2d' Jaargang.
Dinsdag 26 April 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
ZIJN WELDOENER.
386.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingqp enz., gelieve men vóór 10 nur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF ft C».
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels0.1
Elke regel meer- 6.1
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen L
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eem
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvi
toegezonden.
Kennisgevingen.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gelet op artt. 6 en. 7 der Hinderwet,
'Brengen ter kennis van liet publiek, dat een
door P. Lobel ingediend verzoek, met by lagen
om vergunning tot het oprichten van eene bewaar
plaats van lompen in, het perceel alhier gelegen
aan den Leusderweg 'Weltevreden) no. 3, nij liet
kadaster bekend onder Sectie C, no. 52ö, op
de Secretarie der gemeente ter visie ligt, en dat
op Donderdag, den 5. Mei aanstaande, des voor-
middags te half el'f uren, gelegenheid ten Raad-
huize wordt gegeven om, ten overstaan van het
Gemeentebestuur of van een of meer zijner leden,
bezwaren tegen het oprichten van de inrichting
in te brengen.
Amersfoort, den 21. April 1904.
'Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th. SAXDBERG. WUYTIBRö.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat een
door A. J. van Zalingen ingediend verzoek,
met bijlagen-, om vergunnang tot het oprichten
van eene brood- en banketbakkerij in het perceel
alhier gelegen aan de Langestraat no. 1, bij het
kadaster bekend onder Sectie E, no. 3415, op
de Secretarie der gemeente ter visie ligt, en dat
op Donderdag, den 5. Mei aanstaande, des voor
middags te half elf uren, gelegenheid ven Raad-
huize wordt gegeven om, ten overstaan van het
Gemeentebestuur of van een of meer zijner leden,
bezwaren tegen het oprichten van de inrichting
in te brengen.
Amersfoort, den 21. April 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th. SANlDIBERG. WüYTIERS.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
Gelet op artt. 6 en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat een
door J. H. A. W. Veenendaal ingediend verzoek,
met bijlagen, om vergunning tot het oprichten
van eene banketbakkerij in het perceel alhier
gelegen aan de Langestraat no. 108, bij het
kadaster bekend, onder Sectie E, no. 741, op
de Secretarie der gemeente ter visie ligt, en dal
op Donderdag, den 5. Mei aanstaande, des voor
middags te half el'f uren, gelegenheid ten Raad-
huize wordt gegeven1 om, ten overstaan van het
Gemeentebestuur of van een of meer zijner leden,
bezwaren tegen het oprichten van de inrichting
in te brengen.
Amersfoort, den 21. April 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Secretaris, De Burgemeester,
B. W. Th. SAN/DBERG. WUYTIEKS.
Politiek OverzicbL
Oe oorlog.
De gedachten wisseling over eene interven
tie van bevriende zijde tot beëindiging van
den oorlog wordt voort-gezet. Maar wat daar
van over en weer wordt gezegd, toont duide
lijk aan, dat dit denkbeeld nog in zijn eerste
stadium is. Het is zeker reeds iets, dat niet
allen in Rusland doen zooals de Swjet, die
verklaart dat er onmogelijk sprake van kan
zijn. Meer bezonnenen geven de mogelijk
heid der verwezenlijking van het denkbeeld
toemaai' eerst moet men afwachten hoe de
oorlog te land zal loopen. Wanneer die het
bewijs levert, om te spreken met de woorden
van admiraal Skrydlow, dat de vijand wel
geducht, maar de onwrikbare Russische
maoht nog geduohter is, dan kan men verder
zien.
Dat klinkt wel goed, maar zegt- niet veel.
Als men daarop moet wachten, voordat het
dpnkboeld eemer interventie in overweging
genomen kan worden, dan laat het zich aan
zien, dat men nog heel lang zal kunnen
wachten. Van beide kanten wordt de ver
wachting gespannen gehouden, dat er nu
spoedig te land iets zal gebeuren,; telkens
wordt verkondigd, dat de beide legers nu
weldra op elkaar zullen stuiten, maar ge
beurd is er tot dusver nog niets. Het ziet er
ook niet naar uit, dat ue oorlog een spoedig
einde zal nemen; de vooruitzichten voor een
snel verloop zijn zeer ongunstig. Zoomin Rus
land als oapan hebben tot dusver hunnen
concentratiearbeid volbracht, en er kan nog
een geruime tijd voorbijgaan, alvorens dit
het geval zal zijn.
