334.
Dinsdag 7 Juni 1904.
'm
BUITENLAND.
ZIJN WELDOENER.
Hoog*te
3d" Jaarguiig.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden roor Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzónderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeolingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF 6 Co.
Utiechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnutnmer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 1—5 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrjjf bestaan
het herhaald adverteeren in dit Blad
circulaire, bevattende de voorwaarden,"wordt op aanvraag
toegezonden.
voordeelige bepalingen tot
bq abonnement Èene
Politiek Overzicht
De beteekenio van Port-Arlhur.
De berichten uit Petersburg melden over-
ecnstemmend, dat het pessimisme thans de
22* ovcr"aud heeft in de stemming van de be-
58^ volking. Men erkent, dat de inneming van
Kintsjou door de Japanners do zwaarste slag
is. dien het Russische leger heeft ontvangen
sints de mislukking van den aanval op
Plewna. Maar tegelijk is de bemiddeling van
een derden staat het allerlaatste wat door
het Russische volk wordt verlangd.. D© No-
woje Wremja» zegt„Rusland draagt zijne
tegenspoeden met waardigheid, en wij moe-
ten alles doen wat in onze macht is om de
pogingen tot bemiddeling te trotseoren."
Men blijft er dus biy in Rusland, dat men
zich zelf moet weten te redden. Maar toch
erkennen ook zij,, die tot dusver de zaken het
hoopvolst inzagen, thans bereidwillig, dat het
eene uiterst moeielijke taak is, die is te ver
vullen. Port Arthur, het bolwerk van de Rus-
45j| sische macht in het uiterste Oosten, wordt
ernstig bedreigd, en op aller lippen is do
bange vraag;Zal het de belegering kunnen
uithouden totdat het mogelijk is ontzet te
brengen? Een medewerker van de Temps ver
meld van een Russisch officier, die de mee-
ning verkondigde dat de Japanners een fout
IO8J1 begaan door Port Arthur te belegeren, deze
uitspraak„Des te beter voor ons, dan kun
nen wiji ons rustig in Liaojang ooncentreeren."
Maar hij laat daarop eene scherpe veroordee
ling van deze uitspraak volgenbijl zegt
„Dat was eene redeneering op de wijze
van dien Arabier, die toen hij zijn huis zag
branden, het liet afbranden, zich verheugende
dat liij er niet in was. Misschien kon die ook
zeggen, dat hij zich op zich zelf concentreerde
om daarna te beter den levensstrijd te kun
ne n voeren. Maar als hiji zoo weinig strijd
lustig was, dan verdiende hij niet daarin te
slagen. Zoo ook kan men hier vragenIs de
kalmte, waarmee de Russische hoofdmacht
toeziet, dat vijf Japansche divisiën Port Ar-
j.yni thur aanvallen, een goed voorteeken voor de
eindoverwinning? Heeft dat onverschillige
leger, dat leger van „zich niet verzetten tegen
het kwaad" het recht zijn wedervaren los te
maken van het lot van de vesting, of wel is
de fortuin van beiden zoo nauw verbonden,
dat de val van den een haast noodwendig den
ondergang van den ander zou na zich slee
pen i Het antwoord op deze vraag is niet
twijfelachtig, wanneer men een oogenblik
bedenkt welke levensbelangen Rusland heeft
in Port Arthur en wat het door het verlies
van Pert Arthur zelf zou verliezen.
Voorheen zeide Rusland bij monde van
zijn souverein zelf, dat het bezit van Port
Arthur onmisbaar was voor zijne definitieve
vestiging aan en voor zijne beheersching van
de zeeën van het uiterste Oosten. Inderdaad
zou de eerzuohtigste heerschei- bezwaarlijk
op de wereldkaart eene benijdenswaardiger
geografische stelling, een meer beheerschend
strategisch punt kunnen kiezen. Dit is wer
kelijk de „Bosporus van het verre oosten",
dien een vroeger Russisch geslacht had mee-
nen te vinden in Wladiwostok.Port Arthur be-
heerscht de golf van Petsjili haast even zeker
als Konstantinopèl den ingang van de Zwarte
zee afsluithet beheerscht de Gele zee en
doet zijn invloed voelen in China en in Ko-
j rea. Het is b vendien, of zal morgen zijn,
j oen vlootstation van den eersten rangmen
I behoeft slechts de westelijke havenkom te
verdiepen en eene ooupure te maken in de
Tijgerstaarbbaaiom volledig partij te trek
ken van eene topografische gesteldheid, die
deze baai maakt tot de uitgestrektste en
best beschutte natuurlijke haven.
