lf°. 155.
4de Jaargang.
Dinsdag 5 December 1905.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
MET VOLLE ZEILEN.
CH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maaiden roor Amersfoort f 1.25.
Idem franco per post- 1.75.
Afzonderlijke nummers0.05.
Doze Couiant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. lntercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
f 0.7S.
o.is.
Van 1—5 regels
Elke regel meer
Groote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrijf bestaan voordeelijre bepalingen tot
het herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement Eena
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
D« beweging in Rusland.
Wi© eenigszins bekend is met d© Russi
sche geschiedenis, dien valt het niet moeie
lijk uit het verleden gebeurtenissen op te
diepen, die herinneren aan wat thans bet
rijk in diepgaande beroering brengt. Naar
aanleiding van de steeds zich uitbreidende
agrarische beweging, roept een Russisch blad
uitPoegatschew, de kozakken-lioof lm an
die onder Katliarin a- II geheel Rusland
haast uit zijne voegen bracht, is weder op
gestaan En de groote ontevredenheid, die
heerscht in de gelederen van leger en vloot,
roept de herinnering wakker aan de beweging
der Dckabristen, de wijdvertakte samenzwe
ring, waarin zelfs hoog geplaatste officieren,
inzonderheid van de garde, betrokken waren,
die uitbrak kort na den dood van Czaar
Alexander I, die den len December 1825 te
Taganrog stierf.
Men ziet daarin weer do bevestiging van
de dikwijls aangehaalde uitspraak, dat er
niets, nieuws onder de zon is. Voel troost valt
daaruit echter niet te putten voor de man
nen, die nu voor de moeielijke en ondank
bare taak gesteld zijn om Rusland te red
den uit de anarchie, die het land bedreigt.
Zelden hebben staatslieden voor moeielijker
en omvangrijker taak gestaan. In eene cor
respondentie van het Journal des Debats
wordt de omvang der beweging aldus ge
schetst
„Dat de beroering groot is, daaraan kan
niemand twijfelen na wat er gebeurd is.
Maar die beroering komt uit menigvuldige
oorzaken voort, die verwisselen naar mate
van de provinciën, de maatschappelijke
standen, de rassen en de beroepen.
In de eerste plaats moet men onderschei
den tusschen tweeërlei zeer verschillend
strevendat van de uiteenloopende rassen
en van de onderscheiden geloofsbelijdenissen
eenerzijds, dat van de eigenlijke Russische
natie anderzijds.
De rassen, die tegen de Russische eenheid
gekant zijn, zijn in het land vrij talrijk
maar bijna allen langs de grenzen gevestigd
en bovendien wederzijds afkeerig van c Ikaar
Het zijn de Finnen, de Esthen en L'jfLan
ders, met Duitsckers vermengd, over 't ge
heel Lutheranen, de roomsck-katholieke
Litkauers, de Polen, die roomsch-katholieke
of Grieksch geunieerden zijn, de orthodoxe
Rumenen van Bessarabie, de mohammedaan-
sche Tartaren, de Armeniërs, die oen bij
zonder christondom hebben, eindelijk de
Joden.
Al die volken eischen, zonder onderscheid,
zelfbestuur; maar geen enkele verlangt on
afhankelijkheid, hetgeen zeer opmerkelijk
is Alleen de Joden zijn, over 't algemeen,
anti-Russischmaar over het geheele Zuid
Russische gebied verspreid, zijn zij nergens
talrijk genoeg om eene natie te vormen.
In die vraag van zelfbestuur voor de niet-
Russische volken heeft de Russische regee
ring tot dusver geen besluit genomen „aus
einem Guss." Zij leeft van expedienten. In
Kaukazië heeft zij lang de Tartaren tegen
de Armeniërs gesteund. Zij steunt nu de
Armeniërs tegen de Tartaren. Zij staat aan
do Finnen het ruimste zelfbestuur toe, maar
weigert dat aan de Polen.
