3"" Jaargang.
Vrijdag 21 April 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
EEN PRINSES.
29«.
AMERSFOORTSCH DAGRLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
9 maanden voor Amersfoortf 1.30.
dem franco per post- 1.70.
kinderlijke nummers- O.OO.
te Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
[on- en Feestdagen.
verten tien, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
I morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF ft O.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIE»
Van 16 regels
Elke regel meer 0.10.
Gr00te letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeeüge bepalingen tit
het herhaald adverteeren in dit Blad by abonnement Beae
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
-
Politiek Overzicht
Oe kroon van Bulgarije.
Drst Ferdinand van Bulgarije doet thans
rondreis door Europa. Hij heeft aehter-
'olgcns Berlijin en Londen bezocht, te Pa-
zijne opwachting gemaakt bij; president,
bet in het Elysée en vertoeft nu ite Rome
rast aan het Italiaansche hof. Deze rond-
i3 niet enkel eene pleizderreis. Er kun-
vu'ci'illend. doeleinden mee beoogt wor-
Dc Macedonische kwestie kan er aan-
Lng toe gegeven hebben. Of de vraag der
leffing van het vorstendom Bulgarije tot
koninkrijk. Misschien spelen de-ze beide
;eu m de reis van vorst Ferdinand eene
Dat is zelfs de mee aannemelijke op
ting.
j)e vraag der verheffing van Bulgarije tot.
I koninkrijk is geen nieuwe vraag. Zij da
rt niet van heden of gisteren, maar is in
[laatste jaren bij herhaling ter sprake ge
il-11. Sedert lang reeds tracht men in Sofia
[erkenning van Bulgarije als koninkrijk te
[krijgen, omdat daardoor Bulgarije op een
3K van volledige gelijkheid met Servië zou
inen en voor goed aan de suzereiniteit. van
b Sultan zou werden onttrokken. Men be
er1. dat Oostenrijk-Hongarije en Duitsch-
J<1, die het naast betrokken zijn bij de
i.'V-ng van den vrede aan den Balkan,
II erind zouden ziin aan den wensch,
i in Sofia werd gekoesterd, tegemoet te ko-
1. De Neue Freie Pi esse zegt dat zelfs
rukkelijk, maar voegt er eene gewichtige
irwaarde bij. Zij schrijft
I,Vorst Ferdinand wil Koning worden, en
et dit doel heeft- hij gedurende de laatste
fin 'en de reizen tot bezoek van het Duit-
en Engelsche hof an van president Lou-
ondernemeu, waarbij rich nu het bezoek
Rome aansluit. Hij zal nergens ontmoe-
gd zijn, want daartoe bestaat geen reden,
aai- vóór alles heeft hij toch de toestem-
ing van Oostenrijk-Hongarije en van Rus-
.nd nood;g, de beide staten die krachtens
ït hervormingswerk, dat zij gemeenschappe-
|k op zich genomen hebben, «tegenover ge-
fel Europa als t ware de garanten zijp,
at- de rust aan den Bal ka zal worden ver
regen en gehandhaafd en dat van het zuid-
Dsten uit de vrede van Europa geen stoor-
jis zal ondervinden. Ook hunne toestemming
tl aan vorst Ferdinand principieel zeker niet
thouden worden, wanneer in Weenen en in
Petersburg de rvertuiging aamwezig is, dait
en door de verheffing tot een koninkrijk be-
redigd en verzadigd Bulgarije beteren waar-
>org voor eene vredelievende houding biedt
an tot dusver door het vorstendom geboden
s. Wil vorst Ferdinand de Koning worden
tan een volk, dat ich vreedzaam laat gele-
t.-. i 1 7;in- bin 11 en.1 a 11 dsche ontwikke
ling en zal de koningskroon daarvoor een
waarborg zijn, dan zal de prijs den mogend
heden zeker niet te hoog voorkomen, en vorst
Ferdinand zal niet voor niets zijn uitgetrok-
ten, om zich op vreedzamen weg de konings
troon te halen.''
