ai' S", 234 Eerste Blad.
k
3da Jaargang.
Zaterdag 25 Februari 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
EEN PRINSES.
•au
«X
SFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Pgr S maanden voor Amersfoortf 1.35.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering ran
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen en*., gelieve men vóór 10 nur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF G>.
(Jtrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTEÊN:
Tan 1—4 regel*AMI.
Elke regel meer Ml.
Groote letters naar plaatamimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeellre bepalingen tal
het herhaald adverteeren in dit Blad bjj abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicbt
Vredesgeruchten.
In de handelskringen van de City van Lon
den is men optimistisch gestemd over de
kansen van 't herstel van. den vrede. Men
is daar van meening, dat als de kwestie van
de oorlogsschadevergoeding maar geregeld
was, de vrede in eene week zou verzekerd
zijn. In bepaalde omstandigheden zou Japan
zelfs er toe te brengen zijn het denkbeeld
van eene schadevergoeding geheel te laten
varen.
Minder gunstig is de opvatting in diploma
tieke kringen. Zoo bericht de Neue Freie
Presse over de stemming in de diplomatieke
kringen te Weenen, dat men daar van mee
ning is, dat, als de vrede door Rusland mocht
worden gewild, de vraag van de oorlogsscha
devergoeding wel van gewicht zou zijn op het
beslissende oogenblik, maar dat dit oogen-
blik nu nog niet gekomen is. Dat Japan
den vrede hoe eerder hoe newer zou willen
sluiten, daaraan wordt niet getwijfeld met
het oog op het feit, dat de oorlog, aan het
Japansche volk wel is waar veel roem ge
bracht heeft, maar toch ook menige wonde
heeft geslagen. Zn Petersburg echter bestaat
nog altijd in vele kringen de stemming, dat
eerst eene overwinning op het oorlogsveld
moet worden afgewacht alvorens den vrede
te sluiten, hoewel aan den anderen kant
toongevende elementen aan het hof, naar
't schijnt, er op aan dringen, dat tegen het
voorjaar de vrede zal ziim gesloten en dat
hervormingen worden afgekondigd, voor dat
de troepen uit Mandsjoerije terugkeeren. In
ieder geval kent men tot dusveivin de krin
gen der diplomatie te Weenen geen
feit, dat een vasten grondslag levert
voor de bekende mededeeling van Reuter uit
Petersburg, dat het herstel van den vrede
niet alleen overwogen is, maar dat men het
feitelijk reeds eens geworden is, met toe
stemming van den Czaar, over de voorwaar
den om vrede te sluiten.
In een artikel van de Temps, dat waar
schijnlijk de aan den Quai d'Orsay heerschen-
de meening uitdrukt, wordt betoogd, dat Rus
land niet aan den vrede kan denken, zoo
lang het in zijn leger in Mandsjoerije nog
eene troefkaart in de hand heeft waarop
het rekent om de partij te winnen. Het
blad herinnert aan de voorspelling van gene
raal Koeropatkin bij zijn vertrek naar het
oorlogstooneel, dat de oorlog twee jaren zou
duren. Men had wel gewild, dat hij ongelijk
had. Maar wat kan men anders doen dan
voortgaan, nu men ziet, dat hij gelijk heeft?
Er zijn millioenen uitgegeven om hem in
staat te stellen den aanval te ondernemen
Zal men hem tot zoover gebracht hebben
om hem te laten halt houden, voordat hij
aan het doel is gekomen? De oorlog :s een
spel, waarin de spelers, meer dan *a enig
ander, veel moeten kunnen verdragen. De
Russische regeering is zich daarvan zeker
bewust, hoereer zij door zorgen van vel er'ei
aard in beslag moge zijn genomen. En dat
regelt hare houding. De slotsom, waartoe le
Temp? komt, luidt dernalve:
„Het uur van den vrede is nog niet gesla
gen. De eenige bevrediging, waarnaar Rus
land thans moet zoeken, is de binnen la ndsche
pacificatie, zooals zij kan voortkomen uit
vlugge, methodistische en oprechte hervor-
raingen".
