W°. 196
3d* Jaargangf.
Maandag 16 Januari 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Speculanten.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden toot Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- O.OS.
Boze Courant verschijnt Dagelijks, met oitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertcnticn, mededeelingen enx., gelieve men vóór 10 nnr
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C«.
Utrechtschestraat 1. Intercontm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVEETENTIÉN
Van 16 regal, 0.70.
Elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrjjf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eens
ciroulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanTraaf
toegezonden.
Kennisgeving,
W E G E N.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
brengen ter alzemeeno kennis, dot het Smalle
pad van af de Kleine Koppel tot aan de toegan
gen van de van Asch van Wijckstraat en van
den Soesterweg voor rij- en voertuigen en voet
gangers zal gesloten blijven tot 1 Februari a. s.
Amersfoort, 14 Januari 1905.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Burgemeester,
WUIJTIER8.
De Secretaris,
VAN- REIGERSBERG VERSLUIJB,
waam. Secretaris.
Politiek Overzicht
Het interpellatie-debat in de Fransche
Kamer.
Het einde vtan het tweedaagsohe debat in
de Fransche Kamer over het algemeen© be
leid van de regeering, heeft geen klaarheid
in dien toestand gebracht. Men heeft nu in
dezelfde week twee tegenstrijdige Veslissin-
gen van dezelfde Kamer. De eerste beslissing
was een slag tegen het mimsterie-Combes,
dat men door den dissidenten radicaal Dou-
mer tot voorzitter van de Kamer te kiezen,
heeft willen treffen. Maar toen de Kamer
stond voor de keuze om het kabinet recht
streek te kennen te geven, dat het moest
heengaan, kwam zij tot eene andere beslis
sing. Zaterdagavond laat werd het tweedaag-
sche debat over de motie-Lhopiteau beslo
ten met de aanneming van eene motie van
vertrouwen in het ministerie-Gom bes.
Dit votum van vertrouwen is eohter met
slecfhts tien stemmen meerderheid genomen.
Vóór de stemming werd in de wandelgangen
van de Kamer gezegd, dat het kabinet plan
had af te treden, hoe ook de uitslag zou
zijnin een gisteren afgezonden telegram
wordt dit herhaald. Het is wel aan
nemelijk, dat het bij dit voornemen
blijven zal, want de overwinning waarmee
het uit den strijd gekomen is, is alles be
halve schitterend. Een votum van vertrou
wen met 10 stearinen meerderheid, onmid
dellijk volgende op een beslist vijandig vo
tum met 25 stemmen meerderheid, drukt
zóózeer den stempel van onstandvastigheid
op* deze Kamer, dat het niet te verwonderen
zou zijn, al9 het kabinet uit den samenhang
van het in deze week gebeurde de slotsom
trok, dat de tijd van zijn heengaan geko
men is.
Dit klemt te meer, wanneer men nagaat
hoe de motie van vertrouwen, waarmee de
Kamer zich ten slotte vereenigd heeft, tot
stand gekomen is. Het eerste ontwerp van
deze motie luidde aldus„De Kamer, beslo
ten om de scheiding van Kerk en Staat, de
inkomstenbelasting, de werkliedeniverzeke-
ring tegen den ouden dag en den tweejari
gen diensttijd te voteeren, voornemens elke
obstructie af te wijzen en vertrouwende op
de regeering om dit progTamma toe te pas
sen, gaat over tot de orde van den dag
Maar voor dat ontwerp was de handbeeke-
ning van den voorzitter van een der groepen
der meerderheid, de democratisdhe unie, niet
te krijgen deze weigerde omdat zijne groep
verdeeld was over het vraagstuk der schei
ding van Kerk en Staat en zich zeker niet.
zou aansluiten bij eene motie, waarin als de
wil van de Kamer werd uitgedrukt de be
slissing over dat vraagstuk voor alle anderen
te laten gaan. Later werd een ander ont
werp voorgelegd; daarin was eene andere
volgorde'gekozen voor de opsomming van de
zaken, die moeten worden af edaan, zoodat
de scheiding van Kerk en Staat eerst in do
derde plaats werd genoemd. Maar ook dat
schijnt bezwaar te hebben gevonden, zoodat
in de motie, die aan de stemming van de
Kamer onderworpen werd, do verschillende
vraagstukken niet met name worden ge
noemd en slechts in het algemeen wordt ge
zegd, dat de Kamer de verklaringen en het
program der regeering goedkeurt.
