33».
3de Jaargang.
Maandag 5 Juni 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
EEl PRINSES.
OORTSCH
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden toot Amersfoortf 1.25*
Idem franco per post1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Conrant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertenties, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTEHTIÉN:
f 0.75.
- 0.15.
Van 15 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeeliffe bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement E«nn
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Het huwelijk ven den Duitsohen
Kroonprins.
Heden bereiken de feesten te Berlijn hun
glanspunt: het is de dag van de huwelijks
voltrekking van den kroonprins van Pruisen.
Eergisteren deed de bruid, hertogin Cecilia
van Mecklenburg-Schwerin, haren plechtigen
intocht in de hoofdstad, omstuwd door de
juichkreten van honderdduizenden. Heden
wordt de band des levens gesloten tusschen
haar en Duitschlands toekomstigen Keizer.
Het is niet voor de eerste maal, dat eene
pr'nses uit het Mecklenburgsche huis in het
huwelijk treedt met een Hohenzoller. Den
22en December 1793 deden zelfs twee brui
den uit dat huis tegelijk haren intocht in
Berlijn, om te trouwen met twee broeders,
de zonen van Koning Friedrich Wilhelm II.
Eene van dezen was prinses, later Koningin,
Louise, de moeder van den eersten Keizer van
het uit den oorlog van 1870/71 ontstane nieu
we Duitsche rijk. Koningin Louise heeft zich
den naam verworven van Pruisen's be
schermengel. Zij was het, die na den slag
van Jena, in de dagen van Pruisen's grootste
vernedering, het- geloof bewaarde en leven
dig hield in Pruisen's toekomst. Dat zijn
herinneringen, die 't de nieuwe kroonprinses
gemakkelijk maken den weg te vinden naar
de harten van het Duitsche volk, waarvan
zij heden de eerste burgeres wordt en waar
van zij eenmaal de Keizerin zal zijn.
Als vertegenwoordiger van Nederland
woont onze prins-gemaal, de oom van do
bruid, deze huwelijksplechtigheid bij. Een
nieuwe band vereenigt door dit huwelijk ook
do huizen van Hohenzollern en van Oranje.
Ook d e band is niet de eerste, dio tusschen
die beide huizen is geknooptde stadhouders
Willem III en Wiliem V en Koning Willem
I zijn gehuwd geweest met Hohenzollernsche
prinsessen.
De kans op vrede.
Do loop van den oorlog is voor Rusland
eene onafgebioken reeks vwn. rampen on neder,
lag n geweest, maar vier datums staan toch
neg speciaal met eene ztoarte kool aangetee-
kend. Dat zijn de 10. Augustus 1904, toen
de poging van de Russische vloot om uit Port
Arthur te breken mislukte; de 31. Decem
ber 1904, de dag van den val van Port Ar
thur de 9c M art 1905. toen Moekden ver
loren ging, en eindelijk de 27. en 28. Mei
1905, de beide dagen die den ondergang
brachten van de tweede Russische vloot en
liet. verlies van Ruslands heerschappij ter zee
in Oost-Azië bekrachtigden.
Twee vloten vernietigd, het landleger na de
vreesdijke slagen die het reeds heeft onder
gaan, op nieuw bedreigd en, als de berichten
daarover vertrouwen verdienen, door muiterij
innerlijk verzwakt, de tegenstander stoutmoe
diger en ondernemender dan: ooit, dat ia
de toestand waarin Rusland zich thans be
vindt. In de gansche wereld is d~ overtuiging
algemeen, dat de voortzetting van den oorlog
zou zijn eene meuscheuslachting zonder doel
of zin. Niemand maakt rich meer dc illusie,
dat het Rusland zal gelukken, ondanks alles
wat is gebeurd, het krijgsgeluk ten slotte
•toch nog aan zijne wapenen te verbinden.
Moderne veldslagen worden niet gewonnen
door geluk, maar door kcele berekening en
door volk ܣ3 vaardigheid, en in beiden
heeft Rusland 't volkomen afgelegd.