Maar er is reden om te betwijfelen of die
voorwaarde door Bulgarije kan worden ver
vuld. Veeleer is het aa memel ijk, dat als Bul
garije dit verlangen bevredigd zag. dit slechts
eene aanmoediging zou kunnen zijn om voort
[te gaan met eene taktiek. die zulke goede
vruchten opleveit. omdat de mogendheden, in
Ïdaaits van het Bulgarije euvel te duiden dat
iet zoo dikwijls een el-ment geweest is om
den vrede in het oosten te verstoren, het
zulke hoog te waardeertn eoncessiën doen.
Volgens den correspondent van den Temps
te Sofia, die verklaart, de zaak persoonlijk
te hebben onderzocht, zou intusschen het
volk van Bulgarije volstrekt niet verlangend
zijn naar de koningskroon, en zou het zelfs
van wantrouwen daartegen vervuld zijn, zoo
wel wegens zijine democratische neigingen als
omdat het er geen politiek voordeel in ziet.
Volgens deze opvatting zou Bulgarije meer
er bij verhezen dan wónnen wanneer het op
hield een vazalstaat van Turkije te zijn om
een onafhankelijk koninkrijk te werden. Dan
zo» de Bulgaarsche exarch, die te Konstan-
tinopel woont waar hij den baud vormt tus-
schen ..e Bulgaren van het- vorstendom en
die van het Turksobe riiik, zijn zetel naar
Sofia moeten overbrengen, waar hij zonder
aanraking zou ziin met de Bulgaren in Tur
kije. Een deel van de Turkscke schuld zou
dan aan Bulgarije worden toegewezen, dat de
rente daarvan aan Europa zou moeten beta
len, terwijl het nu slecmte aan Turkije eene
schatting verschuldigd is. die het nooit be
taalt. Het handelsverdrag met Turkije zou
zeker vervangen worden door een ander, lang
ui t zoo guinstig verdrag. De civiele lijst van
vorst Ferdinand zou. na 't verkrijgen van
de koninklijke waardigheid, belangrijk moe
ten worden verhoogd, tal schade voor de
Bulgaarsche financiën, die eene dergelijke
verhooging moeielijk zouden kunnen verdra
gen. Eindelek zou Europa, bii de verheffing
van Bulgarije tot koninkrijk verlangen, dat
werd afgezien van de Bulgaarsche aanspraken
ui Macedonië.
In deze opsomming van bezwaren is het
laatste t-vens een antwoord op de voorwaar
de. die volgens de Neue Freie Presse zal wor
den vastgeknoopt aan de toestemming, door
de mogendheden te verb-nden aan de vor
ming van een koninkrijk Bulgarije. Wanneer
vorst Ferdinand de koningskroon moot ver
werven t"t den pró'-s van zich aan Macedonië
te onttrekken, an zou men hem in Bulgarije
verwijten, de zaak van Macedonië op te offe
ren aan zijn persoonlijk belang. Dan zou
zijne positie in Bulgarije wel eene zeer moei
lijk kunnen worden. Wanneer men dit over
weegt. dan is het niet zeer waarschijnlijk,
dat vorst Ferdinand vooreerst de verwezen
lijking zal zien van zijn wensch om de vor
stenkroon. die hij draagt., te verwisselen voor
eene koningskroon. evenmin trouwens als
voor het Bulgaarsche volk de verwezenlijking
nabij is der regeling van cv zaken in Mace
donië naar zijne wenschen en oogmerken.
Frankrijk en Duitaehland in Marokko.
In de Marokkaansche kwest;e is een nieu v
element gekomen door het bezoek van tl.n
Franseben gezant te Berlijn aan het depar
tement van buitenlandsche zaken, waardoor
de zaak tot een onderwerp van gedachtenwis-
seling is gemaakt. Dat daardoor terstond de
moeielij'khedcu uit den weg geruimd zullen
worden, die aan de regeling van de zaak in
der. weg staan, is bij de bestaande omstandig
heden niet aan te nemen. Men zal dus moe
ten afwachten hoe de diplomatieke gedacli-
tenwisseling zich verder zal ontwikkelen.
