3<Ie Jaargang.
Woensdag 12 October 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MIJN GODFRIED.
w\ 101.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.35.
Idem franco, per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertenties, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers! VALKHOFF O.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN:
f o.ra.
0.19.
Yan 1—5 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Bene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Het Fransch-Spaanache verdrag over
Rüarokko.
Do inhoud van de dezer dagen tot stand
gekomen overeenkomst tu-:c.hen Frankrijk
en Spanje over Marokko is voor 't oogenblik
nog niet bekend. Het schijnt ook, dat de
openbaarmaking vooreerst nog niet te ver
wachten is. En althans zal die niet volledig
geschieden, want het verdrag bevat geheime
artikelen, die een bij uitstek bevoegde d v-
kundige, do onder voorzitter van de Fransche
Kamer Etienne, de ziel van de de geheele
overeenkomst noemt.
Wat is dan de juiste inhoud vain de over
eenkomst? Men kan daarnaar natuurlijk
slechts gissen, maar wanneer die gissing ge
daan wordt door een man, die het gezag ge
niet van den heer Etienne, dan kan men
daarop vrijwel afgaan. Hij heeft zich daar
over tegenover een modewerker van den
Temi>s aldus uitgelaten.
..Daar de politieke voorrang van Frank
rijk erkend is door Spanje door net feit van
zijne instemming met het Fransch-Engelsche
verdrag on in do eigen termen vain dat ver
drag (te waken voor de rust van Marokko,
het bijstand te verleencn voor alle admini
stratieve, economische, finamcieele en mili
taire hervormingen, waaraan het behoefte
heeft); daar aan den anderen kant de poli
bieke onschendbaarheid van Marokko met
bijzondere plechtigheid is verkondigd, on
derstel ik. dat de rechten van Spanje,
die „in hun omvang zijn vastgesteld/'
en d belangen van Spanje „die „ge
waarborgd" zijn, van uitsluitend eoono-
mischen aard zijn. Met andere woorden
ik denk, dat het, in een kring waarvan de
onderhandelaars de grenzen hebben moeten
bepalen, voortaan bepaald is, dat Spanje be
trokken zal zijn in ecne mate die onge
twijfeld eveneens bepaald is bij het econo
mische gedeelte van ons vreedzaam doordrin
g®1
„Politiek is er geen twijfel mogelijk Onzo
bevoorrecht© toestand naast den Sultan is on
betwistbaar. En daar dc Sultan voor en m
de verklaring is en „lijft souverein van zij®
rijk, en van zijn geheele rijk, is het duide
lijk, dat ons politiek privilege in zijn geheel
blijft bestaan. Daarentegen heb ik altijd ge
dacht, en denk ik neg, dat het rechtmatig ia
dat Spanje, dat rechten ontleent aan zijn
bezittingen in Noord-Afrika- en waarvoo
iedereen in Frankrijk werkelijk sympathie
voelt, voordeel trelct, dooi- er aan deel te
nemen binnen bepaalde geografische grenzen
van de economische ontwikkeling, die oude"
onze leiding zal worden ondernomen.
„Er is oen geheel programma vast te stc!
len. Er zullen havens te graven, bruggen te
bouwen, spoorwegen aan te leggen zijn. Het
is natuurlijk, dat in de streek, waar het be
langen heeft, Spanje van dait alles zijn deel
heeft. Het is natuurlijk, dat in de bestuurs
raden, die zullen worden opgericht voor al
die zaken, Spanje vertegenwoordigd wordt
„Ziedaar wat, volgens mij, de bedoeling
van de geheime artikelen kan en moet zijn
Wanneer deze onderstelling juist is, dan is
de tussohen Frankrijk en Spanje getroffen
regeling uitmuntend."
