X°. 13.
4de Jaargang;.
Donderdag 13 juli 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Speelbal van Wind en Golven.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden voor Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C<>.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 1—5 regelsf 0.73.
Elke regol meer - 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement Bene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgevingen.
I UITSLAG DER VERKIEZING.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Amersfoort,
'Brengen ter openbare kennis, dat de proces
sen-verbaal van de zittingen van de Hoofdslem-
bureaux van den uitslag der op den 10. uli
1905 gehouden stemmingen voor de verkiezing
van vijf leden van de.n gemeenteraad van Amers-
'foort, in afschrift zijn aangeplakt en ter Secre
tarie der gemeente voor een ieder ter inzage
J zijn neder gelegd.
Amersfoort, den '11. Juli 1905.
i Burgemeester en Wethouders voornoemd
De (Burgemeester,
WUUTTEKS.
De Secretaris,
VAN REIGERSBERG VERSLUIJS,
Lo.-S.
BERST® M .Ml I «N G.
De Burgemeester der gemeente Amersfoort
brengt ter openbare kennis, dat de lierstem-
ming ter vervulling van één plaats in den Ue-
ineenteraad van Amersfoort, in het kiesdistrict
I, zal plaats hebben op Woensdag, den 19. Juli
1906, van des voormiadags acht tot des namid-
I dags vijf uur.
Candida ten zijn (namen en voorletters in al-
phahetische volgorde)
KLEBKR. J. G.
ROL AN IK'S HAGEDOORN. J. O.
Verder worden de ingezetenen herinnerd aan
den inhoud van artikel 128 van het Wetboek
van Strafrecht, luidende
„Hii, die opzettelijk zich voor een ander uit-
gevende, aan eene krachtens wettelijk voorscui.it
uitgeschreven verkiezing deelneemt, wordt ge-
straft met gevangenisstraf van ten hoogste eén
jaar."'
Amersfoort, den 11. Juli 1905.
De Burgemeester voornoemd,
WUTJTTERS.
Politiek Overzicbt
Ouitschland en Frankrijk.
Nu het bijeenkojnen van de Marokko-con-
ferentie verzekerd is, zial de rijikskanselier
Z'oh eerstdaags voor geruimen tijd naar
Nordernoy begeven, waar hij in do laatste
jaren geregeld de zomermaanden doorbrengt.
Een verlof kan men dat eigonlijlk niet noe
men, want hij behoudt ook in Norderney de
leiding van de zaken en wordt met dat doel
door een kleinen staf ambtenaren vergezeld.
Zelfs worden er, als dat noodiig is, confe-
rentiën op Nordeney gehoudenin het vo
rige jaar b.v. zijn daar de beslissende onder
handelingen over het Russische handelsver
drag gevoerd. Maar toch levert het aan
staande vertrek van den rijkskanselier en
van den staatssecretaris van buitenlandsclio
zaken, baron Ridhthofen, uit Berlijn do
proef op de som, dat de internationale moede-
lijikheden van de laatste weken als uit den
weg geruimd zijn te beschouwen.
Wol is waar doet de Teanps uitkoanen, dat
door de gelijkluidende nota's, d«e den 8en
Juli tus9chen de Duitsche en Fransche re
geeringen gewisseld zijn, nog slechts aan de
eerste phase van liet Mi rokkaansche incident
een einde is gemaakt. De internationale con
ferentie, die zal bijeenkomen, moet nu het
j verdere doen. Maar de eerste stap is gezet,
en dat is de moeielijkste. Nu de beide regee
ringen het samen eens geworden zijn over
het doel, waarnaar moet worden gestreefd,
en over den weg, die er toe leidt, is het niet
aan te nemen, dat er in den verderen loop
der zaak onoverkomelijke beletselen zich zul
len voordoen.
