Vrijdag 12 Augustus 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
GRAAF W. 62.
43-
3d' Jiinr^iKiu.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
rior 8 maanden roor Amersfoortf L85.
Idem franoo per post. 1.79.
l&onderlijke nummers- O.OS.
Daze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen,
c.dvertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
'smorgenB bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF ft Co.
Utiechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIE
Yan 1—^5 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrgf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnenïbnt. Bene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht-
Strijd in het lagerhuisa
In do vorige week is het Britsohe Lager
huis het toon eel geweest van een zeer dra-
matischen strijd. Uit naam van de leden, die
zitting hebben voor het vorstendom Wales,
legde de afgevaardigde Lloyd George de ver
klaring af, dat zij geen deel meer zouden
nemen aan de beraadslaging over het wets
ontwerp, dat aan de orde was; zij waren tot
het besluit gekomen de zaal te verlaten en
lieten de verantwoordelijkheid daarvoor over
aan de meerderheid van het huis. En bij de
afgevaardigden van Wales sloot de geheele
oppositie zich aanna een kort woord van
protest, dat door den oud-minister Asquith
werd uitgesproken, verlieten alle leden der
oppositie op vier na de zaal. Heb wetsont
werp, dat aan de orde was, werd toen na
tuurlijk zonder verderen tegenstand aange
nomen. Het kabinet behaalde eene gemak
kelijke overwinning. Maar het is eene over
winning, die haar nog last genoeg kan ver
oorzaken.
Dit voorvah staat in verband met den
strijd, die in het vorige jaar gevoerd is om
de toen aanhangige onderwijswet. Die wet is
aangenomen, maar het verzet tegen de wet
is daardoor niet gebroken. Overal in Enge
land zijn er vele belastiugbetalenden, die
zich liever gerechtelijk laten dwingen dan
dat zij vrijwillig belastingen opbrengen,
waaruit dan scholen van de Engelsoké staats
kerk worden ondersteund. Men noemt deze
be 1 astingweigeraars „passive resisters" (lijde
lijke tegenstrevers). In Wales vindt men
zulke belastingweigeraars niet; hier wordt
geen individueel verzet geboden tegen de
onderwijswetmaai" het geheele graafschap
organiseert het verzet. De graafschappen
hebben, volgens de nieuwe wet, alle scholen
te ondersteunen uit een omslag, die met dat
doel van de belastingschuldigen geheven
wordt. Maar de scholen van de Engelsche
staatskerk te ondersteunen, staat voor de
Wesleyanen van Wales haast gelijik met eene
misdaad. De graafschapsraden in Wales voe
ren nu wel de onderwijswet uit, maar zoo, dat
de kerkelijke schoolbesturen tot een© derge
lijke uitvoering de hand niet willen leenen;
hij stelt eischen tot verbetering van de
schoolgebouwen, het onderwijs, enz., waar
aan de schoolbesturen niet willen of kunnen
voldoen, en maakt op grond daarvan ge
bruik van zijne bevoegdheid om aan zulke
scholen de ondersteuning uit de openbare kas
te weigeren.
Om dezen vorm van verzet te breken,
heeft de regeering een wetsontwerp inge
diend, dat strekt om de genoemde bevoegd
heid aan de graafschapsraden te ont
nemen. De inhoud van het wetsont
werp is in 't kort deze, dat in de gevallen,
waarin een graafschapsraad den scholen zijn
steun onthoudt, bet centrale onderwijs-de-
partement rechtstreeks kan ingrijpen en de
ondersteuning van deze scholen op kosten
van de betrokken belastingschuldigen van
Londen uit kan regelen. De afgevaardigden
uit Wales hadden zich voorbereid op eene
krachtige bestrijding van het wetsontwerp.
