M°. 93.
3de Jaargang.
Dinsdag 4 October 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
FASTE F0RLAND.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.2S.
Idem franco, per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertcnticn, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
'8 morgens bij de Uitgevors in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C».
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
Van 1—5 regels f 0.75.
Elke regel meerO.IS.
Groote letten naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicbt
Een nieuwe vredes-conferenfie
Vijf jaren zijn veriaopen sinds de op initia
tief van den Czaar van Rusland bijeengeroe
pen Haagsche vredes-conferentie plaats had.
Tijdens de beraadslagingen uitte zich de
Luxemburgsohe staatsminister Von Byschen
als volgt,,De tegenwoordige conferentie is
de voorrede van een boek, dat men later
schrijven zal." En ziet, er is kans, althans
het denkbeeld is geopperd, dat men weldra
aan het eerste hoofdstuk van dit boek zal
beginnen.
Het is de President van de Vereenigde
Staten van Noord-Amerika, de heer Theo
door Roosevelt, die bij de ontvangst van een
deputatie van de te St. Louis gehouden bij
eenkomst der Interparlementaire Unie" ver
klaarde, dat het zijn voornemen was de mo
gendheden te polsen over het bijeenroepen
van een tweede internationale conferentie te
's Gravenhage.
Velen zullen met een glimlach of een
schouderophalen dit bericht gelezen hebben.
Nu, in de tegenwoordige tijdsomstandighe
den, terwijl Rusland, dat de eerste vredes
conferentie bijeenriep, een bloedigen oorlog
voert met Japan, een nieuwe conferentie be
leggen? 't Is al te dwaas
Zij, die zóó redeneerden, dachten misschien
dat men hier alleen met oen handige ma
noeuvre van Roosevelt te doen had, die door
zulk een denkbeeld te opperen zijn herkie
zing tot president zou willen bevorderen.
Maar dat neemt niet weg, dat het voorstel
door Roosevelt in allen ernst gedaan is en
dat daartoe gegronde redenen bestaan.
't Is waarte spreken van een vredes
conferentie, terwijl de slagvelden in Oost>-
Azië met bloed geverfd zijp, het is
moeielijk te rijmen. Evenwel, men moet
niet te veel nadruk leggen op het
woord vrede. Van een internationale
conferentie te verwachten, dat zij een
besluit zal aannemen, waarbij de mogend
heden den „eeuwigen vrede" aanvaarden en
hunne legers zullen afschaffen, is zóó on ge
rijmd, dat men het niet eens ernstig behoeft,
te weerleggen. De oorlog is een onvermijde
lijk kwaad, ten minste tegenwoordig nog, en
dat zal wel niet spoedig veranderen.
Iets anders is het echter, dat men mid
delen beraamt, om barbaarsohheden in den
oorlog te voorkomen en overeenkomsten
tracht te sluiten, die het uitbreken van den
krijig zoo lang mogelijk kunnen tegenhouden
en zoo mogelijk verhinderen.
Ontegenzeggelijk heeft de in 1899 te
's Gravenhage bepleite arbitrage-idee vruch
ten gedragen. Het denkbeeld heeft bij de
volken krachtig wortel geschoten en ook
bij de regeeringen. Er zijn contracten
gesloten tusechen verschillende mogend
heden, waarbij zij zijn overeengekomen
sommige verschilpunten aan scheidsrech
terlijke uitspraak te onderwerpen. Frank
rijk, Engeland en Italië zijp daarbij
voorgegaan, andere staten, waaronder ook
Nederland, dat trouwens reeds vroeger
zulk een verdrag met Portugal had
gesloten, zijn gevolgd. Ook heeft het Per
manente Hof van Arbitrage., dat te 's Gra
venhage zetelt, reeds in enkele gevallen uit
spraak gedaan in geschillen tusschen staten,
zoodat met eenige voldoening getuigd kan
worden, dat men sedert die conferentie van
1899 vooruit is gekomen.
Een bijeen roeping van een nieuwe inter
nationale conferentie is door de gewijzigde
tijdsomstandigheden zelfs zeer gewenscht.
Ter eerste conferentie immers zijn vraagstuk
ken aangeroerd, die toen niet tot een beslis
sing leidden, maar waarover men het toen
reeds noodig} achtte, dat zij op een volgende
conferentie zouden worden afgedaan?