Men heeft zich over en weer onthouden
van het geven van toelichtingen op de ge
wisselde nota's, en minister Rouvier heeft
uitdrukkelijk verklaard, dat hij voor 't
oogenblik geen interpellatie kon aanvaar
den. De beteekeni9 van het thans verkregen
resu'taat komt intussdhen uit, wanneer men
een terugblik werpt op de Engelscli-Fransohe
overeenkomst van 8 Aipril 1904 en op do
eischen, die de Fransche gezant St. René
TaiHandier namens zijno regeering aan den
sultan van Marokko had gestold. Do over
eenkomst met Engeland blijft bestaan, even
als die met Spanje, maar zij zijn alleen
voor de betrokken staten verbindend en gel
den niet voor anderen. En de heer St. Rene
Taillandier zal tegelijk met zijn Duitschen
ambtgenoot nit Fez verdwijnen voordat de
internationale conferentie bijeenkomt.
Door de nu uitgewisselde verklaringen van
8 Juni 1905 zijn de bepalingen van de
Franscl-Engelsch overeenkomst van 8 April
1904, zoo al niet wat den vorm aangaat, dan
toch voor zooveel hunne uitwerking betreft
opgeheven. De souvereiniteit en onafhanke
lijkheid van den sultan van Marokko wordt
erkend, eveneens de iutegrite:t van zijn rijk.
Dat wil zeggen, dat hei rijk van den sultan
zoomin rechtens als feitelijk onder Fransch
protectoraat- wordt gesteldook heeft Frank
rijk niet de bevoegdheid versterkingen op
Marokkaansch gebied aan te leggen. Verder
wordt er toegestemd in de economische vrij
heid zonder eenige ongelijkheid. Dat wil
zeggenFrankrijk heeft geon voorrecht op
het stuk van openbare werken, geen finan
cieel monopolie, geen economische voogdij
over Marokkoook is de handelsvrijheid niet
tot dertig jaren beperkt. Verder wordt do
noodzakelijkheid erkend van hervormingen
op financieel gebied en ook op dat der po
litie; zij zullen „voor korten tijd" ingevoerd
worden, hetgeen klaarblijkelijk w:l zeggen,
dat den sultan later, wanneer de binnen-
landsche toestand in Marokko verbeterd zal
zijn, geheel de vrije hand zal worden gelaten.
Maar er wordt tegelijk bepaald, dat de in
voering van de hervormingen slechts op
grond van „internationaal overleg" zal wor
den geregeld, dus niet op grond van afzon
derlijke overeenkomsten met enkele staten
en ook niet op grond van conoessiën, d e de
gezant van een bepaalden staat van den
sultan mocht hebben verkregen. Dit alles
zijn belangrijke veranderingen van den toe
stand, dien de Fra-nsch-Engelscihe overeen
komst heeft in 't leven geroepen of mocht
willen in 't leven roepen. Frankrijk ziet er
van af Marokko tot eeno Fransche provincie
te maken, en verkrijgt daarvoor de erken
ning en bevestiging van diegenen zijner be
langen, die uit do naburige ligging van Al-
gerie voortvloeien.
Maar niet alleen met het oog op Marokko
is het verkregen resultaat van beteekenis.
Eigenlijk is nog van het meeste gewicht de
omstandigheid, dat er een accoord tusschen
Duitschland en Frankrijk tot stand gekomen
is. Uit de oplossing van de Marokkaansche
kwestie moest blijken of Frankrijk de op het
isolement van Duitschland gomunte politiek
van Deloassé zonder Delcassé wilde voortzet
ten, of wel gezind was een weg in te slaan,
die 't mogelijk maakt aan de belangen van
Duitsohland voldoening te verschaffen en
daardoor ook aan den wereldvrede een nieu
wen waarborg te verzekeren. Met andere
woordende Marokkaansche kwestie moest
de proef leveren of de betrekkingen tusschen
Duitsohland en Frankrijk zich verder zou
den ontwikkelen op normaal-vriendschappe
lijke wijze of een noodlottigen keer ten
kwade zouden nomen. Deze proef is goed
uitgevallen, en dat is meer waard dan do
schoonste hervormingen, die een conferentie
den sultan van Marokko zal kunnen bie
den.
Duitschland.
