M\ 31. 4de Jaargang^. Maandag 31 Juli 1905. BUITENLAND. FEUILLETON. Speelbal van Wind en Golven. 28?f, MHERSFOORTSGH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS Per 8 maanden voor Amersfoort 1.25. Idem franco per post1./5. Afzonderlijke nummers0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., geliere men vóór 10 nur 's morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF Co. Utrechtschestraat I. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN Van 1—5 regels0.75. Elke regel meer- 0.15. Orooto letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad bjj abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgeving. ONTTREKKING AiAN DEN OPEN HAREN DEENtTT. De Burgemeester en Wethouders van Amers foort, 'Brengen ter algemeene kennis, dat het voor nemen bestaat om eene oppervlakte van 1060 M2, uitmakende het zuidelijke gedeelte van den Hof, van 5 tot en met 10 Augustus a. s., aan den openbaren dienst te onttrekken. Bezwaren kunnen worden ingediend vóór Dinsdag 1 Augustus a. s.. des middags 12 ure. Amersfoort, 28 Juli 1906. De Burgemeester en Wethouders van Amersfoort De Burgemeester, WIÜUTTEDRiS. De Secretaris, J. G. STENFERT KR0E8E. Politiek Overzicbt vredesonderhandelingen. Op het oogenblik, waarop de heer Witte zijne reis als Russisch vredesgemachtigde ;s begonnen, heeft zijn secretaris uit den tijd» toen hij minister van financiën was, Gurjew, eenige aanteekeningen openbaar gemaakt over de g schiedenis van het ontstaan van don Russisch-Japanschen oorlog. Het is zeker geen toeval, dat het tijdstip der openbaarmaking van deze aanteekeningen samenvalt met Jat der aanvaarding door den heer Witte van zijne gewichtige maar moeielijjce zending. Daar de gesprekken, die hierover tusschen Witte en zijn vroegeren secretaris zijn gevoerd, reeds eenige weken achter ons i-ggen, vervalt hier mede de grond voor de bewering, dat de> heer Witte door het hem toevertrouwde mandaat zou zijn verrast. De .nederlaag van Moeraw- jew, die eerst voor het ambt van vredesor de r handelaar was "bestemd, is blijlkbaar het werk van schrander overleg geweest. Het komt duidelijk aan den dag, dat mededeekngen van Gurjew gemunt zn'm tegen den gewezen minister van buitenlandsche za ken, graaf Moerawjew. Gurjew vermijdt eene directe beschuldiging van Moerawjew, dat hij door de bezetting van Port Arthur de kiem heeft gelegd tot den noodlottigen oorloghij laat echter tusschen de regels lezen. Zoo be paalt hij zich er toe, nadat hij zeer uitvoerig de bemoeiingen van Witte tot handhaving van de integriteit van China heeft geschetst, bijna lakoniek te verklaren„Er werd dan ook besloten, Port Arthur en Talienwan niet te bezetten. Tocli had iin- 't begin van Die- cember 1897 de bezetting van Port Arthur plaats, omdat graaf Moerawjew verklaarde, dat hij; reden had om aan 'e nemen, dat de Engelsehen ons wilden voorkomen. De gevol ge l van dezen noodlottigem stap zijn bekend China wendde zich terstond van Rusland af en zocht "bij Japan en Engeland bescherming." De bedoeling, waarmee Gurjew zijine mede deelingen heeft in '-t licht gegeven, wordt hiermede duidelijk. De strekking daarvan 's te doen uitkomen, dat de gedachte om den uitslag van den Chineesoh-Japanschen oorlog te gebruiken tot de annexatie van Port Ar- th 'r niet den lieer Witte tot vader heeft gehad, en dat het niet ziine schuld ;s, dat do reis waarop hij zich nu bevindt, een zoo treurï? dorl heeft. Van a e staatslieden, be aan de regeering van Rusland jn de laatste jaren verbonden zijn geweest, heeft Witte misschien het. nadrukkelijkst 'egcu den oorlog met Japan gewaarschuwd. Hoe euveler de moed was van de mannen, die dit ongeluk over hun land hebben gebracht, des te duide lijker moet de verdienste van Witte zijn, die zich tegen de overmacht van de oorlogspartij heeft verzet, totdat hij op zr'de werd gezet, omdat men in Rusland er niet aan wilde ge- looven, dat Japan in staat was een ernstigen tegenstand te bieden. Witte