W\ ISO.
3"° Jaargang.
[Woensdag 9 November 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MIJN GODFRIED
RMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco, per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertcnticn, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uilgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADYERTENTIÉN:
f. o.m
- 0.15.
Van 1—*5 regels f
Elke regel meer jr.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeolige bepalingen: tót
het herhaald advertéèren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De onlusten te Innsbruck.
Do bloedige tooneelen, welke zióhi in hot
laatst der vorige week in de straten van
Innsbruck hebben afgespeeld, waren van
ernstiger beteekenis dan een straatgevecht
ontstaan uit een kloppartij tussahen studen
ten. Zij hebben een veel dieperen onder
grond en waren het gevolg van een rassen
haat, zooals die in Oostenrijk maar al te dik
wijls tot een uitbarsting komt. Het heelo
politieke leven in die monarchie is één groote
strijd van nationaliteiten, waaronder het
land. zuciht.
In Tirol echter was men tot dusverre van
dien strijd verschoond gebleven. In den af-
jopen zomer hadden er wel is waar on
geregeldheden aan de Innsbrucker universi
teit plaats gehad, maar die waren beperkt
gebleven tot studenten-opstootjes. Hetgeen
daar echter thans is gebeurd, was van ern
stiger aard. Men heeft in de eerste ontzet
ting over het gebeurde de schuld van de
onlusten geworpen op de Italianen, en het
feit dat deze met revolvers gewapend waren
cn op de Duitschers scheten pleitte tegen
hou. Men gaat nu eenmaal niet naar egn
„Kommers" met geladen revolvers. Daar
staat echter tegenover, dat de Duitschers
oen demonstratie hielden voor het hotel
wiaar die Itailiaansahe studenten met hunne
gasten feestelijk bijeen waren. Hot is op dit
oogenblik moedelijk uit te maken waar de
onmiddellijke aanleiding tot de uitbarsting
ie zcoken is. Maar dat het tot zulk een uit
barsting gekomen is, daarvan draagt feite
lijk de regeering in Weenen de schuld.
Wat toch is de eigenlijke quaestie. In
Tirol wonen zeer veel Italianen, het is feite
lijk in twee scherp afgescheiden gedeelten
gesplitst, waarvan het eene zuiver IbaJi-
aansch is. Deze wenschten nu, dat er een
afzonderlijke Italiaansohe universiteit opge
richt zou worden in Triest. De regeering
meende aan dien volkswensok niet te kun
nen voldoen. Aan de universiteit te Inns
bruck, die geheel Duitscli was, verbood de
rector-magnificus zelfs, dat de rooster der
college's in liet Italiaansch gedrukt opge-
gen werd. Zoo kwam het tot conflicten,
die zich herhaalden en waaraan de regeering
in eens een eind had kunnen maken, als zij
oen radikalen maatregel had genomen. Maar
de regeering van Van Koerber houdt niet
van afdoende maatregelen. Hij en zijn mi
nister van onderwijs Van Hartel wilden van
een ItaliaanBche universiteit te Triest niets
weten. Maar om toch iets te doen, stelden
zij voor om een afzonderlijke juridische fa
culteit op te richten in Rovcreto, een Itali
aansch centrum. Men zegt dat zelfs dit der
regeering nog niet eens ernst was, omdat
er door de obstruotie in den rijksraad toch
geen sprake kon zijn van de behandeling
van een voorstel in dien géést. Trouwens
het stolde de Italianen toch ook niet tevre
den, die aan hun lievelingsdenkbeeld, een
eigen universiteit in Triest, bleven hangen.
Toen rijpte het deuk beeld bij Von Koer
ber om te Innsbruck een afzonderlijke juridi
sche faculteit voor de Italianen op te rich
ten, welke evenwel, ofschoon in naam zelf
standig, aan de universiteit aldaar verbon
den zou zijn, al was het dan ook met zwakke
koorden. Hoe Von Koerber daartoe kwam?
Hij was van oordeel, dat voor de oprich
ting eener zelfstandige faculteit, evenals dat
voor de stichting van een universiteit het»-
geval is, een afzonderlijke wet vereisebt
werd. En aangezien hét duidelijk was, dat
de rijksraad, die door de onzalige obstructie
tot totale werkeloosheid gedoemd was, niet
te vinden zou zijn om zulk oen wet tot
stand to brengen, meende de regeering dat
liet maar liet beste was om te Innsbruck on
der de vleugelen der daar l>estaande Alma
mater een afzonderlijke Italiaansohe facul
teit op te richten. Een dergelijke scrupu-
leuse houding was men amjdiers van Von
Koerber niet gewoon. Hij heeft tegenover
de obstructie in den rijksraad wel durven
regeeren alsof er geen rijksraad bestond en
met toepassing van het desbetreffend» grond
wetsartikel die begraoting van kracht ver
klaard en het recruten-oontingent vastge
steld.
