S°. 376
8'" Jaargang.
Donderdag 6 April 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
EEN PRINSES.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franoo per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Oom Courant verschijnt. Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Adrertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 nor
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF O.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN:
Tan 1—5 regels •.TB.
Elke regel meer0.15.
Groote letters naar plaatsrnlmta.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De binnenlandsehe beweging
in Rusland.
Voor Finland schijnt nu een betere tijd
to breken. Do keizerlijke beslissing op de
groote petitie van den landdag, die den 31en
December van het vorige jaar werd vastge
steld en waarin het herstel van de wettelij
ke orde in Finland werd verlangd, heft op
een gewichtig punt de grieven van de Fin-
landers op. Krachtens dit besluit wordt de
in Juli 1901 voor Finland uitgevaardigde
mil it ie wet tijdelijk buiten werking gesteld,
totdat de zaak op wettige wijze zal zijn be
slist. De nieuwe militiewet ondervond, zoo
als bekend is, een algemeen lijdelijk verzet.
Van de dienstplichtigen kwamen de meesten
niet op en de gemeentebesturen weigerden
leden te benoemen in de commissiën tot aan
wijzing van manschappen voor den dienst.
Daardoor beliepen zij talrijke geldboeten, en
de rechters, die weigerden recht te spreken
in overtredingen van de nieuwe militiewet,
werden afgezet. Nu worden alle vervolgin
gen, uit deze wet voortvloeiende, gestaakt;
ook de bepalingen over de afzetting van Fin-
ache rechterlijke ambtenaren zijn buiten wer
king gesteld.
Het is dus eene gewichtige concessie, die
aan de Finnen is gedaan door den Czaar.
Maar toch niet meer dan een stap tot. den
vrede. De petitie van 31 December verlang
de ook de opheffing van a-dere met de wet
strijdige ordonnantiën. Daartoe behoort in
de eerste plaats het keizerlijke manifest van
Februari 1899, lat neerkwam op een ter zijde
zerten van de grondwet, omdat daarmee aan
den landdag het gewichtigste deel van den
wetgevenden arbeid ontnomen werd, dat naar
Petersburg verlegd werd, waar toen buiten
den landdag om de nieuwe militiewet tot
stand kwam. Een ander punL van de petitie
betrof de wcder-iuvoer'ny van de Finsche en
de Zweedsche taal als bestuurstaal.
Die vraag is nu, welke houding de land
dag zal aannemen tegenover de slechts ge
deeltelijke vervulling van de in de petitie
uitgedrukte wensohen. Sedert de petitie werd
verzonden, demonstreerde de landdag door,
met uitzondering van eenige zaken van drin
genden aard, alle zaken in de commisriën te
laten rusten. Het zal nu moeten blijken of
de landdag ziine werkzaamheden tengevolge
van de gedane concessiën zal hervatten. Dat
zal mogelijk zijn, wanneer men met eenigen
grond de hoop mag koesteren, dat deze eerste
stap door meer zal worden gevolgd, zoodat
weldra het in 1899 te kwader ure begonnen
werk tot ïussificeering van Finland geheel
tot het verleden zal behooren. In ieder geval
is Finland, vergeleken met het overige Rus
land. thans in eene betrekkelijk zeer gunstige
fositie. Men behoeft slechts weer weg te ne
men wat in de laatste jaren bedorven is en
de vroegere bestuurs-organisatie, die beant
woordde aan de behoeften der bevolking, we
der in werking te doen treden. Overal elders
in Rusland echter wankelt de bestaande be
stuursinrichting op bare grondslagen, maar
wat er voor in de plaats moet komen, dat is
niet te nderkennen. De toestand in het bin
nenland wordt van dag tot dag ergersteeds
dieper dringt de overtuiging door, dat bet
zoo niet langer kan gaan. maar ook het wan
trouwen of de mannen, die thans het bewind
voeren, in staat zijn het land tot een beteren
toestand te brengen. De laatste mededeelin
gen van den minister va binnenlandsehe
zaken over de wijze waarop de bijeenroeping
van eene volksvertegenwoordiging wordt
voorbereid, hebben algemeen een slechten in
druk gemaakt. Men heeft daaruit den indruk
gekregen, dat het wel kan duren tot den
zomer of het najaar van 1906 voordat de
volksvertegenwoordiging bijeen zal komen.
