Zaterdag 10 Juni 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
EEM FftlESSES.
A". 33§. Eerste Blad.
3"* Jnargniig.
UERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nnmmers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF 6 Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 1—5 regelsf 0.75.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement Een»
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Aan hendie met I Juli
a. s. op dit blad inteekenen,
worden de nummers die ge
durende de maand Juni nog
zullen verschijnenKOSTE
LOOS toegezonden.
Politiek Overzicht
De Wlarokko-kwestie.
Met het aftreden van Delcassé als minister
van buitenlandsche zaken in Frankrijk, kan
de acute phase van de Marokko-kwestie als
gesloten beschouwd worden. Met alle waar
deering van Delcassé's verdiensten in de
vroegere jaren van zijn regeeringstijd, is toch
het bericht van zijn heengaan met een ge
voel van verlichting ontvangen. Dit gevoel
komt uit i de beschouwingen, die de Fran-
sche pers aan zijn heengaan heeft gewijd.
De Temps troost zich er mee, dat de
Franeché politiek van de penetration paci-
fique" in Marokko eigenlijk geen nelerlaag
heeft geleden, maar veeleer een succes heeft
behaald, omdat het besluit van den sultan
tot verzending van uitnoodigingen voor eene
conferentie de onvermijdelijke noodzakelijk
heid van hervormingen heeft toegegeven en
daarmee dus ook de juistheid van het uit
gangspunt der Fransche politiek heeft er
kend:; alleen moet men nu, om de zaak ver
der te brengen, eene andere, betere methode
aanwenden, dan de heer Delcassé heeft ge
daan. Voor andere bladen is de algemeene
politiek van meer gewicht dan Marokko, en
zij drukken onverholen, hunne vreugde er
over uit, dat de val van Delcassé de span
ning, die tusschen Duitschland en Frankrijk
was ontstaan, heeft uitgewischt. Soms vindt
men zinspelingen, dat deze spanning veel
scherper geweest is, dan men in het groote
publiek heeft vermoedde bewijzen, die
daarvoor worden opgegeven, blijken echter,
als men ze nader bekijkt, verzonnen 0f al
thans zeer overdreven te zijn. Slechts weinige
bladen houden er aan vast, dat Delcassé is
opgeofferd aan den wil van den Duitschen
Keizer de meesten doen uitdrukkelijk uit
komen, dat hij als minister ten gevolge van
zijne eigen fouten gevallen is. Jaurès betoogt
in de Humanité, dat men Delcassé heeft be
streden, omdat en sedert men merkte, dat hij
uit do Fransch-Engelsche verstandhouding
een wapen tegen Duitschland wilde smeden;
thans, nu door zijne verwijdering het gevaar
is weggenomen, zal de verstandhouding aan
haar oorspronkelijk vredesdoel teruggegeven
■worden en daarvoor uitsluitend dienstig kun
nen zijn.
De Köln. Ztg. levert een betoog,, dat de
Marokkaansche zaak wel de objectieve aan
leiding tot den val van Delcassé <s geweest,
maar de oorzaak van zijn optreden toch hier
in is te zoeken, dat zoowel de Fransche regee
ring als de geheele Fransche pers de houding
van Delcassé in deze vraag beslist afkeurden.
Deze eenstemmige opzegging van de politiek
van Delcassé opent voor de toekomst de beste
vooruitzichten.
In de Engelsche pers wordt over Delcassé's
aftreden algemeen leedwezen uitgedrukt
maar men weet zich in het voldongen feit te
schikken. Sommige organen raden den minis
ter-president Rouvier, die nu tijdelijk als mi
nister vaia buitenlandsche zaken in Frank
rijk is opgetreden en veel kans heeft voor
goed de titularis van deze portefeuille te
worden, zich rechtstreeks met Duitschland te
verstaan.
