W\ 114.
3de Jaargang.
Dinsdag 25 October 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MIJN GODFRIED
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijko nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- on Feestdagen.
Advortpnticn, modedeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uilgevers: VALKHOFF C<>.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN:
Van 1—5 regel* f 0.75.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattonde de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Kabinet en Kamer in Frankrijk.
I De uitslag van het debat over de algemeen©
uoJiliek, waarmee de najaarszitting va.'1 de
Fransche vo 1 les vertegen woordigi ng geopend
i is, is gunstig geweest voor het kabinet-Com-
1 es. Dat werd algemeen verwacht, maar toch
is bet cijfer van de meerderheid, die zich
piet het kabinet homogeen verklaarde in zijn
j politiek Ifcleid, eeriigszlns eene verrassing.
••Ook met eene minder groot© meerderheid zou
^io overwinning vam hot ministerie onbetwist
baar geweest zdjmdat de door de regeering
aanvaarde motie, met welker aanneming het
debat besloten is, is aangenomen met 318
I tegen 230 stommen, dus met. 88 stemmen
i meerderheid, schenkt aan het votum, dat
i gevallen is, dos te meer gezag.
Het. votum van de Kamer houdt, enkel do
j betuiging in. dat zij de verklaringen der xe-
l garing goedkeurt. Het is dus enkel eene ver
klaring van vertrouwen in de regeering, zcu-
f.'de£, dat over de zaak, waarop de verklaringen
i oei; rcgecrtilg betrekking hadden, eene beslis-
'siqg'genomen- is. Daaraan is het nu nog mei»
'toejdat komt later aaoi de orde.
Wel schijnt de' zaak van het concordaat
zwak te staan. Het Journal des BébaU, een
togeustauder van het beleid der regeoring,
verklaart ■uitdrukkelijk.Wij maken oris
volstrekt geen illusie het cpuoordaat is erg
ziek." Niet alleen dooir- de aanhangers van
dp regeering wordt liet veroordeeld een dér
leiders van de gematigden, dii© in deze discus-:
sie als bestrijder van het kabinet is Oipgetre-
den, de gewezen voorzitter van de "Kamer-
Deschanel, heeft zich zeer beslist ton gunste,
van de scheiding van Kerk en Staat 'uitg©/%
sproken. Hij wil, dat tot die scheiding, die
hij in overeenstemming acht mot l^ijpa..
der geschiedenis cm mei h >ti>c;iang'der rku
biek, zal 'worden overgegaan. Maar hi: vcr-
lieijir.g niet oe-n avontuur zal
deugdelijke hervorming, en.
ki n^' werk -
A ,r-fg vwst m hare voornemens, precies
wetende waarheen zii gaat." En daar hii. du
wetende waarheen zij gaat." En
eigenschap niet toekent aan het kalhnet-Com-
I bes ein van meening is, dat dit kabinet zic.h
i verder zal laten drijven dan het eigenlijk wil,
heeft hij er bezwaar tegen om met d;t kabi
net de oplossing van het vraagstuk der schei-
ding aan te vatten. Eigenlijk zou de heer
Deschanel zijne rede hebben moeten doen
uitloopen op eene motie, inhoudende dat de
Kamer overtuigd was van de noodzakelijk
heid om de scheiding tot. stand te brongen,
I maar weigerde voor dat wenk haar vertrou-
I wen te schonken aan dit kabinet. D'at heeft
hij echter nagelaten, en de Kamer heeft dooi
de verklaringen, die de regsering had afge
legd. goed te keuren, haar uitdrukkelijk een
votum van vertrouwen gegeven.
Hoo nu het kahinet-Combes aam da.t ver-
trouwen zal beantwoorden, zal nog moeten
blijken. Het ministerie kan daarvoor dien
weg kiezen, dien het 't meest geraden zal
achten. Met de pogingen, om het daarvoor
den weg voor te schrijven, i9 de Kamer niet
willen meegaanaan eene motie, waarbij de
regeering werd uitgenoodigd oin zelve een
wetsontwerp tot regeling van de scheiding
in te dienen, werd de prioriteit bij de stem
ming geweigerd. Het staat die regeerimg dus
vrij zich aan te sluiten bij het door den rap
porteur van de Kamercommissie ontworpen
voorstel, waarmee de minister-president zich
in hoofdzaak eens heeft verklaard.