Wat zal de Czaar doen? Zaï hij zich buigen
voor het noodlot en vrede sluiten? Van be
vriende zijde is hem te verstaan gegeven, dat
het point d'houneur hem daarvan niet behoeft
te weerhouden. De Temps heeft met grooten
nadruk betoogd, dat de oorlog, dien Rusland
sedert welhaast anderhalf jaar in Oost-Azië
voert, eigenlijk is een koloniale oorlog en dat
het ni t aangaat ter wille van die belangen,
de natie te laten verbloeden. President Roo
sevelt heeft onomwonden den Ozaar zijne
meening laten zeggen, dat er voor Rusland
niet de minste hoop meer bestaat om te win
nen en dat de voortzetting van den strijd
slechts tot nog zwaarder offers zal kunnen
leiden; hij heeft zijne diensten als bemidde
laar aangeboden) op elke voor Rusland aan
nemelijke wiize. Zelfs de Keizer van Japan
tracht den Czaar den eersten star» tct den
vrede gemakkeliïk te maken; hij heeft- admi-
ra"; Nebogatow de vrijheid terug gegeven,
opdat deze zelf zijnen heerscher de tijding
van het verlies van zijne vloot kunne brengen,
en hem over den toestand naar waarheid zal
kunnen inlichten.
En toch. ondanks dit alles, is de hoop ge
ring, dat het tot den vrede komen zal. De
Russische gezant te Washington, graaf Caa-
sini, heeft tot president Roosevelt, in ant
woord op de mededeeling van zijne inzichten,
g BegJ, dat hij dc-n Czaar zou mededeelen
wat hij vernomen had maar dat hij persoon*
liik van meening- was. dat Rusland den oorlog
moet voortzetten omdat het huidige tijdstip
niet. gun? ti? is goor de behandeling van vre
desvoorwaarden. D'at was niet de persoonlijke
meening van graaf Cassini alleen het is de
meening van de oorlogspartij in Rusland, die,
blind voor wat voor ieder ander zonneklaar
is; zelfs nu nog niet van ophouden wil weien.
Toen de v rot v-n Rodjestwensky nog in we
zen was, heette die Ruslands laat«te kaart.
Nu die kaart den Russen uit de hand geslagen
is, heet het dat er aan geen vrede te denken
valt voor den volgenden slag in den land
oorlog, eni men voegt er bij, dat de macht
van den Czaar onoverwinnelijk is. omdat het
voor Japan onmogelijk haar in het hart
aan te tasten. Alsof niet ook door verbloeding
liet. hart kan ophouden te kloppen
Het ongeluk" is. dat de oorlogspartij nog
steeds het hof beheerscht en- het oor heeft
van den Czaar. De macht van een alleenheer-
scher heet onbegrensd. In werkelijkheid is
memand onzelfstandiger dan de alleenheer-
srher. die zetelt op den troon van Rusland.
P rsoonliik een vriend van den vrede, is liij-
tegen zijn wil door het onverstand van zijne
omgeving in den vernielenden oorlog gedre
ven. Met volle handen heeft hij jaar op jaar
ontzaglijke sommen voor leger en vloot toe
gestaan. en wanbeheer, diefstal, bedrog, favo
ritism© hebben rampen zonder voorbeeld over
leger en vloot gebracht. Met eene roekeloos-
beid, die ongehoord is, zijn de raadslieden
van den Czaar dezen oorlog begonnen, of
schoon zij w'sten, althans moesten weten, dat
Rusland daarop niet was voorbereid. En
than9, nu de gevolgen van. hun roekeloos be
drijf zijn gekomen, zijn het. dezelfde personen,
die den Czaar inblazen, dat hij geen vrede
mag slui.cn voordat hu overwonnen heeft,
omdat, and -r? Rurlttnids pmt'ge hij de Aziati
sche volken geheel z-ou te niet- gaan. dat hij
Mandsjoerije niet mag ontruimen, Port Ar
thur en Korea in handen van Japan laten,
eene hoogo oorlcgs-chaoevergoeding betalen-
en onderschrijven wat de overwinnaar verder
nog zou willen eisrhen. Zulke raadgevingen
klinken den Czaar, die zich nog altikl niet
vat» den waren toestand bewust schijnt te
zijn, aangenamer in de ooren. dan de harde
waarheid. En toch meenen zij het beter met
hem, die den moed hebben hem het "bittere
geneesmiddel aan te duiden, dan Je vleiers,
die het roed3 zoo zwaar beproefde land nieuwe
offers aan goed en bloed willen opleggen om
het land verder ten verderve te brengen.
