nr. es. Vrijdag 1 September 1905. BUITENLAND. FEUILLETON. Vreemde Histories. 4de JaargHny. AMERSFOORTSGH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Per S maanden voor Amersfoort f 1.35. Idem franco per post1.7S. Afzonderlijke nummers0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Adrertentiën, mededeelingen en*., gelieve men vóór 10 uur *8 morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C». Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÊN Van 16 regels0.75. Elke regel moer- O.IS. Groote letters naar plaatsrnimte. Voor handel en bedrjjf bestaan voordoelige bepalingen tol het herhaald adverteeren in dit Blad bjj abonnement Eeuw circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht De vrede verzekerd. Met een gevoel van verlichting en van ware voldoening is in alle mid delpunten van beschaving en verkeer het belicht ontvangen, dat het herstel van den vrede verzekerd is. Niet alleen omdat het menschel ijk gevoel er in moet juichen, dat aan dien moorddadigen strijd een einde ge- k^.nen is. Het belang van de gansche wereld ia er rechtstreeks bij betrokken, dat, zooals vorst Bülow zich heeft uitgedrukt, „aan het risico en de onaekerheid, die met iederen grooten oorlog onafscheidelijk verbonden zijn, een einde 's geimaakt." Daarnaast is echter die overheerschende indruk die van verbazing over de wijae, waarop de te Portmouth gedurende bijna drie weken gevoerde onderhandelingen ge ëindigd zijn. Rusland, dat op de slagvelden te land an tor zee niets dan nederlagen ge leden heeft, verlaat het diplomatieke strijd perk op eene wijze, diie den indruk maakt alsof het ten slotte toch nog zich de over winning kan toeschrijven. Maar die indruk is toch slechts schijn. Het behoeft nauwelijks gezegd te worden, dat hij geen stand kan houden, wanneer men zich niet met den schijn vergenoegt, maar dieper in die zaak doordringt. Men moet, om het resultaat van deze onderhan delingen te beoordoelen, zich niet bepalen tot wat op den laatsten dag is geschied, maar aanvangen bij het begin. Teen de confe rentie den 10. Augustus hare eerste zitting hield, overhandigden de Japansche gevol machtigden aan de vertegenwoordigers van Rusland een stuk, waarin behalve de punten waarover in de laatste dagen de strijd liep, nog deze eisehen vermeld stondenAfstand van Rusland's rechten op het schiereiland Lüaotc^ng j ontruim1',ng va.ni geheel Mand sjoerije teruggave van alle Russische voor rechten in dit gebied aan China en erken ning door Rusland van de „open deur" vérdèr afstand van den Chineescken Ooster- spoorweg ion zuiden van Charbtn aan Japan, terwijl de lijn door noordelijk Mandsjoerije aan Rusland zou blijvenvoorts erkenning van het Japansche protectoraat over Korea en toekenning van visscherijrechten in de Siberische kustwater'—, tem noorden van Wladiwostok tot de Behringzee aan Japan. Over deze eisehen is men 't betrekkelijk spoedig eens geworden. Reeds wein:ge dagen nadat de conferentie was bijeengekomen, had' Rusland de ontruiming van Mandsjoerije toe gestaan en Korea erkend als buiten zijn in vloedssfeer liggende. Daarmede had Japan bereikt datgene, waarnaar het had gestreefd, toen het in Februari 1904 de pol tiek van op de lange baan schuiven der Russische Re giering beantwoordde met het afbreken van de betrekkingen met Rusland, en thans ;s er geen staat meer, die er aan denikt aam Japan voor de tweede maal den prijs der overwinning te ontnemen. Rijk aan militair succes komt Japan uit dezen oorlog te voor schijn aan macht en aanzien heeft het belangrijk gewennen. Rusland heeft voor lange jaren opgehouden, mee te tellen in de Oost-Aziatische aangelegenheden. Japan iis> nu zonder kijf de factor, die in Oost-Aziië den doorslag geeft. In dien toestand brengt het prijsgeven van den eich eener schadever goeding in geld geen verandering. Ongetwijfeld hebben de Japanners, door van dezen, tot het laatst toe volgehouden edsoh af te zien, eene groote