Aan zulk een in algemeene termen ver
vat votum heeft men voor eene praktisohe
politiek weinig houvast. Deze Kamer is reeds
een goed eind tol het einde van haar -man
daat genaderd. In het voorjaar van 1906
zal zij voor eene nieuwe Kamer plaats ma
ken. Wanneer echter de meerderheid er te
gen opziet, om duidelijk te kennen *-© geven
wat zij van plan is tot stand te brengen,
dan is dit geen aanwijzing, dat de ernstige
wil aanwezig is om de zaken, waarover moet
worden beslist, tot afdoening te brengen.
In de rede, die de minister-president hield
in dit. interpellatie-debat, werd er op gewe
zen, dat het minder eene ministerieele crisis
was, die op het spel stond, dan eene meer
derheids-crisis. Men wil eene nieuwe meer
derheid in de Kamer vormen, waarbij de ge
matigden zich zouden voegen in plaats van
de socialisten. Maar hij waarschuwde, dat de
rechterzijde en het centrum, wier steun men
behoeft om het bestaande ministerie omver
te werpen, geen ministerie zouden aanvaar
den, dat dezelfde politiek zou voeren. Van
do scheiding van Kerk en Staat zou de op
positie in geen geval willen weten. Op eene
verandering van meerderheid zal noodwendig
moeten volgen eene verandering van rege-
ringspersoneel en eene verandering van re
geer i ngsprogr am m a
Deze waarschuwing heeft ten deele hare
uitwerking gedaan. Het votum der Kamer
van eergisteravond werpt het ministerie niet
omver. De schijm naar buiten is gered. Wan
neer het kabinet-Combe3 heengaat, dan gaat
het vrijwillig, niet ouder den drang van een
vijandig Kamer-votum. Maar met dit mi
nisterie zal ook het programma verdwijnen,
waarmee het aan het bewind is geko
men, en daarin zit vooral de beteekenis van
den strijd, die in de vorige week in deFran-
sohe Kamer is gevoerd.
Duitschland.
Door een dood van vorst Karei Alexander
van Lippe-Dvtmold is de bepaling van kracht
geworden van de acte van compromis, den
4en Nov milxr van het vorige ja.ar door de
bJde hoofdlijnen der agnaten, de Bieeterfel-
deis en de Bóckeburgers. onder goedkeuring
van den Duitschen bondsraad gesloten, waar
bij het regentschap bij overlijden van den
vorst zoodanig geregeld wordt, dat het be
slaande regentschap van graaf Leopo'd Lippe-
Biesterfeld van kracht blijft totdat het
scheidsgerecht zal hebben uitgemaakt welke
lijn tot de erfopvolging gerechtigd is.
De overladen vorst heeft nooit zelf de re
geering uitgeoefend in zijne jeugd was hij
tengevolge va i een ongelukkigen va! krank
zinnig geworden.
EssenlJf Jan. Het aantal stakers bedroeg
heden 60,126, verdeeld over 104 mijnen, te
gen 65,858 gisteren. Evenals gisteren kwam
het heden aan de mijn van Mathias Stinners
te Carap en aan de mijn Concordia tot bot
singen tusschen de stakers en de politie, die
optrad met den blanken sabel. De stakers
barrikadeerden de huizen en wierpen de gen
darmen met steenen.
De herbergen zijn wegens de ongeregeld
heden gesloten.
Frankrijk.
