BB\ 334. Dinsdag 6 juni 1905. BUITENLAND. FEUILLETON. EEN PRINSES. 3de Jaargang* AMERSFOORTSGH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25. Idem franco per post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 'a morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKH OFF C<>. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIEN f 0.75. - 0.15. Van 15 regels Elke regel meer Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement Eena circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht De Koning van Spanje op reia. Koning Alfonso XK, die bij zijne komst in de hoofdstad van Frankrijk tamelijk on verschillig was ontvangen, heeft in de., nacht van Zondag op Maandag Parijs verlaten als de verklaarde lieveling van de geheel-s bevol king. De jeugd van den aanzienlijken bezoe ker had reeds bij het eerste gezicht allo ge voelige gemoederen, dus inzonderheid de vrouwelijke helft van het volk, voor hem in genomen. De gunstige indruk was versterkt, toen de Koning het bloemenmeisje, dat hem den ruiker van de „dames de la halle" aan bood, tweemal galant kuste, wat :.-i juist geen offer was, want het meisje zag er aIer liefst uit. En nadat hij als door een wonder den dood door de hand van een uit het eigen land overgekomen moordenaar wac ontgaan, heeft men door de huldigingen, die hem ■werden gebracht, als 't ware de huid wil len goedmaken van den ellendeling, die Parijs had uitgekozen om een Koning van Spanje naar het leven te staan. De bom van de rue do Rivoli heeft Koning Alfonso lus niet ge schaad. Zij heeft hem de gelegenheid ver schaft zich van eene betere zijde te doen kennen dan het geval zou zijn geweest, wanneer het bezoek volgens het geweno programma verloopen was. Zijne houding terstond na den aanslag getuig de van grooten moed en tegenwoordigheid vageest. En daarna heeft hij getoond ook eene groote mate van tact te bezitten. In et i dronk, dien hij in het Elysée op zijn gast heer uitbracht, heeft hij gezegd: „Ik mag niet vergeten, mijnheer de president, dat wiji te zamen ontsnapt zijn aan het gevaar, dat in onze dagen het leven van alle staats hoofden bedreigt, en dat wij te midden van uwe dappere kurassiers onzen vuurdoop ont vangen hebben." Kiescher kon dit onaange name incident moeielijk worden aangeroerd. Deze bom heeft de harten in zijn eigen land dichter tot hem gebracht en ze voor hem geopend in Frankrijk, waar men te meer medegevoel heeft voor het gevaar, dat zijn leven heeft bedreigd, omdat als de bom doel getroffen had, president Louibet ze'f mede daarvan het slachtoffer geworden zou zijn. Ter herinnering aan dit dubbele gevaar, dat gelukkig is afgewend, heeft bij de voorstel ling in het Theatre Frangais, die door den Koning en den president gezamenlii': werd bijgewoond, Mounet-Sully een dichterlijken huldegroet gebracht, die luidde: Dans le peril, l'honneur unit deux destinées, Et 1'Espagne et la France out eu le même coeur. En souvenir de toi, grand Cid, o fier vain- queur Ce cri du vieux Paris franchit les Pyrenees „La valeur n'attend pas le nombre des années." Van zijn verblijf in Frankrijk neemt Al fonso xm dus, naast den tragischen indruk, dat het Spanjaarden waren, die hein op vreemden bodeim naar het leven trachtten te staan, toch ook eene herinnering van groote hartelijkheid me" Nu is hij de gust van En geland; gisteren avond is inj te Londen aan gekomen. Daar zal men zich waarschijnlijk minder om zijne persoonlijke veiligheid be angst behoeven te maken, en dus meer zijne aandacht kunnen wijden aan de bijoogmerken die achter dit koninklijke bezoek vror/lon ge zocht. De vraag of van het plan om een huwe lijk tot stand te brengen tusschen den zoning van Spanje en eene dochter van het Engelsche Koningshuis nu voor goed is afgezien, is nog lang niet van de baan. Hoe de ultra-katho lieke kringen