Maandag 17 October 1904. BUITENLAND. FEUILLETON. MIJN GODFRIED. W\ 1«6. 3d< Jaargang. RSFOORTSCH DAGBLAD. A BONNE M ENTSPRIJS Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25. Idem franco per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertcntiên, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nar 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Co. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÊN: t a.m. 0.15. Van 15 regels Elke regel meer ...a> Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicbt. fle nieuwe Russische nederlaag. Den 2en October kondigde generaal Koe- r opat kin door zijne bekende legerorder zijne troepen aan, dat de aanvalsbeweging zou be ginnen. Den 7en October begon de groote slag. die in het gebied tusschen Moekden en I/aojana in gang is. Maarschalk Oyama heeft namelijk den Oen October bericht, dat sints twee dagen zijn rechtervleugel werd aange vallen, waarom hij daarheen versterkingen gezonden had, en dat ook het centrum en de linkervleugel in den strijd gewikkeld waren. Tn een bericht van 11 October meldde de Japansche opperbevelhebber, dat de Russen eene algemeene voorwaartsche beweging had den ondernomen, waarom ook hij een algc- meenen opmarseh bevolen had, die in een breed front geschiedde langs den spoorweg bij Jentai. Het is den Japanners spoedig gelukt de aanvalsbeweging van de Russen tot staan te brengen. Dc hevigheid van den aanval verflauwde, 011 daarna haddon de Japanners gelegenheid om op hunne beurt tot den tegenaanval over te gaan. De aanval van de Russen gold de hoogden, die de kolenmij nen van Jentai in hurt schoot bergen. Die hoogten zijn van gewichtige strategische en fcaktische beteekenis. Zij vormen als 't ware eene natuurlijke citadel, die niet alleen bet gebied tusschen de beide in deze dagen v^ol genoemde rivieren Taitse en Hoen be- heerscht, maar ook den weg en den spoor weg tusschen Liaojang en Moekden en daar mede de toegangswegen tot deze beide ste den, die het doel zijn van de operation der heide vijandelijke legers. Met het misluk ken van de Russische aanvallen op den Jen tai berg. die het centrum was van de Japan sche .stellingen, was ook hot niet-slagen be zegeld van den Russisohen aanval tegen den linker (westelijken) Japanschen vleugel, die zich ten westen van den weg en den spoor weg ontwikkelde, maar door de Jentai ber gen werd beheerscht. In het oosten was het streven van de Russen Koeroki te Over vleugelen. in de flank te vallen en zijne stel ling oir te trekken. Maar ook deze operatie is blijkbaar mislukt. Zoo is deze Russische aanvalsbeweging over de geheele linie verijdeld. Niet alleen dat de aanval der Russen tot staan gebracht is, voor den Jay nschen tegenaanval zijn de Russen moeten terugwijken. En terwijl van den strijd bii Liaojang, nu vijf weken ge leden, met recht kon warden gezegd, dat de Japanners hunne overwinning duur gekocht hadden, zijn ditmaal de verliezen grooten- deels aan Russische zijde geleden. Maarschalk Oyama schatte eergisteren de verliezen van de Russen op 30,000 man. De meer gedetail leerde berichten geven een nog hooger cijfer aan; zi:, vermelden het verlies van Maandag als 6000, Dinsdag 12.750, Woensdag 7615, Donderdag 10.000. Van die vier dagen te za- men is het totaal-cijfer dus ruim 37.000 aan dooden en gewonden. En daarmee is men nog niet aan het einde Waardoor hebben de Russen zich die vreeselijke nederlaag op den hals gehaald? De Neue Freie Pr esse schrijft daarover: ,,Het is nu wel boven allen twijfel verheven, dat de Russische aanvalsbeweging met on toereikende midden en op overijlde wijze ondernomen is. Het motief voor zulk een do1, er op los gaan kan slechts in overwegin gen gezocht worden, die ver afliggen van wat het eigenlijke doel der operatiën moet zijm, het verslaan van den