39. 4de Jaargang, Dinsdag 8 Augustus 1905. BUITENLAND. FEUILLETON. Speelbal van Wind en Golven. i ABONNEMENTSPRIJS Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25. Idem franco por post- 1.75. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededoelingen enz., gelieve men vóór 10 uur 'b morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADYERTENTIEN Van 15 regelsf 0.75. Elke regel moer- 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan voordeolige bepalingen tot hot herhaald adverteoren in dit Blad bij abonnement •ÊenM circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht De zaak Jaluzot. Wanneer in Frankrijk de Kamer thans bij een was. dan zou zij een schervengeriehit kunnen houden over haar medelid Jules Jaluzot, die door de staking van zijne beta lingen een zware financieele crisis heeft teweeg gebracht ot> de Fransche suikermarkt en daarin heeft meegesleept de groote „Maga. sins du Printemps" met al wat daaraan ver bonden is, waarvan hij het hoofd is. Over den levensloop van dezen man en over de oor zaken van zijn val schrijft een correspondent va» de Frankf. Ztg. Als staatsman heeft Jaluzot nooit eene rol gespeeld hij vertegenwoordigt in de Kamer een zuiver agrarisch district van het departe ment zijner geboorte, de Nièvre, en liij is steeds de provinciaal gebleven, voor wien Parijs enkel de bron om aan geld te komen beteekende. In de hoofdstad verwierf Jaluzot ook den eigendom van twee veel gelezen dag bladen, maar niet om als hun bestuurder zich eene maatschappelijke oositie van aan zien te verwerven, maar alleen om met hunne hulp de lichtgeloovige kleine burgerij van Parijs voor zijne ondernemingen te winnen. In zijne jonge jaren was Jaluzot, die nu meer dan 70 jaren oud is, een van de mede werkers aan de grootte gocderenbazar Bon Marché, die hij echter weldra met een ver mogen van 250,000 francs verliet om de Prin temps te stichten. Deze bazar nam spoedig eene groote vlucht, dank zij het door Jaluzot handig georganiseerde reclamestelsel. Eens trof de Printemps het ongeluk, door een brand te worden vernield, maar zij verrees terstond weder uit hare asch in nog groote ren omvang dan te voren, ofschoon Jaluzot daags na den brand jammerend op zijne para- pluie wees, zeggende,.D>at is alles wat ik gered hebDe paraplu ie van Jaluzot is se dert spreekwoordelijk geworden. De nieuwe Printemps werd door Jaluzot als maatschappij op aandeelen opgericht. Kort daarna richtte hij ook eene Société aDricole op, die liet bedrijf van eene weinig beteekenende suikerraffinaderij overnam. Als voorzitter van deze maatschappij begaf Jalu zot zich daarop in de suikerspeculatie met eeno stoutmoedigheid, die niets met commer- cieele berekening gemeen had. In 1901 reeds deed hij eene crisis ontstaan, die het O. M. bewoog, van het parlement machtiging te vragen tot een gerechtelijk onderzoek, op grond van art. 419 van het strafwetboek, dat oneerlijke speculation met levensmiddelen, inzonderheid het opkoopen daarvan in massa met het doel den prijs in de hoogte te drijven, verbiedt. Uit de instructie bleek, dat Jaluzot destijds 81 pet., van den geheelen in Frankrijk aanwezigen suikervoorraad bad opgekocht. De instructie werd echter ten slotte gestaakt, omdat de toen in Frankrijk geldende suiker- weitgeving niet toeliet de operation van Jalu zot te kenschetsen als bedriegelijk in den z;n der wet. De Brusselsehe convent's van 5 Maart 1902 werd in Frankrijk in liet begin van 1903 ten uitvoer gelegd. Weinige maanden later werd do binnenlandsche belasting op suiker van 64 tot 27 francs verminderd en het suikerver- bruik nam buitengewoon toe. Toen echter ten gevolge van don slechten oogst van het vorige jaar de suikerprijs weder steeg, kon Jaluzot de verzoeking niet weerstaan deze hausse door nieuwe opkoopen ite versterken hij dreef met eenige kleinere speculanten den normalen prijs van de suiker op de Parijsclie markt