Het parool zou dus zijnvoortzetting van
den oorlog met den buitenlandschen vijand,
tot dat de vrede in het binnenland zal zijn
hersteld. Maar de verstoring van den binnen-
landschen vrede is juist ontstaan doordien ter
kwader ure begonnen buitenlandschen oorlog.
Zal niet de taak om den binnenlandschen en
den buitenlandschen vijand tegelijk te over
winnen, te zwaar blijken voor de tegenwoor
dige machthebbenden Dat is de groote vraag,
waarop de naaste toekomst het antwoord
moet brengen.
De lereche kwestie in het lagerhuis.
Het kabrnet-Balfour heeft alle reden tot
het aanheffen van do bekende klacht,3®*
waar mij voor mijne vrienden!" Wanneer
zijne vijanden het geen afbreuk kunnen
doen dan nemen zijne vrienden die taak
over. Eerst heeft Jozef Chamberlain met
zijne nieuwe economische politiek scheuring
gebracht in de rijen der regeeringspartij, eu
thans is de Iersche kwestie als een donker
punt aan den politieken hemel versohenen.
Gedurende eenige dagen heeft het kabinet
ziclh in het lagerhuis moeten verweren tegen
een gediuchten aanval, die werd geleid door
diegenen dier Iersche leden van het parle
ment, die anders zijne vrienden zijn.
De zaak, waarom het gaat, is dezeVer
leden najaar maakte de Iersche hervormings-
vereeDiging (Irish Reform Association), waar
van loixi Dunraven het hoofd is, een plan tot
hervorming van liet Iersche bestuur bekend,
dat sensatie wekte. Dit genootschap heeft
een half unionistisch, half autonotmisch pro
gramma, waarvan de hoofdbeginselen zijn,
dat de welvaart van Ierland afhangt van eene
politiek van verzoening en hervorming, aan
gemoedigd en gesteund door alle gematigde
elementen van het land, en dat eene derge
lijke politiek niet onvereenigbaar is met de
unie van de drie koninkrijkenvoorts dat
men aan Ierland uitgebreider bevoegdheden
van plaatselijk zelfbestuur moet toekennen
dan het thans bezit, en dat bet oogenblik ge
komen is om het eene „financdeele decen
tralisatie" te versahaffen en een door ver
kiezingen samengesteld bestuurslichaam
waaraan sommige wetgevende bevoegdheden
zouden worden toegekend.
Toen men in de maand September jl. ken
nis nam van dit hervormingjsplan, dat Ierland
wilde begiftigen met een zelfstandigen raad
van financiën en met een wetgevend lichaam,
samengesteld uit een hoogerhuis en een lager
huis, ontstond er groote beweging in den boe
zem van de unionisten. De minister van Ier
land, de heer WyndDaam, verklaarde in een
brief aan de Times, dat oen dergelijk plan
niet kon worden gesteundde liberaal-unio
nistische vereeniging van Ulster verklaarde,
dat zij het even nadrukkelijk zoude bestrij
den als voorheen het bomerule-plan van
Gladstone, en de attorney-general van Ierland
kenschetste het als een verraad, aan de unio
nistische zaak gepleegd.
Latei- werd het stil over de Iersche her
vorming»-vereeniging en haar plan tot h .r-
vorming van het bestuur. Maar bet was
slechts een wapenstilstandde Iersche unio
nisten wachtten de nieuwe zitting van het
parlement af om de regeering aan te vallen
en haar den easdh te stellen, dat zij officieel
het plan-Dunraven zou verloochenen.
Zij waren namelijk gewaar geworden, dat
het financieele delegatieplan was uitgewerkt
met hulp en op raad van Sir Anthony Mac
Donell, den vioe-staatssecretaris van Ierland,
en zij verlangden, dat de regeering dien aan
zienlijken ambtenaar zou laten vallen. Sir
Anthony Mac Donnell heeft in Rritsch Indië
eene schitterende loopbaan achter den rug.