Toch meent de Temps te moeten waar
schuwen, dat men niet moet rneenen, dat
van nu af de scheiding oen voldongen feat
is. Het blad schrijft: „In werkelijkheid is
het vraagstuk der scheiding vandaag niet
rijper dan gisteren. Diegenen onder do afge
vaardigden, die vreetzen dat het stemmen
voor deze hervorming onder de hoede van
den heer Combes hun in 1906 hun zetel zal
kosten, behouden al hunne beduchtheid. En
wannen' zij gaarne hebben willen geven wat
dos parlementaire stijl een beginselvotum
noemt en de wijsheid der volken een slag in
het water, dan komt dat omdat zij heel
goed weten, dat dit tot niets verbindt. Wat
der minister-president betreft, hij heeft ver
zekerd* en niemand twijfelt ea* aan, dat hij
niet naar Canoosa zou gaan. Maiar de reis
naar Canossa :s een retour-reis, En niets be
wijst, dat de heer Oombes besloten is de
heenre s te doen. Hiji heeft, niet alleen niet
het wetsontwerp ingediend, dat, als men 't
mag zeggen, de reiswijzer voor dien tocht zou
zijp, maar hij heeft er niet eens de groote
lijmen van geschetst. Als ervaren staatsman,
in rechtstreeksche aanraking met zijne meer
derheid, kent hij overigens beter dan iemand
waar deze meerderheid tegen opziet. En men
weet bij ondervinding, dat hij niet gewoon is
haar voor het hoofd te stoeten. Dit alles
doet denken, dat de zitting van Zaterdag
slechts daarom zoo klinkend is, omdat zij
hol klinkt." J
Zoo oordeelt de Temps over den uitslag
Van deze zitting. De ondervinding zal moeten
loeren of dit oordeel juist ia. In ieder geval
ps gebleken, dat het kabinet-Combes den
steun van de meerderheid in de Kamer nog
-ongeschokt bezit.
Duitschland.
Koning Frederik August van Saksen heeft,
naar aanleiding van zijne troonsbeklimming
kv ijtachoMing van straf verleend aan ver
oordeelden wegens majesteitsschennis, b&lee-,
digmg in woorden van de overheid of vau
psrsmisdrn v©m^ -t£3S}gjS£
ochtend in werking. De straffeloosheid geldt
ook voor de gevallen, waarin het vonnis r.x;t
1 November rechtskracht krijgt. Uitgesloten
van de amnestie zijn allen -die gestraft zijm
wegens dierenmishandeling
Die Post bericht over den tegenwoordigen
stand van de zaak van Lippe, dat in den
bondsraad waarschijnlijk de Saksische ge
machtigde graaf Hohenthal zal worden aan
gewezen als rapporteur over die zaak. Onjuist
is het, dat de meerderheid van do gemachtig
den van den bondsraad reeds van nauwkeu
rige instructiën voorzien zijn door hunn© re
geeringen. Tot dusver hebben zij enkel tot
taak gehad voeling te zoeken en zich over
de stemming te oriënteeren. Ook minister
Gevekot (van Lippe-Detmold) heeft gelegen
heid gehad, behalve met den rijkskanselier
en met graaf Posadow&ky, van gedachten te
wisselen met een aantal gemachtigen bij den
bondsraad. „Wij gelooven", zegt de Post, „dat
de heer Gevekot die rijkshoofdstad zal hebben
verlaten met een gevoel van voldoening over
datgene, wat hij hier heeft gehoord. Dit ééne
zal hij namelijk ongetwijfeld hebben kunnen
oon&tateeren de vertegenwoordigers van alle
regeeringen zullen ijverig bun best doen om
dit geschil zonder hartstocht in alle kalmte
tot oplossing te brengen en zij zijn er op uit
om de strijdvraag uitsluitend naar rechtsbe
ginselen hare beslissing te doen vinden."
Frankrijk.
De Kamercommissie voor buitenlandsche
zaken heeft eene uiteenzetting van minister
Delcassé aangehoord over de politiek van
Frankrijk in Marokko en do nieuw© overeen
komst met Spanje. De commissie heeft hare
goedkeuring geschonken aan do Fransch-En-
gelsehe overeenkomst betreffende New-Found-
land en West-Afrika, waarvoor de toestem
ming van de Kamer gevorderd wordt; zij
besloot aan de Kamer de spoedige aanneming
van deze overeenkomst voor te stellen.