Zij hadden met dat iel een aantal amende
menten ingediend. Maar de heer Balfour als
leider van het Lagerhuis liet de behandeling
van geen enkel dezer amendementen toe;
door zijne meerderheid te doen besluiten tot
sluiting van de discussie, bewerkte hij, dat
alle amendementen gezamenlijk ter zijde wer
den gesteld. Dit nu gaf aanleiding tot een
tooneel, zooals het Lagerhuis nog niet heeft
beleefd. De afgevaardigden van Wales wei-
'gerden déél te nemen aan de stemming over
het wetsontwerp, waarvan de behandeling op
dergelijke vijze was afgesneden. Zij bleven
protesteeren, ook nadat de voorzitter hen
gewezen had op de macht die het reglement
van orde hem verleent tegen leden, die on
willig zijn zich aan zijn gezag te onderwer
pen. en eindigden met de zaal te verlaten,
daarin door de geheele oppositie gevolgd.
In dit laatste ligt voornamelijk de beteeke-
nis van dit incident. Men is in het Lager
huis er aan gewoon, dat de Ieren zich ver
zetten tegen het gezag van den president.
Maar de Iersohe leden staan in zulke geval
len op zich zelfde liberale oppositie zou
er bezwaarlijk toe komen gezamenlijk met
de Ieren bij wijze van protest de zaal te ver
laten. De afgevaardigden voor Wales echter
zijn geheel met de oppositie vereenzelvigd
zij' vormen als 't ware haar ruggegraat. Dit
verleent aan dit incident in het parlemen
taire leven in Engeland een bijzonder ge
wicht.
De afgevaardigden voor Wales hebben in
"eene vergadering de gedragslijn vastgesteld,
die zij verder zullen volgen. Zij hebben be-
slo en aan de derde lezing van het wetsont
werp, die nog moet plaats hebben, geen deel
te nemen, maar in het najaar eene vergade
ring van de gemachtigden der graafschapsra
den bijeen te oepen, waarin zal worden be
raadslaagd over de wijze, waarop de strijd
tegen deze nieuwe wet z. worden aangebon
den. Dat komt dus neer op eene weigering
om zich aan de bepalingen van de wet te on
derwerpen.
Dultschland.
Keizer Wilhelm is van zijn Noorsche reis
teruggekeerd. Het jacht „Hohenzollern" is
Dinsdagmiddag te Swinemünde aangekomen
on ligt aan de kade gemeerd.
Frankrijk.
Over den toestand van den overleden
staatsman Waldeck Rousseau waren kort
vóór zijn dood verontrustende geruchten in
omloop. In de eerste dagen van zijp verblijf
op zijne villa te Oor bei 1 bad bij een paar
malen kunnen wandelen, maar later moest
de zieke heit bed houden en zijn zwaktetoe
stand was groot. De familie maakte zich zeer
ongerust. De geneesheeren, die den zieke be
handelden, ontboden twee buitenlandsche
specialiteiten voor leverziekteprof. Ar
mour uit London en prof. Kehr uit Halbeï-
stadtde laatste werd door den schoonzoon
van den zieke zelf uit Halberstadt gehaald.
De dood volgde kort nadat de operatie was
verricht.
Omstreeks zes uur 's avonds werd het
doodsbericht op de boulevards te Parijs be
kend het maakte een diepen indruk. In
politieke kringen is men van oordeel, dat
aan den overledene de eer van de begrafenis
op staatskosten zal worden verleend. De re
geering kan, nu het parlement met vacantie
is, zich het daartoe vereischte crediet door
den raad van state laten verleenen.
Engeland.
Bij de behandeling van de marine-begroo-
ting in het lioogerhuis verklaarde de minis
ter van marine, lord Selborne, dat het aan
bod van zijn voorganger Goschen dat Enge
land dadeiijk zou volgen, indien de overige
mogendheden den aanbouw van oorlogssche
pen verminderden, niet wordt teruggenomen.
Tusschen h"t tijdstip toen het aanbod werd
gedaan en nu is de toestand echter veel in
gewikkelder geworden. Een paar jaren gele
den zou het voldoende ziin geweest, wanneer
Engeland en Frankrijk overeenkwamen den
aanbouw van oorlogsschepen te verminderen,
maar thans zijn er wel zes marine-mogend-
heëen, waarmee te rekenen valt. En daarom
kunnen voorshands noch Engeland, noch
Frankrijk hunne uitgaven voor de vloot ver
minderen, hoezeer zij dit ook wenschen.
