buitenland.
feuilleton.
Maandag 10 juli 1905.
Speelbal van Wind en Golven.
OORTSCH
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regelsf 0.75.
Elke regel meer-0.15.
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adyerteeren in dit Blad bij abonnement Een»
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
EXAMEN H UTiPKET KRMEESTER.
De Burgemeester van Amersfoort brengt ter
algemeene kennis, dat eerlang te Rotterdam van
Rijkswege gelegenheid zal gegeven worden tot
het afleggen van een openbaar examen ter ver-
I krijging van een diploma van hulpkeurmeester
van vee en vleesch.
Het tijdstip wanneer en de plaats waar voor-
noemd examen zal worden gehouden, zullen
nader worden bekend gemaakt.
Zij, die tot gemeld examen wenschen te wor
den toegelaten, moeten daarvan vóór 10 Juli
a. s. schriftelijk en portvrij opgave doen aan
den Voorzitter der examencommissie, dr. H.
Remmels, te 's-Gravenhage, onder overlegging
van het bewijs
a. hetzij, dat zij' den Rijkscursus in voe- en
vleeschkenring, welke thans te Rotterdam wor
den gehouden, volgen
b. hetzij, dat zij op 25 April 1905 sedert ten
minste 1 jaar werkzaam waren bij een Rijks- of
gemeentelijken vee- en vleeschkeuringsdienst en
den leeftijd van 23 jaren bereikt hebben.
Amersfoort, 8 Juli 1905.
De Burgemeester van Amersfoort,
WUOÏÏEORS.
Politiek Overzicht
ifVoorloopig" regeeringsbeleid in
Oostenrijk-Hongarijje.
I Do' zonderlinge verhouding, die sedert ja
ren reeds bestaat tusschen de beide landten,
I die samen de monarchie Oostenrijk-Hongarije
I vormen, wijst sedert den 1. Juli weder eeue
I nieuwe eigenaardigheid aan. Met het oog op
I do oumogelijknoid om in den Hongaarschen
rijksdag die quotum-kwestie te behandelen,
zijn de beide regeeringeu van Oostenrijk en
van Hongarije overeengekomen, de bijdragen
voor den gemecnschappelijken dienst te be
talen bij wijze van voorschot naar do ver
houding die tot dusver gegolden heeft, uit
tg keeren van 1. Juli af tot dat het quotum
j zal zijn bepaald, waaraan dan eene terug
werkende kracht tot dieu datum zal worden
gegeven.
Sedert 1897 stelde de Keizer liet quotum
vast. Thans is die bepaling achterwege geble
ven; alles blijft bij het oude op grond van
eeue voorloopige regeling, in afwachting van
liet tijdstip waarop die door eene definitieve
regeling zal kunnen worden vervangen.
De grondwet van 1867, het zoogenaamde
„vergelijk", bepaalt, dat bet jaarlijksohe
quotum van de bijdrage tot liet gemeen
schappelijk budget, dat in hoofdzaak omvat
wat noodig is voor het leger, de vloot, het
ministerie van buitenlandsche zaken en het
gebied van Bosnië en Herzegovina, door
eene overeenkomst tusschen de beide rijks-
helften wordt bepaald. Met dit doel kiezen
de Oostenrijksche rijksraad en de Hooigaar-
sche rijksdag speciale commissiën. Kunnen
oie commissiën 't niet eens worden, dan moet
d© Keizer het quotum bepalen. In de jaren
18971904 bleef do verkiezing van do Oos-
tenrijksche commissie achterwege, tengevol
ge van de obstructie in den rijksraaddit
maal deed zich het wonder voor, dat voor
'teerst rod'ert 1897 de rijksraad eene quo
tum-commissie koos. Of d© Hongaarsche
rijksdag tot d© benoeming van zijn© commis
sie zou zijn gekomen, is een© vraag waarop
geem antwoord kan worden gegevendoor
de verdaging van den rijksdag tot 15 Sep
tember verviel de mogelijkheid om foam in
dat opzicht op de proef te stellen. Niets lag
meer voor d© hand, dan dat ook ditmaal de
Keiaer-Koning van Hongarije het quotum)
bepaald© en dat baron Fejervary dit met zijn
contraseign dokte. Maar met liet oog op het
conflict tusschen den rijksdag en het niet uit
dc rijksdag voortgekomen kabinet-, heeft
men gemeend naar ©en anderen uitweg te
moeten zoekon.
