M\ 31.
4de Jaargang^.
Maandag 31 Juli 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Speelbal van Wind en Golven.
28?f,
MHERSFOORTSGH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden voor Amersfoort 1.25.
Idem franco per post1./5.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., geliere men vóór 10 nur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 1—5 regels0.75.
Elke regel meer- 0.15.
Orooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bjj abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
ONTTREKKING AiAN DEN OPEN
HAREN DEENtTT.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
'Brengen ter algemeene kennis, dat het voor
nemen bestaat om eene oppervlakte van 1060
M2, uitmakende het zuidelijke gedeelte van den
Hof, van 5 tot en met 10 Augustus a. s., aan
den openbaren dienst te onttrekken.
Bezwaren kunnen worden ingediend vóór
Dinsdag 1 Augustus a. s.. des middags 12 ure.
Amersfoort, 28 Juli 1906.
De Burgemeester en Wethouders van
Amersfoort
De Burgemeester,
WIÜUTTEDRiS.
De Secretaris,
J. G. STENFERT KR0E8E.
Politiek Overzicbt
vredesonderhandelingen.
Op het oogenblik, waarop de heer Witte
zijne reis als Russisch vredesgemachtigde ;s
begonnen, heeft zijn secretaris uit den tijd»
toen hij minister van financiën was, Gurjew,
eenige aanteekeningen openbaar gemaakt over
de g schiedenis van het ontstaan van don
Russisch-Japanschen oorlog. Het is zeker geen
toeval, dat het tijdstip der openbaarmaking
van deze aanteekeningen samenvalt met Jat
der aanvaarding door den heer Witte van zijne
gewichtige maar moeielijjce zending. Daar de
gesprekken, die hierover tusschen Witte en
zijn vroegeren secretaris zijn gevoerd, reeds
eenige weken achter ons i-ggen, vervalt hier
mede de grond voor de bewering, dat de> heer
Witte door het hem toevertrouwde mandaat
zou zijn verrast. De .nederlaag van Moeraw-
jew, die eerst voor het ambt van vredesor
de r handelaar was "bestemd, is blijlkbaar het
werk van schrander overleg geweest.
Het komt duidelijk aan den dag, dat
mededeekngen van Gurjew gemunt zn'm tegen
den gewezen minister van buitenlandsche za
ken, graaf Moerawjew. Gurjew vermijdt eene
directe beschuldiging van Moerawjew, dat hij
door de bezetting van Port Arthur de kiem
heeft gelegd tot den noodlottigen oorloghij
laat echter tusschen de regels lezen. Zoo be
paalt hij zich er toe, nadat hij zeer uitvoerig
de bemoeiingen van Witte tot handhaving
van de integriteit van China heeft geschetst,
bijna lakoniek te verklaren„Er werd dan
ook besloten, Port Arthur en Talienwan niet
te bezetten. Tocli had iin- 't begin van Die-
cember 1897 de bezetting van Port Arthur
plaats, omdat graaf Moerawjew verklaarde,
dat hij; reden had om aan 'e nemen, dat de
Engelsehen ons wilden voorkomen. De gevol
ge l van dezen noodlottigem stap zijn bekend
China wendde zich terstond van Rusland af
en zocht "bij Japan en Engeland bescherming."
De bedoeling, waarmee Gurjew zijine mede
deelingen heeft in '-t licht gegeven, wordt
hiermede duidelijk. De strekking daarvan 's
te doen uitkomen, dat de gedachte om den
uitslag van den Chineesoh-Japanschen oorlog
te gebruiken tot de annexatie van Port Ar-
th 'r niet den lieer Witte tot vader heeft
gehad, en dat het niet ziine schuld ;s, dat
do reis waarop hij zich nu bevindt, een zoo
treurï? dorl heeft. Van a e staatslieden, be
aan de regeering van Rusland jn de laatste
jaren verbonden zijn geweest, heeft Witte
misschien het. nadrukkelijkst 'egcu den oorlog
met Japan gewaarschuwd. Hoe euveler de
moed was van de mannen, die dit ongeluk
over hun land hebben gebracht, des te duide
lijker moet de verdienste van Witte zijn, die
zich tegen de overmacht van de oorlogspartij
heeft verzet, totdat hij op zr'de werd gezet,
omdat men in Rusland er niet aan wilde ge-
looven, dat Japan in staat was een ernstigen
tegenstand te bieden. Witte heeft groote of
fers gebracht om zijn land voor dit onheil te
behoedenhij brengt nu nogmaals oen groot
offer, door zijn naam te verbinden aan een
vredeswerk, dat zelfs in het gunstigste geval
het zelfbewustzijn vaan de Russische natie diep
moet vernederen.