Parijs, 11} Jon. In het debat naar aanlei-
d ng van de interpellatie over de algemeene
staatkunde dei' regiering, verklaarde minis
ter-president Combes, dat d© regeering het
stelsel van verklikking afkeurt en besloten
heeft de geheime nota's af te schaffen. Da
verantwoordelijkheid van de regeering is in
deze zaak niet gemoeid. Voor ham 13 het in-
c.dent afgedaan.
De meerderheid van dj ridders van het
Legioen van Eer, die do bestraffing van do
verkl.kkers verlangen, behoort tot de oppo
site; men heeft hier te doen met een cleri-
c al reactiounaire beweging.
De vraagstuuken die totrekking hebben op
de n odzakelijke hervormingen, laten de op
positie tamelijk koud. Zij wil in de regi
menten tweedracht zaaien, ten eiude eene be
weging, die den staatsgreep gunstig is, in 't le
ven te roepen.
Minister Combes herinnerde aan de toepas
sing van de veree ïigingsweb en aan de ophef
fing der congregatiëndit was de belangrijk
st: daad der regeering met het oog op de ge
varen, die het leger van de republ ek bedreig
den, want de congregatiën hadden zich mees
ter gemaakt van de magistratuur en van het
bestuur.
Do minister-president wees op den stort
vloed van vuile beleedigingèn, die hem tracht
te verzw lgen
Men verwijt hem de sociale hervormingen
tc vergetenmen beweerde dat hij d© dissi
denten in den ban deed1. Dit is onjuist; hij
betreurt hun afval, maar deed niemand in
de.i ban. „Ik had gewild, dat over de ved-
deeidheid onder de republikeinen het stil
zwijgen werd bewaard. Men heeft ook be
weerd, dat het werk onvolled g was. omdat
de geseculariseerde g estelijke broeders en
zusters ds sch lei heropenden. Welnu, de
r geering heeft niet verzuimd hei voor de
rechtbanken t? brengen, maar deze waren
machte'oos, omdat de Senaat weigerde de
voorgestelde wet te voteeren. Maar al men
geduld oefent, dan zullen zij 't afleggen. Men
verweet mij gisteren dat mij methode en
stuur ontbraken. Men zeide tot mijHet is
uw plicht de verschil lende groepen te lerden,
niet hen te volgvn. In werkelijkheid echter "s
mijne methode gegrond r.p de innige verstand
houding tussche-n de verschillende groepen en
de regeering. Het is mij onverschillig of een
denkbeeld komt van de regeering of van de
partijen als het denkbeeld maar goed is. Dze
methode was onmisbaar om levensvatbare
plannen tot stand t? kunnen brengen.
De ontwerpen, die door die regeering aan
de Kamer zijn voorgelegd, zijn do ontwer
pen die zij met hart en ziel weuscht aange
nomen te zie.i Wij hebben een ontwerp voor
bereid tot opheffing, binnen een termijn van
vijf jaren, van de orden, die zi'h wijden aan
de liefdadigheid. Het ontwerp wacht nog op
bekraeht ging Spr. hoopt, dat er een meer
derheid voor zal zijn te vinden.
Van de meerdcrhrii hangt het af de vo'-
gende zaken in 1905 tot stand te brengen
de begrooting, de inkomstenbelasting, de wet
op den tweejarigen diensttijd bij het leger,
de arbjiderspensioneering. Het gewichtige
vraag tuk der scheiding van kerk en staat
vult dit pr,-gramma aa®\ Het is van groot ge
wicht dit vraagstuk in deze zitting aan het
parlement te onderwerpen.
De minister-presidtent deed uitkomen hoe
zijn ontwerp van matiging getuigdhij ver
klaarde, dat het gevaarlijk zou zijn voor den
Staat het vraagstuk der scheiding aan tc vat
ten in een g?est van onverdraagzaamheid.
