4"e Jaargang.
Donderdag 3 Augustus 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Speelbal van Wind en Golven.
W°. 34.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABONNEMENTSPRIJS s
Per 8 maanden voor Amersfoortf 1.2®.
Idem franco per post- 1./5.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telenhoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIES
Van 1—5 regels0.75.
Elke regel moer - 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
China en de vrede.
In een gesprek met een vertegenwoordi
ger van Colliers Magazine beeft de Japan
se ho min-'ster-president, graaf Katsoera, over
Japans voornemens na het einde van den
oorlog gezegd„Wij willen tot ons eigen
welzijn en tot welzijn van de wereld samen
werken, om China en Korea de zegeningen
van de moderne ontwikkeling op te dringen.
China en Korea zijn in handen, van een ver
dorven ambtonaar9bende, die wij zoo spoe
dig mogelijk door opvoeding zullen verbete
ren, als het gaat langs den weg der overre
ding, als het noodig is door dwang."
Men kan hierin eene vingerwijzing zien
voor de toekomst. Op den lijdelijken rug van
Korea en van China zijn de zeventien maan
den vam den oorlog afgespeeld en het is
merkwaardig te zien hoezeer men geneigd is
die twee landen ter zijde te stellen, nu de
vredesonderhandelingen staan te beginnen.
Korea is geheel quantité négligeable. China
doet ten minste zijn best te worden gehoord;
liet heeft gevraagd te worden toegelaten tot
de vredesonderhandelingen. Doch daar het
vaststaat, dat die alleen tusschen de beide
oorlogvoerenden moeten worden gevoerd,
heeft het eene dubbele weiger'ng gekregen.
De Chineesche regeering, die niet handelend'
kan optreden cn die na de lijdelijke rol, welke
zij tijdens den ganschen duur van den oorlog
heeft vervuld, geen rechten kan doen gelden,
heeft althans er prijs op gesteld voor de toe
komst hare reserves te doen hoorenonder
herinnering, dat hier sprake is van gebied,
dat niet opgehouden heeft- haar wett'g toe
te behooren, heeft zij verklaard geene rege
ling betreffende Mandsjoerije te zullen er
kennen, waarover zij niet vooraf is geraad
pleegd.
Praktische waarde heeft dit voorbehoud
niet, want de regeering van China bezit geen
enkel afdoend middel om er eene sanctie aan
te geven. Toch "s het eene aanwijzing van den
toestand, die zal ontstaan tusschen China en
Japan, wanneer de vrede tot stand komt en
wanneer, nadat Rusland voor goed ter zijde
is gesteld, de kwestie van Mandsjoerije te
berde komt tusschen de beide staten van het
uiterste oosten. Het Journal des Débats, dat
hierop de aandacht vestigt, voegt daaraan
toe, dat de kwestie, die na de onderteek©-
ning van het vredesverdrag met Rusland tus
schen Japan en China zal rijzen betreffende
Mandsjoerije, wel eens minder eenvoudig zou
kunnen zijn dan men meent.
„Men is meestal geneigd te meenen, -dat
Mandsjoerije eenvoudig teruggeven zal wor
den aan een land, dat Japan aan zich wenscht
te verbinden. Maar het is mogelijk, dat de
regeering van Tokio het voorzichtig oordeelt
minder te rekenen op de dankbaarheid van
China dan op de waarborgen, die het zal ver
langen om China op het goede pad te hon
den. Eerlijk gezegd zou het dan een teer
spel spelen. Niets bewijst, dat Japan zoo bij
zonder populair is bij China als men t-ot dus
ver heeft gedacht. Onder hen, die China het
best kennen, denken velen het tegendeel.
Het is overigens mogelijk, dat de besliste
weigering, die Japan heeft doen hooren op
het verzoek van China om te worden toege
laten tot deelneming aan de vredesonderhan
delingen, de kentering zal verhaasten, die
sommigen hadden bespeurd in de neigingen
van de Chineesche vooruitstrevendenwant
het is op initiatief, men kan zelfs zeggen op
aandrang van deze elementen, diat China aan
Rusland en aan Japan had verzocht te Ports
mouth te worden vertegenwoordigd.
„Om eene rol te spelen in de regeling van
de kwestie die tusschen Tokio en Peking
zal rijzen, zouden alle mogendheden het eens
moeten zijn en men weet, dat daar niets van
aan is. Zij bevinden zich echter 'n een vrij
delicaten toestand met betrekking lot China..