Wanneer aan dien raad gevolg wordt ge
geven, dan zal men eerlang de conferentie
te Tanger wel zien bijeenkomen, waartoe de
sultan van Marokko de uitnoodigingen heeft
verzonden. Men mag zeker aannemen, dat de
bewindsman, die de nieuwe verantwoordelijke
leider is van de Fransche buitenlandsche po
litiek, het als zijne eerste taak zal beschou
wen positie te nemen tegenover dit conferen
tieplan. Uit de diplomatieke kringen te Wec-
nen wordt aan de Neue Freie Presse medege
deeld, dat de conferentie waarschijnlijk eene
zal zijn van de in Tanger geaccrediteerde
diplomatieke vertegenwoordigers, op de wijze
van de gezanten-conferentie, die in 1896 in
Konstantinopel gehouden werd tot bij legging
van de toenmalige woelingen in het Turksche
rijik. Alle staten, die in 1881 vertegenwoor
digd waren op de conferentie te Madrid, zul-
lc i waarschijn lijk aan de conferentie deel
nemen. Het conferentieplan ligt s;nts lang in
de lucht. Eerst had^het den schijn, alsof een
bij de moeielijkheden in Marokko minder
betrokken staat, b.v. Italië, het initiatief zou
nemen tot het plan van de conferentie. Geen
staat meende echter op zich te moeten nemen
iets te berde te brengen, wat den vereenigden
tegenzin van Frankrijk e:i Engeland tegelijk
tegen zich zou hebben. Maar tegen den vorm
van eene door den sultan zelf gewe .schte
conferentie, die in Tanger zal plaats hebben,
kan geen overwegend bezwaar gemaakt wor
den. De conferentie zal ongetwijfeld vooral
dat punt van de Fransch-Engelsche over
eenkomst moeten ter zijde stellen, waardoor
de handelsvrijheid in Marokko tot dertig
jaren wordt beperkt. Maar het laat zich aan
zien, dat ook andere punten d<oor de confe
rentie geregeld zullen moeten worden -
Duitschland.
Döbberitz, 9 Juni. Aan het déjeun r, dat
in het officienr-kasino werd gehouden aan
het. slot van een groote oefening der cavalerie,
bracht de Keizer een dronk uit op de aan'
wezige gasten der vreemde legers.
De Fransche generaal Lacroix betuigde in
korte woorden daarvoor zijn dank en dronk
op het welzijn van den Keizer, de Keizerin,
de keizerlijke familie en op de troepen, welke
door de aanwezige Duitsche officieren ver
tegenwoordigd waren.
In de diplomatieke kringen te Berlijn
wordt verhaald, dat Koning Oskar van Zwe
den den Duitschen Keizer door den kroon
prins, dio de bruiloft van den Pruisisdhen
kroonprins heeft meegemaakt, den wensch
heeft laten uitdrukken, dat Keizer Wilhelm
met het oog op den gespannen toestand tus
schen de bedde Skandinawische rijiken, dit
jaar zal afzien van het ondernemen van eene
reis langs de kust van Noorwegen. Men zegt
verder, dat Keizer Wilhelm, gezind is met
dezen wensch rekening te houden en daarom
zifne zomerreis van dit jaar zal beperken tot
een tocht in de Oostzee.
Vorat Leopold van Hohenaollern, wiens
dood wij gisteren berichtten, was het hoofd
van de vorstelijke li in van het hui9 Hohen
aollern, die niet regeert en katholiek is. In
1870 speelde hij eene politieke rol; zijne can-
didatuur voor de koningskroon van Spanje,
die door hem niet begeerd werd, verschafte
aan Frankrijk het voorwendsel om den oorlog
met Duitschland te ondernemen, die met ge
lijke lichtvaardigheid werd begonnen aJs in
hot vorige jaar de oorlog van Rusland tegen
Japan.
Vorst Leopold was den 22en September
1835 te Sigmaringen geboren.
Berlijn, 9 Juni. De Voss. Zeit. bericht:
Heden is te Berlijn eene conferentie gehou
den van vijf scheepvaartmaatschappijen, de
HamburgAmerika-lijn, de Noord duitsche
Lloyd, de HollandAmerika-lijn, de P.ed-
Star-lijn en de Compagnie Transatlantique.