Tot dusver moeten de Russen 240.000, vol
gens andere berichten 300.000 man in de
streeK tussohen Char bin, Rioetsjwaug en de
Yaloe vereeuigd hebben. Inuisicheu wordt
verzekerd, dat generaal Koeropatkin eerst
dan den veldtocht zal beginnen, wanneer hij
400,000 man onder zijn commando vereenigd
zal hebben, hetgeen omstreeks 40 dagen zou
vorderen, omdat er dagelijks niet meer dau
4000 man met den spoorweg in Mandsjoerije
aaukomen. Over de concentratie aan Japan-
sche zijde weet men nog minder. Men weet
alleen, dat bet eerste leger van generaal
Kuroki, bestaande uit drie divisiën met om
streeks 50.000 man, zich in Noord-Korea be
vindt, tot aan de Yaloe vooruitgerukt. Waar
het tweede en het derde leger zijn, is niet be
kend. Evenmin is er iets zekers bekend om-
trent de plaatsen, waar de Japansche trans-
portvloten zich bevinden. Als een feit kan
mtussohen worden aangenomen, dat er tot
op de laatste dagen geen enkele Japansche
soldaat aan land is gezet noch aan ae zuid
kust van Mandsjoerije, noch in de buurt van
Port Arthur, noch in Nioetsjwang. Op grond
van de tot dusver met de landingen van Ja
pansche troepen opgedane ervaringen, moet
men zich er op voorbereiden, dat liet lan-
dingswerk tamelijk lang kan duren. Wanneer
niettemin in Japansche militaire kringen de
hoop wordt uitgedrukt, dat de groote ope-
ratiën te land op z.jji laatst in de eerste dar
gen van Mei zullen beginnen, dan zal spoe
dig blijken of er voor die verwachting grond
bestaat. Maar ook zelfs dan valt er op een
spoedig einde van den oorlog niet te reke
nen. In de Neue Freie Presse wordt dit aldus
gemotiveerd
„Ook wanneer de landoorlog werkelijk in
de maand Mei mocht beginnen, dan zal eene
spoedige beslissing met het oog op de groote
uitgestrektheid van het operatie veld en op
de weersgesteldheid in den zomer in Oostr
Azië, met zoo spoedig te verwachten zijn.
In Juli en Augustus heersehen namelijk in
Mandsjoerije op stortvloeden gelijkende
regens, die elke militaire operatie verhinder
len. In den loop van de maanden Mei en
Juni zal het echter wegens de groote uitge
strektheid van het oorlogstooneel en wegens
de bezwaren, die het terrein en de slechte
wegen aan de operatiën van de troepen be
reiden, bezwaarlijk mogelijk zijn die snelle
siagen te verrichten, die noodig zijn om eene
beslissing te verkrijgen. Aangenomen, dat
het den Japanners zou gelukken in 't begin
van Mei de Yaloe b.v. bij Antoeng over te
gaan, dan zouden zij, wanneer de Russen
noch bij Fuugwangtsjung, noch in het ge
bergte, dat het schiereiland Liaotong door
snijdt, tegenstand bieden, den dagmarsch op
10 KM. gerekend, toch drie weken noodig
hebben tot Liaojang en vier weken tot Moek-
den. Zelfs door de inneming van deze pun
ten echter zou de oorlog nog niet geëndigd
rijin, maar zou na de pauze in de maanden
Juli en Augustus voortgezet moeten worden.
Over 't geheel zijn September en October de
beste maanden voor de oorlogvoering in
Oost-Azië. Tot dien, tijd echter zullen de Ja-
panners zich in Korea zoo goed versterkt heb
ben, dat de Russen, wanneer ziji in zuide
lijk Mandsjoerije en aan de Liao-rivier moch
ten overwinnen, den geheelen winter zouden
noodig hebben om hen daaruit te verdrin
gen. Het einde van den oorlog is onder zulke
omstandigheden niet te overzien, en eene be
middeling, die na de eerste beslissing te land
optreedt, zou dus van beide zijden met
vreugde en, voldoening begroet moeten wor
den".
België.
Bij de behandeling van de begrooting van
buitenlandsche zaken verklaarde minister de
Favereau, dat hij hoopte in de volgende zit
ting van de Kamer verplichte arbitrage-ver
dragen met Europeesche en Amerikaansche
staten te kunnen aanbieden.