van 29 frs. tot 46.50 frs. op. Deze prijsopdrijving deed echter het suikerverbruik met 19 pet. dalen, en deze achteruitgang had spoedig weer ten. gevolge, dat de prijs vx.:, hetgeen door de betere vooruitzichten van den oogst van dit jaar nog bespoedigd werd. Dc suiker daalde in het, begin van de vorige week tot 27.75 frs.Jaluzot had dus op elke ton suiker, die in zijn bezit was, 18 frs. 75 centimes verloren. Men behoeft slechts deze cijfeis te vergelijken om te verstaan met welke gevoelens het groote publiek.bezield is tegen een koopman, die den prijs van een algemeen noodig, goedkoop voedingsmiddel met twee derden van zijne werkelijke waarde trachtte <p te drijven. Hoe groot de verbintenissen van Jaluzot eigenlijk zijn, is nog niet vastgesteld, omdat pogingen tot schikking van het bestuur van het algemeene suikorsyndicaat het ingrijpen van de justitie vertraagden. Inmiddels ziet men er naar uit, met welke middelen de schuld van Jaluzot kan worden gedekt. Of er voldoende dekking voorhanden is, is twijfel achtig. Jaluzot bezit een landgoed en twee dagbladen, de Patrie en de Pressedat is in vergelijking van eene schuld van minstens lb millioen zeer weinig, vooral omdat Parijsclie bladen snel in waarde achteruitgaan, wan neer zij de sympathie van het publiek begin nen te verliezen. De zwaarste slag zal de Printemps treffen, waarvan Jaluzot de directeur en voornaamste aandeelhouder is. Men heeft verzekerd, dat Jaluzot de Printemps voor 12 millioen in zijne speculatiën heeft betrokken dat werd echter door Jaluzot zelf tegengesproken. Het- aandee lenkapitaal van de Printemps bedraagt 35 millioen frs., maar de waarde van de bazar is sedert eenige jaren teruggegaan, ten gevolge van de opening van een© in de nabijheid ge- 1 jen nieuwe concurreerende onderneming, de Galeries Lafayette. Misschien heeft deze ach teruitgang Jaluzot op het denkbeeld gebracht, om zijne onderneming nieuwe kapitalen to verschaffen door oprichting van eene spaar kas. Daar kon ieder storten onder dezelfde voorwaarden als in de staats-spaarkas, d. w z., men kon tot een maximum van 1500 francs en tegen 3 pet. rente, zijn geld inbrengen. Wie in de Printemps goederen vulde koopen, kon ze betalen uit zijn tegoed op de spaarkas, maar niemand was tot dien koop verplicht. Het bedrag der ingebrachte kapitalen was volgens de balans van 31 Juli 1904 9 mil lioen thans is het waarschijnlijik veel hooger Op het eerste bericht, dat Jaluzot failliet was, stroomden de inleggers natuurlijk naar de Printemps, om hun geld terug te vorde re.i men begon uit te betalen, totdat er geen geld meer was, en nu is de kas gesloten. Op last van het ministerie van justitie heeft de rechtbank van koophandel een curator be noemd, die zal moeten beginnen met uit te maken in hoever de Printemps in den fail' lieten boedel van Jaluzot betrokken is, eD welke waarde de goederenvoorraad heef! Wanneer blijkt, dat er ee.n saldo kan worden verkregen, waarmee de verbintenissen van de spaarkas kunnen worden afgelost, dan zijn een aantal bankinstellingen, die daartoe door de regeering zijn aangezocht, bereid de contante gelden tot betaling van de inleg gers voor te schieten. De regeeriug heeft zich bereid verklaard hiertoe mede te ver k u, door den wensch bezield om zoo mogelijk niet alleen de kleine inleggers uit den nood te helpen, maar ook de Printemps met haar groot personeel te helpen. Of het zal geluk' kon, blijft intussclien af te wachten. Wat de gevolgen van het geval voor Jalu zot zul'en zijn, moot ook nog worden uitge maakt. Maar al is de Kamer met vacantie, .men kan er zeker van zijn, dat zij zich er i 3 zal hebben te bemoeien. De afgevaardig de Rouanet heeft reeds de regeering kennis gegeven, dat hij haar over de zaak zal inter- pelleeren, als de Kamer weder bijeen is. Dultschland. De Nordd. Allg. Zeitung zegt in haar weekoverzicht, dat bij het bezoek van den Duitschen Keizer aan Kopenhagen