W\ 179. Eerste Blad.
5"" Jnurgaiig.
Maandag 31 December 1906.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Gezegende dag.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maande» veor Ajner«f«ertf 1.25.
Jd«m fran»» par po»t1.75.
Afsonderljjke nimmer»0.05.
Daa© Coarant verschijnt Dagelijk», net uitzondering yan
Zon- ea Feestdagen.
Adyertantiën, madadaaliagan enx., gelieve men rMr 19 aar
'«morgan» by de Uitgeyer» in te zenden.
Uilgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnnmmer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIES
Van 15 regelsf 0.73.
Elke regel meer - 0.13.
Groota letter» naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
bet herhaald adrerteeren in dit Blad bij abonnement. Eena
circulaire, bevattende de voorwaarde*, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester der gemeente Amersfoort.
Gelet op eene missive van den Voorzitter der
Co mm if* ie van Onderzoek, ingevolge art. 104
der Militiewet
Brengt ter openbare kennis, dat de onder
staande lotelingen tot het onderzoek naar hunne
militaire bekwaamheid en lichamelijke geoefend
heid zich moeten aanmelden aan. de Gymnast iek
zaal in de Infanterie-kazeme te Amersfoort, op
Dinsdag, den 15en Januari 1907, des voormid
dags te 9.15 uur.
Cornells van Achterbergh,
Hendrik van Daal,
Cornelia Johannes Kuiper,
Adrianu6 Christianus Pieter Ifeeusen,
Albertus Rinksma.
Johan Frederik Tjassens Keiser,
Elbertus Tuithof:
Amersfoort, 29 December 1906.
De Burgemeester voornoemd.
WUIJ TIERS.
Politiek Overzicht
Dynastiek» moailijkhadan in Servië.
In deze maand is eon in de geschiedenis
van Servië gewichtige gedenkdag voorgeko
men het was namelijk honderd jaren ge
leden, dat de hoofdstad Belgrado van de
Turken bevrijd werd door Karageorge, den
stamvader van het thans regeerende konings
geslacht. Dat is slechts eene episode geweest
in den langdurigen strijd, dien Servië om
zijne bevrijding heeft gevoerd; op den kor
ten tijd van vrijheid, die toen verkregen
werd, is nog een lange tijd van onderdruk -
king gevolgd. Maar het was tooh de dage
raad der vrijheid, die toen aanbrak, en er
zou alle aanleiding geweest zijn den gedenk
dag daarvan feestelijk te vieren.
Het teekent eohter de in Servië heerschen-
de stemming, dat van eene feestelijke her
denking van dien dag niets vernomen is.
Men heeft daarin geen aanleiding gevonden
om het vorstenhuis te huldigen, dat door de
barbaarsche daad van 11 Juni 1903 op den
troon gekomen is. Daarentegen ontbreekt
het niet aan aanwijzingen, dat de ontevre
denheid, die in breede krinigen der bevol
king h&eirscht, telkens nieuw voedsel ont
vangt. Daartoe draagt o. a. bij het eenige
weken geleden door een krijgsraad gewezen
vonnis, waarbij 35 officieren en onderoffi
cieren van het garnizoen te Kragoejewatz
veroordeeld werden. Wat zij eigenlijk mis
dreven hebben is bij de censuur, waaronder
de dagbladpers in Servië staat, niet volle
dig bekend gewordenslechts zooveel ver
luidt, dat hun ten laste werd gelegd, dat zij
plan hadden gehad hunne chefs te vermoor
den en de troepen van het garnizoen te
Kragoejewatz naar Belgrado te brengen, en
dat zij dit ook erkend hebben. Dat doet
denken aan eene militaire samenzwering,
die door deze lieden is gesmeed, in den
geest van die, waarvan Alexander en Draga
de slachtoffers geworden zijp.
Wanneer dergelijke gevallen zich voor
doen, dan krijgt men daarvan den indruk,
dat het huis Karageorgewitsch alles behalve
vast gezeteld is op den Servischen troon.
