S*. 337.
3d* Jaargang.
Dinsdag 28 Februari 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
EEN PRINSES.
RSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden Yoor Amersfoortf 1.85.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Doze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF O.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
1MB.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 1—5 regels
Elke regel meer -• i&»
Groote letters naar plaatsruimte. -m-, -
Voor handel en bedrijf bestaan voordeeHge bepa&sftftHjift
het herhaald adverteeren in dit Blad by abonnement Bent
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aaaVtaaf
toegezonden.
Politiek Overzicht
De Simplon-tunnel.
In het oorlogsjaar 1906 zal één datum met
gulden letteren staan aangeteekenddat is
de dag der voltooiing van een werk des vredes
bij uitnemendheid. In den morgen van 24
Februari is het laatste e-uk bergwand in den
in aanbouw zijmden tunnel door den Simplon
doorgeboord. Al is het groote werk hiermede
nog niet voltooid, de voltooiing komt toch
in 't geziioht.
Het is de langste tunnel van de wereld,
waaraan men nu bezig is de laatste hand te
leggen-. Een weg van 20 K.M. lengte, vier
uren gaans, is door het Alpengebergte ge
baand, en wel dubbel gebaand, want op een
afstand van 17 Meter is naast den eersten
tunnel reedis de garnig gebouwd, die bestemd
is te worden uitgebouwd tot een tweeden
eensporigen tunnel. Na de geheele voltooiing
zal dus de Simplon-tunnel bestaan uit twee
oensporige, evenwijdig loopende tunnels, die
op geregelde afstanden door dwarsgangen
met elkaar veibonden zijn. Dat de Simplon-
tunnel de langste van alle tot dusver ver
richte doorboringen van de Alpen is, bewij
zen de volgende cijfers:
Simplon 19,729 Meter
Gotthard 14.912
Monfc Cenis 12,200
Arlburg 10.250
Met deze reusachtige lengte van den Sim
plon-tunnel staat in rechtstreeksch verband
zijne geringe hoogte boven den zeespiegel.
Hoe lager de boring wordt verricht, des te
langer moet in den regel de tunnel worden.
Bij den Simplon ligt den tunnel onmiddellijk
aan den voet van den berg. Tegenover het
nadeel van de grootere lengte staat echter
liet voordeel, dat men minder behoeft te
klimmen om den tunnel te bereiken. Het
hoogste punt van den tunnel ligt
bij den Simplon op 705,2 M. (noordelijke -
ingang 687, zuidelijke ingang 634);
bij den Gotthard op 1154 M.
bij den Mont Genos op 1292 M.
bij den Arlberg op 1311 M.
Van de lachende oevers van het meer van
Genève gaat men dus met eene nauwelijks
merkbare klimming het Rhone-dal in en, na
den tunnel in 20 a 25 minuten te zijn door
gespoord, in het eveneens laag gelegen Ita-
liaansche Val di Vedro naar Iseile en Domo-
dossola. Men bereikt op dezen ganschen tocht
door de Alpen dus slechts eene zeer beschei
den hoogte.