in Spanje o-er dat plan denken, blijkt uit eenige mededeelingen, (:.e de cor respondent van de Frankf. Ztg. te Madrid drarover doet. Hij zegt daarvan, dat de stnju van kardinaal Casanas tegen de Anglikaan- sclie kapel te Baroelona, en de publicatie van den door den Koning naar aanleiding daarvan geschreven brief, blijkbaar was ingegeven door den wensch om het denkbeeld, dat eene En gelsche prinses op den Spaanschen troon zou worden verheven, den bodem in te slaan. Over di n brief weet hij mede te deelen, dat de Koning hem slechts onderteekende, de minis ters hem niet lazen eneen secretaris hem geschreven heeft. Verder geeft hij èene kleine bloemlezing, hoe er in de ultramontansche en carlistische pers over het plan ge6chreven werd. El Siglo Futuro verklaarde het plan voor het werk der vrijmetselaars. De Spaansche, Engelsche en Fransche loges zouden het met gejuich begroeten. „Is dit plan in een vau de loges ontstaan? Het doet er niet toe. Het ver spreidde zich van de eene loge naar de andere, van het eene Grootoosten, den eeneQ groot meester naar den ander, en overal scheen het voortreffelijk Een ander blad klaagt„Spanje o- den weg van de emancipatie te leiden, dat is het stre ven van allen, die het huwelijksplan begun stigen. Het zal wel waar zijn, dat de prinses vooraf zich tot het katholicisme zal bekeeren. De Spaansche troon is, ondanks het ver val van het land, eene mis waard. Maar al hoort ook de prinses eene mis, zij zal ons toch niet van den invloed en de gevolgen bevrij den." Het carlistische orgaan, de Correo Espanol, voorspelt, dat het niet tot eene ge loofsverandering komen zal. „De prinses zal ook verder protestant blijven, en zulks te meer, omdat hare kinderen in het katholieke geloof moeten worden opgevoed." Men kan uit deze ontboezemingen althans dit afleiden, dat het denkbeeld van eene der gelijke echtverbintenis voor dio kringen in Spanje, die tot de toongevenden behooren, iets zeer afsclirikkends heeft. Datzelfde is trouwens ook het geval met de protestantsche kringen in Engeland, zoodat men hier weder de oude ervaring bevestigd vindt, dat „les extremes se tonchent." Frankrijk. Parijs, 5 Juni. De president der Kamer Doumer, zeide lieden dat de Kamer haar af keuring voegt bii die der regeering tegen de misdadige I-s, die maar Parijs het tooneel van hunne treurige werkzaamheden hebbent over gebracht. Doumer voegde er bij, dat de Koning bom opgedragen had de Kamer zijn dank over te brengen. Cherbourg, 5 Juni. De Koning van Spanje is aan boord van de „Victoria «.nd Albert" naar Engeland vertrokken. Engeland. Portsmouth, 5 Juni. Het koninklijke jacht „Victoria and Albert" met den Koning van Spanje aan boord, kwam to 2 uur iu min. hier aan, ontvangen met een koninklijk saluut. De Prins van "Wales ging aan boord en werd bij de valreep door J'.oning Alforsus on- r het gedonder der kanonnen ontvangen. De Prins eu de Koning begroetten elkaar hartelijk. Londen, 5 Juni. Koning Alfonso kwam om half viif namiddags hier aan. Het blijft hier regenen. Ondanks den regen stond een groote me nigte aan weerszijden van den weg naar het pale's geschaard. Koning Eduard verwelkom de den Kon;ng van Spanje aan het station harte!ijk. Buitengewone voorzorgsmaatregelen rijm genomen om de veiligheid van Koning Alfonso te verzekeren slechts zeer wei'ige toeschouwers waren tot het station toegelaten. Londen, 6 Juni. Eene langdurige discussie is in het Hoogerhu:s gevoerd over de f;scale quaestie. De minister van buitemlandsche za ken lord Lansdowne verklaarde dat de regee ring, wanneer zij na de algemeene verkiezin gen aan het bewind bleef, een speciale ver gadering van vertegenwoordigers van de kolo niën en andere deelem van het rijk zou bijeen roepen om te beraadslagen over het vraag stuk van de koloniale preferentie. De regeering wenscht© in haar