ar. sa. Vrijdag 22 Juli 1904. BUITENLAND. FEUILLETON. GRAAF W. 62. 3de JaargiiiiK. AMERSFOORTSCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS P« 8 maanden root Amersfoort f LM. Idem franco per post- 1.79. llsSnderlijke nummers0.09. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 unr 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. (Jitgcversi VALKHOFF ft C». Utiechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJ8 DKB ADVEBTENTEto S» H*'y*f fes Elke re|èl meerWil Groote létters naar plaatsruimte. Yoor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald advérteèren indit Blka bjj aroimdjnwE Atll> eironlaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht „Something rotten" in Rusland. Het bericht van den moord, die op klaar lichten dag in eene openbare wandelplaats op den vice-gouverneur van het gouverne ment Elisabetpol (in Trans-Kaukasie) is ge pleegd, vestigt bij verniewing de aandadht op het verkeerde beleid van de Russische regee ring tegenover alle elementen der bevolking van het uitgestrekte rijk, die niet zijn van specifiek Russischen stam. Men heeft hier niet te doen met een op zich zelf staand ge val. Sedert den aanslag op den gouverneur- generaal van de Kaukasus, prins Galizyn, zijn de aanslagen op de vertegenwoordigers van het Russische gezag in Kauikasie telkens toegenomen, ondanks of missohien door de repressieve maatregelen van de centrale re geering. In Etschmiadin, den zetel van den katholikos der Armeniërs, werd niet lang ge leden kolonel Schmerling door revolverscho ten levensgevaarlijk gewond. Nog in eene andere stad werd een vertegenwoordiger van de centrale regeering vermoord. In Tiflis is beproefd kolonel Kotlojew door een dyna- miebbom te dooden door een toeval werd deze aanslag verijdeld. Ook de openbare in stellingen en regearingsinriahtingcn zijn in den laatsten tijd meermalen door misdadige banden overvallen en geplunderd. Nu eens was het een postkantoor, dan een ontvangers- kantoor of eene bankinstelling, die door ge wapende personen overvallen en geplunderd werden. De onveiligheid nam zelfs zoodanige vormen aan, dat de personentreinen op den spoorweg van Wladikawkas thans door sol daten en politieagenten geëscorteerd worden. Deze voorvallen, die even zoovele bewijzen zijn van een- abnormalen staat van zaken in Rusland, zijn een gevolg van het in t vorige jaar te Petersburg uitgevaardigde besluit tot inbeslagneming van de Armenische kerke lijke goederen en van de niets verschoonende wijze, waarop dit besluit ten uitvoer wordt gelegd. Daardoor is onder de Russisclre Ar meniërs eene groote verbittering in het leven geroepen. De reeks der slachtoffers van de tot weerwraak geprikkelde bevolking is thans opnieuw vermeerderd, nu vice-gouverneur Andrejew door moordenaarshand gevallen is. Hij was een van die aitebtenaren, die do Armenische politiek van minister von Plehwe naar de strenge letter uitvoerde en niets wilde ondernemen om de opgewonden gemoe deren in Trans-Kaukasie tot bedaren te bren gen. Zijn dood levert een bewijs te meer van de kortzichtigheid der staatslieden in Rus land, dde niet verkiezen te letten op de stem van de oprechte vaderlanders, die met warmte opkwamen voor een-* zaolito behan deling van de onderdanen van niet-Russi- schen stam. In één opzicht schijnt men intussohen tos inkeer gekomen te zijnin de behandeling van de Joden breken zich mildere inzichten baan. Daarop wijst het bericht, dat de op heffing voor d^ deur staat van de wet vaD 3 Mei 1882, zoodat den Joden weder zal wor den vergund op het platteland te wonen en landbouw te drijven. Over de beteekenis van dezen maatregel schrijft de Neue Freie Presse „Met de opheffing van de wet van 3 Mei 1882 zal een der ernstigste en in zijne ge volgen nadeeligste maatregelen verdwijnen, die de regeering van Alexander III kort na den dood van den Czaar-bevrijder tégen de Jo den in Rusland had genomen. De wet van 3 Mei 1882, die