W\ ISO. 3"° Jaargang. [Woensdag 9 November 1904. BUITENLAND. FEUILLETON. MIJN GODFRIED RMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25. Idem franco, per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertcnticn, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uilgevers: VALKHOFF Co. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADYERTENTIÉN: f. o.m - 0.15. Van 1—*5 regels f Elke regel meer jr. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeolige bepalingen: tót het herhaald advertéèren in dit Blad bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht De onlusten te Innsbruck. Do bloedige tooneelen, welke zióhi in hot laatst der vorige week in de straten van Innsbruck hebben afgespeeld, waren van ernstiger beteekenis dan een straatgevecht ontstaan uit een kloppartij tussahen studen ten. Zij hebben een veel dieperen onder grond en waren het gevolg van een rassen haat, zooals die in Oostenrijk maar al te dik wijls tot een uitbarsting komt. Het heelo politieke leven in die monarchie is één groote strijd van nationaliteiten, waaronder het land. zuciht. In Tirol echter was men tot dusverre van dien strijd verschoond gebleven. In den af- jopen zomer hadden er wel is waar on geregeldheden aan de Innsbrucker universi teit plaats gehad, maar die waren beperkt gebleven tot studenten-opstootjes. Hetgeen daar echter thans is gebeurd, was van ern stiger aard. Men heeft in de eerste ontzet ting over het gebeurde de schuld van de onlusten geworpen op de Italianen, en het feit dat deze met revolvers gewapend waren cn op de Duitschers scheten pleitte tegen hou. Men gaat nu eenmaal niet naar egn „Kommers" met geladen revolvers. Daar staat echter tegenover, dat de Duitschers oen demonstratie hielden voor het hotel wiaar die Itailiaansahe studenten met hunne gasten feestelijk bijeen waren. Hot is op dit oogenblik moedelijk uit te maken waar de onmiddellijke aanleiding tot de uitbarsting ie zcoken is. Maar dat het tot zulk een uit barsting gekomen is, daarvan draagt feite lijk de regeering in Weenen de schuld. Wat toch is de eigenlijke quaestie. In Tirol wonen zeer veel Italianen, het is feite lijk in twee scherp afgescheiden gedeelten gesplitst, waarvan het eene zuiver IbaJi- aansch is. Deze wenschten nu, dat er een afzonderlijke Italiaansohe universiteit opge richt zou worden in Triest. De regeering meende aan dien volkswensok niet te kun nen voldoen. Aan de universiteit te Inns bruck, die geheel Duitscli was, verbood de rector-magnificus zelfs, dat de rooster der college's in liet Italiaansch gedrukt opge- gen werd. Zoo kwam het tot conflicten, die zich herhaalden en waaraan de regeering in eens een eind had kunnen maken, als zij oen radikalen maatregel had genomen. Maar de regeering van Van Koerber houdt niet van afdoende maatregelen. Hij en zijn mi nister van onderwijs Van Hartel wilden van een ItaliaanBche universiteit te Triest niets weten. Maar om toch iets te doen, stelden zij voor om een afzonderlijke juridische fa culteit op te richten in Rovcreto, een Itali aansch centrum. Men zegt dat zelfs dit der regeering nog niet eens ernst was, omdat er door de obstruotie in den rijksraad toch geen sprake kon zijn van de behandeling van een voorstel in dien géést. Trouwens het stolde de Italianen toch ook niet tevre den, die aan hun lievelingsdenkbeeld, een eigen universiteit in Triest, bleven hangen. Toen rijpte het deuk beeld bij Von Koer ber om te Innsbruck een afzonderlijke juridi sche faculteit voor de Italianen op te rich ten, welke evenwel, ofschoon in naam zelf standig, aan de universiteit aldaar verbon den zou zijn, al was het dan ook met zwakke koorden. Hoe Von Koerber daartoe kwam? Hij was van oordeel, dat voor de oprich ting eener