Het is verklaarbaar, dat de heer Witte er
prijs op heeft gesteld dit duidelijk te doen
uitkomen, nu het oogenblik nabij is waarop
hij zijne taak als vredcsonderhandeolaar zal
beginnen. Over een paar dagen zal hij
Amerika komen misschien morgen reeds,
want het aanhoudende streven om de vaart
snelheid van de maalstoomers te vergrooten,
verkort den duur van. de reis over den Atlan-
tischen oceaan aanmerkelijk. Over de aan
staande vredesonderhandelingen zijn eenige
mededeelingen niet zonder belang, die graaf
Cassini, tot voor korten tijd gezant van Rus
land fe Washington, aan oen Parijschen dag
bladschrijver heeft gedaan. Hij zeide:
„De heer Witte weet evenmin als iemand
anders in Europa of in Amerika, waarin de
eiscken van Japan zullen bestaan. Maar de
algemeene stemming is voor den vrede, dien
ook Japan noodig heeft. Rusland heeft onuit
puttelijke hulpbronnen en generaal Line-
witsch heeft, ondanks den reusachtigen af
stand, die Mandsjoerije van het moederland
scheidt, zijn leger versterkt en wacht. af. Rus
land is oprecht bereid den vrede te onder-
teekencn, wanneer Japan ons voor onze na
tionale waardigheid in het heden en in de
toekomst aannemelijke voorwaarden stelt. Dat
is alles wat ik mag zeggen over eene vraag,
die aan de geheele wereld behoort.
„Baron Komoera, die het eerst den heer
Witte zal medcdeelcii op welke gjrond&lagen
Japan wenscht te onderhandelen, is een zeer
fijn en bekwaam diplomaat. Ik heb hem lee-
ren kennen, toen hij secretaris van het Ja-
panache gezantschap te Poking was. Als ik
er aan terug denk, wat Japan tien jaren ge
leden was en wat het nu isWelke vorderin
gen heeft dit land in alle takken van de
menschelijke werkzaamheid bereiktMen mag
zioli in dat opzicht niets ontveinzen.
„Wat de taal betreft, waarin de bespre
kingen zullen worden gevoerd, onderstel ik,
dat baron Komoera nog wel Fransch zal ken
nen, dat hij vloeiend sprak, toeu wij te Pe
king waren. De lieer Witte spreekt Fransch,
maar geen Engelsch. Baron Rosen, mijn op
volger, kan zich vloeiend van de beide talen
bedienen. De tweede Japansche gemadhtigde
daarentegen spreekt geen woord Fransch.
Maar men zal toch wel met den uoodigen
goeden wil zich met elkaar verstaanbaar kun
nen maken."
Duitschland.
Dantzii7, 30 Juli. De Keizer is heden aan
boord van de „Hohenzollern" naar Kopenha
gen op reis gegaan.
Berlijn, 30 Juli. Het nieuwe Duitsch-
Bu'gaarsclie handelsverdrag is hedien hier
door do Duitsche en Bulgaarscho gedelegeer
den geteekend.
BelgiS.