Maar hoe dit ook zij, in dit geval meende
Von Koerber dat hij niet anders handelen
mocht dan hij deed, en het gevolg was dan
ook dat de afzonderlijke faculteit te Inns
bruck werd in het leven geroepen. En daar
mee was een groote fout begaan. Want ziet,
plotseling kwam de Duitscho bevolking tot
de overtuiging), dat haar nationaliteitsgevoel
zich daartegen diende te verzetten.
De Italiaansclie faculteit werd geopend
zonder veel ceremonieel. De rector-magnificus
had de bijzondere plechtigheden, die bij ge
wichtige gebeurtenissen aan de universiteit
gebruikelijk zijn, niet noodig geoordeeld,
maar desniettemin verliep de opening zonder
eenig incident. Dé Italiaansohe studenten
wenschten echter dat feit feestelijk te vieren
en hadden een „Kommers" georganiseerd in
het hotel „Het Witte Kruis", waar zij hun
hoogleeraren en een aantal andere gasten ge-
noodigd hadden.
Dat streed blijkbaar ook al tegen het natio
naliteitsgevoel der pan-gennanisten, die voor
het hotel samenschoolden. Toen do Italiaan
sohe studenten hunne gasten naar het sta
tion wilden brengen, kwam het al heel spoe
dig tot een botsing. Men weet hoe het gaat
één woord, één kreet geeft aanleiding tot
een strijd. Zoo ging liet ook hier en er ont
stond een bloedig gevecht, waaraan ten slot
te de troepen een einde moesten maken. De
bijzonderheden over dit straatgevecht zijn
den lezers uit de daarover medegedeelde be
richten voldoende bekend.
De D'uitschers eischen nu de opheffing vain
de Italiaansclie faculteit. Een vrij overbodige
eisch, want bijna al do studenten zijn in
hechtenis en de faculteit heb gebouw en
de meubelen, is totaal verwoest. Dé regee
ring verklaarde echter, dat daaraan niet ge
dacht kan worden, aldus den twistappel be
houdende.
De rust is in Iunsbrück wedergekeerd,
doch de wonde is geslagen. De „inoompatibi-
lité d'humeur" tusschen Duitschers en Ita
lianen (de uitdrukking is van den Temps) is
nog grootcr geworden dan zij reeds was, en
het bloed, dat gevloeid is, heeft groote ver
bittering gekweekt.
Het spreekt van zelf, dat in de verhouding
tusschen Oostenrijk en Italië in 't algemeen
dit voorval een verkoeling teweeg wordt
gebracht. In Milaan hebban zelfs sa
menscholingen plaats gehad voor de
woning van den Oostenrijkschen con
sul en voor een Duitsch café. Die
betrekkingen waren toch al niet zóó goed,
als men dat tusschen twee leden van de
Triple Alliantie had mogen verwachten. Wij
hebben hierop onlangs in een artikel over
den Driebond en ook in verband met de sa
menkomst van den minister-president Gio-
litti met graaf von Bülow to Homburg en
de ontmoeting tusschen den Italiaansohen
minister van buiteolandsche zaken Tittoni
met graaf Goluchowski, den Oostenrijkschen
minister van buitenl. zaken te Mazzia reeds
gewezen. Het is duidelijk, dat het conflict dat
nu in Tirol, het vreedzame Tirol, waar de
strijd der nationaliteiten in den ruwen vorm,
waarin hij in andere deelen der Oosten-
rijksch-Hcaigaarsche monarchie tot uitbar
sting kwam, nog onbekend was, is ontstaan,
er niet toe zal bijdragen om de betrekking
tusschen de beide landen inniger te maken.
Duitschland.
De Norddoutsche Allgemeine Zeitunng
schrijft
„Een reeks van buitenlandsche bladen, die
de gewoonte hebben om alle gebeurtenissen
van internationale politiek te misbruiken om
er ophitsingen tegen Duitschland uit te sme
den, hebben de jongste gebeurtenissen in de
Noordzee in verband gebracht met waar
schuwingen, die van Duitscho zijde aan de
Russische regeering of de Russische admirali
teit gezonden zijn.
