Bï 47.
4tde Jaargang.
Donderdag 17 Augustus 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Speelbal van Wind en Golven,
OORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden voor Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF C<>.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels•••••f 0.75.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordelige bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Bl$d bij abonnement Eemi
circulaire, bevattende de voorwaarden/ wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
gemeente-belastingen.
Kostelooze waarschuwing.
De gemeente-ontvanger van Amersfoort
herinnert ieder, wien het aangaat, dat 15
Auguslus 1905 de derdt termijn der plaat
selijike inkomstenbelasting, dienst 1905 is ver
vallen, eni verzoekt beleefd de betaling var»
het verschuldigde niet langer uit te stellen.
Amersfoort, 16 Augustus 1905.
Do gemeente-ontvanger voornoemd
K. v. d. BURG.
Politiek Overzicht
De vredesonderhandelingen.
De loop van de beraadslagingen tusschen
df Russische n Japansche vredesgevolmach-
tigden stelt tot dusver de pessimisten in hot
ongelijk, die vreesden, dal de ouderhande
lingen terstond zouden worden afgebroken,
nadat de Russen keunis hadden genomen
van de voorwaarden, waaronder hunne te
genstanders bereid zijn vrede te sluiten. Er
is n: ts van dien aard gobeurd. Integendeel
men is nu reeds eenige dagen aan 't onder
handelen men bespreekt do voorwaar Ier*
punt voor punt in de volgorde, waarin zi>
zijiu opgenoemd in de Japansche nota, i'ie
niet geheel schijnt overeen te komen met
dde, welke in de telegrammen was vermeld.
De eerste punten zijn niet die, waarover
de overeenstemming het moeielijkst zal te
krijg© n zijn. Het Japansche protectoraat
over Korea en de ontruiming van Mands-
joerije zijn zaken, waarin Rusland bereid
is zich tc schikken. Dat is ook het geval
met den afstand van de rechten, du Rusiand
ontleent aan het met China over Liaotnng
gesloten pachtcoutract. Dat punt is grif
afgedaan, wat niet te verwonderen is wan
neer men hoort, dat de kwestie der lx-zH -
ting van Port Arthur on van Dalnv in eon
"Wonderlijk artikel zal worden geregeld.
Op die manier komt men er allengs toe,
dat alle punten van oudergcseh'kt bolstig
worden afgedaan. Wanneer een cardinnal
punt, zooals de bezetting van Saehann, aan
de orde kwam. dan heeft men tot dusver
zich er toe benaald do argumenten over on
weer to book te stellen, ter overweging. n
is daarna overgegaan tot dc b?haudeliir)
van eon ander, minder betwist punt.
Dat kan natuurlijk zoo nk-t voor on be
paalden tijd voortgaan. Eenmaal geraakt hel
aantal punten, waarover men 't betrekkelijk
gemakkelijk eens kan worden, uitgeput I)
blijven do groote punten van verschil over.
en men zal dan niet meer kunnen volstaan
met de afwijkende mecnihgon te notuleoren
men zad ze onder de oogen moeten zien, en
moeten trachten ze tot- elkaar te brengen.
Voor '.t oogenblik schijnt er nog geen uit
ziekt op toenadering te zijn. Tegenover een
correspondent van den Matin heeft de heer
Witte 2ich met onverholen verdriet uitgela
ten over den weerzin va.n de Japanners tegen
openbaarheid bik deze onderhandelingenhij
heeft er op gewezen, dat de vragen, die op
de conferentie werden behandeld, in staat zijp
een wereldoorlog te doen ontbranden. Aan
don anderen kant wordt zoowel van Japan
sche als van Russische zijde aangeduid, dat
de legers gereed staan, den strijd te hervatten.
