Vrijdag 12 Augustus 1904. BUITENLAND. FEUILLETON. GRAAF W. 62. 43- 3d' Jiinr^iKiu. AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS rior 8 maanden roor Amersfoortf L85. Idem franoo per post. 1.79. l&onderlijke nummers- O.OS. Daze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen, c.dvertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 'smorgenB bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF ft Co. Utiechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIE Yan 1—^5 regels Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Yoor handel en bedrgf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnenïbnt. Bene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht- Strijd in het lagerhuisa In do vorige week is het Britsohe Lager huis het toon eel geweest van een zeer dra- matischen strijd. Uit naam van de leden, die zitting hebben voor het vorstendom Wales, legde de afgevaardigde Lloyd George de ver klaring af, dat zij geen deel meer zouden nemen aan de beraadslaging over het wets ontwerp, dat aan de orde was; zij waren tot het besluit gekomen de zaal te verlaten en lieten de verantwoordelijkheid daarvoor over aan de meerderheid van het huis. En bij de afgevaardigden van Wales sloot de geheele oppositie zich aanna een kort woord van protest, dat door den oud-minister Asquith werd uitgesproken, verlieten alle leden der oppositie op vier na de zaal. Heb wetsont werp, dat aan de orde was, werd toen na tuurlijk zonder verderen tegenstand aange nomen. Het kabinet behaalde eene gemak kelijke overwinning. Maar het is eene over winning, die haar nog last genoeg kan ver oorzaken. Dit voorvah staat in verband met den strijd, die in het vorige jaar gevoerd is om de toen aanhangige onderwijswet. Die wet is aangenomen, maar het verzet tegen de wet is daardoor niet gebroken. Overal in Enge land zijn er vele belastiugbetalenden, die zich liever gerechtelijk laten dwingen dan dat zij vrijwillig belastingen opbrengen, waaruit dan scholen van de Engelsoké staats kerk worden ondersteund. Men noemt deze be 1 astingweigeraars „passive resisters" (lijde lijke tegenstrevers). In Wales vindt men zulke belastingweigeraars niet; hier wordt geen individueel verzet geboden tegen de onderwijswetmaai" het geheele graafschap organiseert het verzet. De graafschappen hebben, volgens de nieuwe wet, alle scholen te ondersteunen uit een omslag, die met dat doel van de belastingschuldigen geheven wordt. Maar de scholen van de Engelsche staatskerk te ondersteunen, staat voor de Wesleyanen van Wales haast gelijik met eene misdaad. De graafschapsraden in Wales voe ren nu wel de onderwijswet uit, maar zoo, dat de kerkelijke schoolbesturen tot een© derge lijke uitvoering de hand niet willen leenen; hij stelt eischen tot verbetering van de schoolgebouwen, het onderwijs, enz., waar aan de schoolbesturen niet willen of kunnen voldoen, en maakt op grond daarvan ge bruik van zijne bevoegdheid om aan zulke scholen de ondersteuning uit de openbare kas te weigeren. Om dezen vorm van verzet te breken, heeft de regeering een wetsontwerp inge diend, dat strekt om de genoemde bevoegd heid aan de graafschapsraden te ont nemen. De inhoud van het wetsont werp is in 't kort deze, dat in de gevallen, waarin een graafschapsraad den scholen zijn steun onthoudt, bet centrale onderwijs-de- partement rechtstreeks kan ingrijpen en de ondersteuning van deze scholen op kosten van de betrokken belastingschuldigen van Londen uit kan regelen. De afgevaardigden uit Wales hadden zich voorbereid op eene krachtige bestrijding van het wetsontwerp. Zij hadden met dat iel een aantal amende menten ingediend. Maar de heer Balfour als leider van het Lagerhuis liet de behandeling van geen enkel dezer amendementen toe; door zijne meerderheid te doen besluiten tot sluiting van de discussie, bewerkte hij, dat alle amendementen gezamenlijk ter zijde wer den gesteld. Dit nu gaf aanleiding tot