ar. sa.
Vrijdag 22 Juli 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
GRAAF W. 62.
3de JaargiiiiK.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
P« 8 maanden root Amersfoort f LM.
Idem franco per post- 1.79.
llsSnderlijke nummers0.09.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 unr
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
(Jitgcversi VALKHOFF ft C».
Utiechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJ8 DKB ADVEBTENTEto
S» H*'y*f fes
Elke re|èl meerWil
Groote létters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald advérteèren indit Blka bjj aroimdjnwE Atll>
eironlaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
„Something rotten" in Rusland.
Het bericht van den moord, die op klaar
lichten dag in eene openbare wandelplaats
op den vice-gouverneur van het gouverne
ment Elisabetpol (in Trans-Kaukasie) is ge
pleegd, vestigt bij verniewing de aandadht op
het verkeerde beleid van de Russische regee
ring tegenover alle elementen der bevolking
van het uitgestrekte rijk, die niet zijn van
specifiek Russischen stam. Men heeft hier
niet te doen met een op zich zelf staand ge
val. Sedert den aanslag op den gouverneur-
generaal van de Kaukasus, prins Galizyn,
zijn de aanslagen op de vertegenwoordigers
van het Russische gezag in Kauikasie telkens
toegenomen, ondanks of missohien door de
repressieve maatregelen van de centrale re
geering. In Etschmiadin, den zetel van den
katholikos der Armeniërs, werd niet lang ge
leden kolonel Schmerling door revolverscho
ten levensgevaarlijk gewond. Nog in eene
andere stad werd een vertegenwoordiger van
de centrale regeering vermoord. In Tiflis is
beproefd kolonel Kotlojew door een dyna-
miebbom te dooden door een toeval werd
deze aanslag verijdeld. Ook de openbare in
stellingen en regearingsinriahtingcn zijn in
den laatsten tijd meermalen door misdadige
banden overvallen en geplunderd. Nu eens
was het een postkantoor, dan een ontvangers-
kantoor of eene bankinstelling, die door ge
wapende personen overvallen en geplunderd
werden. De onveiligheid nam zelfs zoodanige
vormen aan, dat de personentreinen op den
spoorweg van Wladikawkas thans door sol
daten en politieagenten geëscorteerd worden.
Deze voorvallen, die even zoovele bewijzen
zijn van een- abnormalen staat van zaken in
Rusland, zijn een gevolg van het in t vorige
jaar te Petersburg uitgevaardigde besluit tot
inbeslagneming van de Armenische kerke
lijke goederen en van de niets verschoonende
wijze, waarop dit besluit ten uitvoer wordt
gelegd. Daardoor is onder de Russisclre Ar
meniërs eene groote verbittering in het leven
geroepen. De reeks der slachtoffers van de tot
weerwraak geprikkelde bevolking is thans
opnieuw vermeerderd, nu vice-gouverneur
Andrejew door moordenaarshand gevallen is.
Hij was een van die aitebtenaren, die do
Armenische politiek van minister von Plehwe
naar de strenge letter uitvoerde en niets
wilde ondernemen om de opgewonden gemoe
deren in Trans-Kaukasie tot bedaren te bren
gen. Zijn dood levert een bewijs te meer van
de kortzichtigheid der staatslieden in Rus
land, dde niet verkiezen te letten op de stem
van de oprechte vaderlanders, die met
warmte opkwamen voor een-* zaolito behan
deling van de onderdanen van niet-Russi-
schen stam.
In één opzicht schijnt men intussohen tos
inkeer gekomen te zijnin de behandeling
van de Joden breken zich mildere inzichten
baan. Daarop wijst het bericht, dat de op
heffing voor d^ deur staat van de wet vaD
3 Mei 1882, zoodat den Joden weder zal wor
den vergund op het platteland te wonen en
landbouw te drijven. Over de beteekenis van
dezen maatregel schrijft de Neue Freie
Presse
„Met de opheffing van de wet van 3 Mei
1882 zal een der ernstigste en in zijne ge
volgen nadeeligste maatregelen verdwijnen, die
de regeering van Alexander III kort na den
dood van den Czaar-bevrijder tégen de Jo
den in Rusland had genomen. De wet van
3 Mei 1882, die door den voormaügen minis
ter van binnenlandsche zaken, graaf N. P.
