3d* Jaargang.
Dinsdag 4 April 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
EEN PRINSES.
W". 274:.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
P«p ,3 maanden voor Amersfoortf 1.35.
Idem franco, per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Dqze Courant verschijnt Dagelijks, met uitsondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nar
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF ft O.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnammer 66.
PRIJS DER ADYERTENTLÈN
▼an 1-5 regels
Elke regel meer Ml.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeeltje bepallngsaitiÉ
het herhaald adrerteéren in dft Blad bg abonnement Eens
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De kans op vrede.
Het gordijn is weder neergegaan voor 'het
oorlogstooneel in Mandsjoerijeuit de spaar
zame benahton, die van daar komen, is "t niet
mogelijik op te maken welk nieuw wapontoo-
neel thans in voorbereiding is. En ook de
bemoeiingen ten behoeve van 't herstel van
den vrede zijn weer aan het oog onttrokken.
De vredesgeruchtendie in de laatste dagen
in Europa en Amerika rondgingen, zijn ver
stomd. Door correspondenten, inzonderheid
van Engelsche bladen, werd beweerd, dat de
Russische regeering de goede diensten van
president Roosevelt en van de Fnansche regee
ring tot het aanknoopen van vredesonder
handelingen had ingeroepen. Eerst werd door
Rusland tegengesproken, dat Roosevelt om
bemiddeling was verzocht, en latei- werd ook
uit Washington het bericht tegengesproken,
dat de Amerikaansehe president was aange
zocht de bemiddeling tusschen Rusland en
Japan op zich te nemen. Eindelijk liet de
Fransohe minister .van buitenla.ndsohe zaken,
de heer Delcassé, het bericht tegenspreken,
dat hij met den Japan&chen gezant te Parijs,
dr. Motono, particuliere besprekingen had ge
had. Ten overvloede heeft de Japansche ge
zant te Washington, de heer Takahira, te
genover het Engelsche bericht, dat Rusland
bereid zou zijn vrede te sluiten wanneer
Japan van een gebiedsafstand en van. eene
schadevergoeding in geld wilde afzien, de
verklaring afgelegd, dat de regeering van den
Mikado juist op deze beide voorwaarden'
moest aandringen.
Dit alles schijnt er op te wijzen, dat de
pogingen om tot het herstel van den vrede
te komen, ook di'maal weder zijn mislukt.
Daarbij voegen zich andere feiten, die aan
duiden, dat men zich er op inricht den oor
log voort te zetten. Vooreerst hebben beide
partijen zich weer geld verschaft.. Rusland
heeft, nu in liet buitenland geen geld te krij
gen was, eene binnenlandsche leaning geslo
ten ten behoeve van Japan hebben vreem
de geldschieters hunne beurzen ruim geopend.
De zenuw van den oorlosr" laat dus in den<
eersten, tijd geen van beide partijen in den
steek, üit Tokio is bericht, dat Japan zijne
krijgstoeruchtingen op de krachtigste wijze
voortzet, om als het moet den oorlog nog
verscheidene jaren te kunnen voortzetten.
Wat Rusland betreft, kan liet bericht, dat
ömstre ks half April eene nieuwe vlootdivisie
uit de Oostzeeha-vens in zee zal steken, ook
bezwaarlijk als een vredesverschijmeel opgevat
worden. Het schiint. alsof men in Petersburg,
nu de op de landmacht gebouwde verwach
tingen zoo deerliiik zijn teleurgesteld, weer
de vloot als het plechtanker der hoop is gaan
beschouwen en niet gezind zal zijn een stap
in de richting van den vrede te doen, wan
neer niet vooraf eene nieuwe beslissing op
zee gevallen is.