Het Lagerhuis nam in tweede lezing de
Appropriation-bill" aan.
De oorlog in Ooot*Azië.
Over den oorlog zijn de volgenuo berichten
Tsjifoe, 11 Aug. De ï.oqedojager, die hier
aangekomen is, is de Seckitelni. De machines
geraakten halverwege onklaar, waardoor het
scihip genoodzaakt wrmet eene snelheid van
twaalf knoopen to varen. Japanse he schepen
werden niet gezien.
De kapitein bevestigt het bericht, dat de
groote oorlogs ihepeu Port Arthur hebben
verlaten. Hijvoegde daaraan toe, dat deze
oorlogsschepen plan hadde.. in Wladiwostok
zich te vereenigen met het eskader, dat door
den aankoop van de Argentijnsclie oorlogs
schepen verkregen is. De torpedoboot en de
kaïnniiieerbooten blijven in Port Arthur.
Het laatste geschutvuur kwam uit Port
Arthur, waar de Japanner dagelijks met
de grootste nadruk aanvallend optreden. De
Japansche linie reikt van de Lo i -a baa. tot
zeven mijlen oostelijk van de haven.
De opvarenden van de Rechitelni berichten,
dat in de laatste vijf dagen granaten van den
Wolfsheuvel in de stad terecht komen en
verscheidene burgers zijn gewond. Een gra
naat heeft het olie-pakhuis onder den Goud
heuvel getroffen, dat vernield is, ondanks de
pogingen van 500 matrozen om het te red-
tien.
Het hospitaalschip Mongolia met1 vrouwen
en kinderen vergezelden de vloot.
Tokio, 11 Aug. Zeewaarts gedreven door het
vuur van de Japansche batterijen aan de
'kust, is de Russische vloot uit Port Arthur 'n
zee gegaan. Admiraal Togo was terstond bij
de hand en opende een ernstig gevecht, dat
duwde totdat den nacht inviel en gevolgd
werd door eene reeks aanvallen van Japan
sche toq>edo's. De Japansche vloot verwij
derde zich daarop en liet een wachtschip
achter om de haven in het) oog te houden.
Het wachtschip rapporteert, dat het bij het
aanbreken van den dag den iletvisan en de
Pobjèda zag, stoomende naar de haven.
Admiraal Togo vermeldt geen uitslag van
het govecht en ook geen verdewn van de
Russen of van de Japanners.
Tsjifoe11 Aug. Blijkens inlichtingen uit
ofiicieele bron, werden gisteren avond zestien
Russische oorlogsschepen in de nabijheid van
Tsjifoe gezien. Bevestigd wordt, dat de „Mon
golia" naar Sjanghai onderweg is. Het slag
schip „Kefvisan werd gedurende het jongste
bombardement van Port-Arthur zeventien
malen getroffen, doch niet de minste schade
werd aangericht.
De Japansche vloot richtte haar vuur op
de dokken, waar een honderd schepen liggen,
en op de plaats, waar het buskruitmagazijn
gevestigd was, dat onlangs is verplaatst.
De japanners hebben, naai" men bericht,
slechts een gering aantal zware kanonnen aan
landdie welke zij nu gebruiken zijn in
hoofdzaak van de vloot afkomstig.
Tsjifoe., 11 Aug Drie Japansche torpedo
jagers kruisen voor de haven, wachtende op
de „Rechitelni.' die nog de Russische oor-
logsvlag voert.
De Russische vloot vertrok van Port
Arthur op een i-itdrukkelijk bevel van admi
raal Skrvdlow.
Een officieus telegram spreekt tegen, dat
de Russische slagschepen „Pobjeda en „Ret-
visanbeschadigd naar Port Arthur terug
keerden.