Deze voordeelen heeft Rusland nog niet
den tijd gehad te benutten, maar het behield
zich dat voor de toekomst voor, door bij voor
baat rondom Port Arthur als middelpunt
den kring van zijne toekomstige uitbreiding
te trekken. Dalny was slechts de persoonlijke
fantasie van een minister, die stouter was
in zijne plannen dan gelukkig in hunne uit
voering. Het was een opera-décor, gelijk aan
dat wat Potemkin in 1787 liet oprichten
langs den door Keizerin Catharina gevolgden
weg, om de vorstin te doen gelooven, dat
de Krirn bewoond was. Maar Port Ar
thur was bewoonddaar waren ambte
naren, matrozen en soldatende onderko
ning resideerde er; het was in één woord
eene „hoofdstad" en daardoor een doelwit,
dat de Japanners aan hun leger konden aan
wijzen, zonder te kort te doen aan de begin
selen van Moltke en Napoleon.
Ook omtrent dit punt vergisten de Rus
sen zich zoo weinig, dat zij zorg droegen in
Port Arthur samen te trekken machtige Ver
dedigingsmiddelen twee divisiën van het
veldleger, de speciale vestingtroepen en de
bemanningen der schepen maken te zamen
eeno macht van 50,000 man uit, die onder
goede aanvoerders gedurende verscheidene
maanden tegenstand kan bieden. In den oor
log komt intusschen alles voor en het opper
bevel moet zich op alles voorbereid houden;
welke voorzorgen hij ook moge genomen heb
ben tegen zulk een ramp, de gedachte van
den val van Port Arthur moet nu en
dan in Koeropatkin's geest opkomenhet is
onmogelijk, dat de gevolgen daarvan hem
niet onherstelbaar voorkomen en dat hij zich
dan kan vleien nog eenig voordeel te beha
len met zijne lange bewegingloosheid.
50,000 man zouden to Port Arthur capitu-
leeren. Die ramp is niet zonder voorbeeld;
do capitulatiën van Metz en Sedan zijn ern
stiger en grievender geweest. Maar Frank
rijk vond in 1870 bijna terstond weer nieuwe
soldaten, die als uit den grond verrezen, ter
wijl Rusland de zijnen zou moeten vervoe
ren per as, langs den eindeloozen Trans-Si-
berischen spoorweg. De ondervinding van de
tegenwoordige concentratie toont aan, dat
men twee volle maanden noodig heeft om
50,000 man in Mandsroerije te brengen.
Dat is echter nog het ergste niet; men
moet er ook aan denken wat er van de stra
tegische stelling van de Russen zou worden,
wanneer de Japanners eenmaal in Port Ar
thur gevestigd waren en er een nieuw beleg
noodig zou zijn om hen er uit te verjagen.
Het benoodigde materieel vervoeren, alles or-
ganiseeren wat noodig is voor een beleg, dit
alles doen aan het andere uiteinde van do
wereld en zonder hulp van de zee, is eene
zaak, die de menschelijlke krachten te boven
gaat.
Dat zijn donkere vooruitzicht-en, maar er
is nog een zwarter punt. De val van Port
Arthur zou onder den eenen of anderen vorm
den ondergang van de Russische vloot betee-
kenen en de Japanners maken tot de abso
lute beheerschers van de zee. Zij zouden on
grijpbaar worden op het vasteland, omdat zij
't in de macht zouden hebben overal aan
land te gaan en zich overal, weer in te sche
pen de oorlog zou ontaarden in een ver-
stoppc-rspcl, waarin de Russische beer aan
houdend bij den neus zou genomen worden
door den Japansohen aap. Derhalvegeen
groote aanvalsbeweging meer, geen botsing
tusschen de beide hoofdlegers; de veldtocht
van 1904 zou beslissend geweest zijn in het
uiterste Oosten."
Aldus spreekt deze Schr. zich uit, die niet
verdacht kan worden van neiging om de za
ken voor de Russen ernstiger voor te stellen
dan zij zijin. Inderdaad, er staat voor Rus
land veel op het spel in Port Arthur.
België.