Engeland.
Het bof te Edinburg beeft Zatei-dag zijne
beslissing geinomen ten aanzien van bet ver
zoek van de Vrij© Kerk in Schotland, waar
bij zij is verklaard als rechtmatig bezitter van
de kerkegoederen, om aan het vonnis van
het Hoogerhuis rechtskracht te verkenen.
Met drie stemmen tegen een beslisten de rech-
tea-s, dat zij geen gerechtelijke beslissing had
den te vellen, maar slechts als dienende amb
tenaren mochten optreden en daarom het von
nis der Lords onverwijld uitgevoerd moest
worden.
Oostenrijk.
De Neue Freie Presse schrijft: Met het
oog op de aanstaande zitting van den rijks
dag, zijn er onderhandelingen met den Cze-
chen gaande om een compromis te verkrijgen,
dat het tot stand komen van eenige wetsont
werpen van ecouomischcn aard mogelijk zou
maken. Men wil zien gedaan te krijgen, dat
op de begroeting, het tarief van invoerrech
ten en eenige wetsontwerpen tot het verke
nen van hulp aan r lodlijdende streken de
obstructie niet zal worden toegepast.
De oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog zijn de volgendéi berichten
Tsjifoe, -2Jf Oct. (Daily Telegraph). Ghi-
neeaen beripkon i if. Dai v, dat een Japam-
sche torpedovc- -.•..Lr tot enken ia gebracht
do jc een© tèrv bi' echte den haven-
Petersburg, 2), Oct. Koeropatkin bericht
van den 23en De nacht verliep over 't alge
meen rustig. Onze vrijwilligers verontrustten
den vijand. Deze beproefde onze tot de
voorhoede behoorende af deelingen te over
vallen, maar werd overal teruggeslagen.
Petersburg, 2Jt Oct. Generaal Saebarow
meldt van gisteren aan den, generalen staf
In den nacht op 23 dezer had voor onze stel
ling op den Poetilowheuvel een schermutse
ling plaats. De vijand hinderde de arbei
ders, die versterkingen aanlegden. In den
zelfden nacht verrichtten onze vrijwilligers
een verkenningstocht ten zuiden van het
dorp Sahepoe en veroorzaakten verwarring
onder de Japanners in het dorp Koediasa.
Vrijwilligers maakten Japansche geweren
en uitrustingsstukken buit. Onze verliezen
zijn onbeduidend. Een nachtelijke verken
ningstocht, dien eeai andere afdeeling vrijwil
ligers langs den spoorweg ondernam, nood
zaakte de Japanners het opwerpen van ver
schansingen te staken. Heden beschoot de
vi'.and overdag ons centrum met artillerie
vuur.
Toldo, 2J/ Oct.. Maarschalk Oyarna meldt,
dat, het totale aantal Russische gesneuvelden,
die gevonden zijn en betrokken zijn geweest
in de gevechten aan den Hunlio 13.333 be
draagt.
De Russ bericht uit Moekden vau 22 Octo
ber: Gisteren eai lieden beschoten wij nu en
dan xnet artillerievuur de dorpen Lam atee,
Sjoielintsi en Sandjatsi en opnieuw het station
Sjache, dat de Japaainers nu geheel ontruim
den. De Japanners beantwoorden ons geschut
vuur spaarzaam. Het geweervuur in de loop
graven hou dit aan. Voedsel en water kunnen
slechts des nachts aangevoerd worden, om
dat de Japanners het over dag door geweer
vuur verhinderen.
Van 21 October wordt bericht-: De oorzaak
van de stilte der beide laatste dagen is de
vei*moeidbeid van beide paa-tijen. Het Rus
sische leger staat omstreeks 20 K.M. ten zui
den van Moekden. Naar allen schijn is een
beslissenden strijd spoedig te wachten.
Aan liet Russische telegraaf-agentschap
wordt uit Oharbin van 22 October bericht,
dat er sedert 6 October omstreeks 26.000 ge
wende Russen naar het noorden gebracht
zijn.
Aan Router's bureau wordt van het leger
van generaal Okoe van 19 October bericht:
De Russen blijven nog steeds aanvallend op
treden. Hunne aanvallen zijn echter met
groote verliezen afgewezen. Okoos verliezen,
worden tot dusver op 5100 man geschat,
waarvan de meestem, gewonden zijn. De totale
verliezen van de Russen in de gevechten met
het leger van Okoe staan bijna- gelijk met
een legerkorps.
