39.
4de Jaargang,
Dinsdag 8 Augustus 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Speelbal van Wind en Golven.
i
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco por post- 1.75.
Afzonderlijke nummers- 0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededoelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
'b morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADYERTENTIEN
Van 15 regelsf 0.75.
Elke regel moer- 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeolige bepalingen tot
hot herhaald adverteoren in dit Blad bij abonnement •ÊenM
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De zaak Jaluzot.
Wanneer in Frankrijk de Kamer thans bij
een was. dan zou zij een schervengeriehit
kunnen houden over haar medelid Jules
Jaluzot, die door de staking van zijne beta
lingen een zware financieele crisis heeft
teweeg gebracht ot> de Fransche suikermarkt
en daarin heeft meegesleept de groote „Maga.
sins du Printemps" met al wat daaraan ver
bonden is, waarvan hij het hoofd is. Over den
levensloop van dezen man en over de oor
zaken van zijn val schrijft een correspondent
va» de Frankf. Ztg.
Als staatsman heeft Jaluzot nooit eene rol
gespeeld hij vertegenwoordigt in de Kamer
een zuiver agrarisch district van het departe
ment zijner geboorte, de Nièvre, en liij is
steeds de provinciaal gebleven, voor wien
Parijs enkel de bron om aan geld te komen
beteekende. In de hoofdstad verwierf Jaluzot
ook den eigendom van twee veel gelezen dag
bladen, maar niet om als hun bestuurder
zich eene maatschappelijke oositie van aan
zien te verwerven, maar alleen om met hunne
hulp de lichtgeloovige kleine burgerij van
Parijs voor zijne ondernemingen te winnen.
In zijne jonge jaren was Jaluzot, die nu
meer dan 70 jaren oud is, een van de mede
werkers aan de grootte gocderenbazar Bon
Marché, die hij echter weldra met een ver
mogen van 250,000 francs verliet om de Prin
temps te stichten. Deze bazar nam spoedig
eene groote vlucht, dank zij het door Jaluzot
handig georganiseerde reclamestelsel. Eens
trof de Printemps het ongeluk, door een
brand te worden vernield, maar zij verrees
terstond weder uit hare asch in nog groote
ren omvang dan te voren, ofschoon Jaluzot
daags na den brand jammerend op zijne para-
pluie wees, zeggende,.D>at is alles wat ik
gered hebDe paraplu ie van Jaluzot is se
dert spreekwoordelijk geworden.
De nieuwe Printemps werd door Jaluzot
als maatschappij op aandeelen opgericht.
Kort daarna richtte hij ook eene Société
aDricole op, die liet bedrijf van eene weinig
beteekenende suikerraffinaderij overnam. Als
voorzitter van deze maatschappij begaf Jalu
zot zich daarop in de suikerspeculatie met
eeno stoutmoedigheid, die niets met commer-
cieele berekening gemeen had. In 1901 reeds
deed hij eene crisis ontstaan, die het O. M.
bewoog, van het parlement machtiging te
vragen tot een gerechtelijk onderzoek, op
grond van art. 419 van het strafwetboek,
dat oneerlijke speculation met levensmiddelen,
inzonderheid het opkoopen daarvan in massa
met het doel den prijs in de hoogte te drijven,
verbiedt. Uit de instructie bleek, dat Jaluzot
destijds 81 pet., van den geheelen in Frankrijk
aanwezigen suikervoorraad bad opgekocht.
De instructie werd echter ten slotte gestaakt,
omdat de toen in Frankrijk geldende suiker-
weitgeving niet toeliet de operation van Jalu
zot te kenschetsen als bedriegelijk in den z;n
der wet.