door den voormaügen minis ter van binnenlandsche zaken, graaf N. P. Ignatiew, werd uitgevaardigd, heeft aan den economischen toestand en aan de moreele po sitie van de Joden de diepste en gapendste wonden toegebracht. Deze wet. die aan de Joden het verblijf en het verwerven van grondbezit in de in het zoogenaamde Jood sche kolonisatiegebied liggende dorpen ver bood, werd door de meedogenloosheid van de Russische ambtenaren zoodanig uitgevoerd, dat in den loop der jaren duizenden Joodsche gezinnen, die op het platteland hun brood vonden, uit de dorpen verdreven en van hun middel van bestaan beroofd werden. De broodeloos gemaakte familiën versterkten het getal der Joodsche proletariërs in de steden van het kolonisatiegebied, en veroorzaakten daar een toestand, die ten slotte zelfs aan de Petersburgsche regeering bezorgdheid moest inboezemen. Inzonderheid in de laatste jaren namen de gevolgen van deze wet een dreigend karakter aanzij openbaarden zich 'n de verschrikkelijke armoede, in den physieken achteruitgang en in liet verschrikkelijke aan tal ziekten, die onder de Joodsche bevolking heerschten. Op een medisch congres te Peters burg werd die toestand geweten aan do on voldoende voeding en aan de onmogelijke omstandigheden, waaronder do Joden ver keerden. Zoo ernstig werd de toestand, dat van ver schillende zijden, die niet konden worden ver dacht vaD sympathie voor do Joden, de re geering opmerkzaam gemaakt werd op de ge varen, waarmee de klimmende nood onder de Joden het geheele volk bedreigde. O.a. zag de gouverneur van Wilna, graaf Pahlen, zich genoopt in eene vertrouwelijke memorie bij de regeering op te komen ten gunste der afschaffing van de beperkend.- bepalingen te gen de Joden. Nationaal Russische publicis ten verweten de regeering hare onbekwaam heid om zich de goede eigenschappen van het Jodenras ten nutte te maken tot verhoo ging van de welvaart des lands. Aan den an deren kant dreef de vijandige politiek van de regeering de Joden in de armen van de revo lutionaire elementen onder de bevolking. Dit maakte, dat er gaandeweg eene kente ring gekomen is in de inzichten van de re geering tegenover de Joden. De eerste stap om hun toestand dragelijker te maken werd gedaan door een honderdtal dorpen op het plat- land weder open te stellen voor het verblijf van de Joden. Daarop volgden de opheffing van de wet, die den Joden verbiedt te vertoe ven op korteren afstand dan 50 werst van de grens. En nu zal een nieuwe stap gedaan worden; de noodlottige wet van 3 Mei 1882 zal worden opgeheven en den Joden boven dien worden toegestaan op het platteland landbouw te drijven." Frankrijk* In den eergisteren gehouden ministerraad bracht do minister-president verslag uit over de kansen van de regeeringsgezinde partijen bij de verkiezingen voor de al gemeen e raden, die den 31en Juli zullen worden gehouden. Op het aan liet. Vatioaan gerichte ultima tum is nog geen antwoord uit Rome ontvan gen. Dat kon trouwens ook nog niet, want het heilige college komt eerst heden bijeen Met het oog daarop verdaagde de minister raad dc verdere behandeling van deze zaak tot zijne volgende vergadering op 2 Augus tus. Lngeland. In het Lagerhuis verklaarde minis ter Lyttelton, in antwoord op eene vraag betreffende de begrafenis van pre sident Krager, dat het niet wenschelijk was iets te doen wat niet strookte met de wen- schen van de ïamiHe Kruger en het al- gemeene gevoelen van zijne landgenooten. De regeering had aan lord Milner verzocht ge neraal Hildyard mee te doelen, dat elk mili tair eerbetoon, dat hij gewenscht mocht ach ten bij de begrafenis van Kruger, volkomeu goedkeuring zou vinden bij de Britsche re geering, indien zulk eene erkenning van de voornamo positie, door Kruger zoo langen lijd ingenomen, aannemelijk was voor de familie en de Boeren. Hij moest echter geen stappen in dien zin doen, tenzij hij over tuigd was, dat zulk eerbetoon zou worden aangenomen. In