Zoo oordeelt deze Fransche staatsman. Van
zijn standpunt is het te begrijpen, dat hij de
getroffen regeling uitmuntend vindt. Frank
rijk bevindt zich hier in de rol van den gever
en dan is men altijd geneigd wat men doet
goed te vinden. Maar of ook de andere partij
bevredigd is, dat is -ne andere vraag. Aan
de Vossische Ztg. wordt daarover geschreven
„Het is mogelijk, dat Frankrijk bevredigd
is. Spanje is het zeker niet en kan het niet
zijn. Het heeft Marokko sints vier eeuwen
bc-schouwd als zijn voorbestemd gebied. Het
beeft in den loop van dezen tijd drie groote
oorlogen in het naburige land gevoerd en
roemrijke overwinningen bevochten, die in
de herinnering van het geheele volk voorb
leven. Het heeft daar kuststreken veroverd,
de Presidios, die het door alle wisselingen
van zijne politieke lotgevallen onwrikbaar
heeft vastgehouden. Ieder Spaanscihe staats
man sedert Ferdinand en Isabella heeft als
doel van Spanje's streven beschouwd, bij de
eerste gunstige gelegenheid, die vroeg of
laat onfeilbaar zou komen, van het groote
en rijke, althans voor ontwikkeling vatbare
land aan gene zijde van de straat van Gi
braltar bezit te nemen. En nu vallen de
luchtkasteelen op eens ineen en moet
Spanje inzien, dat het zijn 400-jarigen lieve
lingsdroom niet langer mag droomen. Frank
rijk legt de hand op Marokko. Engeland
geeft daartoe zijne toestemming voor de
twee goedkoope conoessiën, dat Frankrijk de
Afrikaansche kust van de straat van Gibral
tar niet versterkt en aan Engeland dertig)
jaren lang de handelsvrijheid in Marokko
waarborgt. En in de wijde wereld is er nie
mand, die bereid zou zijn Spaansohe aan
spraken tegen Frankrijk te ondersteunen.
Wat kan Spanje doen? Voor zijne rechten of
wat het- daarvoor houdt, met geweld opko
men Daartoe zou heden niet eens Dom
Quichot bereid zijn, wanneer hi; nog in dit
aardsche tranendal vertoefde. Pruilend in
een hoek gaan staan Dat zou op Frankrijk
weinig indruk maken. Er blijft dus niets
over dan den weg der onderhandelingen te
betreden. De Spaansclie regeering wist van
te voren heel goed, dat dezo weg slechts tot
teleurstellingen en vernederingen zooi led
den. Er was van Frankrijk toch niets van
beteekenis te krijgen. Marokko is voor
Spanje verloren en blijft dat, wanneer niet
na menschenleoftijden eene geheele verande
ring van den toestand der wereld intreedt.
Spanje moet met bitterheid tot de erken
ning komen, dat het overwonnen en ver
zwakt is en dat het keerpunt in de Marok-
kaansche toestanden juist werd bereikt op
het oogenblik, waarop het nationale aanzien
een voorbeeldeloo® lagen stand beeft bereikt.
De Spaansche regeering kon bij den tegen-
woordigen toestand van het land 't er niet
op laten aankomen met Frankrijk in onmin
te gerakenreeds met het oog op de terug
werking, die eene gespannen verhouding tus
sohen de monarchie van Alfonso XIII en de
machtige, thans zeer radicale naburige repu
bliek op do ontwikkeling der binnenland1
soke politiek van het schiereiland zou uit
oefenen. Zoo kwam het tot de onderhande
lingen en kwamen zij ten einde. Frankrijk
was voorkomend en beleefd. Spanje moest
zijne zuchten onderdrukken, hoe zwaar het
onvermijdelijke offer het ook viel. Vreugde
ondervindt het echter zeker niet over zijn
verdrag met Frankrijk."
Frankrijk.
Te Privas is tot lid van de Kamer van
afgevaardigden gekozen de ministerieele re
publikein Lcroy met algemeone stemmen. Bii
de verkiezing in 1902 had de gematigde repu
blikein eene aanzienlijke minderheid. Lerov
is in zijn program een voorstander van kerk
en staat gebleken.
tngelana.
De „Morning Post" deelt aan Reuters
bureau mede. dat zijl morgen zal bekend
maken, dat lord Milner vóór Kerstmis zal
aftreden.
De heer Jozef .lamberlain heeft verleden
Zaterdag Lauden verlaten tot het doen van
eene ontspanning9reis op het vasteland. Om
zijne rust niet te storen, zullen hem geen
brieven, van welken aard ook, gezonden
worden.
Zwitserland.
De raadkamer van het bondsgerechtsaof
heeft besloten den bedrijver van den aanslag
tegen den Russischen gezant Schadowsky, op
10 Juni j.1., den ingenieur Ilnicki, nog niet
naar de openbare terechtzitting te verwijzen,
en heeft de stukken tot aanvulling van net
onderzoek terug gezonden aan den rechter
van instructie.
Rusland.
De Keizer en, die Keizrin zijn gisteren te
Zarskoje Selo teruggekeerd.
