Zaterdag 10 Juni 1905. BUITENLAND. FEUILLETON. EEM FftlESSES. A". 33§. Eerste Blad. 3"* Jnargniig. UERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Amersfoort f 1.25. Idem franco per post- 1.75. Afzonderlijke nnmmers0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF 6 Co. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN Van 1—5 regelsf 0.75. Elke regel meer- 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement Een» circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Aan hendie met I Juli a. s. op dit blad inteekenen, worden de nummers die ge durende de maand Juni nog zullen verschijnenKOSTE LOOS toegezonden. Politiek Overzicht De Wlarokko-kwestie. Met het aftreden van Delcassé als minister van buitenlandsche zaken in Frankrijk, kan de acute phase van de Marokko-kwestie als gesloten beschouwd worden. Met alle waar deering van Delcassé's verdiensten in de vroegere jaren van zijn regeeringstijd, is toch het bericht van zijn heengaan met een ge voel van verlichting ontvangen. Dit gevoel komt uit i de beschouwingen, die de Fran- sche pers aan zijn heengaan heeft gewijd. De Temps troost zich er mee, dat de Franeché politiek van de penetration paci- fique" in Marokko eigenlijk geen nelerlaag heeft geleden, maar veeleer een succes heeft behaald, omdat het besluit van den sultan tot verzending van uitnoodigingen voor eene conferentie de onvermijdelijke noodzakelijk heid van hervormingen heeft toegegeven en daarmee dus ook de juistheid van het uit gangspunt der Fransche politiek heeft er kend:; alleen moet men nu, om de zaak ver der te brengen, eene andere, betere methode aanwenden, dan de heer Delcassé heeft ge daan. Voor andere bladen is de algemeene politiek van meer gewicht dan Marokko, en zij drukken onverholen, hunne vreugde er over uit, dat de val van Delcassé de span ning, die tusschen Duitschland en Frankrijk was ontstaan, heeft uitgewischt. Soms vindt men zinspelingen, dat deze spanning veel scherper geweest is, dan men in het groote publiek heeft vermoedde bewijzen, die daarvoor worden opgegeven, blijken echter, als men ze nader bekijkt, verzonnen 0f al thans zeer overdreven te zijn. Slechts weinige bladen houden er aan vast, dat Delcassé is opgeofferd aan den wil van den Duitschen Keizer de meesten doen uitdrukkelijk uit komen, dat hij als minister ten gevolge van zijne eigen fouten gevallen is. Jaurès betoogt in de Humanité, dat men Delcassé heeft be streden, omdat en sedert men merkte, dat hij uit do Fransch-Engelsche verstandhouding een wapen tegen Duitschland wilde smeden; thans, nu door zijne verwijdering het gevaar is weggenomen, zal de verstandhouding aan haar oorspronkelijk vredesdoel teruggegeven ■worden en daarvoor uitsluitend dienstig kun nen zijn. De Köln. Ztg. levert een betoog,, dat de Marokkaansche zaak wel de objectieve aan leiding tot den val van Delcassé <s geweest, maar de oorzaak van zijn optreden toch hier in is te zoeken, dat zoowel de Fransche regee ring als de geheele Fransche pers de houding van Delcassé in deze vraag beslist afkeurden. Deze eenstemmige opzegging van de politiek van Delcassé opent voor de toekomst de beste vooruitzichten. In de Engelsche pers wordt over Delcassé's aftreden algemeen leedwezen uitgedrukt maar men weet zich in het voldongen feit te schikken. Sommige organen raden den minis ter-president Rouvier, die nu tijdelijk als mi nister vaia buitenlandsche zaken in Frank rijk is opgetreden en veel kans heeft voor goed de titularis van deze portefeuille te worden, zich rechtstreeks met Duitschland te verstaan. Wanneer aan dien raad gevolg wordt ge geven, dan zal men eerlang de conferentie te Tanger wel zien bijeenkomen, waartoe de sultan van Marokko de uitnoodigingen heeft verzonden. Men mag zeker aannemen, dat de bewindsman, die de nieuwe verantwoordelijke leider is van de Fransche buitenlandsche po litiek, het als zijne eerste taak zal beschou wen positie te nemen tegenover dit conferen tieplan. Uit de diplomatieke