BB\ 334.
Dinsdag 6 juni 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
EEN PRINSES.
3de Jaargang*
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
'a morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKH OFF C<>.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN
f 0.75.
- 0.15.
Van 15 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement Eena
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De Koning van Spanje op reia.
Koning Alfonso XK, die bij zijne komst
in de hoofdstad van Frankrijk tamelijk on
verschillig was ontvangen, heeft in de., nacht
van Zondag op Maandag Parijs verlaten als
de verklaarde lieveling van de geheel-s bevol
king. De jeugd van den aanzienlijken bezoe
ker had reeds bij het eerste gezicht allo ge
voelige gemoederen, dus inzonderheid de
vrouwelijke helft van het volk, voor hem in
genomen. De gunstige indruk was versterkt,
toen de Koning het bloemenmeisje, dat hem
den ruiker van de „dames de la halle" aan
bood, tweemal galant kuste, wat :.-i juist geen
offer was, want het meisje zag er aIer liefst
uit. En nadat hij als door een wonder den
dood door de hand van een uit het eigen
land overgekomen moordenaar wac ontgaan,
heeft men door de huldigingen, die hem
■werden gebracht, als 't ware de huid wil
len goedmaken van den ellendeling, die Parijs
had uitgekozen om een Koning van Spanje
naar het leven te staan. De bom van de rue
do Rivoli heeft Koning Alfonso lus niet ge
schaad. Zij heeft hem de gelegenheid ver
schaft zich van eene betere zijde te
doen kennen dan het geval zou zijn
geweest, wanneer het bezoek volgens het
geweno programma verloopen was. Zijne
houding terstond na den aanslag getuig
de van grooten moed en tegenwoordigheid
vageest. En daarna heeft hij getoond ook
eene groote mate van tact te bezitten. In
et i dronk, dien hij in het Elysée op zijn gast
heer uitbracht, heeft hij gezegd: „Ik mag
niet vergeten, mijnheer de president, dat
wiji te zamen ontsnapt zijn aan het gevaar,
dat in onze dagen het leven van alle staats
hoofden bedreigt, en dat wij te midden van
uwe dappere kurassiers onzen vuurdoop ont
vangen hebben." Kiescher kon dit onaange
name incident moeielijk worden aangeroerd.
Deze bom heeft de harten in zijn eigen
land dichter tot hem gebracht en ze voor
hem geopend in Frankrijk, waar men te meer
medegevoel heeft voor het gevaar, dat zijn
leven heeft bedreigd, omdat als de bom doel
getroffen had, president Louibet ze'f mede
daarvan het slachtoffer geworden zou zijn.
Ter herinnering aan dit dubbele gevaar, dat
gelukkig is afgewend, heeft bij de voorstel
ling in het Theatre Frangais, die door den
Koning en den president gezamenlii': werd
bijgewoond, Mounet-Sully een dichterlijken
huldegroet gebracht, die luidde:
Dans le peril, l'honneur unit deux destinées,
Et 1'Espagne et la France out eu le même
coeur.
En souvenir de toi, grand Cid, o fier vain-
queur
Ce cri du vieux Paris franchit les Pyrenees
„La valeur n'attend pas le nombre des
années."
Van zijn verblijf in Frankrijk neemt Al
fonso xm dus, naast den tragischen indruk,
dat het Spanjaarden waren, die hein op
vreemden bodeim naar het leven trachtten te
staan, toch ook eene herinnering van groote
hartelijkheid me" Nu is hij de gust van En
geland; gisteren avond is inj te Londen aan
gekomen. Daar zal men zich waarschijnlijk
minder om zijne persoonlijke veiligheid be
angst behoeven te maken, en dus meer zijne
aandacht kunnen wijden aan de bijoogmerken
die achter dit koninklijke bezoek vror/lon ge
zocht. De vraag of van het plan om een huwe
lijk tot stand te brengen tusschen den zoning
van Spanje en eene dochter van het Engelsche
Koningshuis nu voor goed is afgezien, is nog
lang niet van de baan. Hoe de ultra-katho
lieke kringen in Spanje o-er dat plan denken,
blijkt uit eenige mededeelingen, (:.e de cor
respondent van de Frankf. Ztg. te Madrid
drarover doet. Hij zegt daarvan, dat de stnju
van kardinaal Casanas tegen de Anglikaan-
sclie kapel te Baroelona, en de publicatie van
den door den Koning naar aanleiding daarvan
geschreven brief, blijkbaar was ingegeven door
den wensch om het denkbeeld, dat eene En
gelsche prinses op den Spaanschen troon zou
worden verheven, den bodem in te slaan. Over
di n brief weet hij mede te deelen, dat de
Koning hem slechts onderteekende, de minis
ters hem niet lazen eneen secretaris hem
geschreven heeft.