De Keizer hoeft gisteren de benoeming
onder toeken d! van gen,öraal-majoor Ryd&ewski
tot assistent van den, minister van binnen-
iandsche zaken, hoofd der politie em com
mandant van het eerste eskader.
Schout-bij-nacht Jessen is tot bevelhebber
van het eerste eskader der vloot van den
Groeten oceaan benoemd.
Turkije.
De definitieve contracten over de con
cessie voor het leggen van de telegraafkabel
van Konstantinopel naar Constanza en voor
het spannen van een telegraafdraad over land
van Konstantinopel naar El Arisch, zijn door
de Porte en den vertegenwoordiger van de
Oost-Europeesche telegraafmaatsohaippij on
derteekend.
Midden-Amerika.
De Koning van Spanje is gekozen ris
scheidsrechter in het geschil tussohen de
republieken Honduras en Nicaragua.
De oorlog in Oost>Azië.
Van den oorlog zijn de volgende berichten
Tsjifoe, 11 Oct. Japanners, die gi:. .ca
Dalny verlieten, berichten, dat eene Japan-
ache afdeeling den 9. eene kleine stelling op
de Itsjan-heuvel aanvielen en daarbij een
gracht, die door den regen was gevuld, in
sampans overstaken. Do Russen boden gerin
ge,n tegenstand, maar la,ter werden de Japan
ners door de Russische artillierie gedwongen
de plek te verlaten.
Volgens een bericht van de Daily Mail
uit Tientsin is uit Nagasaki bericht, dat de
insluiting van Port Arthur door de Japan
ners steeds nauwer worat. Er is den Japan
ners veel aan gelegen, Port Arthur den 3en
November, op den verjaardag van den Mika
do, te nemen. Russische gevangenen verkla
ren, dat vele dooden onbegraven liggen bin
nen de vesting. De hospitalen zijn zoo vol,
dat de ge—onden aan boord van de schepen
in de haven gebracht worden. Het garnizoen
is tot 10 000 strijdbare mannen terugge
bracht. De b'okkade wordt strenger, de voe
ding wordt schraaler worden reeds paar
den geslacht.
Petersburg, 11 Oct. Een telegram uit Tsji
foe aan de „Nowoje Wremja" bericht, dat-
het garnizoen van Port Arthur den Gen dezer
een uitval deed eoi verscheidene door de Ja
panners bezette hoogten hernam
Petersburg, 11 Oct. Het Russische Tele-
graafagentschap bevestigt uit goede bron,
dat stadhouder Alexejew den Gen October
te Moekden is gekomen en terstond met
generaal Koeropatkin een onderhoud had.
waarop deze zich naar de troepen begaf, voorts
dat de troepen de aanvalsbeweging zijn be
gonnen.
Petersburg11 Oct. Generaal Koeropatkin
seintDo Russische en Japansohe voorpots
ten zijn thans in. voeling met elkaar op
k ano nschotsafstand
Een telegram uit Moekden aan de Birshe
wija Wjedomosti meldt, dat op 9 dezer een
artillerie-gevecht, plaats had, dat den gehee
len dag duurde. De Japanners trokken over
dc geheele linie terug.
Tokio, 11 Oct. Men verzekert, dat do Rus
sen tot den aanval zijn overgegaan. Zij «.rok
ken over de Hoen-ho, vielen generaal Koeroki
aan en namen eene stelling, die door de Ja
panners, nadat zij aanzienlijke versterkingen
hadden gekregen, werd hernomen.
De Russische opmarsch is niet geslaagd
de verliezen aan beide zijden zijn groot.
Deze berichten zijn intusschen niet offici
eel bevestigd.
Petersburg, 11 Oct. Een telegram uit
Moekden bericht,, dat Zondag den ganscheu
dag een artillerie-duel plaats ha<l, waarin aan
Russische zijde de rechtervleugel en het cen
trum betrokken waren De Japanners gingen
overal terug, door de Russen opgedrongen.
Tokio, 11 Oct. Bericht wordt, dat de Rus
sen met een groote macht de Hun-rivier zïjr-
overgetrokken en de Japansche stellingen
krachtig aanvallen.
De Japanners rukten in noordelijke rich
ting op met eene groote troepenmacht.
Men zegt dat een algemeen gevecht thans
begonnen is.