den loop der beraadslagingen over de begrooting van het ministerie van koloniën deelde minister Lyttelton mede, dat do regee ring besloten heeft dat het volgende jaar de tegenwoordige benoemde leden van den Wet gevende n Raad van Transvaal zullen wor den vervangen door gekozen leden. (Toejui chingen.) Hunne verkiezing zal toonen of de regee ring gelijk heeft gehad in de houding, door haar aangenomen in de quacstie van den Chi- neeschen arbeid. De lang© zitting, waarin de artikelen van dj wet op de middelen zijn afgedaan, heeft in 't geheel geduurd 25 uren en 38 minu ten. De reden van dezen langen duur is te zoeken in het verzet van de oppositie tegen het uitvoerrecht op steenkolen, waartoe voor twee jaren voor 't eerst besloten werd, en dit verzet is het antwoord van de oppositie op de onlangs door de regeoring doorgedre ven gedwongen sluiting van de debatten voor de behandeling van het wetsontwerp tot re geling van het vergunningsrecht voor drank- bedrijven. Aan den onderkoning van Indië, lord Cur- zon, is het eereburgerreoht van de City van Londen verleend. In de rede, waarin hij voor deze onderscheiding dankte, verklaarde bij o. a-., dat hij er geen wroeging over had. dat hij aan de regeering de politiek had aanbevolen, die in Tibet wordt gevolgd, voor al niet omdat Tibet gerekend had op de be scherming van een anderen staat. De be zorgdheid, die men omtrent Tibet koesterde was niet ingebeeld, maar werkelijk bestaan de en dringend. Hij hoopte klaarheid te brengen in den toestand, misnoegdheid en intriges uit den weg te ruimen en harmo nische betrekkingen tusschen de Tibetanen en de Engelschen tot stand te brengen. Rusland. Het Russische Telegraafagentscliap recti ficeert zijn bericht van den 18. over het ge beurde in de gevangenis van Kalisch in dien zin, dat de ongeregeldheden niet van 5 Juni tot 18 Juni, maar op 5 Juni (18 Juni) plaats hadden en slechts een uur duurden. Turkije. De Russische gezant Sinowjew is op 'zijn post teruggekeerd, nog vóór dat zijn verlof geëindigd was. Dit hangt- samen met onder handelingen, die Rusland heeft aangeknoopt wegens de betaling van hot geheele bedrag in eens der nog verschuldigde schadevergoe ding uit den oorlog van 1877/78. Turkije is contractueel slechts verplicht jaarlijks 350,000 pond af te betalenwanneer het Rusland wil tegemoet komen en de geheele som in eens wil liet alen, dan zou dit eene daad zijn niet alleen van groote financieele, maar ook van politieke beteekenis. Zulk eene operatie zou natuurlijk slechts door middel van eene leening uitgevoerd kunnen wor den. Het bedrag der schadevergoeding werd oorspronkelijk bepaald op 830 millioen francs. Oe oorlog in Oost-Azië. Over den oorlog zijn de volgende berichten Petersburg, 21 Juli. Een telegram van generaal Koeropat-kin aan den Czaar van 20 dezer meldt: Er zijn in den toestand geen bijzondere wijzigingen gekomen. In den nacht van 18 op 19 Juli deed een vrijwilligers-af- deeling kozakken eem overval op een Japan schen voorpost, die zich bevond in een huis bij het dorp Hoediansa, 16 werst ten Zuid- Oosten van Thawoean; 21 Japanners werden door bajonetsteken gedood. Een klein deel van den voorpost wist door een raam te ontkome-i en vluchtte in het gebergte, maar was daar blootgesteld aan het vuur van een Japansche compagnie, die te hulp kwam. Uit de buitgemaakte petten en andere voorwerpen blijkt, dat de voorpost bestond uit manschappen van het vierde garde-regi- menfc. Aan onze zijde werden een man gedood en vier man gewond. Moekden, 20 Juli. Het Russische telegraaf- a,gentschap bericht, dat volgens een onder de Chineezen loopend gerucht (dat nadere be vestiging behoeft) in den omtrek van Hsin- mitoen thans een 2000 man sterke afdeeling Tsjoengoezen wordt bijeengetrokken onder bevel van twaalf verkleede Japansche offi cieren. De taak dezer zoogenaamde troepen zou zijn een plotselinge beweging in de rich ting van MoekdenTieling, ter beschadiging