een tooneel, zooals het Lagerhuis nog niet heeft beleefd. De afgevaardigden van Wales wei- 'gerden déél te nemen aan de stemming over het wetsontwerp, waarvan de behandeling op dergelijke vijze was afgesneden. Zij bleven protesteeren, ook nadat de voorzitter hen gewezen had op de macht die het reglement van orde hem verleent tegen leden, die on willig zijn zich aan zijn gezag te onderwer pen. en eindigden met de zaal te verlaten, daarin door de geheele oppositie gevolgd. In dit laatste ligt voornamelijk de beteeke- nis van dit incident. Men is in het Lager huis er aan gewoon, dat de Ieren zich ver zetten tegen het gezag van den president. Maar de Iersohe leden staan in zulke geval len op zich zelfde liberale oppositie zou er bezwaarlijk toe komen gezamenlijk met de Ieren bij wijze van protest de zaal te ver laten. De afgevaardigden voor Wales echter zijn geheel met de oppositie vereenzelvigd zij' vormen als 't ware haar ruggegraat. Dit verleent aan dit incident in het parlemen taire leven in Engeland een bijzonder ge wicht. De afgevaardigden voor Wales hebben in "eene vergadering de gedragslijn vastgesteld, die zij verder zullen volgen. Zij hebben be- slo en aan de derde lezing van het wetsont werp, die nog moet plaats hebben, geen deel te nemen, maar in het najaar eene vergade ring van de gemachtigden der graafschapsra den bijeen te oepen, waarin zal worden be raadslaagd over de wijze, waarop de strijd tegen deze nieuwe wet z. worden aangebon den. Dat komt dus neer op eene weigering om zich aan de bepalingen van de wet te on derwerpen. Dultschland. Keizer Wilhelm is van zijn Noorsche reis teruggekeerd. Het jacht „Hohenzollern" is Dinsdagmiddag te Swinemünde aangekomen on ligt aan de kade gemeerd. Frankrijk. Over den toestand van den overleden staatsman Waldeck Rousseau waren kort vóór zijn dood verontrustende geruchten in omloop. In de eerste dagen van zijp verblijf op zijne villa te Oor bei 1 bad bij een paar malen kunnen wandelen, maar later moest de zieke heit bed houden en zijn zwaktetoe stand was groot. De familie maakte zich zeer ongerust. De geneesheeren, die den zieke be handelden, ontboden twee buitenlandsche specialiteiten voor leverziekteprof. Ar mour uit London en prof. Kehr uit Halbeï- stadtde laatste werd door den schoonzoon van den zieke zelf uit Halberstadt gehaald. De dood volgde kort nadat de operatie was verricht. Omstreeks zes uur 's avonds werd het doodsbericht op de boulevards te Parijs be kend het maakte een diepen indruk. In politieke kringen is men van oordeel, dat aan den overledene de eer van de begrafenis op staatskosten zal worden verleend. De re geering kan, nu het parlement met vacantie is, zich het daartoe vereischte crediet door den raad van state laten verleenen. Engeland. Bij de behandeling van de marine-begroo- ting in het lioogerhuis verklaarde de minis ter van marine, lord Selborne, dat het aan bod van zijn voorganger Goschen dat Enge land dadeiijk zou volgen, indien de overige mogendheden den aanbouw van oorlogssche pen verminderden, niet wordt teruggenomen. Tusschen h"t tijdstip toen het aanbod werd gedaan en nu is de toestand echter veel in gewikkelder geworden. Een paar jaren gele den zou het voldoende ziin geweest, wanneer Engeland en Frankrijk overeenkwamen den aanbouw van oorlogsschepen te verminderen, maar thans zijn er wel zes marine-mogend- heëen, waarmee te rekenen valt. En daarom kunnen voorshands noch Engeland, noch Frankrijk hunne uitgaven voor de vloot ver minderen, hoezeer zij dit ook wenschen. Het Lagerhuis nam in tweede lezing de Appropriation-bill" aan. De oorlog in Ooot*Azië. Over den oorlog zijn de volgenuo berichten Tsjifoe, 11 Aug. De ï.oqedojager, die hier aangekomen is, is de Seckitelni. De machines geraakten halverwege onklaar, waardoor het scihip genoodzaakt wrmet eene snelheid van twaalf knoopen to varen. Japanse he schepen werden niet gezien. De kapitein bevestigt het