In de Kamerzitting van eergisteren heeft
de minister van buitenlandsche zaken Del
cassé zich bepaald toJ. de verklaring, dat de
politiek, die de Franscke missie te Fez voor
staai, niets anders ten doel heef. dan in Ma
rokko geleidelijk, met orde en veiligheid, een
beteren toestand in 't leven te roepen, waar
van allereerst de bevolking zelve en tegelijk
de vreemdelingen, tot welke natie zij beboe
ren, die zaken doen in dat land, zullen profi
teered Wanneer te dien aanzien misver
stand mociht bestaan, dan is hij bereid dat
uit den weg te ruimen. De Fransche politiek
in Marokko heeft tot geproclameerden grond
slag niet alleen den eerbied voor de door an
dere staten met de Marokkaansche regeering
gesloten verdragen, maar ook de toepassi g
op alle natiën, wie zij ook zijn, van de hand
having der gelijkheid van de commercieele
rechten. Niets zal dus gemakkelijker dan
dat uit te leggen cp zoodanige wijze, dat. alle
belangen worden gerust gesteld.
De minister eindigde met, in antwoord
aan den afgevaardigde Jaurès, die 't hem
tot een grief had gemaakt, dat hij niet altijd
geantwoord had op wat in de Kamer as ge
zegd en aan zijn stilzwijgen eene uitlegging
had gegeven die hij niet kon toelaten, op
te merken, dat zijine handelingen meer
waarde bezaten dan zijne woorden om zijne
politiek te kenschetsen. Hij kon verder niets
toevoegen aan wat luj op de tribune had ge
zegd de minister van buitenlandsche zaken
had niet het voorrecht om straffeloos te
spreken in de Kamer.
De minister-president Rouvier zette de
puntjes op do i's, door zich solidair te ver
klaren met het initiatief, dat Delcassé ge
nomen had om eene gedachten wisseling met
Bellijn te openen. Als voorzitter van den
ministerraad, waar de algemeene politiek
va de regeering behandeld wordt, nam hij
daarvoor de verantwoordelijkheid op zich.
Hij wees er voorts op, dat de politiek van
Delcassé door het parlement steeds was goed
gekeurd.
Uit dit debat dient overigens nog te wor
den gereleveerd, dat alle leden, die er aan
deelnamen, van den revolutionairen socialist
Vaillant tot den reactionair Delafosse, zich
onthielden van kwetsende of ook maar af
keurende woorden tegenover Duitschland,
welks rechtmatige handelsbelangen in Ma
rokko door allen werden erkend.
De Eclair wil weten, dat het Fransche
ministerie van oorlog twee jaren geleden het
plar. had uitgewerkt van eene militaire in
terventie in Marokko. Eene brigade was
daarvoor bestemd geweest. Maar thans is
dat plan geheel prijs gegeven.
Frankrijk.
In de instructie wegens de complotzaak
/..ja velschillende confroutabiën gehouden, die
voor het onderzoek gegeve van waarde heb
ben verschaft. Een levendig verloop had de
olrentatie van den in preventieve hechtenis
zich bevindenden kapitedr Tamburini met
kapitein Mét-ivier. Tamburini verklaarde na
dat hem de eerste verklaring van Métivier
was voorgelezen, dat Ik. door hem met dezen
gevoerde gesprek geheel verkeerd was voorge
steld, Hii had met hem alleen gesproken over
zijn plan van een© expeditie naar de Ivoor
kust en was toen ter loops in een politiek
gesprek geraakt, waarbij h" ziin afschuw van
de regeering in wel wat heftige bewoordingen
had kenbaar gemaakt en zijne verbazing vr
over had uitgedrukt, dat het leger zonder
zich eenigszins daarov< op te winden, het
verklikkingsstel il verdroeg. Misschien had
hij daarbij ook gezegd, dat Frankrijk gered
zou kunnen worden, als door afkomst en
genie daarvoor aangewezen man de schande
lijke regeering omverwierp. Maar desniette
min was hij een overtuigde republikein.
