurde op de stad en hare omge
ving. De Retvisan beantwoorde het vuur.
Een Japansch pantserscihip, door een Rus
sische granaat getroffen, verwijderde zich.
Tegen elf uur werd liet vuren gestaakt;
de Japanners trokken langzaam af in zuid
oostelijke richting, zonder het op de buiten-
reede geschaarde Russische eskader aan te
vallen.
Gedurende de beschieting werden vijf Rus
sen gedood, negen gewond en een licht ge
kwetst.
Het schieten, dat eergisterenmorgen te
Nioctsjwang werd gehoord, was blijkens
de officieel gegeven opheldering, afkomstig
van oefeningen, die op do forten werden ge
houden. Twee jonken, die moesten gelost
worden aan het spoorwegstation, waren de
eerste schepen, die door de rivier gekomen
zijn, waar het ijs nu snel los gaat.
Over de gebeurtenissen in Korea wordt be
richt
Pe.Uxskur.q^ 22 Maart. De Japanners wier-
Japansche ^*~gen op voor Andjoe. Twee
naai"
Andjoe), doch gingen terug, toen de Russi
sche cavalerie naderde
Den 19en bezetten 300 Japansche ruiters
Joeng-pjoeng, (noord-oostelijk van Andjoe).
Seoel, 23 Maart. (Times). De Japansche ge
zant 'heeft aangeraden geen nieuwe vreemde
adviseurs meer te benoemen en de thans in
functie zijnden geleidelijk van de civiele lijst
af te voeren. Er worden thans bijna 20,000
p. st. per jaar betaald aan salarissen voor
een aantal vreemdelingen, meest Frauschen,
van wie velen geen praktisch nut opleveren
ofschoon anderen uitmuntend werk doen.
De benoeming, die onlangs geschied is van
een Japansakem militairen adviseur, duidt
aan, dat Japan plan heeft zicfh in de eerste
plaats met het leger te bemoeien.
Wat den spoorweg van Seoel naar Wijoe
betreft, hebben de Japanners het Fransche
plan gewijzigd, voor zoover het eindpunt van
de lijn te Seoel betreft. Er is nu eene rich
ting gekozen, die de heuvelen verder weste
lijk snijdt, waardoor verscheidene mijlen baan
worden uitgespaard en de vereeniging met
den spoorweg van Seoel naar Foesau moge
lijk wordt gemaakt.
Tokio, 22 Maart. (Times). Eene bende van
300 Koreanen is te Hamhoung opgestaan.
Zij werd aangevallen door van Gensau ge ke
rnen Japanners, die 2 doodden, 20 wondden
en 36 gevangen namen. De gevangenen be
weren, dat de opstand door de Ruasen was
opgestookt.
De Korcaansohe regeering heeft besloten
Yongampho voor den vreemden handel open
te stellen.
De spanning aangaande de eerstvolgende
gebeurtenissen, die in Oost-Azië verwacht
worden, neemt van dag tot dag toe, terwijl
de mededeelingen van het oorlogstooneel
steeds kariger worden.
Het bericht van de Daily Telegraph om
trent den val van Port Arthur, na
eene landing v'an de Japanners op het schier
eiland Liaotoeng is, zooals wel te verwachten
was, onbevestigd gebleven Wel vindt men
hierboven melding) gemaakt van eene»
nieuwe beschieting van Port Arthur, ui
den morgen van gisteren. Dit berriebt, uit
officieele Russische bron, is in 't mededeeleii
van bijzonderheden uiterst karig.
Ook het bericht van een hevig gevecht
bij Tsjungsiong, waarbij do Russen z.g. 600
dooden en verwonden zonden hebben ver
loren, wordt niet bevestigd.
Volgens denzelfden zegsman van de Daily
Telegraph heersoht onder de vreemde cor
respondenten en militaire attache's groote
ontevredenheid, omdat hun steeds de vergun
ning onthouden wordt, naar het hoofdkwar
tier te vertrekken, ja zij vernemen niet eens
den dag van vertrek. Dat men de tot het
volgen der operaties afgevaardigde Britsche
officieren in Tokio terug houdt, schijnt ge
heel onverklaarbaar.
Reuter bericht- uit- Petersburg ..op goed
gezag", dat de Tsaar voornemens zou zijn
ach in Augustus naar het oorlogsterrein te
begeven.
Allerlei
vGisterenmorgen te ongeveer 5 ure ia
te Luik een nieuwe dlyuamietaanslag out
dekt geworden.
Een mijnwerker, Muller genaamd, kwam
«v„ v,:;.
de Tilleur gaande, op de vensterbank gelijk
vloers, van het huis van den politiecommis
saris Banet, een doos zag staan van denzedf
den vorm als die, welke ontplofte op de Mon
tague Saint-Walburge.