Ignatiew, werd uitgevaardigd, heeft aan den
economischen toestand en aan de moreele po
sitie van de Joden de diepste en gapendste
wonden toegebracht. Deze wet. die aan de
Joden het verblijf en het verwerven van
grondbezit in de in het zoogenaamde Jood
sche kolonisatiegebied liggende dorpen ver
bood, werd door de meedogenloosheid van de
Russische ambtenaren zoodanig uitgevoerd,
dat in den loop der jaren duizenden Joodsche
gezinnen, die op het platteland hun brood
vonden, uit de dorpen verdreven en van
hun middel van bestaan beroofd werden. De
broodeloos gemaakte familiën versterkten het
getal der Joodsche proletariërs in de steden
van het kolonisatiegebied, en veroorzaakten
daar een toestand, die ten slotte zelfs aan de
Petersburgsche regeering bezorgdheid moest
inboezemen. Inzonderheid in de laatste jaren
namen de gevolgen van deze wet een dreigend
karakter aanzij openbaarden zich 'n de
verschrikkelijke armoede, in den physieken
achteruitgang en in liet verschrikkelijke aan
tal ziekten, die onder de Joodsche bevolking
heerschten. Op een medisch congres te Peters
burg werd die toestand geweten aan do on
voldoende voeding en aan de onmogelijke
omstandigheden, waaronder do Joden ver
keerden.
Zoo ernstig werd de toestand, dat van ver
schillende zijden, die niet konden worden ver
dacht vaD sympathie voor do Joden, de re
geering opmerkzaam gemaakt werd op de ge
varen, waarmee de klimmende nood onder
de Joden het geheele volk bedreigde. O.a.
zag de gouverneur van Wilna, graaf Pahlen,
zich genoopt in eene vertrouwelijke memorie
bij de regeering op te komen ten gunste der
afschaffing van de beperkend.- bepalingen te
gen de Joden. Nationaal Russische publicis
ten verweten de regeering hare onbekwaam
heid om zich de goede eigenschappen van
het Jodenras ten nutte te maken tot verhoo
ging van de welvaart des lands. Aan den an
deren kant dreef de vijandige politiek van de
regeering de Joden in de armen van de revo
lutionaire elementen onder de bevolking.
Dit maakte, dat er gaandeweg eene kente
ring gekomen is in de inzichten van de re
geering tegenover de Joden. De eerste stap
om hun toestand dragelijker te maken werd
gedaan door een honderdtal dorpen op het plat-
land weder open te stellen voor het verblijf
van de Joden. Daarop volgden de opheffing
van de wet, die den Joden verbiedt te vertoe
ven op korteren afstand dan 50 werst van
de grens. En nu zal een nieuwe stap gedaan
worden; de noodlottige wet van 3 Mei 1882
zal worden opgeheven en den Joden boven
dien worden toegestaan op het platteland
landbouw te drijven."
Frankrijk*
In den eergisteren gehouden ministerraad
bracht do minister-president verslag uit over
de kansen van de regeeringsgezinde partijen
bij de verkiezingen voor de al gemeen e raden,
die den 31en Juli zullen worden gehouden.
Op het aan liet. Vatioaan gerichte ultima
tum is nog geen antwoord uit Rome ontvan
gen. Dat kon trouwens ook nog niet, want
het heilige college komt eerst heden bijeen
Met het oog daarop verdaagde de minister
raad dc verdere behandeling van deze zaak
tot zijne volgende vergadering op 2 Augus
tus.
Lngeland.
