W6. 133.
8" Jaargang.
Vrijdag 11 November 1904.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MIJN GODFRIED.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
1 Zon- en Feestdagen.
Advertcntiën, mededoolingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER AD YERTENTIÉN
Van 1—B regel*f- O.TBL
Elke regel meer 0.10.
Groote letters naar plaatsruimte. r
Voor handel en bedrijf bestaan voordëollge bepalingen;töl
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnemont ïena
circulaire, bevattende de toorwaarden, vrordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De presidentsverkiezing in de
Vereenigds Staten.
1 Terwijl overigens het geheel© regeering-s
telsel in de Vereenigde Staten berust op
ecktstreekscho verkiezingen, hebben do
tichters van de Unie verordend, dat de ver-
uezing van den president, het hoofd van
iet, uitvoerend gezag, in twee trappen moot
eschieden. Do grondwet van de Unie scihrijft
oor, dat elke vier jaren, op den tweeden
Jinsdag in November, in iederon staat wor-
en gekozen door de stemgerechtigde bur-
eres een aaaital kiezers, gelijk aan het ge-
ai vertegenwoordigers van den staat in de
eide huizen van het congres, met het man-
aat den president te benoemen, die den
en Maart van het volgende jaar zal optre-
en. De oorspronkelijke gedachte was, dat
e aldus door het vertrouwen van bunne
ledeburgors vereerde kiezers in gemeen over
ig zouden komen tot de aanwijizing van dien
leest geroepene om het hoogste gezag in de
in'© te bekleeden. Maar de praktijk heeft
et zwaartepunt verlegd naar den verkieeings-
ag van 8 Novemberde mannen, die dan
Ejkozeu worden, hebben zioh vooraf verbon-
cn te stemmen op den aangewezen candi-
aat en liunne latere samenkomst is niets
nu eene formaliteit tot inlevering van het
oor af ingevulde stembiljet. Uit den uitslag
er verkiezingen op 8 November kan men
us precies berekenen hoe de verkiezing van
en president en den vise-president zal uit
dien, die op een lateren dag moet plaats
ebben.
Die uitslag is eene volledige overwinning
eweest voor de nu heerschende partij, de
E-publikeinen. De zuidelijke staten, „the
>hd South", hebben, zooaïs te verwachten
as, hunne stemmen uitgebracht op Parker,
on candidaat der democraten. Maar alle
vifelaohtige staten zijn gewonnen door den
mdidaat van de republikeinen, Zoo komt
et. dat do verkiezing van Rooxvelt met
ïdru kwekken de meerderheid verzekerd is.
Tan de kiezers, die den 8en November be-
oerod zijn, zu" ~u 325 hunne stem uitbren-
EBi op Roosevelt en slechts 151 op Parker,
'olgens een later bericht zal het stemmen-
ijfer voor Roosevelt zelfs 343 zijn en dat
oor Parker naar evenredigheid minder.
De geslagen candidaat heeft aan zijn
igenstander geseind„Het volk heeft door
jne stemming uw bestuur nadrukkelijk
oedgekeurd. Ik wensch u geluk." Nog een
nder bewijs van de door de republikeinen
ehaalde overwinning levert de uitslag van
verkiezingen voor het huis van afgevaar-
igden. die tegelijk hebben plaats gehad. Als
evolg daarvan zullen in het nieuwe huis de
?publikeinen over 100 stemmen meer be-
chikken dan de democraten.