Maar zoolang de oorlogspartij aan het Rus
sische hef bovenrdijffc, is hierin geen verbe
tering te voorzien. De genezing moet hier van
binnen komen, en zoolang die uitblijft, gaat
Rusland verder den. ondergang tegemoet.
Wanneer Rusland er op staat don oorlog nog
verder voort te zetten, dan behoeft Japan
zich daarover niet op te vinden.. De Japan
se he gezant te Brussel toonde een juist in
zicht in den toestand, toen hij aan een dag
bladschrijver, die hem kwam interviewen, ver
klaarde „Mijn indruk is. dat wij na het
Russische ovgeluk ter aee wel dichter bij den
vrede gekomen zijn. Maar het komt mi- voor,
dat Rusland den oorlog za! voortzetten en
dat wij nog eene nieuwe ctapne voor Wladi-
wos-tok zullen beleven. Intu sschen kunnen wij
dpze eventua'iteit met kalmte tegemoet zien.,
omdat, wij nu onze ge heel e vloot tot onze be
schikking hebben en deze bovendien nog met
do buit •jenn-vak;? Rus isohe schepen versterkt
zien."
Even voor het afdrukken ontvingen wij het
telegram uit Washington, waarin voor het
eerst- eon meer optisiische opvatting door
straalt. Maar waaneer men ziet. dat deze ge-
'ogcuhci.l :s waargenomen door de Russische
V frnrt.r, om aan Trepow eene verhooging
van rang en eene grootere macht te bezorgen,
dan is men gerechtigd om elk. optimisme
hier te wantrouwen.
Duitschland*
Berlijn, 3 Juni. Hertogin Cecilie kwam
hier kort na twaalven aan met de groot-her
togin van Mecklenburg-Schwerin en begaf
zich naar bet slot Bellevue.
Berlijn3 Juni. De speciale Fransche mis
sie, welke voor de huwelijksplechtigheden al
hier is aangekomen, werd heden voormiddag
door den rijkskanselier Von Bülow ontvangen.
Berlijn3 Juni. De Keizer ontving heden
voormiddag de ter gelukwenscbing hierheen
gezonden buitengewone missies, zoomede de
met het aanbieden van gelukwenschen be
laste hoofden van gezantschappen alhier cn
do vertegenwoordigers van die staten, welke
niet door vorsten uit de regeerende huizen
vertegenwoordigd zijn.
In de eersta plaats verscheen de Ameri-
kaansche gezantvervolgens werden door
de hier gevestigde gezanten de buitengewone
missies wan Spanje, Frankrijk en Turkije
voorgesteldvoorts waren er buitengewone
gezantschappen van Perzie en Servië. Daarna
volgden de hier geaccrediteerde diplomatieke
vertegenwoordigers van Costa-rioa, Korea,
China, Zwitserland, Mexico en Luxemburg.
De meeaten reikten eigenhandige brieven van
de regeeronde vorsten over.
Jf Juni. De Keizer heeft den opperstalmees
ter van de Koningin van Nederland, baron
Ben tin ck, de orde van den Rooden Adelaar
le klasse verleend.
Berlijn, 3 Juni. De intocht van hertogin
Caecilia in de hoofdstad had heden namid
dag te 5 uur plaats onder deelneming van alle
kringen der bevolking bij het heerlijkste we
der. Het gejubel der honderdduizenden, die
langs den feestelijk versierden weg geschaard
stonden, was onbeschrijfelijk.