Hii bleef er bij, dat hij niet aan een com
plot had deelgenomen, en liet zich ook door
de zeer stellige verklaringen van kapitein
Métivier daarvan niet afbrengen. De rechter
van instructie verklaarde hem daarop, dat hij
hem zoo lang gevangen zou houden, totdat
hii precies do toedracht van de zaak zou ver
tellen.
Blijkens eene officieele opgave, zijn bij do
onlusten te LIr oges bijna 200 officieren en
soldaten gewond van het 1ste eskader dra
gonders 09 man, onder wie 10 ernstig, van het
3de eskadron dragonders 2 officieren en 6
man, van het 4de eskadron 5 officieren en 44
man. die allen getroffen zijn door straat
keien, stukken ijzer en glasschervenvan het
21ste jagers 1 officier en 5 man; van het
78ste regiment infanterie 1 officier en 16 man,
onder wie een ernstig.
Van de burgers is er slechts con gedood en
zijn er vijf gewond. De overige lichtgewon
den zijin naar huls kunnen gaan. De gedoode
staker zal op kosten van cl gemeente begra
ven worden.
Italië.
Uit alle streken van Italië wordt bericht,
dat. de stremming van het verkeer ten gevolgo
van de staking onder het spoorwegpersoneel
aanhoudend verbetert. Alleen uit Napels
kwamen slechte berichten daar schijnt nog
het gevaar te bestaan van eene algemeene
staking in een kolennood, terwijl het meel
en het vleesch duurder worden. De te Rome
verschijnende bladen coustateeren, dat de 'ta
king geheel mislukt is, en doen uitkomeo,
dat dit het gevolg is van de vastberaden hou
ding der regeering, van de bezonnenheid der
Kamer en van de algemeene afkeuring, die de
staking heeft gevonden bij de bevolking. Aan
het einde va i de beraadslaging over het wets
ontwerp tot regeling van de exploitatie der
spoorwegen door den staat, dat met. groote
meerderheid werd aangenomen met inbegrip
van de bepaling, die bestemd is stakingen
van het spoorwegpersoneel in de toekomst te
verhoeden, drukte de voor? :ter van de Kamer
de hoop uit, dat spoedig rust en vrede her
steld zullen zijn en dat de in takijig gegane
spoorwegambtenaren tot de overtuiging zullen
komen, dat de Kamer niet doof is tegenover
hunne rechtmatige aanspraken.
Nadat de vergadering was afgeloopen, stel
de de regeering een extra-trein ter beschik
king van de huiswaarts gaande - amerleden,
om hen te brengen naar Civita Vecchia, waar
twee oorlogsschepen gereed lagen om hen
naar Genua en naar Napels brengen.
Rusland.
De vergadering tot oprichting van eene
1 corvatieve partij, die te
Petersburg was bijeengekomen, is uiteenge
gaan zonder een manifest te hebben vastge
steld oin het programma van de partij te doen.
kennen, tengevolge van de verschillen van
meening die zich hebben geopenbaard. De
meer naar links staande elementen zouden
willen, dat eene vertegenwoordiging van twee
Kamers werd samengsteld, terwijl de conser
vatieven aan de door de volkskeuze samen, re
stellen vergadering een uitsluitend raadge
vend karakter zouden willen geven.
Uit Petersburg wordt nader gemeld dat
het. proces tegen Maxim Gorki tot 19 Juni is
verdaagd.
Turkije.
In de drie Macedonische vilajets zijn,
krachtens de overeenkomst met de Ottomaan-
sche bank, op 15 April de traktementen van
militairen en burgerlijke ambtenaren prompt
betaald. Daar er op dat tijdstip nqg zeer
weinig belasting geïnd is en er geen geld
genoeg in kas was, moesten de filialen van
de Ottomaansche bank bijspringen. De stipte
betaling heeft een goeden indruk gemaakt.