Maar bij dit reeds zoo ernstige vraagstuk
van de niet-Russische volken komt nog een
ernstiger vraagstukdat van de Russische
revolutie. De regccring wordt door drie
tegenstanders aangevallen: de radicale „in-
tellectueelen," de socialistische werklieden
eu de tegelijk communistische en conserva
tieve boeren.
De „intellectueelen," zooals zij zich zelf
noemen, worden vertegenwoordigd door de
beschaafde burgerij (advocaten, geneeshee-
ren, dagbladschrijvers, ingenieurs, studen
ten, enz.) Allen of bijna allen zijn libera
len, maar met zeer radicalen tint. De om-
zichtigstcn onder hen zouden zich gaarne
aansluiten bij het programma van graat
Witte, maar zij durven het niet bekennen,
u t vrees voor reactionairen te worden uit
gekreten. De vurigsten daarentegen zijn
vooi"standers van de republiek. Uit hunne
rijen komen de samenzweerders voort, die
zoozeer gevreesd worden, dat de Czaar zich
niet buiten zijn paleis durft to wagen.
Achter die partij heeft zich eene andere
fovormddc socialistische werkliedenpartij.
)ie partij is in omvang aanzienlijk toege
nomen sedert de oprichting van talrijke fa
brieken, die onder de auspices van graaf
Witte tot stand gekomen zijn. Die faorie-
ken zijn thans meerendeels gesloten. De
ellende, die onder die werklieden heerscht,
is vreeselijk en hunne politieke en sociale
meeningen ondervinden daarvan den terug
slag. Wanneer het echter niet mogelijk is van
den Czaar te vergen de republiek te procla-
meeren, zooals de „intellectueelen" zouden
willen, het is niet minder onmogelijk van
hem te vragen de verbeurdverklaring van
de werkplaatsen en hunne overdracht aan
de werklieden.
Dan blijft er nog een derde gevaar, het
verschrikkelijkste van allen. Dat is de ou
stand van het platteland. Uitgaande van
een beginsel, geheel tegenstrijdig aan dat
van de werklieden, komen de boeren tot eene
conclusie, die veel overeenkomst heeft met
die der werklieden. Gehecht aan den Czaar,
en aan den Czaar alleen, hebben zij een af
schuw van de „intelectueelen", de ambt©
naren, do stedelingen, de landeigenaars, de
vreemdelingen, de Joden. Het spreekt van
zelf, dat de Czaar een dergelijk programma
niet kan onderschrijven en zulke compro-
mitteerende bondgenooten niet kan steunen.
Om de maat vol te maken, komt bij deze
drie onoplosbare vraagstukken van binnen-
landscke politiek nog een vierdede drei
gende opstand van het leger. Sedert den
vredebreuk met Japan bestaat het leger
grootendeels uit reservisten, die, zonder
geestdrift ten strijde getrokken, tka.ns, nu
de oorlog geëindigd is, met aandrang eischen
naar liuis gezonden te worden. Maar lioe kan
het leger huiswaarts gezonden worden, nu
de revolutie overal uitbreekt? Hier staat de
regeering voor het dilemma - of den opstand
zich vrij laten uitbreiden, of de troepen zelf
zien opstaan."
Men kan hieruit beoordeelen, hoe inge
wikkeld de taak is, die op graaf Witte en
zijne medestanders rust.
Dultschland.
Volgens bet Journal de Colmar heeft de
rijkskanselier bij den bondsraad het verlan
gen van den „Landesausschuss" van Elzas-
Lotharingen aanhangig gemaakt betreffende
de gelij'ksteildng van het rijkstand Elzas-
Lotharingen met de andere Duitsalie bonds
staten. Waarschijnlijk zullen de verbonden
regeeringen een wetsontwerp over de nieuwe
constitutie van Elzas-Lotharingon samenstel
len, dlat nog in den loop van de nu begon
nen zitting bij deni rijksdag zal worden inge
diend. De afgevaardigden van het rijksland
hebben met het oog daarop er van afgezien,
hun voorstel van het vorige jaar op nieuw in
te dienen.