bijzonder verblijdend is de omstandigheid, dat dez? ontmoeting, waarbij Keizer Wilhelm aan de veroering voor den eenvaardigen hoerscher van den noordelijken naburen staat ook open lijk uitdrukking gegeven heeft, verschoond gebleven 19 van fantastische commentaren, gelijk zij nog onlangs in verband met de ont moeting bij Björko zoo weelderig opschoten. De officieus Siiddeutsche Corrcspondenz behandelt alle commentaren betreffende de reis naar Kopenhagen als zomerfantasieën. De Keizer betrad volstrekt niet het gebied der politiek, en in zijne gesprekken te Ko penhagen is evenmin sprake van de Oostzee als mare clausum als van de candidatuur van een Hohenzoller op den troon van Noorwe gen. Frankrijk, De minister van koophandel heeft cone commissie benoemd, om wegen en middelen te beramen voor eene wereldtentoonstelling, in 1909 te Parijs te houden. l>e tentoonstel ling zal gewijd worden aan h v. leven van de werkende klassen. Léon Bourgeois is voorzit ter van do commissie. Engeland. Men verwacH Koning Eduard den 14den dezer te Marienbad. Eerst zou hij den 12en komen. Dit uitstel brengt men in verband met het plan om Keizer Wilhelm te Frank fort te ontmoeten. Volgens eene andere lezing zou de Koning wat meer ruimte van tijd wil len hebben om de Fransche zeeofficieren, die deze week in Engeland komen, te ontvangen. Portsmouth, 7 Aug. Onder liet gejuich van van eene groote menigte, die aan de kust van Southsea en Cowes was samengestroomd, en het gebulder der kanonnen van de vloot en de kustbatterijen, stoomden hedennamid- dag achttien Fransche oorlogsschepen onder bevel van admiraal Caillard de Solent- op. De Fransche schepen salueerden voor den Koning, toen zijl lang het koninklijke jacht voeren. Onder do honderden jachten blonk de Meteor, het jacht van den Duitschen Kei zer, door zijn vlaggentooi uit. Zoodra de vloot voor anker was gegaan, begaf admiraal Caillard zich aan boord van het koninklijke jacht om den Koning zijn officieel bezoek te brengen. De volgende onderscheidingen werden door Koning Er ward verleend De admiraals Pophau, bevelhebber to Brest, en Caillard zijn benoemd tot ridder grootkruis, de admiraals Leygue, Pueck en vioe-admiraal Touchard tot commandeurs en dertien kapiteins ter zee tot ridder in de orde van Sint Michael en St. George. Cowes, 7 Aug. Des avonds dineerden admi raal Caillard en de verdere bevelvoerende Fransche officieren bij den Koning aan boord van het koninklijke cht. Z. M. dronk op de gezondheid van president Loubot en drukte zijne blijdschap uit, dat bij admiraal Caillard en zijne mooie vloot mocht ontvangen, daar bij herinnerende aan de vriendschappelijke ontvangst, d:e het Engelscho eskader te Brost genoten had. De Koning voegde daar aan nog toe: „Ik hoop, dat uw bezoek aan de Engolsclie wateren de goede verstandhou ding zal doen toenemen, die tusschen de beide landen bestaat. Ik ben overtuigd, dat het grootste voordeel er van zal zijn de hand having vam clen vrede tusschen ons. Het is te hopendat de goede verhouding, die tusschen de beide buren bestaat, zal worden versterkt. Ik drink op de gezondheid van den president der Fransche republiek en wensch tegelijk de Fransche vloöt voorspoed toe. De Fransche gezant zeide in zijn antwoord op den toost van den Koning, dat alle Fran se hen aints lang de gevoelens van Z. M. jegens hun land konden en den overwegenden in vloed, dien Z. M. had uitgeoefend om de toe nadering tot stand te brengen. Hijt dronk op de gezondheid van den Koning en van de koninklijke familie. Adlmiraal Caillard dankte den Koning, namens de vloot, voor zijmo goede wensclien en zijn vriendelijken welkomstgroet. Londen, 8 Aug. De Morning Post bevat den Franscben tekst van de rede van den Koning gisteren op het diner aan boord van het koninklijke jacht. Daaruit blijkt, dat Z. M. zeide: „Ik ben overtuigd, dat het voor naamste voordeel van dit bezoek zal zijn den vrede