Spr. toonde verder aan dat de Kamer allen
tijd had om de aangegeven hervormingen
tot stand te brengen. Van heden tot 15 Juli
is er ruimschoots gelegenheid om de be
raadslagingen over al doze hervormingen te
beëindigen, ook in den Senaat. Maar bestaat
er een meerderli id? Men zegt van neen, maar
het is onmogelijk eenige gevolgtrekking te
maken uit een geheime stemming, die de toe
vlucht is van alle wankelmoedigende stem
ming echter, die aanstonds zal plaats heb
ben, zal in het openbaar g:schieden.
Ik heb tegenover mij ceie coalitie, gevormd
door ongeduldige eerzuchtigen, die eene nieu
we meerderheid willen vormen, waarin de pr -
gressisten de socialisten zouden vervangvi.
Spr. gelooft niet dat een nieuw ministerie,
aldus gest und, zal kunnen leven, zonder aan
de rechterzijde concessiën te doen.
De Kamer zal moeten uitspreken of zij wil
blijven voo uitgaan of duor wankelmoedig
heid zich wil leenen tot dö reactie.
Minister Combes werd na afloop van zijne
rodevoering door tal van afgevaardigden ge-
lukgewenscnt.
Da z tting werd hierna geschorst.
In de wandelgangen van de Kamer zegt
rnen, dat, hoe ook de uitslag van de stemming
moge zijn, het ministerie zal heengaan. Afge
vaardigden, die terwijl de zitting geedhorst
was met den minister-president spraken, zeg
gen, dat, de heer Combes hen verzekerde,
dat hij besloten is van het gezag afstand te
doen, zelfs al krijgt hij een votum van ver
trouwen. De overige leden van het kabinet
lieten zioh op dezelfde wijza uit.
Na eenige incidenten en vele redevoerin
gen werd de beraadslaging gesloten. Presi
dent Doumer deelde mede zeven moti n te
hebben ontvangen, waarvan een van den af-
ge airdigd© Vazeille, die de vertraging d r
hervormingen betreurt en dN onbekwaamhei-1
d r regeering om deze tot stand te brengen
constateert, voorts 1 van Brei on, die ver
trouwen uitdrukt in de regeering oan de her
vormingen door te voeren, verder drie raotiën
tegen de regieering gericht, en e ndelijk eene
motie van Bienvenu Martin, waarvan de
tekst aldus luidt
„De Kamer, goedkeurende de verklaringen
en he pregr m de.- regeerin,g, besloten de
obstruct e tegen te gaan en elke bijvoeging
verwerpend, gaat over tot de orde van den
dag."
De eenvoudige orde van den dag, voorge
steld door Colin maar door minister Combes
afgewezen, werd verworpen met 291 tegen
277 stemmen.
Baudry d'Asson kwam met een lepel soep
op den minister-president af kamerbewaar
ders en afgevaardigden hielden hem tegen
en drongen hem weg.
D> heer Combos besteeg daarop de tribune
om zich te beklagen, dat hij voldoende wordt
b:scVrmd Hij ve.klaarde te w Hen heengaan.
D.» linkerdij de rep, wijzende op preident
Doumer„Aftreden, aftredenEen vecht
partij ontstond tusschen de afgevaardigden
Berry en Gerault-Richard. Zij werden ge
scheiden. Do voorzitter sitelde voor do cen
suur toe te passen op Baudry d''Assondaar
toe werd besloten
Eindelijk werd in stemnrng gebracht de
motie van Bienvenu Martin, hierboven ver
meld, en door den minister-pro ident aan
vaard; cfeie werd aangenomen met 289 t.ge.i
279 stemmen.
Parijs15 Jan. Minister-president Oom
bes begaf zich hedenmorgen naar het Elysée,
waar hij een kort onderhoud had met den
president der republiek. De minister kwam
bij pres-'dent Laubet navraag doen naar den
toestand van diens moeder, die vrij ernstig
ziek is. Mevrouw Laubet, de moeder van
den president is, door eene longaandoening
aangetasthaar toestand baart den presi
dent veel zorg en men verwacht, dat hij zioh
spoedig naar zijne moeder zal begeven. In
deze omstandigheden is het begrijpelijk, dat
minister Combes gemeend heeft president
Loubet niet te mo?ten spreken over den
politieke® toertand.
