Maandag 9 Januari 1905. BUITENLAND. FEUILLETON. Speculanten. ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25. Idem franco per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF 6 G>. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN Van 1-5 regelt •••••••••••••f 0.75. Elke regel meer s. - 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrjjf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. De Burgemeester en Wethouders van Amers foort, Gezien het besluit van 'Hoeren Gedeputeerde j Staten der iim>vinci/0 Utrecht vaat den SsOsten. i December 1904, no. 18, (Provinciaaiblarl no. I 166), en een brief van den I'Jker„ ©hef van dienst, d.d. 31 December 1904, no. 171; Brengen (er kennis van de ingezetenen dezer Gemeente, dat do Herijk der mateni en gewich ten voor de herijk-periode 1 Januari 19051 September 1905, in een der benedenlokalen; van liet „Werkhuis" alhier zal geschieden van'Maan dag 16 Januari tot en met Maandag 6 Februari aanstaande, uitgezonderd den Zaterdag en Zonr dag. Dat de letter p in den gewonen schrijfvorm, j bestemd is tot goedkeuringsmerk, zoowel van I den ijk als van den herijk, en dat volgens het i Koninklijk besluit van den 9. November 1869 J (Staatsblad no. 167) het afkeuringsmerk bestaa- I uit een gelijkzijdigen driehoek, met arceeringen loodrecht cp eene fier zijden I dat de belanghebbenden verplicht zijn hunne maten en gewichten behoorlijk schoon èn d>-oog- gemaakt hij den IJker tijdeus zijn verblijf in deze Gemeente, tot het ondergaan van den herijk te t bezorgen, en dat zij, die dit verzuimen of daarin op do hiervoor aangewezen- dagen verhinderd worden, de voormelde maten en gewichten aan liet ij k kam oor te Utrecht ter herijking vóór den 1. September 1905 moeten aanbieden, welk kan ji toor geopend iseiken'Zaterdag, en na 19 Juni o-ik des Vrijdags, telkens van 9 tob 1 uur; <lat de milligramgewichten uitsluitend aan de fikkantoren geverifieerd worden en vrachtvrij kunnen worden opgezonden onder het adres „IJkkantoör Utrecht" 'lat na heb eindigen van den termijn voor den I herijk gestold, en alzoo van af den 1. Septem ber e. k., het gebruiken of voorhanden hebben I van maten en gewichten, niet voorzien van de rereischte stempel merken, volgers artikel 29 tier Wet van den 7. April 1869 (Staatsblad no. 57) verboden en strafbaar is dat de belanghebbenden ge' ouden zijn, na do terugontvangst van hunne ter herijking aangebo den maten en <*ewichten, z ch to overtuigen, dat deze van :het vereisehte goedkeuringsmerk voor zien zijn, alvorens ze weder in gebruik, genomen of in winkels of óp plaatsen van bedrijf voorhan den gesteld worden, blijvende de ijkpiichtigen steeds daarvoor verantwoordelijk. Teneinde eene meer ordelijke uit roering van den herijk mogelijk te maken en daardoor de belanghebbenden tevens voor tijdverlies to vrij waren, worden de ijkpiichtigen uitgencodigd zich zooveel mogelijk te gedragen naar de volgende regeling Voor de Rijks- en Gemeente-inrichtingen spoor- en andere vervoermiddelen en v-erkoopers I van maten en gewichten.: (Maandag, 16 Januari, van 1012 en 12^2 uur. j Voor Wijk A, Dinsdag, 17 Januari, van 912 en 1242 uur. Voor Wijk li, Woensdag, 18 Januari, van 9—12 en 1242 uur. J Voor Wijk C, le 'helft, Donderdag, 19 Janu- iari. van 912 en 1212 uur. iVoor Wijk G, S'rijdag, 20 Januari, van 1242 uur. Voor Wijk G. 2e helft. Maandag, 23 Januari, van 912 en 124—2 uur. Voor Wijk 'I). 'Ie helft, Dinsdag, 24 Januari, van 912 en 1242 uur. Voor Wijk D. 2 - helft. Woensdag, 25 Januari, jvan 912 en 1242 uur. Voor Wijk E, Donderdag, 26 Januari, van 912 en 1242 uur. Voor Wijk lH, Vrijdag, 27 Januari, van 1242 uur. Voor Wijk. F. van No. 1200, Maandag, 30 Januari, van 912 en 1242 uur. Voor Wijk F, van -No. 2004CO, Dinsdag. 31 Januari,- van 912 en 1242 «u». Voor Wijk F. van No. 4C0einde, Woensdag, 1 Februari, van 912 en 1242 uur Voor d apothekers, juweliers, goud- en zil versmeden, Donderdag. 