bericht, dat de groote oorlogs ihepeu Port Arthur hebben verlaten. Hijvoegde daaraan toe, dat deze oorlogsschepen plan hadde.. in Wladiwostok zich te vereenigen met het eskader, dat door den aankoop van de Argentijnsclie oorlogs schepen verkregen is. De torpedoboot en de kaïnniiieerbooten blijven in Port Arthur. Het laatste geschutvuur kwam uit Port Arthur, waar de Japanner dagelijks met de grootste nadruk aanvallend optreden. De Japansche linie reikt van de Lo i -a baa. tot zeven mijlen oostelijk van de haven. De opvarenden van de Rechitelni berichten, dat in de laatste vijf dagen granaten van den Wolfsheuvel in de stad terecht komen en verscheidene burgers zijn gewond. Een gra naat heeft het olie-pakhuis onder den Goud heuvel getroffen, dat vernield is, ondanks de pogingen van 500 matrozen om het te red- tien. Het hospitaalschip Mongolia met1 vrouwen en kinderen vergezelden de vloot. Tokio, 11 Aug. Zeewaarts gedreven door het vuur van de Japansche batterijen aan de 'kust, is de Russische vloot uit Port Arthur 'n zee gegaan. Admiraal Togo was terstond bij de hand en opende een ernstig gevecht, dat duwde totdat den nacht inviel en gevolgd werd door eene reeks aanvallen van Japan sche toq>edo's. De Japansche vloot verwij derde zich daarop en liet een wachtschip achter om de haven in het) oog te houden. Het wachtschip rapporteert, dat het bij het aanbreken van den dag den iletvisan en de Pobjèda zag, stoomende naar de haven. Admiraal Togo vermeldt geen uitslag van het govecht en ook geen verdewn van de Russen of van de Japanners. Tsjifoe11 Aug. Blijkens inlichtingen uit ofiicieele bron, werden gisteren avond zestien Russische oorlogsschepen in de nabijheid van Tsjifoe gezien. Bevestigd wordt, dat de „Mon golia" naar Sjanghai onderweg is. Het slag schip „Kefvisan werd gedurende het jongste bombardement van Port-Arthur zeventien malen getroffen, doch niet de minste schade werd aangericht. De Japansche vloot richtte haar vuur op de dokken, waar een honderd schepen liggen, en op de plaats, waar het buskruitmagazijn gevestigd was, dat onlangs is verplaatst. De japanners hebben, naai" men bericht, slechts een gering aantal zware kanonnen aan landdie welke zij nu gebruiken zijn in hoofdzaak van de vloot afkomstig. Tsjifoe., 11 Aug Drie Japansche torpedo jagers kruisen voor de haven, wachtende op de „Rechitelni.' die nog de Russische oor- logsvlag voert. De Russische vloot vertrok van Port Arthur op een i-itdrukkelijk bevel van admi raal Skrvdlow. Een officieus telegram spreekt tegen, dat de Russische slagschepen „Pobjeda en „Ret- visanbeschadigd naar Port Arthur terug keerden. Men bericht dat de Japansche krui6ei „Kassagiin een gevecht ter hoogte van Round-eiland in den grond is geboord. Voordat het Russische eskader uit Port Arthur vertrok, namen de schepen voor raden, werktuigen en grondstoffen voor het doen van herstellingen in. Uit de kanonnen van de „Rechitelni zijn de sluitstukken weggenomen. Later bericht De „Rechitelni" is onttakeld op verlangen van den Chineeschen admiraal Sah. Er wordt bericht, dat alle groote Russi sche schepen met uitzondering van de „Bayan" uit Port Arthur vertrokken zijn, en dat zij op verren afstand schoten wisselen met de Japansche vloot. 12 Aug. Twee groote Japansche tor pedojagers zijn gisterenavond zonder lichten op de haven binnen gevarenzij ankerden op een kwart mijl afstand van de Rechitelni. Eene afdeeling van de bemanning enterde de onttakelde Rechitelni en sch-oot daarbij de geweren af, waardoor een Rus gewond werd. Toen de dag aanbrak, zag men nog een derde Japansche torpedojager, die het Russische schip uit de haven sleepte. Alle torpedojagers zijn nu verdwenen. De Japansche consul beweert, dat de Ja panners onbekend waren met de onttakeling van de Rechitelni. Nadat geruimen tijd over alles wat in Port Arthur geleurd is, een hardnekkig zwij gen was in acht genomen, verneemt men n.u plotseling van beide