Generaal Linewitsch heeft den Czaar weder
om verzekeringen gegeven over den uitmun
tenden geest van zijne troepen, en, van. maar
schalk Oyama wordt gezegd, dat hij slechts
wacht op een wenk om over te gaan tot den
aanval tegen het Russische front. Men zal
echter goed doen aan deze klachten en drei
gementen geen hoogere waarde toe te kennen,
dan dat zij moeten dienen om den. .tegenstan
der vrees aan te jagen en de openbare mee-
nuig gunstig te stemmen. De onderhandelin
gen duren voortdat is voor 't oogenblik
de hoofdzaak. Wanneer men aan onderge
schikte punten eene aandacht wijdt, die met
in overeenstemming schijnt met hunne betee-
kenis, dan kan dat een middel zijn om onder
de hand gelegenheid te verschaffen de hoofd
punten nog eens nader te bezien. Waarschijn
lijk zal men op die wijize in den loop van deze
gedachten wisselingen er nog meermalen toe
komen het oorspronkelijk ingenomen stand
punt te herzien.
Zoolang men beraadslaagt, is er kans, dat
de partijen tot elkaar zullen komen. En hier
is die kans des te grooter, omdat men voor
een deel te doen heeft met voldongen feiten,
die onmogelijk kunnen worden geignoreerd-.
Port Arthur is door de Japanners veroverd;
Sachaliu is in hun bezit overgegaan, nadat
de Russische gouverneur met. wat hem nog
aan troepen restte, heeft gecapituleerd. Bij
die feiten zal Rusland zich moeten neerleg
gen, goedschiks of kwaadschiks; als de Ja
panners er willen blijven, dat is Rusland niet
bij machte hen er uit te verdrijven. Men is
zich daarvan ook ter dege bewust in Japan
dc taal van de Japansche pers levert daar
van het bewijs. Zoo schrijft de Nippon, dat-
de berichten uit Russische bro- dat de heer
Wite iu last heeft eiken afstand van gebied
en elke schadevergoeding te weigeren, niets
meer zijn dan bluf. Het blad gaat dan voort:
„Dc Russische diplomatie heeft zich altijd
vruchtbaar getoond in bluf en vreesaanja-
ging, inzonderheid gedurende den tijd, die
onmiddellijk aan de vijandelijkheden is voor
afgegaan. Maar wat Rusland ook moge doen,
het is klaar als de dag, dat Sachalin in de
macht van de Japanners is. Kamschatka heb
ben zij voor 't grijpen, en het is hun gemak
kelijk de hand te leggen op de andere kust
streken van Rusland. Een zoo schrander
staatsman en diplomaat ris de heer Witte
moet met deze feiten bepaald rekenen. Een
financier van zijne ervaring moet zich er
rekenschap van geven, dat het geld, dat ge
bruikt wordt om de vijandelijkheden voort te
zetten, veel nuttiger voor Rusland zou kun
nen worden besteed. De gevolmachtigden
mogen 't n;et eens zijp over het bedrae van
de schadevergoeding en over de uitgebreid
heid van den gebiedsafstand, maar zij kunnen
niet in beginsel die vergoeding en dien af
stand verwerpen."
Dultschland.
Staatssecretaris baron Richthofen, die aan
het hoofd staat van het departement van
buitemlandsclie zaken, werd tot dusver in
zijn verloftijd, die nu reeds eenige weken
duurt, vervangen door den vioe-staatssecreta-
ris von Mühlberg. Nu is ook de heer von
Mühlberg met verlof gegaan, en de gezaut
te München* graaf Pourtalès, is tijdelijk
naar Berlijn ontboden, om de zaken aan het
departement waar te ne-men. Men beschouwt
dit als een 'bewijs, dat er voor 't oogenblik
geene zaken van dringenden aar3 of bijzonder
gewicht aan het departement te behandelen
zijn.
Volgens een bericht uit Stettin, zullen de
vier admiraals van de Engelsche vloot, die
van 2d tot 31 dezer Swinemunde aandoet,
den 29sten een bezoek brengen aan Stettin,
om tegenwoordig te zijn bij het alloopen van
de Kaiserin Augusta Victoria, ecu nieuw
schip van de Hamburg- Amerika-lijn van
25,000 ton met machines van 1700 paarde-
kracht. Do Keizer en de Keizerin worden ook
verwacht; de Keizerin zal zelve het schip
doopen.