Londen, 12 Oct. De Daily Telegraph ver
neemt uit Sjanghai van den lienMen oe-
richt, dat Liaojang behouden werd door Nod-
zoe, d'e nadat Oyama en de staf van zijn
hoofdkwartier den terugtocht hadden bevo
len, hiertegen met kracht opkwam en huü
verzocht nog een nieuwe, beslissend* poging
te wagen. Men gelooft, dat Oyama en de
staf van zijn hoofdkwartier naar Japan zul
len terugkeeren en dat, als het Japanschè
leger de winterkwartieren betrekt, Nodzoe
het bevel zal overnemen.
Tokio, 11 Oct. De Japansohe kanonneerboot
„Heiyen" is den 18. September op een mijn
in de Duivenbaai geloopen.
Slechts vier manschappen zijn gered.
Tokio, 11 Oct. De „Hiyei", het den J8.
September in de Duivenbaai gezonken Ja
pansche kustvaartuig, zonk in den nacht;
twee onderofficieren en twee matrozen slaag
den er in een naburig eiland te bereiken, van
waar zij later werden afgehaald. De reet van
de bemanning, die uit 311 koppen bestond,
kwam om. Het vaartuig was te voren gedeta-
creerd voor een bij zonderen last.
Heit bericht van de ramp was tot nu toe ach
tergehouden; eerst lieden werd toestemming
verleend het bekend te maken.
Bij dc inspectie van het Oostzee-eskader
te Rerval 'heeft de Czaar tot de bemanning
eene toespraak gehouden, waarin hij de hoop
uitsprak, dat zij te zijner tijd even heldhaf
tig heb vaderland zouden dienen als hunne
makkers in het Verre Oosten hadden gedaan
en dat zij ""oor de Narjag en de Korjetz
wraak zouden nemen en den driesten vijand,
die Rusland in zijne rust gestoord heeft,
zouden verslaan. Op het pantserscuip Alexan
der III drukte de Keizer bovendien de hoop
uit, dat de bemanning zich den naam waar
dig zou toonen, dien het pantsersohip draagt.
Ondanks deze keizerlijke woorden, blijft
de twijfel bestaan, of nu het tijdstip voor
het vertrek van deze vloot werkelijk is aan
gebroken. Men bericht, dat de Hamburg
Amerika-lijn A" stoomschepen heeft gechar
terd om de vloot op hare reis van kolen te
voorzien, en dat 10 of 12 van deze schepen
reeds liggen te wachten bij de Can arische
eilanden. Daartegenover is door het Peters-
burgsche agentschap blijkbaar met opzet in
den vorm van een telegram uit Berlijn bet
bericht verspreid, dat het Oostzee-eskader
nog lang niet gereed is en dat zijn uitloo-
pen nog in 't geheel niet beslist is. Aan de
Frankf. Ztg. wordt als gerucht uit Peters-
burg gemeld, dat admiraal Rosjdestwenski
beslist weigert uit te loopen. Sommigen be
weren nu, dat h"i door een anderen admiraal
zal worden vervangen, terwijl anderen ge-
looven, dat de uitzending van het Oostzee-
eskader heelemaal achterwege zal blijrven.
De aankondiging van generaal Koeropat
kin, dat hij heb oogenblik gekomen acht om
van taktiek te veranderen en de aanvals
beweging tegen de Japanners te beginnen, is
als eene verrassing gekomen. Men had tot
dusver aangenomen, dat, gelijk tot dusver,
de Japanners door hun optreden zouden be
palen hoe de zaken op het öorlog&tooneel
verder zouden gaan. Van de Russen ver
wachtte men geen aanvallend optreden in
afzienbaren tijd, te meer omdat de vorming
van een tweede Mandsjoeirijsch leger was aan
gekondigd, waarvan het bijeenbrengen, naar
het heette, nog maanden zou eischen. De
Köln. Ztg. schrijft naar aanleiding daarvan:
Op het eerste gezicht ligt er veel raad
selachtigs in deze gebeurtenissen. De vraag
ontstaatHeeft Koeropatkin uit eigen ini
tiatief, op gronc. van de overtuiging dat hij
sterk genoeg is. het bevel gegeven om over
te gaan tot den aanval, of hebben ook dit
maal. gelijk bij het zenden van het korps
Stackelberg naar het zuiden, bevelen uit
Petersburg den doorslag gegeven? Koeropat
kin's loopbaan tot dusver geeft geen aanlei
ding tot de verdenking, dat bij hem de be
noeming yan den opperbevelhebber van het
tweede leger aanleiding kan hebben gegeven,
alles op ééne kaart te zetten. Voorloopdg
biedt zich nog geen inzicht in het ontstaan
van den Russischen opmarsch. Men moet
zich /oorshands er toe bepalen den algemee-
nen toestand te onderzoeken, of die bij-voor-
b at een Russischen aanval op de Japanners
doet voorkomen als eene avontuurlijke on
derneming al of niet.