zelfstandige faculteit, evenals dat voor de stichting van een universiteit het»- geval is, een afzonderlijke wet vereisebt werd. En aangezien hét duidelijk was, dat de rijksraad, die door de onzalige obstructie tot totale werkeloosheid gedoemd was, niet te vinden zou zijn om zulk oen wet tot stand to brengen, meende de regeering dat liet maar liet beste was om te Innsbruck on der de vleugelen der daar l>estaande Alma mater een afzonderlijke Italiaansohe facul teit op te richten. Een dergelijke scrupu- leuse houding was men amjdiers van Von Koerber niet gewoon. Hij heeft tegenover de obstructie in den rijksraad wel durven regeeren alsof er geen rijksraad bestond en met toepassing van het desbetreffend» grond wetsartikel die begraoting van kracht ver klaard en het recruten-oontingent vastge steld. Maar hoe dit ook zij, in dit geval meende Von Koerber dat hij niet anders handelen mocht dan hij deed, en het gevolg was dan ook dat de afzonderlijke faculteit te Inns bruck werd in het leven geroepen. En daar mee was een groote fout begaan. Want ziet, plotseling kwam de Duitscho bevolking tot de overtuiging), dat haar nationaliteitsgevoel zich daartegen diende te verzetten. De Italiaansclie faculteit werd geopend zonder veel ceremonieel. De rector-magnificus had de bijzondere plechtigheden, die bij ge wichtige gebeurtenissen aan de universiteit gebruikelijk zijn, niet noodig geoordeeld, maar desniettemin verliep de opening zonder eenig incident. Dé Italiaansohe studenten wenschten echter dat feit feestelijk te vieren en hadden een „Kommers" georganiseerd in het hotel „Het Witte Kruis", waar zij hun hoogleeraren en een aantal andere gasten ge- noodigd hadden. Dat streed blijkbaar ook al tegen het natio naliteitsgevoel der pan-gennanisten, die voor het hotel samenschoolden. Toen do Italiaan sohe studenten hunne gasten naar het sta tion wilden brengen, kwam het al heel spoe dig tot een botsing. Men weet hoe het gaat één woord, één kreet geeft aanleiding tot een strijd. Zoo ging liet ook hier en er ont stond een bloedig gevecht, waaraan ten slot te de troepen een einde moesten maken. De bijzonderheden over dit straatgevecht zijn den lezers uit de daarover medegedeelde be richten voldoende bekend. De D'uitschers eischen nu de opheffing vain de Italiaansclie faculteit. Een vrij overbodige eisch, want bijna al do studenten zijn in hechtenis en de faculteit heb gebouw en de meubelen, is totaal verwoest. Dé regee ring verklaarde echter, dat daaraan niet ge dacht kan worden, aldus den twistappel be houdende. De rust is in Iunsbrück wedergekeerd, doch de wonde is geslagen. De „inoompatibi- lité d'humeur" tusschen Duitschers en Ita lianen (de uitdrukking is van den Temps) is nog grootcr geworden dan zij reeds was, en het bloed, dat gevloeid is, heeft groote ver bittering gekweekt. Het spreekt van zelf, dat in de verhouding tusschen Oostenrijk en Italië in 't algemeen dit voorval een verkoeling teweeg wordt gebracht. In Milaan hebban zelfs sa menscholingen plaats gehad voor de woning van den Oostenrijkschen con sul en voor een Duitsch café. Die betrekkingen waren toch al niet zóó goed, als men dat tusschen twee leden van de Triple Alliantie had mogen verwachten. Wij hebben hierop onlangs in een artikel over den Driebond en ook in verband met de sa menkomst van den minister-president Gio- litti met graaf von Bülow to Homburg en de ontmoeting tusschen den Italiaansohen minister van buiteolandsche zaken Tittoni met graaf Goluchowski, den Oostenrijkschen minister van buitenl. zaken te Mazzia reeds gewezen. Het is duidelijk, dat het conflict dat nu in Tirol, het vreedzame Tirol, waar de strijd der nationaliteiten in den ruwen vorm, waarin hij in andere deelen der Oosten- rijksch-Hcaigaarsche