Frankrijk,
Een krachtens de in het vorige jaar tus
schen Engeland en Frankrijk gesloten over
eenkomst ingesteld scheidsgerecht heeft het
bedrag vastgesteld van de schadevergoeding,
waarop de Fransche belanghebbenden aan
spraak hebben, omdat zij voortaan zijn uit
gesloten van de stokvisohvangst aandeNew-
foundlandsohe kust. Engeland moet in 't ge
heel aan 445 Fransche reeders, v'ssehers en
zeelieden 1^375,000 francs betalen.
Denemarken.
Kopenhagen16 Aug. Officieel wordt be
richt, dat- het Engelsche kanaaleskader (tien
linieschepen, vier kruisers, twaalf torpedoja
gers) lr->r 8 September aankomt en waar
schijnlijk tot 12 September zal blijven.
Rusland.
Petersburg, 16 Aug Router's agentschap
verneemt van een particulieren correspondent,
dat de bekendmaking van het kiezerlijke ma
nifest en van cle wet tot- regeling van de rijks-
doema waarschijnlijk den 19en zal geschie
den. Van de acht ontwerpen van een mani
fest-, die den Keizer waren voorgelegd, moet
aan het door Pobjedonoszew opgestelde de
voorkeur gegeven zijn.
Petersburg, 16 Aug. Bij. keizerlijk besluit
van 14 Aug. zijn alle bezittingen en gelden
behoorende aan de Armenische kerken,
kloosters, scholen en godsdienstige instellin
gen, gesteld onder het beheer en onder de
reglementen van de Armenische kerk.
Bij keizerlijk besluit zijn op non-act'viteit
gesteld de admiraals Kriegcr, commandant
van de Zwarte Zee^divisie, en Vishnevecssy
onder-comomandant van deze d;visie; kapi-
teiu Goczewitsch, commandant van do
George Pobjedonossew (met bevordering tot
schout-bij-nacht), kapitein-luitenant Bi'a-
nogsky, commandant van de Proeth (met
bevordering tot kapitein ter zee).
De gouverneur-generaal van Warschau heeft
den romanschrijver Sienkiewicz en do graven
Zamojeki, Plater en Tiszkiewicz huisarrest op
gelegd, omdat zij in de Russische pers een
protest hebben ingezonden tegen de russifica
tie van de Poolse he scholen.
Petersburg, 16 Aug. (Petcrsburgsch tele-
graaf-agentschap). Van de onlusten, die gis
teren in Riga zouden zijn voorgekomen, i9
hier niets bekend. De berichten, die de dag
bladen bevatten, hebben waarschijnlijk be
trekking op de gebeurtenissen van de vorige
week.
Uit Charbin wordt bericht, dat daar 1200
Russische soldaten onder behandeling zijn.
die rich vrijwillig vingers vam de rechter hand
hebben afgesneden, om ondeugdelijk voor den
militairen dienst te worden.
China.
Frankfort, 16 Aug. De „Frankf. Ztg." ver-
nemt uit Tientsin, dat op de Keizerin van
China een aanslag is gepleegd -toen zij op weg
was naar het zomerpaleis buiten de noordoos
telijke poort. De dader was als soldaat ver
kleed. hij werd door soldaten met de bajonet
doodgestoken. De Keizerin, die in een draag
stoel zat, bleef ongedeerd.
De oorlog in Ooai-Azië.
Van den oorlog rijn de volgende berichten
Portsmouth16 Aug. De onderhandelingen
zullen waarschijnlijk nu minder snel gaan,
omdat Witte, behalve dat hij tegen de scha
devergoeding en tegen den afstand van Sacha
lin is, ook met nadruk gekant is tegen de
uitlevering van de in neutrale havens ge-
interneerde oorlogsschepen, de beperking van
de zeemacht in het verre oosten en den af
stand van den Chineeschen oosterspoorweg
aan China. Art. 7, dat betrekking heeft op
den oosterspoorweg, zal vandaag behandeld
worden. De Russen houden vol, dat de spoor
weg particulier eigendom is van de Russisoh-
Ohineesche bank.