overwinning op zit'.i zelf behaald. Het besluit daartoe zal hun niet gemakkelijk gevallen zijn, Van hunne ogen landgenooten moeten zij bittere verwijten hoeren over eene zóó ver gaande matiging tegenover den overwonnen tegen stander. De Russisohe gevolmachtigden zei ven konden hunne verbazing daarover met verbergende heer Witte zeide in een inter view „Het schijnt ongeloofelijk. Ik geloof niet, dat iemand anders in mijne plaats zou hebben durven hopen, dat de vredo mogelijk was op de voorwaarden, waarover thans over eenstemming verkregen is. Van alle kanten, van president Roosevelt tot mijne vrienden in Rusland toe, ontving ik tot op het laatste oogenblik, zelfs heden morgen nog, dringen de waarschuwingen, diat er iets aan Japan moest worden betaald." Toch is Rusland blijven staan op het stand punt om geen kopeek als oorlogssohadever- goeding in te willigen, en de uitkomst is ten zijnen gunste geweest; Japan heeft dezen eisch laten vallen. Wat kan Japan daartoe beblen bewogen? Onder He verklaringen, die men daarvan heeft trachten te geven, is eene, die bewijst, waartoe men de Russisohe machthebbemden in staat acht. Japan zou er lucht van hebben gehad, dat in Petersburg de oorlogspartij weder de bovenhand had- gekregen. Men wilde daar niet ernstig den vrede en zou blij; geweest zijn een voorwendsel ■te hebben voor het afbreken van de vredes onderhandelingen en het hervatten van de vijandelijkheden. Men had de concessie ge daan van den afstand van de helft van Sacha- lin, maar in de vaste overtuiging, dat die concessie niet voldoende zou zijn om den vrede te bewerken, doch Rusland den schijn zou geven van verzoeningsgezindheid. Japan zou, om diem toeleg te verijdelen, de eisch van teruggave der oorlogskosten hebben laten vallen, want het had er geen belang bij den strijd te hervattenhet doel. waarmee het den oorlog had begonnen, was bereikt, en de voortzetting van den strijd zou Japan dus slechts tot nuttelooze offers aan goed en bloed genoodzaakt hebben. Er is echter ook eene andere verklaring, die veel meer aannemelijk schijnt. Men kan bij het denken aan de motieven, die Japan's besluit om van de schadevergoeding af te zien hebben ingegeven, de gedachte aan grootmoedigheid van den overwinnaar op zijde zetten. Het eigenbelang zal ook hierbij wel den doorslag gegeven hebben. Misschien heeft Japan- zich la-ten leiden door de ge dachte aan de toekomst. Duitschland's ge schiedenis in de jaren, die liggen tusschen 1866 en 1870, levert ons een voordbeeld van een overwinnaar, die den overwonnen tegen stander ontziet en hem de hand- reikt, om den weg te effenen voor een bondgenootschap in de toekomst. Eene dergelijke gedachte kan ook op het besluit van de regeering te Tokio van invloed geweest zijn. Rusland heeft in dezen oorlog' gelegenheid gehad een tegenstan der, dien het verachtte en als beneden zich beschouwde, naar zijne waarde 'e leeren schat ten. Het zal zich gemakkelijker in den nieu wen toestand, die nu in Oost-Azië is ingetre den, kunnen inleven, wanneer men het niet al te zwaar laat lijden onder de gevol gen van den oorlog, waardoor het voor goed de eerste plaats in het verre oosten aan Japan- heeft moeten afstaan. Wanneer daardoor eene andere en betere verhouding in de hand gewerkt wordt tusschen de beide v lken, die voortaan niet meer eikaars politieke mede dingers zullen zijn maar op economisch ge bied hetzelfde doel nastreven, dan is dat een geldelijk offer waard. En het eert de wijsheid van de Japansche regeering, dat zij besloten heeft dat offer te brengen, ook al kon zij bevroeden, dat dit niet zou zijn naar den zin van velen in het eigen land. Dultschland. Swinemünde, SI Aug. Nadat de torpedo booten en kolenschepen zich met de iu volle zee geankerde linieschepen hadden vereenigd stoomde hedenmiddag bij prachtig weder, of schoon met hooge zee, een gedeelte van de Engelsche vloot naar Flensburg, terwijl het grootste deel naar Neufahrwasser