Aan het Hbl. wordt bericht over de ver
kiezingen, die gisteren in de helft van het
land hebben plaats gehad voor de Provin
ciale Staten Hoewel de geheele officicele uit
slag nog niet bekend is, kan men wel reeds
zeggen, dat de liberalen ook thans vooruit
gegaan zijn. Overal, behalve in enkele plaat
sen slechts, nam hun stemmen aantal flink
toe.
Te Doornik brachten zij de aftredende clc-
ricalen ten val. Te Luik komen zij in her
stemming in een district, waar de aftredende
leden katholieken waren. Te Leurven, de stad
van de katholieke universiteit, komen zij in
herstemming en hier zullen zij zeker den vol
genden Zondag met den steun der socialis
ten do overwinning behalen.
In alle voorsteden van Brussel zijn de af
tredende liberalen gekozen, bijna overal met
volstrekte meerderheid. Te Namen winnen
de liberalen 1275 stemmen.
Te Antwerpen moet in twee districten
herstemming plaats hebben, maar de libe
ralen hebben daar een groote voorsprong.
In een ander district wonnen zij direct.
Te Gent komen zij in herstemming. Ook
hier zullen zij Zondag a.s. met behulp der
socialisten gekozen worden.
In het geheel is dus de dag voor de libe
ralen goed geweest, ten koste van de cleri-
calen on de socialisten. Toch zal na Zondag
do samenstelling der Provinciale Staten wei
nig veranderen.
In Brabant winnen de liberalen enkele
zetel9 en de socialisten winnen er een of
twee in Henegouwen.
Frankrijk.
In tegenspraak met de berichten, die ver
zekeren, dat er geen contact meer is tusschen
Frankrijk en den Heiligen Stoel, deelt de cor
respondent van de Temps te Rome op grond
van in het Vaticaan ingewonnen inlichtingen
mede, dat de heer De Courecl, de Fransche
zaakgelastigde, zich reeds eenige malen naar
den kardinaal-staatssecretaris Merry del Val
heeft begeven om loopende zaken af te doen.
Met name heeft er verleden Vrijdag een vrij
langdurig onderhoud plaats gehad.
Het Journal des Débats bevestigt, dat de
zaak-Dautruche betrekking heeft op de ge
tuigen verklaring van Czernusky in het Drey-
fus-proces voor den krijgsraad te Rennes. Het
is sints lang reeds volkomen bewezen, dat
Czernusky eene valsche verklaring heeft af
gelegd. Wat men wilde gewaar worden door
het onderzoek van den raadsheer Athalin,
was of die valsche getuigenverklaring hem
niet was ingegeven en of hij niet daarvoor
betaald was. De knoeierijen in de boekhou
ding van den inlichtingendienst zijn bewezen
er moet nu nog opgehelderd worden welke
naam is uitgekrabd en of er verband bestaat
met het geval-Czernusky. Voor de resivie van
het Dreyfus-proces is dit van ondergeschikt
belang. In die revisie zijn reeda 80 getuigen
gehoord, maar het is zeker, dat de zaak
vóór de vacantie niet meer bij het hof, in
verecnigde zitting van alle kamers, in behan
deling kan komen.
Wat het arrest betreft, dat zal worden
gewezen, het is nu nog niet uit te maken of
het vonnis van den krijgsraad te Rennes zal
worden vernietigd zonder meer, dan wel of
de zaak weer naar een nieuwen krijgsraad
zal worden verwezen. Ofschoon de overtui
ging van de rechters nagenoeg gevestigd is,
kan hrt zijn, dat zij er legen opzien om, door
de zaak niet nogmaals naar den militairen
rechter te verwijzen, haar voor goed af te
doen
Engeland.
In het Lagerhuis vroeg gisteren Law-
son Walton of tot de Russische regec-
ring vertoogeu waren gericht, naar aanlei
ding van de proclamatie betreffende de con
trabande en van het gebruik van neutrale
havens als maritieme basis en voor het uit
zetten van mijnen.
Minister Balfour antwoordde, dat de te
genwoordige oorlog nieuwe en moeielijke
vragen heeft doen rijzen op het gebied van
het internationale recht.
Het onderwerp wordt in zijn geheel :net
groote zorg tloor de Britsche regeering over
wogen, maar de minister meende dat het
openbare belang niet werd gediend door do
openbaarmaking van eenig stuk, dat
de regeer.ng ten deze heeft doen uitgaan,
of door het doen van eenige mededeelingeu
over de zaak.
Italië.
