I'. 134.
3de Jaargang.
Donderdag 3 November 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MÏJN GODFRIED
a DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Pejr 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco, per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nor
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF 6 C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PHIJS DEB ADVERTENTIËN
Van 1—5 regels f .OJTIL
Elke regel meer - 0.15.
Groot© letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen.tót
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abopnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
iden.
Politiek Overzicht
De Fransch-Engeische overeenkomst-
Ket is gebleken, dat men zich noodeloos
ongerust- heeft gemaakt over het uitloopen
van de Russische vlootdivisie en het aan de
te Gibraltar liggende Engelsche oorlogs
schepen gegeven bevel om zich klaar^ te ma
ken ycor het gevecht. De zaak Wijkt geheel
jn den haak to zijn geweest, en levert dus
geen reden om do ontspanning te verstoren,
die de in den avond van 28 October bekend
gemaakte berichten hebben teweeg gebracht.
In de onderhandelingen, die geleid heb
ben tot het gelukkige resultaat, dat het ge
vaar is afgewend van den tussohen Engeland
en Rusland dreigenden oorlog wegens het aan
de visschersvloot bij Doggersbank overkomen
incident, heeft, zooals bekend is, Frankrijk
eene belangrijke rol gespeeld, die te gewich
tiger is geweest naarmate zij zich in beschei
dener vorm heeft doen gelden. Nu. het ge
vaar voorbij is, oogst de Fransche regeering
de dankbaarheid, die haar daarvoor toe
komt. De Times kan als orgaan van de
openbare meening in Engeland gelden, waar
zij zegt
,,Hot is geen geheim, dat Frankrijk eene
belangrijke rol heeft gespeeld in de teere
onderhandelingen, die eene bevredigende
oplossing hebben mogelijk gemaakt. Als
bondgenoot van Rusland en als vriend van
Engeland is het in de gelegenheid geweest
met evenveel succes zijne raadgevingen tot
matiging en tot wijsheid te doen hooren te
Petersburg en te Londen. Het geen geringe
voldoening voor de Engelsohen, te kunnen
ooustateeiren dat hunne grieven en hunne
aanvragen om dien te herstellen tegelijk ge
hoor hebben gevonden bij het ingeschapen
rechtvaardigheidsgevoel, dat Frankrijk eigen
is, en bij de ridderlijke égards, die het ge
houden is in acht te neanen jegens de eer van
Rusland. De hartelijke verstandhouding, die
Koning Eduard nu achttien maanden gele
den hoeft voorbereid, heeft bewonderens
waardige vruchten gedragen en op de schit
terendste wtijzo de verwachtingen gerecht
vaardigd, die enkele dagen geleden de heer
Deloncl© uitdrukte in zijp rapport aan de
Fransche Kamer over de FranschrEngedsche
overeenkomst."
De Times zinspeelt hier op eene zaak,
waarin de Fransche vertegenwoordiging eerst
daags geroepen zal zijin het laatste woord
te zeggen. De in het voorjaar tusschen de
regceriugen van Frankrijk en van Engelaind
gesloten overeenkomst tot regeling van een
aantal zaken, op verschillende deelen der
wereld betrekking hebbende, waardoor een
aantal oorzaken van verschil zullen worden
weggenomen, die onder ongunstige omstan
digheden tot ernstige botsingen zouden kun
nen leiden, is van Engelsche zijde in staat
van wijzen alleen op de bekrachtiging van
de Fransche vertegenwoordiging wordt ge
wacht om haar in werking te doen treden.
Wat van deze overeenkomst verwiacht
wordt, heeft do rapporteur van de commissie
der Fransche Kamer, de heer Deloncle, uit
gedrukt in woorden, die zeer de aandacht
verdienen. Hij zegt:
,,De overeenkomst is op zich zelf goed,
want zij beoogt aan ernstige moeielijkh eden
met eene groote natie een einde te maken.
Dezo overeenkomst beveelt zich echter nog
uit een ander oogpunt aan. Zij. maakt een
bijstanddeel uit van een grootex, algemeener
geheel van regelingen, dat is voortgekomen
uit een nieuwe behoefte van toenadering
en vereeniging tussohen Frankrijk en Enge
land. Al te lang waren dezo beide landen
bijna op allo punten der aarde door eene
roem vollen naijver gescheiden. Maar er is
een oogenblik gekomen, waarop de twee vol
ken zelf het besluit genomen hebben, tot
elkaar te naderen en zich te vereenigen.