Dinsdag zal eem ministerraad worden ge
houden. Mocht president Loubet aan het
ziekbed van zijne moeder moeten blijven,
dan zullen de ministers zijne terugkomst af
wachten voordat zij bijeenkomen. Reeds nu
eohter ka® men het als zieker beschouwen,
dait de lieer Combes en zijne ambtgonooten
besloten zijn af te treden.
Montelimar, 15 Jan. Mevrouw Loubet,
moeder van den president der republiek, is
overleden.
Rusland.
PetersburgIJ, Jan Heden is door den
Czaar de volgende dagorder aan leger en
vloot uitgevaardigd
Port Arthur is overgegaan in handen van
den vijand. Elf maanden duurde de strijd
tot verdediging van de vesting. Meer dia®
zeven maanden was het roemrijke garnizoen
va® do buitenwereld afgesneden en van hulp
beroofd, ronder morren werden de ontberin
gen van bet beleg en dc moreele kwellingen
terwijl de overwinningen van den tegenstan
der zich ontwikkelden, verdragen. Leven en
bloed niet sparende, hield de handvol Russ -
sehe mannen,, in ae vaste hoop op ontzet, de
•voedende aan all^n van den vijand uit. Met
trots sloeg P .sland hun heldenmoed gade.
Maar hunne middelen van tegenweer slonken
onder het opdringen v n steeds nieuwe vij
andelijke krachten. Zij moesten, hunne hel
dendaad voltooiende, voor de overmacht de
vlag striken.
Vrede zij de assche van de onvergetelijke
Russen, die bij de verdediging van Port Ar
thur omkwamen. Een eeuwig aandenken
wordt u gewijd. Ver va® Rusland stierft gij
voor de zr.ak van het vaderland, vervuld van
liefde voor den Keizer en voor het land uwer
geboorte. U, overlevenden, zij roem. God
hee-le uwe wonden en schenke u kracht en
geduld om de nieuwe zware beproeving, die
u is opgelegd, te dragen.
Onze tegenstander is kloek en sterk. Ont-
zigliik zwaar is de strijd met ho 1. op 10 000
werst afstr d va® de bronnen onzer kracht.
Maar Rusland is machtig. In zijn duizend
jarig leven waren nog zwaardere beproevin
gen, nog dreigender gevaren. Telkens kwam
Rusland uit don strijd gesterkt en met nieu
we macht te voorschijn. Onze rampen zijn
zwaar, maar terw"' wij onze verliezen bekla
gen, wille® wij ons niet in verwarring laten
brengen. Met geheel Rusland vertrouw ik.
dat liet uur van de overwinning we'dra zal
aanbreken. Ik bid God, dat hij de mij dier
bare troepen zegene, opdat zij met vereende
krachten den vijand verslaan en de eer en
den roem va® Rusland bevest'gen.
J'etersfmrg, 11 Jan. De Keizer heeft aan
groovorst Sergius het portret van Alexander
10 Roman san
BALDUIN GROLLER.
Op zekeren avond, toen zij weer zoo aa®
tafel zaten, begon Artner op eigenaardige
wijze hun gemeenschappelijke® arlxiid Uf be
spreken
„Eigenlijk staan wij i® ee® ongezonde ver
houding tot elkander, mijnheer Riemer,"
zeide hij'. „He neem al uw vrijen tijd in be
slag en u hebt er geen. voordeel bij."
„Ik doe inijin plicht, mijnheer, en met ge
noegen."
„Daar heb ik mij ook al om bekommerd,
papa." mengde Dora zioh in het gesprek,
„dat mijnheer Riemer haast- geen rust krijgt."
„Dat bedoel ik ook," zeide Artner. „Ik
heb er al over gedacht, hoe er een eind aan
te maken. lie wensch u een voorstel te doen.
U is een jonge man en zult wel innig ver
langen, om onafhankelijk te zijn en op eigen
voeten te staan."