Berlijn, 12 Juli. Volgens do Norddeut-
sche AJlgemeine Zoitung deed in de heden
gehouden zitting van de commissie uit den
Bondsraad voor buitenlandsclio aangelegen
heden do rijkskanselier vorst von Bülow
lange en vertrouwelijke mededeelingen over
het wisselen van de Duitsche en Fransche
iota's naar aanleiding van de door den Sul
tan var. Marokko voorgeslagen conferentie.
Do voorzitter, de Reiersche Staatsminister
Freiherr Podewils en de Saksische Staats
minister Metzsch, spraken daarop namens de
commissie en als vertegenwoordigers der re
geeringen, hun warme dank uit over de door
den Rijkskanselier gedane mededeelingen,
alsook voor het volle vertrouwen, dat do
verbonden regeeringen in do volgens uitla
tingen van den Keizer door den Rijkskan
selier gevoerde buitenlandscbe politiek stel
len.
In Beieren hebben thans de verkiezingen
plaats voor de Kamer van afgevaardigden
van den landdag. De verkiezing heeft in t-wee
trappeu plaats; thnus worden de grondkie-
zers gekozen, die in de volgende week moe
ten bijeen komen om de afgevaardigden te
kiezen. Het resultaat, zal dus eerst in de
volgende week geheel zijn te overzien. Maar
alles duidt :*an, dat het oentrum en de so
ciaal-democraten, die in dezen verkiezings
strijd samengaan, hun doel zullen bereiken
om in de nieuwe Kamer te zameu eene meer
derheid van tweederden te veroveren. De
Beiersche Kanier van afgevaardigden telt in
't geheel 159 leden. Voor do meerderheid van
tweedorden zijn dus 106 steminon noodig.
In de oudo Kamer bezette het oentrum 84
plaatsen, do sociaal-democratie 11dat
maakte dus samen 95. Beide partijen moeten
dus nu elf stemmen winnen, om de voor
grondwetswijziging, waartoe ook de kiesrecht-
hervorming behoort, noodige meerderheid
van twee derden der stemmen te bezitten.
Volgens eene voorloopge berekening zijn zij
echter uu reeds verzekerd van 15 plaatsen
meer dan in don vorigen landdag; zij zouden
dus 110 plaatsen bezetten, dus nog vier meer
dan tweo derden. Do nog niet bekende resul
taten betreffen meest districten, waarvan'
men kan aannemen., dat zij; onveranderd
zullen blijven.
Bij de benoeming van do grondkiezers is
het duidelijke bewijs geleverd, dat het samen
gaan va» centrum en sociaal-democraten op
vaste afspraken berustte en van veel verdero
strekking was dan de beide partijen tot- kort
voor do verkiezingen wilden toegeven. Het
leeuwenaandeel van do winst bij dezen strijd
zal aau het centrum ten deel vallenmen
ncant aan, dat het in den nieuwen landdag
100 van do 159 plaatsen zal bezetten. De so
cialisten zullen waarschijnlijk niet meer dan
twe^ plaatsen winnen.
Gravin Caroline van Lippe-Biesterfeld, die
na eene langdurige ziekt? op 61-jarigen leef
tijd is gestorven, was de weduwe van den in
hrt vor.go jaar overleden regent van het
vorstendom Lippo-Detmold, wieu door do
linie Schauinburg-Lippo het recht tot het
voeren van het regentschap betwist werd.
Zij was eene geboren gravin artensleben,
en haro moeder was van burgerlijke afkomst.
Dit is voor do Schaumburgsohe linie een
reden om, nu zij het proces tegen den vorigen
regent verloren hoeft, don tcgenwoordigen
regent, die do oudste zoon van do nu over
leden gravin is, het recht op do erfopvol
ging in het vorstendom Lippe-Detmold te
betwisten. *>at proces is nu nog hangende.
Frankrijk,
De Senaat heeft het amnesties voorstel aan
genomen, dat aan Paul Déroulode en die ove
rige verbamiienen zal toestaan naar Frankrii/k
terug to koeren'. In de Kamer wordt dit voor-
stol heden behandeld; heden avond zal de
zitting van het. parlement gesloten kunnen
worden.