Oostenrijk en Hongarije zullen nu, van 1
Juli af, in plaats van wettelijk vastgestelde
bijdragen, voorschotten betalen, waarvan
later de Iwjlcrachtiging van dte beide parle
menten zal worden gevraagd. Overigens blijft
d© zaak geheel loopen zcoals tot dusver. De
inkemsten van den dienst der rechten van in-
on uitvoer worden verdeeld naar d©u quotum
sleutel, die tot dusver gold', en aan de beide
departementen van financiën toegekend. Aan
den anderen kant wordt het netto-bedrag,
dat voor den dienst gevorderd wordt ingevol
ge d© door de delegatiën toegestane begroo
ting, naar denzelfden maatstaf over de beide
staten omgeslagen en door de bedde finan-
ciëele departementen in maandelijksche ter
mijnen aan het rijksministerie van financiën
afgedragen.
Volgens de begrooting van 1905 wordt
voor de gemeenschappelijke uitgaven, onge
rekend de buitengewone credieten voor leger
en vloot, 369.148.000 kronen gevorderd. De
inkomsten uit de rechten van ra- eu uitvoer
zijn op 114.717.000 kronen geraamd, zoodat
Oostenrijk nog 166.907.000, Hongarije
87.524.000 kronen hebben bij te passen. Bo
vendien betaalt Hongariji© aan Oostenrijk.
60.670.000 kronen als bijdrage voor do rente
van de door Oostenrijk opgenomen algemee
ne staatsschuld. Van de weigering der uitbe
taling van deze 60 millioen, waarmee sommige
ultra's in Hongarije dreigen, zal wel niet
in ernst sprake zijn. Wel echter komt de
vraag op of het dreigement der weigering
van belastingbetaling aan het Hongaarsche
departement van financiën moeielijkheden
kan berokkenen eu daardoor op den gomeeu-
sohappelijken dienst zou kunnen terugwer
ken. In liet jaar 1904 brachten de belastin
gen, welker inning op bezwaren zou kun
nen stuiten, 174 millioen op, terwijl d© to
taio inkomsten waren 1081 millioen. Moge
lijk zal echter het gezond verstand bewer
ken, dat ook van de 174 millioen verreweg
het grootste gedeelte stipt binnenkomt.
Voorloopig maakt de Hongaarsche minis
ter-president ook bezwaar, op de onderhan
delingen over nieuwe handelsverdragen mot
tl© vreemde staten in te gaan. De handels
verdragen met Zwitserland en Bulgarije loo
pen reeds half September af. Voor dezen is
't. niet mogelijk ze parlementair af te doen,
omdat de Hongaarsche rijksdag eerst den
15. September weer bijeenkomt-. Ook hier
voor zal men zijn vernuft weer moeten scher
pen, om eene wijze van behandeling uit te
denken, waardoor kan worden vermeden, dat
wanneer in de betrokken vreemde staten de
nieuwe toestand op economisch gebied in
werking treedt, men in Oostenrijk-Hongarijc
geheel onvoorbereid daar tegenover staat.
De Marokhaaneche cjuaestie.
Berlijn, 8 Juli. Hedennamiddag had dc
rijkskanselier een langdurig onderhoud met
den Franschen gezant.
Berlijn, 8 Juli. Tusschen Frankrijk en
Duitschland is overeenstemming verkregen
over de Marokkaansche quaestie. Do Fran-
sche minister-president en de Duitsche ge
zant werden het 's avonds eens over de de
finitieve redactie van de verklaringen, die
tusschen de beide regeeringen uitgewisseld
zullen worden.
