Maandag 17 October 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MIJN GODFRIED.
W\ 1«6.
3d< Jaargang.
RSFOORTSCH DAGBLAD.
A BONNE M ENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertcntiên, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nar
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
t a.m.
0.15.
Van 15 regels
Elke regel meer ...a>
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicbt.
fle nieuwe Russische nederlaag.
Den 2en October kondigde generaal Koe-
r opat kin door zijne bekende legerorder zijne
troepen aan, dat de aanvalsbeweging zou be
ginnen. Den 7en October begon de groote
slag. die in het gebied tusschen Moekden en
I/aojana in gang is. Maarschalk Oyama heeft
namelijk den Oen October bericht, dat sints
twee dagen zijn rechtervleugel werd aange
vallen, waarom hij daarheen versterkingen
gezonden had, en dat ook het centrum en de
linkervleugel in den strijd gewikkeld waren.
Tn een bericht van 11 October meldde de
Japansche opperbevelhebber, dat de Russen
eene algemeene voorwaartsche beweging had
den ondernomen, waarom ook hij een algc-
meenen opmarseh bevolen had, die in een
breed front geschiedde langs den spoorweg
bij Jentai.
Het is den Japanners spoedig gelukt de
aanvalsbeweging van de Russen tot staan
te brengen. Dc hevigheid van den aanval
verflauwde, 011 daarna haddon de Japanners
gelegenheid om op hunne beurt tot den
tegenaanval over te gaan. De aanval van
de Russen gold de hoogden, die de kolenmij
nen van Jentai in hurt schoot bergen. Die
hoogten zijn van gewichtige strategische en
fcaktische beteekenis. Zij vormen als 't ware
eene natuurlijke citadel, die niet alleen bet
gebied tusschen de beide in deze dagen v^ol
genoemde rivieren Taitse en Hoen be-
heerscht, maar ook den weg en den spoor
weg tusschen Liaojang en Moekden en daar
mede de toegangswegen tot deze beide ste
den, die het doel zijn van de operation der
heide vijandelijke legers. Met het misluk
ken van de Russische aanvallen op den Jen
tai berg. die het centrum was van de Japan
sche .stellingen, was ook hot niet-slagen be
zegeld van den Russisohen aanval tegen den
linker (westelijken) Japanschen vleugel, die
zich ten westen van den weg en den spoor
weg ontwikkelde, maar door de Jentai ber
gen werd beheerscht. In het oosten was
het streven van de Russen Koeroki te Over
vleugelen. in de flank te vallen en zijne stel
ling oir te trekken. Maar ook deze operatie
is blijkbaar mislukt.
Zoo is deze Russische aanvalsbeweging over
de geheele linie verijdeld. Niet alleen dat de
aanval der Russen tot staan gebracht is,
voor den Jay nschen tegenaanval zijn de
Russen moeten terugwijken. En terwijl van
den strijd bii Liaojang, nu vijf weken ge
leden, met recht kon warden gezegd, dat de
Japanners hunne overwinning duur gekocht
hadden, zijn ditmaal de verliezen grooten-
deels aan Russische zijde geleden. Maarschalk
Oyama schatte eergisteren de verliezen van
de Russen op 30,000 man. De meer gedetail
leerde berichten geven een nog hooger cijfer
aan; zi:, vermelden het verlies van Maandag
als 6000, Dinsdag 12.750, Woensdag 7615,
Donderdag 10.000. Van die vier dagen te za-
men is het totaal-cijfer dus ruim 37.000 aan
dooden en gewonden. En daarmee is men
nog niet aan het einde
Waardoor hebben de Russen zich die
vreeselijke nederlaag op den hals gehaald?