zijden tijdingen over t geen daar omgaat. De Russische vloot is naar buiten gekomen. Volgen de voorstel ling van Russische zijde orti te trachten zich te Wladiwostok te vereenigen met de sche pen, van de voormalige Argentijnsche vloot, die daar verwacht worden. De voorstelling van Japansche zijde klinkt, andersvolgens deze zouden de Russische schepen de haven verlaten hebben, om het Japansche belege ringsgeschut te ontgaan, dat hen al te zeer bestookte. Het kan best zijn, dat de beide voorstel lingen elkander aanvullen. In afwachting van de nadere mededeelingen daarover, dh wel niet zullen uitblijven, wijzen wij er op, dat reeds uit de officieele Russische bericli ten over de gevechten van 26 tot 28 Juli blijkt, dat de Russische vloot daaraan deel nam. Onder de schepen, die deelnamen aan de beschieting van de Japansche stellingen, wordt de Retvisau genoemd, die ook i.i de laatste telegrammen vermeld wordt. De Rct- visan heeft vroeger ernstige beschadigingen geledenzij zou dus zoodanig hersteld moe ten zijn, dat zij weder zeewaardig is. Dat is echter niet boven eiken twijfel verheven. Zulke groot herstellingen, als de Retvisau moest ondergaan, kunuen alleen in dokken grondig uitgevoerd worden. - ort Arthur bezit twee droogdokken en een drijvena dok, die echter allen slechts eene lengte voor schepen van gemiddelde grootte heo- ben. De Retvisau kon dus in geen van 4eze dokken gebracht wordenhet herstel zal dus slechts vau voorloopigen aard geweest zijn. Dat geeft niet veel vertrouwen, dat dit schip berekgnd zal zijn voor eene z moeie- lijkc onderneming als die, welke thans er van gevergd worden. En er rijn meer sche pen bij de Port Arthur-vloot. die in zulke omstandigheden verkeren de Pobjeda is daarvan ook een voorbeeld Nog eene omstandigheid, die hierbij in aanmerking komt, is dat in een bericht van generaal Stoessel erkend wordt, dat de Wolfsheuvel door de Russen ontruimd is de Japansche overmacht dwong hen daar toe. Deze Wolfsheuvel nu ligt, zooals reeds eenigen dagen geleden werd geconstateerd, iii het zuiden van de vesting, en wel daar, waar het Tijgerschiereiland zich va.n het vasteland afscheidt De Vossische Zeitung merkt, naar aanleiding daarvan, op: „Of schoon eenige ingenieurs voorspellen, dat de Japanners vier weken zouden noodig heb> ben om den Wolfsberg te versterken en ie bewapenen, zijn de Japanners er toon reeds in geslaagd meer dan c kanonnen op den heuvel in stelling te brengenzij zullen zich wel met. zandzakken bij de batterij- bouw geholpen hebben De heuvels van hel Tijgerschiereiland zijn overigens hooger dan de Wolfsheuvel en de laatste zou bovendien aan het vuur van de Russische schecps- kanonnen van zee uit blootgestèh zijn. Een aantal naar zee opgestelde zware kanonnen van do Japanners zouden wel is waar ook de Russische schepen last kunnen veroorzaken.' Dit strekt tot bevestiging van de irnde- dccling in de gisteren uit Tokio ontvangen telegrammen, dat het Japansche belegerings geschut de Russische vloot uit de haven van Port Arthur heeft gedreven. Waar bevindt z:ch nu de Russische vloot Wat is er van haar geworden En wat is nu het lot van de Japansche vloot, die haar moest bewaken en wel geen werkeloos toe schouwer zal zijn gebleven bij den uittocht uit Port Arthur? Daarover vevkeere» wij in volslagen onzekerheid. Een Japansch bericht houdt in, dat gisteren morgen de Retvisan en de Pobjeda gezien werden, naar de haven van Port Arthur terug stoomende. Een be richt uiit Tsjifoe spreekt dat tegen. Zekerheid bestaat alleen over het lot van één Russisch schipclen torpedojager Rechi telni, die gisteren te Tsjifoe de tijding van de vlucht van uo Russische vloot uit Port Arthur is komen brengen. D:t schip is gis teren op last van de Chineesche autori teit onttakeld. Maar des avonds zijn er twee Japansche torpedojagers gekomen en in den loop van den nacht rog een derde, die heden morgen hrt Russische schip hebben wegge