„Zeker, mijpiheer, dait is mijn innigste
wensch."
„Welnu, richt zelf ee® kantoor op. U kunt
mijn zaken dan krijgen. Voor een jong advo-
kaat is dat vcorloopig genoeg; andere aliën-
ten zullen wel komen, daar kunt u staat op
maken. U maakt alles voor me in orde
waarom zou u daarvoor ook het loon niet
ontvangen Dus dat is klaar oen goed be
gin is het halve werkIs het niet een prach
tig idee? Denk er eens over na."
„Daar behoef ik niet over te denken, mijn
heer," antwoordde Riemer lachend.
„En?"
„Jammer; maar het gaat niet. Het is
waar, mij® innigst verlangen zou het zijn...
0:1 toch het gaat niet."
„Waarom dan niet? Wat staat u in den
weg?"
„Alleen mijn rechtvaardigheidsgevoel. Ik
weet, dat het. kantoor van Dr. Gunz ee®
zinkend schip is. Maar ik ben er op 't oogem-
blik kapitein op en ik mag het niet verlaten,
nog minder m die omstandigheid het kost
baarste deel der lading voor mij persoonlijk
in veiligheid te brenger
„U schijnt nog al idealistisch over uw be
trekking te denken. Maar het voorstel gaat
van mij uit, en niet. van u. Wat zou u doe®
als ik, omdat dr. Gunz 111e niet, meer helpen
kan. naar een anderen advocaat ging?"
„Dat zou ik natuurlijk niet kunnen belet
ten. Maar ncoit zal ik mijn hand er toe lee
nen om de zaak die ik nu dien te benadeelen.
Dat strijdt tegen mijn eergevoel. Dus laten
we daarover niet meer spreken, mijnheer."
Artner was een beetje boos, dat zijn plan
zoo terzüde werd geschoven. Maar Riemer
ging 's avonds orgeruima heen Hij was zich
j bewust correct te hebben gehandeld. Eiat was
I evenwel niet alles. Toen hij het voorsteil af-
I sloeg, had Dora, niet gesproken, maar zij had
met haar sprekende oogen hem haar instem-
ming betuigd en in een onbewaakt oogenblik
had zij hem over de tafel de hand gereikt
Ondanks de kleine ontstemming, had het
schijnbaar nietige voorval niet nagelaten een
gunstigen indruk ten opzichte van Riemer bij
Artner te weeg te brengen. Zijn vertrouwen
in hem groeide en werd bevestigd, en weldra
zou Riemer in de gelegenheid zijn dit te er
varen.
Toen zij kort daarna te zamen waren en
opnieuw een lastige juridische kwestie het
onderwerp van hun gesprek uitmaakte, waar
bij Riemer op heldere wijzei een schijnbare
eigenzinnigheid van den Hofraad bestreed,
zeide Dora:
„Het gaat niet anders, papa. U zult miin-
herr Riemer alles mosten zeggen, anders be
grijpt ihiij u niet-."
„Je hebt gelijk, kind. Hij moet alles we
ten."
En den verbaasden Riemer ontwikkelde
hij zijn. plan, om een kunstmatig meer te
scheppen. Met grootsdhe fantasie schilder do
hij, eenmaal aan het vertellen, ee® toover-
acht'g toekomstbeeld. Riemer luisterde en
dacht te droomen.
„Dat i9 mijn plan," besloot Artner, „diat
niet allee® W&me®, maar het gansohe land
ten zegen zal worden. En nu, mijn waarde,
zeg eens open en earlijk uw meaning over
het. plan."
„Ik moet eerst, een beetje op adem komen,
mijnheer Artner. Uw woorden hebben mij
als een verlokkend gedicht in de ooren ge
klonken."