De Cunard-lijn was niet vertegenwoordigd.
Het is slechts een gewone stoomvaartconfe
rentie. In de vrachttarieven is geen verande
ring gebracht.
Frankrijk.
Do correspondent van de Frankf. Ztg. te
Parijs heeft van eene met dem minister-presi
dent Rouvier in nauwe voeling staande zijde
de verklaring ontvangen, dat de heer Rouvier
nog altijd aarzelt of hij het ministerie van
financiën zal laten varen, om duurzaam het
ministerie van buiten landsehe zaken te be
houden. Echter is het waarschijnlijk, dat hij
tot het laatste besluit en het beheer van
de financiën overlaat aan een ander, wanit
talrijke senatoren en afgevaardigden van alle
partijen hebben bij hem er op aangedrongen,
dat hij het bestuur van de buitenlandsche
zaken zon bliiven voeren, omdat iedereen ver
trouwen in hem stelt, hetgeen noodig is om
den tegenwoordigen toestand te liquideeren.
De Duitsche gezantschapsraad von Flotow
heeft int de eerste ontmoeting, die hij met
Rouvier als waarnemend minister van buiten
landsche zaken heeft gehad, met hem gespro
ken over de Marokkaansche kwestie. Volgens
een berichtgever, heeft hij eene nota overhan
digd, waarin de Duitsche regeering hare stel
ling tegenover het verlangen van den sultan
naar eene internationale conferentie preci
seert-. Aan een medewerker van de Temps ver
klaarde de heer von Flotow. dat hij, zonder
in eene uitvoerige behandeling van de zaak
te treden, de verzekering heeft gebracht, dat
zijne regeering geneigd was de zaak in ver-
zoenlijken zin te onderzoeken. De aan beide
zijden bestaande neigingen laten toe een gun
stig resultaat te voorspellen.
Zweden en Noorwegen.
Christiania9 Juni. De Aftenposten be
richt De gezant te Madrid, baron Wedel-
Jarlsberg, een geboren Noorweger, heeft naar
aanleiding van de ontbinding der unie ter
stond zijn ontslag verzocht als Zweedsch ge
zant hij vertrekt nog heden naar Christiania.
Naar verluidt, zullen de eveneens in Noorwe
gen geboren gezanten te Kopenhagen, Rome
en Washington dit voorbeeld volgen.
Stockholm9 Juni. In de zitting van don
Staatsraad, die heden onder voorzitterschap
van den Koning en in tegenwoordigheid van
den kroonprins gehouden werd. is besloten den
Rijksdag den 2Oen dezer bijeen te roepen.
De ontslagaanvragen van de gezanten te
Kopenhagen, Rome en Madrid, allen geboren
Noren, zijn aangenomen.
Christiania, 9 Juni. De Unie-vlag werd
heden op de vesting Akershus met groote
plechtigheid verwisseld met de driekleurige
vlag van Noorwegen. Op het feestplein wa
ren ongeveer 30.000 mcnschen bijeengeko
men en het garnizoen was in ordie van pa
rade opgesteld. Ook de leden van den Stor-
tliins waren aanwezig. De commandant las
het besluit vau den Storthing voor. Toen de
Unie-vlag naar. beneden gehaald werd, pre
senteerden de troepen het geweer, terwijl de
menigte onder het losaeu der kanonschoten
het hoofd ontblootte. Vervolgons werd de
nieuwe vlag geheschen. Opnieuw presenteer
den de troepen het geweer en het Noorweeg-
sohe volkslied werd gespeeld. De menigte
riep luide hoera
Christiania, 9 Juni. Het departement van
koophandel zond aan alle consuls-generaal in
Christiania gewaarmerkte afschriften van het
besluit van den Storthing, en verzocht hun
aan hunne regeeringen bericht van het ge
beurde te zenden.
De benoeming van Loevland tot minister
van buitenlandsche zaken treedt eerst den
15en dezer in werking.