De Brusselsehe convent's van 5 Maart 1902
werd in Frankrijk in liet begin van 1903 ten
uitvoer gelegd. Weinige maanden later werd
do binnenlandsche belasting op suiker van 64
tot 27 francs verminderd en het suikerver-
bruik nam buitengewoon toe. Toen echter
ten gevolge van don slechten oogst van het
vorige jaar de suikerprijs weder steeg, kon
Jaluzot de verzoeking niet weerstaan deze
hausse door nieuwe opkoopen ite versterken
hij dreef met eenige kleinere speculanten den
normalen prijs van de suiker op de Parijsclie
markt van 29 frs. tot 46.50 frs. op. Deze
prijsopdrijving deed echter het suikerverbruik
met 19 pet. dalen, en deze achteruitgang
had spoedig weer ten. gevolge, dat de prijs
vx.:, hetgeen door de betere vooruitzichten
van den oogst van dit jaar nog bespoedigd
werd.
Dc suiker daalde in het, begin van de vorige
week tot 27.75 frs.Jaluzot had dus op elke
ton suiker, die in zijn bezit was, 18 frs. 75
centimes verloren. Men behoeft slechts deze
cijfeis te vergelijken om te verstaan met welke
gevoelens het groote publiek.bezield is tegen
een koopman, die den prijs van een algemeen
noodig, goedkoop voedingsmiddel met twee
derden van zijne werkelijke waarde trachtte
<p te drijven.
Hoe groot de verbintenissen van Jaluzot
eigenlijk zijn, is nog niet vastgesteld, omdat
pogingen tot schikking van het bestuur van
het algemeene suikorsyndicaat het ingrijpen
van de justitie vertraagden. Inmiddels ziet
men er naar uit, met welke middelen de
schuld van Jaluzot kan worden gedekt. Of er
voldoende dekking voorhanden is, is twijfel
achtig. Jaluzot bezit een landgoed en twee
dagbladen, de Patrie en de Pressedat is in
vergelijking van eene schuld van minstens lb
millioen zeer weinig, vooral omdat Parijsclie
bladen snel in waarde achteruitgaan, wan
neer zij de sympathie van het publiek begin
nen te verliezen.
De zwaarste slag zal de Printemps treffen,
waarvan Jaluzot de directeur en voornaamste
aandeelhouder is. Men heeft verzekerd, dat
Jaluzot de Printemps voor 12 millioen in zijne
speculatiën heeft betrokken dat werd echter
door Jaluzot zelf tegengesproken. Het- aandee
lenkapitaal van de Printemps bedraagt 35
millioen frs., maar de waarde van de bazar
is sedert eenige jaren teruggegaan, ten gevolge
van de opening van een© in de nabijheid ge-
1 jen nieuwe concurreerende onderneming, de
Galeries Lafayette. Misschien heeft deze ach
teruitgang Jaluzot op het denkbeeld gebracht,
om zijne onderneming nieuwe kapitalen to
verschaffen door oprichting van eene spaar
kas. Daar kon ieder storten onder dezelfde
voorwaarden als in de staats-spaarkas, d. w
z., men kon tot een maximum van 1500 francs
en tegen 3 pet. rente, zijn geld inbrengen.
Wie in de Printemps goederen vulde koopen,
kon ze betalen uit zijn tegoed op de spaarkas,
maar niemand was tot dien koop verplicht.
Het bedrag der ingebrachte kapitalen was
volgens de balans van 31 Juli 1904 9 mil
lioen thans is het waarschijnlijik veel hooger
Op het eerste bericht, dat Jaluzot failliet
was, stroomden de inleggers natuurlijk naar
de Printemps, om hun geld terug te vorde
re.i men begon uit te betalen, totdat er geen
geld meer was, en nu is de kas gesloten. Op
last van het ministerie van justitie heeft de
rechtbank van koophandel een curator be
noemd, die zal moeten beginnen met uit te
maken in hoever de Printemps in den fail'
lieten boedel van Jaluzot betrokken is, eD
welke waarde de goederenvoorraad heef!