van de spoorlijn, om zoo de verbinding van het Russische leger met zijne basis in gevaar te brengen. Eene afdeeling zou onlangs reeds bij Koels in Mongolië zijn verschenen en daar voor Mandsjoerije bestemd vee hebben buit-gemaakt. Petersburg22 Juli. Volgens een bericht, heden te Moskou door de Russky Listok ont vangen, heeft, het ooster-leger onder Koeroki de linkerflank van het Russische leger door gebroken en trekken de Japanners op Moek den aan. Tientsin, 21 Juli. In een brief uit- Nioet- sjwa-ng, die heden ontvangen werd, wordt medegedeeld', dat de commandant van een Russische torpedoboot rapporteerde bij toe val een Britsche stoomboot in de Petsjiligolf met een torpedo te hebben getroffen. Ver moedelijk betreft dit geval de vermiste stoom boot Hipsang. Verder verluidt, dat Port Arthur gisteren hevig is beschoten. De correspondent van de Times te Tokio seint nog het volgende over den 9lag in den Mo-tiën-ling, dat ontleend is aan Japansche bron. De Russische aanval op den pas was op groote schaal beraamd, in verband met aan vallen op de flank op drie punten tusschen de wegen naar Liao-jang. Daaruit schijnt opgemaakt te kunnen worden, dat de voor afgaande krijgsverrichtingen op den 13en en 14en eigenlijk verkenningen waren, bestemd om het eigenlijke optreden in te leiden. De aanval van den 17en werd in de eerste plaats, 's nacht om kalf één, tegen den Sin- kiading gericht-, een pas ten noordoosten van den Motiën-ling, waar een Russisch regi ment een tijdelijk voordeel behaalde op een Japanschen vooruitgeschoven post; verster kingen kwamen echter spoedig den vijand verdrijven. De Japanners hadden hier 9 doo den en 18 gewonden. Een andere afdeeling Russen viel Hsi-ma- taug aan, waar oorspronkelijk twee bataljons geposteerd waren, maar aangezien een daar van weggetrokken was om den Japanschen rechtervleugel op den hoofdweg te verster ken, werd het andere erg in het nauw ge bracht. Het verloor al zijn officieren. Toen echter versterking kwam opdagen, werden de aanvallers teruggeslagen. Dq derde beweging, door de Russen tegen onze flanken beraamd, was gericht tegen Sh- kia-pe, den omtrek van Hsi-ma-tang. Hier werden de aanvallers gemakkelijk tot staan gebracht. De verliezen der Japanners te Hsi- ma-tang en Si-kia-pe bedroegen 19 dooden en 73 gewonden. Intussohen vielen vier Russische regimen ten de hoofdmacht in den Mo-tiën-ling aan, om drie uur 's ochtends. Er werd vier uren lang hevig gevochten; toen verzwakte de aanval der Russen, daar de Japanners aan houdend versterkingen kregen, en om tien uur waren zij in vollen aftocht. De Japan ners zetten hen na 10 KM. ver, tot Kin-kia- pau-tse, waar de Russien zich weer vereenig- den, tot 5 uur 's middags stand hielden, en toen voor goed wegtrokken. De Japansche verliezen in den Mo-tiën-ling waren 19 doo den en 164 gewonden. Al deze .opgaven zijn niet officieel. In Japansche militaire kringen verwacht men nieuwe pogingen van Koeropatkin's zijde o' i de stellingen aan den Mo-tiën-ling te heroveren, aangezien hij deze voor de veiligheid van zijn leger noodig heeft, wan neer hij zijn tegenwoordige hoofdstelling wil blijven bezetten. De Echo de Paris verneemt uit St. Pe tersburg Het gerucht volgens hetwelk de kruiser Nowik uit Poll Arthur te Wladi- wostok zou aangekomen zijn, is niet beves tigd. Londen, 21 Juli. In het Lagerhuis ver klaarde minister Balfour in antwoord op eene vraag van Gibson Bowles, dat, naar hij geloofde, de Malacca'* uit Port-Said vertrok ken is met eene Russische bemanning aan boord, die het schip heeft prijs gemaakt. Hij voegde daaraan toeOngetwijfeld moet ik verklaringen afleggen over deze zeer ernstige zaak vóór het einde der zitting, maar eene voorbarige verklaring zou ongewenscht zijn. Later bericht."Aan liet- einde van de zitting van het Lagerhuis verklaarde minis ter Baifour, dat de regeenng nog geen be vestiging ontvangen heeft van het bericht dat de „Malacca" is vrijgelaten. Alexandria, 