In het Lagerhuis verklaarde minis
ter Lyttelton, in antwoord op eene
vraag betreffende de begrafenis van pre
sident Krager, dat het niet wenschelijk was
iets te doen wat niet strookte met de wen-
schen van de ïamiHe Kruger en het al-
gemeene gevoelen van zijne landgenooten. De
regeering had aan lord Milner verzocht ge
neraal Hildyard mee te doelen, dat elk mili
tair eerbetoon, dat hij gewenscht mocht ach
ten bij de begrafenis van Kruger, volkomeu
goedkeuring zou vinden bij de Britsche re
geering, indien zulk eene erkenning van de
voornamo positie, door Kruger zoo langen
lijd ingenomen, aannemelijk was voor de
familie en de Boeren. Hij moest echter geen
stappen in dien zin doen, tenzij hij over
tuigd was, dat zulk eerbetoon zou worden
aangenomen.
In den loop der beraadslagingen over de
begrooting van het ministerie van koloniën
deelde minister Lyttelton mede, dat do regee
ring besloten heeft dat het volgende jaar de
tegenwoordige benoemde leden van den Wet
gevende n Raad van Transvaal zullen wor
den vervangen door gekozen leden. (Toejui
chingen.)
Hunne verkiezing zal toonen of de regee
ring gelijk heeft gehad in de houding, door
haar aangenomen in de quacstie van den Chi-
neeschen arbeid.
De lang© zitting, waarin de artikelen van
dj wet op de middelen zijn afgedaan, heeft
in 't geheel geduurd 25 uren en 38 minu
ten. De reden van dezen langen duur is te
zoeken in het verzet van de oppositie tegen
het uitvoerrecht op steenkolen, waartoe voor
twee jaren voor 't eerst besloten werd, en
dit verzet is het antwoord van de oppositie
op de onlangs door de regeoring doorgedre
ven gedwongen sluiting van de debatten voor
de behandeling van het wetsontwerp tot re
geling van het vergunningsrecht voor drank-
bedrijven.
Aan den onderkoning van Indië, lord Cur-
zon, is het eereburgerreoht van de City van
Londen verleend. In de rede, waarin hij voor
deze onderscheiding dankte, verklaarde bij
o. a-., dat hij er geen wroeging over had.
dat hij aan de regeering de politiek had
aanbevolen, die in Tibet wordt gevolgd, voor
al niet omdat Tibet gerekend had op de be
scherming van een anderen staat. De be
zorgdheid, die men omtrent Tibet koesterde
was niet ingebeeld, maar werkelijk bestaan
de en dringend. Hij hoopte klaarheid te
brengen in den toestand, misnoegdheid en
intriges uit den weg te ruimen en harmo
nische betrekkingen tusschen de Tibetanen
en de Engelschen tot stand te brengen.
Rusland.
Het Russische Telegraafagentscliap recti
ficeert zijn bericht van den 18. over het ge
beurde in de gevangenis van Kalisch in dien
zin, dat de ongeregeldheden niet van 5 Juni
tot 18 Juni, maar op 5 Juni (18 Juni) plaats
hadden en slechts een uur duurden.
Turkije.
De Russische gezant Sinowjew is op 'zijn
post teruggekeerd, nog vóór dat zijn verlof
geëindigd was. Dit hangt- samen met onder
handelingen, die Rusland heeft aangeknoopt
wegens de betaling van hot geheele bedrag
in eens der nog verschuldigde schadevergoe
ding uit den oorlog van 1877/78. Turkije is
contractueel slechts verplicht jaarlijks
350,000 pond af te betalenwanneer het
Rusland wil tegemoet komen en de geheele
som in eens wil liet alen, dan zou dit eene
daad zijn niet alleen van groote financieele,
maar ook van politieke beteekenis. Zulk eene
operatie zou natuurlijk slechts door middel
van eene leening uitgevoerd kunnen wor
den.
Het bedrag der schadevergoeding werd
oorspronkelijk bepaald op 830 millioen
francs.
Oe oorlog in Oost-Azië.