kringen te Wec- nen wordt aan de Neue Freie Presse medege deeld, dat de conferentie waarschijnlijk eene zal zijn van de in Tanger geaccrediteerde diplomatieke vertegenwoordigers, op de wijze van de gezanten-conferentie, die in 1896 in Konstantinopel gehouden werd tot bij legging van de toenmalige woelingen in het Turksche rijik. Alle staten, die in 1881 vertegenwoor digd waren op de conferentie te Madrid, zul- lc i waarschijn lijk aan de conferentie deel nemen. Het conferentieplan ligt s;nts lang in de lucht. Eerst had^het den schijn, alsof een bij de moeielijkheden in Marokko minder betrokken staat, b.v. Italië, het initiatief zou nemen tot het plan van de conferentie. Geen staat meende echter op zich te moeten nemen iets te berde te brengen, wat den vereenigden tegenzin van Frankrijk e:i Engeland tegelijk tegen zich zou hebben. Maar tegen den vorm van eene door den sultan zelf gewe .schte conferentie, die in Tanger zal plaats hebben, kan geen overwegend bezwaar gemaakt wor den. De conferentie zal ongetwijfeld vooral dat punt van de Fransch-Engelsche over eenkomst moeten ter zijde stellen, waardoor de handelsvrijheid in Marokko tot dertig jaren wordt beperkt. Maar het laat zich aan zien, dat ook andere punten d<oor de confe rentie geregeld zullen moeten worden - Duitschland. Döbberitz, 9 Juni. Aan het déjeun r, dat in het officienr-kasino werd gehouden aan het. slot van een groote oefening der cavalerie, bracht de Keizer een dronk uit op de aan' wezige gasten der vreemde legers. De Fransche generaal Lacroix betuigde in korte woorden daarvoor zijn dank en dronk op het welzijn van den Keizer, de Keizerin, de keizerlijke familie en op de troepen, welke door de aanwezige Duitsche officieren ver tegenwoordigd waren. In de diplomatieke kringen te Berlijn wordt verhaald, dat Koning Oskar van Zwe den den Duitschen Keizer door den kroon prins, dio de bruiloft van den Pruisisdhen kroonprins heeft meegemaakt, den wensch heeft laten uitdrukken, dat Keizer Wilhelm met het oog op den gespannen toestand tus schen de bedde Skandinawische rijiken, dit jaar zal afzien van het ondernemen van eene reis langs de kust van Noorwegen. Men zegt verder, dat Keizer Wilhelm, gezind is met dezen wensch rekening te houden en daarom zifne zomerreis van dit jaar zal beperken tot een tocht in de Oostzee. Vorat Leopold van Hohenaollern, wiens dood wij gisteren berichtten, was het hoofd van de vorstelijke li in van het hui9 Hohen aollern, die niet regeert en katholiek is. In 1870 speelde hij eene politieke rol; zijne can- didatuur voor de koningskroon van Spanje, die door hem niet begeerd werd, verschafte aan Frankrijk het voorwendsel om den oorlog met Duitschland te ondernemen, die met ge lijke lichtvaardigheid werd begonnen aJs in hot vorige jaar de oorlog van Rusland tegen Japan. Vorst Leopold was den 22en September 1835 te Sigmaringen geboren. Berlijn, 9 Juni. De Voss. Zeit. bericht: Heden is te Berlijn eene conferentie gehou den van vijf scheepvaartmaatschappijen, de HamburgAmerika-lijn, de Noord duitsche Lloyd, de HollandAmerika-lijn, de P.ed- Star-lijn en de Compagnie Transatlantique. De Cunard-lijn was niet vertegenwoordigd. Het is slechts een gewone stoomvaartconfe rentie. In de vrachttarieven is geen verande ring gebracht. Frankrijk. Do correspondent van de Frankf. Ztg. te Parijs heeft van eene met dem minister-presi dent Rouvier in nauwe voeling staande zijde de verklaring ontvangen, dat de heer Rouvier nog altijd aarzelt of hij het ministerie van financiën zal laten varen, om duurzaam het ministerie van buiten landsehe zaken te be houden. Echter is het waarschijnlijk, dat hij tot het laatste besluit en het beheer van de financiën overlaat aan een ander, wanit talrijke senatoren en afgevaardigden van alle partijen hebben bij hem er op aangedrongen, dat hij het bestuur van de buitenlandsche zaken zon bliiven voeren, omdat iedereen ver trouwen in hem stelt, hetgeen noodig is om den tegenwoordigen toestand te liquideeren. De