Wanneer blijkt, dat er ee.n saldo kan worden
verkregen, waarmee de verbintenissen van de
spaarkas kunnen worden afgelost, dan zijn
een aantal bankinstellingen, die daartoe door
de regeering zijn aangezocht, bereid de
contante gelden tot betaling van de inleg
gers voor te schieten. De regeeriug heeft
zich bereid verklaard hiertoe mede te ver
k u, door den wensch bezield om zoo mogelijk
niet alleen de kleine inleggers uit den nood
te helpen, maar ook de Printemps met haar
groot personeel te helpen. Of het zal geluk'
kon, blijft intussclien af te wachten.
Wat de gevolgen van het geval voor Jalu
zot zul'en zijn, moot ook nog worden uitge
maakt. Maar al is de Kamer met vacantie,
.men kan er zeker van zijn, dat zij zich er
i 3 zal hebben te bemoeien. De afgevaardig
de Rouanet heeft reeds de regeering kennis
gegeven, dat hij haar over de zaak zal inter-
pelleeren, als de Kamer weder bijeen is.
Dultschland.
De Nordd. Allg. Zeitung zegt in haar
weekoverzicht, dat bij het bezoek van den
Duitschen Keizer aan Kopenhagen bijzonder
verblijdend is de omstandigheid, dat dez?
ontmoeting, waarbij Keizer Wilhelm aan de
veroering voor den eenvaardigen hoerscher
van den noordelijken naburen staat ook open
lijk uitdrukking gegeven heeft, verschoond
gebleven 19 van fantastische commentaren,
gelijk zij nog onlangs in verband met de ont
moeting bij Björko zoo weelderig opschoten.
De officieus Siiddeutsche Corrcspondenz
behandelt alle commentaren betreffende de
reis naar Kopenhagen als zomerfantasieën.
De Keizer betrad volstrekt niet het gebied
der politiek, en in zijne gesprekken te Ko
penhagen is evenmin sprake van de Oostzee
als mare clausum als van de candidatuur van
een Hohenzoller op den troon van Noorwe
gen.
Frankrijk,
De minister van koophandel heeft cone
commissie benoemd, om wegen en middelen
te beramen voor eene wereldtentoonstelling,
in 1909 te Parijs te houden. l>e tentoonstel
ling zal gewijd worden aan h v. leven van de
werkende klassen. Léon Bourgeois is voorzit
ter van do commissie.
Engeland.
Men verwacH Koning Eduard den 14den
dezer te Marienbad. Eerst zou hij den 12en
komen. Dit uitstel brengt men in verband
met het plan om Keizer Wilhelm te Frank
fort te ontmoeten. Volgens eene andere lezing
zou de Koning wat meer ruimte van tijd wil
len hebben om de Fransche zeeofficieren, die
deze week in Engeland komen, te ontvangen.
Portsmouth, 7 Aug. Onder liet gejuich van
van eene groote menigte, die aan de kust
van Southsea en Cowes was samengestroomd,
en het gebulder der kanonnen van de vloot
en de kustbatterijen, stoomden hedennamid-
dag achttien Fransche oorlogsschepen onder
bevel van admiraal Caillard de Solent- op.
De Fransche schepen salueerden voor den
Koning, toen zijl lang het koninklijke jacht
voeren. Onder do honderden jachten blonk
de Meteor, het jacht van den Duitschen Kei
zer, door zijn vlaggentooi uit.
Zoodra de vloot voor anker was gegaan,
begaf admiraal Caillard zich aan boord van
het koninklijke jacht om den Koning zijn
officieel bezoek te brengen.
De volgende onderscheidingen werden door
Koning Er ward verleend
De admiraals Pophau, bevelhebber to
Brest, en Caillard zijn benoemd tot ridder
grootkruis, de admiraals Leygue, Pueck en
vioe-admiraal Touchard tot commandeurs en
dertien kapiteins ter zee tot ridder in de orde
van Sint Michael en St. George.