Yan Duitsche zijde zijn geen waarschuwin
gen verzonden, en evenmin zijn verdachte
waarnemingen, dat aanslagen tegen de Rus
sische vloot door mijnen, torpedo's of derge
lijke instrumenten voorbereid waren, gedaan.
Al dit gepraat is geheel ongegrond.
Wij weten niet of misschien van andere
zijden waarschuwingen gezonden znn en wel
ke beteekenis daaraan te hechten h bij de
beoordeeling van het incident bij Huil. Ons
zal het aangenaam zijn als de binnenkort
bijeenkomende internationale enquête-com
missie de opheldering van deze zaak als een
deel barer taak zou willen oeschouwen
De Norddeutsche zegt verder:
Do kapitein van den stoomtrawler „Sonn-
tag" legde over de ontmoeting van zijn schip
mot Russische oorlogsschepen in de Noord
zee op 21 October, voor den havenmeester
in Geostemünde op 27 October een verkla
ring af, waardoor over de beschieting van de
„Sonntag" nadere bijzonde heden zijn ver
nomen en deze verklaring is gelijktijdig met
het verzoek van de reoderij van het schip
om vergoeding van de beloopen en nog vast
te stellen schade, den 30. October aan het
ministerie van buitenlandsche zaken, toege
zonden door den regcerings-president in
Stade.
Den 2en November werd dit feit bij de
Keizerlijke Russische regeering ter sprake
gebracht. Deze beloofde bereidwillig, dat on
middellijk een onderzoek zou worden inge
steld en volledige schadevergoeding zou wor
den verleend.
België.
Gisteren zijn in België de Kamer en de
Senaat voor een nieuwe zitting bijeengeko
men. Na het onderzoek der geloofsbrieven
legden de afgevaardigden den eed op de
grondwet afde Vlaamsch© afgevaardigden
deden dit in hunne eigen taal. In de wandel
gangen werden de resultaten der verkiezin
gen der liberalen en de Zondag plaats gehad
het»fcende demonstratie der liberalen in de
straten van Brussel, waaraan door 50.000 per
sonen werd deelgenomen, die in een zeer
ordelijken stoet door de stad trokken, druk
besj roken.
Dé clericalen schenen meer toeschietelijk
te zullen zijn, waarschijnlijk omdat beweerd
wordt, dat de socialisten geneigd zijn om met
de liberalen samen te gaan in de stemrechte-
quaestie, welk samengaan ten doel zou heb
ben om te verkrijgen dat aan huisvaders een
extra-stem wordt toegekend.
In den Senaat is de verkiezing van den
socialist Eibers tot senator van Brussel on
geldig verklaard. Tot voorzitter werd op
nieuw gekozen «raaf de Mérode-Westerloo.
De Kamer zal vandaag haar voorzitter
kiezen..
Frankrijk.
Parijs, 8 November. In do Kamer ant
woordde heden de minister van landbouw
Mougeot op oen desbetreffende vraag dat
eir geen sprake van zijn kon om het recht
van 7 francs op granen to verminderen, en
nog minder om_ het af te schaffen-.
Parijs, S Nov. Dé Kamer willigde met
415 tegen 141 stemmen het verzoek ia om
machtiging tot vervolging van don afgevaar
digde Syveton.
De zitting word te half tien opgeheven.
Zwitserland.
Het handelstractaat tusschen Zwitserland
en Duitschland is tot stand gebracht; de
bepalingen er van worden voorloapig geheim
gehouden. Het tract a at zal den len Jan.
1906 in werking treden en is gesloten voor
den tijd van 12 jaren. Naar de berichten uit
de Bund waren in de laatste dagen de on
derhandelingen zeer gespannen, maar dank
zij de toegevendheid van beide zijden, is een
vergelijk mógelijk geworden. Zwitserland zal
de patentbescherming uitbreiden, doch zoo
die wet niet tot stand komt zal Duitschland
het recht hebben de rechten op chemische
producten te verhoogen. De Bund keurt deze
bepaling volkomen goed, doch de Ost-
Schweiz, het orgaan der industrieelen in St.
Gallen, noe~t dit een toegevendheid, die een
blijk is van politieke zwakte.
Italië.