Muller belde, wekte den commissaris en
bracht hem op de hoogte van wat er gaande
was. Binet verwittigde onmiddellijk zijne
echtgenoote en den bij hem wonenden hoer
Lagasse, griffier van het kantongerecht. Hij
schelde ook al zijn buren op, die ijlings
hunne woning verlieten.
De commissaris requireerde ook onmiddel
lijk" verscheidene politieagenten om de orde
in de straat te handhaven.
De heer Lagasse bond daarna een zeer
lang touw om de doos, zette haar voorzichtig
op den grond en daarna trok men haar- op
een afstand naar een leegen grond.
Gedurende dit karwijtje is» de glazen buis
die verscheidene centimetere buiten de doos
uitstak, gdbroken en een groenachtig vocht
is over den grond weggevloeid.
Op den leegen grond werd het toestel on
derzocht. Het is eene houten zwart gever
niste doos, 20 centimetere lang, 15 breed en
30 hoog. Zij woog circa 10 kilogram. Allo
voegen waren hermetisch gesloten. Het bin-
nengedeelte was in twee vakken verdeeld.
In een dier vak-keu, dat waar de glazen buis
in uitmondde, bevond zich een groenachtig
poeder.
Uit het Deensch
16 DOOR
HERMAN BANG.
De dikke heer stelde voor zijn stoel te
ï-uilen met die van zij» buurvrouw, een der
onderwijzeressen.Zijn eigen was al te
zwakcm de onderwijzeres zei, terwijl de
dikke heer de stoelen verwisselde: „Ja, ze
zijn immers niet van ons zelf.'
„En mijn mooie muts," zei juffrouw Brasem.
„Die mooie muts lag in: een la, en Sigme
haalde haar daaruit te voorschijn.
Juffrouw Bra sen stond voor den spiegel.
„Ik kam me zelf niet zien," zei juffrouw
Brasemhaar oogem waren vreeselijk aan
liet tranen.
„Nu wordt de soep ook nog koud," zei
mevrouw Lindegaard. terwijl alle gasten voor
hun leege borden wachtten
Juffrouw Brasem begon op te scheppen.
Brasen was weer uit het steegje naar huis
geslopen. Nauwelijks waagde hi; het door het-
keukenraam naar binnen te kijken.
„ZoO, Goddank, zij zijn aan de trog," zei
hij en stak gerust gesteld zijn handen in de
zakken.
„Twee in tricot- gekleede fietsers reden
do poort-en binnen. Ze sprongen van hun
fiets en vroegen in de gelagkamer, of ze
hier konden overnachten.
,,'k Weet het niet," zei Brasen, „maar ik
denk wel."
De fietsers moesten ook eten hebben, maar
eerst wilden ziji zich wasschen.
Juffrouw Brasen, die in de keuken was
om naar de visch te riem, aei tegen de keu
kenmeid „Doe er meer soep in."
Do terrines waren heelemaal leeg.
De gasten verzwolgen de soep met- de be-
georigheid van menschen, die hun vorige
maaltijd in een andere plaats genóten heb
ben.
„Jamsine," riep Brasen.
„Hier zijn twee manlui, die> logis verlan
gen maar eerst willen zij zich wasscheu
Juffrouw Brasen verstond hem eerst niet
good, teen zei ze Wijs ae den weg naar
boven.'
„Ja," zei Brasen. „Dat kan wel. -en hij
ging met de beide fietsers. langs de hoofd
trap naar een deur, waarop met groote let
ters „Dames" geschilderd stond
„Je kunt hier gerust ingaan," zei Brasen.
„Ei" is toch niemand."
De lachende fietsers gingen naar binnen.
In de eetzaal begonnen do gasten om bier
te roepen, en Kristiaam liep heen en weer
mot. de fleschjes bier, die urenlang in gelid
op het buffet hadden gestaan on waam waren
geworden in de zon.
„Men kam hier toch zeker wtd koud bier
krijgen," zei de dikke li-eer en c"c inspecteur
verzocht voor de vierde maal om een flesch
roodcoi wijfn.
„Is er ook wat-er voor ons?" vroeg mevrouw
Rasmussen. Alle waterkaraffen waren leeg
en de mevrouw va» de Oostkust en haar
dochter gebruikten hun waaiers om de soep
af te koelen.
Do oude dame zei over tafel tot ïev rouw
Lindegaard
„Ja, Wijl hebben het heel gezellig^» haar
dochter voegde daarna toe „We heien een
pottenbakker gevonden, die heöl aajig din
gen maakt."
De Oostjutlandsche grossiersdcchU vroeg,
wat hij maakte en de bruin-verbraic heer
zei met- een zachte stem -tot de h kende
juffrouw
„Ik zag u loopen, juffrouw. Hij wot stel
lig in liet laatste huis van het dorp.'
