Jfl#. 189.
Vrijdag 11 Januari 1907.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Gezegende dag.
5M jHar^ang.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden veor Amerafeert 1.25.
Jdem franc» per poat1.75.
Afaonderljjke nummera0.05.
Deze Co want reraehijat Dagelgka, met uitzondering van
Zon- ea Feestdagen.
Advertentie», mededeelingen enz., gelieve men vóór 19 uur
'a morgena bij do Uitgever a in te zenden.
Uilgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
Va* 1—5 regela0.75*
Slke regel meer - 0.1».
Groote lettere naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf beataan voordeelige bepalingen tok
het herhaald adrerteeren in dit Blad bij abonnement. Ee*e
cirenlaire, bevattende de voorwaarde*, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
De Burgemeester en Wethouders van Amers
foort.
Gelet op art. 264 der Gemeentewet,
Doen te weten, dat het 2e aanvullingskohier
der Inkomstenbelasting over het dienstjaar 1906,
goedgekeurd door Gedeputeerde Staten van
Utrecht, in afschrift gedurende vijf maanden op
de Secretarie der Gemeente voor een ieder ter
lezing ligt.
Amersfoort, den 9. .Januari 1907.
Burgemeester en Wethouders voornoemd',
De Secretaris, De Burgemeester.
J. G. 8TEMFHBT KItOESE. WUTJTIERS.
Politiek Overzicht.
Da vluoht van Raisuli.
Raisuli, de afgezette gouverneur van de
tot aan de poorten vau Tanger reikende pro
vincie Falls, die na zijne afzetting de macht
van den SuLtan heeft willen trotseeren, is
een geslagen man. Zijne vesting Zin at is in
handen van de troepenmacht, die tegen hem
was uitgezonden. De soldaten van de mehalla
hebben zich te goed gedaan aan den buit,
d'ien zij in- Zinat hebben gevonden. Maar
Raisuli zelf hebben zij niet meer aangetrof
fen hij heeft zich Jijdig in veiligheid kun
nen brengen. Nu is wei bericht, dat een
prijs gesteld is op zijne gevangenneming en
uitlevering, hetzij dood of levend, en zelfs
dat zijn zwager, tuk op winstbejag, over zijne
uitlevering onderhandelt; maar dat die on
derhandeling resultaat heeft opgeleverd, is
nog niet vernomen. Raisuli is op dit oogen-
blik zoek. Hij is geslagen, maar hij leeft en
is vrij man. liet is daarom moeielijk te zeg
gen of zijne loopbaan u ten einde is. Wel
hebben de stammen in deu omtrek van Tan
ger liem verlaten, maar in het Rif, waar
de macht van den Sultan hem niet kan be
reiken, kaï. hij niet rlleen eene schuilplaats,
maar ook nieuwe aanhangers en medestrij
ders vinden
Dat kan ons intusschen tamelijk onver
schillig laten. Door hun optreden tegen Rai
suli hebben- de sultan en het maghzen ge
toond, dat zij doen wat in hun vermogen is
om orde en rust te handhaven. Gelukkig
heeft ook, dank zij het te Algeciras verkre
gen resultaat, de Marokkaansche kwestie zel
ve hare scherpte verloren, en wanneer men
nu de berichten over de gebeurtenissen, in
Marokko leest, dan kan men dat doen met
het aangename bewustzijn, dat het daar
brandende vuurtje niet meer in staat is een
brand in Europa te c..tsteken.