Oriekenland,
Athene20 April. De Kamer koos met 141
stemmen tegen 46 den heer Roma, ministe-
rieele afgevaardigde, tot president.
Creta.
Eanea, 20 April. Prins George heeft heden
onder luide toejuichingen de zitting van de
Kamer geopend. Hij deed mededeeling van
de stappen, die gedaan ziin ten behoeve van
de veneeniging van Kreta met Griekenland,
en verklaarde dat hij alle hervormingen zou
bekrachtigen, die op wettige wijze aan hem
zoudeu worden onderworpen
De Kamer verklaarde zich met algemeene
stemmen '-oor de vereeniging van Kreta met
Griekenland en verzocht den Prins dien
wensch aan de mogendheden over te bren-
gcn.
De griffie van de Kamer zal een afschrift
van dat besluit doen toekomen aan den Raad.
De afgevaardigden legden daarop in naam
van den Koning den eed af op dc Grieks:^e
grondwet.
De oorlog in Oost-AziE.
Van den oorlog rijn de volgende berichten
Op het Mandsjoerijsche oorlogstooneel blij
ven de groote operatiëu vooreerst nog ach
terwege. Do Japansche aanvalsbeweging van
Tjeling naar het noorden, is ongetwijfeld in
voorbereiding maar de voorbereiding zal nog
niet ver genoeg gevorderd zijn, dat bet begin
spoedig is te verwachten.
De laatst door generaal Linewitscli berich
te detachementsgevechten hadden hun too-
ueel aan den oostelijken vleugel in het dal
van de boven-Hoenho. De plaats Mejan, om
welker bezetting het hierbij te doen was, ligt
o..istreeks 25 K.M. ten noordoosten van In-
pan, d .i. bet punt, waarbij tijdens den slag
bij Moekdeu de colonne van Rennmkampf
op den terugtocht en die van Kamimoera in
de vervolging het Hoendal bereikten. Ren-
nenkampf sloeg van hier uit de noordelijke
richting in het Hoendal in, die, wanneer zij
wordt voortgezet, door het boven-Soengaridal
naar Kirin leidt Hoever de hoofdmacht van
Renneukampf op dien weg is gekomen, 's
niet bekend zooveel is echter zeker, dat de
achterhoede nog 25 K.M. noordoostelijk van
Inpan bij Mejan staat. De Japansche ver
volging heeft dus op dezen vleugel volstrekt
niet gelijke vorderingen gemaakt als aan den
linker in de richting Moekden-Tjeling, eene
omstandigheid, die waarschijnlijk is geijioti
veerd door den verschillenden invloed van
het terrein in het Hoendal cp terugtocht, en
vervolging, doordien de eerste gunstige ach
terhoede-stellingen, de laatste moeielijke
aanvalsvoorwaarden vindt. Overigens mag
niet worden voorbijgezien, dat in de berg
streek nog met nawerkingen van den winter
moet worden gerekend, die het oprukken niet
begunstigen. Eerst de maand Mei maakt dit.
deel van het toekomstige operatic too neel al
gemeen begaanbaar. Tot dien tijd verdienen
de geruchten over Japansche omtrekkende
bewegingen geen vertrouwen.
Volgens een gisteren uit Saigon verzonden
telegram is de Russische vloot nog altijd in
de buurt van de Kamranh baai en heeft ad
miraal de Jonquièies, di^ daar het bevel
voert, alle maaitregelen genomen om de onzij
digheid van de Fransche wateren te doen
eerbiedigen.
Een bericht uit Petersburg aan de Matin
meldt de aankomst van de divisie van Ndbo-
gatow in straat Soenda. Dat zou intusschen
47 Roman van
MOR1TZ VON REICHENBACH.
Ons drietal sloeg dadelijk een z.ijpad in.
Matthes vervolgde welhaast een vlinder, die
tusschen de graven heen en weer vloog, en
Egbert en Nanni gingen naast de graftombe
van den beroemden schilder Albrecht Dürer
zitten, die de twee vreemdelingen al hadden
bezichtigd. Ze zagen eerst den knaap na en
daarop elkander aan, als hadden zij elkaar
van weerskanten iets te vragen.