21 Juli De Britsche kruisers Furious en Venus zijn hier aangekomen. Malta, 21 Juli. De Bruitsche kruiser Leander, drie torpedojagers en de kruiser Lancaster verlieten Malta om zich aan te sluiten bij het Middelandsthe zee-eskader, dat zich waarschijnlijk naar Alexandrië be geeft. Londen21 Juli. Er is eene algemeene rij zing op de beurs. Dit is toe te schrijven aan ROMAN 25 VAN MORITZ VON REICHEN8ACH, DOOR HERMAN LIND. „Hertha bleef liever thuis," zeide Magda op Wanda's belangstellende vraag, „hoewel wij haar een plaats in ons rijtuig hadden aangeboden. De verloving met Bertram, uw ueef, schijnt op haar een bijzonder goeden invloed te hebben. Zij is veel bedaarder ge worden en Bertram imponeert haar gedeci deerd. Hij is een uitmuntend mensch, mis schien wel een weinig pessimist, doch in dat opzicht kan Hertha's opgewektheid hem we der ten goede komen." „Wanda, kind, aan wien hoort die equi page met die vier vossen?" vroeg nu me vrouw DraJler. „Dtat's iets zeer bijzonders hier!" Wanda kwam er niet tee het afgebroken gesprek met Magda voort te zetten, wat haar des te meer speetomdat Hertha's zuster wegens den rouw, dien zij droeg, dadelijk na afloop van den wedren huiswaarts keerde. Wanda had wel gaarne dat voorbeeld ge volgd, doch mevrouw Draller had zich nu eenmaal in het hoofd gehaald ook de ande re dames en heeren, met wie haar dochtei omgang had, te leeren kennen, terwijl Fred, door den overste hiertoe aangespoord, even- eens op „blijven" kwam aandringen. „Eerst, geleiden wij de dames langs het. 1 tentoonstellings-park en dan gaan wo naar „de Kroon prins"Dit door den overste ont- worpen programma werd uitgevoerd. Aan- gezien mevrouw von Hockwitz verklaard had, I niet van de partij te willen zijn, bleef men I „onder ons" zooals de overste het noemde. Hij bood in de boste luim, geprikkeld door het denkbeeld, dat zijn wederhelft even nieuwsgierig als jaloersch achterbleef, eerst Wanda., en toen men bij de stallen gekomen was, ook mevrouw Dralier den arm. De le^ vendige, naieve en daarbij echt Berlijnsche uitdrukkingen van mevrouw Draller om haar goed of afkeuring te kennen to geven, vond hij alleraardigst en ze bezorgden hem voor langen tijd vermakelijke verhaaltjes, die niemand beter dan hij wist op te disschen. Wat den cemmercieraad betrof, deze had zijn partner gevonden in een groot industri- eel, die altijd practiöoh, begrijpt u, door en I door practisch te werk ging, en bij Fred en j Wanda hadden zich weder eenige officieren aangesloten. j Het levendig discours staakte geen oogen- blik en Wanda, die haar ouders vergenoegd en tevreden zag, had weldra pratend en. la- 1 cliend de bezorgdheid, waarmede zij op het feestterrein was gekomen, vergeten. Het was laat geworden, voor men aan „de Kroon- prins" kwam. j „Ik weet het niet, maar we ruiken zoo vreemd,,, zeiide mevrouw Draller, voor de zaal blijvende staan. „Jij vooral, Draller, en u ook, mijnheer Boeker" de heer Becker was de industrieel „en ik zolfDe overste is wel zoo slim geweest om voor de deur te blijven staan, maar wij, mei ons driën, heb ben de zeugen met haar biggen een beetje van al te dicht bij bewonderd, vrees ik." Het feit en de parfum vielen niet te loochenen, maar de altijd practische heer Becker wist. er wel raad op, want vlak naast, „do Kroon prins" was een apotheek, waar hij zich heen spoedde, om enkele minuten later met. een flesch eau de cologne terug te keeren, wel ker inhoud hij gelijkmatig over zich zelf en het Berlijnsche echtpaar verdeelde. Wanda wachtte met het binnengaan op haar ouders, en eenige officieren, waaronder natuurlijk ook de overste, wachtten om harentwille. Fred, die met een der commissie-leden nog iets te bespreken had, was onwillekeurig met dezen heer opgeloopeu en zoo had het gerucht: „de kanten-zebra wordt vóór de zaal niet. eau de Cologne gedrenkt," allen tijd zich door de zaal te verspreiden. Nu en dan kwam een nieuwsgierige de waarheid