Rome, 8 Nov. Dé verkiezingen hadden den
volgenden uitslagIn de 946 districten, waar
van het resultaat bekend is, er zijn er
508 werden gekozen 296 ministerieelen,
46 leden van de constitutioneele oppositie,
16 republikeinen, 25 socialisten en 27 radi
calen. Er moeten 81 herstemmingen plaats
hebben.
De straatgevechten te Innsbrück hebben
hun weerslag gevonden in Italië. Voorat in
Milaan was dat het geval en het was maar
goed dat de verkiezingen daar als een blik
semafleider werkten. Anders had men ver
moedelijk daar ook ernstige ongeregeldheden
zien gebeuren.
Niettemin is in Italië de belangstelling,
die men voor de Iiinsbrücker-relletjes aan
den dag legt, buitengewoon groot, zelfs in
kringen, die zioh overigens om de politiek
niet zoo heel veel bekommeren.
Zoowel de pers als het publiek is het er
over eens, dat do schuld ligt bij de Oosten-
rijksche regeering, die bezwaarlijk een slech
tere oplossing had kunnen vinden voor de
universiteitsquaestie.
Enkele heethoofden werpen de schuld op
de geheele Duitsohe bevolking in 't alge
meen, en te Milaan hadden dientengevolge
opstootjes plaats voor een Duitsch café.
Het grootste voordeel uit de treurige ge
beurtenissen trekt ongetwijfeld de Irreden-
tistenbeweging. De Irredcntiston-bond „Pro
T'rente et Trieste" heeft onmiddellijk een
in zeer opgewonden, dikwijls kwetsenden
toon geschreven vlugschrift verspreid, waar
in betoogd wordt dat er eerst dan vrede tus
schen Italië en Oostenrijk zijn kon, wanneer
de Italiaansohe vlag over Triest on Trient
woei.
Rusland.
Petersburg, 9 Nov. Naar uit Moskou ge
meld wordt, werden bij de buitensporighe
den, die door de aldaar uit het gouverne
ment Vologda aangekomen 1000 reservisten
werden bedreven tegen de tot herstel der orde
aangerukte troepen, door de reservisten, stee-
nen en stukken hout naar de troepen gewor
pen, waardoor 4 officieren en 9 soldaten ge
kwetst- werden.
Dé soldaten losten toen eenige losse scho
ten, die geen effect hadden. Daarna werd
met scherp gevuurd. Twee reservisten werden
gedood, zes gewond
Yereenigde Staten.
New York, 9 November. Bij de verkiezin
gen hebben dé republikeinen in 10 distric
ten van Maine een aanzienlijk, dn 25 distric
ten van Massachusetts een matig stemmen-
aantal gewonnen. Parker heeft in Zwa-Caro-
lina 40,000 stemmen meerderheid behaald
voor den staat cn voor het land zijn daar
dé democratische candidates gekozen. In
den staat New York, buiten de hoofdstad,
wordt de republikeinselie meerderheid groo
tcr.
Da Brooklynsehe „Daily Eagle", een. de
mocratisch orgaan, meent dat> Roosevelt ge
kozen zal zijn in den staat New York.
Dé „New York Journal" een sterk de
mocratisch blad, is van oordeel dat Roose
velt tot president gekozen is. De stemmen
cijfers geven daarvan het lx:wijs.
Andere voorname bladen komen tot de
zelfde conclusie.
(Later t e 1 o g r a an). In het democra
tische nationale hoofdkwartier wordt de
verkiezing van Roosevelt met overweldigen
de meerderheid zeker geacht.
(Later telegram). Roosevelt's meer
derheid in den staat New-York bedraagt
meer dan 200,000 stemmen, terwiji de meer
derheid van Higgins, den republikeinschen
oandidaat voor het gouverneurschap, meer
dan 100,000 stemmen bedraagt.
New-York, 9 Nov. Om half 9 telegrafeerde
Parker aan Roosevelt: „Hot volk heeft bij
stemming uw bestuur beslist goedgekeurd, en
ik vensch u daarmee geluk"
Roosevelt antwoordde met een telegram,
waarin hij Parker voor zijn gelukwënsoh be
dankte.
New-York, 9 November. Roosevelt vaardig
de een proclamatio uit, waarin liij zegt diep
getroffen te zijn door de eer, die het Ameri-
kaansche volk hem heeft bewezen, door dit
bewijs van vertrouwen voor hetgeen hij heeft
gedaan en getracht had te doen. Niettegen
staande zijn eerste presidents-termijn geen
volledige is geweest, wenscht- hij onder geen
omstandigheden opnieuw candidaat te zijn of
een nieuwe benoeming aan te nemen, in over
eenstemming met de wijze gewoonte, die hot
presidentschap beperkt tot twee termijnen.