Ze vroegen evenwel niet» en Egbert zeide
alleen, diep ademhalend:
„Wat is 't hier mooiwaarop Nanni toe
stemmend knikte.
„Wat ben je stil, Nanni," begon toen Eg-
bert weer, „en ik verbeeld mij toch, dat we
elkander zooveel hebben te zeggen. Zie je,
ik hob altijld gedacht, dat het zoo heerlijk
zou zijn, als ik wist wanneer ik hier ver
vandaan ben dat er een goede kameraad
van mij achterbleef, die in gedachten mij
vergezelde en hartelijk deelnam aan het. lief
en leed, dat. mij daarginds zou kunnen we
dervaren. Versta me goed, Nanni. mijn
oudera nemen daarin vanzelf ook heel veel
deel, maar ik bedoel het een beetje anders.
Ze zouden klagen en jammeren, als ik ziek
mocht worden en den koning te rijk zijn, als
ik fortuin maakte, maar hoe zal ik het
zeggen? van mijn gemoedsleven blijven
zij: vreemd. Ze zullen nu bij voorkeur vragen
hoeveel mij daarginds het leven wel kost, en
later, hoe mijn werk wordt betaald
Maar of ik bevrediging vind bij dat werk,
of ik mijn eigen weg heb gezocht en gevon
den, dan wel of mijn kennen en kunnen mij
een tal van teleurstellingen beeft bereid,
daarnaar zullen zij uooit vragen, want ze heb
ben er geen begrip van, dat er in mij een
dringen en drijjven is, om iets voort te bren
gen, dat er wezen mag, als als
Hij zocht naar een gepaste vergehjiung,
die hij zoo gauw niet vinden kon. en Nanni,
die toevallig met eon fliertak zat te spelen,
zeide
..Zooals b.v. rn den tak. dien ik hier heb,
die bloeien wil. en bloeien moet, als de lente
komt."
„Juist, Nanni, zoo bedoel ik het! Jij be
grijpt me; jij gevoelt, wat- er in mij werkt
en leeft, dat heb ik gisteren al opgemerkt en
daarom zou ik je willen biddenWees mijn
goede kameraad, zooals je dat vroeger was,
toen we onze sprookjes omzetten in comedie-
stukken, die wij samen speelden bij de stads-
fontcinen en elkaar altijd zoo goed begre
pen Zeg, Wil je dat?"
„Ja, Egbert, heel graagZij zag hem
weder open en eerlijk en zonder een zw<eem
va.n verlegenheid aan. Ik zal je zeggen Eg
bert op dc kostschool las ik in mijn vrijen
.tijid het liefst de levensgeschiedenissen van
beroemde schilders en in 't algemeen van
kunstenaars en dan dacht ik altijd aan u-"
„O. Nanni. wat ben je toch lief!"
Hij zag haar vol innigheid in de oogen en
vatte haar band. maar zij trok die terug en
ecm mismoedig lachje plooide haar mond.
„Weet je wel," zeide zij, „dat wij nu eigen
lijk praten zonder slot of zin? Jij gaat weg
naar vreemde landen en onder vreemde men-
schen en ik blijf hier of ga ook onder vreem
den, die jij net kent en van wie je niets weet.
Wat moeter onder zulke omstandigheden van
onze kameraadschap worden?"
„We zouden elkander kunnen schrijven,
Nanni, eni je begrijpt bet wel ik zou 't
niet kunnen velen, dat wij geheel en al vau
eikander vervreemd raakten. Ik heb wel een
tijdlang niet veel aan je gedacht, want ik
meende eigenlijk, dat je nog een kind was,
maar toen ik je daar met Matthes cp het
marktplein zag je hadt een ruikertje van
veldbloemen in de hand, weet je 'tnog? en
wij daar zoo naast elkander stonden en ke
ken naar den toren, toen de keurvorsten van
den keizer hun buiging kwamen makeu
toen, Nanni, begreep ik eensklaps hoe 't
zoo kwam, weeit ik zelf niet dat het tus
schen ons met de oude vriendschap uit ouze
kinderjaren uog volstrekt niet uit was. en
dat wij nooit van elkander zouden kunnen
vervreemden. En ik zou 't ook niet kunnen
velen, Nanniwe moeten goede kameraden
blijven, en we zullen e'kander schrijven, als
ik wog ben. Beloof je mij dat?"