Stockholm. 9 Juni. De Rijksdag is in bui
tengewone zitting tegen- 20 Juni bijeengeroe
pen, ter behandeling van de Noorweegsche
quaestie.
Tweede telegram. Enkele bladen
doen het voorstel om de quaestie naar het
Haagsohe Hof van Arbitrage te verwijzen en
op die wijze a.an de unie-geschillen een einde
te maken.
De oorrespondent van de Voss. Ztg. te
Christiania schrijft over de zitting van den
Storthing, waarin de ontbinding van de unie
tusschen Zweden en Noorwegen werd uitge
sproken
„Zelden bood een nationale vergadering
eea zoo aangrijpenden, plechtigen aanblik
als de Noorsche Storthing bij het groote be
sluit van den dag. Onder de vergaderden,
de toeschouwers en de velen die buiten in
spanning den uitslag der beraadslagingen
afwachtten, heerschte dezelfde ernstige stem
ming. Alle aanwezigen hoorden de redevoe
ringen van den president en den Staats
minister in diepe stilte aan. Toen de leden
van den Storthing van hunne zetels opston
den, stemden allen in met den uitroep van
den president: „God bescherme het vader
land In de zaal en op de galerij werdeu
aller oogen vochtig, en geen der aanwezigen
zal ooit dit oogenblik vergeten.
In de straten is het buitengewoon druk.
maar allen houden zich rustig. De bijzon
dere uitgaven der bladen werden den kran
ten jongens letterlijik uit de handen geruit.
Toen president Berner en staatsminister
Michelsen het gebouw van den Sto.toicg
verlieten, werden zc door de menigte mei
hartstochtelijk hoerageroep begroet. Beiden,
verzochten herhalingen van deze betooging
achterwege te laten.
Met den wel willenden .oon tegenover
Zweden, die in de officieele documeaten
heerscht, wordt allerwege ingestemd.
Over de stemming in Stockholm bericht
een oorrespondent van de Vossisdhe Ztg., dat
overal vaderlandslievende geestdrift te be
speuren is, die zich lucht geeft in betuigin
gen van verknochtheid aan het koninklijke
huis. Maar nergens is er sprake vau oorlogs
maatregelen. De rijksdag is tegen den 20en
Juni in buitengewone zitting bijeen geroe
pen.
Men is vrij algemeen geneigd de ontbin
ding van de unie, nu zij eenmaal geschied
is, als een voldongen feit te beschouwen.
Het Stodlcholmsche blad Nya Dagligt Alle-
handa schrijft, dat regeeriug en storthing
do grenzen hebben overschreden, die wet
en overeenkomst hadden gesteld, maar voegt
daaraan toe: „Maar wij betwijfelen geens
zins, dat deze mannen geleid worden door
de bepaalde overtuiging, dat heit welzijn van
hun vaderland datgene wat gebeurd! is, ver
langt. Recht houdt niet op recht to zijn,
al treedt geweld liet met. voeten. Geen
Zweedsch staatsman zal Noorwegen dwin
gen, of het door overreding trachten to ver
leiden, te blijven in eene unie, die voor Noor
wegen een last is."
Men doet echter uitkomen, dat de ont
binding van de unie niet door eenzijdig be
sluit kan geschieden. Aftonbladet merkt op:
„Het ligt -n den aard der zaak, dat men
van het Zweedsche standpunt niet kan er
kennen, dat de unie door een eenzijdig Noor-
weegsch besluit ontbonden werd, zonder in
achtneming van de in de grondwet vastge
legde en beëedigde vormen. Eerst nadat d!e
Zweedsche rijksdag zidh daarover zal hebben
uitgesproken en eventueel zijne toestemming
zal hebben gegeven, kan de unie als ont
bonden beschouwd worden."