Een Servisch staatsman in ruste, de heer
Mijatowitsch, die sedert geruimen tijd het
actieve staatkundige leven vaarwel heeft ge
zegd en nu in Londen woont, heeft aan een
medewerker van de Tribune medegedeeld,
dat in den loop van dit jaar tweemalen af
gezanten bij hem geweest zijn uit zijn vader
land om hem te bewegen, stappen te doen
tot het verkrijgen der toestemming van den
hertog van Connaught- voor de candidatuur
van zijn zoon voor den Servischen troon,
wanneer Koning Peter langs vreedzamen
weg kon worden genoopt afstand te doen
van dien troon. Nog andere namen van mo
gelijk© candidaten werden door hem ge
noemd prins George Wilhelm van Cumber
land. de oudste zoon van den hertog, en
prins Mirko van Montenegro, wiens echtge-
noote door hare grootmoeder van het huis
Obrenowitsch afstamt. Met. ernstige candi-
daturen heeft men hier niet te doen. De
Koning van Engeland zou er zeker niet toe
te vinden zijn, toestemming te verleenen,
dat een prins van zijn huis den met bloed
bevlekten Servischen troon zou bezetten. Te
gen de candidatuur van prins Mirko, die
omdat het huwelijk van zijn ouderen broe
der kinderloos is als de vermoedelijke troon
opvolger van Montenegro wordt beschouwd,
zou zeker van uit Weenen een beslist verzet
kernen. Maar als teekenen van de stemming
in Servië verdient het de aandacht, dat in
het ter sprake brengen van deze candida-
turen de wensch zich uit om den Servischen
troon anders te bezetten.
De heer Mijatowitsch is met alle nadruk
opgekomen tegen de gedachte alsof Koning
Peter in eenig opzicht, al ware 't slechts
door sympathie, bij de vermoording van zijn
voorganger betrokken zou zijn geweest. Ook
is het praatje, dat het hoofd van be<t huis
Karageorgewitsch stompzinnig zou zijn ge
worden, geheel ongegrond. Koning Peter is
alleen oud voor zijne jaren, ietwat zwak en
helaas geheel in handen van de konings
moordenaars. Wat men hem in Servië voor
namelijk tot verwijt maakt, is dat hij niet,
zooals de Koningen van Rumenië en Grie
kenland en de vorst van Bulgarije, op reizen
naar vreemde hoven de belangen van het
land behartigt, maar werkeloos de bijregee-
ring van de koningsmoordenaars laat be
gaan
Elrnstige grieven heeft men tegen den
kroonprins Aan de Vossisch© Ztg. wordt
daarover geschreven, dat het de zonderlinge
uitspattingen van den kroonprins zijn, die,
zoo zij al niet de troonsopvolgingskwestie
hebben doen ontstaan, haar toch aan de
orde gebracht hebben. „De minister-presi
de n Pasics heeft zijn uiterste best gedaan
cm deze zaak alsthans zóó lang op den achter
grond te houden, totdat hij zijne millioenen-
leening met do daaraan verbonden provisiën
in veiligheid gebracht had. Maar de gebeur
tenissen waren sterker dan hij. Eien van de
punten der tusschen den Koning en zijn te-
genwoordigen minister-president gemaakte
afspraken betrof het indienen van een wets
ontwerp over het toestaan van ©ene apa
nage aan den kroonprins. Pasics had bij
zijn optreden zich verbonden zoowel den
kroonprins George, als ook prins Alexander,
den tweeden zoon des Konings, en prins Ar-
ser.ius, 's Konings broeder, apanage te ver
schaffen. Toen de ontwerp-begrooting werd
ingediend zonder de voor de drie prinsen be
stemde bedragen, drong do Koning er op
aan, dat deze belofte zou worden nageko
men, en Pasics was genoodzaakt eene sup-
pletoire aanvrage in te dienen althans be
treffende den kroonprins; eerst daarna stem
de de Kening toe in het bestellen van de
kanonnen bij de firma Schneider.