Cowes, 7 Aug. Des avonds dineerden admi
raal Caillard en de verdere bevelvoerende
Fransche officieren bij den Koning aan boord
van het koninklijke cht. Z. M. dronk op de
gezondheid van president Loubot en drukte
zijne blijdschap uit, dat bij admiraal Caillard
en zijne mooie vloot mocht ontvangen, daar
bij herinnerende aan de vriendschappelijke
ontvangst, d:e het Engelscho eskader te
Brost genoten had. De Koning voegde daar
aan nog toe: „Ik hoop, dat uw bezoek aan
de Engolsclie wateren de goede verstandhou
ding zal doen toenemen, die tusschen de
beide landen bestaat. Ik ben overtuigd, dat
het grootste voordeel er van zal zijn de hand
having vam clen vrede tusschen ons. Het is te
hopendat de goede verhouding, die tusschen
de beide buren bestaat, zal worden versterkt.
Ik drink op de gezondheid van den president
der Fransche republiek en wensch tegelijk
de Fransche vloöt voorspoed toe.
De Fransche gezant zeide in zijn antwoord
op den toost van den Koning, dat alle Fran
se hen aints lang de gevoelens van Z. M. jegens
hun land konden en den overwegenden in
vloed, dien Z. M. had uitgeoefend om de toe
nadering tot stand te brengen. Hijt dronk
op de gezondheid van den Koning en van de
koninklijke familie.
Adlmiraal Caillard dankte den Koning,
namens de vloot, voor zijmo goede wensclien
en zijn vriendelijken welkomstgroet.
Londen, 8 Aug. De Morning Post bevat den
Franscben tekst van de rede van den Koning
gisteren op het diner aan boord van het
koninklijke jacht. Daaruit blijkt, dat Z. M.
zeide: „Ik ben overtuigd, dat het voor
naamste voordeel van dit bezoek zal zijn den
vrede te handhaven." Dc Koning zeide niet
„den vrede tusschen ons."
Zweden.
Stockholm, 7 Aug. De volgende kennisge
ving van den Koning is heden versohenen
„Nu ik, op raad van mijn geneesheer, eeni-
gen tijd rust moet nemen, de frissehe lucht
moet opzoeken en naar de baden gaan om
mijne gezondheid en mijne krachten terug
te krijgen, na de ziel en lichaam slopende
zorgen van do laatste maandeu, en daarom
thans de regceriug overdraag aan mijn zoon
den Kroonprins, wil ik den dank herhalen,
dien ik reeds openlijk aan mijn Zweedsch
volk heb betuigd. Ik kan niet genoeg doen
uitkimen hoe lief mij de vele bewijzen van
verknochtheid en sympathie zijn, welke mij
zijn gegeven voor wat ik verloren heb door
de afvalligheid van een volk, dat ik van gan-
scher harte gewenschl had in broederlijke lief
de met mijn Zweedsch volk te kunnen vercc-
nigon. Oscar.
Noorwegen.
De regeering heeft de schatkist gemachtigd
om, rekenende vau 1 Juli af, voorloopig alle
salarissen, pensioenen enz. ite betalen, die tot
dusver ten laste van 's Konings civiele lijst
kwamen.
Spanje.
Madrid, 7 Aug. De dagbladen melden, dat
de regoering heeft besloten den kruiser Prin-
cesa Asturias naar Nederland te zenden, om
het beleefdheidsbezoek te beantwoorden, dat
door Nederlandsche oorlogsschepen aan San
Sebastian werd gebracht
Rusland.
Seising fors, 7 Aug. Gisteren in den na
middag hielden op het Senaatsplein 20.000
arbeiders en inlellectueelen een betooging
tegen de invoering van de berechting van
politieke misdrijven door de krijgsraden. Van
zes tribunes werd het woord gevoerd. Men
eisclite do gevangenneming, respectievelijk de
vrijlating van verscheidene ambtenalende
ophefing der gendarmerie in Finlandde op
heffing van de dictatoriale censuur, de weder
invoering der persvrijheid en ten slotte, aan
gezien de tegcnwoorlig© landdag onmachtig
was, de bijeenroeping van een buitengewonen
landdag welke zich bezig zou houden met de
invoering van algemeen kiesrecht.
i>e politie kwam niet tusschenbeide, en er
had geen enkel incident plaats.