Verder geeft hij èene kleine bloemlezing,
hoe er in de ultramontansche en carlistische
pers over het plan ge6chreven werd. El Siglo
Futuro verklaarde het plan voor het werk
der vrijmetselaars. De Spaansche, Engelsche
en Fransche loges zouden het met gejuich
begroeten. „Is dit plan in een vau de loges
ontstaan? Het doet er niet toe. Het ver
spreidde zich van de eene loge naar de andere,
van het eene Grootoosten, den eeneQ groot
meester naar den ander, en overal scheen het
voortreffelijk
Een ander blad klaagt„Spanje o- den weg
van de emancipatie te leiden, dat is het stre
ven van allen, die het huwelijksplan begun
stigen. Het zal wel waar zijn, dat de prinses
vooraf zich tot het katholicisme zal bekeeren.
De Spaansche troon is, ondanks het ver
val van het land, eene mis waard. Maar al
hoort ook de prinses eene mis, zij zal ons toch
niet van den invloed en de gevolgen bevrij
den." Het carlistische orgaan, de Correo
Espanol, voorspelt, dat het niet tot eene ge
loofsverandering komen zal. „De prinses zal
ook verder protestant blijven, en zulks te
meer, omdat hare kinderen in het katholieke
geloof moeten worden opgevoed."
Men kan uit deze ontboezemingen althans
dit afleiden, dat het denkbeeld van eene der
gelijke echtverbintenis voor dio kringen in
Spanje, die tot de toongevenden behooren,
iets zeer afsclirikkends heeft. Datzelfde is
trouwens ook het geval met de protestantsche
kringen in Engeland, zoodat men hier weder
de oude ervaring bevestigd vindt, dat „les
extremes se tonchent."
Frankrijk.
Parijs, 5 Juni. De president der Kamer
Doumer, zeide lieden dat de Kamer haar af
keuring voegt bii die der regeering tegen de
misdadige I-s, die maar Parijs het tooneel van
hunne treurige werkzaamheden hebbent over
gebracht.
Doumer voegde er bij, dat de Koning bom
opgedragen had de Kamer zijn dank over te
brengen.
Cherbourg, 5 Juni. De Koning van Spanje
is aan boord van de „Victoria «.nd Albert"
naar Engeland vertrokken.
Engeland.
Portsmouth, 5 Juni. Het koninklijke jacht
„Victoria and Albert" met den Koning van
Spanje aan boord, kwam to 2 uur iu min.
hier aan, ontvangen met een koninklijk
saluut.
De Prins van "Wales ging aan boord en
werd bij de valreep door J'.oning Alforsus on-
r het gedonder der kanonnen ontvangen.
De Prins eu de Koning begroetten elkaar
hartelijk.
Londen, 5 Juni. Koning Alfonso kwam om
half viif namiddags hier aan. Het blijft hier
regenen.
Ondanks den regen stond een groote me
nigte aan weerszijden van den weg naar het
pale's geschaard. Koning Eduard verwelkom
de den Kon;ng van Spanje aan het station
harte!ijk. Buitengewone voorzorgsmaatregelen
rijm genomen om de veiligheid van Koning
Alfonso te verzekeren slechts zeer wei'ige
toeschouwers waren tot het station toegelaten.
Londen, 6 Juni. Eene langdurige discussie
is in het Hoogerhu:s gevoerd over de f;scale
quaestie. De minister van buitemlandsche za
ken lord Lansdowne verklaarde dat de regee
ring, wanneer zij na de algemeene verkiezin
gen aan het bewind bleef, een speciale ver
gadering van vertegenwoordigers van de kolo
niën en andere deelem van het rijk zou bijeen
roepen om te beraadslagen over het vraag
stuk van de koloniale preferentie.
De regeering wenscht© in haar programma
voorop te stellenten eerste fiscale repre
saille-maatregelen, en ten tweede het bijeen
roepen van eene conferentie tot bespreking
van voorkeurtarieven voor de koloniën.
Rusland.
Petersburg, 5 Juni. D© minister van bin-
nenlandsche zaken Boelygin en de stadhou
der in het verre Oosten Alexejew, hebben
bun ontslag gevraagd, dat editor niet is aan
genomen.