De Neue Freie Pr esse schrijft daarover:
,,Het is nu wel boven allen twijfel verheven,
dat de Russische aanvalsbeweging met on
toereikende midden en op overijlde wijze
ondernomen is. Het motief voor zulk een
do1, er op los gaan kan slechts in overwegin
gen gezocht worden, die ver afliggen van wat
het eigenlijke doel der operatiën moet zijm,
het verslaan van den vijand. Inderdaad moe
ten het politieke motieven en de bezorgd
heid over het lot van Port Arthur geweest
zijn, die de toongevende Petersburgsche
kringen bewogen hebben, aan Koeropatkin
het bevel tot den aanval te geven. De toe
stand. van Port- Arthur schijnt werkelijk
wanhopig te zijn. Wel behoeft men aian de
ijsëlijke berichten van branden en van de
groote kindersterfte in de vesting nu juist
geen absoluut geloof te schenken. Er zijn
volstrekt geen kinderen meer in de vesting,
en het aantal vrouwen bepaalt zich tot een
tachtigtal, die als verpleegsters werkzaam
zijn. Het zal de bezetting wel niet aan moed
en volharding ontbreken, en ook leeftocht is
nog voorhanden. Daarentegen schijnt er
groot gebrek aan munitie te heerscken, het
geen te begrijpen is wanneer men in aan
merking neemt, dat Port Arthur zich eigen
lijk reeds meer dan acht maanden verde
digt en dat de laatste munitietrein onmid
dellijk vóór de insluiting van de vesting aan
de landzijde daarbinnen gekomen is, terwijl
in den laatsten tijd eenigie scheepsladingen
munitie door de Ja-panners zijn opgevangen.
De aanvalsbeweging van Koeropatkin was
dus eigenlijk niets anders dan eene nieuwe
poging tot onzet van Port Arthur, die moest
mislukken omdat zij met onvoldoende mid
delen ondernomen werd."
Wat. zullen de gevolgen van deze nieuwe
nederlaag der Russische wapenen zijn? Die
zullen wellicht zich spoediger doen gelden
dan men tot dusver geneigd was aan te ne
men. Kenschetsend voor de stemming,
die in Petersburg is ontstaan onder
den eersten indruk van de ongunstige
berichten, die de vorige week heeft ge
bracht, is het, dat over de vraag der
vredesbemiddeling eene levendige polemiek
ond.r de dagbladen der Russisch© hoofdstad
is ontstaan-en dat het Journal de Saint-Pe-
tersbourg, hot officieuse orgaan van het de
partement van buitenlandsche zaken, wel de
gedachte venverpt van de mogelijkheid van
't herstel van de vrede, maar dit toch niet
doet in zoo krasse termen al9 het vroeger
daarover placht te bezigen. Het bepaalt zich
er toe te herhalen, dat de Russische regee-
ring geen vreemde inmenging zou dulden.
Er zal wel door niemand aan gedacht wor
den, aan Rusland eene bemiddeling, die het
niet mocht wenschen, op te dringen. Maar
voor d-; niet ij den strijd betrokken staten
kan het tamelijk onverschillig zijn of de
vrede tot stand komt door rechtst-reeksch
overleg tusschen Rusland en Japan of wel
door de bemiddeling van derden, wanneer
er slechts een einde komt aan het nuttelooze
bloedvergieten in het verre oosten.
Zuidwest-Afrika.
Berlijn. 15 Oct. Gouverneur Leutwein ont
ving in Rehoboth bericht van de oorlogsver
klaring van Hendrik Wit'booi, die volgens de
verklaring van Witbooi geschiedde omdat de
Duitschers zinnen op de ontwapening van de
inboorlingen.
Oe oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog zijn do volgende berichten
Petersburg, 10 Oct. Het Russische tcle-
graaf-ageutschap bericht, dat stadhouder
Alexejew naar Charbin teruggekeerd is.
Tokio, 15 Oct. Generaal Okce heeft gisteren
nog tien kanonnen meer vermeestord. De
hevige strijd duurt voort.
De oorerspondent van Reuter bij het leger
van Okoe seint zonder datum, via Foesan 13
i dezerDe uitvoerige rapporten van de divs-
siën schenken aan de gisteren door het lin-
ker leger behaalde overwinning e^ie ver
hoogde beteekeuis. Er zijn 24 Russische
kanonnen buit gemaakt toen de terugtocht
begon, eu verder vele geweren. De Russen
leden in de tegenaanvallen zware verliezen.
Het verlies van de Japanners is veel geringer.
Het voorwaarts rukken duurde den gan-
schen dag voort. De Russen wijken terug.
Tokio, 1* Oct. Okoe bericht, dat zijne ver
liezen aan officieren op 10, 11 en 12 dezer
waren 4 gedood. 31 gewond 2 vonnist.
Tokio, 15 Oct. zeven uur des avonds. Een
rapport van maarschalk Oyama schat de ver
liezen van de Russen op 30,000 man De
slag duurt voort, maar de Russen zijn op den
terugtocht. Het is klaarblijkelijk, dat Kooi o-
pahkin eene verpletterende nederlaag zal lij
den.
Petersburg, 15 Oct. De generale staf
spreekt het gerucht omtrent den terugtocht'
naar Moekden tegen en verklaart dat de Rus
sische troepein heit gevecht voortzetten.