Het werk der boring van den tunnel is in
den nazomer van 1898 begonnen. Die aanne
mersfirma Brandt, Brandau Co. had zich
verbonden, den tunnel den 13en Mei 1904,
dus in 5$ jaar, op te leveren. Voor het ma
ken van den eersten tunnel en de gang van
den tweeden zouden de aannemers 54 mil
lioen ontvangen, voor de voltooiing van den
tweeden tunnel nog 15 millioen. Het werk
werd aan de noordzijde b:; Brig en aan de
zuidzijde bij Iseile gelijktijdig begonnen. Bij
na drie jaren lang vorderde men- met de snel
heid van 10 M. per dag, waarop gerekend
was. Toen kwam er tegenspoed. In September
1901 kwam een wanne bron te voorschijn,
die 250 liter water per seconde leverde. Het
afleiden van die bron veroorzaakte belang
rijke vertraging. Bij het verder boren stuitte
men op nog meer bronnen, zoodat een tijd
lang een beek van 1300 liter per seconde uit
den tunnel vloeide. Een half iaar moest dien
tengevolge aan de zuidzijde het werk der bo
ring blijven, nisten. Ook aan de noordzijde,
waar het werk beter vorderde en het midden
van den tunnel reeds in September 1903 werd
bereikt, had men na dien tiiid met groote
bezwaren te strijden ten gevolge van grooten
watertoevoer en bros gesteente, dat kostbare
beveiligingswerken noodig maakte. Daarbij
kwam eene haast ondragelijke hitte, die in
't midden van den tunnel tot 54° C. (tempe
ratuur van net gesteente) steeg. Deze bezwa
ren waren oorzaak, dat de aannemers een
tijdlang het werk geheel lieten rusten. Het
werd hervat nadat- een nieuw contract was
gesloten, waarbij de aannemingssom met 8£
millioen francs is verhoogd. De bouwkosten
voor do beide tunnels stijgen dientengevolge
tot 78 millioen frs. Dit contract bepaalt ver
der, dat de eerste tunnel eru de gang van
■den tweeden den 30en April 1905 geheel ge
reed moeten zijnvoor iederen dag latere
oplevering moet eene boete van 2000 frs. be
taald worden. Binnen twee jaren na de vol
tooiing van den eersten tunnel hebben de
aannemers het recht eene beslissing te ver
langen of zij ook den tweeden tunnel al dan
niet zullen voltooien.
Op grond van de eerste berekeningen, die
t? optimistisch zijn gebleken, meende men,
dat reeds in het najaar van 1903 de sneltrei
nen door den Simplon zouden kunnen gaan.
De groote vorderingen op het gebied der
techniek gaven grond tot de verwachting,
dat het werk aanzienlijk minder tijd zou
varderen dan vroeger aan werken van gelij
ken aaaxl is besteed. Groote verwachtingen
werden inzonderheid gekoesterd van dé hy
draulische boormachines, die voor het werk
werden gebezigd-, eene uitvinding van den
genialen ingenieur Brandt, wiens naam nu
nog verbonden is aan de aannemersfirma,
maar die het lot van Louis Favre, den schep
per van den Gotthaxdtunnel, heeft gedeeld;
hij is evenals deze gestorven vóór de vol
tooiing van het groote werk. 5üjne machine
heeft de verwachtingen niet beschaamd; do
eerste drie-vierde gedeelten van den tunnel,
14,912 Meter, dus juist de lengte van den
GottbardtunneL, die 7£ jaar bouwtijd gevor
derd had, aijn in 4£ jaar geboord.
Even voortreffelijk als de technische hulp
middelen van de onderneming waren de
voorzorgsmaatregelen tot bescherming van
leven en gezondheid van de werklieden. Daar
aan is het te danken, dat geen enkel onge
luk van beteeikenis gedurende den ganschen
bouwtijd is voorgekomen. Een dozijn werk
lieden hebben hun leven bij het werk verlo
ren en de gezondheidstoestand was over 't
algemeen zeer bevredigend. In dat opzicht
valt de vergelijking met het werk van den
Gotthard-tunnel, waarbij 310 sterfgevallen en
877 verwondingen voorkwamen, zeer in het
voordeel van de Simplon-onderneming uit.
Nadat de tunnel aal zijn voltooid, zal men
terstond beginnen met de werkzaamheden
tot aansluiting van den tunnel aan de ver
bindingslijnen, die reeds voltooid zijn. Daar
mee zullen de zomermaanden nog wel heen
gaan, zoodat niet voor September of Octo
ber de exploitatie kan beginnen.
De geheele beteekenis van de doorboring
van den Simplon voor handel en verkeer zal
eerst over eenige jaren geheel zijn te over
zien. In de kringen der belanghebbenden
heeft men groote verwachtingen van de ont
wikkeling, die het Eunopeesche noordzuid-
verkeer zal nemen, wanneer de nu ontbre
kende schakel, gelegen tusschen de Got-
thardlijn en de Mant Cenislijn in gebruik
kan worden genomen. Om echter van de
voordoelen van den Simplon-tunnel volledig
partij te kunnen trekken, aal er tot bekorting
van de verbinding met den Simplon nog
meer dan tot dusver gedaan moeten worden.