„De minister-president handelt dus in dit
geval onder een sterken druk. Hij weet, dat
het verlangen om den kroonprins eene apa
nage toe te staan, zijne eigen positie be
dreigt., omdat de kroonprins algemeen ge
haat is en de openbare meening hem het
liefst van de troonsopvolging zou willen
uitslu'ten Op het oogenblik nu, waarop de
apanagekwestie voor de skoepschtina komt,
is de oppositie van plan de vraag der toe
rekenbaarheid van den kroonprins op te
werpen, en daarmee zou de bijeenroeping van
de groote skoepschtina in een zichtbaar ver
schiet zijn gebracht. Deze mogelijkheid
echter ziet de Koning zelf met bezorgdheid
tegemoet, omdat de geheele tegenwoordige
toestand in Servië, d. w. z. zoowel de tegen
woordige dynastie als de door den Koning
bezworen constitutie van 18 Juni 1903, den
staatsrechtelijken grondslag geheel mist en
daarom door de groote skoepschtina met vol
strekte meerderheid van stemmen kan wor
den terzijde gesteld.
„Na. den Koningsmoord van 11 Juni 1903
riep» men namelijk de skoepschtina van 1901
bijeen, die reeds onder Alexander met in
achtneming van de wettelijke vormen ont
bonden was. Ook de senaat was onder
Alexander ontbonden. Niettemin kwamen
skoeptschtina en senaat bijeen tot vaststel
ling van de nieuwe (thans geldende) grond
wet en tot verkiezing van den nieuwen Ko
ning. Do op deze wijze benoemde Koning
legde daarop den eed af op die grondwet.
Men h'eeft echter verzuimd al deze hande
lingen te laten legaliseeren door de groote
skoepschtina, d;e du'bbel zooveel leden telt
als de kleine.
„Daar nu bij de in het land thans heer-
schenden anti-dynastische streaming de
groote skoepschtina al het Bestaande op losse
schroeven zou kunnen zetten, brengt het
aan de orde stellen van de troonsopvolgere-
kwostie een gevaar mee voor de dynastie.
In ieder geval echter heerscht er onder alle
partijen in Servië een zeldzame eenstemmig
heid over, dat kroonprins George den Ser
vischen troon niet kan en mag bestijgen."
Dttitachlanë.
De Keizer heeft het huis waarin Wilhelm
I den nacht voor den slag bij Gravelot-
te heeft doorgebracht, voor 20.0ÖO mark
gekocht. Het huis ligt aan den uitersten
rand van hot dorp Rezonville aan den groo-
ten weg naar Vionville. Eigenaar was
iemand die aan lager wal was ge
raakt en dien de Keizer heeft willen hel
pen, door het ver boven de waarde te kno
penHij mag er, zoo lang hij leeft, in
blijiven wonen.'
Over de Brunswijksche troonsopvolgers-
kwestie wordt aan de Neue Freie Presse uit
Gmunden 'bericht, dat aan het hof van den
h*rtog van Cumberland eene hoopvolle stem-
mirheerscht Het bericht, dat de zaak
vo den bondsraad zal worden gebracht, is
met vreugde begroet. Door de verklaring van
den hertog in zijn jongste manifest, dat zijn
tweede zoon, prins Ernst- August, onder af
stand van zijne aanspraken op Hannover uit
het- vaderlijke huis treedt, waardoor hij eene
zelfstandige lijn vormt, is een nieuw element
in de kwestie gekomen. Men ziet de beslis
sing van den bondsraad daarover met ver
trouwen tegemoet.