monarchie tot uitbar sting kwam, nog onbekend was, is ontstaan, er niet toe zal bijdragen om de betrekking tusschen de beide landen inniger te maken. Duitschland. De Norddoutsche Allgemeine Zeitunng schrijft „Een reeks van buitenlandsche bladen, die de gewoonte hebben om alle gebeurtenissen van internationale politiek te misbruiken om er ophitsingen tegen Duitschland uit te sme den, hebben de jongste gebeurtenissen in de Noordzee in verband gebracht met waar schuwingen, die van Duitscho zijde aan de Russische regeering of de Russische admirali teit gezonden zijn. Yan Duitsche zijde zijn geen waarschuwin gen verzonden, en evenmin zijn verdachte waarnemingen, dat aanslagen tegen de Rus sische vloot door mijnen, torpedo's of derge lijke instrumenten voorbereid waren, gedaan. Al dit gepraat is geheel ongegrond. Wij weten niet of misschien van andere zijden waarschuwingen gezonden znn en wel ke beteekenis daaraan te hechten h bij de beoordeeling van het incident bij Huil. Ons zal het aangenaam zijn als de binnenkort bijeenkomende internationale enquête-com missie de opheldering van deze zaak als een deel barer taak zou willen oeschouwen De Norddeutsche zegt verder: Do kapitein van den stoomtrawler „Sonn- tag" legde over de ontmoeting van zijn schip mot Russische oorlogsschepen in de Noord zee op 21 October, voor den havenmeester in Geostemünde op 27 October een verkla ring af, waardoor over de beschieting van de „Sonntag" nadere bijzonde heden zijn ver nomen en deze verklaring is gelijktijdig met het verzoek van de reoderij van het schip om vergoeding van de beloopen en nog vast te stellen schade, den 30. October aan het ministerie van buitenlandsche zaken, toege zonden door den regcerings-president in Stade. Den 2en November werd dit feit bij de Keizerlijke Russische regeering ter sprake gebracht. Deze beloofde bereidwillig, dat on middellijk een onderzoek zou worden inge steld en volledige schadevergoeding zou wor den verleend. België. Gisteren zijn in België de Kamer en de Senaat voor een nieuwe zitting bijeengeko men. Na het onderzoek der geloofsbrieven legden de afgevaardigden den eed op de grondwet afde Vlaamsch© afgevaardigden deden dit in hunne eigen taal. In de wandel gangen werden de resultaten der verkiezin gen der liberalen en de Zondag plaats gehad het»fcende demonstratie der liberalen in de straten van Brussel, waaraan door 50.000 per sonen werd deelgenomen, die in een zeer ordelijken stoet door de stad trokken, druk besj roken. Dé clericalen schenen meer toeschietelijk te zullen zijn, waarschijnlijk omdat beweerd wordt, dat de socialisten geneigd zijn om met de liberalen samen te gaan in de stemrechte- quaestie, welk samengaan ten doel zou heb ben om te verkrijgen dat aan huisvaders een extra-stem wordt toegekend. In den Senaat is de verkiezing van den socialist Eibers tot senator van Brussel on geldig verklaard. Tot voorzitter werd op nieuw gekozen «raaf de Mérode-Westerloo. De Kamer zal vandaag haar voorzitter kiezen.. Frankrijk. Parijs, 8 November. In do Kamer ant woordde heden de minister van landbouw Mougeot op oen desbetreffende vraag dat eir geen sprake van zijn kon om het recht van 7 francs op granen to verminderen, en nog minder om_ het af te schaffen-. Parijs, S Nov. Dé Kamer willigde met 415 tegen 141 stemmen het verzoek ia om machtiging tot vervolging van don afgevaar digde Syveton. De zitting word te half tien opgeheven. Zwitserland. Het handelstractaat tusschen Zwitserland en Duitschland is tot stand gebracht; de bepalingen er van worden voorloapig geheim gehouden. Het tract a at zal den len Jan. 1906 in werking treden en is gesloten voor den tijd van 12 jaren. Naar de berichten uit de Bund waren in de laatste dagen de on