Do Kamer heefit de algomoone beraadsla
gingen over het wetsontwerp tot verzekerimg
van de werklieden togen den oudloii dag ten
einde gebracht en besloten tot de behande
ling van do artikelen over te gaaiii'. Die be
handeling is eclïter tot do najaarszitting uit
gesteld.
Do afdoelingcn van den Senaat hebben de
loden benoemd van de commissie, die de be
handeling van het door de Kamer toegezon
den wetsontwerp tot regeling van de scheiding
van Kerk en Staat zal hebben voor te berei
den. Van de 18 leden der commissie zijn vier
tegenstanders en 14 voorstanders vara het
wetsontwerp. Onder de voorstanders zijm ech
ter eenigeii, die voor wijziging in vrijgevigen
zin wel te vinden zouden zijn. Do oud-minis-
ter-president Combes is in zijne afdeeling niet.
Parys, 12 Juli. In de Kamer is aan de
orde liet wetsontwerp tot vaststelling van de
d:recte belastingen voor het volgende be-
grootings jaar. De afgevaardigde Véber dient
e. .e motie in, die strekt om de Kamer uit
to noodigen terstond de beraadslaging te
hervatten o-ver de artikelen van het wetsont
werp op do belasting op hot inkomen
De minister-president Rouvier komt hier
tegen ophij zegt dat de regeering van de
Kamer als bewijs van vertrouwen de aaaine-
ming vraagt van het voorgestelde belasting-
ontwerp. De motie-Véber wordt verworpen
met 320 tegen 222 stemmen.
Do Kamer gaat over tot de artikelsgewijze
behandeling van het belastingoiitwerpdo
twee eerste artikelen worden aangenomen.
Tweede telegram. De Kamer heeft
met 481 tegen 45 stemmen het geheele wets
ontwerp, naar hot voorstel van de regeerimg,
aangenomen.
Brest, 12 Juli. Admiraal May bracht bij
het déjeuner op de „King Edwarueen feest
dronk uit. Hij drukte de hoop uit, dat de
o tmoeting der beide vloten de hartelijke
verstandhouding zal versterken. Hij dronk
op die goede verstandhouding en op den
roem van Frankrijk. Admiraal Gaillard ant
woordde hierop, dat deze gevoelens door al
len wordeai gedeeld.
Engeland*
Londen, 12 Juli. De prinses van Wales is
voorspoedig bevallen van een prins.
Londen12 Juli. In antwoord op eene vraag
zeide de eerste-minister Balfour, dat hem
geruchten ter oore waren gekomen dat een
buitenlandsch syndicaat tracht kolenmijnen
ij verkrijgen in Zuid-Wales; hij kon echter
n:- zeggen of dit gerucht eeuigen grond, heeft-.
Het is duidelijk dat Engeland geen onver
schillig toeschouwer zou kumien blijven, wan
neer er maatregelen werden uitgevoerd om
aan een buitenlandsch svndicaat of aan eene
vreemde regeenng de bron, waaruit ons ge
mak van beweging op zee voortkomt, in han
den te geven. Eene dergelijke handelwijze,
dio zonder voorbeeld is, zou buitengewone
maatregelen vorderen.
Hot voorstel der regcering tot vaststelling
van eene nieuwe indeelimg der kiesdistricten
voor het lagerhuis neemt als algomeenen resel
aan, dat op elke 65.000 inwoners een afge
vaardigde komt- Landelijke districten die
minder dam 18,500 zielen tollom, zullen niet
langer een afzonderlijk kiesdistrict vormen
hebben ze minder dan 75,000 inwoners en
vaardigen zo thans twee leden naar het La
gerhuis af, dan zullen ze voortaan maar een
hd afvaardigen. Commissarissen zullen advie
zen uitbrengen over de wijzigingen, die noo
dig worden, geacht in de afbakening der dis
tricten. Gel ijlt reeds gemeld is, zou En gelaaid
volgers deze regeling 17 loden winnen. (Lon
den alleen 5, de voorsteden 6), Schotland 4
en Wales 1, terwijl hot- verlies van 22 zetels
tea haste van Ierland komen zou.