Ier van geboorte, vervuld van sympathie voor
wat hij als rechtmatig en redelijk beschouwt
in de aanspraken van de Ieren, meende hij
diensten te kunnen bewijzen aan zijn land,
door het ambt van vioe-staatssecretaris te
Dublin te aanvaarden. Hij genoot daar groote
vrijheid van beweging; het aandeel, dat hij
genomen had in de samenstelling van het
plan-Dunraven, was een publiek geheim.
Daarom hadden de unionisten besloten, dat
bij moest vallen. Het was hun niet voldoen
de, dat de regeering zoowel in het lagerhuis
als in het hoogerhuis verklaarde het plan-
Dunraven af te keurenzij verlangden, dat
Sir Anthony Mac Donnell zou worden ont
slagen. En dat was hun zelfs nog niet genoeg.
Het schijnt, dat de onderkoning van Ierland
zelf, lord Dudley, op de hoogtg was van de
betrekkingen, die de vioe-staatssecretaris met
lord Dunraven onderhield, en zelfs over het
bewuste hervormingsplan met Sir Anthony
van gedachten gewisseld had. Daarom werd
ook het offer geëischt van lord Dudley. De
Times, die als orgaan van de unionisten op
trad, schreef: „Wanneer een unionistische
onderkoning en een unionistische staatssecre
taris van gedachten wisselen over hervormin
gen, die het kabinet moest afkeuren, omdat
zij een kwalijk verheelde homerule zijn, dan
is het duidelijk, dat het oogenblik voor hen
gekomen is om hun post te verlaten."
De regeering heeft aan dien eisch echter
niet willen gevolg geven. Zij heeft in de hef
tige debatten, die over deze zaak in het la
gerhuis gevoerd zijm, den onderkoning en ook
den vice-staatssecretaris de hand boven het
hoofd gehouden. Maar dat is niet geschied,
zoDder dat zij een veer heeft moeten laten.
Bij de beide stemmingen, waardoor de aan
vallen van de oppositie werden afgewezen, be
droeg de meerderheid die de regeering steun
de, ver beneden de 63 waarmee dit zittings
jaar begon, de eerste maai 50 en de tweede
maal zelfs slechts 42.
Dit betrekkelijk geringe cijfer heeft te
meer beteekenis, wanneer men bedenkt, dat
bij de laatste stemming niet minder dan 111
afgevaardigden ontbraken, die als vrienden
der regeering te boek staan. Al3 de oppositie
volledig op het appèl was geweest, dan had
zij het kabinet eene nederlaag kunnen toe
brengen. Maar ook aan hare zijde ontbraken
45 ledenzij* heeft die kans dus verzuimd.
België.
Brussel, Febr. De internationale con
ferentie in zake aanvaring en redding ter zee
is §1 hare algemeene vergadering van heden
tot overeenstemming gekomen over een pro
tocol, dat morgen door alle gedelegeerden
zal worden geteekend. De datum van de de
finitieve aanneming is bepaald op 1 Septem
ber. Het protocol zal een dertigtal artike
len bevatten. De redding van mensahen-
levens op zee wordt verplichtend gesteld, in
dien het schip, dat de redding moet volbren
gen, daardoor geen gevaar loopt. Het hierop
betrekking hebbende artikel werd door alle
gedelegeerden aangenomen.
Frankrijk.
Parijs, 24. Febr. De Kamer nam heden het
voorstel aan betreffende den aanbouw van
groote pautserschepen, waarmede de minister
van marine Thomson zich vereenigd had.
Het andere voorstel betreffende den aan
bouw van kleine andlerzeesche torpedo-boo
ten werd aangenomen onder het voorbehoud
door den minister gesteld.
Italië.