Men bericht dat de Japansche krui6ei
„Kassagiin een gevecht ter hoogte van
Round-eiland in den grond is geboord.
Voordat het Russische eskader uit Port
Arthur vertrok, namen de schepen voor
raden, werktuigen en grondstoffen voor het
doen van herstellingen in.
Uit de kanonnen van de „Rechitelni zijn
de sluitstukken weggenomen.
Later bericht De „Rechitelni" is
onttakeld op verlangen van den Chineeschen
admiraal Sah.
Er wordt bericht, dat alle groote Russi
sche schepen met uitzondering van de
„Bayan" uit Port Arthur vertrokken zijn,
en dat zij op verren afstand schoten wisselen
met de Japansche vloot.
12 Aug. Twee groote Japansche tor
pedojagers zijn gisterenavond zonder lichten
op de haven binnen gevarenzij ankerden
op een kwart mijl afstand van de Rechitelni.
Eene afdeeling van de bemanning enterde
de onttakelde Rechitelni en sch-oot daarbij
de geweren af, waardoor een Rus gewond
werd. Toen de dag aanbrak, zag men nog
een derde Japansche torpedojager, die het
Russische schip uit de haven sleepte. Alle
torpedojagers zijn nu verdwenen.
De Japansche consul beweert, dat de Ja
panners onbekend waren met de onttakeling
van de Rechitelni.
Nadat geruimen tijd over alles wat in
Port Arthur geleurd is, een hardnekkig zwij
gen was in acht genomen, verneemt men n.u
plotseling van beide zijden tijdingen over
t geen daar omgaat. De Russische vloot is
naar buiten gekomen. Volgen de voorstel
ling van Russische zijde orti te trachten zich
te Wladiwostok te vereenigen met de sche
pen, van de voormalige Argentijnsche vloot,
die daar verwacht worden. De voorstelling
van Japansche zijde klinkt, andersvolgens
deze zouden de Russische schepen de haven
verlaten hebben, om het Japansche belege
ringsgeschut te ontgaan, dat hen al te zeer
bestookte.
Het kan best zijn, dat de beide voorstel
lingen elkander aanvullen. In afwachting
van de nadere mededeelingen daarover, dh
wel niet zullen uitblijven, wijzen wij er op,
dat reeds uit de officieele Russische bericli
ten over de gevechten van 26 tot 28 Juli
blijkt, dat de Russische vloot daaraan deel
nam. Onder de schepen, die deelnamen aan
de beschieting van de Japansche stellingen,
wordt de Retvisau genoemd, die ook i.i de
laatste telegrammen vermeld wordt. De Rct-
visan heeft vroeger ernstige beschadigingen
geledenzij zou dus zoodanig hersteld moe
ten zijn, dat zij weder zeewaardig is. Dat is
echter niet boven eiken twijfel verheven.
Zulke groot herstellingen, als de Retvisau
moest ondergaan, kunuen alleen in dokken
grondig uitgevoerd worden. - ort Arthur
bezit twee droogdokken en een drijvena
dok, die echter allen slechts eene lengte
voor schepen van gemiddelde grootte heo-
ben. De Retvisau kon dus in geen van 4eze
dokken gebracht wordenhet herstel zal
dus slechts vau voorloopigen aard geweest
zijn. Dat geeft niet veel vertrouwen, dat dit
schip berekgnd zal zijn voor eene z moeie-
lijkc onderneming als die, welke thans er
van gevergd worden. En er rijn meer sche
pen bij de Port Arthur-vloot. die in zulke
omstandigheden verkeren de Pobjeda is
daarvan ook een voorbeeld
Nog eene omstandigheid, die hierbij in
aanmerking komt, is dat in een bericht
van generaal Stoessel erkend wordt, dat de
Wolfsheuvel door de Russen ontruimd is
de Japansche overmacht dwong hen daar
toe. Deze Wolfsheuvel nu ligt, zooals reeds
eenigen dagen geleden werd geconstateerd,
iii het zuiden van de vesting, en wel daar,
waar het Tijgerschiereiland zich va.n het
vasteland afscheidt De Vossische Zeitung
merkt, naar aanleiding daarvan, op: „Of
schoon eenige ingenieurs voorspellen, dat
de Japanners vier weken zouden noodig heb>
ben om den Wolfsberg te versterken en ie
bewapenen, zijn de Japanners er toon reeds
in geslaagd meer dan c kanonnen op den
heuvel in stelling te brengenzij zullen
zich wel met. zandzakken bij de batterij-
bouw geholpen hebben De heuvels van hel
Tijgerschiereiland zijn overigens hooger dan
de Wolfsheuvel en de laatste zou bovendien
aan het vuur van de Russische schecps-
kanonnen van zee uit blootgestèh zijn. Een
aantal naar zee opgestelde zware kanonnen
van do Japanners zouden wel is waar ook de
Russische schepen last kunnen veroorzaken.'