van dit feit consiateeren en daarbij bleef het niet onopgemerkt, dat Wanda zich inmid dels met verschillende heeren onderhield, wat wederom in de zaal de aanleiding was dat er tusschen de dames van mond tot mond gefluisterd werd: „Zij laat zich achter de deur op een schandelijke wijze het 'hof ma ken!" Na deze preludiums trok natuurlijk eindelijk het binnenkomen van het vroolij- ke gezelschapje tiller aandacht. De heeren lachten, de dames zagen er voor het moeren- deel verontwaardigd uit, en hoewel Wanda zich door haar man liet voorstellen aan alle dames, die zij nog niet kenden, en haai' best deed om met dezo of gene van wie zij reeds vroeger was gepresenteerd, cera paar vrien delijke woorden te wisselen, bleef haar kring toch tamelijk geïsoleerd. „Eigenlijk ziet zij er toch zeer chique en daarbij werkelijk verstandig en fatsoenlijk uit." Een der dames ,d'ie geen huwbare dochter bezat en een vergelijking met haar eigen toïïet niet al te zeer behoefde te duch ten, had het gewaagd deze opmerking uit te spreken, maar zij werd van alle kanten over stemd en men bleef er bij, dat het gedrag van die „commercieraads-dochtervoor het minst hoogst ongepast mocht heeten. Zonder dat er bepaalde plaatsen werden aangewezen, schaarde men zich groepsgewijze om den disok, en toen er daarna werd ge danst, was Wanda een der meest gezochte dames. Mevrouw Draller zat hoogst verge noegd naast mevrouw Becker en de commer- cieraad had een plaatsje gevonden aan een der weinige speeltafeltjes, waar hij als „een fijn whister" terecht werd gewaardeerd. Fred wa6 tevreden, omdat alles zoo goed ging en gaf zich onbezorgd over aan 't vermaak, dat hij vond in den omgang met de „kamera den", die ditmaal zeer talrijk waren, daar ook verscheidene officieren uit andere garni zoensplaatsen het feest waren komen bijwo nen en opluisteren. Zoo kwam het. dat de personen, wien de zaak het meest aanging, weinig of niets bemerkten van do waarlijk vijandelijke gezindheid', die vooral bij het dames-personeel bestond. Daar heette het. „Die „Drallerei' past ons niet. maar daar uien ter wille van Fred Wellcamp zijn vrouw niet rechtstreeks voor het- hoofd kan stooten, zullen wij dc nieuwbakken gravin slechte dul den, maar niet werkelijk in onzen kring op nemen Eerst tegen hot einde van het feest ving Frcd een paar woorden op, die hom we! iels t.o denken hadden kunnen geven, doch, vroo- lijk geluimd als hij was, trdk hij alleen zijn schouders op en dacht daarbij-: „Ik zou wel een gek zijn, als ik mij v'aii domheid en nijd ietis ging aantrekken." HOOFDSTUK XV. In zijn verbeelding hoorde Fred Wellcamp den volgenden morgen dezelfde woorden, die op het 1 andibouw-feest- zoo weinig indruk op hem haddon gemaakt. Ook nu mompeldo li-ij voor zich heen, dat- hij zich daarvan niets wilde aantrekken, waar van harte ging dat niet. En nu had tot overmaat van ramp do cotnmercicraad den inval om 't landgoed eens in zijn geheel te willen zien en hij onder wierp het aan oen inspectie, die Freds geduld op ecu harde proef stelde. „Ik ben volstrekt geen oeconoom," verklaar de Draller, „maar ik heb niettemin- voor "t geheel een gjenszins onpractisohen blik." j Krachtens dien bli'k voor 't geheel maakte hij hier en daar ook over de détails zijne op merkingen, die in 't begin Fred al bijzonder weinig deerden, daar hij al even weinig van het. landbouw-beheer wist ais do commercie- raad en een veel beter „blik" had op „paar den" en „troepen". Openhartig als hij was, bekende hij dit zijn schoonvader dan ook ronduit, maar deze trok daarop de wenk brauwen onheilspellend samen. „Zie eens, vriendlief," zedo hij, „nu ko men wij, geloof ik, juist op het donkere punt in de landhuishouding. De grondbezitters le ven te veel nb groote heeren, laten andero werken en verliezen zoodoende de noodigo „voeling" met den gang van zaken." Frod beet zich op dc lippen. Wordt vtt volgd. 1

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1