Duitsche gezantschapsraad von Flotow heeft int de eerste ontmoeting, die hij met Rouvier als waarnemend minister van buiten landsche zaken heeft gehad, met hem gespro ken over de Marokkaansche kwestie. Volgens een berichtgever, heeft hij eene nota overhan digd, waarin de Duitsche regeering hare stel ling tegenover het verlangen van den sultan naar eene internationale conferentie preci seert-. Aan een medewerker van de Temps ver klaarde de heer von Flotow. dat hij, zonder in eene uitvoerige behandeling van de zaak te treden, de verzekering heeft gebracht, dat zijne regeering geneigd was de zaak in ver- zoenlijken zin te onderzoeken. De aan beide zijden bestaande neigingen laten toe een gun stig resultaat te voorspellen. Zweden en Noorwegen. Christiania9 Juni. De Aftenposten be richt De gezant te Madrid, baron Wedel- Jarlsberg, een geboren Noorweger, heeft naar aanleiding van de ontbinding der unie ter stond zijn ontslag verzocht als Zweedsch ge zant hij vertrekt nog heden naar Christiania. Naar verluidt, zullen de eveneens in Noorwe gen geboren gezanten te Kopenhagen, Rome en Washington dit voorbeeld volgen. Stockholm9 Juni. In de zitting van don Staatsraad, die heden onder voorzitterschap van den Koning en in tegenwoordigheid van den kroonprins gehouden werd. is besloten den Rijksdag den 2Oen dezer bijeen te roepen. De ontslagaanvragen van de gezanten te Kopenhagen, Rome en Madrid, allen geboren Noren, zijn aangenomen. Christiania, 9 Juni. De Unie-vlag werd heden op de vesting Akershus met groote plechtigheid verwisseld met de driekleurige vlag van Noorwegen. Op het feestplein wa ren ongeveer 30.000 mcnschen bijeengeko men en het garnizoen was in ordie van pa rade opgesteld. Ook de leden van den Stor- tliins waren aanwezig. De commandant las het besluit vau den Storthing voor. Toen de Unie-vlag naar. beneden gehaald werd, pre senteerden de troepen het geweer, terwijl de menigte onder het losaeu der kanonschoten het hoofd ontblootte. Vervolgons werd de nieuwe vlag geheschen. Opnieuw presenteer den de troepen het geweer en het Noorweeg- sohe volkslied werd gespeeld. De menigte riep luide hoera Christiania, 9 Juni. Het departement van koophandel zond aan alle consuls-generaal in Christiania gewaarmerkte afschriften van het besluit van den Storthing, en verzocht hun aan hunne regeeringen bericht van het ge beurde te zenden. De benoeming van Loevland tot minister van buitenlandsche zaken treedt eerst den 15en dezer in werking. Stockholm. 9 Juni. De Rijksdag is in bui tengewone zitting tegen- 20 Juni bijeengeroe pen, ter behandeling van de Noorweegsche quaestie. Tweede telegram. Enkele bladen doen het voorstel om de quaestie naar het Haagsohe Hof van Arbitrage te verwijzen en op die wijze a.an de unie-geschillen een einde te maken. De oorrespondent van de Voss. Ztg. te Christiania schrijft over de zitting van den Storthing, waarin de ontbinding van de unie tusschen Zweden en Noorwegen werd uitge sproken „Zelden bood een nationale vergadering eea zoo aangrijpenden, plechtigen aanblik als de Noorsche Storthing bij het groote be sluit van den dag. Onder de vergaderden, de toeschouwers en de velen die buiten in spanning den uitslag der beraadslagingen afwachtten, heerschte dezelfde ernstige stem ming. Alle aanwezigen hoorden de redevoe ringen van den president en den Staats minister in diepe stilte aan. Toen de leden van den Storthing van hunne zetels opston den, stemden allen in met den uitroep van den president: „God bescherme het vader land In de zaal en op de galerij werdeu aller oogen vochtig, en geen der aanwezigen zal ooit dit oogenblik vergeten. In de straten is het buitengewoon druk. maar allen houden zich rustig. De bijzon dere uitgaven der bladen werden den kran ten jongens letterlijik uit de handen geruit. Toen president Berner en staatsminister Michelsen het gebouw van den Sto.toicg verlieten, werden zc door de menigte mei hartstochtelijk hoerageroep begroet. Beiden, verzochten