programma voorop te stellenten eerste fiscale repre saille-maatregelen, en ten tweede het bijeen roepen van eene conferentie tot bespreking van voorkeurtarieven voor de koloniën. Rusland. Petersburg, 5 Juni. D© minister van bin- nenlandsche zaken Boelygin en de stadhou der in het verre Oosten Alexejew, hebben bun ontslag gevraagd, dat editor niet is aan genomen. Petersburg, G Juni. (Petersburgsch tele- graafagentschap). Eene officieele kenj sgeving deelt mede, dat. het plan van de minister van binnenlandsche zaken betreffende de bij- eenroeping van eene volksvertegenwoordiging, gisteren bij den ministerraad is ingediend, die het onverwijld zal onderzoeken. De Köln. Ztg. verneemt uit Petersburg, dat het onderzoek van het door minister Boe lygin opgestelde wetsontwerp tot bijeenroe ping van volksvertegenwoordigers, uiterlijk den 17. dezer in den ministerraad zal zijn ten einde gebracht. Wanneer het voorloopdge ontwerp de toestemming verkrijgt van den ministerraad, zal Boelygin met ide samenstel ling van eene definitieve regeling belast wor den. De bijeenroeping zal dan uiterlijk den 2. Augustus geselleden. De Semski Sobor zal in Moskou bijeenkomen en 700 vertegenwoor digers tellen van den adel, de zemstwo's, de steden, de boeren, de geestelijkheid, den advo- catenstand, enz. Petersburg5 Juni. In de concertzaal te Pawlowsk, waar in verband met een de monstratie ten aanzien van de nederlaag in de straat van Korea, vijfduizend menschen bijeen waren, verlangde het publiek, dat een treurmarsch gespeeld zou worden. Er wer den toespraken gehouden. De vroegere bur gemeester van Bakoe Novikow, sprak over de noodzakelijkheid dat de oorlog beëindigd zou worden. De in de zaal binnendringende politic wilde Novikow gevangen nemen. Daarbij werd men handgemeen en de politie trok de sabels. Het publiek verdedigde zich met stok keu en stoelen. Een kwartierlang hcerschte in de zaal een woest kabaal. Ten slotte werd het publiek :n den tuin gedrongen, waar een afdeeüng van het scherpschuttersbataljon was opgesteld. Vol schrik drongen de menschen naar de zaal terug. Zij bereikten gelukkig het sta tionsemplacement, waar zij in een trein, die klaar stond om naar de stad terug te rijden, vluchtten. Ook op het station werden nog enkele toespraken gehouden. Zoowel onder het publiek als onder de politie zijn gewon den gevallen, waaronder enkele zwaar gewon den zijn. Petersburg, 5 Juni. De stand der gewassen in Europeesch Rusland was omstreeks half MeiWintertarwe goed, winterrogge gering. Zomerkoren voldoende. In de centrale gou vernementen heerscht groot watergebrek. De bebouwde oppervlakte ia in de centrale ray ons van het Wolgagebied door het omploe gen van de omgekomen winterkoren-velden vergroot. Marokko. Volgens een door de Koln. Ztg. uit Fez ontvangen telegram heeft de Sultan van Marokko de uitnoodigingen aan de staten, die bet verdrag van Madrid hebben ge tee kend om in Tanger voor een conferentie bij een te komen, ten einde de door hem zelf in te voeren hervormingen te bespreken, reeds verzenden. De mededeeling van den Sultan aan den Fransóhen gezant over de definitieve verwerping van de Fransdhe voorstellen en de uitnoodiging tot een con ferentie is door alle notabelen en oelama's onderteekend. Zelden nog heeft tusschen den Sultan, zijne ministers en het volk een zoo danige eenstemmigheid gebeerscht. Het be sluit van den Sultan heeft overal blijde in stemming gevonden. Brazilië. Londen5 Juni. Rothschild heeft de in schrijving opengesteld op eene leoning ten laste van de regeering van Brazilië, groot drie millioen p. st., rentende 5 pot. en tot den koers van 97 pet. De inschrijvingslijst wordt gesloten op of voor Woensdag. De oorlog in Oost-Azië. Van den oorlog zijn de volgende berichten Hongkong, 5 Juni. De Engelsche stoomboot Pingsney bericht, nat zij gezien