De strijd is ditmaal weder, gelijk vroeger,
ovoerd tusschen de beide groote staiatlcun-
ige partijen,, de republikeinen en de demo-
raten. Oudtijds was het do groote kwestie
fan de afschaffing der slavernij, die deze
artijen verdeeld hield. Eene nawerking van
it groote punt van verschil vindt men nog
de bedreiging, die president Roosevelt
iet lang geleden tegen de zuidelijke staten
itsprak, dat het aantal van hunne stern-
ten in het congres zou worden verminderd,
fonneer zij volhardden in hun streven om
an de negers die daar nog altijd als
•ezons van lager orde worden beschouwd
et kiesrecht te ontnemen. Aaht jaren ge
leden was de kwestie van den muntstandaard
het groote verschilpunt in den strijd bij de
presidentsverkiezing. Nu was daarvan geen
sprake moer. De gouden standaard is in de
Vereenigdo Staten zoo deugdelijk gevestigd,
dat er niet gemakkelijk meer een aanval op
kan worden gedaan. Parker zelf, de candi
daat van de democraten, heeft verklaard,
dat aan den gouden standaard niet kan wor
den getornd. Wat de overige prinoipieele
verschillen betreft tusschen de beido par
tijen, die bestaan en komen in de program
ma's voorzij zijn ook onderwerpen van
strijd in redevoeringen en dagbladartikelen,
maar het onderscheid tusschen de beide par
tijen is toch minder groot dan vroeger. Het
is eene verdienste van Roosevelt, dat hlij als
president aan rechtmatige grieven van de
democraten het oor geschonken heeft zoo
veel hij vermocht.
Dat hoeft er ook toe bijgedragen, dat het
persoonlijke element in dezen verkiezings
strijd eene groote rol heeft gespeeld. De
groote populariteit, die Roosevelt persoonlijk
geniet, is aan het slagen van zijne candida-
tuur ten goede gekomen.
Vier jaren geleden nam Roosevelt aan den
strijd deel als candidaat voor het vioe-presi-
dentschap. Den 4en Maart 1901 aanvaardde
hij dit ambt, waaraan lang niet de glans is
verbonden, die van den president uitgaat.
Maar de dood van president Mac Kinley,
die den 14en September van dat jaar te
Buffalo door moordenaarshand doodelijk
werd getroffen, bracht hem op den presidents-
actel. Ditmaal werd hij schier zonder strijd
als candidaat gesteld, en het land heeft nu
de keuze van zijne partijgenooten bekrach
tigd.
Over de wijze, waarop Roosevelt zijne taak
als president heeft vervuld, schrijft de Köln.
Ztg„ dat die natuurlijk ve l bestrijding heeft
gev nden. „Maar zelfs velen van zijne tegen
standers geven toe, dat hij hunne oorspron
kelijke vrees, dat hij aan zijn vurig tempe
rament meer dan goed is den teugel zou
laten en do eene politieke fout na de ande
re zou begaan, toch niet waar heeft gemaakt.
En wie meer onbevangen oordeelt, zal zelfs
moeten erkennen dat hij in eene reeks zaken
van binnen- en buitenlandsche politiek eene
zeer gelukkige hand heeft getoond. Hij waag
de het, wat nooit een president vóór hem
heeft gedaan, in de reusachtige werkstaking
van de kolenmijnwerkers in te grijpen, en
het gelukte aan zijne kracEtdadige bemoeiin
gen weldra den noodlottigen strijd bij te
leggen. Hij was de eerste republikeinsche
president-, die zich verstoutte de almachti
ge trusts met wettelijke middelen te lijf te
gaan, en al kon hij hier nog niet doortas
tend werken, dan heeft hij toch in ieder
geval goede bedoelingen getoond. Op de Phi-
lippijnen wist hij de vlam van het oproer
te blusscben, door in Tatt, die nu zijn minis
ter van oorlog is, den rechten man als gou
verneur te kiezen. Ook in den Venezolaau-
solien strijd bewees hij eene matiging, die
voordeelig afstak tegen het strijdlustig op
treden en de heftige taal van de mannen
der jingo-pers. Het meest heeft men hem
bestreden wegens zijne houding in de Pana
ma-zaak. Maar ook hier doet men hem zeker
onrecht-, wanneer men hem voorstelt als den
aanlegger van het intrige-spel, dat leidde tot
den afval van het isthmus-gebded van Colum
bia en daarmee tot do mogelijkheid, dat de
aanleg van het kanaal door de Unie werd
overgenomen. Zeker heeft1 hij met aandacht
den loop van de zaken op den isthmus ge
volgd en is met opzet werkeloos gebleven
maar mag hem in ernst er een vej-wijt van
maken, dat hij het voldongen feit heeft aan
vaard, omdat het plotseling de voor Noond-
Amerika voordeeligste onlossing bood van
eene sedert jaren hangende en betwiste kwesr
tie De toestemming, die d? Senaat ten slotte
verleende a?n het verdrag HayBunau Va-
rilla, en de omkeering, die in de beoordeeling
van de gebeurtenissen op den isthmus geko
men is in een deel van ue pers, toonde dui
delijk gènoeg, dat de openbare meening in
de Vereenigdo Staten op de zijde van den pre
sident was."