Het wetsontwerp over de exploitatie van
spoorwegen door den Staat, dat door de mi
nisters Tedesco en Luzzatti bij de Kamer
van afgevaardigden is ingediend, bepaalt, dat
de staat de exploitatie op zich neemt van de
lijmen van het Middel landsche zee-, het Adria-
tisahe en het SiciLiaansohe net, m^t uitzon
dering van de lijmen, waarvoor aan de maat
schappij van de zuidelijke spoorwegen conces
sie is verleend. Het door den staat te explod-
teeren spoorwegnet zal eene uitbreiding heb
ben van 10,560 K.M.bet niet van de Maat
schappij der zuidelijke spoorwegen is 2050
K.M. groot. Voor de naasting wordt een half
milliard lire gevorderdverder wordt aange
nomen, dat de staat in tien jaren nog een half
milliard zal moeten besbeden om zijn spoor
wegnet te verbeteren en in stand te houden
en in het spoorwegbedrijf te voorzien.
Tot verbetering van den toestand van het
spoorwegpersoneel zullen bijzondere instellin
gen in het leven worden geroepen, waaronder
een scheidsgerecht, bestaande uit een gelijk
aantal leden en de bestuurders en van bet
personeel met een lid van den raad van state
ads voorzitter en een lid van het hof van
cassatie en van de rekenkamer als bijzitters.
Voorts zijn bijzondere bepalingen voor het
personeel gemaakt met het- doel den geregel
der dienst voortdurend te verzekeren.
Rusland.
De Vossische Ztg. bericht uit Petersburg.
Na een lang gesprek, dat de Gzaar in den
avond van 21 Februari met den minister van
binnen landsche zaken Boelygin had, moet
definitief besloten zijn tot bijeenroeping van
een Zemski Sobor en die bekendmaking van
het daartoe strekkende besluit weldra te ver
wachten zijm.
Grootvorst Paul zal gouverneur-generaal
van Moskou worden.
In strijd hiermee bericht Laf fan's bureau,
dat de Czaar in eene audiëntie, die de presi
de nit van het. minister-comité Witte bij nera
had om verslag te doen over de maatregelen
tot uitvoering van de ukase van 25 D;cem-
ber, de beweging tem gunste van een Zemski
Sobor of eenig ander vertegenwoordigd ad
lichaam ititdfrukkelijk verboden heeft.
Dfe Nowoje Wreimja spreekt het bericht
tegen, dat besloten zou zijm tot de bijeenroe
ping van een Zemski Sobor tegen 16 Maart
en ook dat het besluit tot bijeenroeping den
4en Maart zal worden afgekondigd.
In Parijs is bericht ontvangen, dat de Czaar
zich voor goed tegen de bijeenroeping ven
een Zemski Sobor heeft verklaard. Daaren
tegen is bepaald, dat de Czaar voortaan alle
ministers met de vier voorzitters van de af-
deelingen van den rijksraad eiken Vrijdag zal
oproepen om te Zarskoje Selo t© vergaderen.
Daardoor zullen de ministers voortaan allen
gezamenlijk met den sonverein in persoon
lijke aanraking kamen. Tot dusver had ieder
minister zijn eigen rapportdag
Petersburg, 24 Febr. In de fabrieken vam
Poetólow, Nikolakimo, Pahl en de Newski-
werf is het werk andermaal gestaakt. In het
geheel zijn dertien fabrieken mdt 40.000 ar
beiders in striking.
Moskau, 24 Febr. In den afgeloopem nacht
zijn de letterkundigen Leonidas, Andre jew,
Tsjirikofw, Skitalez en nog veertien anderen
ten h/uiae van Andre jew gevangen ge nomen.
Moskou, 24 Febr. Hier gaat het gerucht,
dat de spoorwegdirectiën de mededeeling heb
ben ontvangen, dat de spoorwegbeambten als
militairen zullen worden behandeld. Naar
aanleiding van de staking zouden tegen hen
dezelfde maatregelen worden genomen, als
die welke gelden voor de beambten der lij
nen, waarvoor de bijzondere bepalingen be
treffende de mobilisatie van kracht zijn.
CharJcow, 24 Febr. De dagbladen zijm heden
niet verschenen.