sleept De correspondent -an de Temps seint uit Liaojang van 10 dezer, dat men in het Rus sische hoofdkwartier teruggekomen is van het plan tot het ondernemen van een avon tuurlijke offensieve beweging naar het zui den en teruggekeerd is tot liet oorspronke lijke plan, dat het eenige juiste is en dat be staat in het eoncentreeren van de troepen op een punt, dat tamelijk verwijderd is van de Japansche colonnes. De Russen trekken zich aan alle kanten terug en zij zullen voortgaan met terug te gaan. Thieling (op 70 KM. ten noorden van Moekden gelegen) kan eene zeer belangrijke plaats worden. De ^.'etersburgsche correspondent van do Lokal-Anzeiger seinde gisterenavondDo Oostzee-vlooi gaat binnenkort naar het Verro Oosten, waarschijnlijk den 16en Augustus. EO Al AN 42 VAN MORITZ VOH REICHENBACH door HEKMAN' LINO. Onwillekeurig trad hij een schrede terug, zijn verhit gelaat werd bleek en zijn blauwe cogen zagen met onheilspellenden gloed haar donker en dreigend aan. „Wanda, wat beduidt dat?" Maar zij was veel te opgewonden om zich te kunnen inhouden. „We moeten eindelijk weten, wat wij aan elkaar hebben en daarom wil ik u zeggen, dat ik niets dan afkeer gevoel voor het druk ke uiete doen, waartoe ge mij hebt veroor deeld en waarin gij zelf leeft." „Hfthl. ge d'at van dien kladschilder, dien Ferenzi „Wart Ferenzi en ik te zomen hebben ge sproken, is mijn zaak en niet do uwe." „Ge ver gis! t u, 't is wel degelijik mijn zaak on nu verlang ik van u te weten, wat er tus schen u en hem gesproken is!" Met gekruiste armen, hoog opgericht, bleef Wanda staan en zag 'haar man zwijgend en somlber aan. Hij greep een liarer handen en klemde die tusschen zijn fijne vingers. „Wat werd er tusschen u lieiden bespro ken, hier, op dit oogenblik?" „Laat mijn hand los, je doet me zeer!" „Wanda, ik wil de waarheid, de volle waar heid r „Die heb ik u' gezegd! Ik ben ongelukkig met de onberispelijke handschoenen, waarin ge mij hebt gewrongen, dat is de waarheid!" „En Ferenzi?'' „Voor Ferenzi heb ik de meeste deelne ming". „Bn mij,? Hij heeft je lief, niet waar?" Fred siste de vraag tusschen de opeen ge sloten tanden door. „Ge hebt geen recht daarnaar te vragen, ge zijrt zijn voogd nietIk evenwel, ik heb hem niet lief, maai' ik waardeer hem en..." „En ik zal beletten, dat ge hem misschien ook nog lief zult krijgen, den onbeschaam- óen kef el, die t gewaagd heeft, u te zeg gen Hij liep naar de deur toe. „Frod „O, de rest speelt tusschen Ferenzi en mij af Zij vloog hem na. „Neon, Fred, dat is krankzinnigenwerk!... Ge moogt niet..." Hij duwde haar van zioh af en een belee- digend woord klonk haar in 't oor. Ah verlamd vielep haar uitgestrekte ar men langs liet lichaam neer. Zij staarde op dp deur, d1e haar man achter zich had dicht getrokken, en luisterde naai" de zich verwij derende schreden. Zij verkeerde in rade'oo izen angst. Toen vermande zij, zich, deed de deur open en spoedde zich eveneens naar boven. Op de gang zag zij Fred uit Ferenzi'» kamer komen. Hij liet de deur achter zich open op de tafel stond een brandende lamp. maar het vertrek was leeg. „O. maak u maar niet ongerust over hora dt armzalige vogel is gevlogen „Frod, wat denk je wel? Ik ben geen eer vergeten vrouw!" Hii lachte schamper, liep langs haar heen en ging zijn eigen kamer in, waarvan hij de deur op slot deed. Wederom zag Wanda naai" die deur. Op dat oogenblik naatte zij Fred. Huiverend wrong zij de iianden ineen en voelde opeens den ring aan haar vinger. „MijjU talismanO daarheen, daarheen achtige vormen aan en verduisterde heden en toekomst, hopeloos en reddeloos. De kleine begon aacht te schreien, Wanda bracht Hem tot bedaren. Toen verzonk ze i\eer m haar somber gepeins. „Als t kind sterft, verbreekt de laatste i tand tusschen Frcd en mijZou het dan niet beter zijn een verbintenis, lichtzinnig en in I dwaling aangegaan, te verbreken, dan een Bij het zachte licht, dat in de gang hing, doelloos leven