Brugge30 Juli. De Koning, die bij ge
legenheid van de feesten is overgekomen,
antwoordde op een toespraak van den burge
meester en den gouverneurNu- ge vertrou
wen hebt uitgesproken in het hoofd van den
oonstitutioneelen staat, die sinds 40 jaar,
getrouw aan zijn eed, voortdurend het be
lang van het algemeen in het oog heeft ge
houden, verzoek ik u mij te steunen, wan
neer ik de aandacht van het volk vestig op
de ingediende plannen, die nuttig zijn voor
zijn voorspoed en die geen enkel partijbelang
raken. (Langdurige toejuichingen).
Frankrijk.
De Temps beklaagt zich zoowel in een
hoofdartikel als in eene uit Berlijn geda
teerde correspondentie over de houding van
Duitschland in de Marokkaansche kwestie.
De gezant Tattenbadh zet, -ndanks de
l'ransch-Duitsche overeenkomst van 8 Juli
zi.ne bemoeiingen voort, om concessie te krij
gen voor Duitsche ondernemingen en eene
Duitsche leening tot stand te brengen. Aan
den anderen kant schijnt men ;n Berlijjn
weinig gezind, nu de Keizei' en de rijkskan
selier afwezig zijn, de onderhandelingen met
Fiankrijk over de uitvoering van hei-vormin
gen te bespoedigen. De Temp6 >indigt met
de opmerking, dat als Duitschland den te
gen woordigen toestand van onrust doet aan
houden, men zioh moet afvragen of zijne
bedoelingen zuiver zijn en of het niet be-
Coelt met deze onrust zijn voordeel te doen.
Deze opmerking van de Temps, die ge
tuigt van eene geprikkelde stemming, steunt
op de opvatting, dat Rouvier en de Duitsche
gezant Radolin bij de bespreking van de
hervormingen, die in Marokko moeten wor
den tot stand gebracht in de poLitie en in
oen fmancieelen dienst, op moeieliikheden
zijn gestuit. Volgens de inlichtingen van den
oor respondent van de Frankf. Ztg. te Ber
lijn, is deze opvatting echter slechts ten
oeele juist. Tusschen Rouvier en. Radolin zijn
bijzonderheden van de hervormingen nog
i 1 't geheel niet besproken. Rouvier heeft
va-leden Donderdag eene nota overhandigd,
die geheel in 't algemeen de hervormingen
opnoemt, die aan de conferentie moeten
worden voorgelegd. Rouvier stelde bovendien
ei n uitvoerig memorandum in uitzicht, dat
echter naar zijne meening niet aan Duitsch-
iajnd alleen, maar aan "de geheele r-onferentie
op het oogenblik waarop zij bijeen komt, zou
moeten, wooden voorgelegd. Het is mogelijk,
dat men in Berlijn deze meening niet deelt
ein er de voorkeur aan zou geven, de bijzon
derheden van het hervormingswerk met
Frankrijk alleen te behandelen. Er zijn ech
ter tot dusver geene aanwijzingen, dat men
daarom te Berlijn aan de toebereid elen tot
ue bijeenroeping van de conferentie moeie
liik heden in den weg zou willen leggen.
Naar de Humanité mededeelt, heeft de
Fransche regeering de bijeenroeping van de
Nationale Vergadering tot het kiezen van
den president nu reeds op 26 Januari van het
volgende jaar bepaald.
De president van de Fransche Kamercom
missie voor buitenlandsche en koloniale za
ken Desckanel, heeft den minister-president
eenige door die commissie gedane voorstellen
schriftelijk medegedeeld. Deze voorstellen be
treffen o. a. de verdediging van Indochina,
Dakar, Diego Suarez en Madagascar. Verder
wordt aanbevolen, zich te verstaan met En
geland over de uitbreiding van liet Chineesche
spoorwegnet eu de solidarisatie van de En-
gelsche eu Fransche belangen in Ohina en
Oost-Azië, waardoor aan de beide staten het
behoud van hun territoriaal bezit in China
en Oost-Azië moet worden gewaarborgd
"orts moet naar eene rechtstreeksche han
delsovereenkomst tusschen Japan en Indo
china, alsmede het verkrijgen van nauwe
economische betrekkingen met Japan worden
gestreefd. Met Engeland moet overleg wor
den gepleegd, om aan Siain den Raad te
geven zijne oorlogstoerustingen te staken en
het. Mekongdal feitelijk te neutraliseeren.