Als het grootste struikelblok om tot den
vrede te komen, wordt algemeen de Ozaar
beschouwd. Zonderling is de loop van 's we
relds zaken. Dezelfde monarch, wiens lof als
vredevriend zoo dikwijls is verkondigd, is nu
zoo waar de man, die er niet-toe kan komen
eet» oorlog te beëndigen, die zijn rijk met
den ondergang bedreigt. Men verhaalt, dat
hij heeft gezegd, dat hij niet langer Ozaar
kan blijven, als bij nu een vredesverdrag on
derteekent. Dut kan beteekenen, dat hij meent
een constitutioneel vorst te moeten worden,
wanneer hij toestemt in den vrede. Maar het
kan ook beteekenen, dat hij liever afstand
wil doen van de kroon dan vrede sluiten,
en dat is zelfs eene vrijiwat aannemelijker
verklaring.
Wij weten niet of dit gezegde werkelijk
uit den mond van den Cfeaar is opge teek end.
Maar in ieder geval is de in de hoogste Rus
sische kringen heerachende stemming er uit
stekend in weergegeven. Men is blijkbaar in
Rusland nog niet in staat zich los te maken
van de gedachte, 'at Rusland eene groote
mogendheid en Japan maar een heel kleine
staat is. Men pretendeert, dat van Japan de
eerste stap tot den vrede moet uitgaan, Men
spreekt van voorwaarden, die men zelf als
dwaas zou erkennen als de zegevierende tegen
stander een West-Europeesohe staat was, en
verlangt als eerste voorwaarde, dat Rusland
niet vernederd moet worden.
Och, ook hiervan kan men zeggen, dat er
niets nieuws is onder de zon. Het ia thans
34| jaar g-leden, dat een andere groote oorlog
woedde, even roekeloos begonnen als de tegen
woordige. Toen zag de geslagen, maar nog
niet verslagen partij in, dat het beter zou
zijn vrede te sluiten, als zij die kon krijgen
op voorwaarden, die zij niet als vernederend
beschouwde. „Geen duimbreedte gronds, geen
steen van onize vestingenklonk het fier.
Maar, anders dan Rusland thans, was men
bereid met een geldelijk offer den vrede te
koopen. Die vlieger is toen niet opgegaan,
en weinige maanden later was Frankrijk ge
noodzaakt een - rede aan te nemen, die het
den afstand van grondgebied èn eene reus
achtige schadevergoeding in geld oplegde.
Thans is de houding van Rusland nog meer
afwijkend tegenover het herstel van den vrede,
dan die van Frankrijk na Sedan. Inderdaad
het is te betreuren, dat Rusland niet gezind
schijnt te zijn met deze les uit de geschiedenis,
die nog zoo kort achter ona ligt, dat schier
allen, die eene verantwoordelijke plaats be-
klee-den in de regeering des lands, haar mee
hebben beleefd, ziim voordeel te doen.
Duitschland.
Het Pruisische hoerenhuis heeft nu ook het
wetsontwerp betreffende den aanslag van ka
nalen aangenomen. Deze wet heeft dlus nu de
definitieve goedkeuring van de beide huizen
van den landdag gekregen.
Duitsehland en Frankrijk in Marokko.
De Nordd. Allg. Zeitung merkt, naar aan
leiding van de rede vau minister Delcassé
in den Senaat over de zaken van Marokko
op, dat de minister niet is teruggekomen op
de beweringen van de Fransohe pers over
eene gedachtenwisseling of zelfs onderhande
ling tusschen Duitschland en Frankrijk
wegens Marokko. Ook heeft bij met geen
woord aangeduid, dat hij in afzienbaren tijd
een wenk tot zulke onderhandelingen ver
wacht of geven zal. De tegenwoordige diplo
matieke toestand is dus deze, dat beide sta
ten, Duitschland en Frankrijk, in Fez over
hunne Marokkaa-nsche belangen onderbande
len met de regeering van een volkenrechte
lijk onafhankelijken staat.