Dezo overeenkomst is een van de eerste on
derpanden tot het verkrijgen van hunne
hartelijke en oprechte betrokkingen. Wij
drukken den vurigen wensch uit, dat de
regeeringen, wier besliste en vastberaden
politiek in deze zaak wij niet genoeg kun
nen "prijzen, zich niet tot deze eerste stap
pen zullen bepalen, maar er op bedacht mo
gen zijn, zoo spoedig mogelijk alle nog (mop-
geloste regelingen in Afrika, in Azië en
Ooeanië af to doen. Wij willen niet eene
banale en voorbijgaande overeenstemming
tussohen de beide landen. Wij denken veel
hooger en veel verder aan het verkrijgen
van eene steeds nauwere en duurzamer over
eenstemming, die aan beide zijden eerlijk
en zonder bijgedachte, in wederkeerig ver
trouwen zal worden uitgevoerd, die de soli
dariteit der belangen van de beide volken
bezegelen en de veiligste waarborg voor
hunne ontwikkeling vormen zal en krachtig
zal bijdragen tot verzekering van den we
reldvrede."
Aan de goedkeuring van dit verdrag door
de Kamer valt natuurlijk niet te twijfelen.
Maar het is een verblijdend feit, dat reeds
voordat het in werking is getreden, onge
zocht zich oone gelegenheid heeft voorgo
daan om de grooto beteeken is van de goede
verstandhouding tusschen Frankrijk en En
geland in liet belang van den wereldvrede te
doen uitkomen.
Duitschland.
München, 2 Nov. De prins-regent beeft het
verzoek om af te treden van den minister van
financiën van Riedel toegestaan en schonk
aan den afgetreden minister zijn beeltenis in
brons.
De Köln. Ztg. verneemt over het geschil
over de erfopvolging in het vorstendom
Lipipe, dat de verzoeken der in geschil
zijnde partijen bdj de bevoegde commis-
siën van den Bondsraad zij ingediend en
van deze nog niet teruggekeerd zijn in de
volledige vergadering. Derhalve kan de zaak
nog niet in den Bondsraad behandeld zijn.
Behalve door deze besprekingen heeft de
zaak ook voortgang door de persoonlijke be
moeiingen van den rijkskanselier. Deze heb
ben ten doel tusschen beide partijen een
overeenkomst tot stand te brengen, om daar
door den verderen loop van de onderhan
delingen te vergemakkelijken. Komt zulk
eene overeenkomst tot stand, dan zal dat
tengevolge hebben, dat de behandeling van
vele geschilpunten in den Bondsraad over
bodig wordt. Daarom is het te hopen, dat
de rijkskanselier in zijn voornemen slaagt.
Over de punten, waarover men tot een
vergelijk hoopt te komen, is nog niets be
kend zij zullen echter slechts op de soort
en den vorm van het op te richten scheids
gerecht en de voor te leggen vragen betrek
king hebUen. Berichten, die melden dat als
voorzitter van dit scheidsgerecht een bonds-
vorst zal optreden, kunnen nu nog niet be-
'estigd worden. De Köln. Ztg. is echter van
oordeel, dat het niet waarschijnlijk is dat
de quaestie voor een „vorstenreebtbank" be
slist zal worden.
Spanje.
De opgewondenheid in de Spaansohe
Kamer is tot bedaren gekomen. Zij is geëin
digd met een ook door de minderheid goed
gekeurd besluit te nemen, waarbij de geval
len van de afgevaardigden, tegen wie de
regeering een verzoek con machtiging tot
liet instellen van eene strafvervolging heeft
ingediend, naar het hof van cassatie wor
den verwezen.
Rusland.
In ,.goed ingelichte" kringen te Peters
burg gelooft men, dat Alexejew geroepen
is, om nog een belangrijke politieke rol te
spelen als vertegenwoordiger van de reactio
naire partij, welke tegenover Swiatopolk
Mirsky, den nieuwen minister van binnen-
laudsche zaken, staat.
De loop van de verkiezingen voor den
landdag in Finland laat eene groote over
winning van de Finlandsche oonstituioneele
partij, voorzien. Overal, waar tot dusver de
stembus gesproken heeft, hebben de oonsti-
tutioneelen de overwinning behaald op de
Oud-Fcnnomanen, die eene toegevende hou
ding tegenover de maatregelen tot russifi
ceering hebben aanbevolen in de hoop, dat
de Russen dan zouden ophouden en zich met
de reeds verkregen resultaten vergenoegen.