Parijs, 8 Juli. De Duitsche gezant Rado-
liiu werd heden ontvangen door minister
Rouvier. Beiden werden het definitief eens
over- de redactie van de mededeelingen, die
tussohen de twee regeeringen zullen worden
gewisseld. Deze mededeelingen zullen vooraf
Maandag ter kennis van do Kamer worden
gebracht. Zij zullen uiting geven aan do
overeenstemming van inzichten over do Ma
rokkaansche kwestiën, die, terwijl zij de be
langen van Frankrijk verzekert, er too ge
leid heeft, dat het heeft toegestemd in de
conferentie.
Do nota is tamelijk kort; zij bepaalt z'ch
tot algemeene verklaringen, waarvan de ter
men echter eene zekere waarde hebben, zoo
als de lange divur bewijst van <1© besprekin
gen, welke noodig waren over eiken volzin,
net is dus moeielijk het stuk te analyseeren.
Engeland.
In de Westminster Gazette wordt een ar
tikel gepubliceerd over liet Marokkaansche
vraagstuk, welk artikel blijkbaar door een
zaakkundige hand geschreven is.
Daarin wordt de noodzakelijkheid betoogd
van een internationale conferentie, omdat
de Madridsche Conventie van 1880 zich op
verschillende punten als onjuist heeft doen
kennen, zoodat een herziening dringend noo
dig is
Verdei heet het daarin, dat het optreden
van Marokko en van Duitschland geheel cor
rect is maar dat het Fransch-Engelsche ver
drag tot critiek noopte. Deze bei ie landen
hebbei. een fout begaan, door Duitschland
niet uit te noodigen aan die overeenkomst
deel to nemen.
Zweden.
Stockholm, 9 Juli. Prins Gustaaf Adolf en
zijne jonge vrouw zijn heden namiddag met
het koninklijke jacht Drott hier aangeko
men cn onder de geestdriftvolle toejuichin
gen var eene groote volksmenigte uaa? het
slot gevaren, waar zijl door den Koning ei;
de verdere leden van het koninklijke huis
begroet werden. De stad was rijk versierd.
Spanje.
11 den laatsten ministerraad heeft het ka
binet zich hoofdzakelijk bezig gehouden met
de hongersnood in Andalusië, waarbij nu ook
nog, als gevolg van de ontzettende l.'tte, wa
tergebrek gekomen is. In Mal age zijn de
bronnen der stedelijke waterleiding geheel
verdroogd.
Graaf Romanones, de minister van land
bouw. zal Maandag naar Andalusië vertrek-
keu. om een plaatselijk onderzoek -.aar den
toestand in to stellen. De vorige -egeering
acht te ©en buitengewoon cxediet van 11 mil-
lioei peseta's noodig om in do behoefte aan
hulp te voorzien, doch de tegenwoordige acht
het bedrag niet voldoende.
Gisteren is de Koninklijke familie uit Ma
drid naar do zomerresidentie San debastiaan
vertrokken.
Oostenrijk.
Ween en, 8 Juli. De Kamer van afgevaar
digden heeft met 161 tegen 9 stemmen eene
motie aangenomen, waarin de regeering
wordt verzocht zich niet te laten verrassen
door de politieke gebeurtenissen in Honga
rije, maar er zich op voor te bereiden de
Kamer bijeen te roepen, indien dit noodig
mocht blijken, ten gevolge van het optreden
van een parlementair ministerie in Honga
rije of van eenige andere gebeurtenis.
De minister-president refereerde zich aan
de verklaring, die hij voor de commissie af
legde hij herhaalde dat de regeering het
als haar natuurlijken plicht beschouwt do
Kamer te steunen en overtuigd ic, dat de
samenwerking van Kamer en regeering het
beste middel is tot bevordering van de be
langen des lands.
Hongarije.