Svenska Dagbladet schrijft: „Da Noor
weegsche storthing heeft door zijn optreden
bewerkt, dat de rijksakte van 1814 opgehe
ven werd en daardoor Noorwegen werd
teruggebracht in de stelling, die het naden
vrede te Kiel van 1814 heeft ingenomen,
waarbij Noorwegen als provincie aan den
Koning van Zweden werd toebedeeld. Staats
rechtelijk beschouwd, heeft Zweden duo het
recht, Noorwegen als een wingewest te be
handelen. Maar dat zal niet gebeuren, om
dat die meeste Zweden eene verbinding met
Noorwegen eigenlijk geen offer waard aahten.
Ongetwijfeld zal er spoedig eene buitenge
wone zitting vau den rijksdag gehouden
worden, die zal beslissen, welken weg Zwe
den moet gaan.
Rusland.
Petersburg, 9 Juni. Gisteren had de eerste
zitting plaats van den ministerraad tot be
raadslaging over de bijeenroeping van eene
volksvertegenwoordiging. Zij werd geopend
met eene rede van den voorzitter. De Russ
verneemt daarover, dat deze er op wees,
dat de moeielijke taak nog wordt verzwaard
door de noodzakelijkheid om, overeenkomstig
den wil van den Keizer in den bestaan den
toestand, eene zoo spoedig mogelijke» beslis
sing te nemen.
Men kwam tot de slotsom, dat de begin
selen, die tot grondslag liggen aan het ont
werp van minister Boelygin en het voorstel
van eene permanente Gosdarstwennaja dtima
uit gekozen volksvertegenwoordigers te vor
men, in staat is aan de behoefte te voldoen.
De artikelen, die do verkiezingen betref
fen, welke met de hulp van de bestaande
zelfbestuurs. en gemeentelijke instellingen
zullen worden gehouden, werden behandèd
en met eenige wijzigingen van redactie aan
genomen.
China.
Hongkong9 Juni. De Britsche liniesche
pen Albion en Vengeance vertrekken mor
gen om zich te Singapore te voegen bij de
linieschepen Ocean en Centurion. Deze sche
pen keeren allen naar Engeland terug; het
linieschip Glory zal volgen. Het Britsche oe-
kader in de Chineesche wateren zal voort
aan uit kruisers bestaan.
De oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog rijn de volgende berichten
Petersburg9 Juni. (Petersb irgsch Telo-
graafagentschap). Generaal Linewitsch bericht
den Czaar van den SonDe Japanners deden
den 5en een aanval op de linkerflank der
v -hoede, maar werden door het vuur der
vooruitgeschoven posten tegengehouden.
Eene afdeeling, d;e den 5en naar het Tsin-
80 Roman van
MORITZ VON REICH ENBACH.
Het waren", zalige dagen, die wij, dwepend,
in de Duitsche lmsschen doorbrachten, en
Axel's nabijheid alleen bleek voldoende te
zijn om weder de rozen der gezondheid, die
mijn vader zoo zeer had gemist, op mijn
wangen terug te roepen. Wanneer Axel mij
onder andere omstandigheden had leeren
kennen, waie er zeker nooit ernstig sprake
geweest van een verbintenis tusschen hem
en mij, en mijn vader had zeer zeker elke
toenadering van den Duitschen huwelijks
kandidaat. weten te voorkomen. Doch mijn
vader was nu onder deu invloed van de
droefenis, door het afsterven mijner moeder
veroorzaakt, en hij had bovendien gebeefd
voor het levensbehoud van zijn eenig kind,
en nu hij mij in Axel's nabijheid als opnieuw
zag ontluiken, gevoelde hij zich denkelijk
niet in staat om reeds bij, 'teerste oogenblik
van wederzijdsche toenadering krachtig han
delend op te treden. En hoe ware het ook
mogelijk geweest om bij langduriger verkeer
Axel niet te leeren liefhebben? Het pa-
triotisme streed wel met de liefde der vrouw»
maar de liefde bleef zegevieren. En zoo
Axel ook niet tot. de onzen bè/hoordè, hij was
toch geen afvallige zooals Cyril 1 Ratzitows
ka. Onze verloving kwam er door en in de
schaduw der Duitsche beuken bosechen
droomden, wij van ons toekomstig „te huis"
aan do oevers der Oostzee. Wel lachte mijn
vader daarbij «enigszins weemoedig, maar hij
stoorde ons niet in ons geluk. Wij scheidden
van elkander in de hoop op een spoedig we
derzien, als wanneer wij elkaar geheel en a.l
zouden toebehooren. Axel. wiens verloftijd
om was, keerde naar zijn regiment terug en
wij trokken naar Parijs, waar mijn vader
met verscheidene Poolsche patriotten samen
komsten had en weldra zoodanig in Poolsche
belangen verwikkeld Werd, dat voor hem de
geschiedenis mijner verloving geheel en al
naar den achtergrond werd gedrongen. Wan
neer mijtn landslieden zich ten onzent verza
melden, voelde ik wel iets van den meer en
meer naderenden storm om mij heen, maar
vermoedde toch niet van welken diep-grijr
penden aard de maatregelen waren, die de
heeren onderling bespraken. Ik zag alleen, dat
mijn vader van dag tot dag stiller en eenzel
viger werd en ik hoopte maar, dat dit spoe
dig zou veranderen, als wij,1 maar eerst goed en.