ging. Hamburg, 31 Aug. Bij de sectie van het lijk van een eergisteren alhier aan longont steking overleden Russischen landverhuizer, die hier den 27en was aangekomen, werd cho lera geconstateerd. Andere ziektegevallen zijn niet voorgekomen. Volgens een officieele ver klaring is er geen reden tot ongerustheid. Alle voorzorgsmaatregelen zijn genomen. Zweden en Noorwegen. Karlstad, SI Aug. De Zweedsche gevol machtigden van de onderhandelingen be treffende de ontbinding van de nie, zijn heden voormiddag hier aangekomen. KarUtadt, 31 Aug. Na afloop der zitting van de Zweedsche en Noorweegsche gedele geerden voor de ontbinding der unie, om drie uur in den namiddag, deelde de secre taris der Zweedsche delegatie aan de pers mede Nadat de beide delegatiën elkander be groet hadden, werd bepaald, dat iedere dele gatie een afzonderlijken voorzitter kiezen zou. De Zweedsche delegatie koos daartoe Luudeberg, de Noorscke Miahelsen. Daarna Ar wam men overeen, dat ieder der beide voor zitters om den anderen dag de vergadering leiden zou. Op voorstel van de Noorsche e- legatie presideerde lieden de Zweedsche voor zitter. Verder werd in de zitting van heden besloten, dat dagelijks twee zittingen gehou den zullen worden, waarvan de resultaten tol nader order geheim zullen blijven. Ds eerstvolgende zitting heeft morgen voormiddag om elf uur plaats. Het Engelsoh-Japaneche verdrag. Londen, 31 Aug. Reuter verneemt, dat het nieuwe Britsch-Japansche verdrag op 12 de zer door minister Lansdowne en den Japan- schen gezant Hayashi is onderteekend. Bij- zor der heden worden nog niet bekend ge maakt, maar toch mag worden beweerd, dat de overeenkomst van ver strekkende betee- kenis is. Zij biedt wederzijdsche waarborgen voor de bescherming der Britsche en Japan sche belangen, zelfs indien beide partijen slechts door een enkelen vijandelijken staat worden bedreigd, en zij verzekert de handha ving van den status quo in het Vere Oosten. Italië en Oostenrijk. De voorzitter van de Italiaanse he Kamer van afgevaardigden, de heer Marcora, heeft door een minder gelukkig woord, waarvan hij zich in eene rede bediende, zoo al niet de gevoeligheid opgewekt van de Oostenrijk- scho regeering, dan toch deze bewogen op helderingen te vragen te Rome. Het. offici euze F remde» blatt heeft medegedeeld, dat die ophelderingen op de meest bevredigende wijze zijn gegeven en ook de Popoio Romano be vestigt, dat de Kamer-president-, door het gedeelte van Tirol, waar het Italiaansch de landtaal is, te gewagen als van „Trentino nostro" (ons Trient), volstrekt geen inciden- tische neigingen heeft willen kenbaar maken, maar enkel heeft willen wijzen op het Itali- aansche karakter van bedoeld gebied uit een historish en ethnografisch oogpunt. Door de verkeerde uitlegging, die van Marcora's woor den is gegeven, heeft de Oostenrijkscho ro- geering zich genoopt gevoeld ophelderingen te vragen, d:e op loyale wijze zijpi gegeven, en de Italiaansche regeering heeft goed ge handeld, door over de verkeerde uitleg ging van de woorden van den Kamer-presi dent en over den indruk, die daardoor -s ontstaan, haar leedwezen uit te drukken. Rusland. Een belangrijke stap in het russifioeeren van Finland is hot onlangs uitgevaardigde bevel van den Czaar, waardoor het militaire district Finland wordt ontbonden. Tegelijk werd bepaald, dat de militaire inrichtingen en besturen en de vestingen iu Finland on der het beheer komen van hot militaire dis>- trict, waarvan Petersburg de zetel is. De in Finland staande troepen vormen nu het 22e legercorps. Marokko. Te Tanger is uit Fez bericht ontvangen, dat de Marokkaanschie regiaerïng aan do krachtige vertoogen van het Fransche ge zantschap gevolg gegeven heeft en de vrijla ting van den gevangen genomen Algerijn be volen heeft. De regeling van den nog overige vragen zal geene bezwaren opleveren. Uit Berlijn bericht de Frankf. Ztg. dat er waarschijnlijk van Duit-sche zijde geen be zwaar tegen zal