In den Senaat deelde de minister van de
schatkist gisteren mede, dat hij ver(waclit,
dat de begrooting zal' sluiten met een batig
saldo van 1821 millioen lire.
Hongarije
Do Hongaarsehe delegatie heeft de begroo
ting van oorlog en de buitengewone credieten
voor ooriogsuitgaven goedgekeurd. De verte
genwoordiger van den minister van oorlog
verklaarde, dat de minister de hulpmiddelen
vroeb, welke noodig rijn, niet alleen oiin
maatregelen te nemen die het rijk in staat
zullen stellen weerstand te kunnen bieden aan
den aanvaller, docih ook om een aan het land
opgedrongen oorlog buiten die grenzen te
houden.
Turkije.
Het vergrijlp van Kemal Eddin-paclia, den
schoonzoon van den Sultan, wiens gevangen
neming ecu paar weken geleden zooveel op
zien verwekte, heeft met hoogverraad niet
te maken. Kemal-pacha heeft met eene sa^
menzwering, noch zelfs met de politiek in
't algemeen iets uit te staanhij heeft op
last van den Sultan binnen Yildiz-kiosk ka
merarrest, omdat hij, die getrouwd is met
de lievelingsdochter van Abdoel Hamid, be
trekkingen onderhield met zijn vrouw's even
eens gehuwde nicht, de dochter van den ex-
sultan Moerad.
Marokko.
De Information bericht uit Tanger, dat er
tusschen de Marokkaansche regeering en
eene Fransche bankiersgroep overeenstem
ming verkregen is over de uitgifte van de
leening van 50 millioen.
Admiraal Chadwick, de commandant van
het Amerikaansche eskader in Tanger, heeft
naar Washington geseind, dat de aanwezig-
lieid van dit eskader te Tanger een heilzamen
invloed heeft uitgeoefend, maar dat het volk
zich in groote godsdienstige opgewondenheid
bevindt.
Oe oorlog in Oost-Azië.
De Petersburgsche oorrespondent van hot
Berl. Tagebl. spreekt de berichten van En-
gelsche bladen over do ongenade, waarin zoo
wel de stadhouder Alexejew als generaal Koe-
ropatkin bij den Czaar zouden zijn gevallen,
beslist tegen. Generaal Koeropatkin, zegt hiji,
staat niet alleen bij den Czaar, maar ook
bij den generalen staf in hoog aanzien. De
generale staf verzekerde den correspondent,
dat alles liep, zooals generaal Koeropatkin
had voorspeld.
De correspondent deelt verder mede, dat
thans ook het vierde Siberische legerkorps
zich in Liaojang bevindt en dat generaal
Koeropatkin thans niet meer, ook al wordt
hij aangevallen, behoeft terug te trekken.
Hij beschikt thans over 200,000 man, zoo
dat nu ook sterkere afdeelingen naar het
zuiden gaan, niet om, zooals verkeerdelijk
wordt aangenomen Port Arthur te ontzetten,
maar om generaal Okoe's leger in den rug
te verontrusten.
Kolonel Goerko is er in geslaagd uit Tort
Arthur door de Japanscho liniën heen te
breken en Liaojang te bereiken. Hij zou aan
generaal Koeropatkin een aanvrage om hulp
van generaal Stössel hebben overgebracht.
De volgende oorlogsberichten worden hier
vermeld
Een Japansche correspondent uit Dalny
bevestigt het Cliineesche bericht van
het voorwaarts gaan der Japansche troe
pen maar zegt, dat. do afstand tus
schen het Japansche leger en Port Arthur
15 Imijilefti is. Het leger trekt op langs de
beide kusten van het schiereiland; de ooste
lijke divisie was den 3en Juni slaag9 op 15
mijlen van Port Arthur; het resultaat 's
niet bekend.
[Etta jonk die van den 3en tot den 4en
Juni zich bij Port Arthur ophield, hoorde
niet de ontploffingen, in het officieele be
richt vermeld, maar onregelmatig geweer
vuur. In den morgen van den 4en werden
rijf Japansche torpedojagers bespeurd. Toen
die verdwenen, werd eene groote ontploffing
gehoordhet kan zijn, dat een torpedojager
tegen een mijn is gestooten. In den naciht
van den 3en merkte men reusachtige kolom
men vlammen en rook op in de richting van
Dalny.
D'c Russische consul te Tsjifoe ont
ving bericht, dat de tijding van het zinken
van een groot Japanseh schip voor Talien-
wan ten gevolge van een mijn niet beves
tigd is.