Ten deele op hunne krachtige en herhaalde
raadgevingen heeft het Hemelsche rijk eene
onzijdigheid bewaard, die de regeering te
Peking in eene zonderlinge verhoudiug heeft
gebracht» ten aanzien van een riijd, waar
van Cbineesch gebied do voornaam e inzet
was. Wel ió waar zullen zij zich daarom niet
bijzonder bekommeren. Zij hebben gee no
gemecnschappelijke politiek, zoo min in het
uiterste oosten als elders. Tot dusver zijn zij
niet tol eenstemmigheid kunnen V- nen over
eene stellige, besliste opvattang van de Chi
neesche onzijdigheid, welker vaste waarbor
ging toch het element zou zijn, het best- in
staat om uit het raterste oosten g vaarlijke
vraagstukken te verwijderen, daaronder be
grepen die welke zouden voortv' eien uit
een China, dat genoodzaakt zou zijn uit vrees
ivoor vreemde aanvallen tot het u nde tcu
eene militair© reorganisatie uit te voeren,
die stuitend is voor zijn temperament en
zijne traditiën. De mogendheden hebben tot
dusver zich er toe bepaald de handhaving
van de open deur af te kondigen, en dank
zi het onbeperkte moreel© vertrouwen, dat
Japan bij sommigen van hen nog ichijnt te
genieten, wordt als vaststaande aangenomen,
dat al wat het zou kunnen ondernemen of
willen, slechts kan strekken tot zegepraal
van dat giooto beginsel. Het gebruik, dat
Japan zal maken van het Ghiue^sche ge
bied, dat tot zijne beschikking gesteld,
zou we! eens kunnen bewijzen, dat fijne po
litiek niet alléén door oogmerken .an eens
zoo universeel© edelmoedigheid wordt be
stuurd. Maar in ieder geval moet men cr
reeds aanstonds op bedacht zijn, dat het her
stel van den vrede tusschen Rusland en Ja
pan aan den horizon niet zal uitwis.chen
de vraagstukken van het uiterste oosten,
zelfs niet voor een tijd."
Frankrijk en Duitscliland.
Met het oog op het verwijt, dat in Fransche
blad 31 aan Duitschland is gedaan, dat het
de onderhandelingen over de Marokko-confe-
rentie zou vertragen, bericht de correspondent
van de Neue Freie Presse te Berlijn, op grond
van verkregen inlichtingen.
Duit&chland heeft dergelijke voornemens
niet. De vertraging komt integendeel hieruit
voort, dat de Fransche regeering hare over-
wegiug van alle vragen, die zij op de agenda
van de conferentie wil brengen, nog niet ten
einde gebracht heeft. De Fransche regeering
heeft den 21 en Juli een voorloopig memoran
dum aan den Duitschen gezant te Parijs ter
hand gesteld, met de uitdrukkelijke opmer
king, dat eene definitieve nota zou volgen
Dat stuk is nog niet aangekomen. Zoolang het
niet in het bezit van de Duitsche regeering
is, zal zij niet van gedachten kunnen wisse
len. Van Fransche zijde zal men ook geen
antwoord van Duitsch'land kunnen verwach
ten.
De Temips teekent hierbij: aanWij mee
nen te weten, dat de Fransche regeering van
meening was, dat zij, alvorens in een tweede
memorandum tot de detailvragen te komen,
het antwoord van de Duitsche regeering be
hoorde te kennen op do mededeeling van
meer algemeenen aard, die zij haar den 2len
Juli heeft gedaan. Op deze mededeeling nu
:s tot dusver geen antwoord ontvangen
plngeland en Duitschland.
De Times schrijftHet kan strekken om
ijdele vermoedens in Engeland en in het bui
tenland den kop in te drukken en de span
ning, die onlangs de Europeesche zenuwen
heeft bevangen, iets to verzachten, wanneer
wij zoggen, dat, zooals in marinekringen waar
schijnlijk sints geruimen tijd bekend is ge
weest, tot het aanstaande bezoek van bet
Kanaal-eskader in de wateren van de Oostzee
reeds voor ver-cheïdene maanden door de
admiraliteit besloten is. Er is niets ongewoons
en wat zonder voorbeeld is mee verbonden
ook staat het bezoek niet in het minste ver
band met den politieken toestand van het
oogenblik. Het heeft niet meer internationale
betcekenis dan heb bezoek van het Duitsche
eskader in Portsmouth in het vorige jaar <u
den loop van zijn gewonen zomerkruistocht cf
de bezoeken, die de Atlantische vloot op «'e
terugreis van Brest aan meer dan een anker
plaats bracht.