heeft groote of fers gebracht om zijn land voor dit onheil te behoedenhij brengt nu nogmaals oen groot offer, door zijn naam te verbinden aan een vredeswerk, dat zelfs in het gunstigste geval het zelfbewustzijn vaan de Russische natie diep moet vernederen. Het is verklaarbaar, dat de heer Witte er prijs op heeft gesteld dit duidelijk te doen uitkomen, nu het oogenblik nabij is waarop hij zijne taak als vredcsonderhandeolaar zal beginnen. Over een paar dagen zal hij Amerika komen misschien morgen reeds, want het aanhoudende streven om de vaart snelheid van de maalstoomers te vergrooten, verkort den duur van. de reis over den Atlan- tischen oceaan aanmerkelijk. Over de aan staande vredesonderhandelingen zijn eenige mededeelingen niet zonder belang, die graaf Cassini, tot voor korten tijd gezant van Rus land fe Washington, aan oen Parijschen dag bladschrijver heeft gedaan. Hij zeide: „De heer Witte weet evenmin als iemand anders in Europa of in Amerika, waarin de eiscken van Japan zullen bestaan. Maar de algemeene stemming is voor den vrede, dien ook Japan noodig heeft. Rusland heeft onuit puttelijke hulpbronnen en generaal Line- witsch heeft, ondanks den reusachtigen af stand, die Mandsjoerije van het moederland scheidt, zijn leger versterkt en wacht. af. Rus land is oprecht bereid den vrede te onder- teekencn, wanneer Japan ons voor onze na tionale waardigheid in het heden en in de toekomst aannemelijke voorwaarden stelt. Dat is alles wat ik mag zeggen over eene vraag, die aan de geheele wereld behoort. „Baron Komoera, die het eerst den heer Witte zal medcdeelcii op welke gjrond&lagen Japan wenscht te onderhandelen, is een zeer fijn en bekwaam diplomaat. Ik heb hem lee- ren kennen, toen hij secretaris van het Ja- panache gezantschap te Poking was. Als ik er aan terug denk, wat Japan tien jaren ge leden was en wat het nu isWelke vorderin gen heeft dit land in alle takken van de menschelijke werkzaamheid bereiktMen mag zioli in dat opzicht niets ontveinzen. „Wat de taal betreft, waarin de bespre kingen zullen worden gevoerd, onderstel ik, dat baron Komoera nog wel Fransch zal ken nen, dat hij vloeiend sprak, toeu wij te Pe king waren. De lieer Witte spreekt Fransch, maar geen Engelsch. Baron Rosen, mijn op volger, kan zich vloeiend van de beide talen bedienen. De tweede Japansche gemadhtigde daarentegen spreekt geen woord Fransch. Maar men zal toch wel met den uoodigen goeden wil zich met elkaar verstaanbaar kun nen maken." Duitschland. Dantzii7, 30 Juli. De Keizer is heden aan boord van de „Hohenzollern" naar Kopenha gen op reis gegaan. Berlijn, 30 Juli. Het nieuwe Duitsch- Bu'gaarsclie handelsverdrag is hedien hier door do Duitsche en Bulgaarscho gedelegeer den geteekend. BelgiS. Brugge30 Juli. De Koning, die bij ge legenheid van de feesten is overgekomen, antwoordde op een toespraak van den burge meester en den gouverneurNu- ge vertrou wen hebt uitgesproken in het hoofd van den oonstitutioneelen staat, die sinds 40 jaar, getrouw aan zijn eed, voortdurend het be lang van het algemeen in het oog heeft ge houden, verzoek ik u mij te steunen, wan neer ik de aandacht van het volk vestig op de ingediende plannen, die nuttig zijn voor zijn voorspoed en die geen enkel partijbelang raken. (Langdurige toejuichingen). Frankrijk. De Temps beklaagt zich zoowel in een hoofdartikel als in eene uit Berlijn geda teerde correspondentie over de houding van Duitschland in de Marokkaansche kwestie. De gezant Tattenbadh zet, -ndanks de l'ransch-Duitsche overeenkomst van 8 Juli zi.ne bemoeiingen voort, om concessie te krij gen voor Duitsche ondernemingen en eene Duitsche leening tot stand te brengen. Aan den anderen kant schijnt men ;n Berlijjn weinig gezind, nu de Keizei' en de rijkskan selier afwezig zijn, de onderhandelingen met Fiankrijk over de uitvoering van hei-vormin gen te bespoedigen. De Temp6 >indigt met de opmerking, dat als Duitschland den te gen woordigen toestand van onrust