herhalingen van deze betooging achterwege te laten. Met den wel willenden .oon tegenover Zweden, die in de officieele documeaten heerscht, wordt allerwege ingestemd. Over de stemming in Stockholm bericht een oorrespondent van de Vossisdhe Ztg., dat overal vaderlandslievende geestdrift te be speuren is, die zich lucht geeft in betuigin gen van verknochtheid aan het koninklijke huis. Maar nergens is er sprake vau oorlogs maatregelen. De rijksdag is tegen den 20en Juni in buitengewone zitting bijeen geroe pen. Men is vrij algemeen geneigd de ontbin ding van de unie, nu zij eenmaal geschied is, als een voldongen feit te beschouwen. Het Stodlcholmsche blad Nya Dagligt Alle- handa schrijft, dat regeeriug en storthing do grenzen hebben overschreden, die wet en overeenkomst hadden gesteld, maar voegt daaraan toe: „Maar wij betwijfelen geens zins, dat deze mannen geleid worden door de bepaalde overtuiging, dat heit welzijn van hun vaderland datgene wat gebeurd! is, ver langt. Recht houdt niet op recht to zijn, al treedt geweld liet met. voeten. Geen Zweedsch staatsman zal Noorwegen dwin gen, of het door overreding trachten to ver leiden, te blijven in eene unie, die voor Noor wegen een last is." Men doet echter uitkomen, dat de ont binding van de unie niet door eenzijdig be sluit kan geschieden. Aftonbladet merkt op: „Het ligt -n den aard der zaak, dat men van het Zweedsche standpunt niet kan er kennen, dat de unie door een eenzijdig Noor- weegsch besluit ontbonden werd, zonder in achtneming van de in de grondwet vastge legde en beëedigde vormen. Eerst nadat d!e Zweedsche rijksdag zidh daarover zal hebben uitgesproken en eventueel zijne toestemming zal hebben gegeven, kan de unie als ont bonden beschouwd worden." Svenska Dagbladet schrijft: „Da Noor weegsche storthing heeft door zijn optreden bewerkt, dat de rijksakte van 1814 opgehe ven werd en daardoor Noorwegen werd teruggebracht in de stelling, die het naden vrede te Kiel van 1814 heeft ingenomen, waarbij Noorwegen als provincie aan den Koning van Zweden werd toebedeeld. Staats rechtelijk beschouwd, heeft Zweden duo het recht, Noorwegen als een wingewest te be handelen. Maar dat zal niet gebeuren, om dat die meeste Zweden eene verbinding met Noorwegen eigenlijk geen offer waard aahten. Ongetwijfeld zal er spoedig eene buitenge wone zitting vau den rijksdag gehouden worden, die zal beslissen, welken weg Zwe den moet gaan. Rusland. Petersburg, 9 Juni. Gisteren had de eerste zitting plaats van den ministerraad tot be raadslaging over de bijeenroeping van eene volksvertegenwoordiging. Zij werd geopend met eene rede van den voorzitter. De Russ verneemt daarover, dat deze er op wees, dat de moeielijke taak nog wordt verzwaard door de noodzakelijkheid om, overeenkomstig den wil van den Keizer in den bestaan den toestand, eene zoo spoedig mogelijke» beslis sing te nemen. Men kwam tot de slotsom, dat de begin selen, die tot grondslag liggen aan het ont werp van minister Boelygin en het voorstel van eene permanente Gosdarstwennaja dtima uit gekozen volksvertegenwoordigers te vor men, in staat is aan de behoefte te voldoen. De artikelen, die do verkiezingen betref fen, welke met de hulp van de bestaande zelfbestuurs. en gemeentelijke instellingen zullen worden gehouden, werden behandèd en met eenige wijzigingen van redactie aan genomen. China. Hongkong9 Juni. De Britsche liniesche pen Albion en Vengeance vertrekken mor gen om zich te Singapore te voegen bij de linieschepen Ocean en Centurion. Deze sche pen keeren allen naar Engeland terug; het linieschip Glory zal volgen. Het Britsche oe- kader in de Chineesche wateren zal voort aan uit kruisers bestaan. De oorlog in Oost-Azië. Van den oorlog rijn de volgende berichten Petersburg9 Juni. (Petersb irgsch Telo- graafagentschap). Generaal Linewitsch bericht den Czaar van den SonDe Japanners deden den 5en een aanval op de linkerflank der v -hoede, maar werden door het vuur der vooruitgeschoven posten tegengehouden. Eene