In politiek j kringen te Budapest wordt ge
zegd, dat baron Fejervary zich een dozer da
gen naar Ischl zou begeven, waar do Keizer
zich thans bevindt. Ongetwijfeld is deze reis
een gevolg van de onlangs plaats gehad heb
bende conferentie van den minister-president
met de partijleiders der oppositie en weuscht
de Keizer daaromtrent uitvoerig ingelicht to
worden.
Tevens zal vermoedelijk Fejervary bij die
gelegenheid de goedkeuring van den Keizer
vragen voor verschillende regeeringsbcsluiten.
Rusland.
Petersburg, 7 Juli. D© Keizer ontving een
deputatie, waaronder zich bevonden bet lid
van de zemstwo in het gouvernement Orel,
Nari9chkin, een aantal kooplieden, leden van
den adel, boeren, oudgeloovigen en anderen.
Deze reikte een adres over en verzekerde den
Keizer van de aanhankelijkheid van de groot©
massa van het Russische volk, dat de voort
zetting van den oorlog wil en streeft naar een
vol ksver tegenwoordig] ng op oud-Rhssisehe
grondslagen.
De Keizer dankte hun voor haar verzeke
ring van trouw aan de oude tradities. Do
Staat kon alleen dan sterk zijn, als de oude
tradities trouw bewaard wei-den. De Russen
hebben op dat punt gezondigd en misschien
beeft God hen daarom gestraft. De Keizer
eindigde met de verwachting uit te spreken,
dat allen hem zouden helpen om den vrede
en de rust iu het land te herstellen en dat
zij hem op die wijze den dienst zouden be
wijzen, dien hij van alle onderdanen ver
wacht.
Sevastopol, 9 Juli. (Petersburgsch tele-
graaf-agentschap). Het in het buitenland
verspreide gerucht van den zelfmoord van
vice-admiraal Krieger is van allen grond ont
bloot Hij wordt heulen met zijn eskader hier
verwacht
In Wyborg, een voorstad van Petersburg,
heeft eene bijeenkomst van 5000 arbeiders
plaaie gehad, op touw gewet door de leden
der sociaal-democratische partij.
De meeste redenaars betoogden de nood
zakelijkheid van bet onmiddellijk staken van
don oorlog en het bijeenroepen eener consti-
tueerend© vergadering op den grondslag der
democratische republiek.
Zij wezen op de gebeurtenissen ie War
schau Lodz en Odessa, als bewijzen der
macht- van de arbeidersmassa, die nog groo-
ter zal worden als de sociaal-democratische
vlag ai de werklui zal vereenigen.
De meeting liep af zonder botsing met de
politie.
De marine-ingenieur Sergius Popof uil
Odessa is .te Weenen aangekomen. Een mede
werker van de „Zeit" had een onderhoud met
hem. Deze ingenieur, die elf jaren diende bij
de marine, kent den toestand van de vloot
en Je verhoudingen aan boord der schepen-.
Over de verschrikkelijke tooneelen te Odes-
sa afgespeeld, verhaalde hij het volgende:
„Ik was in de stad, toen de „Potemkin" de
haven binnenliep. Ik moet eerlijk bekennen,
dat de muiterij mij niet zoozeer heeft verrast.
Reeds weken was ik voorbereid op een revolu
tionaire betooging der marine en ik ben over
tuigd, dat het gebeurde aan boord van do
„Potemkin" niet op zichzelf zal blijven staan.
„Geenszins was echter vooruit to zien dat
de gevolgen van de muiterij zoo ernstig zou
den zijn. Het bloedbad van verloden Woens
dagnacht was verschrikkelijk. Ik heb de volks
menigte zien optrekken tegen do militairen.
De indruk van dit tooneel izal mij steeds ljijf-
blijven. Het scheen alsof duizenden zich ver-
eenigd hadden om te moorden- en te oranden.
Kinderen, vrouwen en grijsaards trokken
mede op. Zij waren gewapend, mot schoppen-,
messen on fakkels, en ik zag een veertienjarig
meisje een fakkel weipen in den kelder vaiui
een groot magaziin, waaruit weldra de vlam
men oplaaiden. Uit de inendgto werden hon
derden bommen geworpen. Ze waren voor oen
rwt goed vervaardigd en velen zijn niet
gesprongen.