Voor ons Nederlanders is het eene sympa
thieke bijzonderheid, dat do wieg van het
geslacht Roosevelt in ons vaderland heeft1 ge
staan. De stamvader van het geslacht is
Klaas Roosevelt, die in 1641 uit Nederland
naar de nieuwe wereld verhuisde en in het
toenmalige Nieuw-Amsterdam den grondslag
legde van het geslacht1, dat onder de toon
gevende familiën van New-York, die roem
dragen op hunne afstamming van de eerste
volksplanters, steeds eene aanzienlijke plaats
heeft ingenomen.
Frankrijk*
Parijs, 10 Nov. Tijdens de beraadslagin
gen in de Kanier over de Fraiiscih-Engelsche
conventie zeide Jaurès, dat er volstrekt geen
misverstand mag blijven bestaan. Deze over
eenkomst is tegen niemand gericht, evenmin
als de Fransch-Italiaans-che overeenkomst.
Die verdragen mogen in niets afbreuk doen
aan onze betrekkingen met Rusland en met
Duitschland.
Do Fransch-Engel^che overeenkomst brengt
niet mee eene coalitie van Frankrijk's grie
ven tegen Duitschland met Engeland's eco
nomische belangen. Ik wensch te Duitsch
land to doen begrijpen dat op de«n dag,
waarop dit. land oprecht zxil werken aan
de bevestiging van den vrede, Frankrijk het
geen enkele prealabele quaestie in den weg
zal leggen (gemor). Laten wij ons verstaan
om eene misdaad, door gewold begaan, niet
te beantwoorden door eene andere dergelijke
misdaad.
Minister Delcassé verdedigde de Engel9ch-
Fransche overeenkomst. Do Kamer moet
oordeelen over onze politiek, welker volhar
dend doel is een verbond te stichten, dat een
der machtigste middelen zaïl zijn voor het
evenwidlit in Europa. Daarna gaf hij eeno
opsomming van den inhoud der conventie
en van de gedane cancessiën en verkregen
vooirdeelen. Hij ontkende niet, dat groote of
fers waren gebracht in Egypte, maar na 22
jaren kan men van Engeland geen ontrui
ming verlangen. In ruil daarvoor werden,
onbetwistbare waarborgen verkregen voor de
houders van de Egyptische schuld.
In Marokko was ons doel Frankrijk's
overwicht te vestigen. De Fransche en de
Engelsohe belangen zijn bevredigd. Wij heb
ben onze handen vrij in Marokko.
Het lEngelsch-Fransche verdrag zal de
zaak van den vrede dienenhet zal de posi
tie van Frankrijk in de wereld versterken
en bijdragen tot de eensgezindheid tusschen
alle volkeren.
Minister Combes diende het wetsontwerp
in, betreffende de scheiding van Kerk en
Staat, onder toejuichingen van de meerder
heid.
Tot toelichting zeide hij: Het ontwerp,
dat aan uw oordeel onderworpen wordt, be
vat in den vorm van een wetsontwerp, do
gevoelens die de president van den minister
raad voor de commissie heeft uiteengezet.