Petersburg, G Juni. (Petersburgsch tele-
graafagentschap). Eene officieele kenj sgeving
deelt mede, dat. het plan van de minister
van binnenlandsche zaken betreffende de bij-
eenroeping van eene volksvertegenwoordiging,
gisteren bij den ministerraad is ingediend,
die het onverwijld zal onderzoeken.
De Köln. Ztg. verneemt uit Petersburg,
dat het onderzoek van het door minister Boe
lygin opgestelde wetsontwerp tot bijeenroe
ping van volksvertegenwoordigers, uiterlijk
den 17. dezer in den ministerraad zal zijn
ten einde gebracht. Wanneer het voorloopdge
ontwerp de toestemming verkrijgt van den
ministerraad, zal Boelygin met ide samenstel
ling van eene definitieve regeling belast wor
den. De bijeenroeping zal dan uiterlijk den
2. Augustus geselleden. De Semski Sobor zal
in Moskou bijeenkomen en 700 vertegenwoor
digers tellen van den adel, de zemstwo's, de
steden, de boeren, de geestelijkheid, den advo-
catenstand, enz.
Petersburg5 Juni. In de concertzaal
te Pawlowsk, waar in verband met een de
monstratie ten aanzien van de nederlaag in
de straat van Korea, vijfduizend menschen
bijeen waren, verlangde het publiek, dat een
treurmarsch gespeeld zou worden. Er wer
den toespraken gehouden. De vroegere bur
gemeester van Bakoe Novikow, sprak over
de noodzakelijkheid dat de oorlog beëindigd
zou worden. De in de zaal binnendringende
politic wilde Novikow gevangen nemen.
Daarbij werd men handgemeen en de politie
trok de sabels. Het publiek verdedigde zich
met stok keu en stoelen.
Een kwartierlang hcerschte in de zaal een
woest kabaal. Ten slotte werd het publiek :n
den tuin gedrongen, waar een afdeeüng van
het scherpschuttersbataljon was opgesteld.
Vol schrik drongen de menschen naar de
zaal terug. Zij bereikten gelukkig het sta
tionsemplacement, waar zij in een trein, die
klaar stond om naar de stad terug te rijden,
vluchtten. Ook op het station werden nog
enkele toespraken gehouden. Zoowel onder
het publiek als onder de politie zijn gewon
den gevallen, waaronder enkele zwaar gewon
den zijn.
Petersburg, 5 Juni. De stand der gewassen
in Europeesch Rusland was omstreeks half
MeiWintertarwe goed, winterrogge gering.
Zomerkoren voldoende. In de centrale gou
vernementen heerscht groot watergebrek. De
bebouwde oppervlakte ia in de centrale ray
ons van het Wolgagebied door het omploe
gen van de omgekomen winterkoren-velden
vergroot.
Marokko.
Volgens een door de Koln. Ztg. uit Fez
ontvangen telegram heeft de Sultan van
Marokko de uitnoodigingen aan de staten,
die bet verdrag van Madrid hebben ge tee
kend om in Tanger voor een conferentie bij
een te komen, ten einde de door hem zelf
in te voeren hervormingen te bespreken,
reeds verzenden. De mededeeling van den
Sultan aan den Fransóhen gezant over de
definitieve verwerping van de Fransdhe
voorstellen en de uitnoodiging tot een con
ferentie is door alle notabelen en oelama's
onderteekend. Zelden nog heeft tusschen den
Sultan, zijne ministers en het volk een zoo
danige eenstemmigheid gebeerscht. Het be
sluit van den Sultan heeft overal blijde in
stemming gevonden.
Brazilië.
Londen5 Juni. Rothschild heeft de in
schrijving opengesteld op eene leoning ten
laste van de regeering van Brazilië, groot
drie millioen p. st., rentende 5 pot. en tot
den koers van 97 pet. De inschrijvingslijst
wordt gesloten op of voor Woensdag.
De oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog zijn de volgende berichten
Hongkong, 5 Juni. De Engelsche stoomboot
Pingsney bericht, nat zij gezien heefit, dat
tweo vrijwillige kruisers vier handelsvaartui
gen hebben onderzocht op 50 mijlen tem
noordoosten van Hongkong.
Sjanghai, 5 Juni. Admiraal Urin is aan
gekomen op het Gutzlaff-eilamd, waarschijn
lijk komende van Woesoing.