Engeland.
Londen, 2 Aug. De afgevaardigde O'Dowd
was voornemens hedenmiddag in het Lager
huis te vragen of, met het oog op de protes
ten in Duitschland de kruistocht van het
Britsche eskader in de Oostzee afgelast zou
worden.. De vraag werd echter niet gesteld.
Renter's bureau verneemt, dat het antwoord
dat de vioe-minister Pretyman bereid was te
geven, was, dat er geen protesten noodig wa
ren en ook niet waren ontvangen.
Denemarken.
Kopenhagen, 2 Aug. Toen de Koning aan
boord van do Hohenzollern kwam om er de
lunch te gebruiken, paradeerde de manschap
in het want, de muziek speelde het Deen-
sche volkslied en. de oorlogsschepen losten
saluutschoten.
Aan tafel zeide de Koning op buitengewoon
hartelijke wijize Keizer Wilhelm dank voor
diens vriendschappelijk bezoek, waarop de
Keizer zijn warmen dank betuigde voor de
hartelijke ontvangst en zijne vreugde, dat hij
in den gezelligen familiekring had mogen ver
toeven en zich had kunnen melden 'aan den
Koning als Decnseh admiraal.
Te half vier vertrok de Koning met de
leden van het Koninklijke huis onder saluut
schoten der oorlogsschepen en van de Hohen
zollern. De manschap paradeerde weer in het
want en de muziek speelde het Deensche
volkslied.
Keizer Wilhelm nam op zeer hartelijke
wijfee van den Koning afscheid, beid© vorsten
omarmden en kusten elkander herhaalde ma
len. Ook het afscheid va.n den kroonprins en
van de overige leden der Koninklijke familie
was bijzonder vriendschappelijk.
Na een intiem diner bij den Duitschen
gezant- hier hedenavond is de Keizer van plan
aan boord van de Hohenzollern te gaan.
Zweden.
Stockholm, 2 Augustus. Het nieuwe coali
tie-ministerie is aldus samengesteld: Minis
ter-president Lundeberg, leider van de meer
derheid in de Eerste Kamer, buitenlandsche
zake' graaf Wachtmeister, directeur-generaal
der domeinen, justitie Berg, lid van de Eer
ste Kamer, oorlog kolonel Tsingtsen, marine
Lindman, directeur-generaal van de telegra
fie, binnenilandsche zaken Widen, afgevaar
digde, eeredienst Hammaiskjold, president
van het hofgerecht te Goeta, landbouw Pe
terson, afgevaardigde, ministers zonder por
tefeuille de justitieraad Petterson en de af
gevaardigde Staaff.
Rusland.
Petersburg, 2 Aug. De Regeeringsbode be
richt over eene conferentie, die gisteren over
het ontwerp-Boelygin gehouden werd te Pe
terhof, onder leiding van den Keizer.
Nadat de vraag behandeld was of het door
den ministerraad gewijzigde ontwerp-Boelygin
in overeenstemming is met de voorschriften
in de ukase van 3 Maart, ging de vergadering
over tot de behandeling van de afzonderlijke
artikelen.
De troepen-inspectie die de Czaar Zater-
aag te Krasnojo Selo zou houden, is afge
last. Volgens den correspondent van de Neue
Freie Presse, zijn vier inhechtenisnemingen,
die zoo paf gedaan zijn, daar niet vreemd
aan.
Men verwacht te Petersburg, dat de nieu
we kieswet den 12en Augustus, den verjaar
dag van het zoontje van den Czaar, zal af-
g' kondigd worden.
Reuter seint nog uit Petersburg:
Men denkt, dat de onderhandelingen te
Portsmouth van grooten invloed zullen zijn
op den inhoud van het manifest, dat de
afkondiging zal bevatten.
Indien Japan een groote oorlogsschatting
oischt. zal dit beschouwd worden als eene
onduldbare vernedering voor Rusland en zul
len dus de onderhandelingen schipbreuk lij
den. zoodal liet manifest dan tegelijkertijd
re voortzetting van den oorlog zal aankon
digen.
Men gelooft dat de verkiezingen voor de
volksvertegenwoordiging op 1 October zullen
worden bepaald en deze dan 1 November
zal bijeenkomen.
Noworossik, 2 Aug. Op bet sta''on had
hie" eene bloedige botsing plaats tusschen
de stakende spoorwegwerkers en kozakken.