heefit, dat tweo vrijwillige kruisers vier handelsvaartui gen hebben onderzocht op 50 mijlen tem noordoosten van Hongkong. Sjanghai, 5 Juni. Admiraal Urin is aan gekomen op het Gutzlaff-eilamd, waarschijn lijk komende van Woesoing. De correspondent van de Daily Telegraph te Sasebo verhaalt uitvoerig, hoe Rodjest- wensky aan boord van de Bjedowi kwam Den 27en kon zijn vlaggeechip zich pr.ichrig verweren, maar den volgenden dag werd het van de rest der vloot afgesneden en moest 't het alleen opnemen tegen het over weldigend vuur der Japanners. De projectie len veegden het dek schoon of er een cycloon overheen was getrokkenhet werd duide lijk, dat het schip aan den ondergang gewijd was. Rodjestwensky werd daarop met aolit officieren van zijn staf naar den torpedoja ger Bjedowi overgebroht onder een helsch vuur. Dit vaartuigje, nu plotseling vlagge- sch'p geworden, zocht vruchteloos eene ope ning tusschen de omsingelende Japansche schepen om te ontsnappen. Toen stoomde de Japansche torpedojager Sazanami ouder eene hevige beschieting op de Bjedowi toe en nam haar met ontredderd stuurtoestel oip sleeptouw. Admiraal Rodjestwensky werd met bloedende wonden in een kolen- hunker gevonden door de Japanners. De door Togo veroverde slagschepen Orel en Imperator Nikolaj I schijnen maar we«- nig geleden te hebben, zoo zelfs, dat zij on- verwijlc. in dienst zullen gesteld wordeo. De bemanningen voor de twee schepen zijn reeds uitgekozen. Volgens een nader bericht, is dit echter voorbarig, althans wat de Orel betreft die is daartoe zeker nog niet geschikt. De oorrespondent van de Matin te Parijs bericht, dat de officieele tegenspraak over liet. ongeluk, dat den kruiser Gromoboi bij Wladiwoetok is overkomen, slecbts gedeel telijk waar is. Het sobip is wel niet gezon ken, maar is sterk beschadigd, toen het, bij het Leggen van een mijn, op een andere terecht kwam. De herstellingen zullen wel een paar weken vergen. Over de capitulatie vaai Nebogatow wordt aan de Corriere della Sera uit Tokio bericht De Japanners zagen in de morgenschemering van den 28em Mei het eskader van Neboga tow, dat onbewegelijk midden tusschen de riffen van het Liancourt-eiland lag. Een schip vluchtte, en na het eerste salvo eischten de Japanners van den vijand, dat hij zich zou overgeven. De Russen antwoordden niet. De Japanners stoomden naderbij, losten een tweede salvo en herhaalden deni eisch om de schepen over te geven. De Russen, die geen schot geantwoord hadden, haalden de Russi sche vlag neer en heschen de vlag van de rijzende zon. Terwijl de commandant vzm den kruiser Ashima zich gereed maakte naar het Russische admiraalschip te varen, werd er aan boord van de Orel een sloep neergela ten, die Nebogatow met twee officieren aan •boord van Je Ashima bracht. De Russen wa ren in parade-uniformdoodsbleek gingen zij op den commandant van de Ashima toe en Nebogatow zeide„Ik kom om de overgave van mijn eskader voor te stellen." Comman dant Ashiro antwoordde: „Ik neem uw voor stel aan. Het bespaart ons nutteloos bloed vergieten en een verlies aan menschenlevens". Do drie Russen legden hunne sabels op de tafel neer en zeiden geen woord. Toen de Japanners de Russische schepen bezochten, vonden zij heit dek van de Orel met bloed lev lekt; do meeste stukken ge sehut waren gebarsten, de affuiiten gebroken. De wanorde was verschrikkelijk. Uit alles was te merken, dat de manschappen gewei gerd hadden de bevelen van den admiraal uit te voeren. De matrozen waren vuil en ver waarloosd zij hadden kaootte schoenen en kleeren. De Orel was veertigmaal getroffen, maar zij had nog kunnen vechten. Het eska der werd naar de haven van Maizoeroe ge bracht. Het aan den steiger verzamelde volk barstte, toen het de schepen zag, in een jube lend banzai-geroep uit. Washington, 5 Juni. Do waarnemende