Frankrijk*
Parijs, Dec. Bij de vaststelling der dag
orde in de Kamer werd heden de minister
van buitenlandsche zaken Rouvier geprest
om in antwoord op verscheidene interrup
ties der socialisten, te verklaren, dat Frank
rijk de bondgenoot van Rusland wil blijven.
Hij vroeg de handhaving der dagorde met
de betcekenis, dat Frankrijk trouw blijft
aan het bondgenootschap.
De Kamer stemde met een groote meer
derheid voor di© motie.
fcngeiano.
Londen, Jf. Dec. De Koning ontving heden-
namiddag minister Arthur Balfour; men
zegt, dat de iniusiter zijn onts'ag he.'ft in
gediend.
Tweede telegram. Het bericht van
de ontslagaanvrage van het ïfiinisterie wordt
bevestigd. De Koning heeft Sir Henry Camp
bell Bannennan ontboden.
Derde telegram. De Koning zal Ban
ner man morgenvoormiddag om 10 uur 13
in audi ntie ontvangen.
De officieele briefwisseling over de voor
genomen conferentie der eerste ministers va©
de Enigelssih© koloniën is thans gepubliceerd.
Uit dit stuk blijkt, dat de minister van kolo
niën Lyttelton had voorgesteld aan de con
ferentie den iwaam Rijksraad' (imperial coun
cil) te geven en een blijvend.' comité te vor
men, dat dien Rijksraad op verlangen over
bijzondere aangelegenheden van raad zal die
nen. De Kaapkolonie, Natal en Australië
hebben verklaard met dit voorstel mede te
kunnen gaan, Canada en New-Foundland wa
ren er tegen, Nieuw-Zeeland heeft geant
woord, dat het niet kan beralissem, alvorens
<a© uitslag van de nieuwe verkiezingen be
kend is.
Rusland.
Volgens den correspandent van de Times
zijn de huzaren en kurassiers te Zarskoje Selo
aain, het muiten geslagen, omdat zij gebelgd
waren dat men hen met op de opstandelin
gen los wilde laten. De Semenowsky-gardo is
nu naar Za.it.koje Selo gezonden, om den Kei
zer tegen zijn al te ijverige soldaten te be
schermen.
Als eene bevestiging van de geruchten over
de opgewondenheid, die heerscht onder de te
Zarskoje Selo gestationeerde troepen, is te
beschouwen de uitzending naar Zarskoje Selo
van het regiment Semenowski, dat gewoon
lijk te Petersburg in garnizoen is. Dé geruch
ten van eene gevaarlijke gisting, zich uiten
de iini een paleis-complot, waarin ook een groot
vorst zou zijn betrokken, die den Czaar aan
de rechterhand zou hebben gewond, is, zoo
als bekend is, tegengesproken.
Het gerucht wil dat d© geheele kozakkon
macht, ter sterkte van 450.000 man, gemobi
liseerd zal worden. Petersburg is op liet
©ogenblik vol met kozakken.
Uit het district Dmitrowsk wordt gemeld
dat verscheidene gemeenten weigeren belas
ting te betalen.
In Kinsanow, waar vele eigendommen door
boeren zijn vernield, oefenen kozakken een
schrikbewind uit over de mannelijke bevol
king. Dezo is naar de boesclien gevlucht.
Middelerwijjl vergrijpen de kozakken zich aan
ile vrouwen.
De grootst mogelijke onzekerheid heerscht
thans wat de gebeurtenissen in Rusland be
treft. De telegrafische gemeenschap met het
rijk van den. Czaar is nagenoeg geheel ver
broken. De staking van de telegrafisten
heeft Rusland nagenoeg geïsoleerd van de
buitenwereld, en te Petersburg, den zetel
van de regeering, kan geen geregelde ge
meenschap met het binnenland bestaan.