2 Februari, van 9—12 en 1242 uur. Voor Wijk I, Maandag, '6 Februari, van 9 12 uur. De ingezetenen worden uitgenoodigd, -bij de aanbieding tot den herijk, heb wykmummer van hun huis- op te geven, en nadrukkelijk aange maand zich. getrouwelijk van hunne verplichtin gen ten deze to kwijten, teneinde bewaard te blijven voor da onaangename gevolgen en boete, tegen de nalatigen vastgesteld. Amersfoort, den 2. Januari 1905. Burgemeester en Wethouders voornoemd De Burgemeester, WU1JTIERS. VAN T^Oim^^SS'vEBfiSAJlJS. 8TRATE N, Burgemeester en Wethouders van Amersfoort brengen ter algemcene kennis, dat het verboden zal zijn anders dan stapvoets te rijden in_h©t gedeelte van de Langestraat tussohjpn de Var ken smarkt. en de Ivrankeledcnstraat. Waarschuwingsborden zijn aangebracht». Amersfoort. 7 Januari 1905. Burgemeester eu Wethouders voornoemd De Burgemeester, wuejTiers. De -Secretaris, VAN REIGERSBERG VERSLUIS, waajnemend Secretaris. Politiek Overzicht De beweging in Rusland. Steeds komen nieuwe be wijfzen aan den dag, dat de vrijheidsbeweging, die in Rus land is ontstaan, verder om rich heemgri-jpt. Prins Troebetskoi, de voorzitter van de Mos- kouscho zemstwo, heeft in eene audiëntie tot den Czaar het historisch© woord gespro ken „Ce n'est pas une simple émeufce, mais une revolution". Hetzelfde woord werd ook te Versailles tot Lodewijjk XVI gezegd; maar prins Troebetskoi is niet een hoveling, zooals de hertog van Liamcooirt was, bij is do voorzitter van de landschapsvergadering van Moskou, en zijn woord komt uit het hart van Rusland, uit de stad dio de wieg is van het Czareuriik. De Czaar heeft dit woord aangehoord, zonder don stoutmoedi- gen spieker zijne ongenade te doen voelen. En door dear brief, die prins Troebetskoi aan den minister van binnenlandsche zalven geschreven heeft bij de toezending van het besluit van de zemstwo van het gouverne ment Moskou, waarin, de deelneming van vertegenwoordigers van het volk aan het landsbestuur- wordt aangewezen als het red middel, dat de tegenwooi-digc toestand vor dert, is het in geheel Rusland bekend ge worden, dut een van de grooten des rijks dit historische woord den Czaar heeft voorge houden. Dit geval staat niet op zich zelf. Men durft in deze dagen in het autocratisch be stuurde Rusland dingen te zeggen, waaraan men vroeger niet dorst te denken. Sommige bladen zijn gestraft omdat zij», naar aanlei ding van den val van Port Arthur, hebben durven zeggen, dat als het Russische volk om zijne meening weid gevraagd, het zich zou uitspreken ten gunste van den vrede en tegen het beleid van zijne regeerders. Maar wel verre van afschrikkend te werken, schijnen die straffen veeleer op anderen te werken als eene aansporing om ook hunner zijds den toom van de overheid uit te lok ken. Zoo begroet de Nowoj® Wremja de me- dedeeling, dat generaal Stoessel, evenals iedere commandant van eene vesting, die heeft gecapituleerd, voor een krijgsraad zal worden gebracht, als eene welkome tijding. Het blad schrijft „Geheel Rusland wensoht dit krijgsge- reohit, maar niet over de helden van Port Arthur. Eir bestaat zeker behalve art. G4 eene bepaling, die de lieden tot verantwoor ding raspt, welke de vesting bouwden, zon der voldoende voor het bouwen van de haven en va.n de dokken te zorgen, do lieden die de vesting bouwden zonder haar behoorlijk uit to rusten, die de verdedigers zonder vol doende kancmnen en munitie lieten. „Mijne manschappen lijken schimmen", bericht ge neraal Stoessselop deze schimmen waren 290 kogels gericht, terwijl zij slechts in staat waren met één schot te antwoorden. Mis schien vinden wij. een Wetsartikel, dat voor schrijft, dat eene vesting ten allen tijde vol doende voorzien moet zijn, zoowel van mu nitie als van proviand, van kleeren als van geneesmiddelen. Port Arthur kan bewijzen, dat in een tijdperk van 50 jaren een tweede Sebastopol zich herhaalt; alleen bestaat het verschil, dat destijds eene oude vloot van zeilschepen te gronde ging, maar thans een eskader vernield werd, aan welks hoofd zich zes pantserschepen van het nieuwste type be vonden. 