Verder zegt bet Duitsche officdeuse blad
nog, dat bet standpunt, van waaruit de Duit
sche politiek de Marokkaansche raak beoor
deelt, door den rijkskanselier in zijne eerste
rede van verleden Woensdag duidelijk in
dien zdn is aangeduid, dat Duitschland
niet streeft naar territoriale voordeelen in
Marokko, geene plannen koestert 'tegen de
integriteit of de onafhankelijkheid van Ma
rokko gericht, maar aan den anderen kant
besloten is voor de aanzienlijke Duitsche eco
nomische belangen op te komen, en dat het
voor eene zekerstelling van deze belangen
zich met den Sultan van Marokko in ver
binding heeft gesteld.
De National Ztg. wijst het beroep van mi
nister Delcassé op art. 4 van de overeen
komst tusschen Frankrijk en Engeland af
met de opmerking, dat daarin de handelsvrij
heid voor zekeren tijd en voor Engeland ge
garandeerd is, terwijl bovendien de handels
vrijheid nog geen aandeel van derde staten
aan de toekomstige economische ontwikkeling
van Marokko zou waarborgen. Wanneer het
gelukte den Sultan van Marokko te verne
deren tot het niveaui van den bey van Tu
nis, dan zou de vreemde koopman en onder
nemer feitelijk ten gunste van den Franschen
uitgesloten zijn van alle bestellingen der re
geering, conoessiën, openbare werken en in
richtingen van alg-meen nut. 9
De Temps voert daartegen aan, dat art. 4
aldus luidt: „De heide regeeringen, gelijke
lijk gehecht aan het beginsel van de handels
vrijheid, zoowel in Egypte als in Marokko,
verklaren, dat zij zich daar niet zullen lee-
nen tot eenige ongelijkheid, zoo min in de
bepaling van de douanerechten of andere be
lastingen als in 3e vaststelling der tarieven
van vervoer met den spoorweg." Dit artikel
heeft dus wel degelijk eene algemeene be-
teekenis eu is niet in beperkten zin toepasse
lijk op Engeland en Frankrijk.
Engeland.
Londen, 3 April. De "volgende bekend
making is gepubliceerd
„Ten gevolge van een lichte operatie, die
de Prins van Wales heden morgen heeft on
dergaan, zal hij genoodzaakt zijn eenige
dagen zijn kamer te houden.
Daar de toestand geen aanleiding geeft tot
ongerustheid, zul'len geen bulletins wtorden
uitgegeven."
GeteekemdLaking, Treves.
Londen, 3 April. In den loop der beraad
slaging over de oorlogsbegrootiivg beantwoord
de minister Arnold Forster eenige opmerkin
gen van sprekers der oppositie..De minister
erkende, dat er eenige ontspanning was ge
komen in de Oostersche moeielijkheden. Men
moet er eohter niet te veel op rekenen, dat
deze ontspanning een permanent karakter
draagt, want een vermindering der verant
woordelij klieid aan de eene zijde zou wel een
vermeerdering der verantwoordelijkheid aan
de andere zijde kunnen beteekenen. De mi
nister was intusschen bereid het standpunt
in te nemen, dat de bestaande toestand re
delijkerwijs kan leiden tot eenige verminde
ring van de inspa nning, die wij ons tot dus
ver hebben getroost.
De minister achtte bet niet gewenscht de
Indische grensquaestie in de vergadering te
bespreken, maar de Britsche regeering han
delde hierin overeenkomstig de door de In
dische regeering kenbaar gemaakte wensohen.
Het Lagerhuis heeft een voorstel om in
Ergeland vrouwen verkiesbaar te stellen
voor graafsohaps- en gemeenteraden, met
groote meerderheid van stemmen aangeno
men. Dit is echter nog maar een besluit in
tweede lezing. Of het wetsontwerp verder ko
men zal, is eene andere vraag.