Onder die omstandigheden hebben geruch
ten vrij spel. Daaronder neemt het gerucht
van een aanslag tegen den Cfeaar nog altijd
eene aanzienlijke plaats in. Het is tegen
gesproken, maar het blijft zich niettemin
handhaven. Dé voorzichtigste dagbladcorres
pondenten en de berichtgevers, die het
nauwst in betrekking staan met het keizer
lijke hof, melden allen overeenstemmend,
dat talrijke arrestatiën zijn verricht onder
de manschappen van de keizerlijke garde te
Zarskoje Selo. Onder de garde zou de erger
nis veld winnen, gelijk ook onder de andere
troepen, over de politierol, die men haar
wil opleggen. Tot in de onmiddellijke omge
ving van den Czaar zou men bevreesd zijn
voor ernstige gebeurtenissen. Een groother
tog zou betrokken zijn in de aanslag, die,
zooals men zegt, op den Czaar gepleegd is.
De Czaar zou opgesloten gehouden worden.
Al die geruchten moeten natuurlijk onder
voorbehoud worden opgenomen. Men moet
daarbij rekening houden met de faam, die
al voortgaande grooter wordt. Maar wel mag
men als zeker aannemen, dat het gevaar van
eene paleisrevolutie bestaat. De geschiedenis
van Rusland bewijst, dat dit gevaar een
factor is, die veelvuldig zich heeft doen gel
eien, en 't zou geenszins te verwonderen zijn,
wanneer de partij der reactie, die zich be
dreigd voelt door het verlies van het gezag,
zich van de uiterste middelen bediende om
den dreigenden slag af te wenden.
Een bericht van den correspondent van
dj Frankf. Ztg. te Odessa van 1 December,
door een bode overgebracht naar Podwoloc-
zyska (Galicie) meldt, dat daar eene al-
gemeene staking verwacht wordt en dat de
verhuizingen, naar het buitenland aanhou
den. Er worden strooibiljetten rondgedeeld,
die aansporen tot Jodenmoorden.
Een ander bericht van denzelfden corres
pondent houdt in, dat er een conflict be
staat tusschen den stedelijken prefect en de
universiteit. De prefect weigert het besluit
van den raad van professoren om de uni
versiteit open te stellen, in da bladen te
laten opnemen. Van den minister van
onderwijs is geen bescheid ontvangen. D'e
professoren hebben nu besloten, op eigen ge
zag hun besluit tot heropening van de uni
versiteit bekend te maken.
De Regeeringsbode constateert, dat tijdens
den korten duur van den staat van beleg in
Polen de gemoederen tot eene betrekkelijke
rust gekomen zijn. Op voorstel van den gou
verneur-generaal werd de staat van beleg
opgeheven. De regeer ing hoopt, dat de be
zonnen elementen in Polen er toe zullen bij
dragen, Jat ook dit land aan den scheppen
den arbeid tot welzijn van Rusland deel
neemt.
In tegenstelling hiermee wordt uit Lem-
berg aan de Neue Freie Presse bericht, dat
uit Warschau, met het oog op de nieuwe
algemcene staking, die wordt aangekondigd,
talrijke familiën inderhaast de stad verla
ten. De banken, waar Duitsch en Oosten-
rijksch geld gewisseld wordt, zijn den gan-
schen dag dmk bezocht en het pasbureau it
propvol.
Ook de bewoners van Moskou cn Odossa
verlaten in grooten getale Rusland.
IIaj)aranda, J, Dec. Aan het Svenska To-
legrambyran wordt uit Tornea be. li bi, dati
eene nieuwe spoorwegstaking in F uland it
uitgebroken naar aanleiding van de benoe
ming van den Senaat. Voorloopig strekt da
staking zich uit tot Tavastehus, maar zij zaïl
zich waarschijnlijk uitbreiden over het ge-
heelo spoorwegnet.