De secretaris-generaal van buitenlandsche
zaken, de 86-jarige baron Lambermont, die
sedert een dag of acht ziek is, zal zijn ambt
neerleggen Hij was gedurende tientallen van
jaren, naast den Koning, de eigenlijke be
stuurder van België's buitenlandsche poli
tiek
Frankrijk.
De Parijsche correspondent van de Asso
ciated Press bericht, dat hij gemachtigd is
tot de mededeeling, dat de overeenkomst,
waarbij de eigendom van het Panamakanaal
aan de Verecnigde Staten wordt overgedra
gen, ouderteekend en aan de oontracteerende
partijen ter hand gesteld is.
In de eergisteren te Parijs gehouden alge
meene vergadering van aandeelhouders is
met algemeene stemmen, min 3, de verkoop
der bezittingen en conoessiën van de maat
schappij aan het gouvernement der Ver. Sta
ten goedgekeurd, eu de outbinding en liqui
datie der maatschappij, door de administra
teurs aangenomen.
De regeerings-commissaris bij den krijgs
raad van Nantes is in revisie gekomen van
het vonnis, dat gewezen is in de zaak van de
officieren te Vannes, betrokken in het in
cident van Ploërmel. Hij acht het besluit
van den krijgsraad om de subsidiaire vraag
van verlaten van den post te stellen naast
de hoofdvraag van ongehooraaamheid aan
een gegeven bevel, ontwettig.
Engeland.
Het wetsontwerp op de immigratie
van vreemdelingen werd 'gisteren in
tweede lezing aangenomen, nadat een amen
dement, voorgesteld door Sir Charles Dilke,
met 241 tegen 117 stemmen verworpen was
Dit amendement had ten doel uit te spre
ken, dat het huis zekerheid verlangt, dat
het beginsel van Groot-Brittannië als wijk
plaats voor vervolgde slachtoffers gehand
haafd blijft, alvorens zijn goedkeuring te
hechten aan het wetsontwerp.
In den loop der debatten verklaarde de
minister Long, dat de regeering niet wenscli-
te tegen te gaan de immigratie van men-
schen van goede gezondheid en goeden naam.
Doch de bestaande wijze van immigreoren
kon onmogelijk langer voortgaan.
Italië.
De Koning bracht aan het gala-
maal den volgenden dronk uitHet
hart van Italië vereenigt zich met mij, om
u te begroeten en in u de schitterende Fran-
sclio natie. Onze regeeringen werkten samen
ter handhaving van den vrede dat hoogste
goed, dat alle staten steeds meer trachten te
bevestigen door Ihet sluiten van een arbi-
trageverdrag en een arbcidstractaat, als waar
borgen voor den politieken vrede, die tevens
den socialen vrede zullen versterken.
Italië en Frankrijk, beide loten van den
ouden Latijnschen stam, zullen door de
eeuwen heen de traditiën eener onuitroeibare
verwantschap bewarenzij bevestigen heden
weder hunne vriendschap. Terwijl ik u de
hand druk, vervullen roemrijke herinnerin
gen mijn gemoed met de heerlijkste ontroe
ring. Ik drink op den voorspoed van Frank
rijk en van zijn waardig, ©del staatshoofd.
In antwoord op dezen toost zeide president
LoubetIk ben haast niet in staat uiting
te geven aan mijne gevoelens van dankbaar
heid voor de zoo minzame en nobele woor-
don van Uwe Majesteit en voor de onverge
telijke ontvangst, waarbij geheel Italië zich
verecnigde met zijne souvereinen en samen
werkte om Frankrijk te huldigen.
Uwe woorden zullen in alle Fransche har
ten diepen weerklank vinden. Met groote
blijdschap heb ik de bevestiging gehoord van
de vriendschap tusschen beide landen in deze
roemrijke stad Rome, die Franschen en Ita
lianen verecren als eene gemeenschappelijke
moeder, hen bezielende tot schoone en groo
te daden.
Onze regeeringen begrepen, dat het. noo
dig was de belangen in overeenstemming te
brengen met de sympathieën en uit hunne
gelukkige samenwerking zijn voortgekomen
het arbitrageverdrag en het- arbeidstractaal
als nieuwe waarborgen voor den vrede en
werktuigen voor den socialen vooruitgang.
Vervuld van grootsche gemeenschappelijke
herinneringen, vereenig ik in mijn toost de
grootheid en voorspoed van Italië met het
geluk zij lier edele souvereinen.
Portugal.