In een gemeenschappelijke vergadering
van den regentsehapsraad en van de staats
rechtelijke commissie uit den BruTTSwijk-
schen Landdag, is over de vraag, of men
het voorstel van den hertog van Cumber
land om de opvolgingskwestie voor (Jen
Bondsraad te brengen, zou aannemen, geen
beslissing genomen. Elk van die lichamen
zal er afzonderlijk nader over Beraadslagen
Het plan tot het stellen van gemeenschap
pelijke candidaten tegen de sociaal-democra
tie in de zes districten van Berlijn is mis
lukt. De antisemieten verklaren in geen ge
val te kunnen stemmen voor de van vrij
zinnige zijde gestelde candidaten voor Ber
lijn II en Berlijn V, Rosenow en Cassel, om
dat zij van Joodsche afkomst zijn; zij zul
len candidaten van beslist anti-semiotische
kleur tegenover hen stellen. Ook de conser
vatieven, ofschoon niet ongezind samen te
gaan met de vrijzinnigen, verwijten dezen,
dat zij door het eigenmachtig stellen van
candidaten voor de districten, waar de beste
kans van slagen is, schuld zijn van het mis
lukken van het compromis der burgerlijke
partijen. Waarschijnlijk zullen, evenals in
1903, de nationaal-liberalen samengaan met
de vrijzinnigen, terwijl conservatieven, mid
denstanders en anti-semieten gemeenschap
pelijk candidaten zullen stellen.
Frankrijk.
Drie nieuwe circulaires van den minister
van oorlog, generaal Picquart, hebben ten
doel' misbruiken tegen te gaan. De eerste
circulaire geefi voorschriften over de oppas
sers der officieren. Het wordt streng verbo
den de oppassers te gebruiken voor huiselijke
diensten, voor het houden van toezicht op
de kinderen, enz het aantal der manschap
pen, die voor deze diensten mogen worden
gebruikt, wordt beperkt, en hunne militaire
opleiding mag niet verwaarloosd worden. Ten
slotte wordt nadrukkelijk gezegd: „De op
passers moeten voor hunnen officier, doch
alleen voor dezen, de natuurlijke diensten
verrichten tot verlichting van zijn militai
ren dienst, maar uitsluitend zulke dien
sten.' De tweede aanschrijving is gericht
tegen de misbruiken in de garnizoenen, bier-
in bestaande, dait paarden en wagens, die
uitsluitend voor deir dienst van het leger
bestemd zijn. door officieren voor particulie
re doeleinden gebruikt worden. De laatste
aansc rijving van den minister heeft betrek
kin? op de veelvuldige uitstapjes van offi
cieren der in de provincie garnizoen hou
dende regimenten naar Parijs ondernomen
de vrijheid van de officieren om lang afwe
zig te blijven, ten einde hunne genoegens na
te jagen, wordt beperkt.
Parijs, 29 Dec. De Senaat heeft de dis
cussies over het wetsontwerp-Briand voort
gezet. De ec-rste twee paragrafen van arti
kel 1 werden aangenomen met 184 tegen 91
stemmen, de derde paragraaf met 180 tegen
93 stemmen. Het. geheele artikel werd daar
na zonder hoofdelijke stemming aangenomen.
Bij de voortgezette behandeling werden de
eerste 3 artikelen aangenomen.
Ten slotte werd het geheele wetsontwerp
met 190 tegen 100 stemmen aangenomen.
Verder werden eenige voorloopige twaalf
den (de begrooting) goedgekeurd.
De zitting is gesloten.
Bij de verwijdering der seminaristen uit
het seminariegebouw te Kamerijk pakte de
coadjutor var. den bisschop mgr. Delamaire,
den onderprefect bij den schouder. De pre
laat werd gevangen genomen en door den
rechter onmiddellijk, veroordeeld tot een
geldboete van 25 fres.
Engeland.
De Daily Mail meldt, dat de Ieren niet
wilden weten van de benoeming van Winston
Churchill tot minister voor Ierland. De re
geering heeft daarom van zijn© benoeming
afgezien en zal uu Birrell, thans minister
van onderwijs, met de portefeuille belasten.