De leiders van de Oud-Fennomanen waren
zelfs zoo ver gegaan den Russen te verzeke
ren, dat de massa van het volk met de Rus
sische inachtliebbenden één van zin was.
Deze opvatting is nu, zooals de uitslag van
de verkiezingen tot dusver toont, ongegrond
gebleken. De debatten in den landdag belo
ven zeer belangwekkend te worden, wanntvr
de nieuw gekozen afgevaardigden voornemens
zijn., zooals wordt bericht, de politiek van
den vermoorden gouverneur Bobrikow en de
onder zijn bestuur zonder toestemming van
den landdag uitgevaardigde wetten te be
strijden.
Creta.
Prins George van Griekenland is uit Ko
penhagen oxaar Londen vertrokken. Men
zegt, dat hij nog altijd moeite doet om de
inlijving van Kreta bij Griekenland door te
zetten. De Politische Oorrespondenz ver
neemt intusschen uit Parijs, dat de Koning
van Griekenland daar wel door de regeering
liupsch ontvangen wordt, maar dat wil niet
zeggen, dat zij: voor de inlijving gunstig ge
zind is. Evenals de andere betrokken mo
gendheden, vindt Frankrijk den tijd daar
voor in elk geval nog niet gekomen.
Marokko.
De onlusten in Larasch bleken, zooals uit
Tange- wordt bericht, niet zoo ernstig te zijn
als eerst werd aangenomen. Dé troepen, die
daarheen zouden vertrekken, hebben andere
bevelen ontvangen.
De oorlog in Oost-Azië.
Yan den oorlog zijn de volgende berichten
Uit Londen wordt aan de Köln. Zitg. be
richt. dat men daar in de militaire kringen
tusschen de regels van generaal Stössel'si
veertien dagen oude dépêches, neg meer ech
ter uit hunne openbaarmaking opmaakt, dat
de vul van Port Arthur nabij is. De held
haftige bevelhebber oogst overal de hoogste
bewondering. Sedert Zaterdag is er conc
zware beschieting aan den gauig.
Over den aanval, die door den belegeraar
van 24 tot 26 October gedaan is op de berg
hellingen van Erloengsjan, schrijft do Temps
Deze hellingen zijn steil en zonder eenige
dekking voor het hen bestrijkende vuur van
de infanteriegelukkig voor de Japanners
zijn zij ook in den dooden hoek met betrek
king tot de kanonnen van de werken. Deee
omst andigheid sohijnt het den Japan nors
mogelijk te hebben gemaakt, zich te vestigen
op halverhoogte van aen heuvel, door zicb
eerst te verschuil en in de door de ontploffing
van de granaten gedolven gaten, vervolgens
door voorloopige loopgraven te maken, waar
liet hun gelukt schijnt te zijn zich te hand
haven. Wanneer deze loopgraven werkelijk
bestaan, dan kunnen zij beschouwd worden
als het begin van de tweede linie. Dan zou
den Japanners overblijven die linie te vol
tooien en daarna zich door oen nieuwen
sprong vooruit meester te maken van het
terrein, dat hen nog scheidt van de Rus
sische loopgraven. Wanneer zij op dat ter
rein de derde lim'e hebben gebouwd, dan
zouden zij eindelijk beschikken over de basis,
die hen in staat zou stellen den ©indaanval
te doen.
Het bombardement werd den 29©n Octo
ber hervat, ©n er had een nieuwe aanval
plaats, ditmaal gelicht tegen de hot dichtst
bij den spoorweg gelegen werken. Generaal
Stössel zegt, dat deze aanval teruggeslagen
is; men mag zich echter niet verhelen, dat
de toestand vau de vesting kritiek schijnt.
Hij zelf ontveinst het ziah niet, wanneer
hij voor zijne troepen den zegen vraagt van
den Keizer en de Keizerin. Wanneer het
waar is, dat het groote offer, waarop dezo
bewouderenswaardage troepen zich voorbe
reiden, had kunnen worden vermeden, welk
een schouwspel dan voor den monarch om
van hun doodsstrijd getuige te zijn!
Foesan, 2 Nov. De oorrespondent van Reu
ter bij het Leger van Okoe bericht: Er is
weinig verandering gekomen in de stelling
van de beide legers. Zondag deden eenige
detachementen infanterie en Donsohe kozak
ken een aanval op de Japanse he ctvva 'erie
op den uitersten linkei-vleugel langs de
Hoenho; zij werden teruggeslagen en lieten
20 dooden en 30 gesneuvelde oaarden achter.