vijand. Inderdaad moe ten het politieke motieven en de bezorgd heid over het lot van Port Arthur geweest zijn, die de toongevende Petersburgsche kringen bewogen hebben, aan Koeropatkin het bevel tot den aanval te geven. De toe stand. van Port- Arthur schijnt werkelijk wanhopig te zijn. Wel behoeft men aian de ijsëlijke berichten van branden en van de groote kindersterfte in de vesting nu juist geen absoluut geloof te schenken. Er zijn volstrekt geen kinderen meer in de vesting, en het aantal vrouwen bepaalt zich tot een tachtigtal, die als verpleegsters werkzaam zijn. Het zal de bezetting wel niet aan moed en volharding ontbreken, en ook leeftocht is nog voorhanden. Daarentegen schijnt er groot gebrek aan munitie te heerscken, het geen te begrijpen is wanneer men in aan merking neemt, dat Port Arthur zich eigen lijk reeds meer dan acht maanden verde digt en dat de laatste munitietrein onmid dellijk vóór de insluiting van de vesting aan de landzijde daarbinnen gekomen is, terwijl in den laatsten tijd eenigie scheepsladingen munitie door de Ja-panners zijn opgevangen. De aanvalsbeweging van Koeropatkin was dus eigenlijk niets anders dan eene nieuwe poging tot onzet van Port Arthur, die moest mislukken omdat zij met onvoldoende mid delen ondernomen werd." Wat. zullen de gevolgen van deze nieuwe nederlaag der Russische wapenen zijn? Die zullen wellicht zich spoediger doen gelden dan men tot dusver geneigd was aan te ne men. Kenschetsend voor de stemming, die in Petersburg is ontstaan onder den eersten indruk van de ongunstige berichten, die de vorige week heeft ge bracht, is het, dat over de vraag der vredesbemiddeling eene levendige polemiek ond.r de dagbladen der Russisch© hoofdstad is ontstaan-en dat het Journal de Saint-Pe- tersbourg, hot officieuse orgaan van het de partement van buitenlandsche zaken, wel de gedachte venverpt van de mogelijkheid van 't herstel van de vrede, maar dit toch niet doet in zoo krasse termen al9 het vroeger daarover placht te bezigen. Het bepaalt zich er toe te herhalen, dat de Russische regee- ring geen vreemde inmenging zou dulden. Er zal wel door niemand aan gedacht wor den, aan Rusland eene bemiddeling, die het niet mocht wenschen, op te dringen. Maar voor d-; niet ij den strijd betrokken staten kan het tamelijk onverschillig zijn of de vrede tot stand komt door rechtst-reeksch overleg tusschen Rusland en Japan of wel door de bemiddeling van derden, wanneer er slechts een einde komt aan het nuttelooze bloedvergieten in het verre oosten. Zuidwest-Afrika. Berlijn. 15 Oct. Gouverneur Leutwein ont ving in Rehoboth bericht van de oorlogsver klaring van Hendrik Wit'booi, die volgens de verklaring van Witbooi geschiedde omdat de Duitschers zinnen op de ontwapening van de inboorlingen. Oe oorlog in Oost-Azië. Van den oorlog zijn do volgende berichten Petersburg, 10 Oct. Het Russische tcle- graaf-ageutschap bericht, dat stadhouder Alexejew naar Charbin teruggekeerd is. Tokio, 15 Oct. Generaal Okce heeft gisteren nog tien kanonnen meer vermeestord. De hevige strijd duurt voort. De oorerspondent van Reuter bij het leger van Okoe seint zonder datum, via Foesan 13 i dezerDe uitvoerige rapporten van de divs- siën schenken aan de gisteren door het lin- ker leger behaalde overwinning e^ie ver hoogde beteekeuis. Er zijn 24 Russische kanonnen buit gemaakt toen de terugtocht begon, eu verder vele geweren. De Russen leden in de tegenaanvallen zware verliezen. Het verlies van de Japanners is veel geringer. Het voorwaarts rukken duurde den gan- schen dag voort. De Russen wijken terug. Tokio, 1* Oct. Okoe bericht, dat zijne ver liezen aan officieren op 10, 11 en 12 dezer waren 4 gedood. 