ItalMk
Groote toebereidselen worden in heel Ita
lië getroffen voor de viering van Garibaldi's
lOOsfcen geboortedag op 4 Juli 1907.
Een commissie uit de Kamer heeft beslo
ten het eere-voorzitterschap van de feest
viering aan don Koning op te dragen voor
te stellen den 4. Juli tot een nationalen
feestdag te verklareneen verzorging van
behoeftige Garibaldianen in te riahteneen
nationaal schuttersfeest te houden, enz.
Rutland.
Bij de vermelding van het. vonnis van den
krijgsraad, waarbij admiraal Nebogatow en
drie bevelhebbers van linieschepen ter dood
veroordeeld zijn, werd bericht, dat het von
nis geen betrekking had op den bevelhebber
van het vierde pantserschip de Orel. Daar
voor was een afdoende redende comman
dant va.i de Orel, de kapitein ter zee Jung,
is inmiddels gestorven.
Do instructis werd gevoerd tegen 78 per
sonen Daarvan zijn slechts 15 naar de open
bare terechtzitting verwezen. Het getal ver
oordeelden bedroeg acht.
Zaterdag zijn te Lodz alle fabrieken, aan
gesloten bij den bond van fabrikanten, ge
sloten, daar de arbeiders van de fabriek
Pcszuanski de hun gestelde voorwaarden
niet 1 lebben aangenomen Daardoor zijn
30.000 personen werkeloos geworden
Een algemeen© werkstaking is tegen
Woensdag, geproclameerd.
De socialisten hebben in de fabriek van
Soheibler den directeur, een ingenieur en
een opzichter gedood.
Tal van ingenieurs en opzichters weigipren
om naar de fabrieken terug te keeren on
verlaten de stad.
De boestand is zeer onrust/barend. Sedert
enkele dagen hebben ioderen dag bloedig"'
botsingen plaats tusschen nation alist.isoho
arbeiders en socialisten. Er zijn reeds 12
dooden en een twintigtal gewonden geval
len.
Rusland an Japan.
De heer Motono, gezant van Japan te Pe-
tersburg, is naar Parijs vertrokken, om zijne
familie te bezoeken, die hij sedert Maart
niet gezien heeft. Op zijn verzoek spreekt
de correspondent van de Temps alle verdere
lezingen tegen, die gegeven zijn over het
doel van deze reis. Hij voegt er bij, dat het
geheel onjuist, is te beweren, dat de Japan-
sche regeering agressieve bedoelingen heeft..
De beide regeeringen hebben integendeel ge
lijkelijk hun verlangen getoond om tot vol-
'edige overeenstemming te komen, en men
is daarmee reeds opf een goeden weg
PetersburgSO Dcc Een regeer ingsoom-
muniqué spreekt de berichten tegen over het
afbreken van de onderhandelingen over het
Russisch-Japansche handelsverdrag en somt
een reeks van punten op, waarover reeds
overeenstemming is verkregen. Verder wordt
er in gezegd, dat nog slechte beraadslaagd
moet worden over door Japan gestelde nieu
we eischen, welke betrekking hebben op de
vrije scheepvaart op de Sungari de oprich
ting van consulaten in Aziatisch Rusland
en gunstiger tariefbepalingen aan do Mand-
sjoerijsche grens.
Een verhaal can de Osterlide Pastorie
4 Uit het Deensch
door
BETSY BAKKER—NORT.
Grafman en Donna speurden wild en
stormden er tftxsschen met vijandelijk, opge
heven staart.
Vonne gilde van schrik.
„Mama. mama o, Niels."
Zij wrong haar handen in radeloozen
angst.
„Toe Vonnewee6 nu niet zoo ner
veus!'' Mevrouw Margrete nam het kind bij
de hand en trok haar met zich mee.
„Zoo twee en dertig dus. 't Is goed,
Niels. Laten we nu maar een snaar de var
kens gaan zien.