bestaan, wanneer in Parijs de wensch bestaat, dat. de Marokko-confe- fontie in 't laatst van September zal bijeen komen. Het zal geen bezwaar opleveren 't over het programma eens te worden. De oorlog in Oost-Azië. Van den oorlog rijn de volgende berichten Oy sterboy, 31 Aug. De Czaar seinde aan president RooseveltAanvaard mijne geluk- we esc hen en mijn innigen dank voor uwe bemoeiingen om de vredesonderhandelingen tob een goed einde te brengen, hetgeen te danken is aan uwe persoonlijke krachtige pogingen. Mijn land zal dankbaar het groote aandeel erkennen, dat gij in de vredesconfe rentie van Portsmouth hebt gehad. Portsmouth, 31 Aug. De heeren Dennison en Von Martens hebben dei aanhef van de drie eerste artikelen van het vredesverdrag gereed. Zij zijn thans bezig aan het artikel dat de afstand van de Chinee&che Ooster spoorweg betreft. Het sluiten van den wapenstilstand kan nog een dag of twee aanhouden, omdat de generaals in Mandsjoerije daarover moeten worden geraadpleegd. De bepalingen, waarbij Japans eigendoms rechten op den oosterspoorweg worden er kend, houden in, dat Rusland en China 75 millioeai dollars betaalt voor het belang diat China heeft bij den ooster&poorweg. Het ein delij ke bezit van dezen spoorweg is eene zaak van rege"ng tusschen Japan en China. Men verwacht dat als China de lijn verkiest te houden de 75 millioen betaald zullen wor den aan Japan boven en behalve de terug gave en de kosten van het weder in orde brengen van de lijn door de japansche spoor- v-egautoriteten. De spoorweg tusschen Charli/n en de Si- berischen pas en van Oharbin zuidwaarts naar het station Kuenchentse Llijft in Rus sische handen. Zoowel aan Rusland als aan Japan is toegestaan het hebben van spoor- nmiiPMiii in wegwachters langs hunne lijnen en het zen den van troepen in het geval van ernstige on lusten. Het aantal van deze troepen moet niet meer bedragen dan wat noodig is om de orde te herstellenzij moeten teruggeroe pen worden, wanneer hunne taak <s to\ bracht. De overdracht van de pachtrechten bi tref' fende Liaotong en Port Arthur ie onderwer pen aan de toestemming van China Portsmouth, 1 Sept. Japan heeft, bij mon de van Komoera, toegestemd in een onmid dellijker! wapenstilstand. Portsmouth, 31 Aug. Prof. von Martens, heeft, na den gebeclen morgen te hebben ge werkt, het volledige vredestractaat opgesteld naar de Russische opvatting van de tusschen de gevolmachtigden tot stand gekomen over eenkomst. Zijne besprekingen met den Ja panse hen adviseur Dennison betreffen hoofd zakelijk de uitlegging, die moet worden ge- gegeven aan zekere woorden iu dén Fran- scken tekst. Portsmouth, 31 Aug. Do heer Witte ver zocht aan baron Komoera dan datum te willen vasts .ellen voor de onderteekening van het vredesverdrag. De heer Witte wenscht den 12 September te vertrekken. Tokio, 31 Aug. Het publiek is nog niet bekend met de bijzonderheden van het vre desverdrag, maar velen zijn overtuigd, dat Japan belangrijke concessies deed. Er wordt reeds critiek gehoord. De radi calen zijn van oordeel, dat wijziging van ministerie onvermijdelijk is. Sommige voor waarden vinden in de pers en in staatkun dige kringen geen bijval, als zij niet beter zijn dan mooi nu denkt. Voor hef publiek is de gedachte, dat het vrede zal zijn. natuur lijk eene verlichting, maar oen gevoel vaA vreugde uit z'ch niet onder hef volk. Petersburg, 31 Aug. Hef Peters'mrgsclic Telegraaf agentschap verneemt uit goede bron, dat de Russische en Japansche regee ringen zoo ipoedig mogelijk na uitwisseling der gevangenen wederkeerij* de rekeningen zullen overleggen over de uitgaven voor de verpleging der gevangenen van den dag dei gevangenneming tot- den dag van hun dood of van hun uitwisseling Rusland zal aan Ja- p .n het verschil betalen tusschen de door usland en door Japan voor dat doel uitge geven bedragen. De Pol it. Korrespondenz verneemt vaneen welingelichte n buitenlandsohen zegsman, dat de Duitsche