wel wedër in Polen waren. Inplaats daarvan,
nam nochtans, toen dat gebeurd was, zijn som
bere stemming hand over hand toe. Als ik van
Axel begon te spreken, snoerde mijn vader
mij, dadelijk de mond met te zeggen, dab hij
nu veel te veel aan liet hoofd had om nog aan
particuliere aangelegenheden te kunnen den
ken. Maar ik wil niet lang bij dè schildering
dier duistere dagen stilstaan en, om kort te
gaan, alleen dit vermelden, dat, toen) de zoo
lang door de patriotten voorbereide slag ein
delijk vallen moest, nagenoeg op het beslis
send oogenblik. de politieke samenzwering
waarvan mijn vader het hoofd was, werd ont
dekt. ontdekt door een man, die reeds lang
naar mijn hand/ hadi gedongen en. voor wien
ik niets dan. afkeer gevoelde. Hij stelde mij
voor de keus om mijim vader te lateni sterven
op de ijsvelden van. Siberië, of zijn vrouw te
worden, de vrouw/ van. hem, in wiens hand
onze eer, onze rijkdom en het leven mijns va
ders en dlat zijner bondgenooteni berustten..
Wat- er toen in mijl omging, wiie zal 't wa
gen, dat te besbhrijven? Ik werd de vrouw
van onzen vijand. Wat toén gebeurde? Duize
lend1 gaan nog die eerste jaren van. dat huwe
lijk het oog mijner herinnering voorbij. Ik
haatte mijn. man, ik zocht verdooving en
ik begon zelfs vermaak te scheppen in die
nieuwe levenswijze. Ik had geen grondbegin
selen en geen God meer, onbeperkt levensge
not was mijtn streven, ik wildé mij wreken op
het 'noodlot, dat mdjn: eerste' jeugd had ver
gald. Het toeval bracht Cyrill Ratzitowska
weder op mijn pad. Hij was intusschen ge
trouwd inet uw moeder, prinses, en men
zeade. dat hij zijn vrouw liefhad. Ik dacht-,
hoe geheel anders .mijn levenslot zou zijjn ge
weeste als ik mijln eerste liefde gevolgd ware
en ik drong mijzelf het denkbeeld op, dat hij
schuldig was aan al het onheil, dat mij daar
na getroffen had Ik meende hem te haten
vijandig trad ik hem tegemoet en. kwelde eu
beleedigde hem, waar ik maar kon. Misschien
was t juist dat, wat hem naar mij. toetrok'
misschien ook was 't een vonk van' den ouden
liefdegloed, die hem weder in vuur en vlam
zette kortom Cyrill Ratzitowska lag ten
tweeden male aan, mijn voeten en jubelend
genoot ik van dien triomf. Ik beminde en
haatte hem tegelijk, ik haatte ook de mooie,
zachtmoedige vrouw, d'e thans zijn naam
droeg en ik deed alles wat in mijjn macht
stond, om. hem weder aanr mij te boeien en
juichte, toen het mij gelukte, zijn hartstocht
tot steeds doller razernij aan. te wakkeren
o, ik heb mij zwaar, zwaar tegenover u bei
den bezondigd De plotseling weder voor mij
ontwaakte l'efdevlam dreef dem prins tot on
voorzichtige handelingen. Men maakte hem
bij zijfn nieuwe vrienden, de Russen, verdacht,
waarheid en, leugen werden dooréén gemengd,
en het noodlottig gevolg van/ dat. alles was
zij|n verbanning naar Siberië. Dè tijding daar