De Japansche gevolmachtigden zullen met
onder handelen voortgaan zooveel als dat hun
mogelijk is, maar zonder 'toe te geven op d-ie
punten, die Japan beschouwt als de zakom
waarop het aankomt. Wanneer het onmogejijk
is tot overeenstemming te komen, zal Japan
verklaren, dat verdere onderhandelingen
doelloos zijn. De hoop neemt echter toe, dat
men tot een compromis zal komen.
Portsmoxi th16 A ug. De vredesge vo l inac h-
tigden hielden zich heden bezig met artikel
7. Na de voormiddagzitting werd officieel
verklaard, dat geen overeenstemming was
verkregen.
In den namiddag werd de beraadslaging
over hetzelfde artikel voortgezet tot kwart
voor zeven, toen do conferentie werd ver-
De artikelen zeven en acht zijn goedge
keurd.
De drie eerste artikelen, waarover do Ja
pansche en Russische gevolmachtigden tot
overeenstemming gekomen zijn, houden, naar
gezegd wordt, het volgende in
1. Rusland erkent den overwegenden in
vloed en den hijzonderen toestand van Japan
in Korea.; het. stemt toe, dat dit rijk buiten
zijne invloedssfeer ligt. Japan verbindt zich
de suzereiniteit van de regeerende familie te
erkennen, maar heeft het recht zijn raad en
steun te geven tot verbetering van het be
stuur van het rijk. Rusland heeft zich in
orea behandeling op den voet der meest be
gunstigde natie voorbehouden.
2. Wederzijdsche verplichting voor Rus
land en voor Japan, om Mandsjoerije te ont
ruimen en alle bijzondere privilegiën in dat
gewest prijs te geven. Verplichting om de
onschendbaarheid van het Chineesche gebied
t© handhaven eu de „open dour te erken
nen ,d. w. z. het beginsel van gelijke kansen
voor handel en nijverheid van alle natiën <n
dat gewest.
3. Afstand aan China van den Oost-Chi-
neeschen spoorweg ten zuiden van Charbin
De afstand aan China laat Japan en Chiua
vrij, te zamen de wijze van teruggave te rege
len van de sommen, die Japan voor den
spoorweg ten zuiden van de thans door gene
raal Linewitsch ingenomen stellingen heeft
uitgegeven voor den herbouw van de bruggen
en de vermindering van de spoorwijdte. Wan
neer China het voor doze teruggave benoodig-
de geld niet mocht kunnen vinden, dan zou
den andere staten dat bedrag kunnen ver
schaffen en met dat doel hypotheek vestigen
op i1 i spoorweg
Router's bureau maakt ©en uit Portsmouth
verzonden telegram bekend, waarin gezegd
wordt, dat er in Maaidsjoerije in werkelijk
heid wapenstilstand heerscht© en dat het
onwaarscibijnlijpe is. dat er gedurende de nu
in gang zijnde ouderhandelingen een gevecht
zal plaats hebben. Want zoo gaat het be
richt voort van beide kanten wordt toe-
I gegeven, dat als Oyama Linewitsch tot een
gevecht zou dwingen, waarin duizenden
j meniohen zouden moeten omkomen, Japan
onvermijdelijk zijn aanzien bij de gansche
wereld zou verliezen.
Tokio16 Aug. Officieel wordt meegedeeld,
dat de Russen op 14 dezer twee aanvallen
deden in de nabijheid van Sjangtoe en bij
Weijoeanpaomcn. Beide aanvallen werden af
geslagen. De Japanners verloren één, de Rus
sen 45 man.
Petersburg16 Aug. Generaal Linewitsch
seint, dat den 13en en 14en. Augustus de Ja-
j-ansche torpedo-booten Lazarewo beschoten.
Pogingen om troepen te landen, mislukten.