91eohts een rechtbank zal de ware schuldigen aan het licht brengen, maar geen rechtbank van ijdele formaliteiten, maar een strenge rechtbank, die alleen in staat is de ware schuldigen aan den val van Port Arthur, aan de ellende eu de schande, in angst te jagen. Geheel Rusland wenscht deze rechtbank. De verdedigers van Port Arthur echter, deza helden, hebben niets te vreeraen. Slechts deze rechtbank kan Rusland van zijne onzichtbare vijanden bevrijden, die ge vaarlijker zijn dan alle zichtbaren." De Birshewija Wjedomosti schrijft.: „Het is eene oud© wet, dat de kracht in de ken nis ligthet bureaucratische Rusland echter huldigt het tegenovergestelde beginselde kracht ligt in de duisternis. Port Arthur is gevallen als een held dor sage, en op zijne puinhoopen prijkt in plaats van de Andireas- vlag de leus: „De kracht ligt in de kennis, er» die kennis wordt door ©ene vrije pers ge geven." De Swjet zegt: „De mammen van Port Arthur rijm helden en hebben hun plicht ge daan. Maar waarom hebben de overigen hem niet gedaan uit onbekwaamheid, uit lafheid of uit gebrek aan ijver? Verontschuldigingen voor onbekwame menscbem zijn bij duizen den te vinden. Moge God en hun eigen ga- weten hen oordeelen." Eau dei-gelijke vrijmoedigheid kan strek ken als bewijs, dat de beweging, die is ont staan, door geen machtwoord als dat van de keizerlijke ukase van 25 December, is te stuiten. Hare ontwikkeling zal niet tegen te houden zijn. Welke richting zij zal nemen, is de groote vraag der naaste toekomst. Frankrijk. Parijs, 8 Jan. Admiraal Bienaimé (anti ministerieel) werd met 6437 van de 11667 stemmen gekozen tot lid van de Fransobe Kamer, voor den zetel open gekomen door den dood van Syveton. tngelanü. Londen, 7 Jan. Bij de verkiezing in Stalybridge kreeg de liberale vrijhandel-can- didaat Cheetham 4029 stemmen, de conser vatieve candidaat Travis-Clegg 3078 stem men. Bij de vijf verkiezingen, die sedert 1885 plaats hadden, was steeds de conservatieve candidaat herkozen. Denemarken. Over den oorzaak van het aftreden der j vier ministers wordt bericht, dat deze minis- i ters verlangden, dat de minister van marine i Jasche gelijktijdig met de minister van oorlog Madun zou aftreden, omdat de tweespalt tus- schen deze beiden den minister van oorlog tot aftreden had genoopt. De minister-pre sident Deuatssr weigerde, den minister van marino tot dezen stap te dwingen, waarna de andere ministens hun ontslag hadden ge vraagd. Rusland. Aan de Köln. Ztg. wordt uit Petersburg bericht, dat grootvorst Sergius, aftredende als gouverneur-generaal van Moskou, met het militaire bestuur in dit gouvernement zal worden belast. Men gelooft algemeen, dat de post van gouverneur later weer zal wor den vervuld, en dat de nieuwe functie va.n stedelijk bevelhebber slechte tijdelijk zal zijn. Het Srter-kanael. Het bericht van de Daily Telegraph, dit de Sucz-kanaal-maatschappij voornemens is de karaalrechten te verminderen, is volgens een telegram u't Cairo ongegrond. De oorlog in Qost-Azië. Van den oorlog zijn de volgende berichten Tokio, 7 Jan. De Keizer heeft een besluit doen publiceeren, waarin hij generaal Nogi en het 3de leger en admiraal Togo en de I gecombineerde vloot voor de inneming van Port Arthur dank zegt. Admiraal Togo heeft sedert vandaag de blokkade van Liaotoeng opgeheven, doch voor het oogenblik is het alleen aan Japansche regeerings-vaartuigen vergund in Port Arthur binnen te komen. Tokio, 8 Jan. De generaals Fock, Smyrnow en Goldbatfoeski, alsmede de schout-bij-nacht