De correspondent van de Daily Telegraph
te Sasebo verhaalt uitvoerig, hoe Rodjest-
wensky aan boord van de Bjedowi kwam
Den 27en kon zijn vlaggeechip zich pr.ichrig
verweren, maar den volgenden dag werd het
van de rest der vloot afgesneden en moest
't het alleen opnemen tegen het over
weldigend vuur der Japanners. De projectie
len veegden het dek schoon of er een cycloon
overheen was getrokkenhet werd duide
lijk, dat het schip aan den ondergang gewijd
was. Rodjestwensky werd daarop met aolit
officieren van zijn staf naar den torpedoja
ger Bjedowi overgebroht onder een helsch
vuur. Dit vaartuigje, nu plotseling vlagge-
sch'p geworden, zocht vruchteloos eene ope
ning tusschen de omsingelende Japansche
schepen om te ontsnappen. Toen stoomde
de Japansche torpedojager Sazanami ouder
eene hevige beschieting op de Bjedowi toe
en nam haar met ontredderd stuurtoestel
oip sleeptouw. Admiraal Rodjestwensky
werd met bloedende wonden in een kolen-
hunker gevonden door de Japanners.
De door Togo veroverde slagschepen Orel
en Imperator Nikolaj I schijnen maar we«-
nig geleden te hebben, zoo zelfs, dat zij on-
verwijlc. in dienst zullen gesteld wordeo. De
bemanningen voor de twee schepen zijn reeds
uitgekozen.
Volgens een nader bericht, is dit echter
voorbarig, althans wat de Orel betreft die
is daartoe zeker nog niet geschikt.
De oorrespondent van de Matin te Parijs
bericht, dat de officieele tegenspraak over
liet. ongeluk, dat den kruiser Gromoboi bij
Wladiwoetok is overkomen, slecbts gedeel
telijk waar is. Het sobip is wel niet gezon
ken, maar is sterk beschadigd, toen het, bij
het Leggen van een mijn, op een andere
terecht kwam. De herstellingen zullen wel
een paar weken vergen.
Over de capitulatie vaai Nebogatow wordt
aan de Corriere della Sera uit Tokio bericht
De Japanners zagen in de morgenschemering
van den 28em Mei het eskader van Neboga
tow, dat onbewegelijk midden tusschen de
riffen van het Liancourt-eiland lag. Een
schip vluchtte, en na het eerste salvo eischten
de Japanners van den vijand, dat hij zich
zou overgeven. De Russen antwoordden niet.
De Japanners stoomden naderbij, losten een
tweede salvo en herhaalden deni eisch om de
schepen over te geven. De Russen, die geen
schot geantwoord hadden, haalden de Russi
sche vlag neer en heschen de vlag van de
rijzende zon. Terwijl de commandant vzm den
kruiser Ashima zich gereed maakte naar het
Russische admiraalschip te varen, werd er
aan boord van de Orel een sloep neergela
ten, die Nebogatow met twee officieren aan
•boord van Je Ashima bracht. De Russen wa
ren in parade-uniformdoodsbleek gingen zij
op den commandant van de Ashima toe en
Nebogatow zeide„Ik kom om de overgave
van mijn eskader voor te stellen." Comman
dant Ashiro antwoordde: „Ik neem uw voor
stel aan. Het bespaart ons nutteloos bloed
vergieten en een verlies aan menschenlevens".
Do drie Russen legden hunne sabels op de
tafel neer en zeiden geen woord.
Toen de Japanners de Russische schepen
bezochten, vonden zij heit dek van de Orel
met bloed lev lekt; do meeste stukken ge
sehut waren gebarsten, de affuiiten gebroken.
De wanorde was verschrikkelijk. Uit alles
was te merken, dat de manschappen gewei
gerd hadden de bevelen van den admiraal uit
te voeren. De matrozen waren vuil en ver
waarloosd zij hadden kaootte schoenen en
kleeren. De Orel was veertigmaal getroffen,
maar zij had nog kunnen vechten. Het eska
der werd naar de haven van Maizoeroe ge
bracht. Het aan den steiger verzamelde volk
barstte, toen het de schepen zag, in een jube
lend banzai-geroep uit.
Washington, 5 Juni. Do waarnemende
staatssecretaris Taft heeft aan gouverneur
Wright te Manila geseind, dat aan die Russi
sche schepen geen termijn kan worden toege
staan om de averij te herstellen, die zij in het
gevecht hebben opgedaan. Zij kunnen dus niet
worden hersteld, tenzij ze worden geïnter
neerd tot het einde der vijandlelijkheden.