te handhaven." Dc Koning zeide niet „den vrede tusschen ons." Zweden. Stockholm, 7 Aug. De volgende kennisge ving van den Koning is heden versohenen „Nu ik, op raad van mijn geneesheer, eeni- gen tijd rust moet nemen, de frissehe lucht moet opzoeken en naar de baden gaan om mijne gezondheid en mijne krachten terug te krijgen, na de ziel en lichaam slopende zorgen van do laatste maandeu, en daarom thans de regceriug overdraag aan mijn zoon den Kroonprins, wil ik den dank herhalen, dien ik reeds openlijk aan mijn Zweedsch volk heb betuigd. Ik kan niet genoeg doen uitkimen hoe lief mij de vele bewijzen van verknochtheid en sympathie zijn, welke mij zijn gegeven voor wat ik verloren heb door de afvalligheid van een volk, dat ik van gan- scher harte gewenschl had in broederlijke lief de met mijn Zweedsch volk te kunnen vercc- nigon. Oscar. Noorwegen. De regeering heeft de schatkist gemachtigd om, rekenende vau 1 Juli af, voorloopig alle salarissen, pensioenen enz. ite betalen, die tot dusver ten laste van 's Konings civiele lijst kwamen. Spanje. Madrid, 7 Aug. De dagbladen melden, dat de regoering heeft besloten den kruiser Prin- cesa Asturias naar Nederland te zenden, om het beleefdheidsbezoek te beantwoorden, dat door Nederlandsche oorlogsschepen aan San Sebastian werd gebracht Rusland. Seising fors, 7 Aug. Gisteren in den na middag hielden op het Senaatsplein 20.000 arbeiders en inlellectueelen een betooging tegen de invoering van de berechting van politieke misdrijven door de krijgsraden. Van zes tribunes werd het woord gevoerd. Men eisclite do gevangenneming, respectievelijk de vrijlating van verscheidene ambtenalende ophefing der gendarmerie in Finlandde op heffing van de dictatoriale censuur, de weder invoering der persvrijheid en ten slotte, aan gezien de tegcnwoorlig© landdag onmachtig was, de bijeenroeping van een buitengewonen landdag welke zich bezig zou houden met de invoering van algemeen kiesrecht. i>e politie kwam niet tusschenbeide, en er had geen enkel incident plaats. Petersburg, 7 Aug. (Petersburgsch tele graaf age ntschap.) Het bevel tot staking van het particulier goederenvervoer op den Sibe- rischen spoorweg heeft slechts betrekking op goederen, die naar het Oosten gaan, niet op goederen, bestemd naar het Westen. Venezuela. Het Venezolaansche Hof van Cassatie heeft heb hooger beroep van dc Fransche kabelmaatschappij tegen het. vonnis, waarbij) de concessie wogen9 misbruik vervallen- wordt verklaard, verworpen en de gevallen uit spraak bevestigd. De oorlog in Oost-Azië. Van den oorlog zijn de volgende berichten Tokio, 7 Aug. Men bericht, dat de Russen de monding van de Am oer krachtig ver sterken. Een gemengde divisie is van Chabi- rowsk naar Nicolajewsk gezonden, tot ver sterking van de bezetting aldaar. Men zegt, dat in de toegangen tot de rivier mij non zijn gelegd. Tokio, 7 Aug. De Bay an zal vau Port-Ar thur op sleeptouw naar Japan vertrekken omststreoks 15 Augustus, de Poltawa en do Pereswjet gaan eene weck later onder eigen stoom. In Hoshkaritsch baai bevindt, zich, naar uit Wladiwostok gemeld wordt, een Japansch waa-memingseskader, dat uit een kruiser en vier torpedobooten bestaat. De correspondent van de Times te Tokio heeft een berekening opgemaakt van de ver liezen die van hct begin van den oorlog tot heden de beide oorlogvoerende mogendheden hebben geleden aan dooden, gewonden en ge vangenen. Voor do Russen komt hij op ten minste 388,480 en voor de Japanners op 167,402 man. De belangrijkste posten van de berekening zijn voor de Russen de slagen bij; de Sja-ho en bii Moeiden: 69,201 en 152,500 tegen 15,879 en 52,500 Japanners. Een groote post is ook Port Arthur20,000 Russen tegen 50,000 Japanners. Niet gisteren, maar eerst heden wordt de eerste vergadering van de Russische en Japan sch vrod©3gemachtigden ite Portsmouth ge houden. Ia een aantal Amerikaansche sleden is eer gisteren in de kerken