De partij der ultra-unionisten in Ierland,
die reeds den val van George Wyndbam als
minister van Ierland heeft bewerkt, heeft
den nieuwen minister Walter Long doen we
ten, dat zij ook hem haar steun zal onthou
den. wanneer hij niet aan den onder-staats
secretaris vootr Ierland Sir Anthony Macdo-
neil, wiens sympathie voor home rule hem
den haat der Iersche unionisten op den hals
heeft gehaald, zijn ontslag geeft. Deze beslis
sing vermeerdert de kans van eene neder
laag der regeering, wanneer in het Lagerhuis
weder eene Iersche kwestie aan de orde
mocht komen.
Rusland.
Moskou, 3 April. (Petersburgsch telegraaf-
agentschap.) De minister van binnenlandsche
zaken heeft toegestaan, dat er een congres
van geueesheeren tot bestrijding van dë cho
lera gehouden wordt-. De adjunct-minister had
dit verboden. Heden wordt dit congres ge
opend.
Moskou, 3 April. Het congres van genees-
beeren is heden in tegenwoordigheid van een
talrijk publiek geopend. De voorzitter dr. Jel-
patewsky hield in eene vergadering van dui
zend geneesheeren de openingsrede. Hiji zeide
daarin, dat het tot dusver de vraag geweest
was of de regeering vertrouwen had in het
volk Thans waren de tijden veranderd en
luidde de vraag, of het volk nog vertrouwen
had in de regeering. Hierop verzocht hij den
aanwezigen ter eere van de op 22 Januari
gevallenen van hunne zitplaatsen op te staan.
Warschau, 2 April. Heden avond om zeven
uur kwam het tot eene botsing tusschen een
troep van omstreeks duizend israëlieten, die
zich naar het kerkhof begaven naar het heet
te om de gevallen socialisten te begraven,
met de politie en de soldaten. De menigte
viel onder hoerageroep de troepen aan en
vuurde revolverschoten regen hen af. De troe
pen antwoordden met een salvovuur. Een
israëliet werd gedood.
Warschau, 3 April. (Petersburgsch tele-
graaf-agentschap). In het geheele gouverne
ment Warschau is den verkoop van revol
vers, pistolen en patronen verboden. De in
de geweerwinkels aanwezige wapens worden
genummerd en aan het bestuur ter bewaring
Hit Lemiberg wordt gemeld, dat sedert het
begin van den oorlog in het Verre Oosten
37,000 Russische deserteurs over de Oosten-
rijksche grens zijn gekomendaarvan waren
31,000 Joden. Te Brody zijn er op 't oogen-
blik 600 deserteurs.
De oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog éjn de volgende berichten
Van eene algemeene mobilisatie is volgens
de Petersb. Wjed. afgezien. Er zullen slechts
actieve troepenafdeelingen gebruikt worden
tot aanvulling van de verliezen van de in het
veld staande legers. De troepen in den Kau-
kasus en in Turkestan zullen daar blijven.
Zooals de SIowo bericht, vertrekken de aan
vullingsmanschappen in afzonderlijke com
mando's naar Oost-Azië. De tweede garde-
infanteriedivisie zal, zooals nu gezegd wordt,
niet uitrukken.
Generaal Saroebajew zal, volgens hetzelfde
blad, het commando krijgen over een Mand-
sjoerijsch leger.
De nieuwe chef van den staf van den op
perbevelhebber, generaal Charkewitsch, is 49
jaren oud. In Februari 1904 werd hij aan dien
opperbevelhebber van de strijdmacht in
Mandsjoerije toegevoegd en terstond' daarop
tot generaal-kwartiermoester benoemd.
Tokio, 3 April. Van rcjeeringswege wordt
berichtEen gedeelte van aeu strijdmacht
uit Kai-juen verdreef den 31. Maart de Rus
sen uit Mienhuoctin en bezette het dorp e»
de ten noorden daarvan gelegen hoogte. In de
andere richtingen is dte toestand onveranderd.