Volgens den Petersburgsohen correspon
dent van de Daily Telegraphzouden d©
Russen bij de jongste aanvallende beweging
in het geheel 12.000 dooden en 55,868 ge
wonden verloren hebben.
Kroonstad, 2J/. Oct. Fe Czaar inspecteerde
hier heden de kruisers Oleg en Oeral.
Londen, 2J/. Oct. Te Portsmouth aamgcKo-
anen stoomschepen zagen heden 4 Russiscue
panteerschepen en 4 torpedobooten, gaande
rn de richting van Cherbourg. Een pantser-
sohip scheen ontredderd te zijln.
Washington, 2Jf Oct. De Russische gezant-
Hij schreef dit aan misverstand toe. Rusland
beeft bericht ontvangen, dat de Japanners
voornemens waren de Russische vloot te ver
nielen voordat deze ver gevorderd is op hare
reis en heeft daarom admiraal Ro9jdestwenski
last gegeven, dat hij aan geen schip moest
toestaan dicht genoeg bij de vloot te komen
om een torpedo te kunnen afvuren, inzon
derheid des nachts, en tegen een aanval van
als koopvaardijschip vermomden torpedoboo
ten op zijne hoede te zijn.
Londen, 2£ Oct. Het ministerie van buiten
landsche zaken bood heden een zeer onge
woon schouwspel.
De gangen, waar anders een plechtige
stilte heerscht, waren thans gevuld met ma
trozen en andere met de scheepvaart in ver
binding staande personen.
De Engelsche regeering doet alle getuigen
een scherp verhoor ondergaan, om nauwkeu
rige inlichtingen te krijgen, hoe de overval
ling in de Noordzee zich heeft toegedragen.
Een vertegenwoordiger van Reuter had
oen onderhoud met den kapitein van de vis-
schersboot Magpie, welke verklaarde, dat- de
Russische vloot midden tussolien een vis-
schersvloot, welke uit 160 booten bestond,
doorstoomde. Nog 6 booten worden vermist.
Hij bevestigde volkomen de vroegere mede-
deelingen over het gebeulde in den naoht
van Vrijdag. Hij zeide, dat er niet de ge
ringste grond aanwezig was, die den. Russen
aanleiding kon geven tot de onderstelling,
dat het iots anders dan vissohersvaartuigen
waren, die zij zagen.
De zoeklichten verlichtten de zee over zes
mijlen.
To Londen heerscht groote opwinding en
in het Noorden van Engeland steeg die op
winding zelfs tot een verontrustend© hoogte.
Londen, Oct.. Het departement van bui-
tenlandsche zaken heeft zich in verbinding
gesteld met de vertegenwoordigers der vis-
soherij te Hull en Grimsby en heeft ecu juist
verslag ontvangen van het gebeurde bijl den
aanval. Dringende vertoogen., op deze ge
gevens gebaseerd zijn tot dé Russische
ïeeeriing gericht. Daarbij is er op gewezen,
dat de toestand naar do meerling van de
Eiigelsoh© regeerimg volstrekt geen uitstel
toelaat.
Londen, 2J, Oct. Reuters bureau verneemt,
dat de nadere aan het ministerie van omten-
lamdsohe zaken verstrekte inlichtingen aan-
toonen, dat toen de Russische vloot veruer
ging, een oorlogsschip werd afgezonderd en
achterbleef, om de vissohersvloot tot Zater
dagmorgen 6 uur te bewaken, doch geen en
kele boot uitzette om de overlevenden van
den zinkenden trawler te redden of hulp te
verschaffen aan de gewonden. De Board of
Trade gaf last die schade van de getroffen,
schepen te laten opmaken.
Londen, 2J/. Oct. Het visschersvaartuig
..Swift", dat heden uit de Noordzee te Lon
den aankwam, meldt, dat all© visscherssdhe-
peu die volgens de berichten verdwenen wa
ren na den aanslag van de Russische oorlogs
schepen, in veiligheid zijn. De gezagvoerder
van de „Swift" verklaart zelf 4 Russische
schepen gezien te hebben, die op de Engel
sche schepen schoten.