„Op de donkere zee dreven zeker tien bran
dende schepen en de geheele liavenomtrek
was één vlammenzee.
„Hoeveel mensehen omgekomen rijn, zal
wel nooit bekend wordende lijjken werden
bij vijftig en honderd tegelijk begraven. Werk
lieden en soldaten, grijsaards cn kinderen
allen werden te zamen in een graf geworpen,
en een half uur later waren de lijkon bedekt
met- oen verschen grafheuvel.
,.Op bet oogonblik is het rustig. Of dit
echter niet de stilte is, die een tweeden storm
voorafgaat, moet oen open vraag blijven, want
de opwinding onder de menigte is geweldig.
Het verkeer staat stil en zal nog wel eenigen
tijd gestremd blijvendaar men voor een
nieuw, bloedbad vreest."
Volgens den correspondent van de Standard
to Odessa is o. a. den voorzitter der orde
van advocaten en tweo hoogleeraren a an ge-
ze gl, dat rij de stad binnen twee etmalen
moeter, verbaten, maar niet naar Moskou,
noch naar Petersburg mogen gaan.
Ho1 gerucht gaat, dat prins Troebetskoj
en andere leiders der hervormingsbeweging
gearresteerd zijn.
De boerenopstand in zuidelijk Rusland
moei zich geweldig uitbreiden. Op vijf plaat
sen in Cberson hebben de troepen gemecnc
zaak gemaakt met de opstandelingen. Men
zeg':- dat de officieren den Czaar een ulti
matum zullen zenden, om politieke rechten
te eiscben.
Boekarest, 8 Juli. Do Potemkin en de
torj-edoboot 2B7 gaven rich over aan de
Roemeeusche autoriteiten te Constanza, aan
wie de beide schepen, op welke de Roemecn-
sche vlag geliesehen was, overgeleverd wer
den.
Tiflis, 8 Juli. Heden zouden een aantal
arbeiders gearresteerd worden. Er werd een
bom geworpen, waardoor een officier van po
litie gedood en twee andere gekwetst werden.
In de stad heerscht groote opgewondenheid
Alle winkels zijm geslotentie couranten
staakten hun verschijnen het han-delsverkco1"
is gestremd. In d'e gouvernementen Wladimir
en Tiflis rijn in groote hoeveelheden revolu
tionaire proclamatiën verspreid.
Baloem, S Juli. De stoomboot-agentschap
pen hebben den dienst gestaakt. De winkels
zijn gesloten. De passagierstreiuea zijn heden
ochtend vort rokken onder bedekking van
spoorwegsolda-ten. Stakende werklieden ver
nielden do telegraaf- en telephoonlijuen tus-
15 ROMAN VAN
ANNA WAHLENBERG.
Toen Ada baar gemoed onderzocht, scheen
bare liefde toch anders te zijn dau zij gemeend
had. Zij had die voor zoo rein en vrij van
baatzucht gehouden als mensohelijke genegen
heid maar wezen kan,; doch mui kwam ziji tot
een andere ontdekking. Ze w'ais gepaard ge
gaan met herinneringen aam tafereelen iu het
huisje in de kleine stad en in den dichtbe-
groeiden tuin, waar ze ontkiemd was; daar
was niemand anders geweest dan die twee
oude dames, hij en- zij. Daar had hij, langs de
tantes heen, zijn oog op haar kunnen vestigen.
Daar beteekendo zijl althans iets', ini dat nest
je; liiji had haar zijm© gedachten gewijd en in
dat licht had zij rich in hare droomen ook ge
zien. Daarom had rij ze liefgehad die droomen
zo in het meest rooskleurig licht gezien. Zij
begreep dit maar al to goed, nu die schoone
tint verdoofd was en alles in en om haar grijs
was geworden.