De gehcele weg, dien de stoet moest pas-
seeren, prijkte in frisch green, doorvlochten
met t llooze rcode rozen. De schoo'kinderen
en corporatiën waren langs den weg opge
steld. Straten, daken en de opgeslagen tri
bunes waren volgepropt met menschen. Te
5 uur 's namiddags verliet prinses Caecilia
het slot „Bellevue" in een prachtige, met acht
paarden bespannen staatsiekoets, gezeten
naast do Keizerin en voorafgegaan door een
bilf escadron gardes du corps. Aan de Bran
denburger poort hield de eerste burgemeester
Kirschner de begroetingsrede', waarvoor de
prinses haren dank betuigde
Toen de feeststoet, waarin postillons, 170
leden van et slachtersgildo en een aan
tal galawagens, met zes paarden Despan
nen, met hof dignitarissen meetrokken, op
het slotplein aankwam, stond ó^r <ie
Kroonprins aan het hoofd van zijne 2e com
pagnie van het le garderegiment. Hij liet
onder het gejuich der bevolking de compagnie
de r,3weren presenteeren, waarna de Keizer,
de Kroonprins en de Keizerlijke prinsen de
Hert-ogin ontvingen en naar het slot geleid
den. Hier geschiedde de onderteekening van
het huwelijkscontract.
Om 62 uur 's avonds begon in de Elisabeth-
zaal van het paleis het familiediner bij den
Keizer en de Keizerin, waaraan alle in Ber
lijn aanwezige Duitsche en bui ten 1 andsche
vorsten aanzaten. De Keizer geleidde de
groothert-ogin-mceder naar tafel, de groother
tog vau Mecklenburg-Schwerin de Keizerin,
de Kroonprins zijne bruid. De Keizer schonk
aan .hertogin Cecilia u Louiee-orde.
Berlijn, Jj Juni. Hedenavond hielden 4000
studenten aan vakscholen in Berlijn en Char-
lottenburg ter eere van het bruidspaar een
fakkeloptocht, begeleid door talrijke muziek-
vereeuigingen. Toen de stoet naderde ver
schenen voor de vensters van het paleis de
Keizer en de Keizerin, de gasten en het
bruidspaar. Men liet de vaandels zakken,
•hoera volgde op hoera, en d© muziek speelde
het volkslied Het voorbijtrekken van don
stoet duurde een uur. Het weder was prach
tig.
Frankrijk.
Parijs3 Jun Aan het militaire déjeuner
op het Elysée sprak Koning Alfonso zijn be
wondering uit over het groote, edele leger en
voegde er bijIk zal nooit vergeten, dat wij
te zamen ontsnapten aan het gevaar, dat
tegenwoordig alle staatshoofden bedreigt en
dat het te midden uwer dappere kurassiers
was, dat wij den vuurdoop ontvingen.'
Loubet antwoordde, in den Koning begroe
tende den edelmoedigen chef van het roem
rijke leger en hem vóór alles dankende voor
de eer aan Frankrijk bewezen, dat verrukt
is door Uwen moed en wiens vurige wenschen
U naar het bevriende land zullen volgen."
Als bedrijver van den aanslag tegen den
Koning van Spanje wordt genoemd ten in
1880 te Barcelona gebaren anarchist Alexan
der Farras genaamd. Hij woonde sints acht
maanden in het Quarrier latin en de politie
hield toezicht op hem maar sints den aan
slag is hij spoorloos verdwenen. Er wordt
nu ijverig naar hem gezocht. De politie
neemt aan, dat de bommen in Barcelona
vervaardigd en per post naar Parijs gezon
den werden. Een van de personen, die rich
in hechtenis bevinden, Malafco genaamd,
heeft daarbij als tusschen persoon ged'end.
De bommen werden verborgen aan den voet
van een boom in het bosch van Viroflay
de plaats, waar dat geschiedde, is door Val-
lin een ander van de gearresteerden, aan
gewezen.