Da regcering becijfert echter, dat als men
den tegenwoondigen regel in Engela.nd tot
grondslag neemt, waarbij gemiddeld op 66,817
inwoners een afgevaardigde komt, en het aan
tal afgevaardigden op 670 stelt, Engeland niet
17 maar 36 afgevaardigden meer zou moeten
hebben. Schotland 3 in plaats van 4 meer,
Wales evenveel als thans, terwijl Ierland niet
22 maar 33 afgevaardigden minder behoorde
te tellen.
Denemarken.
Kopenhagen, 12 Juli. De Koning heeft
aan de Groote Noordsche tele graaf-maat
schappij concessie verleend tot hot aanleg
gen en exploïtoeren van oen telegraafkabel
tusschen de Sbetland-eilanden en de Far-
oer.
Zweden.
Stockholm, 12 Juli. De bijzondere com
missie uit de beide Kamers in den rijksdag
l eeft hare beraadslagingen tem einde ge
in rat' t en zal nu haar rapport definitief
moeten vaststellen. Voor dat dit echter ge
schiedt, zulk er in den boezem van de ver
schillende fraction em v aarschijnlijk ook in
de Kamers vertrouwelijke beraadslagingen
plaats hebben Mem noemt aan dat de bijzon
dere commissi o in de tweede helft van de
volgende week met haar werk gereed zal
zijn.
Rusland.
Petersburg, 12 Juli. (Petersburgsoh tele-
graafagentschap.) De minister van marine
Avellan heeft, ontslag gekregen, met behoud'
van zijn ambt als generaal-adjudant van den
Czaar. Vioe-admiraal Birilew is benoemd tot
minister van marine.
De gouverneur-generaal van Moskou heeft
aan al de gouverneurs van provinciën, die
Zemstwo's bezitten, het verzoek gericht, de
leden dezer vergadering te verwittigen, dat
£ij op 19 Juli niet naar Moskou moeten gaan,
omdat het Congres der Zemstwo's verboden is.
Te Charkow is eene algemeene werkstaking
uitgebroken. Do troepen bezetten de stad.
Beval, 12 Juli. De halve equipage van
de vloot, 700 man sterk, weigerde lieden het
middagmaal, dat het walgelijk noemde, te
eten; zij zond eeno deputatie aan den com
mandant. Deze proefde het eten en stelde
de matrozen in 't gelijk. Den met het toe
zicht op de voeding belasten kapitein werd
dit toezicht ontnomen en hij werd gestraft
met acht dagen streng arrest. Do matrozen
beschuldigden den kapitein een gedeelte van
de voor de voeding bestemde gelden ten eigen
bate t« hebben besteed.
18 ROMAN VAN
ANNA WAHLENBERG.
Ada was gevangenzij zag geen kans om
te ontkomen en knoop hare lippen stijf op
elkaar.
„Ik, weet het niet... Misschien.ik gevoel
mij zoo dom, als hij| er bij is," antwoorddo
zij, afgebroken en snel sprekende om niet to
laten meuken hoe verlegen zij was. „En hij
vindt dat ookdat kan ik wel aan hem zien.
ik kan niet zoo vrij, mot liom praten als jij.
Hij en ik passen niet bij elkander. Waarom
zou ik dan blijven als hij koant?"
Maar nu moest Ruth todh waarlijk om
haar lachen. Ada was zoo grappigBang
voor -SvenIn allen ernst verlegen tegenover
Sven, met wien Rutih omging als met een
ouden school- en speelkameraadHet waas
kiluohtig; hoewel zij liet toch ook weer niet
onaardig vond, dat men tegen hem oipeag.
„Hoe kinderachtigriep zij uit. „Je
praat alsof je een klein bedeesd meisje bent.
Komaan, doe toch niet zoo dwaas en ga met
me mee."
En zij naan Ada onder den arm mede naar
ue andere kamer en was niet- tevreden eer
zij haar aan liet algemeene gesprek had doen
deelnemen.