Petersburg, 2£ Oct. De morgen-bladen ma
ken geen melding van den aanval van de Oost-
zee-vloot op dé Hullscbe visschorsschepen. De
booten in de* Noordzee, waarbij twee van
deze booten gezonken zijn on eenigen van de
bemanning gewond. De bladen vermelden het
gebeurde als een toevallig incident op den
tocht, maar geven -alle bijzomdörheden van
het geval.
Het bericht werd terstond medegedeeld
aan de regeeringsdepartementen, waar het
met verbazing en haast met ongeloovigheid
ontvangen werd. Dé Britsche gezant, daarbij
handelende uit eigen aandrift, bracht een be
zoek aan graaf Lamsdorf e-n vroeg inlichting
en opheldering. Graaf Lamsdorff antwoordde,
dat hij niets uit Rusische bron had ontvangen
en alleen de telegrammen uit Londen had ge
zien hij wachtte op nadere bijzonderheden
Op navraag aan het departement van buiten
landsche zaken werd een dergelijk antwoord
ontvangen, maar teems werd diep leedwezen
uitgedrukt, dat zulk een incident wae voor
gekomen. Bij afwezigheid van volledige be
richten, was het onmogelijk eene meening
uit te drukken over de feiten of te beproe
ven vast te stellen wie voor het gebeurde
verantwoordelijk wa&. Indien de berichten
bevestigd werden, zou de Russische regcering
ten spoedigste stappen doen om volledige
voldoening te verschaffen aan hen, die door
het gebeurde hebben geleden.
In de diplomatieke kringen en onder de
leden van de vreemde kolonie, die met de
15 Naar het Engelsch,
VAN
JOHN STRANGE WINTER.
Ik zong het lied, dat ik het laatst op mijn
repertoire gebracht had, een aardig, ge\cei-
vol dinig, met eei* pakkend haaltje in net
refrein.
Het Was in llefde's lentgetij,
We liepen omder 't jonge groen,
D© lieve zon bestraalde ons hoofd,
De harten klopten, zij aam zijl;
De stille bloem aan onzen voet,
Z© boog het hoofd, liet ons voorbij.
O, lieve! zal 'k u wederzien
In bruinen Herfst of groene Mei?
De gouden Zomer is gegaan
Gelijk een droom... toen kwam de smart
Met bittre tranen... wien de schuld?
De scheiding kwam, ach, bang en hard
Geen weerzien gunt ons 't- wreede lot,
Geen afscheidskus, geen welkomstgroet.
Geliefde, ik trek de wereld rond,
Uw beeltnis diep in mijn gemoed.
En nu zijn we oud, em onspoeds vorst
Berijpte ons hoofd... we zien ons weer!
Hoe klopt 't hart, maar niet vam vreugd.
Geen bloemen bloeien als weleer,
't Vergaue loof is dof en zwart
Geen gouden zou, diïe 't al verblijdt
En toch mog zij;t gijl zacht en schoon
Als in den eersten zaal'gen tip.
Er volgde een oogenblik van stilte, en
toen een luid handgeklap. „Allerliefst' kir
de mevrouw Marsham, terwtijl zij: mij! met
halfgesloten cogem aankeek.
„Lieve mevrouw PoplinBrowne, umoet
bepaald de jonge dame meebrengen op mijn
dag, en dan moet zij dat mooie lied mee
brengen en de kindertjes ook. Dlat blijft dam
afgesproken, 't Was bepaald allerliefst.
Mevrouw PoplinBrowne zwol van trota.
Ik, die in mevrouw Marsham niet anders
za°- dan een goede oude dame met een cou
pé t je, schaamde mijl bijna voor mijn mevrouw
zoo dwaas zag zij er uit in haar opgewonden
heid. Maar de kinderen waren neg niet aan
gestoken door haar moeders ambitie, en zij
hielden van mevrouw Marsham zonder bij
gedachte, of het moest dan een gedachte
aan ulevellen zijn. Zij gaven een afleiding,
want Alice kwam binnen, liep rechtstreeks
op de omvangrijke dame toe, die nog met
half toegeknepen oogjes mij vriendelijk zat
aan te kijken, en sloeg haar armpjes om haar
heen.
„Zij warem heerlijk!" riep zij. „Ethel zit
nog op de trapi te snoepen."
„Wel, wel," zeide de dame. groote ver-
w ondering veinze nde.
Daar trad weer een andere dame binnen.