In parlementaire kringen wordt met vrij
groote stelligheid verzekerd, dat er naar aan
leiding van het nationale feest v*o 14 Juli
een voorstel zal worden ingediend om am
nestie te verleenen aan Déroulède ec zijne
lotgenooten, die wegens samenspann:ng tegen
de veiligheid vau den staat verooröee'd zijn.
De regeering zal zich tegen een dergel ijk voor
stel in geen geval verzettenhet Is zelfs
waarschijnlijk, dat zii zelve een wetsontwerp
van die strekking zal indienen.
Zweden en Noorwegen.
Het gemeentebestuur van Christiania be
sloot de volgende verklaring aan den Stor
thing te zenden„Het gemeentebestuur van
öhristiania dankt den Storthing en de re
geering voor do standvastigheid, door hen
betoond bij de handhaving van de rechten
van Noorwegen en spreekt de hoop uit, dat
de crisis eeu spoedig en waardig verloop moge
hebbend'
Ruskind.
Petersburg, J, Juni. (Petersburgsch Tele-
grvaf agentschap). Trepow is tot adjunct-mi
nister van biiuienlandsche zaken en chef van
het korps gendarmerie benoemd HIJ blijft
gouverneur-generaal van Petersburg.
Petersburg, 4 Juni- (Petersburgsch tele-
graafagcntschap)Eene keizerlijke ukase be
paalt de bevoegdheden van den ac'ju net-mi
nister van biunenlandsche zaken, die aan het
hoofd van het politiedepartement staat, als
volgt 1. Onder hem ressorteeren voortaan
alle aangelegenheden van het departement
van politie, alsmede misdaden en vergrijpen
tegen de openbare veiligheid. 2. Hij beslist
in al deze zaken met het gezag van een minis
ter; zaken, die buiten de perken vau dit gezag
liggen, worden rechtstreeks door hein aan den
Czr t r voorgelegd. 3. Hij beslist in alle vragen
betreffende den aan hem ondergeschikten
openbaren veiligheidsdienst en geeft in elk go-
val, aariiv hij dat noodig oordeelt, aanwijzin-
gen aan de gouverneurs en de prefecten van
politie. Hij beschikt over alle den minister van
biunenlandsche zaken voor politie-doeleinden
toegestane credièten, verbiedt congressen en
vercenigingen, zoodra hit hun streven scha
delijk acht voor de openbare veiligheid en
orde, en schorst in hetzelfde geval voor hoog
stens eon jaar alle maatschappijen, verceni
gingen, bonden en instellingen van gelijken
aard. 4. Hij heeft het oppertoezicht op alle
zich wegens misdaden of vergrijpen tegen de
openbaro orde in hechtenis bevindende per
sonen. 5. Hij kan in alle zaken, die tot den
werkkring van den adjunct-minister behoo-
ren, zich rechtstreeks met de betrokken auto
riteiten in verbinding stellen. Buitendien be
houdt dc adjunct-minister zijn post als hoofd
der gendarmerie.
Marokko.
Fes, 31 Mei. De Britsche gezant, ie heer
Lowther, kwam heden hier aan. Het. was eene
indrukwekke de plechtigheid De troepen
stonden tot ©en mijl buiten de poorlcn langs
do wegen geschaard De oppcr-coremonie-
meester en de ministers van oorlog en van
buitenlandsche zaken begroetten den gezant
namens den sultan.
Japan.
Tokio3 Juni Bij de aardbeving van gis
teren werden Gpersonen gedood en 97 ge
wond en 33 huizen vernield in Hiroshima en
Ujuna. De berichten uit de ander© districten
zijn onvolledig. Men gelooft dat de schad»
betrekkelijk gering is.
75 Roman van
MORITZ VON REICHENBACH.
„Ge weet, dat ze mijn aanstaande is,"
voegde hij er bijl wijze van verontschuldi
ging voor dat wegzenden aan toe, en de
lange opgeschoten klerk werd zoo rood als
bloed, stotterde een paar onverstaanbare
woorden, deed alsof hij wiegging, maar bleef
niettemin op een der bovenste treden van
d© trap met zijn rond© oogen in gespannen
verwachting naar Egbert omzien.