Uit den aandrang echter waarmede de orga
nen van het zelfbestuur de regeering verzoe
ken om spoedige uitvoering van de beloofde
bestuursliervormmg, blijkt dat er gevaar in
uitstel is. Volgens den correspondent van de
Köln. Ztg. te Petersburg wordt zelfs in de
ambtenaarskringen gedacht aan eene petitie
aan de regeering om de hervorming te ver
haasten. Alles ziet den ernst van den toe
stand inmaar de bureaucratische machine
zet haren sleependen gang voort, hot onheil
verhaastende, dat de bevolking tracht te
voorkomen.
Het zijn niet alleen de liberale bladen, clie
de regeering verwijten, dat zij zich niet opge
wassen toont tegen do eischen, die de hui
dige toestand stelt. Do Nowoje Wremja bevat
eene klacht over de regeering, die dit in in
derdaad treffende woorden uitdrukthet
blad schrijft
„Er is geen Rus, dio niet van ganscher
harte treurt, die niet weent over het onge
luk van zijn geboorteland, die niet steunt in
pijnlijke nachten en zich kwelt met sombere
gedachten over oorlog en vrede. Denken onze
regeering, onze staatslieden kalm over alles
wat zij te zien en te hooren krijgen Brandt
hun hart niet, verbleekt hun gelaat niet over
do verwijten van anderen en van het eigen
geweten? Waarcm spreken zij dan niet? Waar
om fluisteren zij slechts onder elkaar, terwijl
toch hunne stem moest klinken om gerust
tc stellen en op te helderen, zoo niet aan te
moedigen Moet men wachten op do grond
wet, die d® ministers verplicht niet alleen te
spreken, maar liesle redevoeringen tc houden,
hetgeen thans niet mogelijk, niet gebruike
lijk is?
„Maar geheel Rusland houdt redevoerin
gen, vurige, opwindende redevoeripgeu, vol
ergernis en bitterheid. Zijn thans de koele
:cgoering5mededoclingen met hun politie-
proza voldoende, thans nu geheel Rusland
brandt, nu de groote stormklok geslagen
wordt? Deze vlam verzengt toch ook hun ge
zicht ook zij zijin immers zonder twijfel Rus
sen. Wij weten niets, wij kennen zoomin onze
verliezen als onze middelen of ook de plan
nen van de regeering. Dit zwijgen van de
regeering verplaatst ons als 't ware in een
donkeren nacht, laat ons alleen met onze ge
voelens en onze fantasieën. Wij hebben licht
noodig. Wij moeten öf spoediger de semski
sobor krijgen, óf wel de personen die de re
geering vormen, moeten gelegenheid vinden
niet alleen met correspondenten van buiten-
landsche bladen te spreken, alsof het een Rus-
sischen minister slechts past voor Europa te
spreken en niet voor de Russische maatschap
pij als daarvoor nog niet waardigWat spre
ken de Engelsehe ministers, hoe worden zij
gehoord als zij van stad tot stad reizen, hoe
geestdriftwekkend en ophelderend is de uit
werking van deze redevoeringen Bij ons is
dat niet gebruikelijk. Maar mijn Godheb
ben wij dan thans een gewonen tijd, een tijd
van zwijgen, van rust? Dringt het rumoer
van dezen vreeselijken tijd niet door in alle
hutten en alle paleizen, blijft het steunen en
weenen en het gebed in de godshuizen ons
dan als d© oenige troost en de ccnige hoop
over?"
Duitschland.
Najiels, 5 April. De Duitsche Keizer
kwara hier om 9.45 aan. Er werden saluut
schoten gewisseld.
Duitschland en Frankrijk in Marokko*
Graaf Tattenbach, de Duitsche gezant te
Lissabon, die vroeger diplomatiek vertegen-
w ^rdigrr van Duitschland te Tanger geweest
is en den Keizer op zijne reis naar Marokko
heeft vergezeld, zal nog eenigen tijd in Tan
ger blijven. Men hecht aan zijn verblijf ri
de Marokkaansche havenstad nogal beteeke-
nis. De vertegenwoordiger van den Sultan
gaf verleden Zondag een feest ter zijner eer.
Er werd eene fantasia gehouden, en in de
tent, die ter eere van den Keizer opgericht
was, werd een maaltijd gegeven De vertegen
woordiger van den Sultan betuigde zijne in
stemming met de opvatting van den Keizer,
dat er wel in Marokko hervormingen moesten
rword.i aangevat, maar dat men zich daar
mee niet al te zeer moest haasten, omdat
men moest vermijden de godsdienstige gevoe
lens van de bevolking te kwetsen.