En mevrouw Margrete lichtte de ritselen
de stroaken nog een duim hooger op en ging
met lichte schreden naar den hofmet den
witten sluier van den hoed achter haar aan-
wapperend
Br was altijd iets, dat achter mevrouw
Margrete fladderde, een lint, een sluier,
©en kraag of de witte linnen mantel, waar
van altijd alleen de bovenste knoop was ge
sloten. Zoo inspecteerde de dominees vrouw
cén maal in de week hof en huis, met Yvon
ne aan de hand en de beide dashondjes ach
ter haar aan. Deze inspectie werd meestal
gevolgd door een rondgang door de keuken,
waar zij zich een paar maal in haar stroo-
ken ronddraaide, den inhoud der potten
en pannen proefde, in de koekjestrommel
keek, de hammen in den schoorsteen om
draaide, dft alles tot onverdeeld genoegen
vau het personeel.
Mevrouw Margrete wist dat wel, maar ze
stoorde zich niets daaraan. Ze deed die
wokelijksóho ronde alleen om haar geweten
en haar man er mee gerust te stellen, dat.
zij zich op de hoogte hield van de eischen
der huishouding.
Maar mevrouw Margrete vroeg nooit iet*.
Ze had eens, toen ze buiten do deur stond,
nadat ze zich ingelaten had in een discus
sie met de huishoudster en het keuken
meisje, een uitspraak van de laatste gehoord
die haar voor goed had afgeleerd iets te
vragen.
Later had zij zich nooit, meer aan huis
houdelijke debatten gewaagd.
De oude dominee glimlachte hoofdschud
dend, toen hij oen half uur later zijn vrouw
door den tuin zag aankomen, met Yvonne
en de beide hondjes achter haar aan
„Dat is de domiee's vrouw!" knikte hij
met een ziekelijken glimlach.
Hij vergat nooit dit feit. voor zich zelf te
onderstrepen., wanneer hij haar op een of
ander bizonder opzichtige manier zag aan
komen.
„Dat is de dominees vrouw!" herhaalde
hij, „maar ze is ook nog slechts vijf en
twintig jaar."
„Zie zoo!'' riep ze nu ben 'k in
het kippenhok, in den varkensstal on het.
bondehok geweest, op den mesthoop, in de
keuken en kelder, en heel op de bleek
ben je nu tevreden, Axel?"
Do predikant, kwam buiten, en arm in
arm liepen ze door de lange olmenlaan.
Vonne volgde langzaam met de handen op
den rug en met haar diepe, oud-wijze oogen
vast gericht op alles wat ze passeerde.
Het klokkenspel van den goudenregen
was voor dezen zomer verstomdde storm
had de kleine gouden rammelaars wegge
waaid, en regen en mist ze gedempt, zoodat
ze niet meer konden klinken.
Maar m plaats daarvan hingen er nu
lange, groene buidelsdat. waren de beur
zen der nimfen, ze waren vol kleine, platte,
groene munten. Vonne kon heel goed zien
hoe vol ze waren. De kleine nimfen gebruik
ten dis om sieraden er voor te koopen
dauwdiamanten voor hare groene schoentjes
van kaïnperfoeliebladen, rozenbladen om
bare bedjes mee te stoppen, en de licht
roze hartjes van de bgonia's voor halssira-
den, di© moesten beeldrig lijken op hare
maanblanke halzen.
God mocht weten, wat er in zoo'n roze
bloemenhai^je zat. Mama had er een om
den ha-Is, van goud, en daar zat Vonne in
als een heel klein meisje met groote bange
oogen on hangende krullen. Maar Vonne
had nooit het hart gehad een van de be
gonia's open te maken om het eens te on
derzoeken. Alles wat. groeide en bloeide be
zat leven, had vader haar immers verteld
hoe zou ze dan een bloem stuk durven ma
ken.