Generaal Nagaska, ouder-chef van den Ja-
paiischen generalen staf, heeft in eene voor
dracht te Tokio meegedeeld, dat volgens amb
telijke opgaven 850.000 man bij Moekden
in gevecht geweest zijn. In den slag bij Liao-
jang stonden 460.000, aan do Sjaho 5,80.000
man tegenover elkaar.
Eene dépêche van Lloyd's agentschap uit
Perim bericht, dat het Russische hospitaal
schip Kostroma diaar in den mididag van 1
April binnengeloopen is om kolen en water
in te nemen, hetgeen werd toegestaan.
De correspondent van de Frankf. Ztg. te
Petersburg bevestigt, dat de werkzaam lieden
tot samenstelling van het vierde eskader in
den loop van deze maand voltooid zullen zijn.
Dank zij de krachtige maatregelen, die zijn
genomen, zal de vloot in ic 'ar geval eene aan
zienlijke strijdmacht voorren en van groote
ren omvang zijn, dan tot dusver werd aange-
noinep.
Den 6. April vertrekt- de minister van open-
hare werken prins Cliilkow naar Siberië om
te onderzoeken of werken mogelijk zijn tot
bevaarbaarmaking van de rivieren.
De commissie tot onderzoek van don val
van Port Arthur staat onder voorzitterschap
van het lid. van den rijksdag generaal H.
Roopzij zal in 't laatst van April met haar
werk beginnen.
President Roosevelt is gisteren naar het
Rotsgebergte vertrekken; hij denkt geduren
de zes weken van Washington afwezig te
blijven. Zijn vertrek is een afdoend bewijs,
dat hem gëen aanzoek is gedaan om als vre-
desbemiddelaar op te treden. Volgens een be
richt uit Washington heeft men in geen enkel
opzicht den president van de Vereenigde Sta
ten verzocht als bemiddelaar te dienen, in
welken- zin men hot woord ook moge opvat
ten. De president heeft nooit deelgenomen
aan onderhandelingen m dien zin. Hij heeft
nooit raad gegeven of diensten bewezen, het
zij officieel of officieus, en hij is niet van
plan dat te doen.
Allerlei
vDe hertogin-weduwe van Abercorn,
oudste dame der Britsche aristocratie en
schoonmoeder van lord Lansdowne, minister
van buitenlandsche zaken, is overleden, in
den ouderdom van 93 jaren.
Zij laat eene talrijke nakomelingschap na
5 zoons en 5 dochters, 60 kleinkinderen, 88
achterkleinkinderen en 4 achter-achterklein
kinderen, d-ie met zoovele andere aanzienlijke
families zijn vermaagschapt, da-t door haar
dood „de halve Engelsche Almanach de Go-
tha in den rouw gaat'.
vTe Dusseldorp is een Nedierlandsche
Kamer van Koophandel, de eerste van dien
aard in Duitschland opgericht.
vVoor een brief van Maria Stuart is op
eene veiling te Londen een som van 900 pd
st. (f 10,800) betaald.
Dat is ongeveer 7 sh. 9 d. (f 4.65) per
woord.
vEen zilveren beker, welke eens aan
Byron heeft toebehoord, is op een veiling bij
Foster te Londen verkocht voor f 1164.
35 Boman van
MORITZ VON BEICHEN BACH.
HOOFDOTUK XI.
Het was op den morgen na een bal. Mar
scha, die hartstochtelijk veel van dansen
hield en den vorigen avond weder „de konin
gin van 't feest" was genoemd, lag nog een
beetje vermoeid in haar elegant boudoir op
de chaise-longue uitgestrekt. De stralen der
winterzon vielen op de half verwelkte bloe
men welk» de prinses gedurende het bal had
gedragen, en die nu, deels op het vloertapijt,
deels op een stoel nabij de haard lagen-. Met
een eigenaardig lachje bekeek Maschai die
bloemen, in zichzelf een der luchtige wals-
melodieën neuriënd, die zij den vorigen
avond had gehoord.