Zooals uit de telegrammen blijkt, is Roo
sevelt opnieuw t-ot president gekozen. Wel
is waar moet de eigenlijke presidentskeuze
nog plaats hebben en geschiedt die eerst in
Januari, maar de verkiezing van de kiesman
nen, die op hun beurt den president kiezen,
27 Naar het Engolsch,
VAX
JOHN STRANGE WINTER.
Mijnheer Poplin/Brown© gaf haar zeer
vriendschappelijk in de voorkamer de hand,
zooals zijn vrouw had gedaan, zonder po
gingen aan te wenden haar naar haar rij
tuig te geleiden. Zijn vrquw gaf hem aller
lei dwaze tec kens om hem te beduiden, dat
hij moest meegaan, en toen zij het niet aan
zijn verstand kon brengen, zeide zij) einde
lijk: „Wilt gij1 Barones d'Ecie naar haar
rijtuig helpen?"
Ik moet hem recht laten wedervaren en
zeggen, dat er geen zachtzinniger man op
4e wereld was zoodra bijl haar begreep,
vloog hij weg, maar kwam juist aan het
hekje om het rijtuig te zien wegrijden.
„Ik kan er niets aan doen," zeide
hijtoen hij terugkwamvan inspan
ning naar zijn adem hijgend. „Ik kwam
te laat."
„Tomzeide zij op tragischen toon.
„Et helpt je niets, of je al „Tom" zegt,
lieve", zeide hij goedhartig. „Ik ben geen
fijne mijm'eer en ik zal 'et nooit worden
ook. Are Oog'eid moet miji nemen, zooals ik
ben, of 'are 'anden van mijn afwasschen
en ik vond dat zij daar vandaag al mooi
naar deed."
„aar, Tom, gij moet er toch aan denken
op het juiste oogenblik te handelen," zeide
zij kwaad.
„Ja, lieve, dat moest ik ook maar de-
zei keer 'eb ik 'et niet gedaan. Als gij recht
•uit gezegd 'adt „breng mevrouw naar 'aar
rijtuig," dan 'ad ik 'et geweten."
Ik geloof niet, dat Barones d'Ecie in
eenig opzicht gevleid zou zijn geweest door
dezen bij zonderen beleefdheidsdiensteigen
lijk zou het mij niets verwonderen, als ik
gehoord had, dat zij oneindig liever zonder
de hulp van mijnheer in het rijtuig stapte.
Daar het echter iets was, dat mij persoonlijk
niet aanging, en mijn tegenwoordigheid de
positie niet kon verbeteren, verwijderde ik
mij met dè kinderen en bleef tot etenstijd
uit den weg; de vrede Wasi toen geheel
hersteld.
Den volgenden morgen ging ik alleen naar
Cadogan Square, waar ik Barones d'Ecie zeer
ernstig en vastberaden aantrof.
„Lieve kind", begon zij zonder andoren
groet, „gij, moet maken, dat gij! zoo spoedig
mogelijk uit dat huis komt. Gij kuut daar
geen dag langer blijven, dan volstrekt noo
dig is."
„Maar waarom niet?" vroeg ik vriende-
nik.
Waarom niet?" schreeuwde zij bijna.
„Wat, met dien vreeselijken man, dat lee-
lijke, afschuwelijke mensehen zonder een en
kele „h" in zijn geheele vocabulaire mijn
lieve kind, het is onmogelijk, eenvoudig on
mogelijk
„Maar waarom is het onmogelijk Baro
nes d'Ecie?" vroeg ik bedaard; „Mijlnheer
PoplinBrowne is geheel een man van za
ken. Ik heb dat al gezegd, toen gij er mij
den eersten keer naar gevraagd hebt. Hij
spreekt niet zuiver, dat geef ik toe, en hij
is een weinig al te hartelijk en te oprecht,
om zeer welopgevoed te ziju. Maar hij is
zeer vriendelijk. Gij weet niet, wat het zegt,
lieve mevrouw, de wereld in te moeten gaan,
om onder vreemden zijn brood te verdienen,"
zeide ik, terwijl de tranen in mijn oogen
kwamen. „Gij weet niet, met hoeveel bange
vrees ik naar Londen ging, eai hoe vriende
lijk en goed deze monschen voor mij geweest
zijn, Mijnheer Poplin,Brown© mag gteen
fijne uitspa-aak hebben, hij mag zelfs een
weinig plat zijn hij heeft echter een
goed hait. Een koning kon mij niet
vriendelijker behandeld hebben, dan hij ge
daan heeft."