Keizer, voor zoover dit hem mogelijk was, in Rjörkö en ook naderhand door hef te kennen geven van zijne meening den wég voor het verkrijgen van den vrede heeft trachten te effenen en daarvan ook gedurende de laatste kritieke phase van de onderhandelingen te Porsmouth blijk gege ven heeft. De lowering, dat zijne raadgevin gen zie? bewogen in eene den vrede bemoeie- liikoflde richting, is geheel onjuist. Over de redenen, die de Japansche regee ring tot toegeven hebben bewogen, vernam de correspondent van de Frankf. Ztg. uit den mond van een Japanner: Wij hebben het doel, waarom wij dien oorlog zijn begon nen, bereikt, namelijkhet verdringen van den Russischen invloed uit Korea, zij no ver wijdering urit Mandsjoerije en de erkenning van de „open deur" aldaar. Daar geen Rus sisch gebied door ons bezet was, is onze aan spraak op schadevergoeding niet onbetwist. Wanneer wij met den oorlog waren voort- Haar hei Engelsch van Grant Allen door J. L. VAN DER MOER. Pausodyne. Een groot'', chemische ontdekking.) Toen ik verleden jaar op zekeren avond door „Strand" naar „Pall Mali" wandelde, ontmoette ik nabij Charing Cross station" een armoedig gekleed, vreemd uitziend man van middelbaren leeftijd, die mij tof mijn groote verbazing vroeg of ik hem zeggen kon van waar gewoonlijk de omnibus naar York vertrok. „Lieve hemel," zei ik, 'n beetje in verle genheid' gebracht, 't is mij niet bekend!, dat er 'n omnibus op York rijdt. Nee, wa.rlijk, ik ben er zeker van dat er geen is." De man keek schuchter en verwonderd rond. „Geen omnibus naar York?" mompel de hij, nauwelijks verstaanbaar. „Ge,n om nibus naar York? Wat is alles toch veran derd Ik ben er dan toch wel nieuwsgierig naar of tegenwoordig geen mensch meer naar York gaat." .►Neem me niet kwalijk," zei ik, niet be grijpend wat hij eigenlijk bedoelde, „er gaan dagelijks 'n massa menschep, naar York, maar natuurlijk met don trein." »0, ja, antwoordde hij zachtjes, „ik be grijp 't, natuurlijk gaan ze met den trein, geen twijfel aan of ze gaan met den trein. Hoe dom van me!" En hij keerde zich om, zich haastend om zoo spoedig mogelijk van mij weg te komen. Ik kan niet precies zeggen waarom, maar ik voelde instinctmatig, diat deze zonderlin ge vreemdeling voor mij; trachtte te verber gen, dat bij niet wist wat 'n spoortrein is. Door de wijze waarop hij sprak, was ik er zeker van, dat hij niet het minste begrip had van hetgeen ik bedoelde en dat hij zijn best deed, zijn onwetendheid! te verbloemen, door zich te houden alsof hnj er alles van snapte. Hef was werkelijk wat men noemt een misterie. Op hef eind van de negentiende eeuw, j ontmoette ik dus in de hoofdstad van het bij uitnemendheid industrieel© Engeland, op een steenworpsafstand van het ..Charing Cross-station," een volwassen Engelschman, die klaarblijkelijk geen notie had van het i bestaan van spoorwegen. Mijn nieuwsgierig- heid was te zeer geprikkeld, om er niet meer van te willen weten. Ik moest Weten wat die man er eigenlijk wel van dacht! Haastig ging ik hem dus achterna, en toon hij op het punt stond onder de menigte te ver dwijnen, legde ik mijn hand op zijn schou der, wat hij blijkbaar minder aangenaam vond. „Neem me niet kwalijk," zei ik, hem zachtjes meevoerend naar den hoek van Craven Street, „hebt u me niet goéd begre- pen, toen 'k zooeven zeide dat de mensch en met den trein naar York gaan?" Hij keek me strak in hef gezicht en voeg de mij zacht toe, in plaats van op mijn vraag te antwoorden „Uw naam is Spottiswlood, als 'k me niet vergis Opnieuw toonde ik mijn verbazing. „U hebt gelijk," gaf ik ten antwoord. „Maar ik kan me niet herinneren ui ooit ge zien te hebben." „Nee," lier nam hij droomerig. „Tot nu toe hebben we mekaar nooit ontmoet, geen twijfel aan; maar dat 'k uw vader gekend! heb, da's zeker. Of misschien) kan 'tuw grootvader geweest, zijn." „Mn grootvader zeker niet," zei ik, „want die is gesneuveld bij; Waterloo." „Bij Waterloo! Ja, juist! Kunt