derhandelingen zeer gespannen, maar dank zij de toegevendheid van beide zijden, is een vergelijk mógelijk geworden. Zwitserland zal de patentbescherming uitbreiden, doch zoo die wet niet tot stand komt zal Duitschland het recht hebben de rechten op chemische producten te verhoogen. De Bund keurt deze bepaling volkomen goed, doch de Ost- Schweiz, het orgaan der industrieelen in St. Gallen, noe~t dit een toegevendheid, die een blijk is van politieke zwakte. Italië. Rome, 8 Nov. Dé verkiezingen hadden den volgenden uitslagIn de 946 districten, waar van het resultaat bekend is, er zijn er 508 werden gekozen 296 ministerieelen, 46 leden van de constitutioneele oppositie, 16 republikeinen, 25 socialisten en 27 radi calen. Er moeten 81 herstemmingen plaats hebben. De straatgevechten te Innsbrück hebben hun weerslag gevonden in Italië. Voorat in Milaan was dat het geval en het was maar goed dat de verkiezingen daar als een blik semafleider werkten. Anders had men ver moedelijk daar ook ernstige ongeregeldheden zien gebeuren. Niettemin is in Italië de belangstelling, die men voor de Iiinsbrücker-relletjes aan den dag legt, buitengewoon groot, zelfs in kringen, die zioh overigens om de politiek niet zoo heel veel bekommeren. Zoowel de pers als het publiek is het er over eens, dat do schuld ligt bij de Oosten- rijksche regeering, die bezwaarlijk een slech tere oplossing had kunnen vinden voor de universiteitsquaestie. Enkele heethoofden werpen de schuld op de geheele Duitsohe bevolking in 't alge meen, en te Milaan hadden dientengevolge opstootjes plaats voor een Duitsch café. Het grootste voordeel uit de treurige ge beurtenissen trekt ongetwijfeld de Irreden- tistenbeweging. De Irredcntiston-bond „Pro T'rente et Trieste" heeft onmiddellijk een in zeer opgewonden, dikwijls kwetsenden toon geschreven vlugschrift verspreid, waar in betoogd wordt dat er eerst dan vrede tus schen Italië en Oostenrijk zijn kon, wanneer de Italiaansohe vlag over Triest on Trient woei. Rusland. Petersburg, 9 Nov. Naar uit Moskou ge meld wordt, werden bij de buitensporighe den, die door de aldaar uit het gouverne ment Vologda aangekomen 1000 reservisten werden bedreven tegen de tot herstel der orde aangerukte troepen, door de reservisten, stee- nen en stukken hout naar de troepen gewor pen, waardoor 4 officieren en 9 soldaten ge kwetst- werden. Dé soldaten losten toen eenige losse scho ten, die geen effect hadden. Daarna werd met scherp gevuurd. Twee reservisten werden gedood, zes gewond Yereenigde Staten. New York, 9 November. Bij de verkiezin gen hebben dé republikeinen in 10 distric ten van Maine een aanzienlijk, dn 25 distric ten van Massachusetts een matig stemmen- aantal gewonnen. Parker heeft in Zwa-Caro- lina 40,000 stemmen meerderheid behaald voor den staat cn voor het land zijn daar dé democratische candidates gekozen. In den staat New York, buiten de hoofdstad, wordt de republikeinselie meerderheid groo tcr. Da Brooklynsehe „Daily Eagle", een. de mocratisch orgaan, meent dat> Roosevelt ge kozen zal zijn in den staat New York. Dé „New York Journal" een sterk de mocratisch blad, is van oordeel dat Roose velt tot president gekozen is. De stemmen cijfers geven daarvan het lx:wijs. Andere voorname bladen komen tot de zelfde conclusie. (Later t e 1 o g r a an). In het democra tische nationale hoofdkwartier wordt de verkiezing van Roosevelt met overweldigen de meerderheid zeker geacht. (Later telegram). Roosevelt's meer derheid in den staat New-York bedraagt meer dan 200,000 stemmen, terwiji de meer derheid van Higgins, den republikeinschen oandidaat voor het gouverneurschap, meer dan 100,000 stemmen bedraagt. New-York, 9 Nov. Om half 9 telegrafeerde Parker aan Roosevelt: „Hot volk heeft bij