Over den oorlog zijn de volgende berichten
Petersburg, 21 Juli. Een telegram van
generaal Koeropat-kin aan den Czaar van 20
dezer meldt: Er zijn in den toestand geen
bijzondere wijzigingen gekomen. In den nacht
van 18 op 19 Juli deed een vrijwilligers-af-
deeling kozakken eem overval op een Japan
schen voorpost, die zich bevond in een huis
bij het dorp Hoediansa, 16 werst ten Zuid-
Oosten van Thawoean; 21 Japanners werden
door bajonetsteken gedood. Een klein deel
van den voorpost wist door een raam te
ontkome-i en vluchtte in het gebergte, maar
was daar blootgesteld aan het vuur van een
Japansche compagnie, die te hulp kwam.
Uit de buitgemaakte petten en andere
voorwerpen blijkt, dat de voorpost bestond
uit manschappen van het vierde garde-regi-
menfc. Aan onze zijde werden een man gedood
en vier man gewond.
Moekden, 20 Juli. Het Russische telegraaf-
a,gentschap bericht, dat volgens een onder de
Chineezen loopend gerucht (dat nadere be
vestiging behoeft) in den omtrek van Hsin-
mitoen thans een 2000 man sterke afdeeling
Tsjoengoezen wordt bijeengetrokken onder
bevel van twaalf verkleede Japansche offi
cieren. De taak dezer zoogenaamde troepen
zou zijn een plotselinge beweging in de rich
ting van MoekdenTieling, ter beschadiging
van de spoorlijn, om zoo de verbinding van
het Russische leger met zijne basis in gevaar
te brengen. Eene afdeeling zou onlangs reeds
bij Koels in Mongolië zijn verschenen en
daar voor Mandsjoerije bestemd vee hebben
buit-gemaakt.
Petersburg22 Juli. Volgens een bericht,
heden te Moskou door de Russky Listok ont
vangen, heeft, het ooster-leger onder Koeroki
de linkerflank van het Russische leger door
gebroken en trekken de Japanners op Moek
den aan.
Tientsin, 21 Juli. In een brief uit- Nioet-
sjwa-ng, die heden ontvangen werd, wordt
medegedeeld', dat de commandant van een
Russische torpedoboot rapporteerde bij toe
val een Britsche stoomboot in de Petsjiligolf
met een torpedo te hebben getroffen. Ver
moedelijk betreft dit geval de vermiste stoom
boot Hipsang.
Verder verluidt, dat Port Arthur gisteren
hevig is beschoten.
De correspondent van de Times te Tokio
seint nog het volgende over den 9lag in den
Mo-tiën-ling, dat ontleend is aan Japansche
bron.
De Russische aanval op den pas was op
groote schaal beraamd, in verband met aan
vallen op de flank op drie punten tusschen
de wegen naar Liao-jang. Daaruit schijnt
opgemaakt te kunnen worden, dat de voor
afgaande krijgsverrichtingen op den 13en en
14en eigenlijk verkenningen waren, bestemd
om het eigenlijke optreden in te leiden.
De aanval van den 17en werd in de eerste
plaats, 's nacht om kalf één, tegen den Sin-
kiading gericht-, een pas ten noordoosten
van den Motiën-ling, waar een Russisch regi
ment een tijdelijk voordeel behaalde op een
Japanschen vooruitgeschoven post; verster
kingen kwamen echter spoedig den vijand
verdrijven. De Japanners hadden hier 9 doo
den en 18 gewonden.
Een andere afdeeling Russen viel Hsi-ma-
taug aan, waar oorspronkelijk twee bataljons
geposteerd waren, maar aangezien een daar
van weggetrokken was om den Japanschen
rechtervleugel op den hoofdweg te verster
ken, werd het andere erg in het nauw ge
bracht. Het verloor al zijn officieren. Toen
echter versterking kwam opdagen, werden
de aanvallers teruggeslagen.