31 gewond 2 vonnist. Tokio, 15 Oct. zeven uur des avonds. Een rapport van maarschalk Oyama schat de ver liezen van de Russen op 30,000 man De slag duurt voort, maar de Russen zijn op den terugtocht. Het is klaarblijkelijk, dat Kooi o- pahkin eene verpletterende nederlaag zal lij den. Petersburg, 15 Oct. De generale staf spreekt het gerucht omtrent den terugtocht' naar Moekden tegen en verklaart dat de Rus sische troepein heit gevecht voortzetten. Petersburg, 15 Oct. Generaal Koeropatkin bericht dd. heden aan oen Keizer: In den nacht op 14 October overvielen de Japanners met eene aanzienlijke macht het korps dat bi» de Sha-ho aan den Groo- ten Mandarijnenweg stond. Eenige aanvallen werden afgeslagende laatste aanval der Japanners had echter succeshet centrum van genoemd korps werd doorgebroken. Te gelijkertijd ontbrandde de strijd op den rechtervleugel von het daaraan grenzen de korp6. Dc waarschijnlijkheid, dat h t centrum van onze geheele stelling verbroken zou wor den, bracht de naburige afdeeliugen in ge vaar en zou hen kunnen noodzaken tot den terugtocht. Ten einde de afdeelingen op den Giooten Mandarijnenweg te ondersteunen, werden in allerijl eenige bataljons daarheen gezonden. Door dezen versterkt, gingen onze troepen tot den aanval over, waarin zij slaagden het dorp Sjahopo te heroveren en de vroegere stellingen weder te bezetten. De Japanners, versterkt door hunne reserven, verdreven ons opnieuw uit het dorp Sjahopo. Ik zond toen mijne reserven daarheen. Wederom gingen wij tot den aanval over en na. een hardnek- kigen strijd slaagde ik er in Sjahopo opnieuw te bezetten en de Japanners tot op twee wer sten van dit dorp terug te dringen. O onzen rechtervleugel was de toestand langen tijd hoogst ernstig. Onze troepen wer den in het front aangevallen en tevens werd de rechtervleugel omgetrokken. Dc afdeeli ngs chef liet toen de detachementen oprukken, die trapsgewijs achter het front waren opge steld deze tastten hunnerzijds de Japanners in de flank. Verschillende dorpen werden door ons genomen. De rechtervleugel behield zijne stellingen aan de Sha-ho. De stellingen van de troepen bij ons centrum waren, in vergelijking met' die van de andere troepen en de geheele stelling, aan- merke'ijik vooruitgeschoven Daarom waren reeds bij voorbaat stellingen gekozen op ge- -kc li'u met die van aen rechtervleugel en ten deele versterkt. Na een verbitterden strijd trokken de troepen op deze stellingen terug. Onze troe en streden drie dagen onafge broken. Vele regimenten hebben in drie nach ten niet geslapen. Desniettemin hoop ik, vol vertrouwen, dat zij in staat zullen zijn den strijd vol te houden. De verliezen van de Japanners moeten zeer aanzienlijk zijn. Petersburg, 16 Oct. Onder dagteekening van den 15en bericht generaal Koeropatkin verder De nacht op 15 October verliep rustig. Omstreeks negen uur den ochtend werd 'b merkt dat vijandelijke colonnes in tame lijk open formatie op onze stellingen aan den batterijen openden het vuur op deze colon nes. De bevelhebber aan den linkervleugel meldt, dat de vijand daar aanzienlijke ver sterkingen krijgt, gelijk ook bij Liaojang het geval was. Gbteren barstte tengevolge van het hevi ge schieten een krachtig onweder los met zwaren regen en hagel. De wegen zijn slecht geworden. de rivieren zip gestegen. De algemeene order voor alle troepen blijft onveranderddat zii den hardnekkig- sten tegenstand moeten bieden. Zoo juist, wordt b'richt. dat aanzienlijke Japansche strijdkrachten den spoorweg over trekken van het Westen naar het Oosten." Petersburg, 15 Oct. Aan het telegraafagent- sehap wordt heden uit Charbin gemeldMen zegt, dat de volle zwaarte van het gevecht van den 14cn neerkwam op het 17e leger corps, dat dank zij de tijdige ondersteuning, die het ontving van het zesde corps, al zijne stelliugen kon behouden. Naai' men ver neemt, sloeg n onze troepen zes aanvallen af de Japansche