Zij Was slank en zag er goed uit; haar echt
genoot was meegekomen, em ook hij was
een flink em welgemaakt mam. Mevrouw
Poplim—Browne stond schielijk op, stelde
mij aam de nieuw aangekomeneui voor en
verzocht mijl hen van thee te voorziendaar
na zette zij zich weer op de canape. Uit haar
geheimzinnige wijze van spreken en uit de
manier, waarop mevrouw Marsham telkens
steelswijs maar mij' opkeek, maakte ik op,
dat mijn geschiedenis het onderwerp van hun
cocarversatie uitmaakte. Toen begaf zich me
vrouw Atkinson, de laatst aangekomene,
naar de canapé en zeide: „Hoe gaat het?'
tot mevrouw Marsham op een toon, waarin
geen zweem van „tegenopzien lag, waaruit
ik besloot, dat ook zij tot de „respectabele lui"
moest behooren.
Wat liaar echtgenoot betrof, deze keerde
het heele gezelschap eenvoudig den rug toe,
en begon met mij te spieken op een toon
van belangstelling, die mij het bloed naai
de wangen joeg. ïk was alles behalve op
mijn gemak, want ik kon hem moeilijk ont
wijken. Hij deed ij allerlei vragen over
stadsaangelegenheden, of ik in dit of dat
theater was geweest, of ik al wist dat
Gus Trooor juffrouw Allestairs als eerste
actrice voor zijm schouwburg had geënga
geerd (eigenlijk zei hij maar „Allerstairszon
der „juffrou'w") enz.
Na tien minuten stond zijn vrouw geluk
kig op schudde haar gewaad in c,e plooi
en en zeide„Dag, .mevrouw, ik ben heel
blij u zoo wel gezien te hebben. Adieu 1" en
na ook mevrouw Ma.rsham'9 vingertoppen
aangeraakt te hebben, ritselde zij de ka
mer uit, gevolgd door haar gehoorzamen echt
genoot.
Nu stond ook mevrouw Marsham op. „Ja,
ja, ik moet nul gaan, het wordt te laat i
enne... ik houd u aan uw woord, mevrouw,
ik. wacht u en de juffrouw en de kleintjes."
Wederom sleepte zij op 'haar doorvaart een
bloemtafeltje mee, waarvan een medelijden
de hand gelukkig den pot verwijderd
had.
Na haar vertrek ontstond er een druk al
gemeen gesprekin den loop waarvan me
vrouw Poplin.Browne zeer handig zich wist
te excuseeren, dat zij geen der andere gas
ten aan mevrouw! Marsham en mevrouw At
kinson bad voorgesteld. Eigenlijk ken ik
mevrouw Marsham nog zoo weinig," pleitte
zij„later, als ik haar beter keu, ben ik
daar vrijer in. En mevrouw Atkinson maakt
er een principe van, aan niemand voor
gesteld te worden ,.ïk ken al zoo ver
bazend veel meusohenzegt ziji, en het
is de waarheid.
Ik kon niet nalaten te denken, dat, als
ik een der aanwezige bezoeksters geweest
was, ik genoeg tegenwoordigheid van geeot
zou gehad hebben, cm uit te doem komen
dat ik ook niet op kennismaking met me
vrouw Atkinson gesteld was, om soortgelijke
redenen. Maar niemand van haar kwam op
die gedachteintegendeelallen schenen on
der den indruk, waaruit ik opmaakte,
dat mevrouw PoplinBrowne wel wist, met
wie zij te doen had.
Het was verbazend, zooveel invitaties ik
dien middag ontving al de zeven dames,
di© mevrouw Marshiams uitnoodiging hadden
aangehoord, inviteerden mijl, vóór zijl heen
gingen. Ik. merkte op, dat niemand mij via
mevrouw PoplinBrowne vroeg; allen ver
zochten zij mij1 op mijn eigen gelegenheid,
wat mij volstrekt niet aanstond.
„Ik moet mijl schikken naar movrouiw
Poplin^Browne," zeide ik opzettelijk tot
een dame, die mijl voor den volgenden dag
wilde bespreken.
Maar zij begreep mijn bedoeling nieten
een der andere dames, die mij ook inviteer
de, voegde er bij, dat het bij haar zeer rus
tig was cn nooit zoo stampvol als bij me
vrouw PoplinBrowne.
„Wel, beste meid," zeide mevrouw Pop
linBrowno tot mij, toen. de laatste be
zoekster vertrokken was, uik feliciteer u
uw debuut is een groot succes geweest!"
Wordt vervolgd.