In het weekblad Le Courtier Europeen
zijn sedert het uitbreken van de Marokkaan
sche crisis meermalen artikelen opgenomen,
onderteekend met den pseudoniem Ibn Elbi-
lad (zoon des lands). De beschouwingen, die
deze Marokkaan geleverd heeft over de Ma
rokkaansche kwestie, inzonderheid over de
betrekkingen van Marokko tot de Europee-
sche staten, zijn meermalen door de feiten
bevestigd. Thans geeft hij eene beschouwing
over do stolling van Marokko tegenover de
Fran sc h -Spa an sc li e vlootdemonstratie. Hij
betoogt daarin, dat 1 :t Marokkaansche volk,
met uitzondering van eenige kooplieden die
met Europa handel drijven, of in de haven
plaatsen wonen, volstrekt niets weet van de
akte der conferentie van Algeciras en van
wat daar overeengekomen is, evenals het
heden nog mriets weet van liet verdrag van
Madrid. Dientengevolge heeft het verschij
nen van het Fransch-Cpaansche eskader met
ziju geheel oorlogszuchtig vertoon voor
de Marokkanen slechts ééne beteekends
de verholen bedoeling om hun land
aan te vallen. Zelfs het maghzen en
zijne ministers verklaren deze vernede
rende denionstratiën als ingevingen van een
aan Marokko vijandige®- geest. Wanneer dus
troepen waren ontscheept, dan zouden de
stammen dat als een a. val op het Marok
kaansche gebied beschouwd hebben, en er zou
een eensgezinde opstand uitgebroken zijn
vau de stammen tegen degenen, die zij als
hunne aanvallers zouden hebben beschouwd.
Om dit onheil te voorkomen, hoeft de sultan
ten spoedigste onder het bevel van den minis
ter van oorlog zelf de uit de beste troepen
bestaande mehalla naar Tanger gezonden,
om daardoor aan het Fransch-Spaansche es
kader elk voorwendsel tot het aan land zet
ten van troepen te ontnemen. De aan Geb-
bas door den sultan, in overl.? met den raad
van notabelen, gegeven instruction zijn de
volgende: I. de opdracht om den sultan bij
het corps diplomatique te Tanger te verte
genwoordigen bij de definitieve regeling van
do détails van het politietoezicht in> de ha
vens; 2. de opdracht om uit de kern van
zijne troepen de manschappen van het poli
tiekorps te kiezen en ter beschikking te stel
len van de staten, die ingevolge de bepalin
gen van de akte der conferentie het-politie
korps moeten samen stollen 3. de Fransche
en Spaansche instructeurs en den Zwitser-
schen generaal-inspecteer te ontvangen en
in hunne funotiën aan te stellen. Het eigen
lijke doel van de expeditie van Gebbas is
dus. de inrichting van de politie op den
grondslag van de akte der conferentie te be
spoedigen, door de toebereidJsede® tot dit
werk te waarborgen tegen elk incident of
poging tot tegenwerking, dat zou kunnen
worden uitgelegd tegen den goeden wil van
den sultanDaarom heeft de sultan, om elk
kvraadlwillig voorwendsel af te snijden, zijn
minister Gebbas ook het bevel gegeven, zich
te onthouden van alle betrekkingen tot de
eskaders, die door de Marokkanen als een
bewijs van medewerking zouden kunnen wor
den uitgelegd.
Van Raisuli en zijne aanhangers getuigde
lbo El'bil ad, dat zij er meer aam denken de
genade van dien sultan te verkrijgen of in
het geberge te vluchten, dan een aanval
op Gebbas te doen. Inderdaad zal de een
voudige en snelle wijze waarop zij zullen ver
dwijnen, bet bewijs leveren in welke mate
do macht en de invloed van Raisuli door de
Europeesehe pers overdreven zijn. Hetzelfde
geldt van den vermaarden heiligen oorlog,
dien de stammen van het Tafilelt heetten
voor te bereiden, en welker beteekenis de
Fransche regeering ,ten slotte zelve genood
zaakt is geweest tot een eenvoudig grens-in-
cident terug te brengen. De waarheid is. dat,
indien er een Marokkaansch gevaar voor
Europa bestaat, men dit niet moet zoeken in
Marokko, maar in de door dienstvaardige
bladen bediende financdeele kringen, die
aanhoudend misverstand tusschen de Marok
kanen en 'het buitenland trachten te verwek
ken, in plaats van een stelsel van wederkee-
rig vertrouweu en van gemeenschap van be
langen te helpen oprichten."
De loop der gebeurtenissen heeft Ibn
Elbilad gelijk gegeven in het oordeel, dat.
hij uitsprak over Raisuli en zijn aanhang.
Dit is eene aanleiding om aandacht te schen
ken aan de waarschuwing, die in zijne slot
opmerking is vervat.
De Haagsohe conferentie.
Rome, 10 Jan. Ten aanzien van de ge
ruchten eener eventueel© bemoeiing van den
Heiligen Stoel met de Haagse he conferentie,
zegt de Tribuna te kunnen verklaren, dat
door de Itailiaansche regeering volstrekt geen
mededeeling van andere staten die daarop
betrekking heeft, is ontvangen.