Dq derde beweging, door de Russen tegen
onze flanken beraamd, was gericht tegen Sh-
kia-pe, den omtrek van Hsi-ma-tang. Hier
werden de aanvallers gemakkelijk tot staan
gebracht. De verliezen der Japanners te Hsi-
ma-tang en Si-kia-pe bedroegen 19 dooden
en 73 gewonden.
Intussohen vielen vier Russische regimen
ten de hoofdmacht in den Mo-tiën-ling aan,
om drie uur 's ochtends. Er werd vier uren
lang hevig gevochten; toen verzwakte de
aanval der Russen, daar de Japanners aan
houdend versterkingen kregen, en om tien
uur waren zij in vollen aftocht. De Japan
ners zetten hen na 10 KM. ver, tot Kin-kia-
pau-tse, waar de Russien zich weer vereenig-
den, tot 5 uur 's middags stand hielden, en
toen voor goed wegtrokken. De Japansche
verliezen in den Mo-tiën-ling waren 19 doo
den en 164 gewonden. Al deze .opgaven zijn
niet officieel.
In Japansche militaire kringen verwacht
men nieuwe pogingen van Koeropatkin's
zijde o' i de stellingen aan den Mo-tiën-ling
te heroveren, aangezien hij deze voor de
veiligheid van zijn leger noodig heeft, wan
neer hij zijn tegenwoordige hoofdstelling wil
blijven bezetten.
De Echo de Paris verneemt uit St. Pe
tersburg Het gerucht volgens hetwelk de
kruiser Nowik uit Poll Arthur te Wladi-
wostok zou aangekomen zijn, is niet beves
tigd.
Londen, 21 Juli. In het Lagerhuis ver
klaarde minister Balfour in antwoord op
eene vraag van Gibson Bowles, dat, naar hij
geloofde, de Malacca'* uit Port-Said vertrok
ken is met eene Russische bemanning aan
boord, die het schip heeft prijs gemaakt. Hij
voegde daaraan toeOngetwijfeld moet ik
verklaringen afleggen over deze zeer ernstige
zaak vóór het einde der zitting, maar eene
voorbarige verklaring zou ongewenscht zijn.
Later bericht."Aan liet- einde van de
zitting van het Lagerhuis verklaarde minis
ter Baifour, dat de regeenng nog geen be
vestiging ontvangen heeft van het bericht
dat de „Malacca" is vrijgelaten.
Alexandria, 21 Juli De Britsche kruisers
Furious en Venus zijn hier aangekomen.
Malta, 21 Juli. De Bruitsche kruiser
Leander, drie torpedojagers en de kruiser
Lancaster verlieten Malta om zich aan te
sluiten bij het Middelandsthe zee-eskader,
dat zich waarschijnlijk naar Alexandrië be
geeft.
Londen21 Juli. Er is eene algemeene rij
zing op de beurs. Dit is toe te schrijven aan
ROMAN
25 VAN
MORITZ VON REICHEN8ACH,
DOOR
HERMAN LIND.
„Hertha bleef liever thuis," zeide Magda
op Wanda's belangstellende vraag, „hoewel
wij haar een plaats in ons rijtuig hadden
aangeboden. De verloving met Bertram, uw
ueef, schijnt op haar een bijzonder goeden
invloed te hebben. Zij is veel bedaarder ge
worden en Bertram imponeert haar gedeci
deerd. Hij is een uitmuntend mensch, mis
schien wel een weinig pessimist, doch in dat
opzicht kan Hertha's opgewektheid hem we
der ten goede komen."
„Wanda, kind, aan wien hoort die equi
page met die vier vossen?" vroeg nu me
vrouw DraJler. „Dtat's iets zeer bijzonders
hier!"
Wanda kwam er niet tee het afgebroken
gesprek met Magda voort te zetten, wat haar
des te meer speetomdat Hertha's zuster
wegens den rouw, dien zij droeg, dadelijk na
afloop van den wedren huiswaarts keerde.