Do Oostjutlaudsche mevrouw nvong zieli
in. het gesprek en zei. dat dergelijke 'oogje»
op 't oogenblik zoo modern in do oners
waren. Ze had haar woorden gerichtegen
mevrouw Rasmussen, die kortaf ant wcxJde
..Ja veel menschen meeneu dat."
Maai" de inspecteur zei: „Ja het sijnt
werkelijk, dat er weer een bloeitijd-ooi
hot aardewerk begint."
De vier onderwijzeressen zeiden ietwan
huisvlijt.
„We bezitten, zooveel Ohineesoh parein,
zei de oude dame, omdat onze familie ijd
gevaren heeft.
Mevrouw Lindegaard verzamelde bom
Ma-ai" zij moest zeggen, dat ze Bin en
Gröndahl verreweg het mooiste vond. it-
good bad zulke prachtige kleuren.
De bruin-verbrande sprak met- dc
dam» over Chineesch porselein.
„Er zijn zulke prachtige dingen bijt M
mem vindt óok in Tokio wonderlijk fijn
seleim."
De Oostjutlandsche juffrouw* greep dc
legenheid aan en vroeg: ..Lieve hemel, i
daar geweest?"
De bruin verbrande stemde haar vraag
en de vrouw van don inspecteur vroeg voor
de eerste maal glimlachend
,,'t Is Zeker verbazend intresant vreemde
werelddeelen te bezoeken?"
De inspecteur had zelf veel gereisd. Hijj
was zelfs, ja dat- was altijd zoo'n soort ideaal
van hem, eens in het heilige land geweest."
De vriend van den bruin-verbrande boog
zich over tot de vrouw* va» den inspecteur
en vroeg of mevrouw daar ook was geweest.
„Ja, zei mevrouw. Mijn man reist nooit
zonder mij."
„Ja," zei do inspecteur. „Golgotha ver
geet men nooit weer."
Mevrouw Lindegaard, die nooit had ge
reisd, bleef door spreken over Bing en Grön
dahl, en zei
„Ik krijg het goetlkoöper, omdat ik een
boekhoudster rn die zaak ken," terwijl de
dikke heer, die nog aan het- reizen was, zei
„Ja, wi_,i, Tulie en ik. beeoeken alleen de
wereldtentoonstellingen, daar zie je alles tc
gelijk."
„Maar krijgen we ook nog meer?" zei hij
plotseling en keek over de tafel, en de in
specteur. die weer zijn gouden horloge nit
zijn zak haalde, aei
..Het «diijnt wel niet."
„Wat krijgen we nog meer?" vroeg een
van de onderwijzeressen aan Kristiaan, die
door de zaal holde met leege soepborden.
„Ik weet het niet!" antwoordde Kristiaan,
die over zij» heele lichaam droop.
Juffrouw Brasen had in de keuken ein
delijk de visch op de sdhotels gelegd.
•►Zo zijn klein." zei ze. „Er moeten bla
den bij."
Signo snelde naar den tuin.
De twee fietsers waren in de eetzaal geko
men en moesten nu een plaats zoeken. Ze
waren verlegen en zaJkten door in de knieën,
alsof ze daardoor de meer dan halve naaikf-
heid van hun boenen konden verbergen, Ze
liepen rondoan dc tafel, zonder een plaat»
te vinden, terwijl Stine en Kristiaan hun
visoh begonnen te presenteeren e» mevrouw
Rasmussen, d!io sjxrrt en aport-costuiam»
haatte, tegen haar man zei
„Niet bij ons, August."
De dikke- heer naon visdh en vroeg Stin-e:
..Uit- wel'ke zee zijn die afkomstig?" ter
wij] een der onderwijzeressen de sauskom af
droogde met haar servet en mevrouw Lin
degaard met haar lorgnet, blijkbaar met'
kennis van zaken de fietsers opnam, ai' een
kenner die een voorwerp van waarde onder
zocht.
„We It-unnen wel een eindje opschikken,
zei de Oostjutlandsdlic jufforuw, die, terwijl
de fietser tussche» haar en mevrouw Linde
gaard wercl ingedrongen, haai" sleep wat
wegtrok, zonder haar beenen te verschuiven.
Een van de onderwijizcressen veraodht om
zout.
„Ja, dat- zou' wel goed zijn", zei mijnbeer
Rasmussen en Stine en Christiaan lieten al
les staanals ze de schotel» uit de hand
zetten, leek het precies, of z'j zich oefenden
in het werpen met de schijf om zout »e
halen Kr waa geen enkel zoutvaat 'e op
fel
Wtrdt vervolgd.