Dit strekt tot bevestiging van de irnde-
dccling in de gisteren uit Tokio ontvangen
telegrammen, dat het Japansche belegerings
geschut de Russische vloot uit de haven
van Port Arthur heeft gedreven.
Waar bevindt z:ch nu de Russische vloot
Wat is er van haar geworden En wat is
nu het lot van de Japansche vloot, die haar
moest bewaken en wel geen werkeloos toe
schouwer zal zijn gebleven bij den uittocht
uit Port Arthur? Daarover vevkeere» wij in
volslagen onzekerheid. Een Japansch bericht
houdt in, dat gisteren morgen de Retvisan
en de Pobjeda gezien werden, naar de haven
van Port Arthur terug stoomende. Een be
richt uiit Tsjifoe spreekt dat tegen.
Zekerheid bestaat alleen over het lot van
één Russisch schipclen torpedojager Rechi
telni, die gisteren te Tsjifoe de tijding van
de vlucht van uo Russische vloot uit Port
Arthur is komen brengen. D:t schip is gis
teren op last van de Chineesche autori
teit onttakeld. Maar des avonds zijn er twee
Japansche torpedojagers gekomen en in den
loop van den nacht rog een derde, die heden
morgen hrt Russische schip hebben wegge
sleept
De correspondent -an de Temps seint uit
Liaojang van 10 dezer, dat men in het Rus
sische hoofdkwartier teruggekomen is van
het plan tot het ondernemen van een avon
tuurlijke offensieve beweging naar het zui
den en teruggekeerd is tot liet oorspronke
lijke plan, dat het eenige juiste is en dat be
staat in het eoncentreeren van de troepen
op een punt, dat tamelijk verwijderd is van
de Japansche colonnes. De Russen trekken
zich aan alle kanten terug en zij zullen
voortgaan met terug te gaan. Thieling (op
70 KM. ten noorden van Moekden gelegen)
kan eene zeer belangrijke plaats worden.
De ^.'etersburgsche correspondent van do
Lokal-Anzeiger seinde gisterenavondDo
Oostzee-vlooi gaat binnenkort naar het Verro
Oosten, waarschijnlijk den 16en Augustus.
EO Al AN
42 VAN
MORITZ VOH REICHENBACH
door
HEKMAN' LINO.
Onwillekeurig trad hij een schrede terug,
zijn verhit gelaat werd bleek en zijn blauwe
cogen zagen met onheilspellenden gloed haar
donker en dreigend aan.
„Wanda, wat beduidt dat?"
Maar zij was veel te opgewonden om zich
te kunnen inhouden.
„We moeten eindelijk weten, wat wij aan
elkaar hebben en daarom wil ik u zeggen,
dat ik niets dan afkeer gevoel voor het druk
ke uiete doen, waartoe ge mij hebt veroor
deeld en waarin gij zelf leeft."
„Hfthl. ge d'at van dien kladschilder, dien
Ferenzi
„Wart Ferenzi en ik te zomen hebben ge
sproken, is mijn zaak en niet do uwe."