Ook werd o. a. het besluit, waarbij ver
boden werd om in den oorlog springstoffen te
werpen uit luchtballons, slechts voor vijf jaar
van kracht verklaard. Hoogst wenschelijk is
het, dat een dergelijk verbod een langeren
geldigheidsduur krijgen zal.
Reeds tijdens de eerste conferentie was
men het er over eens, dat zij wel door een
tweede, of misschien wel meerdere gevolgd
zou worden. In do slotzitting van 29 Juni
1899 werd door de meeste sprekers op een
volgende bijeenkomst gezinspeeld, en zeide
baron d'Estournelles de Constant„Dit is
een begin geweest., het mag niet tevens het
einde zijn." En juist de oorlog tusschen Rus
land en Japan heeft de wenschelijkheid eener
voortzetting van het in 1899 begonnen werk
bewezen en levert stof genoeg, waarover
van gedachten kan worden gewisseld. Daar
is b.v. de quaestie der contrabande, waar
voor een internationale overeenkomst drin
gend noodig is. Thans verklaren de strijd-
voerende machten wat als contrabande be
schouwd wordt en kunnen door een éénzijr
dige verklaring den handel der neutrale lan
den met den anderen oorlogvoerenden staat
enorm nadeel toebrengen. De quaestie van
het aanhouden en onderzoeken van neutrale
schepen, moet nader worden geregeld. Voorts
drukte de Haagsche conferentie van 1899
den wensch uit, dat de rechten en plichten
der neutralen, de voorstellen betreffende den
eigendom ter zee, het vraagpunt over het
bombardeeren van open havens en steden
van uit zee onderwerpen wier actualiteit
niemand zal ontkennen op een latere con
ferentie onderzocht en geregeld zouden wor
den.
Ook de herziening van de Conventie van
Genève bleef in 1899 onafgedaan. De con
ferentie hoopte, dat de Zwitsersche regee
ring zoo spoedig mogelijk een speciale confe
rentie bijeen zou roepen tot herziening der
Conventie, die reeds dagteekent uit het jaar
1864. Tweemaal heeft de Zwitsersche regee
ring zich reeds van die opdracht pogen te
kwijten. Beide malen echter mislukte die po
ging zonder haar schuld. Het vorige jaar
werd de bijeenkomst op verzoek van enkele
mogendheden uitgesteld en dit jaar waren de
uitnoodigingen reeds weer verzonden, toen
het uitbreken van den oorlog weer een ver
hindering werd.
De Interparlementaire conferentie, welke
al sedert zooveel jaren voor het arbitrage
beginsel gestreden heeft, verklaarde ook in
haar vergadering te St. Louis, dat een bij
eenroeping van een twee zitting der Haag-
sche Conferentie gewenscht was. Djt besluit
heeft vermoedelijk bij President Roosevelt
den stoot gegeven om te trachten dien
wensch tot werkelijkheid te maken.
Dultschland.
Naar uit Do-rum aan de „Hanuoversche
Courier" bericht wordt, rijn gisteren de beide
Franschen, die onder* verdenking v an spion-
nage midden September gevangen, genomen
werden, weder in vrijheid gesteld.
Frankrijk.
Zondag heeft te Parijs een man'feetatie
plaats gehad ter herinnering aan Zola's sterf
dag. De betooging was op touw gezet door
de ,Xigue des droits de l'homme". Om 2 uur
gisterenmiddag werd de stoet geformeerd op
de Plaoe de la Trinité.
Een groote politiemacht was aanwezig om
de orde. te handhaven. Haar taak bleef tot
hiertoe beperkt en was zeer gemakkelijk. De
orde werd niet verstoord. Daar de minister
van biiinenlandsche zaken den prefect van
politie geadviseerd had om roode banieren
met opschriften in den stoet toe te laten,
was de voornaamste aanleiding tot wanorde
lijkbeden weggenomen.
Aan het hoofd van den stoet ging de depu
tatie der Ligue des droits de l'homme" met
een prachtige krans van orchideeën. Noch de
Pressensé, noch Louis Havat, noch Jaurès
waren echter aanwezig; de eerste was ziek,
de beide laatsten buitenslands.