Turkije»
Hot Weener correspondentiobureau bericht
uit Konstamrinopel, dat de verleden Zaterdag
gehouden bespreking van de gezanten weder
om de volledige eensgezindheid van dc mo
gendheden bewezen heeft. Het programmal
van de vlootdemonstratie wordt verder uit
gevoerd. Op Diuedag 5 December, den acht
sten dag sedert de bezetting van Mylileao,
wordt overgegaan, tot de uitvoering van het
tweede punt van het programma,.
Tegeno'er verschillende berichten moet
worden geconstateerd, dat de minister van
buitenlan jsche zaïkon sedert Zaterdag 25 No
vember niet bij den gezant van Oostenrijk-
Ilongarije, baron Calico, is geweest. Bij en
kele bezoeken van ministers of paleis-ambte-
naien bij sommige genanten individueel is
eene officieele verklaring niet geschied. Ook
hebben bij die gelegenheden geene anderhan
delingen plaat/9 gehad, maar er werden van
Tuirksche zijde slechts inlichtingen ingewon
nen men trachtte te polsen en wenkeni te
geven, hetgeen intusschen doellooze pogingen
zijn, omdat nu nog slechts een officieel ant
woord van de Porte kan worden aangenomen.
Overigens is de toestand onveranderd. In
Konstantinopel, in Mytilerre en in de pro
vincie heersolit ru&t. Geruchten volgens wel
ke Italië in de kwestie van de financieel©
controle eene bemiddelaarsrol tusschen do
mogendheden en de Porte op zich genomen
heeft, worden in Konstantinopel niet ernstig
opgevat, omdat Italië in volledige overeen
stemming met de mogendheden aan de de
monstratie deel neemt.
De correspondent van de Köln. Ztg. to
Konstantinopel bericht, dat de kwestie van
de fiiianciecle gedelegeerden gecne vorderin
gen heeft gemaakt. De gezanten hebben be
raadslaagd over ©en voorstel om alle finan-
cieelo gedelegeerden tot civiele agenten te
•benoemen. Tn de stad is het rustig.
Alterlei
vHet Koninkliijik Wetenschappelijk
Genootschap te Kopenhagen en. de Pruisische
Academie van Wetenschappen te Berlijn zul
len te zanren een catalogus van al de hand
schriften van Grieksche en Romeinsche ge-
neeskundigo werken uitgeven.
Daarna zullen zij aa.™ de Internationale
Vereeurging van Academiën een voorstel doen
betreffende een uitgave van de werken dier
oude geneeskundigen zei ven.
vEr is sprake van, dat de tentoonstel- j
ling van Marseille, die, naar al twee jaren
plan is, in den zomer van 1906 zou w>rdm
gehouden, uitgesteld zal worden. In den zo
mer 1905 zou de tentoonstelling van Milaan
plaats gehad hebben, maar in verband met
de vertraging bij het werk aan de Simplon-
tunnel is die tentoonstelling een jaar uitge-
Naar het Zweedsch
8 door
Ph. WIJSMAN.
„Wat bent u koud,-' zeide hij. „Ga hier
zitten; deze stoel is gemakkelijk. Eerst moet
u een glas wijn drinken en dan vertellen."
Zij kon er niet veel tegen zeggen en hij|
stoorde zialr in het minste, niet aan haar pro
test, dat flauwt te voorschijn kwam. Uit een
hoekkast 'haalde hij een flesch Bourgogne,
t rok die open, schonk een glas in en gaf haar
dit in de hand.
„In eens achter elkaar leeg drinken! U
moet warm worden. Het is vinnig koud en't
heeft er veel van of u op weg waart geducht
verkouden te worden."
Zij, gehoorzaamde. Reeds die bezorgde
vriendelijjkheid wekte oen warme atmosfeeer
van medegevoel rondom haar. Zij had de
heerlijke gewaarwording van bescherming en
verdediging te vinden, na alléén te hebben
gestaan, blootgesteld aan grove brutaliteit.