Eene spoorlijn dwars door de Beroer Alpen
met oen tunnel onder den Lötschberg of
Wildstrubel zou den langen omweg van
Bern over Lausanne en het Rhónedal afsnij
den en van Bern over Thun en dwars door
het gebergte recht op den tunnelmond uit
komen. Ook in Frankrijk worden plannen be
raamd om de Jura te doarsnijdeu ten be
hoeve van een meer rechtetreekschen toe
gang naar den Simplon. De Temps laat bdj
deze gelegenheid een zacht verwijt hooren,
dat men van de plannon zoo weinig hoort.
Dén 15en Mei 1901 is eene commissie be
noemd, maar het rapport van die commissie
laat zich nog steeds wachten. Uit de ver
schillende plannen is nog niet gekozen dat
gene wat zal worden uitgevoerd. „Het slecht
ste plan, uitgevoerd, is beter dan in 't ge
heel niets te doen", waarschuwt het Parij-
sohe orgaan.
Dultschland.
Berlijn, 27 Febr. De inwijding van den
nieuwen dom geschiedde hedeu bij prachtig
weder. Aan de plechtige wijding namen deel
het Keizerpaar, de Kroonprins, de leden van
het Koninklijke Huis, Duitsche Vorsten, de
bestuurders vau de evangelische kerk, de
rijkskanselier, do ministers, leden van het I
oorps diplomatique, generaals en admiraals.
Onder het luiden van alle klokken van
Berlijn, Ckarlottenburg en Schöneberg betra
den H. H. M. M. de voorhal en begaven zich
in optocht naar het voor hen bestemde ge
stoelte. Da plechtigheid' begon met gezang.
De eerste hofprediker Dryander hield het
wijdingsgebed en later de preek. Met gezang
van de gemeente en van het domkoor ein
digde het feest.
Do op den Lust gar ten verzamelde me- j
nigte bracht H. H. M. M. bij hun verschij
nen in de voorhal hartelijke ovatiën.
Engeland.
Volgens eene officdeele kennisgeving zul
len de prins en de prinses van Wales in No
vember van dit jaar in Britsch-Indië aanko
men en tot Maart d. a. v. daar vertoeven. Zij
zullen de groote steden en ook de onder in-
landsdh" bestuur staande staten bezoeken.
Londen27 Febr. Een amendement op het
adres van antwoord, dat in overweging gaf
de uitvoering van het Macedonische hervor
mingsplan toe te vertrouwen aan ambtenaren,
die aan de mogendheden verantwoordelijk
zouden zijn, werd verworpen. De vice-staats-
secretaris lord Percy verklaarde, dat Groot-
Brittannië bereid was krachtigon steun te
verleenen aau de pogingen van Oostenrijk en
Rusland, maar dat het niet voornemens was
eene zelfstandige politiek te beginnen.
Italië.
Rome, 27 Febr. In de Kamer verklaarde
de minister van openbare werken Tedesoo,
in antwoord op verschillende vragen betref
fende de tegenwoordige onregelmatigheden in
den spoorwegdienst, dat de Kamer de om
standigheid kent. waaronder de laatste dagen
de dienst werd verricht. De houding van het
spoorwegpersoneel, na de indiening bij de
Kamer van het wetsontwerp tot reorganisa
tie van de spoorwegen, zal niet den minsten
invloed hebben op de regeering, die thans
slechts de beraadslagingen in de Kamer heeft
af te wachten. Ongetwijfeld tracht men een
durk op de Kamer uit te oefenen. De regee
ring echter zal waken over de maatschap
pijen, die de spoorwegen exploiteeren. Zij
wenscht, dat het parlement spoed zal maken
met de behandeling van het spoorwegontwerp.
Spr. verklaarde vertrouwen te hebben in het
spoorwegpersoneel. De regeering kan slechts
do wetten naleven, en wanneer de maatschap
pijen hunne plichten verzaakten, dan zou de
regeering weten hen te dwingen.