Wat de toelichting betreft, kunnen wij ver
wijzen naar do jongste beraadslagingen in
de Kamer, waarbij aangetoond werd, dat de
bepalingen van het Concordaat stelselmatig
door de geestelijke macht zijn geschonden.
De regeering heeft u medegedeeld, dat het
niet langer mogelijk scheen de oude regeling
te handhaven, en heeft u aangegeven in T*el-
ken geest en kradhtens welke beginselen zij
besloten was eene nieuwe regeling, die van
scheiding van Kerk en Staat, aan u ter vast
stelling te onderwerpen.
Gij zult hare inzichten duidelijk ontwik
keld vinden in do artikelen, waarvan do
tekst volgt. Dan volgen de 25 artikelen,
welker inhoud de president van den minis
terraad reeds meegedeeld heeft aan de com
missie voor de scheiding van Kerk en Staat.
De zitting is tot Zaterdag verdaagd.
De toestand van minister André is niet
zoo bevredigend als men aanvankelijk dacht.
De verbetering, waarop de geneeobeeren ge
rekend hadden, is niet ingetreden. Zonder
dadelijk onrustwekkend te zijn, is de toe
stand toch ernstig, omdat men vreest, dat
hij verergeren kan.
Parijs, 10 November. De afgevaardigde
Syveton werd lieden morgen gevangen geno
men op het terrein, waar zijn duel met d©
Cail zou plaats hebben.
Hst Duitsch-Oostenrijkschs handels
verdrag*
Over de onderhandelingen, die thans met
persoonlijke medewei-king van de ministers
Goluchowski en Posadowsky gevoerd worden
over het Duitsch-Oostenrijksche handelsver
drag, wordt bericht, dat de Duitschers
zich onverzettelijk toonen wat de brou
wersgerst betreftzij willen niet hoe
ren van eene verlaging van bet cijfer
van 4 mark invoerrecht, per 100 K.G.
Iets handelbaarder zijn zij voor mout, waar
voor intusschen hun tarief nog veel hooger
is. Voorts verlangen zij eene verlaging van
het tarief van Oostenrijk-Hongari je wat het
invoerrecht op ijzer betreft. Men begint zich
ongerust te maken over den uitslag van de
onderhandelingen.
Oostenrijk.
De Neue Freie Presse bericht, dat de over
leggingen van minister-president von Koer-
ber met de leiders van de Czechen voorloo-
pig ten einde gebracht zijn. De club van
de Jong-Czechen za.l de obstructie staken met
de verklaring, dat zij voorshands naar om
standigheden zal bandelen.
Uit Innsbruck bericht hetzelfde blad, dat
de deken van de Italiaansohe faculteit aan
de universiteit reeds Zaterdag tot den stad
houder het verzoek heeft gericht, de ooi
leges te mogen staken. De stadhouder ver
klaarde, dat de staking van de colleges van
zelf voortvloeide uit de omstandigheden.
Rusland.
Petersburg, 11 Nov. Volgens de Nowosti
ontving de minister van binnenlandsche
zaken gisteren eene deputatie van de Jood-
sche gemeenten, aan wie hij verklaarde, dat
naar zijne meenlng het ideaal, waarnaar
moet worden gestreefd, hierin bestaat, dat
er gelijk recht moet worden verschaft voor
alle elementen der bevolking.
Turk Ij
Konslantinopel, 10 Nov. D© Koerden
hebben een Armenisch klooster te Van aan
gevallen, dat de zetel was van den katholi-
koo. De vicaris en d© secretaris van den
katholifeo© zijn gedood.
Vereenigdc Staten*
De Frankf. Ztg. bericht uit New-York, dat
Roosevelt in het kiezersooi lege op 343 stem
men kan rekenen, omdat ook Maryland en
Missouri zich voor hem verklaarden.