Die overgang was zoo plotseling en zoo he
vig, dat zij zich moest, inspannen om niet in
tranen uit te barsten, van louter dankbaar
heid. Maar hij deed alsof hijj er niets van zag.
„Zoo mui krijgt weer een. kleurtje op
de wangen," zeide hij. En alsof hij de oor
zaak voor haar verdriet giste en den gcheelen
samenhang begreep, vroeg hij plotseling
„Is zij onaardig tegen u geweest, die oude
heks?'
,,Zij, zeide dat. ik hoegenaamd niet op de
hoogte was van de methode," antwoordde
Nina, hare papieien uit haar zak halende
„Darom kom ik hier terug. Ik wilde u
mijn getuigschriften en brief van aanbeve
ling laten lezen, dokter."
„Dat is niet noodig."
Zonder een blik in de papieren te slaan
legde hij ze op de tafel, waarvoor hij gozelen
Was, neer, en begon een marscli op het ma
honiehouten blad te trommelen.
„Maar als zij nu hier komt en over mij
klaagt?''
„Dat is wel mogelijk. Mag ik ze zoolang
bier behouden?"
Het getrommel werd driftiger.
„Het: is mijne sdhuld, dat u die onaange
name ontmoeting gehad hebt," zeide hij.
„Ik had moeten' begrijpen, uat er zoo iets
kon voorvallen."
„U kende haar misschien niet..."
„O, men ziet het spoedig genoeg aan dc'
menschen van welke soort zij zijn. Maar ik
kon niet donkern dat zij u zoo zou durven
behandelen."
Plotseling hield hij op met trommelen.
Hij schoof zijn stoel dichter bij Nina en
boog zich tot. haar over met eene uitdruk
king van beslistheid over zijn geheele we
zen
„Dit moet goed gemaakt worden," zeide
hij, „om ik weet daar slechts oen middel
voor."
„U bedoelt toch niet haar te dwingen
zich bij mij te verontschuldigen vroeg
Nina ontsteld.
Maar toen hij begon te lachen, lachte zij
ook.
„Neen," zeide hij, „zulk volk laat men
eenvoudig voor 't geen het. is. Elke moeite
die men zich daarvoor getroost, is te veel eer.
Als zij hier komt, dan beloof ik u, dat zij
niet lang blijven zal. Maar wij moeten er
voor zorgen dat zoo iets als heden gebeurd
is, niet herhaald kan worden; en, zoo als ik
zeide, daartegen bestaat slechts een middel.
U moet mijn assistente worden."
„Uw assistente!"
Zij stond plotseling van haar stool op. Het
voorstel kwam zoo snel zoo onverwacht! Zijn
assistenteBeteekende hare beleediging voor
hem zooveel, dat hij hare zaak tot de zijne
maakte? Maar zij begreep hem wel. Hij
had haar aanbevolen en nu wilde hij toonen
dat hij dit met grond had kunnen doen. Zijn
goede naam was ermee gemoeid.
„Men moet u leeren vertrouwen," vervolg
de hij, „en dit kan alleen geschieden, door
zich langzamerhand op de hoogte te stollen
van uwe kundigheden."
Toch had dit voorstel nog altijd een bij
smaak van een aalmoes, beter gezegd, van
eene vergoeding voor de vergissing waaraan
hij zich had schuldig gemaakt. Zij stond op.
Neen, zij: kon zijn voorstel niet aannemen.
Maar hij veinsde hare hand, die zij hem
toestak, niet te zien, en bleef voor haar
staan.
„Denk vooral niet, dat ik u dit voorstel,
alleen in uw belang," zeide hij. „Veel meer
in het mijne. Ik had er fcocli reeds ernstig
over gedacht een assistent te zoeken, die mij
bij het een en ander zou kunnen helpen,
vooral voor de afdeeling der massage en gym
nastiek in sommige gevallen, want er is hier
dikwijls te veel werk voor éen. Ik verzoek
'tu vriendelijk..."