Dit is de eerste maal, dat de Donsche ko
zakken deel genomen hebben aan de opera
ties. De Japansche linie volgt op liet oogen
blik den Shaho-oever, uitgezouder 1 op den
uitersten linkervleugel, waar zi.'l over de ri
vier gaat.
Tokio2 Nov. Uit het ho/dkw artier in
Mandsjoerije wordt van gisteren gemeld In
den namiddag van aen 30-n Ott jl. verliet
©en detachement van ons link er leger het
front. Het bestond uit een regiment infan
terie, 3 regimenten cavalerie en 2 batterijen
en trok op uit Litenentoen, Hansantai en
ten noorden daarvan. Het gelukte dit deta
chement in een gevecht den vijand terug to
drijven; het leed daarbij weinig verliezen,
terwijl de vijandelijke cavalerie zware ver
liezen leed. 50 Russen verloren hunne paar
den. De cavalerie verspreidde zich in alle
richtingen in wanorde en liet 13 dooden
achter.
De linkeroolonne van ons linkerleger ver
overde op 30 Oct. een dorp op 500 M. ten
noordwesten van den Tsjenglianpas gelegen
en stak het in brand.
Een telegram van de Russ uit Moekden
vau 31 October bericht: Hier is het zeer
stellige bericht ingekomen, dat de Japanners
weldra 40 a 60.000 man versterkingen zullen
krijgen. Onze taak wordt daardoor zeer ver
zwaard. Waarschijnlijk zullen wij ons nog
lang moeten bepalen tot pogingen om ons
te handhaven in onze stellingen. Zelfs in het
geval, dat onze versterkingen spoediger aan
komen dan verwacht wordt, is de taak van
Koeropatkin zeer zwaar. Do Japanners lich
ten zeer sterke, haast onneembare versterkin
gen op, die van het front uit bijna onmo
gelijk zijn te bedwingen. Het eenige middel
is de omtrekking; daartoe is echter eene
groote numerieke macht nocdig en het Rus
sische centrum moet dan even sterk zijn als
hot Jai<ansche, opdat het niet kunne worden
doorgebroken.
Do Daily Telegraph bericht uit Tientsin
van 31 October: De Russen erkennen, dat
Tieling hun winterkwartier meet zijn. De
omringende hoogten zijn versterkt en onder-
mijind. De vlakte tusschen de stad en de
rivier is met loopgraven en wolfskuilen be
dekt. In Tieling liggen de zwaar gewonden
uit den laatöten slag. In Moekden ©n Tieling
hebben dagelijks executiën plaats, men zegt
van Tsoengoczcn. Heb is bitter koud.
Londen, 2 Nov. Reuter verneemt, dat de
onderhandelingen vorderen, die gevoerd wor-
deu tusschen de Engelsche en de Russische
regeering betreffende hot benoemen van
ecuo internationale commissie van onderzoek
in zake het Noordzee-incddont. Men verneemt
dat bij de audiëntie die de Engelsche gezant
te Petersburg Zondag met den Czaar had, en
eveneens bij die welke Koning Eduard Dins
dag aan den Russischen gezant te Londen
verleende, beide souvereinen hunne voldoe
ning uitdrukten over bet uitricht op een vre
delievende oplossing van het geschil.
Hot voorstel, dat Rusland on Engeland
vertegenwoordigd zullen worden door eön
hooggeplaatst zeeofficier en een bekend rechts
geleerde on d'aib die commissie Verder zal sa
mengesteld worden uit zeeofficieren van on
zijdige mogendheden, schijnt aan beide zij
den good ontvangen te worden.
Wat betreft die plaats van bijeenkomst
geeft Engeland do voorkeur aan Parijs of
eene Fransche haven, terwijl Rusland meer
gezind is ten gunste van 's Gravenhage. Dit
is echter eene zaak die ongetwijfeld zonder
'bijzondere moeilijkheid zal opgelost worden.
Er zijn nog andere belangrijke punten, die
eene zorgvuldige overweging vordêren, zoo-
dat er nog wel eenige tijd verloopen zal voor
dat do overeenkomst die het internationale
onderzoek bepaalt, onderteekend en bekrach
tigd is. Voordat de oommissie uitspraak kan
doen, zal het Oost zee-eskader naar alle waar
schijnlijkheid duizenden mijlen van de plaats
van het incident verwijderd rijm.