Ik hield op, door mijn aandoeningen
overstelpt, daar de gedachte aau mijn va
der opeens levendig in mij werdhoe hij
de volmaaktste gentleman, dien ik ooit ge
zien had, dikwijls tegen ons gezegd had
„Ziet altijd eerst naar het hart, uiterlijkhe
den ziju goed en wel. maar ziet eerst naar
het hart." Barones d'Ecie sloeg haar oogen
ten hemel en maakte met de handen een
hartstochtelijk gebaar van wanhoop.
„Maar dat is socialismepuur soci
alisme," riep zij tot de schilderijen aan den
wand. „En dan te denkendat dit Theo-
philus Nugents dochter is! Het is vree-
selijk."
Ik kon niet nalaten te lachen, hoewel de
tranen mij in de oogen stonden. „O, lieve
mevrouw d'Ecie," riep ik, „gij neemt dé
zaak lieusch te erg op. Als gij. meent, dat ik
er slechter aan toe ben, omdat ik mijnheer
PoplinBrowne ken, dan moet ik u heusch
verzekeren, dat gij u vergist. Dén geheelen
dag is hij afwezig ik zie hem bij hot
ontbijt en dan niet eerder dan bij het diner
niet eens altijd. Hij is niet zoo erg be
schaafd, dat is waar, maar.ge weet niet, hoe
achtenswaardig hij. is zoo'n goed echtge
noot zulk een liefderijk vader
Zij haalden mij de woorden, als het wa
re, uit den mond. „Achtenswaardig,"
schreeuwde zij „een goedl echtgenoot.
eon liefderijk vader wat al zoo meer?
Laat eens hooren! Mijn kind, weet ge dan
niet, dat het er niet veel toe doet, wat. voor
echtgenooten of vaders die menschon? Zij
staan beneden alle peil zij zijn onmoge
lijk Welke man zou u ooit uit het huis
van zulk een man huwen willen? zeg eens!"
,,Ik zou geen enkelen man huwen willen,
die een goed hart en een waarlijk recht
schapen inborst verachtte om kleinighedJen
als het weglaten van h's en andere vormen,"
antwoordde ik. Ik deed mijn best om waar
dig to zijn, koel en bedaard, maar het lukte
me niet beet. Ik voelde mijzelf elke mi
nuut rood'er en boozer warden, eai Barones
d'Ecie maakte zich bepaald belachelijk door
de bespottelijke manier, waarop zij als een
koningin in een treurspel voortging:
Beuzelingen als het weglaten van h's,"
schreeuwde zij „kleine vormen weet
ga nog meer? Verlangt, ge soms uw heele
leven dienstbaar, ja, dienstbaar te blijven
bij zulk soort vau monschen? Begrijpt go
dan niet, dat men niet mot pek kan om
gaan zondier besmet te worden dat ge
niet kunt leven of dagelijks omgaan met
een door ©n door burgerman do vrouw,
dit wil ik toegeven, zou in een groot gezel
schap onopgemerkt kunnen blijven zon
der dat uw eigen spraak en manieren merk
baar bedierven? Ziet ge dit zelf niet in?
Ge zoudt toch een man als dien Browne
niet willen trouwen, wel?" Dit laatste zeide
zij op minachtenden toon, den vollen na-
dlruk op dien burgerlijken naam leggende.
„Nïen, dat zou ik zeker niet!" gaf ik
toe.
„Welnu, ziet ge dan niet, dat iedere man
van uw eigen stand afgeschrikt zou warden
op het eerste gezicht vaai zoo'n vreeselijk
mensch? En zou dit niet moer dan natuur
lijk zijn?"
Ik dacht aan iemand van hoogcr stand
dan ik, dié niet vam mijnheer Poplin-
Browne geschrikt was, maar dit was iets,
dat ik niet mocht vertellen, ten minste niet
aan Barones d'Ecie.
„Ik durf het er best op wagen," zeide ik
met een lach jet Het had or misschien wel
wat van, of ik, zooals vader het genoemd
zou hebben op iets zekers wedde, maar ik
kon toch geen nadere uitlegging geven.
Wordt vervolgd.