doet aan houden, men zioh moet afvragen of zijne bedoelingen zuiver zijn en of het niet be- Coelt met deze onrust zijn voordeel te doen. Deze opmerking van de Temps, die ge tuigt van eene geprikkelde stemming, steunt op de opvatting, dat Rouvier en de Duitsche gezant Radolin bij de bespreking van de hervormingen, die in Marokko moeten wor den tot stand gebracht in de poLitie en in oen fmancieelen dienst, op moeieliikheden zijn gestuit. Volgens de inlichtingen van den oor respondent van de Frankf. Ztg. te Ber lijn, is deze opvatting echter slechts ten oeele juist. Tusschen Rouvier en. Radolin zijn bijzonderheden van de hervormingen nog i 1 't geheel niet besproken. Rouvier heeft va-leden Donderdag eene nota overhandigd, die geheel in 't algemeen de hervormingen opnoemt, die aan de conferentie moeten worden voorgelegd. Rouvier stelde bovendien ei n uitvoerig memorandum in uitzicht, dat echter naar zijne meening niet aan Duitsch- iajnd alleen, maar aan "de geheele r-onferentie op het oogenblik waarop zij bijeen komt, zou moeten, wooden voorgelegd. Het is mogelijk, dat men in Berlijn deze meening niet deelt ein er de voorkeur aan zou geven, de bijzon derheden van het hervormingswerk met Frankrijk alleen te behandelen. Er zijn ech ter tot dusver geene aanwijzingen, dat men daarom te Berlijn aan de toebereid elen tot ue bijeenroeping van de conferentie moeie liik heden in den weg zou willen leggen. Naar de Humanité mededeelt, heeft de Fransche regeering de bijeenroeping van de Nationale Vergadering tot het kiezen van den president nu reeds op 26 Januari van het volgende jaar bepaald. De president van de Fransche Kamercom missie voor buitenlandsche en koloniale za ken Desckanel, heeft den minister-president eenige door die commissie gedane voorstellen schriftelijk medegedeeld. Deze voorstellen be treffen o. a. de verdediging van Indochina, Dakar, Diego Suarez en Madagascar. Verder wordt aanbevolen, zich te verstaan met En geland over de uitbreiding van liet Chineesche spoorwegnet eu de solidarisatie van de En- gelsche eu Fransche belangen in Ohina en Oost-Azië, waardoor aan de beide staten het behoud van hun territoriaal bezit in China en Oost-Azië moet worden gewaarborgd "orts moet naar eene rechtstreeksche han delsovereenkomst tusschen Japan en Indo china, alsmede het verkrijgen van nauwe economische betrekkingen met Japan worden gestreefd. Met Engeland moet overleg wor den gepleegd, om aan Siain den Raad te geven zijne oorlogstoerustingen te staken en het. Mekongdal feitelijk te neutraliseeren. Engeland. Glasgow29 Juli. De Schotsche conserva tieve cancidaten voor het parlement hebben van het hoofdkwartier der partij officieel een wenk gekregen, dat zij zioh er op moes ten voorbereiden, dat de algemeene verkie zingen voor het lagerhuis niet later zullen plaats hebben dan in 't laatst van October. Londen, 31 Juli. De Daily Telegraph kan uitdrukkelijk verklaren, dat de geruchten, dat ©ene ontbinding in het parlement in het najaar waarschijnlijk is, geheel van grond ontbloot zijp. Kingstown(Ierland), 30 Juli. De Neder- landsche pantserschepen Piet Hein en Evert- sen zijn hier aangekomen uit Bilbao en zul len na een drio of vierdaagsck oponthoud ta Dublin naar IJsland vertrekken. Italië. Rome, 30 Juli. Bij de behandeling van het wetsontwerp tot liquidatie van de spoorwe gen zeide de minister van don schatkist Mar- cano, dat de voorgestelde transactiën voor deel zullen brengen aan den financiëe'eiv en economischen toestand van het land. De m;mister-president Fortib Verdedigde het werk van het kabinet, waaraan men de misslagen van het verleden niet kan wijten. Gianturco stelde de volgende motie voor De Kamer, haar vertrouwen in het ministe rie bevestigende, noodigt het uit bij de liqui datie met de spoorwegmaatschappijen de in het parlement gehouden discussiën in over weging te nemen en te voorzien in de beta ling /an de niet betwiste bedragen in gaat over tot de orde van