Londen, 3 Nov. Do Morning Post zegt, dat
er reden is om te gelooven, dat er maatre
gelen zijn genomen ©m de Russische oorlogs
schepen nauwkeurig in het oog te laten hou
den door Engelsche eskaders gedurende hun
ne reis naar het verre oosten zoowel via Suez
als via de Kaap.
Over het vertrek van het Baltische eska
der uit Vigo deelt de Petersburgsche cor
respondent van de Matin mede, dat de Rus
sische officieren, die te Vigo achterblijven,
rijn: kapitein Clado, luitenant Otto en lui
22 Naar het Engel sch
van
JOHN STRANGE WINTER.
Tot mijn verlichting oordeelde zij een cab
voornaam genoeg om ons te vervoeren.
Het was een. lange ritmaar ik genoot, en
de vroolijk verlichte straten waren voor
mij nog nieuw genoeg om er het volle ge
not van te hebbenongerekend het voor
uitricht op een diner in het Criterion
en een schouwburgvoorstelling daarna.
Het was juist twee minuten oven zeven,
toen wij aankwamen. Jonker d'Ecie stond
ons aan de deur af te wachten.
„Daar is hij", zeide mevrouw Poplin
Browne verrukt. Ook hij zag ons spoedig.
„U is bepaald1 punctueel," zeide hij vroo-
lijk. „Ik heb zoo n aardigen kerel, om met
ons te dineeren. Ik ben zeker, dat hij u be
vallen zal. Het was puur geluk, dat ik
hem op het laatste oogenblik... Kijk,
daar is hijook op tijd. WelWilliam,
je bent een beste ventdat ge zoo
op tijd komt. Laat ik u voorstellen
aan Mevrouw PoplinBrowne en Juf
frouw Nugent: Sir William Sher ring-
ham."
Sir William Sherringham boog diep. „Het
was mij een groot genoegen te komen
zeide hij, mevrouw PoplinBrowne aan
ziende. „Zeg eens, Godfried, wat nut
steekt er inhier in den tocht te
blijven staan? Ik ben zelf geen vriend
van kou vatten; men komt gemakkelijker
eraan dan eraf. We zullen met de lift naar
boven gaan, dunkt u niet?"
We gingen met de lift, we gaven onze
mantels en jassen af in de kleedkamer, en
juisttoen we de gang inkwamen
die naar de groote zaal leidt, hoorde
ik een stem hoogst verwonderd vragen
„WelSallyiouwetjehoe kom jij
'ier?"
Mijn. grootste vrees was dus bewaarheid.
HOOFDSTUK XI.
Twijfel
Nooit zal ik Godfried d'Ecie's gericht ver
geten, toen hij tot de ontdekking kwam, dat
de lange, blozende man, die mevrouw Poplin
Browne zoo familiaar toesprak, niemand
anders was dan haar echtgenoot. Hij zag
mij' met de grootste verbaring aan. waar
in zich tevens een weinig vroolijkheid
mengde. Wat mijzelf betreft, ik zou op dat
oogenblik gaarne hebben willen sterven
omdat ik een gevoel had jaeen gevoel
alsof ikondanks mijzelfmijln moeders
vroegere vriendin in betrekking gebracht had
met lieden die zijl natuurlijk niet zouden
gezocht hebben. Het was een zeer netelige
toe'Inndwant. al waren de Poplin -Bro-.v-
no? nog zoo vriendelijk vcor mij geweest.
waren het niet mijn vrienden, maar de men-
schenbij wie ik in betrekking wasen
er bestond geen enkele reden, waarom zij
in aanraking zouden komen met de
d'Ecie's.
Nooit had ik gemerkt-, dat mevrouw
Poplin'Browne rich in eenig opricht be
wust was van de weinige beschaving van
haren echtgenootbehalve dien eenen
keer
„O, rijt gij hier?" zeide rij een weinig
koel; „u had ik wel het minst verwacht te
ontmoeten. Ik dacht, dat ge altijd in de
„City" dineerdet?"
„Dat doen we ook in den regel," ant
woordde hij, „maar een der vrienden stelde
voor hier eens voor een veranderingetje te
restaureeren."
„Dat merk ik. Nu, juffrouw Nugent en ik
zouden met mijnheer d'Ecie hier dineeren
en daarna naai' de comeHie gaan. Ik heb een
briefje voor u achtergelaten. Mijn echtgenoot,
mijnheer d'Ecie," voegde rij er bij.