Met eenige brieven bij zich, kwam tante
Anna het boudoir binnen.
„Verbeeld u, Mascha, welk bericht we
daar krijgen," begon zij, een weinig ont
roerd. „Feldheim, onze Feldheim
„Welnu? Hij is tooh niet dood, willen we
hopen."
„Neen, neen, maar hij' ia verloofd 1"
De prinses boog het hoofd en speelde met
een paar kwasten van de chaise-longue.
„Nu, waarom zou hij zioh niet verloven?"
vroeg zij, iets zachter dan zij, gewoonlijk
3prak.
„Waarom? Lieve hemel, hoe kort is het
oog geleden, dat hij
„Maar tantetje-lief, wo mochten toch met
van hem verlangen, dat hij een monnik zou
worden, omdat ik zijjn vrouw niet wilde we
zen. Hoe heet zijn aanstaande?"
„Lees het zelf, kindZijn oom Selden
teekent de communicatie van 't voorgeno
men huwelijk zijner pleegdochter met Feld
heim natuurlijk een geldkwestie, en hij
zelf stuurt ons niet eens een kaart."
Mascha nam de kaart van tante Anna
over, las wat er op stondi en zeide toen:
„U moet mijnheer von Sfelden oom-pliinen-
teeren, tante, dan wil ik direct Feldheim
een kaartje met mijjn hartelijken geluk-
wen&ch sturen."
„Maar zoo gauw dat hij het zoo gauw»
heeft kunnen doen, Mascha!"
„Waarom zou hij het ook uitgesteld' heb
ben? Kom aan, tante, we willen dadelijpt
gaan schrijven ik heb ook al meetr dan te
lang gedroomd en gerust."
De prinses stond op, om aan1 haar bureau
plaats to nemen, terwijl tante Anna hoofd
schuddend het boudoir verliet.
Alleen zijnde, ondersteunde Mascha het
hoofd met. de hand en sloeg weder naden
kend een blik op de half verwelkte balbloe-
mon
„Waarom zou Feldheim zich niet verloofd
hebben?" mompelde zij nogmaals. „Eh toch
is 'tde vraag, of hij dat Wel zoo spoedig had
kunnen doen, als hij mij met hart en ziel
had lief gehad
Wat wil liet zeggen, iemand met hart en
ziel lief te hebben?" vroeg zij daarop schou
derophalend en dacht daarbij aan het bal van
den vorigen avond. Zij was gelukkig geweest,
zij had het bewustzijn gehad, dat iedereen, die
met haar was op en neer gegaan, werkelijk
eenige sympathie voor haar had opgevat. Zij
had de menschen lief en aardig gevonden en
zioh van oplottenheid en toegenegenheid om
geven gevoeld.
„Eh over een week of twee, of nog eerder
weÜioht," dacht zij „zullen wij denkelijk van
weerskanten elkander vergeten zijn, en zoo
mij heden een ernstig ongeluk overkwam,
hoeveel oprechte deelneming zou ik dan van
al mijn goede vrienden van gisteren onder
vinden? Het moet tooh wel heerlijk zijn, op
iemand onder alle omstandigheden van het
leven te kunnen rekenen, iemand te kennen,
wiens gevoelen nooit verandert.
Zij schudde het hoofd.
„Wat ben ik toch een dwaashoofd!" sprak
zij toen. „Ik héb immers zoo „iemand" in
taute Anna, terwijl ik bovendien de vrijheid
bezit mijn leven in te richten zooals ik wil en
mijn vrienden zelf te kiezen. Wat wil ik meer?
Heb ik ooit verlangd naar afhankelijiheid En
die afhankelijkheid eischt het getvoel, dat men
liefde noemt, immera altijd! Neen, neen, ik
wil goede vrienden hébben, maar zij mogen
ook nooit iets meer dan vrienden zijnJk wil
niet het eigendom wezen van eenig mensch, ik
wil niet zoo ongelukkig worden als mijn arme
moeder het 's geweest!"