„Ge ver gis! t u, 't is wel degelijik mijn zaak
on nu verlang ik van u te weten, wat er tus
schen u en hem gesproken is!"
Met gekruiste armen, hoog opgericht, bleef
Wanda staan en zag 'haar man zwijgend en
somlber aan.
Hij greep een liarer handen en klemde die
tusschen zijn fijne vingers.
„Wat werd er tusschen u lieiden bespro
ken, hier, op dit oogenblik?"
„Laat mijn hand los, je doet me zeer!"
„Wanda, ik wil de waarheid, de volle waar
heid r
„Die heb ik u' gezegd! Ik ben ongelukkig
met de onberispelijke handschoenen, waarin
ge mij hebt gewrongen, dat is de waarheid!"
„En Ferenzi?''
„Voor Ferenzi heb ik de meeste deelne
ming".
„Bn mij,? Hij heeft je lief, niet waar?"
Fred siste de vraag tusschen de opeen ge
sloten tanden door.
„Ge hebt geen recht daarnaar te vragen,
ge zijrt zijn voogd nietIk evenwel, ik heb
hem niet lief, maai' ik waardeer hem en..."
„En ik zal beletten, dat ge hem misschien
ook nog lief zult krijgen, den onbeschaam-
óen kef el, die t gewaagd heeft, u te zeg
gen Hij liep naar de deur toe.
„Frod
„O, de rest speelt tusschen Ferenzi en mij
af
Zij vloog hem na.
„Neon, Fred, dat is krankzinnigenwerk!...
Ge moogt niet..."
Hij duwde haar van zioh af en een belee-
digend woord klonk haar in 't oor.
Ah verlamd vielep haar uitgestrekte ar
men langs liet lichaam neer. Zij staarde op
dp deur, d1e haar man achter zich had dicht
getrokken, en luisterde naai" de zich verwij
derende schreden. Zij verkeerde in rade'oo
izen angst. Toen vermande zij, zich, deed de
deur open en spoedde zich eveneens naar
boven. Op de gang zag zij Fred uit Ferenzi'»
kamer komen. Hij liet de deur achter zich
open op de tafel stond een brandende lamp.
maar het vertrek was leeg.
„O. maak u maar niet ongerust over hora
dt armzalige vogel is gevlogen
„Frod, wat denk je wel? Ik ben geen eer
vergeten vrouw!"
Hii lachte schamper, liep langs haar heen
en ging zijn eigen kamer in, waarvan hij de
deur op slot deed.
Wederom zag Wanda naai" die deur. Op
dat oogenblik naatte zij Fred. Huiverend
wrong zij de iianden ineen en voelde opeens
den ring aan haar vinger.
„MijjU talismanO daarheen, daarheen
achtige vormen aan en verduisterde heden
en toekomst, hopeloos en reddeloos.
De kleine begon aacht te schreien, Wanda
bracht Hem tot bedaren. Toen verzonk ze
i\eer m haar somber gepeins.
„Als t kind sterft, verbreekt de laatste
i tand tusschen Frcd en mijZou het dan niet
beter zijn een verbintenis, lichtzinnig en in
I dwaling aangegaan, te verbreken, dan een
Bij het zachte licht, dat in de gang hing, doelloos leven naast elkander verder voort te
b!o:ik de steen van haar ring als een traan
op haar hand.
Wanda hoorde nu het. geritsel van een
japon aan het andere emde van do gang en
zag daarheen.
„Ben jij het, Anna? Wat is er?"
„Edmund kan niet slapen, mevrouw! Zijn
hoofdje gloeit zoo en nu wilde ik wat versch
water halen voor een compres."
„Goed, doe dat."
Wanda ging in de kamer van het kind en
Loog haar hoofd over liet bedje van den
kleine, die daar met een hoogrood gezicht en
blijkbaar koortsig lag heen en weer te woelen.
„Ik blijf van nacht hier", zeide Wanda,
toen de kindermeid terugkwam.