artillerie moest driemalen het vuren staken. Onze verliezen zijn, naar ge raamd wordt, zeer groot. In den avond van den 14en kwamen hier de eerstj gewonden aan. Het gevecht duurt nog voort. De eerste afdeeling van de vierde Dousche Kozakkendivisie is aangekomen. Londen, 15 Oct,. Het Japansche gezantschap maakt het volgende telegram van maarschalk Oyama bekeijd Vrijdag werd over het geheele front van al onze legers de vijand gedreven naar den rechteroever van dc Shaho. Derhal/e is c't aanvalsplan grondig verijdeld. Do verliezen van den vijand worden ge raamd op meer dan 30,000 man. Dond da? werden 2000 lijken door onze mannen begra ven. In de buit is begrepen een groot aantal geweren en munitiewagens enz., behalve de reeds vermelde kanonnen. Tokio, 15 Oct., 8 uur des avonds. Van maarschalk Oyama züin berichten ontvangen, waarin zeer omstandig de laatste gevechten worden beschreven, met vermelding van tal van onvindbare namen. Aan het slot zegt de opperbevelhebber, dat van 10 Oct. tot 14 Oct. de uitslag van den strijd over de geheele linie gunstig was voor de Japansche wape nen ,,De vijand was in aantal sterker dan wij; hij is echter niet alleen geslagen, maar wordt ook krachtig achtervolgd. Wij dringen de Russen tegen den linkeroever van de Hoen- ho en brengen hun daarbij zware verliezen toe. Wij hebben moer dan dertig kanonnen buitgemaakt en het aantal der krijgsgevan genen beloopt eenige honderden. Ln één woord het doel van den vijand is totaal ver ijdeld, zijne aanvallende beweging is geheel mislukt. ,,De verliezen van den vijand kunnen niet minder dan 30.000 man bedragen. De oor logsbuit omvat, behalve de kanonnen, een ontzaglijke hoeveelheid munitie-wagens en tallooze geweren. ,.De verliezen aan onze zijde bedroegen op 11 en 12 October 15 officieren gesneuveld en 46 gewond, alsmede 1250 soldaten." Tokio, 16 Oct. Alleen voor het front van Koeroki hebben de Russen 4500 gesneuvel- Grooten Manoariinenweg aanrukten. Onze den achtergelaten. Hunne verliezen daar worden op 20.000 man geschat. Generaal Okoe meldt, dat hij vóór hot ge vecht op den 14en 2000 Russen begraven vond. In de elkaar opvolgende berichten stijgt het verliescijfer der Russen gedurig. De berichten van de generaals Nodzoe en Okoe zijn nog onvolledig, maar alles duidt aan, dat de raming van maarschalk Oyama (30.00^ man verliezen) ver beneden de wer kelijkheid blijft. Elf uur voormiddagsGestadig komen nieuwe berichten van het front. Volgens de gebruikelijke berekening op grond van het aantal gevonden lijken, kan worden aange nomen, dat in de gevechten van 14 en 15 Oct. de verliezen der Russen meer dan 40.000 man moeten hebben bedragen. De Jar panache verliezenlijst komt bij gedeelten in, maar is klein in vergelijking met de Rus sische. De verliezen van generaal Okoo van 10 tot 14 Oct. bedragen 2500 gesneuvelden en gekwetsten met inbegrip van de officie ren. Eén uur namiddagsEen bericht over de Russische verliezen, te middernacht ontvan gen, zegt dat blijkens rapport van het mid denleger den 13en Oct. 150 man gevangen zijn genomen de gesneuvelden, voor zoover men z kan nagaan, zullen dien dag wel 500 hebben bedragen. Den 14en Oct. bedroegen de gesneuvelden duizend en worden honderd gevangenen gemaakt. Het aantal der veroverde geweren, kanon nen en wagens wordt nog opgemaakt. Het aantal gesneuvelden, die de Russen hebben achtergelaten voor hot front van het middenleger, wordt geschat op 2500; het to taal der gesneuvelden van den vijand be draagt, voor zoover bekend is, reeds 8550, doch in dat cijfer zijn niet begrepen de ver liezen van den vijand in het hevige twee- daagsche gevecht op 14 en 15 Oct. Boven dien zijn niet alle gesneuvelden door onze legers gevonden en dus zal de vijand wel meer dan 10.000 dooden op bet slagveld heb ben achtergelaten. Moekden16 