Petersburg, 15 Oct. Generaal Koeropatkin
bericht dd. heden aan oen Keizer:
In den nacht op 14 October overvielen
de Japanners met eene aanzienlijke macht
het korps dat bi» de Sha-ho aan den Groo-
ten Mandarijnenweg stond. Eenige aanvallen
werden afgeslagende laatste aanval der
Japanners had echter succeshet centrum
van genoemd korps werd doorgebroken. Te
gelijkertijd ontbrandde de strijd op den
rechtervleugel von het daaraan grenzen
de korp6.
Dc waarschijnlijkheid, dat h t centrum
van onze geheele stelling verbroken zou wor
den, bracht de naburige afdeeliugen in ge
vaar en zou hen kunnen noodzaken tot den
terugtocht.
Ten einde de afdeelingen op den Giooten
Mandarijnenweg te ondersteunen, werden in
allerijl eenige bataljons daarheen gezonden.
Door dezen versterkt, gingen onze troepen
tot den aanval over, waarin zij slaagden het
dorp Sjahopo te heroveren en de vroegere
stellingen weder te bezetten. De Japanners,
versterkt door hunne reserven, verdreven ons
opnieuw uit het dorp Sjahopo. Ik zond toen
mijne reserven daarheen. Wederom gingen
wij tot den aanval over en na. een hardnek-
kigen strijd slaagde ik er in Sjahopo opnieuw
te bezetten en de Japanners tot op twee wer
sten van dit dorp terug te dringen.
O onzen rechtervleugel was de toestand
langen tijd hoogst ernstig. Onze troepen wer
den in het front aangevallen en tevens werd
de rechtervleugel omgetrokken. Dc afdeeli ngs
chef liet toen de detachementen oprukken,
die trapsgewijs achter het front waren opge
steld deze tastten hunnerzijds de Japanners
in de flank. Verschillende dorpen werden
door ons genomen. De rechtervleugel behield
zijne stellingen aan de Sha-ho.
De stellingen van de troepen bij ons
centrum waren, in vergelijking met' die van
de andere troepen en de geheele stelling, aan-
merke'ijik vooruitgeschoven Daarom waren
reeds bij voorbaat stellingen gekozen op ge-
-kc li'u met die van aen rechtervleugel en
ten deele versterkt. Na een verbitterden
strijd trokken de troepen op deze stellingen
terug.
Onze troe en streden drie dagen onafge
broken. Vele regimenten hebben in drie nach
ten niet geslapen. Desniettemin hoop ik, vol
vertrouwen, dat zij in staat zullen zijn den
strijd vol te houden.
De verliezen van de Japanners moeten zeer
aanzienlijk zijn.
Petersburg, 16 Oct. Onder dagteekening
van den 15en bericht generaal Koeropatkin
verder
De nacht op 15 October verliep rustig.
Omstreeks negen uur den ochtend werd
'b merkt dat vijandelijke colonnes in tame
lijk open formatie op onze stellingen aan den
batterijen openden het vuur op deze colon
nes.
De bevelhebber aan den linkervleugel
meldt, dat de vijand daar aanzienlijke ver
sterkingen krijgt, gelijk ook bij Liaojang het
geval was.
Gbteren barstte tengevolge van het hevi
ge schieten een krachtig onweder los met
zwaren regen en hagel. De wegen zijn slecht
geworden. de rivieren zip gestegen.
De algemeene order voor alle troepen
blijft onveranderddat zii den hardnekkig-
sten tegenstand moeten bieden.
Zoo juist, wordt b'richt. dat aanzienlijke
Japansche strijdkrachten den spoorweg over
trekken van het Westen naar het Oosten."
Petersburg, 15 Oct. Aan het telegraafagent-
sehap wordt heden uit Charbin gemeldMen
zegt, dat de volle zwaarte van het gevecht
van den 14cn neerkwam op het 17e leger
corps, dat dank zij de tijdige ondersteuning,
die het ontving van het zesde corps, al zijne
stelliugen kon behouden. Naai' men ver
neemt, sloeg n onze troepen zes aanvallen af
de Japansche artillerie moest driemalen het
vuren staken. Onze verliezen zijn, naar ge
raamd wordt, zeer groot.
In den avond van den 14en kwamen hier
de eerstj gewonden aan. Het gevecht duurt
nog voort.
De eerste afdeeling van de vierde Dousche
Kozakkendivisie is aangekomen.