Een aantal socialistische bladen waren
vertegenwoordigd door hare redacties. Er
werdc zeer veel banieren meegevoerd. Eerst
trok men langs het huis, dat. Zola in de rue
de Bruxelles heeft bewoond. Een jonge man
in den stoet riep, toen hij het huis pas
seerde „Leve de anarchieleve Caserio",
Zijn kameraden beduidden hem echter dat
hij liever moest zwijgen.
Zonder incidenten bereikte men om 3 uur
het kerkhof van Montmartre.
Italië.
Zaterdag heeft do pree dent van de Kaïn er
van afgevaardigden met het bureau der Ka
mer beraadslaagd over het verzoek der uiter
ste linkerzijde om de Kamer zoo spoedig mo
gelijk bijeen te roepen.
Deze bijeenkomst heeft de bijzondere aan
dacht getrokken, omdat het voor het eerst
was. dat het bureau der Kamer zich met een
dergelijk verzoek had bezig te houden. Tot
nu toe liet men de oplossing daarvan steeds
aan het kabinet over.
Wat daaraan nog meer gewicht gaf ia dat
de president, den heer Bianchier zich reeds
ten gunste van de inwilliging van het ver
zoek der uiterste linkerzijde had uitgespro
ken het scheen dus alsof het bureau zich
met het verzoek bezig hield tegen het advies
van het kabinet. Alle leden van het bureau
verklaarden zich tegen het verzoek eener ver
vroegde bijeenroeping en waren van oordeel
dat hier aiieen de president te beslissen had,
die zich ten slotte bij de andere leden van
het bureau aansloot.
Het plan van de drie groepen der uiterste
linkerzijde was duidelijk. Zij wilden in de
nieuwe zitting incidenten in het leven roe
pen, ten einde het kabinet te dwingen heen
te gaan, dan wel de Kamer te ontbinden.
Het is echter zeer goed mogelijk dat het
kabinet hen vóór is en den Koning een be
sluit tot ontbind' ng der Kamer zal voorleg
gen. De nieuwe verkiezingen zouden dan in
November plaats hebben.
Spanje.
De Figaro blijft volhouden, dat de Ko
ning van Spanje wel degelijik een bezoek aan
Parijs zal brengen, waarmee hij dan een reis
naar verschillende hoofdsteden zal aanvan
gen. Dit bezoek zou echter niet voor het voor
jaar plaats hebben, aangezien de Koning be
sloten heeft niet te vertrekken, eer de zit
ting van de Cortes gesloten is.
De Cortes zijn gisteren bijeengekomen.
Tot president van den senaat is de heer Az-
carraga benoemd. De herbenoeming van
Romero Robledos tot president der Cortes is
vrij zeker. In een bijeenkomst van de con
servatieve meerderheid beloofde Maura, dat
hij het programma, vervat de Troonrede
van het vorige jaar, zou uitvoeren en merkte
hij op, dat het opzeggen van het handelsver
drag met Zwitserland de herziening van het
tarief van invoerrechten en daarmee een on
derzoek van alle buitenlan^jschc handelsbe
trekkingen noodig maakte.
In liberale kringen hoopt men dat de beide
fractiën der partij rioli spoedig met elkaar
zullen verzoenen.
Salmeron, de leider der republikeinen, is
te Saragossa ernstig ongesteld geworden, ten
gevolge van overspanning. De geneesheeren
gaven hem den raad naar Madrid terug te
keeren
Oostenrijk.
In Oostenrijk schijnt aet niet mogelijk dat
een vertegenwoordigend regeeringscollege rus
tig vergadert. In afwachting van wat er ge
beuren zal ais de Rijksdag, weer bijeenkomt,
zijn nu in verschillende landdagen al vast
staaltjes van parlementaire onhebbelijkheden
vertoond.
In de Krain (Illyrië) is de obstructie in
vollen gang, en gaat het Slovenen tegen Duit-
fcchers. In Bohcmon twijfelt men er niet aan
of de zitting zal eindigen even als de vorige,
n.I. door een vervroegde sluiting tengevolge
van de obstructie der Duibschers.
ln Dalmatië verwacht men een stormach-
t ge ritting. daar de Croaten woedend zijn ox>
den gouverneur der provincie, baron Handel,
die tegen een aantal ambtenaren, die hem
op hun eerewoord kwamen verzekeren dat zij
een onbescheidenheid, die men hun verweet,
niet. begaan hadden, zeide: „Men weet wat
het eerewoord van een Dalmatiër beteekent."