Tif lis, 24 Febr. De gouverneur heeft de
Mothamedaansche geestelijken uatgenoodigd,
dat zij de bevolking zouden v- manen niet
te luisteren naar lieden, die trachten onlus
ten te verwekken.
De Armenische katholikce is naar Bakoe
vertrokken.
Kischinew24 Febr. In het proces tegen
31 christenen, die beschuldigd waren tijdens
het Jodenprooes de Jodin Spiwok vermoord
te hebben, is de aanklacht ingetrokken. Ne
gen beklaagden werden geheel vrijgesproken,
22 werden tot een maand hechtenis veroor
deeld, maar op grond van het manifest van
Augustus jl. werd deze straf kwijtgescholden.
Warschau, 24 Febr. De telegraafstations te
Praga, Marki, Warschau en Brest zijn be
schadigd. De treinen van den Weóchselspoor-
weg gaan sedert gisteren avond 10 uur over
Groahow. De telegra afleiding langs den
Weachselspoorweg wordt door soldaten be
waakt. In Iwantorod zal morgen de staking
beginnen. Uit Lodcs wordt de post per wagen
naar hier gebracht.
Warschau, 24 Febr. Gisteren begon de sta
king vam de machinisten, hetgeen ten gevolge
had, dat de fabrieken, waar de arbeid was
hervat, weer moesten stilstaan. In de fabriek
van Girardow is het loon van de werklieden
vehhoogd, waarna de arbeid hervat werd
do overige groote fabrieken trokken de oon-
ceasiën weder in, hetgeen ten gevolge had, dat
de staking weer begon.
In Lodz is in zes fabrieken, zonder loons-
verhooging, den arbeid hervat.
In Aiexandirowitsch hebben van de 27.000
werklieden in de fabrieken, molens en werk
plaatsen omstreeks 5000 den arbeid gestaakt.
Hunme houding is rustig.
Warschau24 Febr. De algemeene staking
van het personeel van den spoorweg naar
Brest is begonnen. De staking van de arbei
ders aan ce gasfabriek wordt verwacht. Gis
terenavond vuurden twee arbeiders drie scho
ten af op een politieagent- deze werd zwaar
gewond.
Met groote moeite is het gelukt twee
treinen naar Mlawa en Kowel te doen ver
trekken; andere treinen konden niet door
gaan.
Warschau, 24 Febr. Heden avond werd
eene politie-patrouille, die door de Alexan-
drovastraat ging om de wacht af te lossen,
plotseling door het volk aangevallen. Twee
agenten werden door revolverschoten doode-
lijk gewond.
Warschau, 24 Febr. De gouverneur ontving
van een hoofdambtenaar van den Warschau.
Weener-spoorweg telegrafisch bericht, dat
de raad van beheer van den spoorweg met
het oog op de omstandigheid, dat de arbei
ders door de staking in nood zijn gebracht,
bereid is voor de verhooging van de salaris
sen en loonen in het gehee een bedrag van
650,00'1 roebels toe te staan.
Men wacht thans het antwoord der sta
kers af.
MORITZ VON REICHENBACH.
Zij bracht haar hand met een kleine schok
kende beweging omhoog en toen het beestje
werkelijk opvloog en door het traliehek op
straat kwam, lachte zij zoo vroolijk, dat het
in dien dbodschen tuin wel op :het gezang van
oen, leeuwerik geleek.
„Dat heeft hij netjes gedaan, niet waar?"
vroeg zij Toen viel haar blik. op twee dlonkere
verweerde steenen heelden, die zij vroeger
niet had opgemerkt. Zij trad er op toe.
„O, dat is amusant," riep zij uit. „Zie toch
eens professor 1 Twee rococo-dames met hoog
gefriseerd haar, met koket ontbloote armen
en met we&pentai 1 les, die in leeuwenlichamen
uitloopen. Wat een origineel en bespottelijk
idee!"
„Ja. dat zijp. inderdaad) twee sphinxen uit
den rococotijd denkelijk wel portretten
van vrouwen die werkelijk geleefd hebben."