In de westelijke staten kwamen de vrou
wen beslist voor Roosevelt op, wegens zijne
houding in de Mormonenkwestie.
De gro&te meerderheden, dié Roosevelt
verwierf, hebben voor een aantal New-York-
sche bladen iets onverklaarbaars. De Herald
waarschuwt den president den weg van het
imperialisme niet verder in te slaan; hij
moet geen inbreuk maken op de functiën van
andere regeeringemachten. De "World ver
klaart, dat het volk de eigenaardige persoon
lijkheid van den president bewondert en
klaarblijkelijk ook niet vreest, dat hij met
den „great stock" onheil kan aanrichten. De
American meent, dat de democraten een©
groote fout hebben begaan, door in de on
middellijke nabijheid van Parker eenigen
van de ergste oprichters van trusts te .alden.
Zuid-Afrika
Pretoria, 10 Nov. Het Nederlandscho or
gaan „Land en Volk" bericht, dat koning
Eduard den wensch heeft te kennen gegeven,
dat de plaatselijke autoriteiten het konink
lijke saluut zullen doen afvuren bij de aan
komst van Kruger's stoffelijk overschot in
Kaapstad en Pretoria, en dat er minuutsöho-
ten gelost moeten worden van het fort, tij
dens het- overbrengen van liet- lijk naar het
graf.
De oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog zijn de volgende berichten
Tokio10 Nov. Het gerucht loopt, dat
generaal Stoessel de Japanners om een wa
penstilstand heeft verzocht. Het doel daar
van wordt niet opgegeven. Men hoopt hier
echter dat Stoessel zal capdtuleeren voordat
de eigenlijke stad ingenomen is.
Tsjifoe, 10 Nov. Volgens de verklaringen
van Chmeezen blijkt Itzshan voor de Japan
ners een kostbaar struikelblok te zijn. In den
morgen van 5 en 6 November werden hevige
stormaanvallen gedaan, maar teruggeslagen.
Tijdens de tweede bestorming kwam een
granaat in Patisjoeang neer in Itzshan, ver
nielde het controlestation van de landmijnen
en veroorzaakte eene mdj-nonCploffing. De
Russen, die loopgraven bezet hadden aan den
rand van het ondermijnde gedeelte, verloren
600 a 700 man aan dooden en gewonden. De
Japanners die die plaats niet bereikt hadden,
ontkwamen ongedeerd. De Japanners rukten
de beide dagen ep in de volle
sterkte, die het terrein toeliet, maar
hadden lange afstanden onder het vuut van
de maxims af te leggen, die hunne gelederen
dunde.
Tokio, 10 November. Van hot belegerings-
ger wordt van den 9. gemeldHet arse
naal van den vijand, dat gelegen is in het
noordelijk gedeelte van Port Arthur, werd
den 6. November beschoten met zwaar bele
ger inga- en scheepsgeschut. Dit bombarde
ment veroorzaakte een zwaren brand.
In den namiddag van den 6. sprong het
kruitmagazijn van de oude Soangsboesjan-
batterij in de lucht ten gevolge van nze
granaten.
Tsjifoe, 10 Nov. (Daily Telegraph). Het
kruitmagazijn van het fort Soengoesjan is
9 Naar het Engelsch
vax
JOHN STRANGE WINTER.
Moeder, wat is er gebeurd?" riep ik wam-
lopig. „Is er iemand ziek Nelly Oscar
Gerard?"
Volstrekt -niet, lieve, maar kom eerst
lij, het vuur om te ontdooien, gij, lijkt wel
wvroren," en ze koesterde mijn doode vin-
jers tusschen haar warme handen.
„Maar moeder waarom hebt ge mij dan
och over laten komen?'"
„Wel kind, daar zit mevrouw dl'Erie aeb
ter. Natuurlijk kondt ge daar niet blij--
fen. Wat moet ge geleden hebben, a-rm
kindEn hoe moedig van je, om dat alles
te verdragen en er nooit met een enkel
koord tegenover mij over te reppen."