In Tyrol beeft de regeering der landdag
nog n et bijeengeroepen, omdat zij een uit
barsting van het nationale gevoel jïer Itali
anen vreest, dat gekwetst is door de voor Inns
bruck genomen universitaire maatregelen.
In den landdag van Moravie wordt nog
geen obstructie gevoerd, doch daar maken de
socialisten, die de publieke tribune vullen, de
toraadslag ngen onmogelijk. Zij hebben ge
eischt, dat onmiddellijk de toekenning van
algemeen kiesrecht aan de orde gesteld zou
werden en hebben honderden roode strooi
biljetten. waarin zij hunne eischen hebben
op comd. in de zaal gestrooid.
De president, graaf Vetter, heeft toen d
ritting geschorst en wilde de tribunes doen
ontruimen. Toon do z'tting hervat zou wor
den. war on do socialisten nog op de tribune,
en begonnen zij weer leven te maken, waar
op graaf Vetter verklaarde, de z'tting liever
te willen opheffen dan de polit-e tusschen
b- d te laten komen. Do socialisten begroet
ten dri mededeeline mr* geroep van- ..wij
zullen e'kiar weerzien," en gingen, de Inter-
n-tionalo z'ngende. heen.
Marokko.
Te Parijs maakt men zich in koloniale krin
gen bezorgd over de jongste gevechten tus
schen de troepen van den Sultan van Ma
rokko en die van djn pretendent Boe Hama
ra en het stamhoofd Boe Amama. De thans
door den pretendent genomen vesting Kasba
Aioen-Sidi-Melloek had het 't vorige jaar uit
gehouden tegen de aauvallen van de opstan
delingen zij ligt halverwege tusschen Teza
en Oesjda, on de waarschijnlijkheid is dus
zeer groot dat de rebellen nu tegen Oesjda
en de Algerijnsche grens zullen optrekken.
Ongeveer 50 K.M. aan gene zijde van do
grens h xuden Fransche troepen op Marok-
kaansch geb'ed de bronnen van Ras-el-Ain
bezet en ook deze troepen loopen dus gevaar
van een aanval van de opstandelingen.
Do dikwijls officieus ingelichte Petit Pa-
riss en zegt dat de verleden jaar sterk ge
schokte ,nvloed van den pretendent opnieuw
is toegenomen doordat de Sultan de per
soonlijke belastingen, welke in geen 30 maan
den waren geheven, weer is gaan innen. Ver
der predikt Boe Hamara den heiligen oorlog
tegen Frankrijk, omdat dit. hem uit de dor
pen van Figig en uit Rascl-Ain verdreven
heeft. Verdere zegepralen van de opstand©
lingen kunnen dus gevaarlijk worden voor
Fnankrijk's aanzien in Marokka
Afghanistan.
De correspondent van Reuter te Pesha-
wur heeft een belangrijk bericht gezonden.
De Emir van Afghanistan heeft, bij gele
genheid van een plechtigen durban, ver
klaard, dat, hoewel Afghanistan in geval
van nood een millioen mannen onder de
wapenen zou kunnen roepen, het noodig is
gebleken om een staand leger te vormen
van 30,000 man. Elke soldaat zal een soldij
krijgen van 10 rupijen per maand, terwijl
ieder hoofd, dat honderd man aanbrengt,
tot officier wordt benoemd en ieder, die
1000 man aanbrengt, tot kolonel. Herst zal
versterkt worden en er zal een brug wor
den gebouwd over de Helmund bij Kanda
har.
Lord Kitchener heeft den Emir daartoe
den raad gegeven. Een deel van het nieuwe
leger zal te Herot in garnizoen komen; de
brug over den Helmund achtte lord Kitche
ner gewenscht, om op die wijze de marsch
van een Engelsch leger, dat den Emir te
hulp zou komen, te vergemakkelijken.
China.