Petersburg, 7 Aug. (Petersburgsch tele
graaf age ntschap.) Het bevel tot staking van
het particulier goederenvervoer op den Sibe-
rischen spoorweg heeft slechts betrekking op
goederen, die naar het Oosten gaan, niet op
goederen, bestemd naar het Westen.
Venezuela.
Het Venezolaansche Hof van Cassatie
heeft heb hooger beroep van dc Fransche
kabelmaatschappij tegen het. vonnis, waarbij)
de concessie wogen9 misbruik vervallen- wordt
verklaard, verworpen en de gevallen uit
spraak bevestigd.
De oorlog in Oost-Azië.
Van den oorlog zijn de volgende berichten
Tokio, 7 Aug. Men bericht, dat de Russen
de monding van de Am oer krachtig ver
sterken. Een gemengde divisie is van Chabi-
rowsk naar Nicolajewsk gezonden, tot ver
sterking van de bezetting aldaar. Men zegt,
dat in de toegangen tot de rivier mij non zijn
gelegd.
Tokio, 7 Aug. De Bay an zal vau Port-Ar
thur op sleeptouw naar Japan vertrekken
omststreoks 15 Augustus, de Poltawa en do
Pereswjet gaan eene weck later onder eigen
stoom.
In Hoshkaritsch baai bevindt, zich, naar
uit Wladiwostok gemeld wordt, een Japansch
waa-memingseskader, dat uit een kruiser en
vier torpedobooten bestaat.
De correspondent van de Times te Tokio
heeft een berekening opgemaakt van de ver
liezen die van hct begin van den oorlog tot
heden de beide oorlogvoerende mogendheden
hebben geleden aan dooden, gewonden en ge
vangenen. Voor do Russen komt hij op ten
minste 388,480 en voor de Japanners op
167,402 man. De belangrijkste posten van de
berekening zijn voor de Russen de slagen bij;
de Sja-ho en bii Moeiden: 69,201 en 152,500
tegen 15,879 en 52,500 Japanners. Een groote
post is ook Port Arthur20,000 Russen tegen
50,000 Japanners.
Niet gisteren, maar eerst heden wordt de
eerste vergadering van de Russische en Japan
sch vrod©3gemachtigden ite Portsmouth ge
houden.
Ia een aantal Amerikaansche sleden is eer
gisteren in de kerken voor het herstel van
den vrede geboden.
Eeno mededeeling, die de Pol. Korr. uit
Londen heeft ontvangen, wijst op het voor
den loop der Russisch-Japansclie vredeson
derhandelingen niet zonder belang zijnde
verschil, dat bestaat tusschen de opvattingen
van de beide staten ten aanzien van de rol
len. die hun hierbij toekomen. Tu Tokio
neemt men liet standpunt in, dat Japan ten
volle gerechtigd is, zich als overwinnaar in
den veldtocht te beschouwen, welke meening
in Engeland geheel gedoeld wordt. Daarte
genover doet men iutusschcn, en niet aan
Russische zijde alleen, gelden, dat de lauge
reeks van Ja,panache overwinningen nog al
tijd niet- de beteckcnis beeft van eene be
slissende overwinning in den veldtocht.
38 ROMAN VAN
ANNA WAHLENBERG.
Eene frissehe opwelling om met volle teu
gen van zijn nieuw geluk te genieten, was
in hem opgekomen. Of dit nu was uit zucht
tot tegenspraak tegenover diegenen, die het
geen geluk wilde noemen? Misschien wnue
hij, zich door een langer samenzijn- met Ada
overtuigen van de ongerijmdheid der ophit
sende dingen, die kort te voren door zijin
hoofd hadden gespookt.
Zij reden in de richting van Norrtull, ste
gen bij Haga uit en, wandelden eeai heel eind
door het. oude park, dat eenzaam en verlaten
was. Zij liepen gearmd als een verloofd paar,
al waren zij nog niet publiek geëngageerd.