Liaojang5 Juni. Hier loopen aanhoudend
geruchten, dat de Russen een welgeslaagden
uitval deden met hunne vloot uit Port-
Arthur.
Londen. 7 Juni. De correspondent van de
Times seint door middel van de draadlooze
telegraaf via Weihaiwei
De Japanners ruimen vol ijver mijnen op
in de Talienwan-baai, maar dit werk vor
dert langzaam en is gevaarlijk
De hevige ontploffingen in Port Arthur
houden aanmen gelooit, dat de reden daar
van is, dat de gouvernementsgebouwen ver
nield werden. Het ie, op grond van de door
ROMAN
VAN
ALEX. RÖMER.
„Juffrouw Ellen, wilt li dezetn sleutel ne
men?" Hij, bracht met moeite, met zijn
nog altijd stijve vingers, een sleutelring van
onder zijn hoofdkussen te voorschijn en wees
haar een klein, sierlijk sleuteltje aan.
„Dat past op de bovenste lade'rechts
„Maar oompje, mag ik niet riep Leo
pold en greep naar den sleutelring.
Met toornig gebaar wees de zieke hem af.
„Houd je toch stil en laat mij uitspreken.
Ellen, jij haalt me de boel niet onderste
boven, hoor! In het rechtervak ligt een sa
mengevouwen papier, in een couvert, met het.
opschrift„Inkomsten van Leopold." Geef
mij; dat als je blieft."
Leopold) wipte op rijp stoel op en neer
en was niet op zijn gemak.
De oude leek nui wel heelemaal malwat
gingen hem rijn inkomsten aanhij vroeg
toch niet om geld.
Ook Ellen was angstig, toen rij het cou
vert vond en liet hem overreikte.
„Zoo --kom nu eens hier; wij zullen dit
eens doorloopen. Jo praktijk gaat toch goed?
Heb je nieuwe klanten gekregen in den laat-
sten tijd?''
Het werd Leopold meer en meer angstig
te moedehij legde zijn hoed weg en streek
een paar maal met de hand door het haar,
zondör er aa.n te denken, dat hij zoodoende
zijn mooi kapsel bedierf, en wierp Ellen een
blik toe, dlie scheen te willen zeggenGod
geve mij geduld!
Ellen beantwoordde dien 'blik niet; zij
zat voor het venster, met voorovergebogen
hoofd.
„Nu, nieuwe klanten juist niet," antwoord
de Leopold op onverschilligen toon. „Sedert
u geen zaken meer doet, rijn. de omstandig
heden in vele opzichten veranderd, oom.
Uw uitgebreide clientèle onder die landbou
wers en grondbezitters is gekrompen tot een
minimum de lui beleggen, hun geld liever
in effecten eni dó overgang van goederen,
de notarieele zaken, komen veel minder voor
dan vroeger." De oude heer legde met een
onheilspellend gebaar het papier, dat hij reeds
ontvouwen had, weêr weg.
„Wil j© daarmee zeggen, dat de praktijk,
die ik je overdeed, minder is geworden en
dat je geen nieuiwe klanten er bij kreeg? Als
de geldzaken nu andere zijn geworden, pro
cessen en rechtszaken komen meer voor en jij
hebt verstand en juridische kennis genoeg,
om op dat gebied je te bewegen. Hoe staat
het daarmee?"
„Maar lieve oom, ik verzoek u ernstig u
te ontzien; u windt u noodeloos op door
zoo'n examen
„Mijn vraag, mijn vraag, wil je mij
die beantwoorden of niet?" Zijn handen beef
den van ontroering.
Leopold trok, klaarblijkelijk erg ontdaan,
de schouders op. „Ik kan het u met den bes
ten wil van de wereld niet precies zeggen,
lieve oom, daar ik mijn boeken niet hier heb,
maar mijn inkomen is voldoende
„Voor jou ja; jij laat het je aan niets
ontbreken, maar voor jo moeder en je zus
ter
Ellen stond op. om tusschenbeide te ko
men hij wees liaar heftig af. Leopold wierp
een zonderling wantrouwenden blik op zijn
zuster. „Zoover ik weet, ontbreekt liet hun
aan niets," zei hij trotsch.
De oude heer wees hem nu op 'het papier.