den dag. De minister-president aanvaardde deze mo tie, die werd aangenomen mot 368 tegen 112 stemmen. Rusland. Petersburg, 30 Juli. (Petersburgsch Tele- graafagentschap). Op een telegram;, waarin de geestelijkheid van een district in de pro vincie Orenburg namens de bevolking, tellen de 38000 man, den Czaar had verzocht, geen vernederenden vrede te sluiten, antwoordde de Ozaar: Het Russische volk kan op mij ver trouwen nooit zal ik een vernederenden of het groote Rusland onwaardigen vrede sluiten. Petersburg, 30 Juli. Generaal Stoessel is, mot behoud van de functie van adjudant- generaal, ontheven van de betrokking van commandant van het 3e Siberische legercorps. Petersburg30 Juli. Tot stadscommandant van Moskou is benoemd de adjunct van den chef van den staf van het gendarmeriocu-ps, generaal-majoor Von Medem. Petersburg, 29 Juli. Het departement van politie maakt in de Rogeeringsbode eene mededeeling bekend over de gebeurtenissen te Nislmi Nowgorod van 22 Juli en volgende dagen. De aansporing tot de buitensporigheden ging uit van de werkslakende arbeiders der fabrieken van Sormowo en anderen, waarbij eenige zemstwo-ambtenaren zich hadden aan gesloten. In den avond van 23 Juli vereenig- den rustverstoorders zich tot een optocht door de straten, ofschoon eene duizendhoofdig? menigte en handelaars, handwerklieden en arbeiders neiging toonden elke manifestatie met geweld te verhinderen. Een schot uit een troep stakers deed do verbittering van de volksmenigte stijgen. Op het- Ostroschki-plein werden woeste tooneeleu afgespeeld. Uit de voorloopig verkregen inlichtingen is gebleken, dat de apotheker Heintze, die de betoogers aanvuurde en zelf het eerste schot loste, ge dood is; 27 personen werden gewond. De-i 24en Juli deden de oproerlingen eene poging tot opruiing op de markt van oud roest. De arbeiders dooden 4 en wondden 13 personen. Bij eene poging van de onruststokers op den 25en om de kadewerkers voor zich te winnen, sloegen dezen den afgezant van de onruststokers dood, die daarna op de arbei ders schoten. In het gevecht, dat daardoor ontstond, werden zes personen gedood en der tien gewond. De rust is hersteld zonder ge weld van wapenen. Op een schoolgebouw bij de Sormowofa- briek, waar troepen ingekwartierd waren, ia eene bom geworpen. De politie heeft eene huiszoeking gedaan bij Golot.in, den voorzitter van het perma nente bestuur van den zemstwo van Moskou tn voorzitter van het bureau van het jongste congres, en bij Pollner, secretaris van dit bureau. Zij hoeft al de documenten, betref fende dit congres, en al de verslagen meege nomen. Golowin zal te Petersburg eene klacht indienen wegens deze schending van zijn do micilie. Petersburg, 30 Juli. (Petersburgsch tele- graaf-agenitschap). I11 de vorige weck brachten:, buitenlandsche bladen een leeks mededeelin gen over wanordelijkheden en ina-.'.bordtnalic in het Russische leger. Er werd zelfs bericht, dat geheele trcepenafdeelingem god jserteerd waren. Tot deze soort berichten behoort ock het aan een te Weenen verschijn* nd blad int- Petersburg gemelde gerucht var. eene botsing tusschen liet Lithausche garde-regiment kozakken in Warschau.Wij kunnen verzeke ren, dat deze sensatie-borichteu uit de lucht zijn gegrepen. Petersburg, 29 Juli. (Petersburgsch Tele- graafagentsehap). In het marine-laboratorium op Nowoja Jolandya bij Petersbuig heeft eene ontploffing plaats gehad, die door een onge lukkig toeval werd veroorzaakt. De ontplof fing maakte geen slachtoffers. Nishni-Nowgorod, 30 Juli. (Petersburgsch Telograafagontsohap). Men bericht, dat de worklieden in de Sormowowerken en op de landingsplaatsen en ook de beambten op de stoombooten rustig huu werk blijven verrich ten en duidelijk laten blijken, dat zij geen gehoor zullen geven aan de opruiërs, die trachten het kalme verloop van de jaarmarkt te storen. Wat de rustverstoringen der vorige week betreft, is thans uitgemaakt, dat er geen jodenvervolging heeft plaats