staatssecretaris Taft heeft aan gouverneur Wright te Manila geseind, dat aan die Russi sche schepen geen termijn kan worden toege staan om de averij te herstellen, die zij in het gevecht hebben opgedaan. Zij kunnen dus niet worden hersteld, tenzij ze worden geïnter neerd tot het einde der vijandlelijkheden. Hongkong, 6 Juni. Het Amerikaansche transportschip „Xafiro", komende van Ma nila, ontmoette hedenmorgen op 20 gr. 59' N.B. en 115 gr. 23' O.L. een kruiser van de Russisclie vrijwillige vloot, twee booten, ver moedelijk torpedobooten, en een kruiser met drie schoorsteenen, vergezeld van een diepge- 76 Roman van MORITZ VON REICHENBACH. HOOFDSTUK XXX. Vermoeid en overspannen was de prinses van een grooten rit door haar landgoederen teruggekeerd en had daarop de tijdens haar afwezigheid bezorgde brieven ingezien. „Er is weer niets goed3 bij," zeide zij tot tante Anna, die naast haar stoel stond, „en de eenige opzichter, dien ik hier wel had wil len hebben, omdat hij mij van alle kanten als een zeer bruikbaar man was aanbevolen, schrijft mij nu, dat hij een andere betrekking, waarover hij vroeger al in onderhandeling was, heeft aangenomen. „Lieve hemel, wat is dat toch onaange naam!" zuchtte tante Anna. ..En we hebben hier ontegenzeggelijk een fTmken hoofdopzie ner noodig, want je spanit je veel te veel in, Mascha, en je zoudt er op 't laatst nog ziek van worden!" „O, die inspanning ia nog zoo erg niet, maar wel, dat ik het werk. dat ik nu moet doen, zelf niet goed begrijp!" Met kinderlijke verbazing zag de goed vrouw op de prinses neer. „Maar Mascha Iedereen zegt toch, dat je ie in al die moeilijke omstandigheden meester lijk houdt!" Maar de prinses schudde het hoofd en zag mistroostig voor zich neer. „De tijd der illu sies ia voor mij voorbij, tantetje," zeide zij. „Maar Mascha, jo hebt tot nog toe immers les kunnen doen, wat je wilde!" Er kwam een bitter lachje om Mascha's mond Zij dacht aan de Lewosky's hoe had zij zich niet in die menschen vergist! Zij dacht aan Nanni, met wie zij het toch zco oprecht goed had gemeend en aan wier vlucht zij zich nochtans schuldig gevoelde, want zij begreep maar al te goed, hoe jaloe zie tot die vlucht aanleiding had gegeven. Di© jaloezie was ongegrond, maar de schijn had Nanni misleid en de schijn was tegen de prinses geweest. In die beide gevallen, èn tegenover de Lewosky's, èn tegenover Nanni had rij, de prinses, de Voorzienigheid willen spelen, maar zij had slechts, haar eigen goe den wil tot richtsnoer genomen zonder over de persoonlijkheid harer beschermelingen ooit behoorlijk te hebben nagedacht. Haar zelfvertrouwen was diep geschokt. Zij stond op en sloot een der brieven on geopend in haar schrijftafel. Dio brief was voor Nanni. Maar waar was Nanni? Wat was er van het meisje geworden? Daar reed een wagen het parkhek binnen en de prinses zuchtte. Zeker weder een be zoek van haar Poolsche buren. Tante Anna verliet het boudoir om do gasten te gaan ontvangen. Het rijtuig stond stil, eenige deuren werden haastig geopend en rassche schreden naderden het boudoir der prinses. Wrevelig zag rij op. Daar werden de por- tières open geslagen. „Egbertriep de prin ses, „en Nanni, Nann: Ja, Nanni, daar was zij en zij kuste lachend en weenend tegelijk de handen der prinses en sprak allerlei verwarde, onver staanbare woorden door elkander, die niet temin voor de prinses de helderste taal der wereld schenen te zijn, want rij hoorde daar uit duidelijk, dat alle misverstand was opge heven en dat Nanni nu haar vriendschap voor Egbert kende en begreep. En nu kwam Egbert aan de beurt en schudde de hand der prinses en deelde haar mee. waar en hoe hij Nanni gevonden had en wilde ook vertellen van een brief, dien Nan ni begonnen was te schrijven aan de prinses, waarin van afstand-doen zou sprake rijn ge weest. van afscheid van