Er lag iets bijzonder innemends in die
staalgrijze oogen achter de brillcglazen. Zij
spraken zijn verzoek nog duidelijker uit dan
de mond en Nina ondervond den invloed van
zijne persoonlijkheid heden nog machtiger
dan den vorigen aag. Elven als gisteren
maakte hij den indruk, van alles rondom
zich te vergeten behalve haar; het was als
of hij haar noodig had. En hiervoor is nie
mand ongevoelig.
Zij kon 'tniet helpen, dat haar gelaat van
blijdschap straalde en dat zij onmogelijk bij
hare weigering kon volharden. Het liefst
zoude zij dadelijk hebben toegestemd. Toch
zou dit een al te overhaast besluit zijn.
„Laat mij er tot morgen over denken,"
verzocht zij,
„Goed. Maar uw antwoord mag geen wei
gering zijn."
En toen zij elkander bij het heengaan van
Nina do hand gaven, was het even zoo goed
alsof zij haar woord gegeven had en de zaak
in orde was.
IV.
Het voorstel vond aanvankelijk weinig bij
val bij Nina's ouders, vooral bij hare moe
der. Zij wist niet in hoever die betrekking
gepast zou zijn. Ware dokter Garvcll ouder,
of gehuwd, dan zou er niets op zijn aan te
merken, maar nu was zij daar niet zeker
van.
Nina, die nog niets vast besloten had,
werd door dien tegenstand tot beslissing ge
dreven. Het hinderde haar als kind te wor
den behandeld. Men moest haar toch wel
zoo goed kennen om te weten, dat zij best
op haar eigen boenen konde staan en op zich
zelf passen. Bovendien zou zij slechts enkele
uren op den middag bij GarveH werkzaam
zijn en haar vak, dat zoo na verwant was
aan dat van den geneesheer, diende haar te
beschermen tegen dc aanmerkingen van
kleinzielige preutschheid.
Als Nina iets wilde doorzetten dan ont
brak het haar zelden aan redenen voor hare
zaak en in dit geval pleitte zij' met zooveel
wilskracht, dat zij haar vader al spoedig aan
hare zijde had. Het duurde niet lang of moe
der gaf ook toe, zij het al met een zucht. Bij
nadere beschouwing had zij er niet zoo heel
veel tegen. Die betrekking kon groote voor-
deelen aanbrengen en misschien waren haro
bezwaren overdreven. De tijden waren ver
anderd en do zienswijze ookzij had door
haar protest haar geweten tevreden gesteld.
Van dwang kon tegenover haar volwassen
dochter geen sprake zijn.
Dus werd Nina weldra assistente van dok
ter Garvell. Van 'teerste oogenblik af stelde
zij veel belang in hare nieuwe werkzaamheid,
hoewel zij in 't begin weinig anders te doen
had dan de instrumenten in orde houden en
nu en dan eene dosis électriciteit toepassen
of gymnastiekbewegingen leiden. Maar zij
bestudeerde ernstig dc manieren van Garvcll
bij de behandeling zijner patiëntenzij
trachtte zijne motliode te volgen en het go-
lukte haar spoedig, dank zij hare vlugheid
van opmerken.
Ten laatste vertrouwde hij enkele patiën
ten die massage noodig hadden aan haar
toch deed hij daarbij altijd van een voorzich
tig, menschkundig oordeel blijken. Nu eens
was hot oen kindje, dat zij mot hare vriende
lijkheid konde winnen; dan een oude man,
die uit den aard der zaak een paar zachte
doch stevige handen op prijs steldeof ook
wel eene vriendelijke, teergevoelige oude
dame, die onder den invloed van het aange-
namo in Nina's onderhoudend gesprek, de
vervelende behandeling beter kon dulden.
Met andere dames, die een vlugge tong en
scherpe, wantrouwende oogen hadden, liet
hij baar nooit in aanraking komen, al ware
het ook maar om een windsel te leggen.
Wordt vervolgd.