Zijl zag naar hem op.
„Als je weg bent!" herhaalde zij, en eens
klaps stonden baar de oogen vol tranen.
„Mijn God, Nanni, schrei je? Spijt het je
zoo, dat ik wegga? Is het dat? Is het.
dat?" vroeg hij voor de tweede maal, en
toen zij nog niet antwoordde, legde hij zijn
arm over haar schouders en trok haar naar
zich toe. Zijj verborg hot donkerlokkige kop
je aan zijn borst en zijin lippen gleden langs
haar voorhoofd en haar oogen om eindelijk
.vurig on vast op baar mond te blijven rus
ten. Een rilling voer haar door de leden en
plotseling, alles om haar vergetend, sloeg
zij haar armen otm zijn bals en beantwoord
de zij zijine kussen met gelijke hartstochte
lijkheid.
Eindelijk lieten zij elkander los
„Nanni!"
„Egbert 1"
IDiat klonk bijna verschrikt en toch zoo
blijjde, zoo jubelend van bart.
Ja. die twee wilden goede kameraden zijn,
zij behoorden elkander toe en dat zou altijd,
altijd zoo blijven, 't Was waar, ze moesten
nu van elkander af, inaar na de scheiding
zou 'teen wederzien zijn en een gemeen
schappelijke toekomst! Dat leek hun op eens
zoo eenvoudig, als iets dat vau zelf sprak.
Hadden zij tijd gehad aan iets anders te
denken dan aan het heerlijke heden en aan
de toekomst, die nog veel schooner wezen
moest, ze zouden zich verwonderd hebben,
dat zij niet al lang daarvan gesproken had
den.
Mal tiios keerde tot hen terug, vermoeid
van zijn vlinderjaebt.
„Ik heb hem niet kunnen krijgen," riep
hij, „maar zie eens, wat ik gevonden heb...
een klaverblaadje van vieren... bet stond
vlak langs den weg en het brengt geluk aan.
Daar, Nanni, ik wil t aan u geven, hel zal
u wel, heel veel geluk bezorgeu!"
„Ja, dat zal 't zeker," zeide Nanni, Eg!"
bert met stralende oogen aanziende. Toen
kuste zij Matthes en stak het klaverblaadje
in een knoopsgat van haar mantel.
„Ons zal 't geluk aanbrengen," fluisterde
zij zachtkens Egbert toe, „want voor mijl be
staat er voortaan geen geluk zonder jou!"
„Nanni, dacht je nu nog aan den prins,
van men tante Regiua je zooveel moois wist
te voorspellenvroeg Egbert plagend.
Ernstig zag het meisje evenwel naar do
graftombe van den ouden meester.
„Zie, Egbert, toen meester Dürer bij M«-
sehaël Wohlgemuth in de leer kwam en al
lerlei plagerijen van dc oudere leerjongens te
verduren had, toen dacht ook niemand er
aan, welk een groot man hij eenmaal zou
worden beginnen moet iedereen, niet
waar
Hij drukte haar innig de hand.
„Je hebt gelijk, Nanni; Albreclvt Dürer
was meer dan een prins en beginnen moeten
wij allemaal eens! En ik heb nog iets op
üurer voor weet. je, wat dat is?'
Vragend zag zijl naar hem op en bij flui
sterde dicht aan haar oor:
„Ik heb een schat in bet. hart, die mij met
moed en blijdschap zal doen voorwaarts stre
ven, en we mogen het stellig wel als een
goed voorteeken beschouwen, dat wij juist
bij D<ürer's gedenkteekeu elkander gevonden
hebben 1"
FWordt vervolgd.