Ruth had .zich een paar maal naar haar om
gekeerd met een vroolijk vragenden blik; cf
zij niet genoot van baar geluk, zij het ook
in stilte? Ada had haar immers gezegd, dat
hare liefde niets verwachtte en geene e'schen
stolde? Zij was alleen zoo wanhopig bedroefd
geweest bij de gedachte, misschien een lang
leven te zullen moeten leven zonder hem,
dien zij liefhad, ooit weder te zien. Ein nu
mocht zij hem immers zien
Maar Ada wendde haar blik af. Zij wilde
Ruth niet al te diep in haar binnenste laten
kijken. Daar zag te veel er anders uit, dan
wat zij verwachten zou. Overigens was Ruth
nu toch to zeer van hare eigen belangen ver
vuld om die van eeue andere na-uwkeurig te
onderzoeken. Zij en Sven Grabe hadden el
kander zoo veel te zeggen, wiat de beleefdheid
jegens do medewandelaars verbood uit to
spreken. Maai' toch kwam er nu en dan eene
vraag of oone opmerking, die de anderen niet
begrepen, omdat- zij niet- wisten waarop di©
doelde; en dan verrieden de schitterende
oogen van de vrienden duidelijk dat zij ge
meenschappelijke herinneringen hadden en
in dezelfde dingen belang stelden.
„Wat zullen zij verlangen met hun beidjes
alleen te zijn!" dacht Ada. Ein daarbij ver
beeldde zij zich hoe gelukkig zij dau samen
moesten wezen. Hoe zoude Ruth stralen! En
bij... Had hij haar even zoo lief als zij; hem?
Ja, natuurlijk Hoe zou dat a-nders kunnen
zijn met iemand die Ruth voor zich wilde in
nemen? Dit sprak, vanzelf. Het was niet an
ders mogelijk. Maar zij wilde dit uit zijne
houding lezen en daarom sloeg zij hem op
lettend gade. Ook zonder die aanleiding zou
zij dit hebben gedaanOnbewust deed zij het
voortdurend. Terwijl zij gebukt ging onder
den last van hare liefdessmarten, werd zij
getroffen door een woord van hem, door eene
op- of aanmerking, en onwillekeurig luister
de zij dau met- lxdaugstelling. Hi' had nu
eenmaal iets in zijne stem, dat de menschcn
tot luisteren dwong. Al waren de anderen
cok verdiept in een ernstig gesprek, dan wa
ren een paar door hein halfluid uitgespro
ken woorden over een nieuw onderwerp vol
doende om hun aandacht te trekken.
Hot w'as vooral zeer opmerkelijk hoe wei
nig von Helert, bij Sven Grabe vergeleken,
beteekende. Ada dacht er met verbazing aan
hoe zij in den afgeloopen zomer alles in stil
te had herhaald wat hij gezegd hadhoe
pittig en verstandig zijne opmerkingen haar
hadden toegeschenen. En thans? Eigenlijk
beteekende wat hij nu sprak niet veel meer
dan eene begeleiding va-n Sven's voordrach
ten.
Hij prikkelde haar soms, dio Sven Grabe;
hij maakte haar boos. Waarom moest zij on
ophoudelijk die stormklok in hare ooren hoo-
ren? Maar wanneer hij zweeg en 't viel
niet te ontkennen dat hij ook zwijgen kou
en als dan de anderen spraken, betrapte zij
er zich soms op, dat zij met minder belang
stelling luisterde naar hetgeen dezen zeiden,
dan naar datgene wat hij daarop zou ant
woorden.
Zij hadden de wandeling ver uitgestrekt
en het was reeds vrij laat geworden. Op el-
ken heuvel meest hot fraaie vergezicht lang
durig worden bewonderd; en zij plukten ha
zelnoten van de struiken, traden verschillen
de hutten binnen, waar Sven Grabe oude be
kenden haddie moest hij noodig even goe
den dag zeggen.