Maar upg lang daarna dacht Ada aan
haar eigen gezegde, waarmede zij haar ge
drag tegenover Sven Grabe aan Ruth had
willen verklaren. Zij had slechts een paar
woorden gezegd om zich te verontschuldigen
zonder er bepaald over door te denken. Ze
schenen in zekeren zin wel waarheid te be
vatten. Immers, zij was verlegen voor Sven
Grabe, hoewel misschien niet juist in dien
zin, als zij het had doen voorkomen. Soms,
wanneer zij hem op een afstand met de an
deren zag, kon oen verlangen haar bekrui
pen om naderbij to mogen gaan ten einde
zijn gebaren beter te kunnen volgen on te
kunnen hooron wat hij zeide, dat do vroo-
lij.kheicl in het gezelschap opiwekte. Maar er
was toch ooik. weer iets dat haai* terughield.
Hot- was eigenlijk niet hee lorna al het besef
van haro domheid, ziooals zij tegen Rutih had
gezegd, maar er kw'am nog wat anders bij.
Toen zij, er nog eens goed over nagedacht
had, begreep zij eindelijk wat haar zoo ver
legen maakte in het bijzijn van Sven Grabe
zij maakte onwillekeurig vergelijkingen tus
schen 'hem en een ander, dio hier onlangs
tegelijk met hem was geweest. En Ada hield
niot van die vergelijkingen. Zij had er be
paald iets tegen, zij wilde liefst niet .meer
donken aan dien dag toen von Hokrt hier
geweest was. Het was zulk een zonderlinge,
akelige, zenuwachtige dag geweest; zij wüde
haar best doen om dien te vergeten. Om
doize reden vermeed zij instinctmatig Sven
Grabe te ontmoeten. Nu wist zij hot. Maar
deze roden kon zij tegen Ruth moeilijk zeg
gen zij moest dio andere dan maar voor
waar blijven houden
Intussohen kon Sven onmogelijk blind
blijven voor dit zonderlinge in Ada's terug
houding, on eindelijk moest hij er wel iets
yan zeggen, in een gesprek met Ruth.
Zij zaten op eon schommel in den tuin,
toen zij Ada voorbij zagen loopen om «ets
in deu linkervleugel van het huis te gaan
bezorgen. Ruth wenkte haar, maar ontving
eene afwijzende beweging met de hand, tot
antwoord. Zij had natuurlijk weer geen tijd
om bij hen te komen.
„Wat is dat toch?" vroeg Grabe. „Zij is
hier tooh niet de huishoudster, dunkt mij.
Waarom heeft zij dan nooit tijd voor ons
over?"
Ruth laohto„Zij is een beetje verlegen
in den omgang met vreemde mensohen."
„Zoo? Maar ik heb toch gezien, dat zij
heel vrijmoedig praatte met mienschen, dio
ziji veel minder kende dan mij. Zoo onlangs
nog, op die partij in do pastorie. Toen was
zij, opgewekt cn aardig; zij werd bepaald ge
fêteerd1 on toen maakte zij volstrekt niet don
indruk alsof zij liefst in de afgetogen hoekjes
wilde kruipen, zooals hier,"
„Zij is verlegen tegenover jou, Sven."
„Tegenover mij? Iheuscb?"
„Ja. Zij ziot tegen je op."
Hij lachte. „Zeer vleiend!" Docfli daarop
zeide hi; tocüi weder ernstig: „Maar dan is
zij een onnoozcl gansjedat had ik niet van
haar gedacht, omdat zij met jou op zulk een
goeden voet staat."
„Foei! Je moest je sdhamen, Sven!"
Ruth's oogen fonkelden van boosheid over
aoo'n dubbele belecdiging. Maar zij zou het
voor haar beiden opnemen. Zij zou Ada ver-
dod'gen tegen dc beschuldiging van een
onnoozelc gans tc zijn, en zichzelf tegen die
van zulk een slechten smaak te hebben, met
een gans om te gaan cn haar tot vriendin te
kiezen.