Wiilman, zullen als krijgsgevangenen naar Japan gebracht- worden. Generaal Stoessel verlaat Donderdag Dalny. Tokio, 8 Jan. De Japanners zijn van ,plan een maritiem station te Port Arthur te ves tigen. Vioe-admiraal Shibayama zal waar schijnlijk met het bestuur belast worden. Ad miraal Togo bewaakt de haven van den zee kant, maarschalk Oyama van het noorden. Het legerbestuur zal slechts ten klein garni zoen achterlaten, zoodra de krijgsgevangenen vervoerd zijn en de orde hersteld is. De vloot is druk bezig de haven van mijnen te zuiveren, doch Ion gevolge van de groote hoeveelheid mijnen zal het langen tijd onvei lig zijn voor de scheepvaart. Alleen voor re geerings-vaartuigen is de haven opengesteld. Waarschijnlijk zal Dalny spoedig geopend worden voor onzijdige schepen. Japansche stoomvaart-maatschappijen heb ben wekelijksche diensten geopend. Men stelt- zich voor binnen kort eene vierde b.nnenlandsche oorlogsleening aan te gaan, op dezelfde voorwaarden als de derde. De correspondent van Reuter uit het boofd- j kwartier van generaal Nogi bericht van 5 JanTijdens de ontmoeting van de gene- raals Nogi en Stoessel sprak de laatste zijn j dank uit v»oor het overseiuen van zijn tele gram aan den Czaar, en van het antwoord daarop. Dit luidt: „Ik stond elk officier toe gebruik te maken van het welverdiende voor. recht om naar Rusland terug te keeren, on der verplichting niet verder deel te nemen aan den oorlog, öf in het lot te doelen van hunne manschappen. Ik dank u en het dap pere garnizoen voor de ridderlijke verdedi ging-' Vandaag zijn te Port Arthur twee bran den uitgebroken Naar aanleiding hiervan zond generaal Stoessel eene verontschuldi ging aan het Japansche hoofdkwartier; hij voegd" daaraan toe, dat de in de stad gebleven vrijwilligers niet'in staat waren toezicht uit te oefenen, nadat het garnizoen was vertrok ken. Hij wenschte daarom, dat er terstond) Japansche troepen in do stad zouden komen om de orde te handhaven. Tokio, 8 Jan. Het vervoer van krijgsgevan genen uit Port-Arthur B geëindigd. In het geheel zijn krijgsgevangen gemaakt 878 offi cieren en ambtenaren en 23491 manschappen. Er wordt bericht, dat de Sanijo-spoorweg bevel heeft ontvangen, maatregelen te ne men voor het overbrengen van 25.000 Russen van Shimonoseki naar Koere. Waarschijnlijk zullen de krijgsgevangenen gekampeerd wor den bij Koere. De ernstigste gevallen onder de zieken en gewonden zijn voor het- oogenblik in de veld hospitalen van Port-Arthur gelaten. Alle roerende goederen zullen naar Japan gebracht worden, wanneer de maatregelen voor de huisvesting voltooid zijn. Nadere berichten uit Port-Arthur melden nog, dat de meeningen in den op 31 Decem ber gehouden krijgsraad, waarin de vraag der capitulatie werd besproken, ®iet zoo eenstem mig waren als eerst bericht is. Er waren er ook, die een overgave beslist afkeurden en een wapenstilstand voorstelden, opdat de manschappen zich in de tweede vestinglinie zouden kunnen terugtrekken. Ten slotte ble ken de voorstanders van eene onmiddellijke overgave in de meerderheid te zijn. Het aanvulhngs-protocol betreffende de overgave van Port Arthur bevat de benoe ming van nog zeven commissiën tot regeling var. de verschillende aangelegenheden die in verband met ue capitulatie voorziening eischen. Niet-strijders, die wenschen te ver trekken, mogen al hun persoonlijken egen- dom medenemen. Ook wordt aan de gezin nen van officieren alle mogelijke hulp ver schaft om mede naar Rusland terug te kee ren. Volgens de Slowo zou de minderheid in den krijgsraad te Port Arthur, die over de capitulatie beraadslaagde, op een wapenstil stand hebben aangedrongen, om de troepen gelegenheid te geven, naar Liaoti-sjan terug te trekken. De bezetting leed behalve aan scheurbuik ook sterk aan typihus. Het 5e regiment vrij willigers bestaat niet meer; van het 