Toen de stakers rails op de sporen egden om
hel vertrek van een trein te beletten, gaven
de kozakken vuur en sloegen op de arbeiders
'ii, nadat eene driemaal herhaalde sommatie
cm hel spoor vrij te laten, zonder gevolg
gebleven was. Er welen vele dooden en ge
wonden.
Turkljot
Het Neue Wiener Tageblatt bericht, dat
ea te Koustantinopel, naar aanleiding van
Oen bommenaanslag op den Sultan, met
minder dan 3000 personen gevangen geno
men zijn, waaronder lieden van 'e moge
lijke nationaliteiten en confessiën. Daar de
minister van politie niet is kunnen slagen,
de leiding van het onderzoek opgedragen
aan de staatssecretaris in het ministerie van
landbouw Nedschib Pacha Melhauié
De Marokko-conferentie
Ook de Vereenigde Staten en Portugal
hebben de uitnoodiging voor de internatio
nale conferentie betreffende Marokko aange-
romen. Nu ontbreekt alleen nog het ant
woord van Zweden en Noorwegen.
Parijs, 2 Aug. Heden is aan bet Duitsche
gezantschap bezorgd eene nota van de Fran
sche regeering betreffende bet programma
"van de Marokkaansche oouferentie. Zr" bevat
een opsomming van de maatregelen, welke
Frankrijk, zonder vooruit te loopen op de
bes'uiten der conferentie, wenscht toegepast
te zien in Marokko en de meening van de
Fransche regcering over de meest practische
wijze om het land te hervormen. De beide
hervormingen, die meer bijzonder behandeld
zijn, hebben betrekking op do veiligheid van
personen eu d^ financieole kwestiëh.
De oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog rijn de volgende berichten
De bezetting vam Sachalin noemt een snel
len en zekeren loop, ofschoon do bezetting
van sommige plaatsen in het binnenland van
het eiland niet zonder strijd is geschied, die
ook den Japanners kleine verliezen moet
hebben gekost
Do geheele Russische strijdmacht op Sacha
lin wordt op 5000 man met 12 stukken ge
schat. Zulk oen troepenmacht bezit een vrij
sterk weerstandsvermogen, wanneer zij ver
oen igd en onder één commando optreedt. In
dit geval was zij echter op het, in verhouding
tot hare sterkte reusachtige gebied van liet
eiland in kleine detachementen verdeeld,
zoodat de Japanners met hunne aanzienlijke
overmacht tot dusver gemakkelijk spel had
den. De naam van den Russischen militairen
gouverneur Lapanow werd nog in geen go-
vecht genoemd. Eerst met zijne gevangenne
ming of capitulatie zal de bezetting van bet
eiland voltooid zijn.
De plaatsen Rykowsk en Derbinsk, die in
de laatst ontvangen berichten voorkomen,
liggen ten oosten van Alexandrowsk, aan den
bovenloop van de rivier Tym, die aan de oost
kust uitmondt. De dalen van de Tym en do
Poronay, welke laatste rivier zuidwaarts
stroomt en in de Terpjenjabaai uitmondt,
vormen de voornaamste gemeenschapsmid
delen in het middenste deel van het eiland.
De opmarsch van de Japanners in het Po-
ronaydal zal de laatste handeling van be-
teekenis in de bezetting van Sachalin zijn.
Admiraal Rodjestwensky is sedert de ope-
r.'.tie aan zijn voorhoofd verricht is, goed
vooruit gegaan. Hij kan nu opzitten buiten
bed.
Kexp-Tork, 2 Aug. De Kaiser W'lbeLm, met
oen heer Witte aan boord, is te middernacht
bij Nantucket gesignaleerd.
De correspondent van de New-York He
rald op de stoomboot bericht per draadlooze
telegraaf, dat de heer Witte zegt, dat hij
vreest, dat de onderhandel'ngon binnen eene
week ten einde zullen zijn, wanneer de Ja-
o&nsche voorwaarden zoo buitensporig zijn,
dat zij niet vatbaar zijn voor discussie.
De verklaring van Keizer Nicolaas II, dat
bij nooit een vernederenden vrede zal sluiten,
heeft een diepen indruk in Petersburg ge
maakt; zij wordt daar algemeen opgevat als
de bevestiging van de nagenoeg eenstemmige
meening, dat de conferentie zal mislukken en
dat de oorlog tot het uiterste zal worden
voortgezet. Zij, die daaromtrent skeptisch ge
stemd zijn, vragen zich iutusschen af, of een
man als de heer Witte zich zou hebben be
geven. in eene onderneming, waarvan de mis
lukking hem bij voorbaat moest voorkomen,
zeker te zijn.