voor het herstel van den vrede geboden. Eeno mededeeling, die de Pol. Korr. uit Londen heeft ontvangen, wijst op het voor den loop der Russisch-Japansclie vredeson derhandelingen niet zonder belang zijnde verschil, dat bestaat tusschen de opvattingen van de beide staten ten aanzien van de rol len. die hun hierbij toekomen. Tu Tokio neemt men liet standpunt in, dat Japan ten volle gerechtigd is, zich als overwinnaar in den veldtocht te beschouwen, welke meening in Engeland geheel gedoeld wordt. Daarte genover doet men iutusschcn, en niet aan Russische zijde alleen, gelden, dat de lauge reeks van Ja,panache overwinningen nog al tijd niet- de beteckcnis beeft van eene be slissende overwinning in den veldtocht. 38 ROMAN VAN ANNA WAHLENBERG. Eene frissehe opwelling om met volle teu gen van zijn nieuw geluk te genieten, was in hem opgekomen. Of dit nu was uit zucht tot tegenspraak tegenover diegenen, die het geen geluk wilde noemen? Misschien wnue hij, zich door een langer samenzijn- met Ada overtuigen van de ongerijmdheid der ophit sende dingen, die kort te voren door zijin hoofd hadden gespookt. Zij reden in de richting van Norrtull, ste gen bij Haga uit en, wandelden eeai heel eind door het. oude park, dat eenzaam en verlaten was. Zij liepen gearmd als een verloofd paar, al waren zij nog niet publiek geëngageerd. Eerst dacht Ada aaai geen tijd, en toen zij vroeg hoe laat het was, kreeg zij geen ant woord. Dan verstond) Sven toevallig niet wat ziji zedde, of had hij juist iet-s aardigs te ver tellen. Nadat zij een poos hadden voortge- wandeld over weiden en met bosch begroeide heuvels, kwamen zij onverwacht in een laan, die Ada herkende, en zagen ziji huizen, weflke zij meer had gezien. Zij waren in Ulriksdal Nu keek 9ven eindelijk op zijn horloge en deed hij de ontdekking dat het- voor Ada te laat geworden Was om thuis te kunnen eten men moest dus elders het midagkostje opzoe ken. Na een paar vergeefsche tegenwerpingen vam Ada, stapten zij even later over den drempel van een lamdelijk hotel. Eene vrien delijke waardin trad hun tegemoet en ge leidde hen een kleine, eenvoudig gemeubel de kamer binnen. Er lagen gehaakte kleed jes over de canapé en voor de ramen hingen tullen gordijnen. „Het is koud vandaag Wil mevrouw mis schien een vuurtje op den haard hebben?" vroeg de vrouw aan Ada. Maar Sven gaf liet- antwoord „Ja, dat is goed. Mevrouw is wat koud ge worden. Een vuurtje moeten wij hebben." „Maar Sven!" begon Ada, toen do juf frouw weg was. „Ja, zie-je kind, als men op avontuur uit gaat, dan is men altijd man en vrouw." En terwijl Ada, half lachend en half ang stig over haar eigenaardig uitstapje, er over nadacht welk voorwendcls zij verzinnen zou om in haar pension haar lang wegblijven te verklaren, begon Sven haar mantel los te k no open en hing hij dien aan een kaptok. Hij nam de hoedéspelden handig uit haar kapsel, legde voorzichtig haar hoed op een stoel en streek vervolgens met zijn hand door heur kroezig haar, dat oen beetje in «de war was geraakt. Er werd een lekker houtvuurtje in do oude kachel aangelegd; over de canapétafel spreidde de juffrouw een hagelwit tafellaken, waarop langzamerhand borden verschenen on schaaltjes met een lekker geurenden in houd. spoedig zaten zij voor hun couverts, terwijl Sven zijne orders aan het bedienende meisje gaf „Een schoon bord voor mevrouw „Laat mevrouw de spijskaart eens zien." „Zet de soupterrine bij| mevrouw. Zij dient zelf." Dit Was echte jongensachtige plagerij want hij had de grootste pret als hij zag hoe- voel moeite het Ada, kostte zich goed te hou den, telkens als hij „mevrouw" zeide, en wanneer zij in vroolijk lachen uitbarstte, zoodra het meisje de deur uit was. Maar dit hiold de stemming er in. Zij; praatten allerlei gekheid en. speelden als kinderen dat ziji hier werkelijk in hun eigen lieve huiskamer met hun beidjes gezeten waren. Ada bood hem de spijzen aan