De verkiezingen ter vervanging van de
ontbonden Kamer van afgevaardigden zijn
bepaald op den 26. Juni. De progressistischo
partij stelt zich voor een werkzaam aandeel
te nemen aan den strijd.
Oostenrijk.
De 24. April was de 50. verjaardag van
het huwelijk van Keizer Frans Jozef met
wijlen Keizerin Elisabeth. De Keizer heeft
dien dag doorgebracht in het kasteel Lainz,
het geliefkoosde verblijf van de Keizerin,
dat dicht bij Schoeubrunn gelegen Zijne
beide dochters, aartshertogin Maria Valeria
met hare kinderen en prinses Gisela van Bel
eren, waren op dien dag bij hun zwaar be
proefden vader.
Hongarije
De zittingen van het Huis van afgevaar
digden zijn verdaagd.
Volgens inlichtingen uit goede bron, loo
pen van gisteren af alle treinen weer volgens
de dienstregeling, met uitzondering van
eenige nachttreinen.
Turkije.
De secretaris van het Grieksche con
sulaat te Smyrna, de heer Delyannis,
die eenige Grieksche winkels wilde doen
openen, die waren gesloten wegens het
niet betalen van belasting kwam daar
bij in eene bloedige botsing met Turk-
sehe soldaten. De secretaris, die licht ge
wond werd, vuurde op de soldaten. Hij i
daarop met twee kawassen van het consulai
door de Turken gevangen genomen, maar i
tusscli en komst van den Franschen com
weer vrijgelaten. Een Grieksch eskader woi
in gereedheid gebracht; men zegt dat 1
naar Smyrna zal gaan, waar groote opgj
wondenheid liocrscht.
MiddenAzië
De Koning van Cambodja. Norodom
is overleden. Hij wordt opgevolgd door T
barach.
De oorlog in Oost*Azië.
De Berlijnsche Post laat zich uit Pel
burg berichten, dat tot de reis van de]
Czaar naar het oorlogstooneel in
besloten is. Het tijdstip van deze reis ha
echter af van de beëindiging der eonoentratij
van het leger van Koeropatkin. Eerst wa:
neer deze voltooid is en de aanvalsbew
voor de deur staat, zal Nicolaas H de veri
reis beginnen. Die zal dus wel niet beginni
vóór de maand Juli, waarschijnlijk echbl
nog wat later.
Over de verwondingen, die grootvorst. I
rillus bij de ramp van do Petropawlo'
heeft gekregen, wordt aan de Tagl. Rund)
schau geschreven, dat die eigenlijk van lichl
ten aard zijn. De lijfarts van zijn vader, dit
tot behandeling van den gewonde naar Port
Arthur is gezonden, zal echter volstrekt nietl
de in gevaar verkeerend© stad behoeven
betreden, omdat grootvorst Cyrilhis inmid
dels reeds op de thuisreis zal zijn. De eenen
willen weten, dat de ouders van den prins
van den Czaar de terugroeping van den
prins hebben verkregen, omdat zij blijkbaar
de in Petersburg algemeen heer schend©
zorgdheid deelen. dat de te Port Arthur lig
gende schepen tot den ondergang zijn ge
doemd. Anderen beweren, dat de zenuwen
van den jongen grootvorst door de ramp van
de Petropawlowsk in die mate zdjn geschokt,
dat hij den lust hoeft verloren om verder
mee te doen en zelf verlof heeft gevraagd
om terug te keeren.
De ivraag, wie do Oostaec-vloot zal com'
mandeeren, wanneer zij uitgaat naar het
verre Oosten, moet, volgens een bericht van
de Daily News uit Petersburg, geregeld wor
den in ecu heden te 'houden raad van admi
raals, onder leiding van grootvorst Alexis.
Men heeft admiraal Skrydlow verzocht zijne
reis uit te stellen, om bij dezen raad tegen
woordig te kunnen zijn.
Betreffende den oorlog zijn de volgende
berichten ontvangen
Ondanks de pessimistische geruchten, die
soms rondgaan over den toestand in Port
Arthur, is er van een ernstigen aanval tegen
deze vesting nog geen sprake, en voorloopig
zal het ook nog wel niet te verwachten zijn,
dat zij hetzij kapituleert, hetzij bestormd
wordt. Eene kapitulatie zou slechts kunnen
plaats hebben ten gevolge van gebrek aan
proviand of van munitie. Indien men nu al
het geval mocht aannemen, dat Port Ar
thur bij de uitbarsting van den oorlog slecht
uitgerust was, zooals met betrekking tot do 3
kolenvoorraad werkelijk het geval schijnt i
zijn geweest, dan heeft het Russische leger
bestuur sedert den 9en Februari ruimscho »ti
den tijd gehad om dit verzuim te herstel''©!'.