In den slag bij Liaojang hebben beide
partijen zware verliezen gehad, de Ja
panners echter als aanvallers zeker de
grootste. Zij zelf geven op 21.000 man
dood en gewond tegen 15,000 Russen.
De versterkingen, die zij gekregen heb
ben, zijn echter reserveformatiën, die in
deugdelijkheid niet gelijk staan met de troe
pen van het actieve leger. Intusschen kuu-
nen zij wel dezelfde sterkte bereikt hebben,
waarmee zij bij Liaojang optraden. Bij Koe
ropatkin zijn sedert begin September aan
gekomen het eerste legerkorps en het zesde
4 Naar het Engolsch
VAN
JOHN STRANGE WINTER.
Ik was in dien tusschentijd naar de deui
gegaan, die op de plaats uitkwam. Het was
een donkere, stille nacht, en eerst kou ik
niets zien. Nelly volgde mij.
„Waar zijn de anderen.? vroeg zij, in do
duisternis glurende. „Wel, Awty, hier is de
merrie en staat Allen daar niet? Allen,
wat is er gebeurd?
Allen kwam uit de duisternis te voor
schijn, met een gezicht, zoo wit als een geest.
„Juffrouw Nelly,' zieide zij, op angstigen
toon; „ga naar binnen; het is hier geen
plaats voor u."
„Is er een ongeluk gebeurd?' vroeg Nelly,
want natuurlijk gingen wij geen van beiden
weg.
„Ik weet het nog niet, maar Jozef is licht
gaan halen. Daar is hij Ge moest liever naar
binnen gaan."
„Ik denk er niet aan," zeide Nelly, vast
beraden. „Is er iets met vader ge
beurd?"
Vóór Allen kon antwoorden, kwam Jozef
uit den stal, met de groote lantaren in dc
hand.
„Juffrouw Awty," zeide hij., klappertan
dend, „nu moest gij naar binnen gaan dat
is veel beter. Ik heb Rushforth gestuurd, om
Robbert te halen."
„Maar waarom? Is vader ziek? Wat is er
gebeurd?"
„Ik geloof, dat hij dood is, juffrouw," zei
de Jozef, met zijn gezicht trekkende en zijn
oogen vol tranendit. kon ik zien, omdat het-
licht uit de keuken juist op zijn gelaat viel.
Als uit éénj adem riepen Nelly en ik te
gelijk: „Dood! O, Jozef, het is toch niet
waar? Waar is hij? Laat ons naar hem toe
gaan."
Hij is in het wagentje, juffrouw," ant
woordde Jozef, zoo goed als zijn levende
lippen het hem veroorloofden.: „heelemaal
in elkander gedoken. De merrie heeft hem
te huis gebrachtdie heeft het verstand van
een mensohIk stond aan de bocht van den
weg te wachten, en daar zie ik ze op een
sukkeldrafje aankomen, en omdat juist de
maan een oogenblikje te voorschijn komt
zie ikdat er niemand op den bok zitik
loop zoo hard, ik kan er naar toe en vind
den meester onderin liggend, en zeker zal
hij nooit meer uitrijden!"
Ik had nog nooit een doode gezien, maar
toen Jozef dc lantaren over het wagentje
hield, zag ik dadelijk, dat hij gelijk had.
Het was vreeselijk. Vader, die altijd zoo
keurig netjes geweest was, met een hartelijk
woord en een vriendelij'kon glimlach voor
iedereen, daar zoo te zien liggen, beklemd in
de ruimte tussohen den bok en het slijkbord.
Tot op heden weet ik nog niet, hoe zij hem
er wit gekregen hebbenmaar ik oenk, dat
zij de merrie van den wagen hebben gespan
nen, en dat zij, toen de dissels naar de laagte
waren, er vader, zoo goed zijl konden, uitge
licht zuillen hebben. Weet gehet was zoo
vreeselijik donker, ofschoon er een maan ach
ter de wolken was.