Hongkong, 6 Juni. Het Amerikaansche
transportschip „Xafiro", komende van Ma
nila, ontmoette hedenmorgen op 20 gr. 59'
N.B. en 115 gr. 23' O.L. een kruiser van de
Russisclie vrijwillige vloot, twee booten, ver
moedelijk torpedobooten, en een kruiser met
drie schoorsteenen, vergezeld van een diepge-
76 Roman van
MORITZ VON REICHENBACH.
HOOFDSTUK XXX.
Vermoeid en overspannen was de prinses
van een grooten rit door haar landgoederen
teruggekeerd en had daarop de tijdens haar
afwezigheid bezorgde brieven ingezien.
„Er is weer niets goed3 bij," zeide zij tot
tante Anna, die naast haar stoel stond, „en
de eenige opzichter, dien ik hier wel had wil
len hebben, omdat hij mij van alle kanten
als een zeer bruikbaar man was aanbevolen,
schrijft mij nu, dat hij een andere betrekking,
waarover hij vroeger al in onderhandeling
was, heeft aangenomen.
„Lieve hemel, wat is dat toch onaange
naam!" zuchtte tante Anna. ..En we hebben
hier ontegenzeggelijk een fTmken hoofdopzie
ner noodig, want je spanit je veel te veel in,
Mascha, en je zoudt er op 't laatst nog ziek
van worden!"
„O, die inspanning ia nog zoo erg niet,
maar wel, dat ik het werk. dat ik nu moet
doen, zelf niet goed begrijp!"
Met kinderlijke verbazing zag de goed
vrouw op de prinses neer.
„Maar Mascha Iedereen zegt toch, dat je
ie in al die moeilijke omstandigheden meester
lijk houdt!"
Maar de prinses schudde het hoofd en zag
mistroostig voor zich neer. „De tijd der illu
sies ia voor mij voorbij, tantetje," zeide zij.
„Maar Mascha, jo hebt tot nog toe immers
les kunnen doen, wat je wilde!"
Er kwam een bitter lachje om Mascha's
mond Zij dacht aan de Lewosky's hoe
had zij zich niet in die menschen vergist!
Zij dacht aan Nanni, met wie zij het toch
zco oprecht goed had gemeend en aan wier
vlucht zij zich nochtans schuldig gevoelde,
want zij begreep maar al te goed, hoe jaloe
zie tot die vlucht aanleiding had gegeven.
Di© jaloezie was ongegrond, maar de schijn
had Nanni misleid en de schijn was tegen de
prinses geweest. In die beide gevallen, èn
tegenover de Lewosky's, èn tegenover Nanni
had rij, de prinses, de Voorzienigheid willen
spelen, maar zij had slechts, haar eigen goe
den wil tot richtsnoer genomen zonder over
de persoonlijkheid harer beschermelingen
ooit behoorlijk te hebben nagedacht. Haar
zelfvertrouwen was diep geschokt.
Zij stond op en sloot een der brieven on
geopend in haar schrijftafel. Dio brief was
voor Nanni. Maar waar was Nanni? Wat
was er van het meisje geworden?
Daar reed een wagen het parkhek binnen
en de prinses zuchtte. Zeker weder een be
zoek van haar Poolsche buren.
Tante Anna verliet het boudoir om do
gasten te gaan ontvangen. Het rijtuig stond
stil, eenige deuren werden haastig geopend
en rassche schreden naderden het boudoir
der prinses.
Wrevelig zag rij op. Daar werden de por-
tières open geslagen. „Egbertriep de prin
ses, „en Nanni, Nann:
Ja, Nanni, daar was zij en zij kuste
lachend en weenend tegelijk de handen der
prinses en sprak allerlei verwarde, onver
staanbare woorden door elkander, die niet
temin voor de prinses de helderste taal der
wereld schenen te zijn, want rij hoorde daar
uit duidelijk, dat alle misverstand was opge
heven en dat Nanni nu haar vriendschap
voor Egbert kende en begreep.
En nu kwam Egbert aan de beurt en
schudde de hand der prinses en deelde haar
mee. waar en hoe hij Nanni gevonden had en
wilde ook vertellen van een brief, dien Nan
ni begonnen was te schrijven aan de prinses,
waarin van afstand-doen zou sprake rijn ge
weest. van afscheid van het leven en van
dergelijke tragische dingen meer, maar Nan
ni legde hem gauw haar handje op den mond
en zei, dat hij maar stil moest rijn, want dat
de twee dagen, door haar in het grensstadje
doorgebracht, hem nog eens ten goede zou
den komen, daar zij gedurende dien tijd wel
voor tien jaar verstandiger was geworden.