van trof mij als een bliksemschicht. Thans,
nu hij mij ontrukt was, wist ik eerst, welke
plaats hij in mijn hart had ingenomen. Even
als vroeger, toen wij voor dè eerste maal van
elkander gescheiden/ waren, was mij alles op
de wereld onverschillig, ik verveelde mij over
al. ik gevoelde een akelige leegte in mijn
hart en om mij. heen, ea had de dood mij toe
gewenkt, gewillig ware ik liemi gevolgd. Ik
was niet alleen lusteloos, ik gevoelde mij in
derdaad ziek en in een mijner sentimenteele
opwellingen besloot ik nogmaals de Duitsche
badplaats te gaan, bezoeken waar ik, toen ik
nog een meisje was, in zulk een korten tijd
van eemi .kwaal, die reeds sleepend' dreigde te
worden, was hersteld. Ik zweer bij den hemel,
dat ik het niet deed om /nogmaals een ont
moeting met Axel Mellow te hebben het
was toeval, een rampzalig toeval, dat wij el
kander op dezelfde plaats, waar wij 'teerst
elkaar hadden) leeren kennen, opnieuw moe
stem/ wederzien
Toen ik de badplaats verliet, kwam hij
naar Polen en was daar langen tijd achter
een de gast in ons huis en de getuige van
mijn ongelukkig huwelijk.
Mijn vader was inmiddels gestorven en ik
rekende mij niet meer verplicht aan de zijde
van mijn man te blijven.
Wij, Axel en ik, spraken af, om .samen te
vluchten. Ik wilde lidmaat, worden van zijn
kerk, daar de onze geen scheiding gedoogt-,
ik. wilde hem bezitten, vrijl en openlijk be
zitten voor het oog der wereld, een heimwee
naar het ware echtelijke geluk had mij aan
gegrepen, een dringend verlangen, dat mij
alle hinderpalen als gemakkelijk te overwin
nen deedl beschouwen. En de overredings
kracht, uit mijn liefde geput, deedl ook Axel
allo moeielijkheden licht tellen hij wilde
alles wat ik wilde, zijn trots en rijn grond
beginselen had mij reeds lang ton offer ge
bracht. Alles werd behoorlijk voorbereid.
Een wagen wachtte ons op enkele mijlen van
de grenzen, waarheen wijt ons te paard zou
den begeven met de twee beste dravers uit
mijn jachtstal. In 't eerst- scheen het of alles
naar wensch ging dtoch we hadden to
vroeg „victorie!" geroepen. Onze vlucht was
jjprraden en wij w'ordeu gevolgd en uchter-
haald. In de overhaasting van onze vlucht
moeten wij hier of daar een verkeerden wèg
hebben ingeslagen, onze paarden stonden al
thans plotseling voor een breeden en snellen
stroom. Het mijne schrikte, deinsde terug
en werd gegrepen terwijl AxcL met het
zijne vierkant in het water sprong. O, hij
zou ook wel l>chcniden aan den overkant rijn
gekomen, ik geloof het stellig; maar zich
even omwendend!, zag hij, dat ik gegrepen
was en hij koerde toen onmiddelijk uit eigen
beweging terug. Ik zie hem nog voor mij,
zooals hij daar, bleek als een doek. maar
vast. en fier op mijn man toetrad, zeggende:
„Mijnheer, ik ben u rekenschap verschul
digd
Wordt vervolgd.