Hier liet hij de vrouw haar beet© kopjes
uit do keuken te voorschijn halen en ze vol
melk schenken uit de dikbuikige kandaar
vertelde bij aan vader en do knechts roovers
geschiedenissen, zoo griezelig mooi, dat zij
dicht om hem heen g'ugen staan, lachten en
't hoofd schudden, als het zóa erg werd dat.
mon 't bijna niet kon gelooven. Verderop
zotte hij een troepje kinderen op een rij cn
Hot hen vaderlandsche liederen ringen voor
centenhij die het langst een toon kon aan
houden en die het zong ©p de manier van
den koster, kreeg de groot/ste centen. Maar
eindelijk werd toch de thuisweg aanvaard,
Toen zij merkten hoe. laat het geworden was,
kozen zij den koristen weg, dat was de veld
weg, en liepen nu Weder t weê-aan-t-wee, ieder
op een dijk met versnelden pas.
Zij hadden nog niet lang geloopen, toen zij
onverwacht werden opgehouden.
Achter hen kwam ecu boerenkarrotje aan-
rammelen en dc voerman solieon haast to
hebben, want hij hield het paard voortdu
rend in draf. Hij zag eventjes vluchtig naar
de wandelaars, maar waarschijnlijk was hij
niet hier uit de buurt, want hij greep niet
naai' zijn pet om te groeten.
De meisjes hadden hare rokken bij elkan
der genoimen en waren zoo ver mogelijk te
gen den dijk op gaan staan om niet bemod-
derd te worden. Maar het wtas to laat. Do
trille, een wagentje voor twee personen be
halve den koetsior, kwam met onverminder
de vaart aanrollen cn toen het voorbij was,
stonden zij daar van onder tot boven bespat
met modder, dien de hoog© wieion uit den
veldweg hadden opgeworpener stondon
overal kuilen vol slik op den weg.
iDe hoeren waron er niet- beter afgekomen.
Von Helert, die aan de overzijde stond, was
druk bezig om niet zijn zakdoek den modder
van zijne broekspijpen af to slaan. Sven
Grabe was, na oen enkelen blik op Rutli cn
Ada, den boor achterna gohold.
„Hola!" riep hij.
De boer was doof aan dat oor en draafde
verder.
„Hola! staan blijven' Dadelijk!"
Hoewel met tegenzin, verminderde de
koetsier zijn vaart en bleef staan. Aan die
gebiedende stem moest hij wel gehoorzamen.
„Kun je niet behoorlijk voorbij dc men-
schen rijden, lomperd?" schreeuwde Grabe,
die nu vïalc bij het wagentje stond. „Nu laat
ie de dames opstappen en rijd ze naar het
hoerenhuis op Svanelund, zoodat rij zich zoo
spoedig mogelijk kunnen schoonmaken van
den modder, waarop jij ze vergast hebt; ver
sta-je V'
iDo boer mompeldo iets onverstaanbaars,
waarvan door niemand nota genomen werd
Sven wenkte de dames. Zij waron op dit
oogenbbk aan de zorg van von Helert over
gelaten. Zoodra deze haar beslijkte japonnen
gezien had, was hij voorzichtig van de over
zijde naar Haar toegekomen en nu was hij met
veel drukte, maar weinig gevolg, bezig om
de meisjes op dezelfde manier te helpen als
hij met zijn eigen kleederon gedaan had'. Zij
gaven zonder aarzelen gevolg aan do roep
stem van Sven Grabe, en eer zij 't wisten,
zaten zij goed en wel op de hooge trill©, die
aanstonds Weder in beweging kwam.
Lachend en met de zakdoek Wuivend verwij
derden zij zich van de hoeren.
Allee was zoo vlug in hot werk gegaan,
dat zij zelve niet recht wisten hoe. Het had
er veel van of een wervelwind ze had opge
nomen en ze nu verder stuwde.
Ho© flink van hem ©r dadelijk om te
denken den man te laten ophouden," flui
sterde Ada tegen Ruth, opdat do boer het
niet zou kunnen hooron.
Wordt vervolgd.