Londen, 15 Oct,. Het Japansche gezantschap
maakt het volgende telegram van maarschalk
Oyama bekeijd
Vrijdag werd over het geheele front van
al onze legers de vijand gedreven naar den
rechteroever van dc Shaho. Derhal/e is c't
aanvalsplan grondig verijdeld.
Do verliezen van den vijand worden ge
raamd op meer dan 30,000 man. Dond da?
werden 2000 lijken door onze mannen begra
ven. In de buit is begrepen een groot aantal
geweren en munitiewagens enz., behalve de
reeds vermelde kanonnen.
Tokio, 15 Oct., 8 uur des avonds. Van
maarschalk Oyama züin berichten ontvangen,
waarin zeer omstandig de laatste gevechten
worden beschreven, met vermelding van tal
van onvindbare namen. Aan het slot zegt
de opperbevelhebber, dat van 10 Oct. tot 14
Oct. de uitslag van den strijd over de geheele
linie gunstig was voor de Japansche wape
nen ,,De vijand was in aantal sterker dan
wij; hij is echter niet alleen geslagen, maar
wordt ook krachtig achtervolgd. Wij dringen
de Russen tegen den linkeroever van de Hoen-
ho en brengen hun daarbij zware verliezen
toe. Wij hebben moer dan dertig kanonnen
buitgemaakt en het aantal der krijgsgevan
genen beloopt eenige honderden. Ln één
woord het doel van den vijand is totaal ver
ijdeld, zijne aanvallende beweging is geheel
mislukt.
,,De verliezen van den vijand kunnen niet
minder dan 30.000 man bedragen. De oor
logsbuit omvat, behalve de kanonnen, een
ontzaglijke hoeveelheid munitie-wagens en
tallooze geweren.
,.De verliezen aan onze zijde bedroegen op
11 en 12 October 15 officieren gesneuveld en
46 gewond, alsmede 1250 soldaten."
Tokio, 16 Oct. Alleen voor het front van
Koeroki hebben de Russen 4500 gesneuvel-
Grooten Manoariinenweg aanrukten. Onze
den achtergelaten. Hunne verliezen daar
worden op 20.000 man geschat.
Generaal Okoe meldt, dat hij vóór hot ge
vecht op den 14en 2000 Russen begraven
vond. In de elkaar opvolgende berichten
stijgt het verliescijfer der Russen gedurig.
De berichten van de generaals Nodzoe en
Okoe zijn nog onvolledig, maar alles duidt
aan, dat de raming van maarschalk Oyama
(30.00^ man verliezen) ver beneden de wer
kelijkheid blijft.
Elf uur voormiddagsGestadig komen
nieuwe berichten van het front. Volgens de
gebruikelijke berekening op grond van het
aantal gevonden lijken, kan worden aange
nomen, dat in de gevechten van 14 en 15
Oct. de verliezen der Russen meer dan
40.000 man moeten hebben bedragen. De Jar
panache verliezenlijst komt bij gedeelten in,
maar is klein in vergelijking met de Rus
sische. De verliezen van generaal Okoo van
10 tot 14 Oct. bedragen 2500 gesneuvelden
en gekwetsten met inbegrip van de officie
ren.
Eén uur namiddagsEen bericht over de
Russische verliezen, te middernacht ontvan
gen, zegt dat blijkens rapport van het mid
denleger den 13en Oct. 150 man gevangen
zijn genomen de gesneuvelden, voor zoover
men z kan nagaan, zullen dien dag wel 500
hebben bedragen. Den 14en Oct. bedroegen
de gesneuvelden duizend en worden honderd
gevangenen gemaakt.
Het aantal der veroverde geweren, kanon
nen en wagens wordt nog opgemaakt.
Het aantal gesneuvelden, die de Russen
hebben achtergelaten voor hot front van het
middenleger, wordt geschat op 2500; het to
taal der gesneuvelden van den vijand be
draagt, voor zoover bekend is, reeds 8550,
doch in dat cijfer zijn niet begrepen de ver
liezen van den vijand in het hevige twee-
daagsche gevecht op 14 en 15 Oct. Boven
dien zijn niet alle gesneuvelden door onze
legers gevonden en dus zal de vijand wel
meer dan 10.000 dooden op bet slagveld heb
ben achtergelaten.
Moekden16 Oct. Gisteren was er een stil
stand in den strijd, maar heden werd de
veldslag voortgezet op den rechtervleugel
van het leger, tien mijlen zuidwestelijk van
hier. Het is nu zeker, dat het leger in staat
is zich uit de moeielijkheid te redden.