Wanda had wel gaarne dat voorbeeld ge
volgd, doch mevrouw Draller had zich nu
eenmaal in het hoofd gehaald ook de ande
re dames en heeren, met wie haar dochtei
omgang had, te leeren kennen, terwijl Fred,
door den overste hiertoe aangespoord, even-
eens op „blijven" kwam aandringen.
„Eerst, geleiden wij de dames langs het. 1
tentoonstellings-park en dan gaan wo naar
„de Kroon prins"Dit door den overste ont-
worpen programma werd uitgevoerd. Aan-
gezien mevrouw von Hockwitz verklaard had, I
niet van de partij te willen zijn, bleef men I
„onder ons" zooals de overste het noemde.
Hij bood in de boste luim, geprikkeld door
het denkbeeld, dat zijn wederhelft even
nieuwsgierig als jaloersch achterbleef, eerst
Wanda., en toen men bij de stallen gekomen
was, ook mevrouw Dralier den arm. De le^
vendige, naieve en daarbij echt Berlijnsche
uitdrukkingen van mevrouw Draller om haar
goed of afkeuring te kennen to geven, vond
hij alleraardigst en ze bezorgden hem voor
langen tijd vermakelijke verhaaltjes, die
niemand beter dan hij wist op te disschen.
Wat den cemmercieraad betrof, deze had
zijn partner gevonden in een groot industri-
eel, die altijd practiöoh, begrijpt u, door en
I door practisch te werk ging, en bij Fred en
j Wanda hadden zich weder eenige officieren
aangesloten.
j Het levendig discours staakte geen oogen-
blik en Wanda, die haar ouders vergenoegd
en tevreden zag, had weldra pratend en. la-
1 cliend de bezorgdheid, waarmede zij op het
feestterrein was gekomen, vergeten. Het was
laat geworden, voor men aan „de Kroon-
prins" kwam.
j „Ik weet het niet, maar we ruiken zoo
vreemd,,, zeiide mevrouw Draller, voor de
zaal blijvende staan. „Jij vooral, Draller, en
u ook, mijnheer Boeker" de heer Becker
was de industrieel „en ik zolfDe overste
is wel zoo slim geweest om voor de deur te
blijven staan, maar wij, mei ons driën, heb
ben de zeugen met haar biggen een beetje
van al te dicht bij bewonderd, vrees ik." Het
feit en de parfum vielen niet te loochenen,
maar de altijd practische heer Becker wist.
er wel raad op, want vlak naast, „do Kroon
prins" was een apotheek, waar hij zich heen
spoedde, om enkele minuten later met. een
flesch eau de cologne terug te keeren, wel
ker inhoud hij gelijkmatig over zich zelf en
het Berlijnsche echtpaar verdeelde. Wanda
wachtte met het binnengaan op haar ouders,
en eenige officieren, waaronder natuurlijk
ook de overste, wachtten om harentwille.
Fred, die met een der commissie-leden nog
iets te bespreken had, was onwillekeurig
met dezen heer opgeloopeu en zoo had het
gerucht: „de kanten-zebra wordt vóór de
zaal niet. eau de Cologne gedrenkt," allen
tijd zich door de zaal te verspreiden. Nu en
dan kwam een nieuwsgierige de waarheid
van dit feit consiateeren en daarbij bleef het
niet onopgemerkt, dat Wanda zich inmid
dels met verschillende heeren onderhield,
wat wederom in de zaal de aanleiding was
dat er tusschen de dames van mond tot mond
gefluisterd werd: „Zij laat zich achter de
deur op een schandelijke wijze het 'hof ma
ken!" Na deze preludiums trok natuurlijk
eindelijk het binnenkomen van het vroolij-
ke gezelschapje tiller aandacht. De heeren
lachten, de dames zagen er voor het moeren-
deel verontwaardigd uit, en hoewel Wanda
zich door haar man liet voorstellen aan alle
dames, die zij nog niet kenden, en haai' best
deed om met dezo of gene van wie zij reeds
vroeger was gepresenteerd, cera paar vrien
delijke woorden te wisselen, bleef haar kring
toch tamelijk geïsoleerd.