„Portretten? Nu, dam zullen die dames
haar tijdgenooten zeker wel veel te raden
hebben gegeven. Neen, neen professor, 't is
volstrekt niet noodig om mij nu zoo vor-
Bchend aan te zienIk hoop toch niet, dat ge
zoudt willen zeggen, dat ik zelf ook wel eeni
ge overeenkomst met een sphinx heb'"
„Ik bid u om vergeving, prinses, maar om
eerlijk te zijn, moet ik u bekennen, dat mij
werkelijk iets dergelijks dbor bet hoofd ging.'
Zij lachte weer. „Jammer dat uwl neef er
niet bij is, want dau zou ik hem toestaan, mij
op dezelfde wijze als die dames te portrettee-
ren."
„Ik betreur het, dat ik zelf geen. kunste
naar beu, om van die vergunning gebruik te
kunnen maken."
„Ja, ziet ge, mijln waarde professor, vleu
gels heeft niet iedereen de kunstenaars
evenwel, dat wil zeggen, die van God begena
digd zijn, bezitten ze inderdaad of weet ge
niet, dat zij menigmaal tot een duizelingwek
kende hoogte kunnen opstijgen Maar ik
praat onzan, niet waar? We zullen, dat zal
verstandiger zijn, maar eens maar mijn goede
tante omzien, die wel niet zal zijn weggevlo
gen."
Zij liep haastig vooruit en de professor
volgde haar stapvoets.
HOOFDSTUK Hij
Toen Nanni van haai' boodschap was thuds
gekomen, had zii haar moeder bepraat om
haar voor den middag een ouderwet, sch hals
sieraad te leenen. Het liefst had zij ook den
ring met do sphinx aan haar vinger gedaan,
maar daartoe wilde haar moeder geen toe
stemming geven.
„Zoo'n klein voorwerpt verliest metn zoo
licht," meende deze, „en de ring is van groote
waarde. Do prinses, die hier van morgen was,
had hem haast gekocht, maar daar zij de par
rure van amethist en den Venetiaanschen
spiegel al had genomen, legde zij den ring
haastig neer in de kast. zeggende, dat het nu
genoeg was."
Nanny werd rood van schrik hij de gedach
te, dat de ring, waar zij zelve zoo op gesteld
was, bijna in het bezit van de prinses was
gekomen. Nanni meende, dat- zij God wel zou
mogen danken, als „die Hoogheid" Neuren
berg, hoe eer hoe beter, maar weer verliet.
Een poosje later stondi zij voor den spiegel
zidh op te schikken. Zij bezat een donker, vam
voren vierkant uitgesneden kleedlje, waarvan
zij de opening nu met sierlijk geplooid netel
doek dicihtnaaide, zotoals zij dat. op oude schil
derijen meer dan eens had' gezien. Om haar
hals bond; zij gedofte kant, waar het hoofdje
bevallig op scheen tc rusten, en onder die
kant deed zij het oude halssieraad, dat goed
op het witte neteldoek uitkwam. Het haar
bond zij bijeen in een netje vain gouddraad,
dat eveneens uit den rammel van haar vader
afkomstig Was en toen zij zich, zoo uitgedost,
in den spiegel beschouwde, knikte zij zichzelf
geer tevreden toe. Onwillekeurig begon zij
zich met de prinses te vergelijken. Ja, haar
tint was niet zoo wit en zoo zacht, maar toch
ook frisoh en rooskleurig, en die paste valko
men ,'bij het bruine haar en de donkere oogen.
Over 't geheel nog al tevreden na die in
spectie over zichzelf, verliet zij hef huis en
.begaf zich naar den burcht, waar Egbert
haar reeds wachtte.
Ook hij was tevreden met zijin vriendinne
tje en zette zich terstond aan het werk. Na
verloop van oen kwartiertje wilde Nanni al
zien, of er eenige gelijkenis te bespeuren viel,
maiar dit verbood Egbert haar ernstig, en hij
zeide dlaarbij, dat 'hij lraar wel zou roepen,
het tijd was.