De verliezen van de Russen bedragen
30.000 man. De huidige slag is grooter dan
die bij Liaojang. De Russen treden heden
aanvallend op aan den rechtervleugel.
Londen, 10 Oct. Router's correspondent bij
het Russische rechterleger meldt van den
15en
Na zes dagen hevig strijden, heviger dan
de strijd om Liaojang, zetten de Russen den
terugtocht voort.
De Japanners drijven nu een wig in het
Russische centrum.
Het hevige vuren veroorzaakte een zwa
ren hagelstorm en regenslag. Het slagveld
is een onbegaanbaar moeras geworden, waar
in beide legers blijven steken.
8 Naar het Engelsch
VAN
JOHN STRANGE WINTER.
In het begin scheen het genot, om in een
nieuw huis te wonen want het was nieuw
tot alle practische doeleinden ons allen
bezig te houden en tot op zekere hoogte te
amuseeren I Meta droeg zorg voor de bloemen
Meta was op hare manier een heele tuin
man en ook voor den tuin, een weinig
door Christine geholpen. Ik hield de zit
kamers in orde, en Nelly nam de geheele op
voeding vam onze drie zusters op zich, ter
wijl ik haar muziek zou loeren. In het eerst
voelde Meta aoh zeer gewichtig als meeste
res over de broeikas, en Christine had er
grooten schik in, om haa.r aan de slaapka
mers te helpen, terwijl Baby, wier taak het
was al de karaffen der w'aschtafels helder te
houden en met gefiltreerd water te vullen
niet onder deed voor een handig, aardig ka
mermeisje. Maar et duurdo niet lang! Moe
der ging voort haar eigen bed op te maken
en do slaapkamer schoon te houden Baby
sliep bij haar, en Nelly en ik deden onze ka
mer om beurten, maar de anderen begonnen
kleinigheden over te slaan en gingen toen
aan het mopperen. Dlaarna duurde het niet
lang, of Meta stribbelde togen als zij haar
gamma's moest overspelen, wanneer ik. niet
tevreden was, eu Christine vertelde Nelly, dat
het geen kuiust was haar op fouten- in de
aardrijkskunde te betrappen, maar dat zij
het zelf geen haar beter zou weten, als zij
het boek niet voor zich had gehad.
Ik behoefde in het eerst maar te reppen
van vaders laatste verzoek aan ons om ze
alle drie tot tranen te bewegen en tot onder
werping te brengen; maar ook dit mocht
niet lang duren. Spoedig ondervond ik, dat-
ik Meta zonder eenig gevolg uitlegde, dat
het mij' even hard verveelde haar gamma's
sjïelen aan te hoeren, als het haar vervelen
moest ze voor te spelen terwille van moe
ders schaars gevulde beurs was ik echter be
reid en genegen eigen zin, en afkeer buiten
rekening te houden. Maar niets hielp we
waren slechts haar zusters, Nelly en ik, en
hoe wij ons best ook deden, wij konden/ niet
maken, dat zi" ons voor haar gouvernante
aanzagen.
Ik moet bekennen, dat ik zeer boos was
op mijn zusjes, omdat ik wist, hoeveel zor
gen moeder had, en hoe z'j vader miste, die
altijd haar trouwe metgezel geweest was. Ik
gevoelde, dat het zelfzuchtig en leelijk van.
haar waszich niet naar de omstandigheden
te schikken, vooral van Meta, die bijna vijf
tien jaar oud was en zeer goed wist. hoe do
zaken bij ons stonden. Nelly en ik hadden
zoo goed mogelijk ons best gedaan, de gou
vernante, die ons onlangs verlaten had. te
vervangen en ik ben ook overtuigd, dat.
hoe wij er ook op gestaan hadden, dat slor
dig werk werd overgemaakt, wij toch nooit
zoo onverbiddelijk streng geweest waren, als
jvffrouw Bates. Zij, was een jaar bij ons ge
weest, dus wijl konden, het weten. Ik
dacht er echter in de verste verte niet aan,
om mijn drie jongere zusters den baas over
ons t«a laten spelen, en nadat Meta op een
middag weer zeer onbeschaamd was geweest
ging ik regelrecht naar moeder en zei-
de
„Moederlief, ik moet u een- bekentenis doen.