„Met. Gods hulp zal die fantasie heerlijke
werkelijkheid worden
„Als ik niet bekend was," zeide Riemer,
„met wat u reeds bereikt 'hoctft,als ik de prac-
tisoho igroncMage® niet werkelijk, verzokerdl
wist, dan nog zou ik uiw dichterlijke verbeel
dingskracht moeten bewondieren, al kon ik
aan de mogelijkheid dier uitvoering geen ge
loof slaammaar de zaak heeft ook zijn nuch
tere, practische, overtuigende zijde. Het
denkbeeld is zóó grootsch en zóó schoon, dat
het inderdaad de moeite waard zou zijn. om
er door ten gronde te gaan, zoo het noodlot
dat mi eenmaal wilde."
„Ik dank u voor uw geestdrift, doctor,"
antwoordde Artner lachend. „Maar wat het
te gronde gaan betreft, dat is nu juist mij®
liefhebberij nieit."
Riemer w'as ten hoogste bevredigd' over
den loop der zaken. Hij gevoelde zich geluk
kig in 'het onbeperkt vertrouwen, dat- Art
ner in hem stelde en dat hem vaster aan
diens huis verband. Was het hem, van den
aanvang af, er om te doe® geweest, zioh on
ontbeerlijk voor Artner te maken, nu was
hij uiet ver meer van zijn doel.
Maar wat hem nog meer verblijdde, was
de merkbare toenadering tusschen Dora en
hem. Zoor zorgvuldig waakte hij er voor,
dat geen onvoorzichtig woord1 de ontkiemen
de vertrouwelijkheid tusschen hen kon ver
storen. Bijna altijd spraken zij over het toe
komstplan van Artner, en ze deden dat als
twee goodo vrienden. Beiden waren zij in het
geheim ingewijd e® beiden voelden zij zich
ails verbon '011 bij een samenzwering Niets
hrengt db nicnscheu gauwer te zamon dan
een ger.c r ch appelij|k geheim. Riemer wist
dat en het deed hem genoegen, dat Dora
algeloos on onbevangen tcejgaf aan de beko
ring van een ook haar 'lief geworden en
schijnbaar oppervlakkige® omgang.
Riemer besloot zijn tijd af te wachten,
i Daig en nacht dacht hij aan DOra. Maar bet
stond va t, dat al zijn hopen en verlangen
voorlcopig gee® uitzicht op vervulling had-
den. ji. dat zelfs een overijlde, onverstan
dige uiting alles omver kon werpe®. wat hij
tot dusver veroverd had, zelfs zijn moeilijk
verworven positie bij den Hofraad Inplaats
van vertrouwen zou dan wantrouwen zijn
deel worden.
Hop juist zijn opvatting was, bleek hem,
toen Artner in om vertrouwelijk gesprek
hom vertelde, dat twee moeilijkheden hem
nog in don weg stonden. De eene was de b>
sliste weigering van barones Maanau, om
haar gronden te verkoopen, De andere, om
aan het noodigo kapitaal te komen.
„Voor wij in het openbaar optreden," ging
Artner voort, „moet het kapitaal verzekerd
zij®. Ik kan mij niiet aan de gevaren van een
openbare inschrijving blootstellen Als er-
gen-3 een maatschappij op aandeelen wordt
opgericht, kan men or van op aan, dat een
deel van het publiek, dat zijn kapitaal er in
vól steken, de zaak verkeerd begrijpt. En
met het „kunstmat'ge meer" mag dat niet
zijn.. Ofschoon de tijd gelukkig voorbij is. dat
toongevende bladen omkoopbaar zijn, z:>l het
denkbeeld toch aan de spotbladen ee® dank
bare en rijke stof leveren. En het zou niet
onmogelijk zijn dat aan het prachtig© ide?,
coder algemeen gelach, ee® begrafenis eors'e
klas bereid werd. Ik moet dus zekerh id heb
ben. Dan kunnen de menschen zooveel lachen
al» ze willen. Als ze eenmaal zien, drt het
ernst i'\ dan houden ze van zelf met lachen
op."
„E11 heeft u al eon begin gemaakt met het
kapitaal te verzekeren, mijnbeer?"
..Ja; ik heb Cannabel >n vertrouwen ge-
j nomen.
Wordt vervolgd.