Engeland.
Glasgow29 Juli. De Schotsche conserva
tieve cancidaten voor het parlement hebben
van het hoofdkwartier der partij officieel
een wenk gekregen, dat zij zioh er op moes
ten voorbereiden, dat de algemeene verkie
zingen voor het lagerhuis niet later zullen
plaats hebben dan in 't laatst van October.
Londen, 31 Juli. De Daily Telegraph kan
uitdrukkelijk verklaren, dat de geruchten,
dat ©ene ontbinding in het parlement in het
najaar waarschijnlijk is, geheel van grond
ontbloot zijp.
Kingstown(Ierland), 30 Juli. De Neder-
landsche pantserschepen Piet Hein en Evert-
sen zijn hier aangekomen uit Bilbao en zul
len na een drio of vierdaagsck oponthoud
ta Dublin naar IJsland vertrekken.
Italië.
Rome, 30 Juli. Bij de behandeling van het
wetsontwerp tot liquidatie van de spoorwe
gen zeide de minister van don schatkist Mar-
cano, dat de voorgestelde transactiën voor
deel zullen brengen aan den financiëe'eiv
en economischen toestand van het land.
De m;mister-president Fortib Verdedigde
het werk van het kabinet, waaraan men de
misslagen van het verleden niet kan wijten.
Gianturco stelde de volgende motie voor
De Kamer, haar vertrouwen in het ministe
rie bevestigende, noodigt het uit bij de liqui
datie met de spoorwegmaatschappijen de in
het parlement gehouden discussiën in over
weging te nemen en te voorzien in de beta
ling /an de niet betwiste bedragen in gaat
over tot de orde van den dag.
De minister-president aanvaardde deze mo
tie, die werd aangenomen mot 368 tegen 112
stemmen.
Rusland.
Petersburg, 30 Juli. (Petersburgsch Tele-
graafagentschap). Op een telegram;, waarin
de geestelijkheid van een district in de pro
vincie Orenburg namens de bevolking, tellen
de 38000 man, den Czaar had verzocht, geen
vernederenden vrede te sluiten, antwoordde
de Ozaar: Het Russische volk kan op mij ver
trouwen nooit zal ik een vernederenden of
het groote Rusland onwaardigen vrede sluiten.
Petersburg, 30 Juli. Generaal Stoessel is,
mot behoud van de functie van adjudant-
generaal, ontheven van de betrokking van
commandant van het 3e Siberische legercorps.
Petersburg30 Juli. Tot stadscommandant
van Moskou is benoemd de adjunct van den
chef van den staf van het gendarmeriocu-ps,
generaal-majoor Von Medem.
Petersburg, 29 Juli. Het departement van
politie maakt in de Rogeeringsbode eene
mededeeling bekend over de gebeurtenissen
te Nislmi Nowgorod van 22 Juli en volgende
dagen.
De aansporing tot de buitensporigheden
ging uit van de werkslakende arbeiders der
fabrieken van Sormowo en anderen, waarbij
eenige zemstwo-ambtenaren zich hadden aan
gesloten. In den avond van 23 Juli vereenig-
den rustverstoorders zich tot een optocht door
de straten, ofschoon eene duizendhoofdig?
menigte en handelaars, handwerklieden en
arbeiders neiging toonden elke manifestatie
met geweld te verhinderen. Een schot uit een
troep stakers deed do verbittering van de
volksmenigte stijgen. Op het- Ostroschki-plein
werden woeste tooneeleu afgespeeld. Uit de
voorloopig verkregen inlichtingen is gebleken,
dat de apotheker Heintze, die de betoogers
aanvuurde en zelf het eerste schot loste, ge
dood is; 27 personen werden gewond.
De-i 24en Juli deden de oproerlingen eene
poging tot opruiing op de markt van oud
roest. De arbeiders dooden 4 en wondden 13
personen.