14e zijn 310, van het 16e 490 man overgebleven. Een correspondent van de Standard be- rioht over het dorp Soeisji, omstreeks 5 K.M. van Port Arthur gelegen, waar de onderhan delingen over de overgave hebben plaats ge had Het is een recht Chineezendorp, be staande uit verspreid liggende hutten. Sints weken lag het in het bereik van het bom bardement en bestond dientengevolge nog slechts uit zwarte muren. Aan het einde van eene lange, door puinhoopen ingesloten straat staat een eenvoudig klein huis met kapot dak en een uitbouw. De beide kleine vensters van het armoedige huisje waren met leem verstopt en de deur in den muur was gebroken. In dit treurige gebouwtje had de conferentie plaats, die met de capitulatie van de groote vesting zou eindigen. 5 Roman van BALDUIN GROLLER. Artnsr dacht na. Het voorstel van Canna- bei was werkelijk een gevaar; maar hij woog het. niet te zwaai". Eenmaal zou hij toch im mers het geheim moeten prijsgeven. Voor loop! g was echter de hoofdzaak gewonnen Ca,1 nabel scheen er wel ooren naar te heb ben, en dat was meer dan hij bad durven hopen Hij had oen koele, voorzichtige, gere serveerde houding van hem verwacht en nu (leed Cannabel reeds, alsof hij al in de zaak betrokken was. Artuer was tevreden en ivensohte nu niet verder over d'e zaak te spre ken^ wat hem niet moeilijk viel, door het woord tot Dora te r.chten. Het was reeds twee uur 's nachts, toen Cannabel de wonig van Hofraad Artner ver liet en in zijn gereedstaand rijtuig stapte. Op het kantoor van Dr. G-unz hadden de *tostenten een zware taak. Dr Hans Riemer en Dr. Prokop Maura- dier waren jongelui, die den tijd, noodig om ach in den praktijk te bekwamen, reeds uit gediend hadden, maar die toch nog gaarne in hun tegenwoordige betrekking bleven, daar hj onbemiddeld waren en geen vooruitzich ten hadden op eigen praktijk. Ze stelden zich daarom maar tevreden met. <lo karige bezolli- giog, die de assistenten-betrekking hun ople verde en wachtten kalmpjes een gunstig toe val af. Het wiaren moeilijke dagen, voor hen ge weest maar toch' dagen van zelfvoldoeniug R eds verscheidene weken, was dr. Gunz ziek. Een beroerte had hem getroffen, en het liet zich aanzien dat hij niet zoo spoedig op de been zou komen. Van de spraak beroofd en aan de eene zijde van het lichaam geheel ver lamd, was het hem natuurlijk onmogelijk zich met de ingewikkelde rechtzaken te be- moe'en, die hem toevertrouwd waren. Rie mer en Mauraoher moesten dus de geheele .verantwoording op rich te nemen wat hun on danks de vermeerdering van werkzaamheden, wel beviel. Zij verdeelden de cliënten onder el;aar. Maar meestal vielen aan dr. Riemer da interessantste on mooiste zaakjes ten deel, terwijl de andere, schijnbaar moeilijke, aan dr. Mauracher ter behandeling werden ge- „Jij bent van ons tweeën de beste jurist,'' liet Riemer gewoonlijk bij zulke gelegenhe den hoeren, en met dezen troost moet Mau racher zich wel tevreden stellen. Zoo zaten zij op een mooien Zondagmor gen op het kantoor. Zij deden niets, maar betoogden toch ijverig, dat zij. te beklagen waren, omdat hun niet eens oen vrijen Zon dag kon worden gegund. Beiden draalden op hun stoelen en lazen de kranten. „Ik vrees, dat onze oude het niet lang meer maken zal," merkte Mauracher onder het lezen op, met den top van den vinger de asch van zijn sigaar aftippend „Dat riet er wel naa.r uit," antwoordde R emer toestemmend. „Maar dan moesten we toch eigenlijk naar een eigen praktijk gaan uitzien. Als de baas sterft „Kan men ons toch met dadelijk aan den dij'k zetten. Daarvoor zijn we toch geen zeven jaar hier in betrekking geweest?" Mauracher klopte nogmaals de asch van zijn sigaar eu las verder. „Maar het is niet zoo erg als het lijkt," vervolgde R emer, de krant terzijde leggende en in zijn zakspiegeltje ziende of zijn volle, blonde baard in orde was. „Mis