Rusland.
Petersburg, 27-Febr. De minister van land
bouw Jermolow overhandigde den 24sten de
zer aan den Czaar een op diens bevel uitge
werkte memorie over den inwendige» politie-
ken toestand van geheel Rusland, in het be
lang van de voor het verkrijgen van normale
verhoudingen noodige maatregelen.
De minister komt daarin tot de conclusie,
dat normale verhoudingen en kalmeering van
het volk nog slechts door invoering van een
grondwet en de bijeenroepdng van, een verga
dering van vertegenwoordigers van het volk
te verwachten zijn.
De üzaar nam omnicide 1 li ik met den minis
ter de memorie in ernstige overweging en
droeg hem op een daarop betrekking heb
bend schrijven aan den minister van binnen-
landsche zaken, alsmede een manifest te ont
werpen.
Den 2oen dezer had 's avonds ten huize
van Jermolow een vertrouwelijke "bijeenkomst
plaats van bevoegde personen iji verband
met de uitvoering van dezen Keizerlijken wil.
Petersburg, 27 Febr. In het ministerie van
buitenlandsche zaken had heden de uitwis
seling plaatg van de ratificatiën van het op'
9 December 1904 tusschen Rusland en Zwe
den en Noorwegen gesloten arbitrageverdrag.
Petersburg, 27 Febr. Het minister-comité
beraadslaagde den 24en over eene herziening
der wetten tegen de vijanden van de sociale
oude. Het ministercomité spr alk twijfel uit,
dat men zich van de revolutionnaire elemen
ten kon ontdoen door toepassing van de be
palingen betreffende den kleineai staat van
beleg van 1881. De adjunct van den minister
vau biimeulaudsche zaken Doernowo ver
klaarde, dat de bevolking door het tot dusver
gevolgde stelsel van arreetatiën, huiszoekin
gen en administratieve bestraffingen, tea* ver
vanging van gerechtelijke procedures, in net
harnas werd gejaagd.
De voorzitter Witte verklaarde, dat de
regeering tot dusver over het hoofd zag, dat
het beste middel tot verbetering was niet on
derdrukking, maar wegneming van de grond1-
oorzaken van het kwaad.
De wetgeving werkte tot- dusver te lang
zaam zij beantwoordde niet aan de sociale
bJhoeften. Zoo was de arbeidswetgeving ver
traagd door de opvatting, dat de Russdsdho
arbeiders nog niet voldoende ontwikkeld
waren.
Andere onrustige elementen zijn de stu
denten, omdat zij niet- meer rijn onderworpen
aan de jurisdictie van het academische ge
zag, de Joden, wegens den onduldbaren mate-
rieelen toestand, waarin de beperkende be
palingen, die tegen hen rijn uitgevaardigd,
hen hebben gebracht.
Het minister-comité was van oordeel, dat
de organen van het staatsgezag handelingen
nadeelig voor den staat zouden kunnen voor
komen, indien de wettelijke bevoegdheden
nauiwkeurig werden omschreven. Uitzonde
ringsbepalingen moeten slechts van kracht
rijn in straten, waar onlusten rijn uitgebro
ken. en dan alleen voor den duur dezer on
lusten.
Er werd aangedrongen op de bijieenroeping
van eene bijzondere conferentie, ter herzie
ning der wetten, betreffende da veiligheid
van de staatsorde, ander een door den Czaar
te benoemen voorzitter. Deze conferentie aou
het recht moeten hebben, het ontwerp ,v,an
eene nieuwe wettelijke regeling rechtstreeks
bij den staatsraad in te dienen, zonder dat
ontwerp vooraf aan de andere regeerings-
departemeniten voor te leggen. De Czaar *-eëft
oen daartoe strekkend besluit bekrachtigd.
Peteraburg, 27 Fcbr. Tot voorzitter v.an de
bij,zondere commissie tot herziening .van de
ten behoeve der bescherming van de staats
orde uitgevaardigde uitzonderingswetten ia
benoemd het lid van den rijksraad graai
Alexis Ignatiew.