De toon, waarop moeder sprak, getuigde
^■an het diepste medelijden, en de tranen
waren duidelijk te bespeuren niet alleen
ia haar lie/ve oogen, maar ook in baar zachte
stem.
„Moeder, ge wilt toch niet zeggen, dat
er niemand ziek is, en dat gij om mij gete
legrafeerd hebt, alleen omdat Barones d'Ecie
liet verlangde?"
Alleen daarom, lieve kind O! ze heeft
zoo'n naren brief geschreven. Er bleef mij
geen andere keus over dan je zoo spoedig
mogelijk naar huis te laten komen. Maar
Barones d'Ecie heeft het mijzelf aangeraden,
het op die manier te doen. Zij; scheen
te vreezen, dat men je anders niet zou laten
gaan."
Ik was zeer koud, vermoeid en ongelukkig.
Misschien was het zeer dwaas, maar ik kon
mijzelf niet bedwingen, ik verborg mijn ge
zicht in de handen en barstte in een hevigen
tranenvloed uit.
„Kom, kom, lieveling," riep moeder, mijl
vast aan haar hart drukkend, „het is
nu immers voorbijdenk er nu niet
meer aan."
Ik richtte mij ep en vermande mijl, ®>o
goed ik kon. „Ik ben vreeselijk moe en
koudzeide ik met bevende stem, „en
hoewel ik blij ben thuis te zijn en u
allen te zien, heb ik gedurende de reis den
grootsten angst uitgestaan. En Barones
d'Ecie heeft gelogen niets meer of
minder."
„Awty!" riep moeder.
„Ja", zeide ik verontwaardigd. „Ik kwam
bij dezo mcnschen, volkomen vreemd, en zij
zijn de vriendelijkheid in persoon voor mij
geweest. Ik heb zoo goed als niets te doen.
Men behandelt mij met de grootste onder
scheiding. Mevrouw PoplinBrowne heeft
mij bijna overal, wiaar zij heenging, medege
nomen de kinderen zijn engelen, de
liefste, aardigste, zachtzinnigste kinderen van
de wereld. Er valt niets op hen te zeggen
zelfs niet in de oogen van Barones d'Ecie
die oude kat dan dat mijnheer Poplin
Browne een eenvoudig man van zaken is,
niet zoo beschaafd, als wenschelijk ware. Ik
stem toe, dat hij zijn h's weglaat en dat hij
zich niet goed' in gezelschap bewegen kan
maar, als ik een koningin geweest was, zou
hij niet vriendelijker of beleefder tegen mij
hebben kunnen zijn van het begin tot het
einde. Ik zal morgen schrijven en vragen,
of ik een paar dagen hier mag blijven, maar
terug ga ik. Wat heeft Barones d'Ecie met
mij te maken? Zij was vriendelijk voor mij
en de kinderen, tot zijl hem zag. Ik veracht
Barones d'Ecie."
Het was de moeite waard om moeders
gezicht te zien. „Awty, lieve kind," zeide
zij ernstig. „Barones d'Ecie kan geen andere
beweegreden gehad hebben dan uw
„O", viel ik in, mijn tranen afvegende,
„ik heb het haar onlangs eens goed gezegd.
Ik had genoeg van haar afschuwelijkewe-
reldeche levensopvatting. Al laat iemand
zijn h's weg, dan blijft hij toch mensch, niet
waar? Barones d'Ecie echter gelooft dit
niet. Ik vertelde haar, dat hij zulk een goed
echtgenoot en vader was, en zij"zeide, dat het
niets gaf, of zulk soort menschen goede echt-
genooten en vaders waren of niet, dat slech
te, oude menschEn toen ik zeide, dat ik
iemand, die zoo goed voor mij geweest was
niet zoo in ongelegenheid kon brengen,
schreeuwde zij met haar leelijke, spottende
stem„Bahzulk volk hoeft geen ge
voel voor ongelegenheid." Die afschuwelijke
oude vrouw
„Nu, ik begrijp er totaal niets van," riep
moedor. „Maar doe nu je goed af, dan gaan
wc thee drinken, lieveling. Of ik gedwaald
heb of niet, het doet m© goed, dat ik je
zie."