het leven en van dergelijke tragische dingen meer, maar Nan ni legde hem gauw haar handje op den mond en zei, dat hij maar stil moest rijn, want dat de twee dagen, door haar in het grensstadje doorgebracht, hem nog eens ten goede zou den komen, daar zij gedurende dien tijd wel voor tien jaar verstandiger was geworden. „Maar waar is tante Anna? Weet zij, dat gij beiden hier rijt?" vroeg nu de prinses, en daar begon het door elkander spreken van Nenni en Egbert weer van voren af aan. Natuurlijk, tante Anna had hen al gezien eu gesproken, maar rij was nu bij „hem" ge bleven, bij „zeker iemand," dien Egbert en Nanni toevallig onderweg hadden aangetrof fen e£. die, gelijk hij hun had medegedeeld, juist op weg was om voor een jongen neef van hem een landelijke onderneming of een pachtgoed in Polen te zoeken. Egbert had hem toen van zijn kant attent gemaakt op Chiopodwicko, dat de prinses zeker toch maar het liefst weer wilde verpachten en daarnaar had „hij" dadelijk ooren gehad en zijn wensch te kennen gegeven om het land goed hoe eer hoe liever te bezichtigen en toen was hij met hen, met Egbert en Nanni mee gekomen en hij praatte nu met tante Anna en hij heette ja, nu moest de prin ses zelf maar eens raden, hoe hij heette en wie hij was, vond Egbert. De prinses zag hem verwonderd aan en schudde het hoofd, en Egbert noemde den naam, en tegelijk trad met tante Anna do genoemde het vertrek binnen Kurt Mel low HOOFDSTUK XXXI. De prinses was niet in onmacht gevallen van verrassing en evenmin: was rij graaf Kuit in de armen gevlogen. Wel een weinig bleek was zij geweest, toen zij den geenszins verwachten gast begroette en ook de stem van den graaf had niet zoo vast en zeker als gewoonlijk geklonken, toen hij van rijn ont moeting met Egbert en Nanni sprak en van de pachtgoederen, die hij wilde bezichtigen. Met een vroolijk gelaat had tante Anna er bij gestaan en zelfs het zuchten geheel eu al veigeten. Maar langzamerhand had rij be grepen, dat cr een logeerkamer voor den graaf in orde moest worden gebracht en langzamerhand ook hadden de anderen een meer rustigen conversatie-toon gevonden. Een vreemd gevoel was 't> dat Mascha thans bezielde. Het was haar, alsof alle zorgen voor de toekomst op eens van hare schouders waret. afgewenteld en alsof de dingen uit het verleden uit haar horinnoring waren wegge vaagd. Al haar denkon en gevoelen, haar ge- heele „zijn" behoorde slechts aan het heden op het heden waren al haar gewaarwordin gen geconcentreerd. Met bijna angstvallige nauwgezetheid lette zij op elke beweging van graaf Kurt, luisterde zij naar elk1 woord van hem, en rij zelve 9prak en bewoog zich daar bij niet naar eigen, zelf bewusten wil, maar als gedreven door een andere macht, die buiten haar stond. Had men haar gevraagd, wat zij eigenlijk wilde, rij zou het niet ge weten hebben zij voelde slechts, dat alles zij:i moest zooals 't zich nu aan haar voor deed, en dat het zóó goed was. Des middags deed Mascha met graaf Kurt eon rijtoer, om hem alles, wat tot haar lan delijke bezittingen behoorde, te laten zien en las Nanni den brief, dio voor haar was be zorgd en dien de prinses haar had gegeven, alvorens uit te gaan, hoewel haar zulks bijna door het hoofd was gegaan. Onder het rijden spraken rij uitsluitend over practische dingen en oeconomische aan gelegenheden, en het deed Mascha zoo goed, Kunt Mcllow's bedaard eu verstandig oordeel te hooren, dat zij hem telkens weer iets had te vragen, op 't laatst nrschieu alleen om naar zijn stem te kunnen luisteren, ci> toen rij terugkeerden, wist Kurt Mellow eigeulijk niet recht, wat hij had gezien en de prinses had evenmin met zekerheid kunnen zeggen, wat zij hem had laten zien, maar d*t nam niet weg, dat beiden zeer tevreden van hun rit terug keerden. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1