Nelly en ik hadden gedacht, dat wij uw
zorgen aanmerkelijk hadden kunnen, verlich
ten door de kinderen geheel voor onze reke
ning te nemen, maar wij zijm er niet toe in
staat. Wij hebben ons best gedaan, maar wij
hebben eenvoudig geen macht over haar. Wij
zijn niets meer dan haar zuiders, en zijl pas
sen er wel op, dat wij iets meer zouden wor
den. Het kan niet langer zoo duren."
Moeder verbleekte en zag mij bezorgd aan
„Lieve kind,zeide zij, „ik weet waarlijk
niet, hoe wij een gouvetrnanto zouden moe
ten bekostigen. En toch zou ik, al was het
mogelijk, haar niet gaarne ntaar school zen
den. Vader was er altijd zoo toegen, dat meis
jes buitenshuis opgevoed worden, om het- zou
zijn of wij zijn wenschen niet meer eerbie
digden, zoodra hij van ons is Weggeno
men."
„Nul, moeder" zeide ik. „ik heb den laat
sten tijd alles rijpelijk overwogen, omdat ik
inzagdat het op den duur boch niet ging,
en Nelly en ik zijn tot het Ixisluit gekomen,
dat er maar één uitweg is nl. juffrouw
Bates terug te nemen en. ons do wereld te
laten ingaan, om ons kleedgeld- te verdienen
eu misschien, als liet geluk ons gunstig is,
nog wat meer. om u te helpen."
„O, lievelingriep moeder. Al haar trots
kwam daar op dat oogenblik tegen op, maar
ik wist, wat ik zeggen wilde en vervolgde
daarom, op vriendelijikem toom
„Ik weet, waar u over denkt, maar ver
geet niet, dat u, behalve twee zoons, vijf
dochters hebt; wij kunnen niet allen van
uw klein inkomen blijven leven. Vroeg of
laat zullen wiji toch voor ons zalven moeten
zorgen, en hoe eerder wij er aan gewoon
zijn, hoe beter."
„Maar Nelly
„Nelly denkt er eveneens over. Zij zou
gaarne in het buitenland op een school ko
men, om Engelscth te onderwijlzen en Fransch
te leeren. Ik zal iets dergelijks zien te krij
gen. In géén geval kunnen wij zóó voortgaan.
Meta en Christine zijn zóó koppig en zijn
hard bezig, Baby even ruw en onverschillig
te maken, als zij zelf zijn. Hoe eerder u juf
frouw Bates terugkrijgt hoe béter."
„Maar kan zijl komen?" vroeg moeder aar
zelend.
„Vanmorgen heeft Nelly een brief van haar
gehad. Zij schrijft, dat de menschep, bij wie
zij is, haar volstrekt niet bevallen, en dat
zij morgen aan den da£ terug zoui willen
komen, als er mogelijkheid op was. Juffrouw
Bates zou natuurlijk geen gekheid verdragen
zij zal de kinderen in bedwang houden.
Zij is ook haar zuster niet, en dat juist
maakt het verschil."
Na nog eens met Nelly gesproken te heb
ben, gaf moeder haar toestemming voor ons
plan en verzocht zij Nellyaan juffrouw
Bates te schrijven en haar te verzoeken, bij
ons terug te komen en de geheele opvoeding
van Meta, Christine en Baby op zich te
nemen. Per om gaande antwoordde juffrouw
B., dat zij daartoe gaarne bereid was, en de
gezichten, die deze drie opzetten, toen zij het
nieuws hoorden waren om nooit te ver
geten.
Slechts één koer sprak moeder er met haar
over; maar toen was zij vrecselijk streng.
„Als gij en Christine zoo goed geweest
waart, als ik van. w had verwacht," zeide zij
koel, „zouden uw zusters de wereld, niet be
hoeven. in te gaan, zooab thans. Ondanks
onze armoede hadden wij hier zeer gelukkig
kunnen zijn, maar gij hebt dit totaal on
mogelijk gemaakt. Zoolang uw zusters nog
thuis zijm, wil ik niet, dat zij zich afbeulen
met u les te geven, maar zoodra juffrouw
Bates komt zal ik haar verzoeken ui zeer
streng aan te pakken, geen tekortkomingen
te verontschuldigen en niets toe te geven.
Onthoudt in tusschen dat gij mij bitter hebt
teleurgesteld."
Meta was, geloof ik zeer verschrikt. Ik
had moeder ook nog nooit op dien toon
en met zulk oen streng gezicht hooren spre
ken, en ik zou voor geen geld van de wereld
gewild hebben, dat ziji mij zóó had aange
zien.
Wordt vervolgd.