„Eigenlijk ziet zij er toch zeer chique en
daarbij werkelijk verstandig en fatsoenlijk
uit." Een der dames ,d'ie geen huwbare
dochter bezat en een vergelijking met haar
eigen toïïet niet al te zeer behoefde te duch
ten, had het gewaagd deze opmerking uit te
spreken, maar zij werd van alle kanten over
stemd en men bleef er bij, dat het gedrag
van die „commercieraads-dochtervoor het
minst hoogst ongepast mocht heeten.
Zonder dat er bepaalde plaatsen werden
aangewezen, schaarde men zich groepsgewijze
om den disok, en toen er daarna werd ge
danst, was Wanda een der meest gezochte
dames. Mevrouw Draller zat hoogst verge
noegd naast mevrouw Becker en de commer-
cieraad had een plaatsje gevonden aan een
der weinige speeltafeltjes, waar hij als „een
fijn whister" terecht werd gewaardeerd. Fred
wa6 tevreden, omdat alles zoo goed ging en
gaf zich onbezorgd over aan 't vermaak, dat
hij vond in den omgang met de „kamera
den", die ditmaal zeer talrijk waren, daar
ook verscheidene officieren uit andere garni
zoensplaatsen het feest waren komen bijwo
nen en opluisteren. Zoo kwam het. dat de
personen, wien de zaak het meest aanging,
weinig of niets bemerkten van do waarlijk
vijandelijke gezindheid', die vooral bij het
dames-personeel bestond. Daar heette het.
„Die „Drallerei' past ons niet. maar daar
uien ter wille van Fred Wellcamp zijn vrouw
niet rechtstreeks voor het- hoofd kan stooten,
zullen wij dc nieuwbakken gravin slechte dul
den, maar niet werkelijk in onzen kring op
nemen
Eerst tegen hot einde van het feest ving
Frcd een paar woorden op, die hom we! iels
t.o denken hadden kunnen geven, doch, vroo-
lijk geluimd als hij was, trdk hij alleen zijn
schouders op en dacht daarbij-: „Ik zou wel
een gek zijn, als ik mij v'aii domheid en nijd
ietis ging aantrekken."
HOOFDSTUK XV.
In zijn verbeelding hoorde Fred Wellcamp
den volgenden morgen dezelfde woorden, die
op het 1 andibouw-feest- zoo weinig indruk op
hem haddon gemaakt. Ook nu mompeldo
li-ij voor zich heen, dat- hij zich daarvan niets
wilde aantrekken, waar van harte ging dat
niet. En nu had tot overmaat van ramp do
cotnmercicraad den inval om 't landgoed eens
in zijn geheel te willen zien en hij onder
wierp het aan oen inspectie, die Freds geduld
op ecu harde proef stelde.
„Ik ben volstrekt geen oeconoom," verklaar
de Draller, „maar ik heb niettemin- voor "t
geheel een gjenszins onpractisohen blik."
j Krachtens dien bli'k voor 't geheel maakte
hij hier en daar ook over de détails zijne op
merkingen, die in 't begin Fred al bijzonder
weinig deerden, daar hij al even weinig van
het. landbouw-beheer wist ais do commercie-
raad en een veel beter „blik" had op „paar
den" en „troepen". Openhartig als hij was,
bekende hij dit zijn schoonvader dan ook
ronduit, maar deze trok daarop de wenk
brauwen onheilspellend samen.
„Zie eens, vriendlief," zedo hij, „nu ko
men wij, geloof ik, juist op het donkere punt
in de landhuishouding. De grondbezitters le
ven te veel nb groote heeren, laten andero
werken en verliezen zoodoende de noodigo
„voeling" met den gang van zaken."
Frod beet zich op dc lippen.
Wordt vtt volgd.
1