naast elkander verder voort te b!o:ik de steen van haar ring als een traan op haar hand. Wanda hoorde nu het. geritsel van een japon aan het andere emde van do gang en zag daarheen. „Ben jij het, Anna? Wat is er?" „Edmund kan niet slapen, mevrouw! Zijn hoofdje gloeit zoo en nu wilde ik wat versch water halen voor een compres." „Goed, doe dat." Wanda ging in de kamer van het kind en Loog haar hoofd over liet bedje van den kleine, die daar met een hoogrood gezicht en blijkbaar koortsig lag heen en weer te woelen. „Ik blijf van nacht hier", zeide Wanda, toen de kindermeid terugkwam. „O, dat hoeft niet, mevrouw; 't komt al leen van de tandjes, dat hij' niet slapen kan, en met koude eompresscn om liet hoofd ,,'fc Is goed, Anna, daar zullen wij. dan beurtelings voor zorgen. Ik blijf hier op den fateuil zitten, ga zelf nu maar een weinig slapen, ik wek je wel, als het tijd is." In hu:s was alles stil geworden en Wanda hoorde niets anders dan het onrustig adem halen van heb koortsachtige kind. In het halfdonker van de kamer schenen de scha duwen spookachtige gestalten te zijn en zoo zag Wanda hier en daar dreigende handen naai zich uitgestrekt. En ook voor haar ziel ïiam het. leéd, dat zij te verduren had. reus slepen?" Langzaam kropen de uren om. Weder stoud Wanda op en boog zich neder over het kind om de koude omslagen te ververschen. Er verscheen zoo iets als een lachje om den mond van den kleine. Wanda voelde, dat de koortshitte voorbij was; de adem ging weer regelmatig" en bedaard en het kind sliep in. Weder fonkelde de ring aan Wanda's vinger I bi; het eerste, grauwe morgenlicht, dat door I het venster naar binnen drong. De talisman i Had h.ii dan werkelijk al zijn kracht verlo- ren? Het kind zou niet sterven, en dan Wanda knielde bij het bodie neder, haar iicofd zonk op haar hand. Het was haar als legerde zich een drukkend gevoel van pijn op hoofd en hart. Slechts dit ééne herhaal de zij telkens „Het kind blijft in leven ons kind!" Zachtkens trad het- dienstmeisje op haar toe: „Maar mevrouw, het is al dag en u' hebt m.ii in 't geheel niet geroepen'" Wanda zag naar haar op. „Edmund' rit weer beter /eide zij. Daarop liet zij;, bijna 'teren wil en dank, het hoofd achterover val len tegen de rugleuning van haar fauteuil en deed haar cogen dicht. HOOFDSTUK XXXI Het Was nog zeer vroeg in den morgen, toen Fred aan den huisknecht vroeg, of mijn heer Ferenzi ei- was, en deze met een d'om- lachend gezicht vertelde, dat dc deur van mijnheer Fcrenzi's kaaher wagewijid openstond en dart al zijn goed er nog lag, met uitzon dering van /,ij,n grooten flambard, maar dat mijnheer zelf nergens te vinden was. Fred liep naar buiten en de bedienden zagen hem verwonderd na. Hoe gloeide zijn hoofd1 Eindeloos lang üadden hem de wei- n ge n chtelijke uren toegeschenen, die ver- loopen waren, siuds hij van Wanda was weg gegaan. Ook in zijn ziel waren de schadu wen reusachtig geworden en het aanbreken de licht had ze niet verdreven. Hij was naar Luiten gegaan uit een lichamelijke behoefte naar frnMche lucht. Hoe ook zijn gedachten en redeneeringen waren geweest, het stond nu weder bi' hem vast, dat hij niet Ferenzi moait afrekenen. Maar waar was die man? Fred wilde zekerheid hebben. Haastig een bij hem opgekomen besluit volgend, sloeg hii den weg m naar het station, in welks on middellijke nabijheid zich een logement be vond. Hij wist wel niet welke redenen Fe renzi konden genoopt hebben, in dat 1 ge- ment zijn nachtkwartier ot> te slhan, maar wat vroeg hij naar redenen? Hij wilde dien man hebben cn zocht hem, waar hij maar te vinden zou zijn. Voor hij evenwel iemand nog iets had gevraagd, vertelde hem een spoorbeambte, dien hij tegen kwam. uit eigen beweging, dat de schil der met den nachttrein naar Berlijn was gegaan en voor don heer Trantrnann Fred's hoofdopziener - oen open briefje ha 1 nchtrrgelaten. W ft

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1