Eerst dacht Ada aaai geen tijd, en toen zij
vroeg hoe laat het was, kreeg zij geen ant
woord. Dan verstond) Sven toevallig niet wat
ziji zedde, of had hij juist iet-s aardigs te ver
tellen. Nadat zij een poos hadden voortge-
wandeld over weiden en met bosch begroeide
heuvels, kwamen zij onverwacht in een laan,
die Ada herkende, en zagen ziji huizen, weflke
zij meer had gezien.
Zij waren in Ulriksdal
Nu keek 9ven eindelijk op zijn horloge en
deed hij de ontdekking dat het- voor Ada te
laat geworden Was om thuis te kunnen eten
men moest dus elders het midagkostje opzoe
ken. Na een paar vergeefsche tegenwerpingen
vam Ada, stapten zij even later over den
drempel van een lamdelijk hotel. Eene vrien
delijke waardin trad hun tegemoet en ge
leidde hen een kleine, eenvoudig gemeubel
de kamer binnen. Er lagen gehaakte kleed
jes over de canapé en voor de ramen hingen
tullen gordijnen.
„Het is koud vandaag Wil mevrouw mis
schien een vuurtje op den haard hebben?"
vroeg de vrouw aan Ada.
Maar Sven gaf liet- antwoord
„Ja, dat is goed. Mevrouw is wat koud ge
worden. Een vuurtje moeten wij hebben."
„Maar Sven!" begon Ada, toen do juf
frouw weg was.
„Ja, zie-je kind, als men op avontuur uit
gaat, dan is men altijd man en vrouw."
En terwijl Ada, half lachend en half ang
stig over haar eigenaardig uitstapje, er over
nadacht welk voorwendcls zij verzinnen zou
om in haar pension haar lang wegblijven te
verklaren, begon Sven haar mantel los te
k no open en hing hij dien aan een kaptok.
Hij nam de hoedéspelden handig uit haar
kapsel, legde voorzichtig haar hoed op een
stoel en streek vervolgens met zijn hand door
heur kroezig haar, dat oen beetje in «de war
was geraakt.
Er werd een lekker houtvuurtje in do oude
kachel aangelegd; over de canapétafel
spreidde de juffrouw een hagelwit tafellaken,
waarop langzamerhand borden verschenen
on schaaltjes met een lekker geurenden in
houd. spoedig zaten zij voor hun couverts,
terwijl Sven zijne orders aan het bedienende
meisje gaf
„Een schoon bord voor mevrouw
„Laat mevrouw de spijskaart eens zien."
„Zet de soupterrine bij| mevrouw. Zij dient
zelf."
Dit Was echte jongensachtige plagerij
want hij had de grootste pret als hij zag hoe-
voel moeite het Ada, kostte zich goed te hou
den, telkens als hij „mevrouw" zeide, en
wanneer zij in vroolijk lachen uitbarstte,
zoodra het meisje de deur uit was. Maar dit
hiold de stemming er in. Zij; praatten allerlei
gekheid en. speelden als kinderen dat ziji hier
werkelijk in hun eigen lieve huiskamer met
hun beidjes gezeten waren. Ada bood hem de
spijzen aan en bediende hem als huisvrouw
en spra.k alsof zij alles zelf had gekookt En
hij kuste haar de handi eu bedankte haar,
volgens Zweedsch gebruik, voor 'tgeuotene.
Maar toon zij nu hunne stoelen naar het
langzaam verminderend vuur schoven, niet
kunnende besluiten hunnen vermeenden
eigen haard' te verlaten, zoolang de illusie
nog door de gloeiende blokjes, die zulk een
bekoorlijk gevoel van gezelligheid uitstraal
den, levendig gehouden werd, toen verander
de de stemming onwillekeurig.
Zij kwamen elkander nader. Innige gene
genheid bracht hunne handen t-ot elkaar en
de scherts bot zwijgen.