Berichten, die <e Parijb uit .Petersburg
ontvangen rijn, schilderen de angstige stem
ming, die in de hoofdstad vau het Czaren-
rijk heerscht. De h'adenmoefcen zich,9nthou
den van het opnemen van, berichten, om gqen
„verontrustende tijdingen" te verspreiden.
Maar het blijkt, dat er nog iets gevaar lijkers
is dan het verspreiden van verontrustende
tijdingen, en dat is het in aoht nemen van
een verontrustend stilzwijgen. Als een nacht
merrie drukt de bange onzekerheid op de
stemming der bevolking, die van schrik ver
vuld is voor gevaren, die onzichtbaar rijn om
dat men ze verbergt, voor rampen, die de op
gezweepte fantasie voorspiegelt.
De Petersburgsche c. respondent van de
Daily Express bericht over de te Zarskoje
Solo heerschende ongerustheid. De voornaam
ste stof tot gesprek vormen de steeds inko
mende dreigbrieven. Deze brieven worden
door den Czaar en de loden van zijne,faxniMe
gelezen en besproken. De vertrouwdheid met
het gevaar heeft eene zekere belangstelling
in deze dingen verwekt. In den omtrek van
het paleis wemelt het van. politie-agenten en
soldaten, en vreemdelingen, dia rich niet
kunnen legitimeeren, loopen gevaar in hech
tenis genomen te worden. Wanneer de Czaar
eene wandeling in het park wil maken, wor
den de voorzorgsmaatregelen nog verscherpt.
De voor zijne veiligheid verantwoordelijke
organen nemen de scherpste waakzaamheid
in acht.
In Warschau verwekt de inbf<nVifi^m'«n«-
ming van den dichter N iemotjewaki groot op
zien.
De staking van de spoorwegbeambten
heeft zich tot dertien spoorwegen uitgebreid.
De volgende staatsspoorwegen hebben de
verantw oor de lijjklli-eid. voor de tijdige bezor
ging van de goederen afgewezenRiga
Orel, de Weiohselspoorweg, Sysrau"Wiaama,
MoskowKoersk en SamaraSlatoeetver
der de volgende particuliere spoorwegen
WarschauWeenen, Lodzer fabrieksspoor-
wegWladi ka-wkas-spoorweg Zuidooeter-
spoorwegen, RjasanOeral, MoskouKasan,
MoskouWindauRybinsk, MoskouKiew-
Woronesch.
Te Moskou hebben de peet- en telegraaf-
beambten, waaronder ook de postillons,
de directie verschillende eischen doen toe
komen, die betrekking hebben op de verbe
tering van hun materieeleu toestand en de
a1 beidsvoorwaardenrij dredgen met sta
king, wanneer hunne wenspheu niet vervuld
worden. Ook de politio-agonten hebben het
verlangen naar verhooging van hun trakte
ment kenbaar gemaakt.
Het Russische ministerie van fjnyiflfcry
heeft besloten de rechten voor buitenland-
11 Roman van
MORITZ VON REICHENBACII.
„De graaf zette ook groote oogen op, toen
hij mij zoo opeens vóór zich zag en droeg mij
dadelijk op u te vragen, of Uwe Hoogheid
hem hier zou willen ontvangen,"
.^Natuurlijk wil ik dat. Ik héb hier vol
strekt niets te doen, dat mij daarin zou kun
nen verhindèren. Zeg hem, Lewosky, dat ik
hem tegen één uur verwacht."
„Zeer goed), Hoogheid. Een lachende plooi
kwam daarbij, op Lewosky "s gericht, en om
die weg te krijgen, sla-eek hij met rijn linker-
hand zijn- gri p-bruinen baard naar omlaag.
„Houd u overigens binnen 't half uur ge
reed om de galerij te gaan bezichtigen," waar
schuwde hem de prinses, waarop die „reis
maarschalk" haar verliet.
De prinses stond op en open-die een zijdeur,
die op de kamer van tante Anna, uitkwam1.