gevonden; thans is de rust hersteld en er is geen enkele reden tot vrees voor ii'ouwe rustverstoringen. Do jaarmarkt wordt langzamerhand druk ker uit Siberië, Midden-Azië en Perzië wor den oen groote menigte koopers verwacht. Alles wijst er op, dat de goederen grooten aftrek zullen vinden. Na-a»- aanleiding vaai de officieel© lezing, die van het gebeurde iu Nishni-Nowgorod is gegeveu, merkt de Vossischo Ztg. op: Wie cat geiooft, wordt zalig. Wie echter ver- s'aat tusschen de regels te lezen, ziet uit 32 KOMAN VAN ANNA WAHLENBERG. Zij begreep hem. Hij zeide dat hij den meuschen wilde toonen hoe mooi zij danste; zijne bedoeling was, hun duidelijk te laten zien dat men met haar dansen kon. Om ha rentwille trotseerde hij al deze menschen, door hun zoo duidelijk mogelijk te verstaan te geven, dat zij in hem een beschermer ge vonden had, die bereid was haar tegen hen te verdedigen. En terwijl zij nu de zaal door vlogen, klop te keur hart hoe langer hoe sneller. Sven groeide voor haar tot een held en zij dacht er n«"et aan hare fiere blijdschap, die l>aar mooie oogen schitteren deed, te verbergen. Dit wilde hij dus voor haar doen; zich mis schien tot het doelwit maken van onaange name zinspelingen en aanmerkingenHoe was het mogelijk dat iemand zoo onafhanke lijk en onbevooroordeeld kon optreden in dezen tijd van vormen en dwang! Zij leefde als in eon droom. De gedachte aan hetgeen de menschen rondom haar fluisterden, bezwaarden haar nu niet langer, en de voorstelling van Ruth's opvatting van de zaak schoof zij van zich af. Zij dansten maar voortden oenen dans na den anderenen tusschen de dansen wandel de zij met haar cavalier gearmd door de zaal te midden dor anderen, pratende en lachen de over alles wat haar inviel. Zij had nu zeer geschikt naar boven kunnen gaan als aij gewild had; de kinderen waren reeds een poos geleden naar bed gezonden en niemand zou meer naar haar gevraagd hebben. Maar zij ging niet weg. Dat- bedwelmende, droome- rige, sprookjesachtige, dat zij nu beleefde, geleid als zij zich voelde door eene kracht'ge. welwillende hand, tusschen de branding door van booze blikken en afgunstige_woorden, liad haar te zeer betooverd; zij kon er niet vrijiwil'g een einde aan maken. Niemand had' haar tot heden ooit zóó vrij, zóó opgewekt vroolijk, zóó uitgelaten gezien. Maar zij bewoog zich hier thans ook alsof zij geheel alleen en ongestoord met haar cava lier in de zaal was; alsof zij niemand van al die aanwezigen hoorde of zag. Maar zeer spoedig werd zij tot de werkelijkheid terug geroepen. Juist toen Sven en zij samen eene deur wilden doorgaan, stond tegenover hen een lange, rijzige gedaante, met een gloeiend felaat. Uit de oogen fonkelde een vuurgloed aar tegemoet; anders zou Ada in haar toe stand „van buiten de haar omringende we reld' leven,'' er niet op hebben gelet. Nu zag zij dat dit het gelaat was vau Ruth. „Je vermaakt je zeker uitstekend, Ada?" vroeg die strakke mond. En Ada's lippen prevelden werktuigelijk: „Ja." „Totnogtoe verweet ik het mij dat je geen genoegen had," vervolgde die mond„maar de moeite kan ik me sparen. Ik weet nu, dat je altijd Wol voor je zelf zorgt, op de eene of andere manier." De gedaante verdween en de doorgang was weder vrij. En plotseling stond Ada weer op den gewonen grond der werkelijkheid. Zij was niet langer onkwetsbaar. De blikken der gasten brandden op haar. Zij begreep niet hoe zij daareven door de zaal had kunnen gaan zonder ze te voelende nabijheid van dat eene gelaat, dat zich zooeven aan haar vertoond had, zjou zij niet langer kunnen dulden. „Het is hier zoo ontzettend warm," flui sterde zij Sven Grabe toe; „ik zou haast stikken." En vlug ging zij, langs hem heen, de zaal uit. Wetende dat jonge meisjes vaak erg on voorzichtig kunnen te werk gaan, als zij ver hit- zijn van het dansen, en aangezien hij liet nu eenmaal voor zijne rekening genomen had dezen avond op haar te passen, liep hij haar na, om te zien of zij