Oct. Gisteren was er een stil stand in den strijd, maar heden werd de veldslag voortgezet op den rechtervleugel van het leger, tien mijlen zuidwestelijk van hier. Het is nu zeker, dat het leger in staat is zich uit de moeielijkheid te redden. De verliezen van de Russen bedragen 30.000 man. De huidige slag is grooter dan die bij Liaojang. De Russen treden heden aanvallend op aan den rechtervleugel. Londen, 10 Oct. Router's correspondent bij het Russische rechterleger meldt van den 15en Na zes dagen hevig strijden, heviger dan de strijd om Liaojang, zetten de Russen den terugtocht voort. De Japanners drijven nu een wig in het Russische centrum. Het hevige vuren veroorzaakte een zwa ren hagelstorm en regenslag. Het slagveld is een onbegaanbaar moeras geworden, waar in beide legers blijven steken. 8 Naar het Engelsch VAN JOHN STRANGE WINTER. In het begin scheen het genot, om in een nieuw huis te wonen want het was nieuw tot alle practische doeleinden ons allen bezig te houden en tot op zekere hoogte te amuseeren I Meta droeg zorg voor de bloemen Meta was op hare manier een heele tuin man en ook voor den tuin, een weinig door Christine geholpen. Ik hield de zit kamers in orde, en Nelly nam de geheele op voeding vam onze drie zusters op zich, ter wijl ik haar muziek zou loeren. In het eerst voelde Meta aoh zeer gewichtig als meeste res over de broeikas, en Christine had er grooten schik in, om haa.r aan de slaapka mers te helpen, terwijl Baby, wier taak het was al de karaffen der w'aschtafels helder te houden en met gefiltreerd water te vullen niet onder deed voor een handig, aardig ka mermeisje. Maar et duurdo niet lang! Moe der ging voort haar eigen bed op te maken en do slaapkamer schoon te houden Baby sliep bij haar, en Nelly en ik deden onze ka mer om beurten, maar de anderen begonnen kleinigheden over te slaan en gingen toen aan het mopperen. Dlaarna duurde het niet lang, of Meta stribbelde togen als zij haar gamma's moest overspelen, wanneer ik. niet tevreden was, eu Christine vertelde Nelly, dat het geen kuiust was haar op fouten- in de aardrijkskunde te betrappen, maar dat zij het zelf geen haar beter zou weten, als zij het boek niet voor zich had gehad. Ik behoefde in het eerst maar te reppen van vaders laatste verzoek aan ons om ze alle drie tot tranen te bewegen en tot onder werping te brengen; maar ook dit mocht niet lang duren. Spoedig ondervond ik, dat- ik Meta zonder eenig gevolg uitlegde, dat het mij' even hard verveelde haar gamma's sjïelen aan te hoeren, als het haar vervelen moest ze voor te spelen terwille van moe ders schaars gevulde beurs was ik echter be reid en genegen eigen zin, en afkeer buiten rekening te houden. Maar niets hielp we waren slechts haar zusters, Nelly en ik, en hoe wij ons best ook deden, wij konden/ niet maken, dat zi" ons voor haar gouvernante aanzagen. Ik moet bekennen, dat ik zeer boos was op mijn zusjes, omdat ik wist, hoeveel zor gen moeder had, en hoe z'j vader miste, die altijd haar trouwe metgezel geweest was. Ik gevoelde, dat het zelfzuchtig en leelijk van. haar waszich niet naar de omstandigheden te schikken, vooral van Meta, die bijna vijf tien jaar oud was en zeer goed wist. hoe do zaken bij ons stonden. Nelly en ik hadden zoo goed mogelijk ons best gedaan, de gou vernante, die ons onlangs verlaten had. te vervangen en ik ben ook overtuigd, dat. hoe wij er ook op gestaan hadden, dat slor dig werk werd overgemaakt, wij toch nooit zoo onverbiddelijk streng geweest waren, als jvffrouw Bates. Zij, was een jaar bij ons ge weest, dus wijl konden, het weten. Ik dacht er echter in de verste verte niet aan, om mijn drie jongere zusters den baas over ons t«a laten spelen, en nadat Meta op een middag weer zeer onbeschaamd was geweest ging ik regelrecht naar moeder