Do spoorwegverbinding met Port Artajr is
nog geen onkel oogenblik verbroken geweest.
Aan de bestorming van de vesting zou do
ROMAN
10 VAN
ALEX. RÖMER.
Den volgenden dag was dl© hemol onbe
wolkt het was een prachtige zonnige dag.
Het stoombootje, dat zijn geregelde vaart
over het meer reeds begonnen was, was 's
middags dicht bezet met pleizierreizigers.
Ellen zat met een paar vriendinnen op de
bankjes bij het roer. Leopold was bijl haar
en keek heel opgewekt en vroolijk. In het
midden onder de tent, tusschen de bonte,
dicht opeengepakte menigte, zag men een
vroolijk gezelschap: de beide mooie dochters
van Helmke, met. enkele dames en heeren
van het tooneel. Onder hen bevond zich Suze.
Leopold deed, alsof hij het groepje niet
rag Hij was zoo vriendelijk, dat Ellen, wan
neer ze niets geweten had, vandaag trotsch
op haar broeder zou zijn geweest hij had
een opvallend knap. gedistingeerd uiterlijk
Zij moest telkens tersluiks naar Suze kij
ken, die er bij den dag, in het heldere zon
licht, bekoorlijk uitzag als een frischbedauw-
do bloem, die niet leed van het- stof der om
geving. Zij scheen ernstig en stil te zijn. Een
paar maal hoorde Ellen dè luidruchtige stem
van een der dames Helmke zeggen
„Maar Suze, wat scheelt ja vandaag; waar
om lach je niet?"
Het kleintje werd klaarblijkelijk gedrukt
door de nabijheid van Leo, die zich op een
afstand hield.
To Zoppendorf, waar eau groote restaura
tic, met een tot aan het meer afdalend tor
ras, tot binnenkomen uitnoodigdë, verdoelde
do menigte zich. Broer en zuster gingen zóó
zitten, dat ze het oog haddien op de familie
Helmke, die aan een groote tafel liad plaats
genomen en onder veel gelach en gepraat
de manden met proviand uitpakte.
Ellens vriendinnen vroegen: „Wio is dat
mooie meisje daar ginds. Stellig een vreem
delinge, want in Schwanau kent men alle
menschen."
Leopoid keek in die richting, zette zijn
lorgnet op en deed alsof hij het vreemde
meisje nu pas zag.
„Wel drommelsDat is een jongodame
uit Claus thai die moet ik even aanspre
ken
Ellen bloosde en werd verlegen bij dat
spelletje en ïzij dteed zichzelf verwijtingen,
dat zij in het plan had toegestemd, toen
Leopold de afgesproken komedie verder op
voerde en Suze aan haar voorstel db als een
jonge dame van zijn kennis uit Clausthal.
Het onschuldige gezichtje klaagde haar
aan haar broeder omstrikte haar hoe lan
ger hoe vaster met een net van leugens.
Terwijl Suze nu bij haar tafeltjo zat en
cr een kwijnend gesprek werd gaande ge
houden, hoorde men het rollen van oen rij
tuig, wel niets bijzonders in deze omgeving,
maar Ellens kennissen herkenden do equi
page en bogen zich vol belangstelling over
do balustrade.
„OHet is barones von Rodenfels met
haar dochter; zij zijn zeker van de Riviera
terug" riep men.
Eden trad dicht bij de balustrade. Het 1
deed haar veel genoegen, Adine weer te
zien.
Het met twee prachtige vossen bespan-
ne-n rijtuig reed dicht langs hen heen. In
do zijden kussens leunde een ziekelijke da-
meaan haar zijde zat een jong meisje in
een lichten stofmantel, het hoedje mot een
bos witte vee ren gegarneerd.
Zijl boog zich voorover, met een trotsch 1
lachje om haar schoonen mond en monsterde i
de schaar der gasten.
Ellen groette haar met haar vroolijk, open i
gelaat. Adine boog minzaam Ellen keek
verwonderd om die groet gold niet haar
maarLeopold, die naast haar stond.
inct een kleur als bloed.