Volgens de Evening Standard is aan En
geland verzocht, tusschen bedde te komen bij
de Japansche regeering, om haar te verzoe
ken zich niet al te veeleischend te tooaien in
den loop van de vredesonderhandelingen. Do
oor respondent van do Daily Chronicle to
Washington seint, dat Engeland verklaard
heeft niet te kunnen tusschen beide komen,
35 BOMAK VAK
ANNA WAHLENBERG.
Die gejaagdheid en dat visioen beletten:
baar intusschen niet om naar het geluid jan
den aankomenden trein te luisteren. Toen
een. so>nklokje sloeg en de wagons over de
spoorbrug ratelden, trok zij zich vlug achter
©enige heesters terug. Zij wilde niet gezien
worden. Zij was het met zich zelve nog niet
eens of zij hem ontmoeten zou of alleen van
uit haar schuilhoek wilde zien, of hij werke
lijk gekomen was en zijn weg door het park
insloeg. Maar toen de trein voorbijgereden
was en zij nog een paar minuten stil gestaan
had, wandelde zij langzaam in de richting
naar het station om ongemerkt de reizigers
te: kunnen gadeslaan, die van de breed© stoep
op het plein verschonen. Zij behoefde niet
lang te wachten. Daar kwam hij vlug aan-
loopen, zag met zijne heldere oogen naar
rechts en links en zette toen onmiddelijk
koers in de richting van het park.
Nu dacht zij er niet langer aan zich schuil
te ln^iden. Het zou toch niet gebaat hebben,,
want aan zijn scherpen blik ontsnapte niets.
Maar zij bleef nog oven op het pad' op-en-
neor wandelen en zij deed haar best. er zoo-
gewoon uit te zien, alsof afspraakjes maken
met jonge heeren voor haar dagelijksch werk
was. Zoo bleef zij wandelen tot zij haar naam
achter z'ch hoorde noemen. Toen zij nu om
zag, kon zijj er niet meer aan denken welk
een indruk haar gelaat maakte: zij kon aan
niets anders denken dan aan hare groote
blijdschap hom weer te zien. Hoe hoog en
blank was zijn voorhoofd, toen hij zijn hoed
afnam, en welk een opgewekt, leven tintelde
er in zijne oogen
„Wat zriet u er vroolijk uit," zeide hij.
„Het is u stellig meêgeloopen. Hebt u iets
heel goeds gevonden?''
Zóo slecht was het haar dus gelukt er on
verschillig uit te zien! En om nu het even
wicht te herstellen, traohtte zij zulk een be
droefd gericht te zetten alsof zij de lasten
van alle menschen op hare schouders dragen
moest.
„Neen," antwoordde zij, met gebogen
hoofd „het schijnt dat ik niet spoedig zal
kunnen slagen."
Deze verandering van stemming was te
snel om niet in 't oog to vallen, en de jonge
man had Svon Gra.be niet moeten rijn, om
niet oogenblikkelijk te begrijpen, dat bet
haar hinderde hare blijdschap zoo onverho
len te hebben getoond. Hij liep stil naast
haar voort met een glimlach op de lippen.
Juist die mislukte poging om van stem
ming te veranderen vermaakt© hem kostelijk
Vroeger had hij het ook wel gezien, dat rij
zich moeilijk bedwingen kon en dat wat er
in haar omging duidelijfc op haar gelaat te
lezen stond. Het besef van deze hoedanigheid
had waarschijnlijk den grond gelegd voor
hare neiging zich te verschuilen, en mis
schien maakte juist die zwakheid op dit punt
haar tot het meest vrouwelijke, bekoorlijke
en 't liefste van alle meisjes die hij kende.
„Het is op-eens geheel en al lente," begon
hij, plotseling het onderwerp van hare voor-
trtzichten latende varen, niettegenstaande
hunne afspraak juist ten doel had dit te be
handelen. Hij| wees daarbij, naar een paar
vlierboschijes en hagen die reeds groene
•blaadjes vertoonden. En zii wandelden door,
verbaasden zich over de blad knoppen aan de
boo men en over de zwellend© hyacint-hen,
zooals men zich gewoonlijk over de lente
verbaast, om het even hoe laat zij komt.
Nu begon hij van Knutstorp te vertellen
en van alles wait daar leefde en yr oei do en
hoe mood of liet daar later zou worden,
als het naar zijn zin ging. Er was reeds vee-1
gedaan. Zij moest zijne broeibakken ens
zien en rijne trekkassen.