Washington, 5 April. Op uit Berlijn ont
vangen instruction heeft de Duitsche gezant
aan het ministerie van oorlog een bezoek ge
bracht en aan minister Taft een memoran
dum overhandigd, waarin verklaard wordt,
dat Duitschland stelling heeft genomen ten
gunste van de open deur, zoowel in Marokko
als in het verre Oosten, i i ten behoeve van de
instandhouding van den status quo en dc
bescherming der handelsbelangen, niet slechts
van Duitschland, maar van alle handeldrij
vende volken der wereld.
Minister Taft betuigde den gezant zijn
dank, zonder van regeeringswege zich eenigs-
zins te binden, en zond onmiddelijk het me
morandum aan president Roosevelt. Duitsch
land doelt in dit document niet op Frankrijk
en vraagt ook niet van de Veneenigde Staten,
dat zij hunne meening zullen kenbaar maken.
Engeland.
De Daily Express verneemt uit ambte
lijk. bron, dat de cperatie, die bij de prins
van Wales is verricht, bestaan heeft in het
wegnemen van een bloedvin, waarvan hij
veel last en ook pijn had. Sir Frederick Tre
ves verrichtte oe operatie op verzoek van den
Koning, en Sir Francis Laking stond hem
bij en maakte den patiënt gevoelloos.
Rusland.
Petersburg, 5. April. De Russkoje Slowo
bericht, dat de procureur der synode Pobje-
douoszew zijn ontslag heeft gevraagd.
Vel ingelichte kringen brengen het besluit
van Pobjedonoszew in verband met de nieuwe
strooming onder de vertegenwoordigers van
de kerk, die in den laatsten tijd luid pro
test men tegen de met het kerkelijke recht
en met de traditie strijdige onderdrukking
van de kerk door het wereldlijke gezag
Het zelfde blad vermeldt het gerucht, dat
de minister van landbouw Jermolow eene
andere betrekking zal krijgen ei. door den
gewezen voorzitter van het 1 ndhuiriioudkun-
dige genootschap te Moskou, prins Sjsörlatow
vervangen zal worden.
De op het geneeskundige congres te Mos
kou bijeengekomen geneesheeren hebben,
voor de openingszitting in eene nieboffi-
cie°lo vergadering, de volgende zes resolu-
tiën aangenomen
1. De strijd tegen cholera moet worden
gevoerd door de medische autoriteiten en
niet door de politie.
Amnestie voor de medici, die zich thans
voor politiek misdrijf in gevangenschap be-
vnden, is noodzakelijk.
3. Het aantal universiteiten moet worden
uitgebreid.
4. Directe belastingen moeten do indirecte
vervangen.
5. De economische eischen der werklieden,
o;j 22 Januari bekend gemaakt, moeten wor
den ingewilligd.
6. De bevolking moet worden tot rust ge
bracht, door haar toe te kennen vrijheid van
het woord, vrijheid van drukpers, door een
„habeas corpus"-wetgeving en door de in
stelling eener burger-militie.
Petersburg5 April. (Times). Een man, als
kolonel van de kozakken gekleed, is Maan
dag in het paleis van Zarskoje Selo gevan
gen genomen tijdens eene receptie van offi
cieren. Er werden twee kleine bommen in
zijn bezit gevonden.
Van de twaalf personen, betrokken in eeno
anarchistische samenzwering, die onlangs te
Petersburg werden gevangen genomen, zal
men, volgens een bericht van Reuter uit Pe
tersburg, waarschijnlijk nooit meer iets zien
of hooren. Twee van de vrouwelijke gear
resteerden zijn van goede familie. Eene zus
ter van Iwanowskaja is getrouwd met den
letterkundige Kowalenkoden oom van Leo-
wantiewa bekleedt eene hooge betrekking en
is een vurige reactionair. Leowantiewa werd
gevangen genomen in een kapperswinkel,
waar zij zich het haar liet opmaken o^-- naar
den schoi'wburg te gaan. Een agent van de
geheime politie ging met haar naar hare wo
ning aan het einde van het Newski prospect,
bij het Alexander .dooster, waar eene werk
plaats tot bereiding van ontplofbar© stoffen
e.i een voorraad bommen werd ontdekt. Van
daar werd zij meegenomen naar het Palais
Royal, waar eenigen van de anderen i- hech
tenis genomen werden en een tweede voor
raad bommen gevonden werd.
De moordenaar van grootvorst Sergius, die
steeds weigert zijn naam op te geven, zal
terecht staan als moordenaar on landlooper.