Adinc's donkere oogen hadden een zonder-
liugen glans gehad, toen ze hem grootte;
ihetm alleen -dat wist Ellen nu en haar
hart klopte angstig.
Adine keek nog eens om en zag naar het
bekoorlijke meisje aan Leopold's zijde. Suze
had, alle voorzichtigheid vergetend, zijn arm
genomenzij moest eveneens dien blik en de
verwarring van Leo hebben gezien en wisl
aic niet te verklaren.
Als con doodelijk verschrikt kind zag ze
net rijtuig na, en keek dan weer na«ir Leo-
po._ s gelaat, terwijl ze met moeite haar tra
nen inhield.
Hij kwam tot bezinning eu onttrok haar
zijn arm. die zij in haar schrik had gegre
pen. iiij fluisterde een paar woorden, die
haar aan naar rol herinnerden.
Ellen schudde met geweld ae gedachten
af, die haar bestormden. „Zij heeft mij in
't geheel niet herkend^, zei ze onbevangen,
„zij weet ook niet, dat ik hier ben".
„Zij moet vreeselijk trotsch zijn", zei ^en
der jonge dames. Zij wordt in de wereld aan
ook gevierd op een wijze, die iemand wel het
boold op hol moet brengen, Er zijn altijd
verhalen van haar in omloop."
„Welke soort verhalen?'' vroeg Ellen.
Adine had haar eens zoo na gestaan, dat het
haar niet onverschillig was, hoe de wereld
over haar oordeelde.
„Nu, men schildert haar af als een prinses
Turandot, die haar aanoidder ombrengt."
„Kom, de tijden zijn voorbij,, dat aanbid
ders zich lieten ombrengen", zei Leopold
spottend.
Suze was doodelij'k verlegenzij wou af
scheid nemen en naar haar gezelschap terug-
keeren. Ellen hield haar een oogenblik tegen.
Ik wou, dal u mij 't een en ander van
Clausthal verteldeen wat Leo daar al zoo
uitvoert", zei ze. „Kunt u niet een eindje
met ons ineewandclen
Suze's gezichtje helderde op. Ik zal het
even gaan zeggen", riep zij, en snelde op
haar gezelschap toe.
Eenige minuten later liep zij, in haar een
voudig wit japonnetje, met een bontgcruite
sjaal over den arm, gelukkig maar «en beetje
verlegen, naast Ellen.
De anderen bekommerden zich weinig om
haar; Leopold speelde den ridder en maakte
dc jonge dames het Hof, die vol attentie
naar hem luisterden. In de geheele stad ging
hij dcor voor den erfgenaam van den zeer
welgestclden advocaathij was een elegant,
begaafd mensch, die een schitterende loop
baan vóór zich had, en die overal gaarne
werd gezien. Dat hij zich niet veel bekom-
merde om dat aardige vreemde ding. namen
j zc hem volstrekt niet kwalijk, want zij-
j scheen een echt gansje te zijn in haar be-,
j krompen ouderwetsch japonnetje; en dat zij
bij de familie Helmke logeerde, bewees, uit'
welken stand zijl was. Het verwonderde de
1 jonge dames, die allen van goeden huize wa
ren, waarom Ellen zich zoo met dat meisje
inliet.
Ellen had Suze's arm genomen en sloeg in
het bosch een zijpad in, dat haai- van dc
anderen verwijderde. Zij wist het zoo te
schikken, dat zc achter de anderen aan kwa-
men, en zij trachtte nu Suze tot spreken Lo
brengen, en iets van haar gedachtenwereld
te leeren kunnen.
j Dat gelukte haar spoedig. Iu Suze's hart
wareu geen geheimen; voor haar kinder
hoofdje waren het leven en de wereld iota
zeer eenvoudigs. Leo was als een God geko
men in haar bekrompen bestaan hij verte
genwoordigde in haar de wereld, al wat goed
en schoen en liefelijk was; zij kende en
dacht niets buiten hom. Alles draaide zich
om zijn komen en zijn gaan.
Voorheen had zij haar tijd doorgesocid,
I gehaakt, genaaid met haar kleine handjes,
en 's avonds, tot diep in den nacht, romans
gelezen. Maar de held, die in alle boeken
voorkwam, was nu in levende lijve tot haar
gekomenzij ondervond in werkelijkheid,
wat tol, nu toe sprookje on droom. w;:s ge-,
weest, en dit maakte haar nameloos geluk-
k'g
Wo dt vervolgd.