en zei- de „Moederlief, ik moet u een- bekentenis doen. Nelly en ik hadden gedacht, dat wij uw zorgen aanmerkelijk hadden kunnen, verlich ten door de kinderen geheel voor onze reke ning te nemen, maar wij zijm er niet toe in staat. Wij hebben ons best gedaan, maar wij hebben eenvoudig geen macht over haar. Wij zijn niets meer dan haar zuiders, en zijl pas sen er wel op, dat wij iets meer zouden wor den. Het kan niet langer zoo duren." Moeder verbleekte en zag mij bezorgd aan „Lieve kind,zeide zij, „ik weet waarlijk niet, hoe wij een gouvetrnanto zouden moe ten bekostigen. En toch zou ik, al was het mogelijk, haar niet gaarne ntaar school zen den. Vader was er altijd zoo toegen, dat meis jes buitenshuis opgevoed worden, om het- zou zijn of wij zijn wenschen niet meer eerbie digden, zoodra hij van ons is Weggeno men." „Nul, moeder" zeide ik. „ik heb den laat sten tijd alles rijpelijk overwogen, omdat ik inzagdat het op den duur boch niet ging, en Nelly en ik zijn tot het Ixisluit gekomen, dat er maar één uitweg is nl. juffrouw Bates terug te nemen en. ons do wereld te laten ingaan, om ons kleedgeld- te verdienen eu misschien, als liet geluk ons gunstig is, nog wat meer. om u te helpen." „O, lievelingriep moeder. Al haar trots kwam daar op dat oogenblik tegen op, maar ik wist, wat ik zeggen wilde en vervolgde daarom, op vriendelijikem toom „Ik weet, waar u over denkt, maar ver geet niet, dat u, behalve twee zoons, vijf dochters hebt; wij kunnen niet allen van uw klein inkomen blijven leven. Vroeg of laat zullen wiji toch voor ons zalven moeten zorgen, en hoe eerder wij er aan gewoon zijn, hoe beter." „Maar Nelly „Nelly denkt er eveneens over. Zij zou gaarne in het buitenland op een school ko men, om Engelscth te onderwijlzen en Fransch te leeren. Ik zal iets dergelijks zien te krij gen. In géén geval kunnen wij zóó voortgaan. Meta en Christine zijn zóó koppig en zijn hard bezig, Baby even ruw en onverschillig te maken, als zij zelf zijn. Hoe eerder u juf frouw Bates terugkrijgt hoe béter." „Maar kan zijl komen?" vroeg moeder aar zelend. „Vanmorgen heeft Nelly een brief van haar gehad. Zij schrijft, dat de menschep, bij wie zij is, haar volstrekt niet bevallen, en dat zij morgen aan den da£ terug zoui willen komen, als er mogelijkheid op was. Juffrouw Bates zou natuurlijk geen gekheid verdragen zij zal de kinderen in bedwang houden. Zij is ook haar zuster niet, en dat juist maakt het verschil." Na nog eens met Nelly gesproken te heb ben, gaf moeder haar toestemming voor ons plan en verzocht zij Nellyaan juffrouw Bates te schrijven en haar te verzoeken, bij ons terug te komen en de geheele opvoeding van Meta, Christine en Baby op zich te nemen. Per om gaande antwoordde juffrouw B., dat zij daartoe gaarne bereid was, en de gezichten, die deze drie opzetten, toen zij het nieuws hoorden waren om nooit te ver geten. Slechts één koer sprak moeder er met haar over; maar toen was zij vrecselijk streng. „Als gij en Christine zoo goed geweest waart, als ik van. w had verwacht," zeide zij koel, „zouden uw zusters de wereld, niet be hoeven. in te gaan, zooab thans. Ondanks onze armoede hadden wij hier zeer gelukkig kunnen zijn, maar gij hebt dit totaal on mogelijk gemaakt. Zoolang uw zusters nog thuis zijm, wil ik niet, dat zij zich afbeulen met u les te geven, maar zoodra juffrouw Bates komt zal ik haar verzoeken ui zeer streng aan te pakken, geen tekortkomingen te verontschuldigen en niets toe te geven. Onthoudt in tusschen dat gij mij bitter hebt teleurgesteld." Meta was, geloof ik zeer verschrikt. Ik had moeder ook nog nooit op dien toon en met zulk oen streng gezicht hooren spre ken, en ik zou voor geen geld van de wereld gewild hebben, dat ziji mij zóó had aange zien. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1