„O, dat hoeft niet, mevrouw; 't komt al
leen van de tandjes, dat hij' niet slapen kan,
en met koude eompresscn om liet hoofd
,,'fc Is goed, Anna, daar zullen wij. dan
beurtelings voor zorgen. Ik blijf hier op den
fateuil zitten, ga zelf nu maar een weinig
slapen, ik wek je wel, als het tijd is."
In hu:s was alles stil geworden en Wanda
hoorde niets anders dan het onrustig adem
halen van heb koortsachtige kind. In het
halfdonker van de kamer schenen de scha
duwen spookachtige gestalten te zijn en zoo
zag Wanda hier en daar dreigende handen
naai zich uitgestrekt. En ook voor haar ziel
ïiam het. leéd, dat zij te verduren had. reus
slepen?"
Langzaam kropen de uren om. Weder
stoud Wanda op en boog zich neder over het
kind om de koude omslagen te ververschen.
Er verscheen zoo iets als een lachje om den
mond van den kleine. Wanda voelde, dat de
koortshitte voorbij was; de adem ging weer
regelmatig" en bedaard en het kind sliep in.
Weder fonkelde de ring aan Wanda's vinger
I bi; het eerste, grauwe morgenlicht, dat door
I het venster naar binnen drong. De talisman
i Had h.ii dan werkelijk al zijn kracht verlo-
ren? Het kind zou niet sterven, en dan
Wanda knielde bij het bodie neder, haar
iicofd zonk op haar hand. Het was haar als
legerde zich een drukkend gevoel van pijn
op hoofd en hart. Slechts dit ééne herhaal
de zij telkens „Het kind blijft in leven
ons kind!"
Zachtkens trad het- dienstmeisje op haar
toe: „Maar mevrouw, het is al dag en u'
hebt m.ii in 't geheel niet geroepen'"
Wanda zag naar haar op. „Edmund' rit
weer beter /eide zij. Daarop liet zij;, bijna
'teren wil en dank, het hoofd achterover val
len tegen de rugleuning van haar fauteuil
en deed haar cogen dicht.
HOOFDSTUK XXXI
Het Was nog zeer vroeg in den morgen,
toen Fred aan den huisknecht vroeg, of mijn
heer Ferenzi ei- was, en deze met een d'om-
lachend gezicht vertelde, dat dc deur van
mijnheer Fcrenzi's kaaher wagewijid openstond
en dart al zijn goed er nog lag, met uitzon
dering van /,ij,n grooten flambard, maar dat
mijnheer zelf nergens te vinden was.
Fred liep naar buiten en de bedienden
zagen hem verwonderd na. Hoe gloeide zijn
hoofd1 Eindeloos lang üadden hem de wei-
n ge n chtelijke uren toegeschenen, die ver-
loopen waren, siuds hij van Wanda was weg
gegaan. Ook in zijn ziel waren de schadu
wen reusachtig geworden en het aanbreken
de licht had ze niet verdreven. Hij was naar
Luiten gegaan uit een lichamelijke behoefte
naar frnMche lucht. Hoe ook zijn gedachten
en redeneeringen waren geweest, het stond
nu weder bi' hem vast, dat hij niet Ferenzi
moait afrekenen. Maar waar was die man?
Fred wilde zekerheid hebben. Haastig een
bij hem opgekomen besluit volgend, sloeg hii
den weg m naar het station, in welks on
middellijke nabijheid zich een logement be
vond. Hij wist wel niet welke redenen Fe
renzi konden genoopt hebben, in dat 1 ge-
ment zijn nachtkwartier ot> te slhan, maar
wat vroeg hij naar redenen? Hij wilde dien
man hebben cn zocht hem, waar hij maar te
vinden zou zijn. Voor hij evenwel
iemand nog iets had gevraagd, vertelde
hem een spoorbeambte, dien hij tegen
kwam. uit eigen beweging, dat de schil
der met den nachttrein naar Berlijn
was gegaan en voor don heer Trantrnann
Fred's hoofdopziener - oen open briefje ha 1
nchtrrgelaten.
W ft