In die stilte voelde Sven plotseling wéder
de nabijheid van de wolk, die zijne ochtend
uren verduisterd had. Ze gleed ongemerkt,
zoo koud en streng tusschen hen, dat. hij on
willekeurig zijne hand uit. die van Ada terug
trok en haar als steun voor zijn voorhoofd1
gebruiken moest.
Zij voelde ook dat er iets tusschen hen ge
komen was, en zij boog zich voorover om
Sven in 't gelaat te kunnen zien.
„Waar denk je aan, Sven?"
„Waar ik aan denk? O, ik vroeg mij zelf
af, hoe je bet zoudt opnemen, als wij geschei
den werdén. Of dit je ongelukkig maken
zou?"
„Als wij gescheiden werden
Het klonk als een scherpe kreet hoe zacht
dé woorden ook herhaald waren. Zulk een
benauwde angstkreet kon alleen uitgaan van
eene, die haar dierbaarsten schat met gevaar
zag bedreigd. Het was eon welsprekende uit
roep, maar hij beantwoordde took nog niet
alle vragen die hem kweldenen opeens ver
gat hij zijn stellig voornemen, haar niet;, te
laten merken. Nu hij begonnen was, wilde
hij ook verder gaan.
Hij liet zijn hoofd op beide handen rusten.
„Och, het leven is vol scheidingen. Mis
schien heb je vroeger Wol eens iemand liefge
had van wien je hebt, moeten scheiden."
Zij zweeg. YVat kon zijne gedachten in die
richting geleid hebben? Was het oene toeval
lige opwelling, of had iets van buitenaf die
in hem wakker geroepon?
„Heb jij wel eens iemand liefgehad, Ada?
vroeger, bedoel ik?"
„Verliefd zijn wij allen wel ecus geweest-,
dunkt mij," antwoordde zij halfluid. „.Jij
hebt ook eerst iemand anders liefgehad."
„Toch niet zoo ernstig, dat ik ongelukkig
zou geworden zijn als ik gemerkt had, dat er
geen hoop voor mij bestond."
Zij had het gelaat, afgewend, maar de Wang
die bij nog kon zien was in zijne oogen to
gloeiend rood dan dat die verhoogde kleur
alleen aan den schijn van bet vuur kon wor
den t ce geschreven.
Ad'a was nu overtuigd dat hij iets wist. Zij
begreep te moeten sproken. Maar hoe kon zijl
dat doen? Hoe kon rij hem zeggen dat heur
hart nog onlangs aan een ander had toebe
hoord? Zij begreep dit nu immers zelf niet?
Wat moest, hij dan wol van haar denken?
In hare radeloosheid herinnordé zij zich eene
beeldspraak, waarmede zij zich in de uren
van hare zelfbeproeving had getroost, en die
haar toen als een voldoende verklaring voor
haar veranderde genegenheid had toegesche
nen.
„Sven," zeide rij langzaam en in het vuur
starende, „is hot wel zoo erg vreemd, als een
menschenkind, dat nooit oen ander water ge
zien heeft, dan plassen on vijjvers, in verruk
king komt, wanneer liet, op reis zijnde, plot
seling een moor te zien krijgt.; dat liet. daar
over zoo verrukt is. dat het er met leedwezen
van afscheid ncomt?"
„Neon," antwoordde hij, voor zich uit
ziende.
„Maar als diezelfde persoon verder komt,
en de zee aanschouwende, daarop verliefd
wordt, dan vindt men het wel vreemd dat
hij oerst zoo heel veel van het meertje ge
houden hooft."
„Welneon," daar is niets vreemds aan. Er
is zoo velerlei soort van water, en als men
zulk een ruim hart heeft, dan kan men eerst
het eene en dan het andere liefltebben, ieder
op zijn beurt."
A.ls verpletterd zat zij daar. Daar lag nu
het mooie beeld, dat baar zoo menigeu keer
getroost had, in scherven Er zat niets anders
voor haar op dan zich op genade of ongenade
over te geven.
Wr>rdt vervolgd.