en bediende hem als huisvrouw en spra.k alsof zij alles zelf had gekookt En hij kuste haar de handi eu bedankte haar, volgens Zweedsch gebruik, voor 'tgeuotene. Maar toon zij nu hunne stoelen naar het langzaam verminderend vuur schoven, niet kunnende besluiten hunnen vermeenden eigen haard' te verlaten, zoolang de illusie nog door de gloeiende blokjes, die zulk een bekoorlijk gevoel van gezelligheid uitstraal den, levendig gehouden werd, toen verander de de stemming onwillekeurig. Zij kwamen elkander nader. Innige gene genheid bracht hunne handen t-ot elkaar en de scherts bot zwijgen. In die stilte voelde Sven plotseling wéder de nabijheid van de wolk, die zijne ochtend uren verduisterd had. Ze gleed ongemerkt, zoo koud en streng tusschen hen, dat. hij on willekeurig zijne hand uit. die van Ada terug trok en haar als steun voor zijn voorhoofd1 gebruiken moest. Zij voelde ook dat er iets tusschen hen ge komen was, en zij boog zich voorover om Sven in 't gelaat te kunnen zien. „Waar denk je aan, Sven?" „Waar ik aan denk? O, ik vroeg mij zelf af, hoe je bet zoudt opnemen, als wij geschei den werdén. Of dit je ongelukkig maken zou?" „Als wij gescheiden werden Het klonk als een scherpe kreet hoe zacht dé woorden ook herhaald waren. Zulk een benauwde angstkreet kon alleen uitgaan van eene, die haar dierbaarsten schat met gevaar zag bedreigd. Het was eon welsprekende uit roep, maar hij beantwoordde took nog niet alle vragen die hem kweldenen opeens ver gat hij zijn stellig voornemen, haar niet;, te laten merken. Nu hij begonnen was, wilde hij ook verder gaan. Hij liet zijn hoofd op beide handen rusten. „Och, het leven is vol scheidingen. Mis schien heb je vroeger Wol eens iemand liefge had van wien je hebt, moeten scheiden." Zij zweeg. YVat kon zijne gedachten in die richting geleid hebben? Was het oene toeval lige opwelling, of had iets van buitenaf die in hem wakker geroepon? „Heb jij wel eens iemand liefgehad, Ada? vroeger, bedoel ik?" „Verliefd zijn wij allen wel ecus geweest-, dunkt mij," antwoordde zij halfluid. „.Jij hebt ook eerst iemand anders liefgehad." „Toch niet zoo ernstig, dat ik ongelukkig zou geworden zijn als ik gemerkt had, dat er geen hoop voor mij bestond." Zij had het gelaat, afgewend, maar de Wang die bij nog kon zien was in zijne oogen to gloeiend rood dan dat die verhoogde kleur alleen aan den schijn van bet vuur kon wor den t ce geschreven. Ad'a was nu overtuigd dat hij iets wist. Zij begreep te moeten sproken. Maar hoe kon zijl dat doen? Hoe kon rij hem zeggen dat heur hart nog onlangs aan een ander had toebe hoord? Zij begreep dit nu immers zelf niet? Wat moest, hij dan wol van haar denken? In hare radeloosheid herinnordé zij zich eene beeldspraak, waarmede zij zich in de uren van hare zelfbeproeving had getroost, en die haar toen als een voldoende verklaring voor haar veranderde genegenheid had toegesche nen. „Sven," zeide rij langzaam en in het vuur starende, „is hot wel zoo erg vreemd, als een menschenkind, dat nooit oen ander water ge zien heeft, dan plassen on vijjvers, in verruk king komt, wanneer liet, op reis zijnde, plot seling een moor te zien krijgt.; dat liet. daar over zoo verrukt is. dat het er met leedwezen van afscheid ncomt?" „Neon," antwoordde hij, voor zich uit ziende. „Maar als diezelfde persoon verder komt, en de zee aanschouwende, daarop verliefd wordt, dan vindt men het wel vreemd dat hij oerst zoo heel veel van het meertje ge houden hooft." „Welneon," daar is niets vreemds aan. Er is zoo velerlei soort van water, en als men zulk een ruim hart heeft, dan kan men eerst het eene en dan het andere liefltebben, ieder op zijn beurt." A.ls verpletterd zat zij daar. Daar lag nu het mooie beeld, dat baar zoo menigeu keer getroost had, in scherven Er zat niets anders voor haar op dan zich op genade of ongenade over te geven. Wr>rdt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1