Deze verborg haastig een briefje, dat rij
in haar handen hield en wendde zich met een
hoogrood gelaat en blijkbaar eenigsrins ver
legen tot de prinses, die, hoe scherpzinnig zij
ook wezen mocht voor alles waarin rij belang
stelde, er noodt aan dacht om dè gezichten
uit hare dagelijkache omgeving te oontro-
lecren. Tante Anna 01» Lowcföky waren haar
een paar geschikte menschen-, meer niet, aan
wie voor haar niets bijzonders meer was te
zien Zoo lette zij ook nu- in 't geheel niet op
tante Anna's manoeuvre en, zeide alleen
„Ik wou u maan even komen vertellen,
taute Anna, dat ik Lewosky over een bailf
uur besteld heb we zullen dan naai* de ga
lerij gaan. Is 't soans te vroeg, tantetje?"
„Weineen Over een half uur dus? Best-,
heel goedl!" Mot veeJ. drukte en beweging
maakte nu tante Anna een paar d'oozeu open
o-m hoed en 'handschoenen uit te zoeken.
„Eu als wij weer terug rijp., zullen wij hier
't bezoek ontvangen van een ouden keu nis,"
ging de prinses voort., „dat wil zeggen, een
kennis van verleden winter."
Tante Anna stand er versteld van.
„Hoe," riep rij uit, „weet ge dan al, dat hij
hier is?
„Ja," ant-wooxdde de prinses lachend, „wist
gij het ook reeds?"
„Ik? Lieve deugd'! Ja, dat is te zeggen. Le
wosky had er mijl een enkel woord over ge
sproken." Tante Anna was zeer verlegen.
„Wel zoo, komt bijl met zulke nieuwtjes
eerst bij u en dan bij) mijl? Ja, ja, tante Anna,
die goéde „schaduw" van San-Remo, zooals
we hem schertsend gedoopt hebben, doemt
uit de blauwe nevelen van het verleden weder
voor ons op. In de herinnering is mij rijn-
dwepende oogopslag niet onaardig geweest,
'tls maar te hopen, dat de graaf intusschen
nog niet magerder is geworden dan hij- reeds
was."
Tante Anna had het weer verbazend druk
met den hoed, "dien rij uit de doos moest
nemen, maar daarbij haalde zij toch verlicht
adem.
„Uw schaduw van San-Remo," herhaalde
rij, nog altijd voorovergebogen^ en er was iets
spotten da in den toon, waarop zij dien haar
zoo welbekenden spotnaam uitsprak. Eens
klaps zag zij Mascha aan.
„Hebt ge hem laten weten, dat wij naai* de
galerij zouden, gaa-ni?" vroeg zij.
De prinses lachte.
„O neen, wat zouden wij op zoo'n tentoon
stel Ing aan onze schaduw hebben Biji zijn
dwependen oogopslag bestaat zijp specialiteit
m eene groote belezenhei-u van dè nieuwe lit
teratuur, eon aangename stembuiging bij het
vooi'dragen en ook een zekere vaardighei'd in
het maken van kleine sonnetten wat zou
ik met hem in de galerij moeten aanvangen?
Ik heb hem tegen één uur besteld, dat» kan
hij met ons eten."
Tante Anna knikte vergenoegd.
„Als die arme van LanUzau eens wist, dat
go hem alleen als specialiteit duldt
„O, maar ik heb hem toch nooit recht ge
geven tot het vermoeden, tante, dat ik hem
voor een universeel genie hield."
„Hoe komt hij hier zoo op eens?"
„Toevallig, zegt Lowosky."
Het binnenkomen van de kamenier maak
te een einde aan het gesprek en de prinses
keerde naar hare kamer terug. Tante Anoia
wierp vlug een paar regels op 't- papier, beval
de "kamenier aau de bel te trekken en droeg
daarop den binnengetreden bediende op, oon,
zoo hard! hij loopen kon, een briefje voor haar
weg te brengen naar een ander, in de nabij
heid gelegen hotel.
Inmiddels had de heer ven Lewodcy ziéhi
naar de leeskamer van het hotel begaven,
waar hij nu, gezeten biji een vensterais, op
een eenigsrins gedempton toon een gesprek
voerde met een lang, bijzonder slank jong-
mensch.