Het gerechtshof zal snjin samengesteld uit vijf
senatoren als ambtenaar van het O, M. zal
optreden de heer Sjegeowitow, van het cas
satie-departement.
Tiflis5 April. (Petersburgsch telegraaf-
agentschap). Uit tal van plaatsen in het dis
trict Gori worden ernstige buitensporighe
den, door boeren bedreven, gemeld, die voor
namelijk gericht waren tegen de geestelijk
heid en de adellijke grondbezitters. De rust
verstoorders plunderden, stichtten brand,
hakten bosschen om en roofden geldswaarden.
Kozakken en politie traden tegen de oproer
lingen op. Een aantal personen werd gedood
en gewond.
Warschau, 5 April. (Petersburgsch Tele-
graafagentsohap). In den-nacht van gisteren
op heden werden 77 personen in de voorate
den gevangen genomen. Vele proclamaties
en revolvers werden bij hen ge-vonden.
BrItsch-IndIS.
Londen, 5 April. De avondbladen bevat
ten het volgende bericht uit Lahore van he
den Te Dharmsale zijn de wijken van de
inboorlingen geheel in puin gestort. De ge
heel© bevolking is onder de puinho »pen be
graven. De meeste huizen in het Eutojvee
sche kwartier zijn totaal ontredderd Negen
personen zijn gedood. De verwoesting ia ou-
beschrijlfelijk. De menschen slapen in de
open lucht.
Lahore, 5 April. De ramp, die Indië thans
getroffen heeft, is de grootste die sinds men-
sohen-heugenis is voorgekomen. Anritsar, Jal-
landshar, Ferozepore, Muitan en Dawalpindi
zijn geheel ontredderd. Groote schade en ver
lies aan menschenlevens worden bericht u.
Kashmir, Dalhousie, Patala en Maler Kotla.
Nog steeds komen berichten over ongelukken
uit an-de o plaatsen, ofschoon de telegraaf
dienst gedeeltelijk gestoord is.
Calcutta, 5 April. Uit Dharmsala wordt
bericht, dat deze stad tot-aal verwoest is. Alle
huizen zijn ingestorteenige Europeanen en
vele inlanders zijn gedood. Er heerscht groote
ellende.
Oe oorlog in Ooat-Azië.
Van den oorlog zijn de volgende berichten
Tokio, 5 April. Van regeeringswege wordt
berichtEen gedeelte van den strijdmacht
van Ohangtoe heeft Maandag bezet Tsoelocs-
joe, twee mijlen ten noorden van Changtoe,
en Soemiencheng. negen mijlen ten westen
van Tsoeloesjoe. Tegen den middag van Dins
dag bereikten rii Santaokoe.
Aan de Russ wordt uit Charbin van 2
April berichtAan het front heerscht vol-
korren stilte. In Charbin wordt eene opge
wonden stemming onder de Chineezen op
gemerkt. Vele Cbineesahe kooplieden vetr-
koopen hunne goederen tot spotprijzen en
sluiten hunne winkels. De meerderheid gaat
echter rustig met den handel voort. Onder
de Russische bevolking is de opgewonden
heid tot bedaren gekomen.
D') correspondent van de Times seint uit
Petersburg
De beknoptheid der telegrammen van ge
neraal Linewitsch en de tegenstrijdige be
richten van Russische correspondenten ma
ken het buitengewoon moeielijk om een
juist inzicht te krijgen van wat er in Mant-
sjoeri^e gebeurt.
Enkele berichtgevers melden, dat het leger
op de Soengari terugtrekt, anderen dat het
van plan is bij Sipingskai slag te leveren.
De correspondent van de Nowoje Wremja
maakt melding van geruchten, volgens welke
Japanners door Mongolië trekken. LinewiUch
meldt alleen een omtrekkende beweging in
het Oosten en gewaagt van een schermutse
ling tusschen de verkenners van Madritow
en Japansche ruiterij ten Z. van Girin.
Londen, 5 April. De bladen bevatten een
bericht uit Colombo van heden, dat een al
daar aangekomen stoomboot rapporteerde
drie schepen, oogenschijnlijjlc oorlogssohepen,
gisterenmorgen op een afstand van 36 mij
len ten zuidoosten van Ceylon te hebben ge
zien De schepen stoomden in oost-noordoos
telijke richting.
Het Petersburgsche telegraaf agentschap i9
gemachtigd tot de verklaring, dat het be
richt van den Echo de Paris geheel onge
grond is, dat graaf Lamsdorff den Keizer
vertoogen moet hebben gehouden, dat het
einde van den oorlog met Japan wenschelijk
is wegens de waarschijnlijkheid van verwik
kelingen in Macedonië.