En Ada luisterde en vroeg met zooveel 1 c-
langstelling naar alle®, alsof iedere duim
breedte van zijn grond haar bekend vas
Toen zij driemaal het- park hadden om ewan-
deld, begreep zij toch dat ze niet den gohec-
len dag hier konden blijven en dat zij van
naar huis gaan spreken molest.
„Nu moet ik weg," sprak zij. „Ze zullen
thuis met het ontbijit. op mij wachten."
Hij haalde zijn horloge uit. „Welzoo, is
het al zoo laat? Jammer dat u nog niets ie
't richt hebt. Wacht nog maar een wein:g.
Dinsdag kom ik weer in de stad op dit zelfde
uur; m'ssohien hebt u mij dan beter bericht
te geven.
Zij lachte. Dit was niet waarschijnlijk.
„Maar u moet toch komen," drong hij
aan. terwijl zij het park uitgingen en 'ang-
zaam naast elkander <1© straat door wandel
den. „Ik heb iemand noodig tegen wie ik
over mijn groot werk op Knutstorp kan pra
ten; anders heb ik er geen pleizier in."
„Maar u hebt toch uwe moeder en de zus-
jw."
„Och zij weten al te weinig van Knuts
torp.
„Maar op Svanelund komt u toch j.f o
veel."
„Daar beu ik met meer geWeest na uw
vertrek."
„In het geheel niet meer?!"
Zij zag hem aan, cn zijne vriendelijke,
ernst:ge blik zeide haar dat hij zich een pe-
voelde niet haar. Die bl'k deed haar van 'ver
rukking beven, maar hare volgende gedachte
was aan Ruth. Deze zou er niets van begrij
pen liöe het kwam dat hij al deze dagen n ets
van zicü had laten hooren. En als zij nu
eens wist dat hij, in plaats van op Svanelund.
te komen, hier met oone andere wandelde,
wie hij zelfs verzocht terug te willen komen
en zijne vertrouwde te zijn?
„Dus Dinsdag?" vroeg hij nog eens.
En het was haar niet mogelijk die trouw
hartig©, smcekende oogen een weigerend ant
woord te geven.
In de nu volgende dagen moest Ada. n-
w'llekeurig vaak aan Ruth deuken. Toen zij
merkt© dat zij die gedachte niet kon kwijt
worden, ontstemde dit haar. Waarom moest
Ruth haar verhinderen gelukkig te zijn? D o
had toch de vriendschap verbroken, niet zij.
En Ruth had haar het huis uitgejaagd «loci-
hare ijrige koude behandeling. Behoefde 2ij
zich dan nu nog wel over Ruth bezorgd1 ie
maken
Een zeker duister schuldbesef had haar tot
nog toe weerhouden onvriendelijk aan Ruth
te denken, maar nu deed zij dit. Zij waren
zulke goede vriendinuen geweest; zij had
nooit gedacht, dat een misverstand haar zou
kunnen scheiden. En nu voroordeelde Ruth
haar ongehoord, alleen op het gepraat van
de menschen afgaande. Ruth dacht veel eigor
van haar dan zij verdiende; achtte haar niet
waard om niet haar te sprokenstiet haa"
van zich als iets dat- onrein was. Zou het dau
waarlijk uit moeten zijn tusschen haar bei
den? Blijkbaar wenschto Ruth dat zij in het
vervolg als vreemden tegenover elkander zou
den staan.
Maar wat kon zij haar, Ada, welbe
schouwd, verwijten Was het hare schuld dat
Ruth op den duur hem, d;en zij liefhad, n'et
vermocht te boeien.
En d'e oproerige gedachten kwamen haar.
te hulp; zoodat zii zich meer en meer on
schuldig 'begon te gevoelen.
Toen zij Dinsdagmorgen Weder naar heb
Stationspark ging, wairen die benauwende ge
waarwordingen, als zij aan Ruth dacht, zoo
goed als geweken.
Blijde in de verwachting van het genot
dat zij zich voorstelde, verschool rij zich nu
niet toen zij hem zag aankamon, zooals ver
loden Zaterdag; en zij dacht er ook niet aau
om te keer en, maar trad hom stralende va.a
opgewektheid tegemoet. Waarom ha.ro blijd
schap over hunne ontmoeting te verbergen
Zij had t immers beproefd cn het was mis
lukt.
Wordt vervolgd.