„En ge bleetft- dus slechts kort te San-Remo
niet waar, toen ik mij door die riekte van
mijn vader helaas genoodzaakt zag, dat klei
ne paradijs te verlaten?" vroeg de slanke.
„Ja, zeer kart-, graaf," antwoordde Lewos
ky. „Ik houd het er voor, dat de prinses heb
kleine paradijs tamelijk vervelend begon te
vinden toennu, ge begrijpt mij wel en
ik wil niet indiscreet rijn."
„Ja-, ja-, ik begriip u, mijn waarde heer von
Lewosky, en waar ging het toen heem?"
„"Wij bezochten een paar badplaatsen en
bleven een poosje te Interlaken, waar ik dia
eer had u te schrijven en u met den vennoe-
delijken datum van onze koinst in Dresden
in kennis te stellen."
De jonge graaf had zijn welverzorgde nar
gels aan een nauwkeurig onderzoek onder
worpen en toen hij daarmede naar het scheen
gereed was, hief hij met een dwependen oog
opslag langzaam het neergebogen hoofd op.
„Ik ben u zeer, zeer erkentelijk voor de
stiptheid, waarmede gij wel aan mijn. verlan
gen hebt willen voldoen," zeide hdj|; „ge zult
over mij tevreden zijn."
„O, wees verzekerd, graaf, dat het in de
eerste plaats het gevoel van persoonlijke
waardeering en hoogachting was, dlat er mij
toe bracht, om ik durf het u met oprechte
blijdschap bekennen aan uw wenack ge
volg te geven."
„Als dit zoo is, ben ik u des te meer dank
baar, dat gij mij eene schijnbaar ongezochte
gelegenheid hebt verschaft, dè prinses wieder
te zien en te spreken. En, weet go het wel,
de eene dienst is de andere waard."
„Ge maakt mij werkelijk beschaamd I"
„O. daarvan mag tusschen ons geen sprake
zijnDo prinses is immers overtuigd, niet
waar, dat de ontmoeting alleen aou het toe
val moest worden toegeschreven
„Volkomen overtuigd, graaf!"
„Uitmuntend! Maar nu heb ik nog een
verzoek aan u, n. 1. om haar zoo .terloops eens
te zeggen, dat ik door mijns vaders dood in
een zeer goede, bijna schitterende positie ben
gekomen. De prinses is zelf wel ge-fortu-peerd,
maar 'tis altijd goed, als zij dat weet."
„O, dat kan ik haar gemakkelijk genoeg
in den loop van het een of ander gesprek ver
tellen."
„Bij voorbaat mijn dank daarvoor, mijn
waardje lieer von Lewosky!"
De graiaf bladerde nu in zijni portefeuille
en nam daaruit een zorgvuldig gesloten cou
vert, dat hij met- een innctmQnd lachje op da
kleine ronde tafel voor Lowosky néderlegdè.
Thans bleef het „vcrlogenJieids-nwruaol"
van Lewosky geheel achterwege en m,et een
ernstig gezicht het gericht van iemand
die zijn zaken afdoet nam hij het couvert
op en stak liet in rijn borstzak, zeggende
„Ge kunt op mij rekenen, graaf!"
„Ik dank u nogmaals I"
Lewosky boog even en verliet het vertrek
de graaf bleef nog een oogonblifc bij, de ven-
sterfbank en begon cp nieuw!, zijn- fraaie na
gels te inspeoteeren. Toen kwlam er een scha
duw op zijn wel gevormd, maar al te bleek
gelaat.
„Eigenlijk toch eem gemeen sujet, dlie Le
wosky," bromde hij, „maar que faire* Hij
is bruikbaar en ik ken de prinses zoo'n
Ideetje. Als ik haar persoonlijk had gevraogu,
of ik het voorrecht zou mogen bobben, haar
op haar terugreis nog eens te zien, had rij of
eon ontwijkend, of in 't- geheel geen antwoord
gegeven. Men moet de meiwelien nemen, zoo
ah» zij rijn!"
Wordt vervolfd»