De Londensche corresoondent van de
„Birmingham Post" deelt mede, dat hij on
danks alle officieele tegenspraak in staat is
te vei klaren, dat do voorloopige onderhan-
87 Roman van
MORITZ VON REICHEN BACIL
HOOFDSTUK XII.
In 't park van Chlopodwicko hingen de
Lakken der boomen neergebogen: onder den
last van de daarop liggende sneeuwmassa's
Over 't geheele landschap lag een verblin
dend' wit 9iiceuiwikleed en slechts de groene
muren van het. pachtershuis boden eenige af
wisseling in die vermoeiende kleurlooze een
tonigheid.
Mevrouw von Lewosky zat met een hand
werkje bij een der vensters en zag van tijd
tot tijd nieuwsgierig uit naar een der voet
paden, die van het dorp naar den tuin leid
den.
Des winters kwam do postbode slechts
tweemaal in de week. De slechte, met een.
dikke sneeuwlaagi bedekte wegen maakten
het trouwens den man reeds moeilijk genoeg.
Heden was het postdag en mevrouw von
Lewoskv wachtte reeds weken lang te ver
geefs op eenig bericht van haar zoon. Einde
lijk doemde de welbekende gestalte va.n den
bode achter de heining op. Dadelijk liep de
moeder, die zoo zeer naar een brief verlang
de naar een ka-t in 't - om
OO I
d i. *'-i'. hu o..l,cfkoc» <i« ur
warmiugsmiddel van het Poolsche landvolk.
Toen opende zij zelve de voordeur.
„Kom er maar gauw in, Wostek." zeide ze
tot den man, en toen de "bode binnen was:
„Daar staat een glas voor u, geef de brieven-
tasch maar hier!"
Goddank, daar was dan toch de vurig be
geerde briefZij rukte het omslag los, zette
haar bril recht en trad aan 't venster om
nog bij daglicht te kunnen lezen.
De postbode zette zonder veel omhaal zijn
borrel weg, nam zijn tasch terug en verliet,
na gegroet te hebben, de pachterswoning,
waarvan hij de buitendeur dicht trok.
De brief, dien mevrouw Lewosky in han
den hield, rook naar patschuli en droeg, ge
drukt, de sierlijk ineengestrengelde letters
F. L. (Felix Lewosky) met een. kroontje er
boven.
iDe moeder zag het met een trotscb lachje.
„Hij is op en top een cavalier geworden,
onze Felix," dacht zij en begon haar lectuur.
Het lachje verdween daarbij suel van haar
gelaat. Zij verschoof haar bril om zoodoende
naar ze meende, beter te kunnen zien.
„Mijn God, ik weet niet of ik 't goed
lees," steunde zij. Met bevende hand stak zij
het licht op en las toen nogmaals den brief.
Met een zwiarem zucht liet zij| het papier
daarop in haar schoot vallen.
„Het is waar, hij heeft schulden gemaakt,
wissels geteekend, die 'betaald moeten wor
den En dan zulk een somLieve God, hoe
is hij daartoe gekomen en waar moeten wij
ai dat geld vandaan halen?"
„Maar betaald moet het worden, schrijft
hij, anders is zijn bestaan er mede gemoeid.
Hij zou dan den dienst moeten verlaten,
ihrijft hij al zijn verwachtingen waren
.«mietigd en dat alle» om een lichtzinnig
oogenblik, toen hij, door den wijn en het
voorbeeld van zijin kameraden opgewonden
gespeeld heeft O, onze eenige zoon, ons
eenig kind wij mogen hem niet in den
steek latenwij moeten hem het geld ver
schaffen!"
Buiten sloegen de honden aan en hield
eea Russische slede voor de huisdeur stil.
Dadelijk daarop klonk de stem van Lewosky
die iets tot den koetsier zeide.
„Daar komen zij terug van de jacht,"
zuchtte de oude dame. „wat zal ik wel zeg
gen mijn arme man? Ik kan het hem na
tuurlijk niet verzwijgen, maar zijn broer Jo
zef zal mij wel helpen om voor Felix te bid
den."
De deur ging open. Gehuld in een zwaren
pels, haar en baard glinsterend van kleine
ijspegels, trad de pachter Lewosky, verge
zeld van zijn broeder, de kamer binnen."