Zoo zaten die twee daar dan plechtig te
genover elkander, Nanni evenzeer vervuld
van den ernst harer taak om den schilder tot
model te dieneu als Egbert het van de zijne
was om zijn eerste meesterstuk iu de wereld
te brengen.
,Ik moet alle6 later nog opwerken, 'k ben
nu nog maar aan het schetsen," zeide hij en
schilderde er dapper op las, letterlijk in het
zweet zijns aanschijn», wamt het was een zeer
warme dag en het was hem kooge ernst met
zijn taak.
Als ik ■- aai' wist, welke kleur van haar
je hebt," zeide hij na verloop van, een klein
uur.
„Bruin, dat is toch heel eenvoudig," ant
woordde zij een beetje ongeduldig.
,,Ja, dat denk je, maar ik verzeker je, dat
het heel moeilijk te schilderen is. Daar 's 'n
beetje rood in, en ook wat geel en wat zwart.'
.Welzeker! Waarom niet pimpelpaars en
groen Je bent een mooie schilder, als je niet
ecna bruin haiar kunt weergeven."
„Je spreekt, naar je verstand hebt, Nanni,
maar weet je wat? Neeim een paar lokken uit
het netje, krul die een beetje op en laat dan
het losse haar over een van je sahoudiers han
gen; dan kan ik beter oordoelon over de
kleur en bet zal ook veel vlugger staan.
.Neon, dat zal het niet. Op de oude schil
derijen dragen de dochters van patriciërs het
haar altijd ordelijk saamgevlachten."
„Niet altijd. Ik ken althans zoo'n afbeel
ding met los, blond haar."
„Maar ik wil nu ©onmaal mijn haar niet
lomvlechten, want dat past mij niet. en het
past ook niet bij 't oosbuum."
„Nu, laat hel clian maar zitten. Ik zal het
haar wel uit mijn hoofd schilderen."
Nanin trok haar lipje op en zweeg. Na
eenig stilzwijgen begon Egbert weer:
„Nu moet ik nog wat uitdrukking in de
oogen zien te brongen. Probeer emis, Nanni.
om raii 'heel vriendelijk en hartelijk aan te
zien, om zoo te zeggen, met lachende oogen."
„Geen haar op mijn hoofd dat er° aan
denkt."
„Maar, Nanni, wees nu verstandig!"
„Je kunt immers de oogen ook evengoed
uit het hoofd schilderen."
„Wat ben je toch eigenzinnig!''
„Welzoo? Ben ik dat? Nu, dan kan ik wiel
naar huis gaan. want voor zijn eigen pleizier
maakt iemand het portret niet van een eigen-
zinnig ding."
Zij was reeds opgesprongen en liep naar de
deur toe; Egbert vloog haar na en hield haar
hand vast.
„Hoe kun je nu toch zoo kinderachtig zijn,
Nanni?"
„Laat me los!"
„Maar Nanni, je hebt immer» zelf beloofd,
dlat je voor model zoudt zitten hou je zoo
je woord!?"
Nanni beet zich op de lippen, keerde naar
haar plaats terug en ging, zonder een woord
te zeggen, weer zitten.
„Zoo 19 'tgoed," prees Egbert, „en al» je
mij volstrekt niet wilt aanzien, ja dan meet
ik vanzelf do oogen óok uit mijn hoofd schil
deren maar ik heb ook nog de kleeding en
de versiersels noodig, en zoo ja, zoo
zal 't wel gaan
Wederom verliep er een heeile tijd, zonder
dat er tusschen hen een woord gewisseld werd
Egberts blikken werden hoe langer hoe min-
dle? naar zijn model gericht, en op 't laatst
schilderde hij maar voort, zander zelfs naar
Nanni op te zien.
Eindelijk stond hij op, liep enkele passen
nohteruit en beschouwde zijn werk.
„Het kan heel goed worden," vond' hij.
Wordt t'.ftfolgé.