De Parijsche editie van de New-York
Herald ontving verontrustende berichten uit
Paking. Sedert Mei zou zich een iederen dag
sterker wordende verbittering tegen de
vreemdelingen kenbaar maken in bet zuiden
van de provincie Tsjili, in het noorden van
de provincie Honan en in het westen van
Sjantoeng. Een nieuwe vereeniging overeen
komende met die der Boxers heeft zich ge
vormd en telt reeds zeer veel leden. De be
weging groeit snel aan, niettegenstaande het
oogsttijd is en de oogst zeer rijk is. De toe
stand is geheel gielijlk aan dien van 1900,
slechts met dit onderscheid dat de diefstal
len en rooverijen thans niet op rekening van
den hongersnood kunnen worden gesteld.
Ook de aaplakbiljetten, die deze vereeni
ging verspreidt, zijn volkomen gelijk aan die,
door middel waarvan indertijd de Boxerbe
weging werd voorbereid. Zij bevatten o. a. de
volgende zinsnede„Indien elk lid dertig
van deze biljetten verspreidt, zullen wij even
talrijk worden als de Boxers en kunnen op
17 October (den Cbineeschen nieuwjaarsdag)
alle vreemdelingen uit den weg geruimd wor
den".
Onder de leden dezer benden vindt men "be
ambten der regeering, Boeddhistische pries
ters en andere welgestelde en invloedrijke
Chineezen.
De diplomatieke vertegenwoordigers der
Vereenigde Staten, van Engeland en Frank
rijk hebben het ministerie van buitenland-
Uit het Noorsch
88 van
JONAS LIE.
Nu ik voor het koude nuchtere sta, zou
ik ook kunnen vragen waarom ik op de we
reld moet kruipen van den eenen steenhoop
uaar den anderen als een wurm met snel
vliegende vleugels, zoodat ik recht had
om te gelooven, dat mijn natuur was om
te vlieden.
Vraag, vraag maar gerust, Faste- Niemand
die u antwoorden) zal!
TTiiji nam den wieg tusschen de steile hel
lingen langs de strandheuvels.
Gij kunt evengoed) de zee tegen den Sva-
berg apbruisendie ondervragenHet
schuimt en dondert en bruist en wijkt te
rug als een sluier van kantHet is
schoon. Maar afschuwelijk, nuchter, zout-
kleuriggrauw is het water, wanneer liet zich
tegen de roteen verplettert; dan heeft
het niets gemeen met kant of met een re
genboog in den damp!
Wilt gij weten wat kracht is? Daar komt
er een aanrollen, zoo nuchter als de eeuwige
waarheid, terwijl het schuim opspat in heb
bekkeneen groote glazen golf, met wit
ten helm en wuivende pluim! Zij slaat zich
te pletter tegen een gescheurde klip, waar
zij weer afdruipt en afglijldt voortdurend
rusteloos dat is haar levensdoel.
Een priester met hooge puntmuts staat
daar en preekt bij het suisen van de zee
dan boven, dan weer ondier het water, nu
gieheel zichtbaar in lang© kleeding, dan
weer diep begraven, zoodat de woorden in
söhuim en damp veranderen
En verderop strijdt de branding een zwa
re n strijd met een vlakte, begroeid met zee
gras, waar het voortdurend fluistert en
suist: „Hss hsö
En de eene golf trekt zich fluitend, hui
lend, klappend terug rechtstreeks in de
omarming van een geweldig aaubruisenüie
andere
Ja, Faste, nu schijnt ge toch antwoord
te krijgenDe zee breidt zich uit tot een
wit, vierkant, schuimend doodslaken,
daar op den zandigen bodiem, in golvende,
vervoerende sohoonheidslijaien met gerand
boord versierd opborrelende tusschen de
kiezelsteentjes.
Plompplomp
Dab was weer het doffe geluid van de zui
ging bij de steile rotsvlakte. Het kwam re
gelmatig. met lange tusschenruimten. als de
branding zich een weg had gebaand hoog
over de steenmassa's en daarna weer weg
zonk.
Hij vermeed om er naar te kijken, stond
er liefst met den rug naar toe
.Daarheen wildie nij
Het was nog lioht, geen schemering
genoegHet liefst wilde hij door duis
ternis omgeven, in de duisternis wegzinken...