Bij eene poging van de onruststokers op
den 25en om de kadewerkers voor zich te
winnen, sloegen dezen den afgezant van de
onruststokers dood, die daarna op de arbei
ders schoten. In het gevecht, dat daardoor
ontstond, werden zes personen gedood en der
tien gewond. De rust is hersteld zonder ge
weld van wapenen.
Op een schoolgebouw bij de Sormowofa-
briek, waar troepen ingekwartierd waren, ia
eene bom geworpen.
De politie heeft eene huiszoeking gedaan
bij Golot.in, den voorzitter van het perma
nente bestuur van den zemstwo van Moskou
tn voorzitter van het bureau van het jongste
congres, en bij Pollner, secretaris van dit
bureau. Zij hoeft al de documenten, betref
fende dit congres, en al de verslagen meege
nomen. Golowin zal te Petersburg eene klacht
indienen wegens deze schending van zijn do
micilie.
Petersburg, 30 Juli. (Petersburgsch tele-
graaf-agenitschap). I11 de vorige weck brachten:,
buitenlandsche bladen een leeks mededeelin
gen over wanordelijkheden en ina-.'.bordtnalic
in het Russische leger. Er werd zelfs bericht,
dat geheele trcepenafdeelingem god jserteerd
waren. Tot deze soort berichten behoort ock
het aan een te Weenen verschijn* nd blad int-
Petersburg gemelde gerucht var. eene botsing
tusschen liet Lithausche garde-regiment
kozakken in Warschau.Wij kunnen verzeke
ren, dat deze sensatie-borichteu uit de lucht
zijn gegrepen.
Petersburg, 29 Juli. (Petersburgsch Tele-
graafagentsehap). In het marine-laboratorium
op Nowoja Jolandya bij Petersbuig heeft eene
ontploffing plaats gehad, die door een onge
lukkig toeval werd veroorzaakt. De ontplof
fing maakte geen slachtoffers.
Nishni-Nowgorod, 30 Juli. (Petersburgsch
Telograafagontsohap). Men bericht, dat de
worklieden in de Sormowowerken en op de
landingsplaatsen en ook de beambten op de
stoombooten rustig huu werk blijven verrich
ten en duidelijk laten blijken, dat zij geen
gehoor zullen geven aan de opruiërs, die
trachten het kalme verloop van de jaarmarkt
te storen. Wat de rustverstoringen der vorige
week betreft, is thans uitgemaakt, dat er
geen jodenvervolging heeft plaats gevonden;
thans is de rust hersteld en er is geen enkele
reden tot vrees voor ii'ouwe rustverstoringen.
Do jaarmarkt wordt langzamerhand druk
ker uit Siberië, Midden-Azië en Perzië wor
den oen groote menigte koopers verwacht.
Alles wijst er op, dat de goederen grooten
aftrek zullen vinden.
Na-a»- aanleiding vaai de officieel© lezing,
die van het gebeurde iu Nishni-Nowgorod is
gegeveu, merkt de Vossischo Ztg. op: Wie
cat geiooft, wordt zalig. Wie echter ver-
s'aat tusschen de regels te lezen, ziet uit
32 KOMAN VAN
ANNA WAHLENBERG.
Zij begreep hem. Hij zeide dat hij den
meuschen wilde toonen hoe mooi zij danste;
zijne bedoeling was, hun duidelijk te laten
zien dat men met haar dansen kon. Om ha
rentwille trotseerde hij al deze menschen,
door hun zoo duidelijk mogelijk te verstaan
te geven, dat zij in hem een beschermer ge
vonden had, die bereid was haar tegen hen
te verdedigen.
En terwijl zij nu de zaal door vlogen, klop
te keur hart hoe langer hoe sneller. Sven
groeide voor haar tot een held en zij dacht
er n«"et aan hare fiere blijdschap, die l>aar
mooie oogen schitteren deed, te verbergen.
Dit wilde hij dus voor haar doen; zich mis
schien tot het doelwit maken van onaange
name zinspelingen en aanmerkingenHoe
was het mogelijk dat iemand zoo onafhanke
lijk en onbevooroordeeld kon optreden in
dezen tijd van vormen en dwang! Zij leefde
als in eon droom.