je geen haartje?" vroeg Mauracher. „Maak je maar niet bezorgd'b verlies zou onbeduidend rijn." „Ik maakte me werkelijk ongerust." Riemer lachte tevreden, en zijn oogen glin sterden daarbij; vroolijk door de glazen van zijn sierlijken lorgnet. Hiit w'as van meening, dat men, wat zijn kleeding1 betreft, ook met zijn tijd mee moest gaan en er niet behoefde uit te zie» als'een struikroover. Met. dien struikroover werd dan Mauracher bedoeld, die zdch niet veel met toilet-kwesties bemoei de. Toch zag de jonge jurist er volstrekt niet als een struikroover uit. Eerder zou men hem voor een fatsoenlijke plattelands-onderwijzer gehouden hebben. ..Och, begon Riemer weer, „als je de zaak op den keper beschouwt, ziet het er nog zoo kwaad niet. uit. Ieder ongelukje heeft zijn ge lukje." „Een Fran sell man, Larochefoucauld geloof ik, ging een beetje verder en kwam daardoor misschien -ok een beetje dichter bij de waar heid. Hii beweerde, dat in ieder ongeluk van een onzer vrienden iets is te vinden, dat een fortuintje voor ons is, of worden kan." „Maar je denkt toch niet, Mauracher? „GekheidIk zou immers mijzelf tegelij kertijd beschuldigen, als ik zoo iets dacht1 Ouze chef schijnt er uiet meer boven op te zullen komen." „Dat geloof ik ook." „Maar rijn familie zal toch een zaak als deze niet in het water gooien?" „Precies!" beaamde Riemer lachend. „De zaak zal overgenomen, moeten wonden, en wie haar overneemt kan het buiten ons voorloopig niet stellen." „Heel goed voorloopig, maar heb ben we de nieuwe patroons eenmaal met de zaken op de hoogt© gebracht, dan belet niets hun meer ons aan den dij|k te zetten." „Zoolang we loonslaven rijn, zijn we aan aullke gebeurtenissen blootgesteld, mijn waarde!" galmde Mauraoher. „Weet je wat, Mauracher, we moesten voorstellen, om de zaken te blijven drijven en de winst met- de familie te deden." „Prachtig! Dat zou meer bedragen dam ons tegnwoordig salarisOnze toekomst zou ver zekerd aijjn." „Ja, altijd heel bescheiden 1" „Ik zou er best mee tevreden zijn." „Ik niet. Als de toekomst mij niets anders biedt, kan ze mij voor mijn part gestolen worden. Dat mankeert er nog aantoe- komstdroomen in een lijstjeIk wil vrij rijn, in verlangen en hopen." „Verhonger jij maar bij die vrijheid; ik zou je danken." „Omdat je er anders over denkt, Maura cher. Onze ideeën loopen uiteen. Jij zoudl met een bescheiden deel tevreden rijn. Ik niet „Natuurlijk! We kunnen alle® geen Cesara rijn! „Nu, ik verheeft} me ook geen Cesar te rijn. En als het niet anders kon, dan zou ik ook wel de tweede in Rome willen wiezen." „Dat is mooi van je." „Ik ga nog verderook de duizendste des noods, maar dan moet ik tenminste tot de upper-tenthousand" behoaren." „Stel je voorwaardenmisschien laat For- tuna zich overreden. Ik ben tevreden ala i'k behoorlijk kan leven." „Ik ben niet zoo gauw voldaan." „Eu als Fortuua nu niet wil?" „Dan aal ik haar dwingen!" „Dat. is ten minste ferm gezegd; doe het dan ook." „Dat zal ik, maar vóór ik dat doe, moet ik je wat vragenKan je me vijf gulden leeuen?" „Dat zal wel losloopen." „Zoo gemakkelijk ging het ©venwel niet. Teen Mauracher zijn rijkdom nateïde, kwam hij tot de ontdekking, dat de deeling niet ge makkelijk zou gaan. Zijn schiat bestond uit éen muntbiljetje, dat eerst gewisseld moest, worden." „Ik zal het wel even laten wisselen." „Niet noodig," antwoordde Riemer. „Je moet niet denken, dat ik er iets op tegen heb, het heele biljetje van jc over te nemen." „Ik heb geen tweede," gaf Mauracher in overweging, „Dat gaat me niets aan. Ik bedoel zoo! Als 't je goed is, zullen we het samen op snoepen." „Döar zeg ik geen neen op." „Ik wou van middag een uitstapje maken naar Peukersdorf rijden en van daar naai' het Duitsche bosch wandelen. Ga je mee?" ..Met alle genoeeen." Wordt forvoïpd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1