Vonne hoestte de predikant keerde zich
op hetzelfde oogenblik om.
„Loop gauw in de zon, Vonne'', verzocht
hij t is hier zoo koel en vochtig loop
vlug. kind!'
En de kleine snelde onhoorbaar over de
schaduwen van de loofboomen, naar de
open, groote zonnige perken.
O, zoo als het hier was
Hier buiten schoen de zon en dansten de
vlinders, het krioelde er van lelietjes en
leeuwenbekjes, van wilde bellis en zwaar
ademende latyrus. Hier lichtten de witte
sterretjes van den meidoornde blauw -
violette bloemgolven der seringen wiegelden
heen en weerhier rijpten de trossen der
vlier, en de rood© beuk wierp zijn maho-
nie-bruine castagnetten tuasclien do ritee
lende, zoet geurende gouden kwastjes der
linden.
En hier buiten hoestte moeder nooit. Va
der zei. dat dit kwam door do zon, want
de zon en Onze lieve Heer waren do oen'ge
doktoren waaraan vader echt geloofde, en
als mooder bleef hoesten, had hij gezegd,
moest ze weer naar dat land, waar ze eens
was geweest en waar zo weer gezond was
geworden, én waar altijd zon en droge lucht
waren.
„Gete" zei de predikant, toen het kind
weg was „er is iets, wat ik j© wilde
verzoeken.
Mevrouw Margrete bleef lachend staAn
„Precies wat ik wilde zeggen."
„Nou?"
„Nee jij eerst.'
„Ja, zie je, kleine Gete je moot er
niet .boos om worden Je weet heel goed.
dat ik je jeugd de weinige vreugde gun,
die dit eenzame leven je kan bieden. Maar
niet. waar, je begrijpt, heel goed wat ik
meenje wilt het immers wel laten om
met de stalknechten s Zondags in de schuur
te dansen Nee, nee, ik weet heel goed, er
steekt niete, absoluut geen kwaad in, maar
een predikant moet nu eenmaal denken aan
zijn gemeente. Ik verbied immers ook nooit
het volk om bij de harmonica te dansen, ;n-
tegendeel maar de vrouw van den
domineeja, je begrijpt mij zeker wol,
kleine Gete?"
Zo stond daar, alsof zo zijn laatste woor
den in t geheel niet gehoord had.
„Heb ik gedanst.?" vroeg ze zich zelf ver
wonderd „stel je voor. dat ik gedanst
heb.'
Do predikant streelde haar hand. „Niet
waar Gete, je begrijpt mij immers wel?"
Maar op hetzelfde oogenblik kwam er een
weerspannige blik in haar oogen.
„Ne© eerlijik gesproken, niet, Axel.
Dat ik eens op een Zondag met Niels rond
gedraaid heb. toen ik er toevallig voorbij
kwain nee, hoor eens. Axel, donk er toch
aan
„Ja, ja, Gete.' viel hij haar haastig in
de rede, alsof hij bang was voor het ver
volg. Hij writ, immers zoo goed wat er
zou komen, kende haar argumenten, woord
voor woord.
„Denk er aan. Axel, dat je zoo oud bent
en ik zoo jong."
„Ja 'k weet. heel goed. dat jij jong
bont, on recht hébt op toegevendheid, daar
om zog ik je er ook nooit iets van dat je in
stal on schuur met een cigaret en wandel-
Mok verschijnt, ofschoon mij dat erg tegen
staat of wanneer jij je niets met je huis
houding bemoeit, wat. om heel veel redenen
zeer noodig zou zijn. Of zeg ik een boos
woord tegen je. Gete. wanneer je halve da
gen rondrijdt, zonder dat i'k of iemand an
dere weet. waar je omzwerft., ofschoon ik
dikwijls angstig ben, als ik mij voorstel wat
je overkomen kan, wanneer je uren lang
over etenstijd uitblijft?"
Wordt vervolgd.