De gedachte aan hetgeen de menschen
rondom haar fluisterden, bezwaarden haar
nu niet langer, en de voorstelling van Ruth's
opvatting van de zaak schoof zij van zich af.
Zij dansten maar voortden oenen dans na
den anderenen tusschen de dansen wandel
de zij met haar cavalier gearmd door de zaal
te midden dor anderen, pratende en lachen
de over alles wat haar inviel. Zij had nu
zeer geschikt naar boven kunnen gaan als
aij gewild had; de kinderen waren reeds een
poos geleden naar bed gezonden en niemand
zou meer naar haar gevraagd hebben. Maar
zij ging niet weg. Dat- bedwelmende, droome-
rige, sprookjesachtige, dat zij nu beleefde,
geleid als zij zich voelde door eene kracht'ge.
welwillende hand, tusschen de branding door
van booze blikken en afgunstige_woorden,
liad haar te zeer betooverd; zij kon er niet
vrijiwil'g een einde aan maken.
Niemand had' haar tot heden ooit zóó vrij,
zóó opgewekt vroolijk, zóó uitgelaten gezien.
Maar zij bewoog zich hier thans ook alsof zij
geheel alleen en ongestoord met haar cava
lier in de zaal was; alsof zij niemand van al
die aanwezigen hoorde of zag. Maar zeer
spoedig werd zij tot de werkelijkheid terug
geroepen. Juist toen Sven en zij samen eene
deur wilden doorgaan, stond tegenover hen
een lange, rijzige gedaante, met een gloeiend
felaat. Uit de oogen fonkelde een vuurgloed
aar tegemoet; anders zou Ada in haar toe
stand „van buiten de haar omringende we
reld' leven,'' er niet op hebben gelet. Nu zag
zij dat dit het gelaat was vau Ruth.
„Je vermaakt je zeker uitstekend, Ada?"
vroeg die strakke mond.
En Ada's lippen prevelden werktuigelijk:
„Ja."
„Totnogtoe verweet ik het mij dat je geen
genoegen had," vervolgde die mond„maar
de moeite kan ik me sparen. Ik weet nu, dat
je altijd Wol voor je zelf zorgt, op de eene of
andere manier."
De gedaante verdween en de doorgang was
weder vrij. En plotseling stond Ada weer op
den gewonen grond der werkelijkheid. Zij
was niet langer onkwetsbaar. De blikken der
gasten brandden op haar. Zij begreep niet
hoe zij daareven door de zaal had kunnen
gaan zonder ze te voelende nabijheid van
dat eene gelaat, dat zich zooeven aan haar
vertoond had, zjou zij niet langer kunnen
dulden.
„Het is hier zoo ontzettend warm," flui
sterde zij Sven Grabe toe; „ik zou haast
stikken." En vlug ging zij, langs hem heen,
de zaal uit.
Wetende dat jonge meisjes vaak erg on
voorzichtig kunnen te werk gaan, als zij ver
hit- zijn van het dansen, en aangezien hij
liet nu eenmaal voor zijne rekening genomen
had dezen avond op haar te passen, liep hij
haar na, om te zien of zij misschien, op den
dwazen, overmoedigen inval gekomen was,
naar buiten te gaan.
Ja Waarlijk. Daar stond zij in haar dun
kleedje boven aan de steen en trappen en liet
den koelen avondwind ongestoord met haar
verhitten hals spelen. Zij had hem niet hoo-
ren aankomen. Nu schrikte zij op toen hij
vroeg of hij een wannen mantel voor haar
mocht halen.
„Neen dank u," antwoordde zij snel. „Ik
ga aanstonds naar boven."
„Naar binnen, bedoelt u toch, nietwaar?"