stemming uw bestuur beslist goedgekeurd, en ik vensch u daarmee geluk" Roosevelt antwoordde met een telegram, waarin hij Parker voor zijn gelukwënsoh be dankte. New-York, 9 November. Roosevelt vaardig de een proclamatio uit, waarin liij zegt diep getroffen te zijn door de eer, die het Ameri- kaansche volk hem heeft bewezen, door dit bewijs van vertrouwen voor hetgeen hij heeft gedaan en getracht had te doen. Niettegen staande zijn eerste presidents-termijn geen volledige is geweest, wenscht- hij onder geen omstandigheden opnieuw candidaat te zijn of een nieuwe benoeming aan te nemen, in over eenstemming met de wijze gewoonte, die hot presidentschap beperkt tot twee termijnen. Zooals uit de telegrammen blijkt, is Roo sevelt opnieuw t-ot president gekozen. Wel is waar moet de eigenlijke presidentskeuze nog plaats hebben en geschiedt die eerst in Januari, maar de verkiezing van de kiesman nen, die op hun beurt den president kiezen, 27 Naar het Engolsch, VAX JOHN STRANGE WINTER. Mijnheer Poplin/Brown© gaf haar zeer vriendschappelijk in de voorkamer de hand, zooals zijn vrouw had gedaan, zonder po gingen aan te wenden haar naar haar rij tuig te geleiden. Zijn vrquw gaf hem aller lei dwaze tec kens om hem te beduiden, dat hij moest meegaan, en toen zij het niet aan zijn verstand kon brengen, zeide zij) einde lijk: „Wilt gij1 Barones d'Ecie naar haar rijtuig helpen?" Ik moet hem recht laten wedervaren en zeggen, dat er geen zachtzinniger man op 4e wereld was zoodra bijl haar begreep, vloog hij weg, maar kwam juist aan het hekje om het rijtuig te zien wegrijden. „Ik kan er niets aan doen," zeide hijtoen hij terugkwamvan inspan ning naar zijn adem hijgend. „Ik kwam te laat." „Tomzeide zij op tragischen toon. „Et helpt je niets, of je al „Tom" zegt, lieve", zeide hij goedhartig. „Ik ben geen fijne mijm'eer en ik zal 'et nooit worden ook. Are Oog'eid moet miji nemen, zooals ik ben, of 'are 'anden van mijn afwasschen en ik vond dat zij daar vandaag al mooi naar deed." „aar, Tom, gij moet er toch aan denken op het juiste oogenblik te handelen," zeide zij kwaad. „Ja, lieve, dat moest ik ook maar de- zei keer 'eb ik 'et niet gedaan. Als gij recht •uit gezegd 'adt „breng mevrouw naar 'aar rijtuig," dan 'ad ik 'et geweten." Ik geloof niet, dat Barones d'Ecie in eenig opzicht gevleid zou zijn geweest door dezen bij zonderen beleefdheidsdiensteigen lijk zou het mij niets verwonderen, als ik gehoord had, dat zij oneindig liever zonder de hulp van mijnheer in het rijtuig stapte. Daar het echter iets was, dat mij persoonlijk niet aanging, en mijn tegenwoordigheid de positie niet kon verbeteren, verwijderde ik mij met dè kinderen en bleef tot etenstijd uit den weg; de vrede Wasi toen geheel hersteld. Den volgenden morgen ging ik alleen naar Cadogan Square, waar ik Barones d'Ecie zeer ernstig en vastberaden aantrof. „Lieve kind", begon zij zonder andoren groet, „gij, moet maken, dat gij! zoo spoedig mogelijk uit dat huis komt. Gij kuut daar geen dag langer blijven, dan volstrekt noo dig is." „Maar waarom niet?" vroeg ik vriende- nik. Waarom niet?" schreeuwde zij bijna. „Wat, met dien vreeselijken man, dat lee- lijke, afschuwelijke mensehen zonder een en kele „h" in zijn geheele vocabulaire mijn lieve kind, het is onmogelijk, eenvoudig on mogelijk „Maar waarom is het onmogelijk Baro nes d'Ecie?" vroeg ik bedaard; „Mijlnheer PoplinBrowne is geheel een man van za ken. Ik heb dat al gezegd, toen gij er mij den eersten keer naar gevraagd hebt. Hij spreekt niet zuiver, dat geef ik toe, en hij is een weinig al te hartelijk en te oprecht, om zeer welopgevoed te ziju. Maar hij is zeer vriendelijk. Gij weet niet, wat het zegt, lieve mevrouw, de wereld in te moeten gaan, om onder vreemden zijn