Volgens berichten uit Korea deed den 5en
Augustus eene Japansche afdeeling van Ko-
poengsan uit een aanval op de bij Tsjakeri
staande Russische afdeeling; zij werd echter
door geweervuur teruggedreven. Do aanval
werd den 6eu en den 7en door den vijand
herhaald, maar toen eveneens afgeslagen. Te
gelijkertijd vielen de Japanners andere Rus
sische afdeelingen aan, maar met even weinig
gevolg. De Japanners namen de vlucht, met
achterlating van een aantal dooden en van
weggeworpen munitie. Den lOen Augustus
werd bij Onghi gevochten. Eene Russische
afdeeling viel de Japanners aan en dreef hen
in zuidelijke richting terug; wapens en muni
tie worden buitgemaakt.
In een tweede telegram meldt generaal
Linewitsch, dat volgens berichten uit Korea
de Russen na een gevecht het dorp Costoeng-
san hebben bezet; het vuren bij Lazarewo
hield in den morgen van 13 Augustus op, toen
de Japansche torjiedobooten wegvoeren.
Allerlei
vWederom is dit jaar de sardinenvangst
aan de kust van Bretagno zeeT tegengeval
len. Van de 600 schepen zijn. maar 50 met
een behoorlijken buit teruggekeerddo
meeste schepen hadden in het geheel niets
gevangen.
vIn Zuid-Spanje lijdt de landbouwende
bevolking sedert eenigen tijd aan alles ge
brek De toestand is daardoor zeer ernstig.
Door den honger gedreven steelt de bevol
king ri nachts het vee en slacht het om ziel»
te voeden Gaat de overheid in die gevallen
tot inhechtenisneming over, dan komen zoo
velen zich als medeschuldigen aanmelden,
dat men geen weg met hen weet. Want ook
de overheid heeft voor al die gevangenen
geen voedsel.
Staat- de gemeentelijke overheid onmach
tig tegenover dit boerenschrikbewind, ook de
Staat is onvermogend om in den nood te
voorzien en de minister van landbouw moet
hebben verklaard, dat do beschikbaar gestel
de 12 millioen niet voldoende zullen wezen
om in den nood te voorzien en de begonnen
werke„ voort te zetten.
vEen slechte grap veroorloofde zich
iemand met de deelnemers aam het kerkfeest
te Somersville, New-Jersey. Dfeze voegde bij
de voor het feest gereed gemaakte alcoholvrije
dranken een groote hoeveelheid appelbrande
wijn, die zeer veel alcohol bevatte. Daar het
erg heet was op dien dag, werd er zeer veel
gedronken en het gevolg daarvan was, dat tal
rijke feestgenoot en zonder het te beseffen in
hoogc mate beschonken werden. Op het feest-
46 ROMAN VAN
ANNA WAHLENBERG.
HOOFDSTUK XVH.
Het was op een mooien namiddag in 't be
gin van Juni. D© zon scheen heerlijk on do
lucht was verzadigd van. de geuren der iu
bloei staande klaverweiden; deze geuren dron
gen door tot de open serre van de pastorie,
waar twee jonge dames, ieder op haar luier-
stoel uitgestrekt liggend©, wel een handwerk
je in de handen hielden, maar hare blikken
in de bekoorlijk© omgeving lieten ronddwa
len. De tuin, vlak voor haar, stond ook in
vollen bloei. De hooge seringen bij het trap-
ie droegen prachtige trossen aan hunne onbe
snoeide takken, en boven deze staken de ap
pel boomen hier en diaar een tak miet roos
kleurige bloesems bevallig omhoog, als om te
toonen welke rijkdom, er aan de overzijde
nog te vinden was. Helder gele narcissen
vormden keurige lijsten om bonte bloemper
ken, en bij het hek verhieven zich twee def
tige kastanjeboomen, die met hunne witte en
roode kaarsen op reusachtig© kandelabres
vol ontelbare lichten geleken. Zij hadden als
tot taan,, alle vreemdelingen dlie over dien
straatweg redtem, of die op do rivier kwamen
aan roeien, welkom te hecton cn den weg te
wijzen naar de vriendelijke, gastvrije pasto
rie.