„Wel, wel, wat is het koud! Zorg gauw
voor iet-s warms, vrouw We zijn half bevro-
ien en hebben een honger, al9 wilden!"
Zoo begroette de pachter zijn vrouw en
deze beijverde zich om de kamer te verlaten
en voor het eten te gaan zorgen, wel met
©en bekommerd hart, maar toch blijde, dat
zij de slee:' te tijding niet zoo terstond be
hoefde mede te dee Ie".
Zij versoheen ook niet dadelijk, toen het
eten voor de beide jagers werd opgedragen
deze behoorden zich eerst te verkwikken en te
versterken. Eindelijk evenwel moest zij to*
het besluit komen om de tijding, die haar
zelf zoo had ontroerd, ook aan de anderen te
openbaren. Haar man maakte zelf aan al haar
aarzeling een einde door haar te vragen
„En wat heeft de post ons bezorgd Heeft
de jongen nog al niet geschreven?"
„Ja, hij heeft geschreven," antwoordde Fe
lix' moeder, „maar 'tis niet veel goeds, dat
hij ons meldt."
„Niet veel goeds?" Hij legde mes en vork
met een driftige beweging uit. de handen.
„Niet veel goeds?" riep hij nogmaals, zijn
vrouw ernstig aanziende. „Je riet er bleek van
moeder! Mijn God, wat is er met den jongen
gebeurd?"
Hij| was opgesprongen en naar zijn vrouw
toegegaan.
„O, hij is niet ziek," zeide zijl op jachten
toon, „het gaat hem anders goed genoeg,
maar hij heeft een ongeluk gehad."
„Geef hier dien brief, ik moet alles weten."
Met een diepen zucht reikte zij hem het
schrijrven over, waarop zij de vragen van haar
zwager omtrent hetgeen er toch wel in dien
brief stond, fluisterend beantwoordde.
Als vernietigd wuus de pachter, na het Ie-
zen van Felix' brief, in zijn stoel terugge
zonken.
„Dat is 't juist, wat ik altijd beb ge
vreesd," klaagde hij», „en ik was zoo zwak,
aan den wensoh van dien dwazen knaap ge
hoor te geven; ik, die de gevaren kende, heb
daarvoor mijn zoon niet beschermd Ik wist,
dat hij jong en onervaren was en dat de ver
zoeking hem niet zou bespaard wordenIk
heb zijn onverstandig verzoek dm bij de ca-
vallerie over te mogen gaan, ingewilligd,
hoewel ik toch weten kon, hoe in die kringen
van gefortuneerde jongelui, waarvan hij nar
tuurlijk nu deel zou uitmaken, met het geld
wordt omgesprongen op een. wijze, waaraan
hij, zonder schulden te maken, niet kon mee
doen en jij" hij wendde zich tot zijn
bloeder Jozef, „jij met je onzinnig aanhou
den eni 'tamboereeren
„Ik geloof," zeide Jozef Lewosky, sohou
derophalend, „ik geloof, dat alles aan de
lichtzinnigheid van den jongeheer zelf te
wijten is. Hij kreeg een fatsoenlijke toelage,
waarmede hij maar had moeten rondkomen.
Wie zegt hem, dat hij moet spelen, zoo hoog
en zoo gek moet spelen
„Hij wilde bii de anderen niet. ten achter
staan," verontschuldigde de pachter. „O, wij
weten wel, hoe bet onder de jongelui toegaat
maar wij hadden verstandiger behooren te
zijn en hbm buiten zulke gevaren moeten
houden."
Mevrouw Lewoeky weende in. stilte, haar
zwager liep met een. misnoegd gezicht heen
en weer en aan den diach zat de pachter met
de handen tegen het gelaat gedrukt.
Eindelijk stond hij op.
„Je kunt Felix niet aan zijp lot overla
ten," zeide Jozef, de hand op zijns broeders
schouder leggend. „Als dc schuld niet bij
tijds wordlt voldaan, blijft hem niets andere
over dan zich een kogel door het hoofd te
jagen."
„Laat mij met rustriep de pachter uit,
Jozefs band! van, zijn schouder afschuddend.
„Ik weet- wel, wat mij te doen staat. Ik zal
den eenige, die nog onzen naam draagt en
tot eer kan brengen, niet laten ten gronde
gaan, zoolang ik bij machte ben, het te
verhinderen."
„Kun je over het noodig© beschikken?"
vroeg zijn broeder.
„Ik zal 't mij verschaffen. Maar bij dat
dure regiment mag de jongen niet blijven
Wordt vervolgd.