Mijnheer d'Ecie stak rijn hand uit. „Ho©
vaart gij? Ik behoef wel niet te vragen, of
gij met ods mede eet, denk ik." Dit zeide hij
op zeer go wonen toon.
„Neen, dank ui, wij zouden in de kamer
hiernaast dineeren, en ik ben bovendien niet
gekleed. Nu ik 'oop, dat u 'eel veel genoegen
zult- 'ebben met elkander."
Toen scheiddien wij mij(n pleirier was er
voor dien avond al af.
Mevrouw PoplinBrowne ging eerst bin
nen ongegeneerd op Sir William toezei-
lenddie op ons stond te wachten.
Mijnheer d'Ecie vatte mijn arm en hield
wij t.g. .1.
„Trek het u maar niet aan zeide hij
zachtjes op vriendelijken toon. „Ik begrijp
besthoe de zaken staan. Met zodn gericht
zie ik u niet gaarne."
Ik traohtte te glimlachen, Want het was
mij onmogelijk, op dat oogenblik veel te
zeggen en wat kon ik ook eigenlijk zeg
gen? Geen meisje kon meer vriendelijkheid
ondervonden hebben, dan mijnbeer Poplin
Browne mij betoond had, en toch toch
hij was ~zoo burgerlijk, zoo '"artelijk" en
luidruchtig en druk, en en och weet
ge iedereen moet het gevoel kennen, wan
neer men in» gezelschap verbeert met men-
schen, met wie men liever niet gezien
wordt. Dat- gevoel was zeker onaardig,
maar ik kon er niets aan veranderen.
We hadden een heerlijk dineetjeen me
vrouw Poplin-Browne en Sir William
hadden het zoo druk samen, of ze land
en stad regeerdenvoor we dan ook
aan het dessert gekomen waren, hoorde
ik hfcin vragen», of hij haar eens
mocht komen opzoeken. Ik behoef bijna
niet te zeggendat rij „ja" antwoordde
en dat haar eerste onbvangdagi de eerste
Woensdag van de maand was.
Mijnheer d'Ecie wijdde zich geheel aan
mij, maar op zeer ongedwongen en» vriende
lijke wijze, meer om mij mijn verdriet lo
doen vergeten, dan om eenige andere reden.
Wij gingen per rijtuig naar den schouwburg,
omdat de straten» wat vochtig waren, en wij
hadden een ruime loge naast het toon eel,
waarin we met ons vieren heerlijk naast el
kander konden ritten. Mevrouw Poplin
Brovae had de. ©ereplaats. Itwri.i Fir
Wili: ui d-»:i ik cn ei ij s'
Door deze schikking konden wij veel ver
trouwelijker praten, dan wij aan het kleine
eettafeltje hadden kunnen doen, en mijn
heer d'Ecie maakte hiervan volop gebruik.
„Nu kunnen we eens rustig praten," be
gon hij, met een schuinsohen blik op Sir
William, die mij volkomen den rug had toe
gekeerd. „Wel, juffrouw Nugent, ik hoop
toch, dat ge er nu over heen rijt. Ik kan
mij alles zoo goed voorstellen uit uw
manier van spreken over hem had ik mij
reeds niet veel bijzonders van hem voorge
steld, maar dat hij zoo onmogelijk zou rijn,
had ik niet kunnen denken."
„Ik vind het zoo laag van mij zelf," barst
te ik uit, eer ik bet zelf wist, „want, weet
u, ik had nooit gedacht, dat ik onder de
menschen had moeten gaan, om mijn brood
te verdienen, en toen het noodzakelijk, was,
zag ik er toch too vreoselijk tegen op, dat
weet u niet. Ik had zooveel hooren vertel
len van gouvernantes, hoe slecht ze behan
deld werden, alsof ze in do goot gevonden
warenen alles kwam zoo heel verschillend
uit. als ik gedacht_had. U weet niet, hoe
Hef zij voor me geweest zijn» hij even goed
en ik ik vond het- schandelijk van
mij, om op rijn b's en al het andere te let
ten. Ik heb een gevoel, of ik den dood ver
diend had."
Ik ben de waarheid verplicht te zeggen,
dat mijnheer d'Ecie in lachen uitbarstte,
maar het- was een vriendelijke lach.
Wordt vervolgd.