Met zulk een landschap voor zich, had men
alle reden om zich kalm en op zijn gemak
near te zetten. Maar de eene der jonge vrou
wen, de onlangs gehuwde predikantsdochter,
die voor een kort bezoek overg©komen was,
vond dit behagelijk nietsdoen toch wel wat
erg.
„Ik voer bepaald niets uit, van middag,"'
sprak zij... en jij, Ada?"
Ada glimlachte even on hield- schertsend
haar werk op, waarmede zij- ook niet noe
menswaard! gevorderd was.
„Men beeft zooveel om over te dénken, op
zulk een mooien zomerdag als deze," ant
woordde zij.
Zij had er zich over verbaasd dat de lente
en de zomer werkelijk gekomen waren. Die
hadden haar verrast; zij wist niet Waarom,
maar zij had haire gedachten nimmer vooruit
laten loopen, steeds in het verledene geleefd',
niet in de toekomst.
De jonge vrouw keerde snel het hoofd om.
Langs de openstaande deur der serre zag zij
cone kleine, voorover gebogene vrouwelijko
figuur, die zich eenigszius moeilijk voortbe
woog, een pak gestreken waschgoed op den
arm dragende.
„Foei moedertje! Nog op? U moest op de
rustbank uw middagslaapje doen!"
„Stil maar, ik ga al
En de kleine dominésvrouw bleef vriende
lijk lachend int dc deuropening staanzij
knikte de andereu, over haar groot pak heen,
vroolij'k toe.
Maar Ada was opgesprongen.
„Dat is immers mijn werk? Waarom heeft
u gezegd, dat wij vandaag met. het strijken
zouden uitscheiden, als u toch zelf nog aan
het werk bleef?"
„Och, er waren nog maai- een paar stukjes
die ik af wilde maken. Je hebt je rust hoog
noodig, zwak stumpertje dat je bent. Neem
het er maar eens goed van. hoor"! Het vuur
in de strijkkachel is al uit."
Met een goedig knikje liep de oude dame
door en Ada bleef haar, 't hoofd schuddend,
nakijken.
„Zoo gaat het nu altijd," sprak zij treurig.
..Ik weet niet welk nut ik hier in huis doe?
Maar morgenochtend zal ik om vier uur op
staan en de kachel zelf aanmaken."
„Dat meen je teoh niet?" riep de jonge
vrouw angstig. „Mijn moeder zou zoo verdrie
tig zijin. als jij je gingt- overwerken. Dat kun
nen wij niet verantwoorden."
„Niet verantwoorden Tegenover wien
„Nu, dat weet io toch wel En met een
ondeugend lachje liet zij volgen: „Tegenover
den assessor, natuurlijk assessor Von He-
lert."
„Maar hij heeft mij toch niet voor deze be
trekking aanbevolen, met het doel dat ik
niets zou uitvoeren
Noen, o neen
..Maar 't heeft er dan toch veel van alsof
ik op de pastorie en pension was. in plaats
van als „hulp in de huishouding" dienst te
doen.
„Hoe kun je dat nu zeggen., Ada?"
Maar dit protest kwam er nog al flauwtjes
uit, en de spreekster bukte zich over haar
borduurwerk, dat nu op-eens al hare belang
stelling in, beslag 9checn te nemen, aangezien
het haar niet mocht gelukken iets te beden
ken, dat voor Ada's degelijke werkzaamheid
hier in huis kon pleiten.