Ik haastte mij naar boven, deed mijn man
tel en hoed uit, wasdhte mijin gericiht en han
den en kwam juist intijlds voor een over
vloedige thee-lu/nch. waarvoor onze lieve oude
keukenmeid verscheidene lievelingskostjes
van mij had klaar gemaakt. En in weerwil
van mijn kwaadheid, genoot ik toch werke
lijk dat maal en trootste ik mijzelf met de
gedachte, dat ik den volgenden dag een
soort uitlegging zou schrijven aan mevrouw
PoplinBrowne ofschoo-n ik eigenlijk nog
niet goed wist, hoe ik mijin geheimzinnige op
roeping naar huis 'verklaren zoon.
Met- dat al was het zeer gezellig na ccn
afwezigheid van bijna vij|f maanden weer
eens thuis te rijn er was zooveel te zien,
te vertellen en te hooren. Maar ik vond het
hier fijntjes koud, vergeleken bij het lieve,
kleine huisje in I*onden, en do ongewoon
late sneeuw gaf alles een droevig en- som
ber aanzien. En wat leek Dene tmijj thans
ontzettend groot toe, het had in mijn oogen
veel van een paleis! Ik amuseerde allen
zeer met het vertellen van alles, wat ik
gezien en gedaan had, en het verbaast me
zelfs nu nog. dat ik er zoo goed in slaagde
den naam van Godfried d'Ecie huiten net-
verhaal te houden, enkele keeren uitgezon
derd, waar bij) ik hem als toevallig noem
de.
Ik gfi-ng dien avond gelukkig naö-r bed',
daar ik gevoelde, dat ik moeder volkomen
overtuigd' had1, dat haar vrees omtrent dé
PoplinBrowncs geheel ongegrond was
Een paar maal veri>eelddö ak mij, dat zij
over het een of ander ongerust was, dat
rij iets op haar gemoed had; rij scheen
soms op het punt iets te zeggen, maar het
dan weer in te houden, als wilde zij mij
ontwetend laten- blij:Ven van hetgeen haar
herig hield.
Den volgenden morgeni wlist ik het!
Ik stond niet vroeg op; de keuken
meid kwam miji zelfs eon kopjei thee met
•warm geroosterd brooid op bed brengen,
met den raad eens goed uit te vierenrij
had zeker de vermoeienissen van mijn reis
op het oog. Het was ongeveer half tien, toen
ik in de eetkamer kwam, en het eerst, waar
mijn oog op viol, was een enveloppe met
moeders adres er op, waarin ik het groote
schrift van mevrouw Poplini'Browne her
kende.
„Waarover heeft mevrouw PoplinBrow
ne u geschreven?" vroeg ik.
„Wel, de zaak is," zeide moeder een wei
nig verlegen, „dat mevrouw d'Ecie mij zoo
sterk overtuigd heeft, dat het geen geschik
te betrekking voor je was, en zij, mijl zoo
dringend hecfjt- aangeraden, haar dadelijk
te schrijven, dat- rik je er wiet meer heen zou
laten gaan, dat ik het gedaan heb."
„Ik rie wiet in, waarom Barones d'Ecie
zich hiermede bemoeien wil," zeide ik boos.
„Wat ter wereld kan rij ©r mee winnen of
verliezen, of gij den een qf anderen. d"ag
schrijft, dat ik bij mevrouw PoplinBrow
ne terug kom of niet? Ik ben geen kind,
dat men naar school stuurt; ik zou zoo
denken dait ik dok een stem in de quaestie
had."
Wordt vervolgd.