Zij zag nog enkele oogenblikken droomerig
voor zich uit. Daarop streek zij de hand langs
het voorhoofd, als wilde zij zoodoende de ver
schillende gedachten, 3ie zich aan haar op
drongen, wegwissohen.
Zij greep een pen en schreef met vaste,
mooie hand haar gelukwenschen aan baron
von Feldheim.
Toen belde zij haar kamenier en kleedde
zich in wandeltoilet. Hiermede gereed, ging
zij naar tante Anna.
„Lieve deugd, wilt ge dan heusch uitgaan
riep deze, „ik heb zoo'n hoofdpijn en dat
engagement heeft mij zoo getroffen
„Ja, maar tantelief, u weet toch wel, hoe
ik 't nu eenmaal aan mevrouw Wangerow
heb beloofd, dat ik tegen twee uur haar zou
ontmoetén in 't magazijn van Josty, om met
haar iets uit f» zoeken voor Nelly's verjaar
dag. Ze rekent derhalve op mij, niet waar,
en eens gezegd, blijft gezegd!"
„Ik heb in hot geheel geen toilet gemaakt,
Mascha; het is mij bepaald onmogelijk om
tegen twee uur al bij Josty te zijn."
„Dat behoeft u immers ook niet, tantetje,
ik rijd er eenvoudig alleen naar toe, vind
daar mevrouw Wangerow en kom, zoodra
onze commissies zijn afgeloopen, weder naar
huis."
„Maar zoo heel alleen, dat gaat t-och niet!'
vond tante Anna, doch lachend kuste de
prinses haai' op 't voorhoofd.
„Dag, tante, over twee uur ben ik weer
bier. De frissche lucht zal mij goed doe","
zeide zij, zonder verder op d» bedenkingen
der oude dame to antwoorden.
Met klokslag van tweeën trad zij het be
doelde magazijn binnen. Do vrouw van den
generaal was er nog niet. Mascha zette zich
aan een tafeltje bij den ingang en bestelde
voor d«n vorm een kleinigheid.
Zij had nog niet -lang daar gezeten, toon
Kurt Mellow, vergezeld van een paar dames,
die 'die prinses niet kende, binnenkwam, do
dames een eindweegs door 't magazijn ge
leidde en daarop afscheid1 nam. Onder 't
spreken had hij die prinses niet opgemerkt.
Eerst nu, toen hij dicht langs haar heen
liep, zag hij haar zitten en bleef op eens nif-t
een „U hier, prinses?" voor haar staan. Hij
onderdrukte daarbij het: „en zoo geheel al
leen!" dat hem reeds op de lippen was ge
komen, maar Mascha las tooh de onuitge
sproken woorden op zijn gelaat en antwoord
de een weinig kleurend: „Ik wacht op me
vrouw von Wangerow, <pe om twee uur hier
zijn zou!"
Zij zag er in hare meisjesachtig© verlegen
heid zóó lief uit, dat Kurt Méllow al zijn
wrok vergat.
,,'tl& niet heel mooi voor de vrouw van
een generaal, dat zo niet beter op haar tij'd
past," zeide hij, den blik barer oogen, die
op de dieur gericht werd, volgend.
„Nu moet ik onze quaesth» toch eens ter
sprake brengen en hooren wat zij daarop te
zeggen heeft," dacht Mellow, en hij voelde
wel, dat di© verzoening hem niet moeilijk zou
vallen, daar -hij in werkelijkheid niet meer
boos op haar was.
Eensklaps kwam er oen geheele verande
ring in de gelaatsuitdrukking der prinses.
Zij wendd» haar oogen van de deur af en
een donkere blos vertoonde zich op haar
wangen en voorhoofd.
Wordt vervolgd.