Deze klopte aan do hem aangeduide deur.
„'Binnenluidde het met een zwakke
stem uit de kamer.
Egbert trad binnen, deed de deur achter
zich dicht en toen hij na verloop van twee,
drie minuten nog niet was teruggekeerd, be
gon de jong© klerk, langzaam en met gebo
gen hoofd, de trappen af te dalen.
Maar daarbinnen, in die kamer, was in-
tusschen Nanni opgevlogen van de sofa,
waarop zij! bad liggero rusten en had, Egbert
als een zonderlinge verschijning aangestaard.
Zij was daarop tot goen enkele beweging
meer in staat geweest en had ook geen woord
ovei de lippen kunnen brengen, maar Egbert
had er ook volstrekt niet op gewacht.
„Nanui, mijn lieve Nanni!" riep hij uifc,
met onstuimigheid het bevende meisje naar
zich toetrekkend en in zijn armen sluitend,
„nu heb ik je Weergevonden ©n nu zal er
heel wat moeten gebeuren, voor je mij weer
ontsnapt!"
O. zij dacht niet aan ontsnappen. Het
liefste ware zij op haar knieën gevallen om
den goeden God te danken, dat Hij haar zoo
eensklaps, zoo geheel onverwachts, uit al
haar angst en wanhoop had gered. Want zij
kwam zichzelve voor als een geredde, terwijl
Egbert's armen haar omstrengeld hielden.
Ja ja, hija Egbert, was haar gevolgd, was
haar gaan zoeken, on de zoo regelrecht uit
zijn hart opgewelde jubelkreet, waarmede
hij haar had begroet, had het geheel© heir-
leger van twijfelingen, dat Nanni had be
stormd, in een enkel oogenblik verslagen,
zoo snel, zoo beslissend, dat zij eenigen tijd
noodig had om onder de vurige kussen, die
hij liaar gaf, dat alles te begrijpen. Einde
lijk kwam zij dan toch voor een oogenblik
vrij.
Twee dagen achtereen was zij al te be
droefd en al te ongelukkig geweest, om nu
zoo op eens aan het plotseling wiedergevon
den geluk geloof te durven slaan.
„Eigbert, heb je mij gezocht, waarlijk en
werkelijk gezocht?" vroeg zij.
„Ik zou wel een9 willen weten, wat ik
andera hier kwam uitvoerenmaar vóór al
les, vertel mij eens de logement-houdster
zei mij, dat je ziek was."
Nanui schudde het hoofd.
„Het is niets,'' zeide zij haastig, „ik weet
nu, dat het niets Was, maar IJgbert
Hij legde de hand op haar mond.
„Stil, stil, kind, geen „maren" en geen
vragen, want, zie je, daarmede moest ik vau
rechtswege beginnen en als ik begon, zou ik
too in het oneind'gje toe kunnen blijven door
vragen. In plaats daarvan wil ik je al dade
lijk vertellen, dat tante Anna aan de prin
ses haar laatst© ontmoeting met iou heeft
verteld, dat de prinses en ik toen al vrij wel
begrepen, wat er aan de hand moest zijn cn
dat ik mij sedert dat oogenblik op weg be
vind om mijn klein, dom bruidje op te van
gen en ziedaar, lees nu maar eens, om
gauw en goed van alles op de hoogte te zijn,
wat ik h;er voor je heb meegebracht."
Hij hield haar een viertal brieven voor.
„Neen, neen, nu je zelf hier "bent, moet je
mij maar liever zegggen, wat er tusschen de
prinses en>jou heeft, bestaan. Egbert!"
„StilIk zeg in 'tgeheel niets, en nu
moet jij heel netjes en bedaard hier deze
brieven zitten lezen, die de prinses mij' ge
schreven heeft, terwijl ik t© Rome was en
die ik vandaar h<?b meegebracht om' ze bij
tijhl en gelegenheid te laten zien aan eon
zeker heethoofdje met donker-bruine oogen,
hoewel ik destijds, op mijn woord, niet. we
ten kon, hoe het tusschen beiden «n dat
hoofdje spookte en tot welke dwaze streken
de bezitster van dat hoofdje in staat was."