Het was iets, dat opdook en opstak aan
die zij|de, waar dé rots een kromming
maakt-
Hij moest er zich onwillekeurig mede be
zighouden, het onderzoeken, nader on nauw
keuriger
Een, oogenbhk zag het er bijpa uit al9
liet hoofd van een man
Nu dook het weer op er kwam ook
een schouder.
Hij^ stond stil, bleek van angst. Zou
daar reeds een lijk liggen te schommelen
vóór dat het zijne er lagZou hij daar
in den maalstroom met een broeder samen
liggen
Was hij waanzinnig geworden?... Zag hij
daar ach zelf? afschuwelijk, bleek en
doorknaagd
Hij staart met een Ijzig koude huivering
in heb rijk der dooden.
Nu duikt het daarginds weer op.
Een brokstuk van een wrak eon gebro
ken zijstuk van een boot. Een averijl als die
van hem zelf.En de wereld gaat haar gewo
nen loop!
Hij kon niet meer denken legde zich
vermoeid zwaar en vernietigd neer in een
kloof, waar de Skelberg beschutting bood te
gen den wind. Hij zat met den rug gedeelte
lijk togen de klip geleund.
De schemering spreidde zich als een dek
uit...
Wanneer de sterren kwamen, dan
De wind lispelde zacht, met onverstaanba
re woorden...
Hij zag weer de oude, bemoste steenen
bank, thuis in, het zomerhuisje têrug.
En daar bromde ook de hommel, met zwar
ten en gelen pels, dik en rond...
Nu krabbelde zij op een vet, kleverig po
pelblad... Zijj trachtte zich, zwaar en verza
digd, vast te houdenmaar moest zich los
laten... Zij zoemde galmend naar hem toe.
Waar was zij gebleven?... Hij voelde een
steek in den voet...
Nu zat hij weer op de gr oengeschilderde
bank, op de plaats bij het kerkpad...
Daar gingen zaj allen en zagen hem niet,
zoowel zij die aandeden hadden, als die er
geen bezaten.
Zonderling dat er hier zoovelen liepen...
Er moest zeker ergens een feest wezen,
ir. die kerk of
Zij gingen allen zwijgend
De geheele stad was bijna uitgeloopen
ouden en jongen, allen opgesierd de jonge
meisjes met slepen m troepen of twee aan
twee.
Hij zelf had een verbazend grooten voet
gekregen, en bij meende op te merken, dat,
wianneer hij de hiel op den heuvel zette,
het scheen of zulks een eigenaardige uitwer
king daarop had.
Hij verbeelde zich, dat hij hen zou kunnen
verhinderen in de straten te verdwijnen, wan
neer hdj met den voet op den grond
stampte.
Hij, probeerde het. probeerde het heel
zachtjes twee. drie keer...
Wendden Christin© en Mina en Tona zich
met om, juist toen rij de groote straat wa
ren ingegaan.
En ginds aan den anderen hoek draaiden
ook al twee of drie rich om.
Hij moest het nóg eens probeeren. En
©verai draaiden zij zich om. Zelfs de douane
inspecteur en Risting "maakten rechtsomkeert.
Hoe harder hij stampte, hoe krachtiger de
uitwerking was.
Hij begon op den grond te slaani met zijn
zware voetzool en zij draaiden rich hoe lan
ger hoe vlugger om. De eene troep na den
andereu zooals afdeelingen in een dans.
Hij bleef voortdurend hard stampen, re
gelmatig tot een wonderlijk opwekkende
melodie.
En vlugger. 9teeds vlugger draaiden allen
zich rou
HHj sloeg en sloeg en trapte en stampte
zoodat do voetzool klapte vlugger, steeds
vlugger.
Nu draaide hij alles om, als trapte hij een
spinrokken, sloeg ©n sloeg inet de reusachtige
voetzool, zoodat alles in de lucht rondsuisde
als een wilde wervelwind'.
Hij gevoelde zijn macht met een jube
lende overwinnaars vreugde, stampte en
stampte met de voetzool, die steeds groo
te r werd.
Hij ontwaakte met een angstkreet.
Ik ben toch niot de duivel Zelf gewor
den?!...
Wonit wr+olffd