Ada stond tegen een der zuilen van de
serre geleund1, en zij staarde over de bloeien
de weide heen in d© verte. Hare gedachten
leefden in 't verledene. Het laatste halve
jaar was voor haar zoo kalm omgegaan als
het zand in eon uurglas. De plotselinge over
gang van den strijd om het bestaan in do
vorige maanden, met- haar onzekere toe
komst, was zoo groot geweest, dat zij als 't
ware in een toestand van verdooving geraakt
was, d>e zich gedeeltelijk ook over haar ge
moedsleven had uitgestrekt. Het was zoo ver
rukkelijk geweest, hier rustig te mogen leven
met die twee lieve oude menschen, voor welke
buiten in dc groote wereld geen dingen meer
waren waarnaar zijj haakten, geen doel dat zij
wenschten te bereiken, dat zij zelve het ge
voel kieeg er ook buiten ie staan. Vredig was
het ook geweest, onder het gewelfde dak der
hooge kerk te zitten luisteren naar hetgeen
daar verkondigd werd van een ander leven,
dat zooveel beter zou zijn dan dit, „waar 't
geluk niet woont omdat wij het niet ver
dienen."
Zij) was begonnen er de goddelijke recht
vaardigheid in te zien, dat zij. haar geluk
verloren had. Zij had liet niet verdiend. Al
was zij dan niet zoo slecht als bij dien zij
liefhad geloofde, toch was lveur hart niet ge
heel rein. Het was zoo licht te verleiden ge
weest in zijn behoefte aan liefde en teodcr-
heid. Eens had het immers weinig gescheeld
of het had zich laten omkoopon? En hoe had
zij hare boste vriendin beloond, die haar
had opgebeurd teen zij geheel moedeloos
was; die haar eigen ouderlijk huis voor haar
had opengezet cn haar hcur volkomen ver
trouwen geschonken had? Weinig beter
dan een dief had zij jegens deze gehandeld.
Neon. zij veroiende heusch geen geluk, en
daaroin moest zij trachten zonder dit te le
ven.
En zi) had geleefd, dagbuit on dag-in, onbe
zorgd ©ii onverschillig, als eene, die geen toe
komst meer hoeft.. Het: was alsof zij dien lan
gen tijd had doorgebracht met droomon over
hetgeen geweest' was en over hetgeen had
kunnen zijn. Dc kleine gebeurtenissen van
liet werkelijke leven waren langs haar voor-
bi jgegleden.
Maar nu was er toch iets dat haar wakker
riep uit dien droom. Ten eerste het korte ge
sprok van straks met mevrouw Alm, toen difc
lieve oudje mot het pak strijkgoed op don
arm. bij) de deur stond', en. nu weer het zwij
gen van de jong© mevrouw, zoodira haar po
sitie hier in huis ter sprake gekomen was.
Dat deze hare vraag zoo flauwtjes beant
woord had, gaf Ada te denken; zij herinner
de zich nu we', dat zij vroeger ook reeds iets
van dien aard vermoed had.maar in hare
doffe onverschilligheid had zij daarover niet
dieper doorgedacht. Ja, zeker, thans herin
nerd© zij zich, hoe zijl, vanaf den eersten dag
dat ziji hier gekomen, was, in huis was ont
zien en verwend ho© zij 'savonds dikwijls
vroeg naar bed was gezonden; hoe aan tafel'
de lekkerste stukjes op haai- bord werden
gelegd en hoe zij zelf naar werk liadO moeten
zoeken, omdat niemand iets van hare dien
sten vergde. En terw-, zij zich in de gedach
ten hierover verdiepte, word het voor haar
hoe langer zoo duidelijikor, dat zij hier, wel
beschouwd overcompleet was. Zij Was, zooge
naamd gekomen om d© z'ekelijke oud© me
vrouw behulpzaam te zijnmaar deze deed
alles nog zelf mot het grootste genoegen, en
nooit hoorde men haar over vermoeidheid
klagen. Dan zou rij haai- ook gezelschap moo
ien houden en haar voorlezen, in plaats van
hare getrouwde dochter. Maar die dochter,
dio dochter die zoo erg gemist heette te wor
den, woonde geen kwartier van de pastorio
af en kwam er bijna dagelijks. Voor de lec
tuur toonde de oude mevrouw volstrekt geen
bijzondere belangstellingvaak ging zij im
mers onder het voorlezen gemakkelijk in
haar stoel liggen en haar dutje doon?
Wordt vervolgd.