brood te verdienen," zeide ik, terwijl de tranen in mijn oogen kwamen. „Gij weet niet, met hoeveel bange vrees ik naar Londen ging, eai hoe vriende lijk en goed deze monschen voor mij geweest zijn, Mijnheer Poplin,Brown© mag gteen fijne uitspa-aak hebben, hij mag zelfs een weinig plat zijn hij heeft echter een goed hait. Een koning kon mij niet vriendelijker behandeld hebben, dan hij ge daan heeft." Ik hield op, door mijn aandoeningen overstelpt, daar de gedachte aau mijn va der opeens levendig in mij werdhoe hij de volmaaktste gentleman, dien ik ooit ge zien had, dikwijls tegen ons gezegd had „Ziet altijd eerst naar het hart, uiterlijkhe den ziju goed en wel. maar ziet eerst naar het hart." Barones d'Ecie sloeg haar oogen ten hemel en maakte met de handen een hartstochtelijk gebaar van wanhoop. „Maar dat is socialismepuur soci alisme," riep zij tot de schilderijen aan den wand. „En dan te denkendat dit Theo- philus Nugents dochter is! Het is vree- selijk." Ik kon niet nalaten te lachen, hoewel de tranen mij in de oogen stonden. „O, lieve mevrouw d'Ecie," riep ik, „gij neemt dé zaak lieusch te erg op. Als gij. meent, dat ik er slechter aan toe ben, omdat ik mijnheer PoplinBrowne ken, dan moet ik u heusch verzekeren, dat gij u vergist. Dén geheelen dag is hij afwezig ik zie hem bij hot ontbijt en dan niet eerder dan bij het diner niet eens altijd. Hij is niet zoo erg be schaafd, dat is waar, maar.ge weet niet, hoe achtenswaardig hij. is zoo'n goed echtge noot zulk een liefderijk vader Zij haalden mij de woorden, als het wa re, uit den mond. „Achtenswaardig," schreeuwde zij „een goedl echtgenoot. eon liefderijk vader wat al zoo meer? Laat eens hooren! Mijn kind, weet ge dan niet, dat het er niet veel toe doet, wat. voor echtgenooten of vaders die menschon? Zij staan beneden alle peil zij zijn onmoge lijk Welke man zou u ooit uit het huis van zulk een man huwen willen? zeg eens!" ,,Ik zou geen enkelen man huwen willen, die een goed hart en een waarlijk recht schapen inborst verachtte om kleinighedJen als het weglaten van h's en andere vormen," antwoordde ik. Ik deed mijn best om waar dig to zijn, koel en bedaard, maar het lukte me niet beet. Ik voelde mijzelf elke mi nuut rood'er en boozer warden, eai Barones d'Ecie maakte zich bepaald belachelijk door de bespottelijke manier, waarop zij als een koningin in een treurspel voortging: Beuzelingen als het weglaten van h's," schreeuwde zij „kleine vormen weet ga nog meer? Verlangt, ge soms uw heele leven dienstbaar, ja, dienstbaar te blijven bij zulk soort vau monschen? Begrijpt go dan niet, dat men niet mot pek kan om gaan zondier besmet te worden dat ge niet kunt leven of dagelijks omgaan met een door ©n door burgerman do vrouw, dit wil ik toegeven, zou in een groot gezel schap onopgemerkt kunnen blijven zon der dat uw eigen spraak en manieren merk baar bedierven? Ziet ge dit zelf niet in? Ge zoudt toch een man als dien Browne niet willen trouwen, wel?" Dit laatste zeide zij op minachtenden toon, den vollen na- dlruk op dien burgerlijken naam leggende. „Nïen, dat zou ik zeker niet!" gaf ik toe. „Welnu, ziet ge dan niet, dat iedere man van uw eigen stand afgeschrikt zou warden op het eerste gezicht vaai zoo'n vreeselijk mensch? En zou dit niet moer dan natuur lijk zijn?" Ik dacht aan iemand van hoogcr stand dan ik, dié niet vam mijnheer Poplin- Browne geschrikt was, maar dit was iets, dat ik niet mocht vertellen, ten minste niet aan Barones d'Ecie. „Ik durf het er best op wagen," zeide ik met een lach jet Het had or misschien wel wat van, of ik, zooals vader het genoemd zou hebben op iets zekers wedde, maar ik kon toch geen nadere uitlegging geven. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1904 | | pagina 1