u me ook zeggon hoe lang dat al geleden is?" Ik kon 't niet helpen dat ik onwillekeurig begotn te lachen. „Wol, dat was immers in 1815. Ik geloof niet dat er sinds dien tijd bij Waterloo iets bijzondere gebeurd, is, althans niet, dat er eenig voorval heeft plaats gehad, waarbij, 'n groot aantal Engelse hen sneuvelden." „Juist, juist, volmaakt juist. Dat zal 'k me dan verbeeld hebben." Eu ik zag opnieuw die uitdrukking van twijfel of van onwetendheid op zijn overi gens toch zoo schrander gelaat. De naam Waterloo scheen niet den minsten indruk op hem te maken. Ik had me nimmer te voren zoo verlegen en verbaasd' gevoeld als op dit oogenblik. Ondanks zijn armoedige kleeding, kon ïtó toch aan het fijn besneden gezicht, en het beschaafde accent van den zonderlingen per soon wel zien, dat hij een welopgevoed1 man was, iemand, gewoon in beschaafd gezel schap te verkeeren. En toch wist hij blijk baar niets van spoorwegen af en was hij on wetend omtrent een van de meest merkwaar dige gebeurtenissen in de geschiedenis van Engeland. Had ik misschien den eenen of anderen Caspar Ilauser ontmoet, die na ja ren lange gevangenshap zooeven dkx»r zijjn bewakers was vrijgelaten? Of was mijn ge heimzinnige vreemdeling een van de zeven Slapers van Bphesus, dié zich ongemerkt, in modern costuum, eensklaps in de straten van Londen vertoonde? Ik ben overtuigd, dat er op de gansche wereld geen mensch bestaat, minder bijge- loovig, of meer afkeerig van 't geloof aan mirakels- dan ikmaar ik moet bekennen, dab ik nu toch een oogenblik geneigd was te veronderstellen, dat de man die daar vóór mij stond, heb zoogenaamd levenselixer had' gedronken, of wel, dat hij. iemand was, die plotseling va.n een andere planeet op de aarde was neergedaald. Mijn begeerte om het geheim op te lossen wias onweerstaanbaar. Ik stak mijn arm door den zijne en vroeg hem„als u m'n vader gekend hebt, dan zult u er zeker niet op togen hebben, mee naar m'n kamer te gaan en 'n glas wijn met. me te drinken?" „Gaarne antwoordde hij, hoewel 'n beetje wantrouwend. „Ik ben u zeer dankbaar. U ziet er wèl uit al9 iemand, dien men ver- ti ouwen kan, daarom zal 'k met u mee gaan." Wij wandeldien samen op naar A del phi Tervaoe, ik bracht hem op mijn kamer on bood hem mijn leuningstoel aan, vóór heb venster. Nauwelijks was hij gezeten, of een trein van do Metropole-lijn ratelde snuivend en dampend1 voorbij, terwijl de machinist juist de stoomfluit, deed klinken. Mijn ge heimzinnige vreemdeling sprong doodsbe nauwd op, als werd hij door cenig onmiddel lijk gevaar bedreigd. Nu bestond er voor mij hoegenaamd geen twijfel meer, de man had blijkbaar nimmer te voren een locomotief gezien. „Ik begrijp diat u Londen in 't gehéél niet kent," sprak ik. „Ik veronderstel dat u uit een of ander afgelegen district van een onzer koloniën komt, misschien wel uit 't binnen land van Australië, en dat u zoo juist in dö hoofdstad gearriveerd zijt?" ,-Nee, ik kom volstrekt niet uit Australië, ik ben in Londien geboren en opgevoed." „Hoe is 't dan mogelijk dat u nooit 'n ma chine schijnt gezien te hebben?" „Kan 'k u vertrouwen?" vroeg lrij op zulk een klagende», angstiger» toon, dat men er medelijden mede kreeg. „Als ik er u a Ilea van vertel, zult u dan niet meehelpen, ora me te vervolgen en gevangen te zetten?" Ik was werkelijk getroffen door de vrees, welke hij niet verbergen kon. „Nee," zei ik, „u kunt me volkomen ver trouwen. Ik ben er zeker van, dat er in uw geschiedenis iets is, diat m'n sympathie zal wekken en dat mii nopen zal u te bescher men zoovéél in m'n vermogen is." „Welaan dan," hernam hij, mij Warm de hand drukkend, „ik zal u de gansche histo rie vertellen; maar u móet zich voorberei den op liet verneanon van feiten, die u won derbaarlijk en ongelooflijk zullen toeschij nen." „M'n naam' is Jonathan Spottiswood." be gon hij kalm. Wordt vervolgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1905 | | pagina 1