„Maar waar is tante Anna? Weet zij, dat
gij beiden hier rijt?" vroeg nu de prinses, en
daar begon het door elkander spreken van
Nenni en Egbert weer van voren af aan.
Natuurlijk, tante Anna had hen al gezien
eu gesproken, maar rij was nu bij „hem" ge
bleven, bij „zeker iemand," dien Egbert en
Nanni toevallig onderweg hadden aangetrof
fen e£. die, gelijk hij hun had medegedeeld,
juist op weg was om voor een jongen neef
van hem een landelijke onderneming of een
pachtgoed in Polen te zoeken. Egbert had
hem toen van zijn kant attent gemaakt op
Chiopodwicko, dat de prinses zeker toch
maar het liefst weer wilde verpachten en
daarnaar had „hij" dadelijk ooren gehad en
zijn wensch te kennen gegeven om het land
goed hoe eer hoe liever te bezichtigen en
toen was hij met hen, met Egbert en Nanni
mee gekomen en hij praatte nu met tante
Anna en hij heette ja, nu moest de prin
ses zelf maar eens raden, hoe hij heette en
wie hij was, vond Egbert.
De prinses zag hem verwonderd aan en
schudde het hoofd, en Egbert noemde den
naam, en tegelijk trad met tante Anna do
genoemde het vertrek binnen Kurt Mel
low
HOOFDSTUK XXXI.
De prinses was niet in onmacht gevallen
van verrassing en evenmin: was rij graaf
Kuit in de armen gevlogen. Wel een weinig
bleek was zij geweest, toen zij den geenszins
verwachten gast begroette en ook de stem
van den graaf had niet zoo vast en zeker als
gewoonlijk geklonken, toen hij van rijn ont
moeting met Egbert en Nanni sprak en van
de pachtgoederen, die hij wilde bezichtigen.
Met een vroolijk gelaat had tante Anna er
bij gestaan en zelfs het zuchten geheel eu al
veigeten. Maar langzamerhand had rij be
grepen, dat cr een logeerkamer voor den
graaf in orde moest worden gebracht en
langzamerhand ook hadden de anderen een
meer rustigen conversatie-toon gevonden.
Een vreemd gevoel was 't> dat Mascha thans
bezielde. Het was haar, alsof alle zorgen
voor de toekomst op eens van hare schouders
waret. afgewenteld en alsof de dingen uit het
verleden uit haar horinnoring waren wegge
vaagd. Al haar denkon en gevoelen, haar ge-
heele „zijn" behoorde slechts aan het heden
op het heden waren al haar gewaarwordin
gen geconcentreerd. Met bijna angstvallige
nauwgezetheid lette zij op elke beweging van
graaf Kurt, luisterde zij naar elk1 woord van
hem, en rij zelve 9prak en bewoog zich daar
bij niet naar eigen, zelf bewusten wil, maar
als gedreven door een andere macht, die
buiten haar stond. Had men haar gevraagd,
wat zij eigenlijk wilde, rij zou het niet ge
weten hebben zij voelde slechts, dat alles
zij:i moest zooals 't zich nu aan haar voor
deed, en dat het zóó goed was.
Des middags deed Mascha met graaf Kurt
eon rijtoer, om hem alles, wat tot haar lan
delijke bezittingen behoorde, te laten zien en
las Nanni den brief, dio voor haar was be
zorgd en dien de prinses haar had gegeven,
alvorens uit te gaan, hoewel haar zulks bijna
door het hoofd was gegaan.
Onder het rijden spraken rij uitsluitend
over practische dingen en oeconomische aan
gelegenheden, en het deed Mascha zoo goed,
Kunt Mcllow's bedaard eu verstandig oordeel
te hooren, dat zij hem telkens weer iets had
te vragen, op 't laatst nrschieu alleen om
naar zijn stem te kunnen luisteren, ci> toen rij
terugkeerden, wist Kurt Mellow eigeulijk niet
recht, wat hij had gezien en de prinses had
evenmin met zekerheid kunnen zeggen, wat
zij hem had laten zien, maar d*t nam niet
weg, dat beiden zeer tevreden van hun rit
terug keerden.
Wordt vervolgd.