afdeeling, d;e den 5en naar het Tsin- 80 Roman van MORITZ VON REICH ENBACH. Het waren", zalige dagen, die wij, dwepend, in de Duitsche lmsschen doorbrachten, en Axel's nabijheid alleen bleek voldoende te zijn om weder de rozen der gezondheid, die mijn vader zoo zeer had gemist, op mijn wangen terug te roepen. Wanneer Axel mij onder andere omstandigheden had leeren kennen, waie er zeker nooit ernstig sprake geweest van een verbintenis tusschen hem en mij, en mijn vader had zeer zeker elke toenadering van den Duitschen huwelijks kandidaat. weten te voorkomen. Doch mijn vader was nu onder deu invloed van de droefenis, door het afsterven mijner moeder veroorzaakt, en hij had bovendien gebeefd voor het levensbehoud van zijn eenig kind, en nu hij mij in Axel's nabijheid als opnieuw zag ontluiken, gevoelde hij zich denkelijk niet in staat om reeds bij, 'teerste oogenblik van wederzijdsche toenadering krachtig han delend op te treden. En hoe ware het ook mogelijk geweest om bij langduriger verkeer Axel niet te leeren liefhebben? Het pa- triotisme streed wel met de liefde der vrouw» maar de liefde bleef zegevieren. En zoo Axel ook niet tot. de onzen bè/hoordè, hij was toch geen afvallige zooals Cyril 1 Ratzitows ka. Onze verloving kwam er door en in de schaduw der Duitsche beuken bosechen droomden, wij van ons toekomstig „te huis" aan do oevers der Oostzee. Wel lachte mijn vader daarbij «enigszins weemoedig, maar hij stoorde ons niet in ons geluk. Wij scheidden van elkander in de hoop op een spoedig we derzien, als wanneer wij elkaar geheel en a.l zouden toebehooren. Axel. wiens verloftijd om was, keerde naar zijn regiment terug en wij trokken naar Parijs, waar mijn vader met verscheidene Poolsche patriotten samen komsten had en weldra zoodanig in Poolsche belangen verwikkeld Werd, dat voor hem de geschiedenis mijner verloving geheel en al naar den achtergrond werd gedrongen. Wan neer mijtn landslieden zich ten onzent verza melden, voelde ik wel iets van den meer en meer naderenden storm om mij heen, maar vermoedde toch niet van welken diep-grijr penden aard de maatregelen waren, die de heeren onderling bespraken. Ik zag alleen, dat mijn vader van dag tot dag stiller en eenzel viger werd en ik hoopte maar, dat dit spoe dig zou veranderen, als wij,1 maar eerst goed en. wel wedër in Polen waren. Inplaats daarvan, nam nochtans, toen dat gebeurd was, zijn som bere stemming hand over hand toe. Als ik van Axel begon te spreken, snoerde mijn vader mij, dadelijk de mond met te zeggen, dab hij nu veel te veel aan liet hoofd had om nog aan particuliere aangelegenheden te kunnen den ken. Maar ik wil niet lang bij dè schildering dier duistere dagen stilstaan en, om kort te gaan, alleen dit vermelden, dat, toen) de zoo lang door de patriotten voorbereide slag ein delijk vallen moest, nagenoeg op het beslis send oogenblik. de politieke samenzwering waarvan mijn vader het hoofd was, werd ont dekt. ontdekt door een man, die reeds lang naar mijn hand/ hadi gedongen en. voor wien ik niets dan. afkeer gevoelde. Hij stelde mij voor de keus om mijim vader te lateni sterven op de ijsvelden van. Siberië, of zijn vrouw te worden, de vrouw/ van. hem, in wiens hand onze eer, onze rijkdom en het leven mijns va ders en dlat zijner bondgenooteni berustten.. Wat- er toen in mijl omging, wiie zal 't wa gen, dat te besbhrijven? Ik werd de vrouw van onzen vijand. Wat toén gebeurde? Duize lend1 gaan nog die eerste jaren van. dat huwe lijk het oog mijner herinnering voorbij. Ik haatte mijn. man, ik zocht verdooving en ik begon zelfs vermaak te scheppen in die nieuwe levenswijze. Ik had geen grondbegin selen en geen God meer, onbeperkt levensge not was mijtn streven, ik wildé mij wreken op het 'noodlot, dat mdjn: eerste' jeugd had ver gald. Het toeval bracht Cyrill Ratzitowska weder op mijn pad. Hij was intusschen ge trouwd inet uw moeder, prinses, en men zeade. dat hij zijn vrouw liefhad. Ik dacht-, hoe geheel anders .mijn levenslot