„Men behoeft nog geen onnoozele gans te
wezen, omdat men een beetje verlegen van
aard is," zeide zij. „Jij kent haar niet,
Svenmaar ik wel. Je moest, eens weten
hoeveel zij in zich omdraagt.."
Sven Grabe schoof een weinig dichter bij,
met het bovenlichaam over de knieën gebo
gen, en hij keek haar mot een paar ondeu
gende oogen aan.
„Wat is dat dan al zoo?" vroeg hij kwasi-
bel'angstellend.
„Hartstocht."
Dit werd zoo eenvoudig cn zoo ernstig ge
zegd, dat dc spotzieke uitdrukking op SVen's
gelaat plotseling verdween. Beiden zaten nu
zwijgend na to denken over de beteekenis
van dat èeue woord, en Ada's beeld stond
hun daarbij, voor den geest.
„Jij, denkt dat zij» altijd zoo kalm cn stil
is, zooals jo haar doorgaans ziet," vervolgde
Ruth, „maar ik heb haai* heel anders1 ge zien.
Vooral één keer. Ik herkende haar niet; zij
scheon toen eene andere vrouW: driftig en
verontwaardigd, in opstand tegen do geheele
wereld. Er smeult iets in haar, dat soms in
vlammen moet uitbarsten, als zij er niet in
stikken zal. Ann kind! Arm kind! Haar
leven lang heeft zij een verlangen in zich
omgedragenbet verlangen naar iets, dat
zi; niot kan bereiken. Zij weet zoo goed als
niets van ouders of familieleden, wien zij
liare liefde zou kunnen wijden; en toch
leeft deze zoo sterk in Tiaar dat zij geen dier
kan zien en geon bloem kan plukken, zon
der ze te liefkoozon. Ilier heeft zij nu mij en
do kinderon-, maar wat lieteekent dit voor
baar Zij heeft behoefte aan liefde en..."
Zij zweeg en Sven bleef ook stil zitten, tot
hij plotseling het hoofd oprichtte en op een
gewild vroolijken toon, als om met geweJd
clio droeve gedachten te verdrijven, zeide
„Dit is nu goed en wel, maar liet zegt.
toch niet waarom zij juist voor mij verlegen
behoeft to zijn."
Rutih ladhte.
„Ik stem toe, dat ik daarvan het recht
ook niet begrijp; ik wilde alleen maar niet,
dat je haar voor een onnoozele gans zoudt
houden."
Op dit oogenblik zweefde er iets als een
witte wolk voorbij de deur van don linker
huisvleugel, en zij zagen Ada, die een pak
tullen gordijnen over den arm droeg; zij
knikte hun in 't voorbij gaan oven toe, maar
zij zeido niets.
Dc beide anderen volgden haar met de
oogen, zoo als zij daar het kiezelpdein over
en do stoeptroden opging, die massa, tulle
om haai* lenige figuur buigende en waaiende,
al naar do bewegingen die zij maakte.
„Zij heeft eigenaardigo oogen," zeidie
Sven „het is alsof er eon glimladh in de
diepte verborgen speelt, terwijl de lange
wimpers nog vochtig zijn van tranen."
„Zoo, heb jij dat opgemerkt? Ik zag liet
ook."
„Ik heb het vroeger oo»lc ai reeds gezien,
maar ik heb er niet verder over nagedacht.
Eierst nu jij mij verteld hebt- wat er achter
die oogen vciiboigen wordt goluouden, begin
ik 't beter te Ingrijpen."
Wederom flikkerde die ondeugende uit
druk van straks in zijn blik. Rut-h be-
stu.tvO hem door een klap met oen afgebro
ken tak op zijn arm. Hij was toch een on
verbeterlijke spotter. Over alles moest hij
grappen maken. Men kon toch nooit eens
met hom over ernstige onderwerpen spreken.
In den grond had zij er evenwel niets te
gen, op die gemakkelijke manier te onisnap-
l)en aan de weekhartige stemming, die op
nieuw had gedreigd. Vlug zette zij de
schommel pl ank met haar voet weer in be
weging en liegoi» over iets anders te praten.
Wordt vervolgd.