misschien, op den dwazen, overmoedigen inval gekomen was, naar buiten te gaan. Ja Waarlijk. Daar stond zij in haar dun kleedje boven aan de steen en trappen en liet den koelen avondwind ongestoord met haar verhitten hals spelen. Zij had hem niet hoo- ren aankomen. Nu schrikte zij op toen hij vroeg of hij een wannen mantel voor haar mocht halen. „Neen dank u," antwoordde zij snel. „Ik ga aanstonds naar boven." „Naar binnen, bedoelt u toch, nietwaar?" „Neen, naar boven; naar mijne kamer. Ik kan het hier niet langer u'thouden te mid den van al die menschen, die kwaad van mij denken. U is de eenige die dit niet schijnt te doen en ik begrijp niet eens waarom u niet evenzoo denkt, als die anderen. Waarom is u zoo vriendelijk tegen mij? U is tocb doorgaans niet zoo zacht- in uw oordeel over de menschen." Onweerstaanbaar vloeiden de driftige woorden over haar lippen, en haar blecke wangen trilden onder de hevige ontroering Waaraan zij ten prooi was. In den hopeloozen toestand waarin zij nu verkeerde, zou zij zich van alle balden, ze'fs van den eenigen krachtigen arm, die haar steunen wilde, heb ben willen losrukken. Maar voor Sven was er juist in deze uitbarsting van het anders zoo bedeesdë, jonge meisje iets dat tot toe nadering aanleiding gaf. Haar geheele wezen drukte als het waro ééne klacht uit over haar alleenstaan in de wereld, een smach tend verlangen naar vriendelijke tegemoet koming; en eene zoo duidelijke behoefte aan steun sprak daar uit, dat het onwillekeurig bij den sterkere den lust opgewekt tot hel pen en troosten. Evenmin als een gevoelig mensch een schreiend kind voorbij zal loo- pen, zonder het ten minste even toe te spre ken, kon Sven thans heengaan zondier haar iets vriendelijks te zeggen. „Ja," zeide hij op een ernstigen toon, die zeldzaam in tegenspraak was niet zijne ge wone, jongensachtige luchthartigheid. „Ja, als ik mij in iemand bedrogen heb, dan schrap ik hem dadelijk uit; al was hij mijn beste vriend geweest. Maar het ligt niet in mijn aard spoedig kwaad van de menschen te denken. Dat ik het van u niet doe, hebt u zeker wel gemerkt? Het zou mij spijten, als u dat niet begrepen had." „Ja-, o ja!" antwoordde zij gejaagd. En toen haar donkere oogen zich daarbij tot hem wendden, schitterden daarin tranen. „Ik zou u zoo gaarno reoht hartelijk wil len bedanken voor dezen avond," vervolgde zij ontroerd „maar ik kan het slechts doen door afscheid van u te nemen. U is de eenige van wion ik afscheid neem hier in huis." Een tenger handje werd hem toegestoken. „Hoe nu? vroeg hij, dit aannemend; „wil u weg? En wel in stilte?" „Ja. Morgen met don eersten trein. Dan zal, hoop ik, nog niemand op zijn." Hij begreep haar verlangen. Dit zwakke, jonge ding had geen ander middel tot hare verdediging. Maar haar heengaan zou wel sprekend zijn. Immers, zij liet fier alles in den steekeigen baard en toekomst en naamen zij g'ng eenvoudig weg zonder een enkel woord ter verantwoording harer daad. Onmogelijk had zij tegen die anderen hare verachting duidelijker kunnen uitspreken dan door dit zwijgend vertrekonmogelijk het hun beter kunnen toonen, dat zij niets moer met een van hen wilde te doen heb ben „Daar hebt u groot gelijk in, juffrouw Ada," zeide hij op trouwhantigen toon. ,,Dht is flink van u." Zijn goedkeurende "blik en zijn stevige handdruk zeiden het haar nog duidelijker dat hij- er zich best mee kon ver eenigen Dit deed haar arm, gekweld hart weder onuitsprekelijk goed. Met schitterende oogen herhaalde zij„Vaarwel en hartelijk dank voor dezen avond!" Zij lieten elkander los. Vlug en licht snelde zij de groote marmeren gang door, de trappen op; en zij verdween in het donker. Hij bleef nog even staan om haar na te staren. Hij be schouwde hot- al9 een© der grootste dwalingen der natuur dat zulk een lief, weerloos men- schenkind zoo geheel alleen door het leven moest gaanuitgeetooten in- de wijde, wijde wereld. Wo'dt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1