„Zie, hier staat alles nauwkeurig aangetee-
kendal de namen van cliënten, die inder
tijd op mijn verzoek en aanbeveling naar
jou overgingen. Je zult het toch. voor de
eer van mijn naam, niet gewaagd hebben,
het vertroulweu van die meusohen te bescha
men?"
„Lieve oom, u is ziek, anders u begrijpt
niet, hoe ui mij grieft door zuilke vragen.''
„GoedgoedIk vertrouw natuurlijk, dat
je in je beroep jo plicht hebt gedaan. Da.n
moet je jaarlijksch inkomen gemiddeld
12,000 Mark zijn on ik kan over je toe
komst en die van je moeder en zustor ge
rust zijn."
Leopold lachte luid en onbeleefd.
Ellen keek onwillekeurig op. Had Leopold
ooit zoo'n inkomen gehad? Maar dan. was
rijn praktijk zóó enorm verminderd, dat het
geen -hij verdiende, nauwelijks een vierde
deel van die som bedragen kon.
Leopold bedacht rich en hield zijn onge
past lachen in.
„Oom! Uw nauwkeurigheid' grenst aan
Het wonderbaarlijkeiik ben geroerd door
uw verregaande belangstelling voor* mij. Mag
ik eens kijkendat is erg interessant."
Hijj nam het papier en boog er zich diep
overheenhij had een tijdje noodig, om tot
zich zelf te komen. Zulke openbaringen in
Ellen's tegenwoordigheid hij kookte van
drift en zou den oud'e graag het papier in
flarden voor de voeten hebben gegooid.
Haj 'hield zich alsof hij namen en getallen
nazag en won zoo een poosje tijd tot naden
ken. Het was maar 't beste, dat hiji op alles
ja en amen zei; dan zou die belachelijke ge-
scïSedenis het spoedigst afgeloopen rijn.
„Ja, ja, het komt vrijwel uit," zei hij
bedachtzaam. Enkele van de hier opgetee-
kende namen rijn weggevallen, maar dlaar-
voor rijn anderen in de plaats gekomen."
„Zoo, 't komt dus vrijfwel uit,' zeg je
zelf, „en je zujf. mijl moeten toestemmen,
dat ;e met zoo'n inkomen een burgerhuishou
den zonder zorgen kunt voeren en zelfs nog
een spaarpotje maken. Zelfs als je op den in
val mocht komen een vrouw te nemen, zou
het voldoende zijn. Je zuster," de heer Gol-
dau keek naar Ellen, „heeft mij gezegd, dat
zij rich alleen kon redden, wat ik haar
zeker ook wel toevertrouw."
Uitgeput legde hij het hoofd weer in de
kussens.
Ellen trad nader en hij reikte haar het
couvert toe, waarin hij, mei bevende han
den, het papier met de aanteekeningen weer
had gestoken.
„Dank je wel, lieve kind," zoi hij mat.
„Leg het. weer op de oudé plaats; alles hoeft
zoo zijn doel. Dat is alweer gedaan de taak,
die ik mij zelf stelde, is vervuld. Ik heb
nooit gerust, vóór'ik de kas had opgemaakt
en afgesloten."
Ellen schrikte van het veranderde uit
zicht van den zieke. Het tooneel scheen hem
erg te hebben afgemat.
„Wil ik nog blijven?" vroeg rij zacht. „Of
op den gewonen tijd terugkomen?"
Hij opende nog eens zijn oogen en kcclc
haar vriendelijk aanvriendelijker dan hij
nog ooit gedaan had.
„Morgen," zed hij kortaf.
Zij ging achteruit en daar zag ze haar
broeder staan, achter het ledikantgordijn,
bleek, met bevende lippen en een diepen
rimpel in het voorhoofd. Zij wenkte hem,
om met haar mee te gaan; buiten de kamer
zei ze tegen Schneider:
„Mijnheer bevalt mij niot; blijf bij hem
en stuur om mij, zoodra er verandering mocht
komen." Zij verlieten samen het huis. Toon
ze buiten waren, stond hij stil en keek haar
onderzoekend aan
„Heeft de oude vroeger al eens met je ge
sproken over mijtn financiën," vroeg hij.
„Vandaag voor het eerst; even voordat jo
kwam. Toen vroeg hij naar mijn vooruitrich
ten en sprak daarbij van je schitterende po
sitie."
Zij legde den nadruk op de bsidb laatste
woorden
„Zoo, en wat maak je op uit die meer dan
zonderlinge praatjes?"
Wordt vervolgd.