„Neen, naar boven; naar mijne kamer. Ik
kan het hier niet langer u'thouden te mid
den van al die menschen, die kwaad van mij
denken. U is de eenige die dit niet schijnt
te doen en ik begrijp niet eens waarom u
niet evenzoo denkt, als die anderen. Waarom
is u zoo vriendelijk tegen mij? U is tocb
doorgaans niet zoo zacht- in uw oordeel over
de menschen."
Onweerstaanbaar vloeiden de driftige
woorden over haar lippen, en haar blecke
wangen trilden onder de hevige ontroering
Waaraan zij ten prooi was. In den hopeloozen
toestand waarin zij nu verkeerde, zou zij
zich van alle balden, ze'fs van den eenigen
krachtigen arm, die haar steunen wilde, heb
ben willen losrukken. Maar voor Sven was
er juist in deze uitbarsting van het anders
zoo bedeesdë, jonge meisje iets dat tot toe
nadering aanleiding gaf. Haar geheele wezen
drukte als het waro ééne klacht uit over
haar alleenstaan in de wereld, een smach
tend verlangen naar vriendelijke tegemoet
koming; en eene zoo duidelijke behoefte aan
steun sprak daar uit, dat het onwillekeurig
bij den sterkere den lust opgewekt tot hel
pen en troosten. Evenmin als een gevoelig
mensch een schreiend kind voorbij zal loo-
pen, zonder het ten minste even toe te spre
ken, kon Sven thans heengaan zondier haar
iets vriendelijks te zeggen.
„Ja," zeide hij op een ernstigen toon, die
zeldzaam in tegenspraak was niet zijne ge
wone, jongensachtige luchthartigheid. „Ja,
als ik mij in iemand bedrogen heb, dan
schrap ik hem dadelijk uit; al was hij mijn
beste vriend geweest. Maar het ligt niet in
mijn aard spoedig kwaad van de menschen
te denken. Dat ik het van u niet doe, hebt
u zeker wel gemerkt? Het zou mij spijten,
als u dat niet begrepen had."
„Ja-, o ja!" antwoordde zij gejaagd.
En toen haar donkere oogen zich daarbij
tot hem wendden, schitterden daarin tranen.
„Ik zou u zoo gaarno reoht hartelijk wil
len bedanken voor dezen avond," vervolgde
zij ontroerd „maar ik kan het slechts doen
door afscheid van u te nemen. U is de eenige
van wion ik afscheid neem hier in huis."
Een tenger handje werd hem toegestoken.
„Hoe nu? vroeg hij, dit aannemend; „wil
u weg? En wel in stilte?"
„Ja. Morgen met don eersten trein. Dan
zal, hoop ik, nog niemand op zijn."
Hij begreep haar verlangen. Dit zwakke,
jonge ding had geen ander middel tot hare
verdediging. Maar haar heengaan zou wel
sprekend zijn. Immers, zij liet fier alles in
den steekeigen baard en toekomst en
naamen zij g'ng eenvoudig weg zonder een
enkel woord ter verantwoording harer daad.
Onmogelijk had zij tegen die anderen hare
verachting duidelijker kunnen uitspreken
dan door dit zwijgend vertrekonmogelijk
het hun beter kunnen toonen, dat zij niets
moer met een van hen wilde te doen heb
ben
„Daar hebt u groot gelijk in, juffrouw
Ada," zeide hij op trouwhantigen toon. ,,Dht
is flink van u." Zijn goedkeurende "blik en
zijn stevige handdruk zeiden het haar nog
duidelijker dat hij- er zich best mee kon ver
eenigen Dit deed haar arm, gekweld hart
weder onuitsprekelijk goed. Met schitterende
oogen herhaalde zij„Vaarwel en hartelijk
dank voor dezen avond!"
Zij lieten elkander los. Vlug en licht snelde
zij de groote marmeren gang door, de trappen
op; en zij verdween in het donker. Hij bleef
nog even staan om haar na te staren. Hij be
schouwde hot- al9 een© der grootste dwalingen
der natuur dat zulk een lief, weerloos men-
schenkind zoo geheel alleen door het leven
moest gaanuitgeetooten in- de wijde, wijde
wereld.
Wo'dt vervolgd.