zou zijjn ge weeste als ik mijln eerste liefde gevolgd ware en ik drong mijzelf het denkbeeld op, dat hij schuldig was aan al het onheil, dat mij daar na getroffen had Ik meende hem te haten vijandig trad ik hem tegemoet en. kwelde eu beleedigde hem, waar ik maar kon. Misschien was t juist dat, wat hem naar mij. toetrok' misschien ook was 't een vonk van' den ouden liefdegloed, die hem weder in vuur en vlam zette kortom Cyrill Ratzitowska lag ten tweeden male aan, mijn voeten en jubelend genoot ik van dien triomf. Ik beminde en haatte hem tegelijk, ik haatte ook de mooie, zachtmoedige vrouw, d'e thans zijn naam droeg en ik deed alles wat in mijjn macht stond, om. hem weder aanr mij te boeien en juichte, toen het mij gelukte, zijn hartstocht tot steeds doller razernij aan. te wakkeren o, ik heb mij zwaar, zwaar tegenover u bei den bezondigd De plotseling weder voor mij ontwaakte l'efdevlam dreef dem prins tot on voorzichtige handelingen. Men maakte hem bij zijfn nieuwe vrienden, de Russen, verdacht, waarheid en, leugen werden dooréén gemengd, en het noodlottig gevolg van/ dat. alles was zij|n verbanning naar Siberië. Dè tijding daar van trof mij als een bliksemschicht. Thans, nu hij mij ontrukt was, wist ik eerst, welke plaats hij in mijn hart had ingenomen. Even als vroeger, toen wij voor dè eerste maal van elkander gescheiden/ waren, was mij alles op de wereld onverschillig, ik verveelde mij over al. ik gevoelde een akelige leegte in mijn hart en om mij. heen, ea had de dood mij toe gewenkt, gewillig ware ik liemi gevolgd. Ik was niet alleen lusteloos, ik gevoelde mij in derdaad ziek en in een mijner sentimenteele opwellingen besloot ik nogmaals de Duitsche badplaats te gaan, bezoeken waar ik, toen ik nog een meisje was, in zulk een korten tijd van eemi .kwaal, die reeds sleepend' dreigde te worden, was hersteld. Ik zweer bij den hemel, dat ik het niet deed om /nogmaals een ont moeting met Axel Mellow te hebben het was toeval, een rampzalig toeval, dat wij el kander op dezelfde plaats, waar wij 'teerst elkaar hadden) leeren kennen, opnieuw moe stem/ wederzien Toen ik de badplaats verliet, kwam hij naar Polen en was daar langen tijd achter een de gast in ons huis en de getuige van mijn ongelukkig huwelijk. Mijn vader was inmiddels gestorven en ik rekende mij niet meer verplicht aan de zijde van mijn man te blijven. Wij, Axel en ik, spraken af, om .samen te vluchten. Ik wilde lidmaat, worden van zijn kerk, daar de onze geen scheiding gedoogt-, ik. wilde hem bezitten, vrijl en openlijk be zitten voor het oog der wereld, een heimwee naar het ware echtelijke geluk had mij aan gegrepen, een dringend verlangen, dat mij alle hinderpalen als gemakkelijk te overwin nen deedl beschouwen. En de overredings kracht, uit mijn liefde geput, deedl ook Axel allo moeielijkheden licht tellen hij wilde alles wat ik wilde, zijn trots en rijn grond beginselen had mij reeds lang ton offer ge bracht. Alles werd behoorlijk voorbereid. Een wagen wachtte ons op enkele mijlen van de grenzen, waarheen wijt ons te paard zou den begeven met de twee beste dravers uit mijn jachtstal. In 't eerst- scheen het of alles naar wensch ging dtoch we hadden to vroeg „victorie!" geroepen. Onze vlucht was jjprraden en wij w'ordeu gevolgd en uchter- haald. In de overhaasting van onze vlucht moeten wij hier of daar een verkeerden wèg hebben ingeslagen, onze paarden stonden al thans plotseling voor een breeden en snellen stroom. Het mijne schrikte, deinsde terug en werd gegrepen terwijl AxcL met het zijne vierkant in het water sprong. O, hij zou ook wel l>chcniden aan den overkant rijn gekomen, ik geloof het stellig; maar zich even omwendend!, zag hij, dat ik gegrepen was en hij koerde toen onmiddelijk uit eigen beweging terug. Ik zie hem nog voor mij, zooals hij daar, bleek als een doek. maar vast. en fier op mijn man toetrad, zeggende: „Mijnheer, ik ben u rekenschap verschul digd Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1