Zij droegen hem naar de keuken en haal
den brandewijn met water, waarna Jozef de
merrie weder voor den wagen spande en om
den dokter reed. Maar het kon met meer
helpen. Die lieve vader was dood, onher
roepelijk dood! Nooit meer zou hij zijne
oogen openen of tot ons spreken, en Nelly
en ik bleven maai- naar hem staan kijken en
hielden elkanders handen stevig omkneld.
Toen. in die vrecselijke stilte, alleen afge
broken door 'de snikken der drie vrouwen
hoorden wij de voorkamerdeur opengaan en
moeders z achten voetstap op den glad gewre
ven vloer van de vestibule.
„Is er iets aan het handje met de keuken
meid?" riep zij, en waarschijnlijk was zij
van plan naar boven te gaan.
De meid barstte weer in tranen uit; maar
Nelly en ik liepen naar de vestibule. „Lieve
moeder," zeide ik. mijne armen om haren
hals slaande, „er is iets verschrikkelijks ge
beurd. Wij! weten niet, hoe we het u moeten
vertellen."
Zij duwde mij een. weinig achteruit, zóó
dat zij mij in het gezicht kon zien, en vroeg:
„Is er iets mei vader niet goed? Is er een
ongeluk gebeurd?"
„Neen, geen ongeluk, moeder," antwoordde
ik. als van zelf.
Zij zag mij een oogenblik ongeloovig aan.
„Waar is hij zeide zij daarop, zachtjes; toen
duwde zij mij op zijde en liep met vasten
tred regelrecht naar de keuken.
Men had de groote vierkante tafel afge
trokken en vader op het haardkleed gelegd
met de kussens van. den grooten gemak
stoel uit de beuken onder zijn hoofd. Moeder
knielde naast hem neder... „Phil!" riep zij,
..Phil!"
Maar het bleeke gelaat bewoog zich niet
meer. Voor het eerst in drie-en-twintig jaar
bleven zijne ooren doof voor het geluid van
haar stem.
Zij scheen als verlamd. Zij verlangde niets
en zeide niets. Zij hield slechts zijn arme
ontzielde hand vast en zonk naast hem ne
der, als in afwaahting van hetgeen, er verder
gebeuren zou.
Na een paar minuten kwam de dokter bin
nen
„Dit is een zeer treurige zaak," begon hij,
en ik geloof werkelijk, dat hij Jozef op dat
oogenblik maar half geloofd bad. Toen
keek hij naar vader, en hij schrikte. Hij ook
knielde naast hem neder, voelde zijn pols,
raakte zijne oogen aan en legde de hand op
zijn hart. „Geef mij den spiegel eens aan,
zeide hij tot Allen hij hield dezen vervol
gens voor vaders mond.
Neen, er was niet het minste bewijs van
vocht op de heldere oppervlakte tc zien, ©n
dokter Jefferson schudde treurig het hoofd.
„Mevrouw Nugent." zeide hij zeer vrien
delijk tot moeder, „ik had gaarne, dat gij
met mij mede naar de voorkamer gingt."
Moeder zag op. „Dokter," zeide zij, ,kukit
gij niets voor hem doen?"
„Liev© mevrouw, God heeft al liet moge
lijke reeds voor hem gedaan; hij is reeds
langer dan een uur dood. Waarschijn'ijk leeft,
hij niet geleden nog niet. zooveel als een
speldeprik. Te oordeelcn, naar hetgeen Jozef
vertelt van de wijze, waarop men hem ge
vonden heeft, zou ik zeggen, dat 1 ij; niets
gevoeld heeft dan een kleine bezwijpring. Als
gij stilletjes in de voorkamer blijven wilt
zal ik hem naar de bibliotheek laten vervoe
ren en zorgen dat al het noodige verriebt
wordt."
Ik had moeder vóór dien tijd nooit zoo ge
zien. Tot nu toe wtas zij- altijd met hart en
ziel bezig geweest, alles schikkend en be
stierend, wat ïn de huishouding omging. Nu
scheen zij geen zenuwen of kracht te bezit
ten. Zij liet zich door den dokter ophelpen
en wegleiden. Hij- wenkte Nelly en mij hein
te volgen, hetgeen wijl deden.
„Houd haar nu in de kamer," zeide hij
zachtjes tot mij. „Ik kom, zoo spoedig ik
kan terug; we kunnen hem daar niet laten
liggen. Ik heb den jongen weggestuurd, om
mijn vrouw te halen."
..O, dat is werkelijk lief van u," zeide ik
dankbaar.
Wordt vervolgd.