„Egbert, och, ik meende stellig en ik
heb in die twee dagen zooveel nagedacht
maar ik was zoo ongelukkig en jelui, jij en
dè prinses, Egbert
„Ik zie het al, op die manier komen wij
□ooit aan het eind. Geef die brieven weer
terug, Nanni, dan zal ik ze je voorlezen, en
je moet, daarby bcel zoet zitten toeluisteren,
dat- zal je straf zijn voor al den angst, dieu
j? ons op het lijf nebt gejaagd."
En nu hoorde -Nanni, hoe de prinses 't
zichzelf verweet, dat zij maar niet dadelijk
alles had gezegd en hoe zij was blijven zwij
gen, omdat zij zoo bang voor Nanni's ge
moedsrust was geweest. Haar lieve zorg voor
Nanni en voor Egbert, haar hartelijk ver
langen, beiden eenmaal gelukkig te mogen
zien en om, zoo mogelijk, het pad der toe
komst te vereffenen dat alles sprak zoo
duidelijk uit die brieven, dat Nanni's twtijj-
fel daartegen niet was bestand en zijl zelve
nauwelijks wist of zij lachen of schreien
moest, als zij aan al haar wanhoop en ver
twijfel' ng, aan al d© martelingen en ruste
loosheid der laatste dagen dacht.
Zij had zich zoo akelig ziek gevoeld, zij
bad gedacht, dat zij sterven ging, ja, zelfs
naar den dood had verlangd en nu voelde zij
plotseling weer, dat zij jong, levenslustig en
vol hoop op de toekomst was en de sombere
schaduwen van het ziekbed vlogen weg bij
de doorbrekende zonnestralen van geluk en
liefde.
Dj lange klerk in de gelagkamer vond in-
tusschen, dat het gesprek, daarboven op de
logeerkamer, gevoerd, onbehoorlijk lang
duurde en dat het al even onpleizicrig was
om maar altijd door te blijven kijken naar
de vliegen, di© gonzend tegen het venster
glas aanvlogen» als zich voor te stellen, hoo
gelukkig op dit oogenblik andere menschen
waren.
Het interesseerde hem ook volstrekt niet,
dat de laatste trein nit Duitschland een on
geluk aau de machiue had gehad en ten ge
volge daarvan te laat was aangekomen, zoo-
da: er nu een tal van ontevreden menschen
in t hotel waren, die zich boos maakten, om
dat zij de aansluiting met den trein voor
Warschau gemist on nu in zoo'n nest vani ceni
stadje een gedwongen oponthoud' van eenige
uren haddeu.
Wat bekommerde hij zich om dien grooten
vreemdeling met zijn breede schouders, die
ab. een gevangen leeuw maar voortdurend
op en neer hop m de lage gelagkamer ©n zoo
zeer de aandacht van de buffetjuffrouw had
opgewekt, dat zij den klerk vroeg of deze
hem niet kende, omdat hij, zooals ze meende
opgemerkt te hebben, toch ook Duitscb
sprak?
Eindelijk, einder,.c dan toch vertoond©
Egbert- zich aan de deur Als geel eet rieeerd
spreng de klerk uit zijn vensterbank op,
maar daar stond de groote vreemdeling plot
seling tusschen hem en Egbert in, en Egbert,
groette hem met alle blijken van oude bekend
heid en toen hadden d;e twee een zeer leven-
dig gezprek, waarin telken» vani „toevallig
heid" en van „verbazing" sprake was, en de
lange klerk dacht bij zichzelf, dat hij alle
twee eigenlijk naar den duivel wenechte.
Doch de groote vreemdeling en de schilder
hadden inmiddels t© zamen ©en geheel ander
reisplan beraamd.
Wordt vervolgd