Madrid10 Jan. De Koning heeft het be
sluit geteekend tot benoeming van vier ge
delegeerden voor de oonferentio te 's Gra
ven hage.
De vertegenwoordigers van Spanje op deze
conferentie zullen zijn de heeren Moret,
Dato, Maria de Labra en Rafaela de Urenas.
Duits chland.
Koningin Marie van Hannover is eergis
teren namiddag te Gmunden gestorven. Zij
was de gemalin van Koning George V van
Hannover, die tengevolge van de gebeurte
nissen van het jaar 1866 zijn troon verloor.
Zij volgde toen haren gemaal naar Oosten
rijk, waar deze in 1878 stierf. Zij was den
24en April ISIS geboren. Haar zoon is de
in 1845 geboren hertog van Cumberland.
Do minister van financiën van het konink
rijk Saksen heeft in de Saksische schippers
vereniging verklaard, dat Saksen in den
bondsraad tegen de wederinvoering van
scheepsvaarttollen op de rivieren zal stem
men. Waarschijnlijk zal Pruisen echter de
zaak niet bij den bondsraad aanhangig ma
ken, maar trachten haar door afzonderlijke
overeenkomsten met de betrokken staten te
regelen.
Naar aanleiding van het ;n verschillende
districten genomen besluit om directeur
Dernburg candidaat to stellen voor den
rijksdag, verklaart de Nordd. Allg. Zeitung.
dat dit noc'i mot medeweten, noch met den
wil van den heer Dernburg is geschied.
Frankrijk.
1'ar ijs, 10 Jan. De heer Brisson is her
kozen als voorzitter van de Kamer. Tot on
dervoorzitters werden benoemd de heeren
Etienne, Berteaux, Rabier en Cruppi.
De Senaat heeft de vier aftredende onder
voorzitters herkozen.
Het Journal officiel bevat een besluit van
den mmiste- van financiën, waarbij het
randschrift op de Fransche goud- en zilver
stukken ..Dieu protege la France!" alvast,
voor zoover de 20-frs.-stukken betreft, door
de leuze: ,,Libcrté, égalité, fraternité" ver
vangen wordt. Dit geschiedt op aandrang van
de Kamer.
De Parijsche kamer van advokaten heeft
dt disciplinaire maatregelen, die zij acht
jaar geleden tegen mr. Leblois, een ver
trouwd vriend van minister Picquart, we
gens zijn aandeel in de Dreyfus-zaak had ge
nomen, ingetrokken. Leblois komt uit
Straatsburg, waar zijn vader dominee is ge
weest en hoog aanzien heeft genoten.
Oostenrijk-Hongarije.
Weencn10 Jan. De Kamer heeft het wets
ontwerp aargenomen betreffende de invoe-
x-ing van den ..numerus clausus" voor het
Hoerenhuis. De minister-president verklaar
de, dat deze wet de sluitsteen i» van de
kivsrechthervorming. De Kamer nam daarop
het wetsontwerp betreffende de vrijheid der
verkiezingen in behandeling.
De Neder-Oostenrijkscbe Landdag heeft
een voorstel aangenomen om de regeering
te verzoeken onverwijld een wetsontwerp
uit te werken betreffende de invoering van
een algemeene volksverzekering.
De voorbereidende besprekingen over eene
herziening van het compromis van 1867, dat
de verhouding tusschen Oostenrijk en Hon
garije regelt, zijin nu in zóó verre afgeloo-
pen, dat de beide commissdën van deskun
digen uit de Oostenrijlksche en Hongaarsöhe
regeeringsdopartementen de eerste lezing
hebben voltooid van de memorie, die be
stemd is tot grondslag te dienen voor de
eigenlijke onderhandelingen. Do beide com
missie zullen nu verslag uitbrengen aan
ihunne regeeringen. De voortzetting van de
onderhandelingen is nu voorloopig de zaak
van de beide regeeringen, die nadere instruc-
tiën zullen hebben op te stellen aan de com
mission. Er is nog geen sprake van 't be
reiken van overeenstemming.
Rusland.
Generaal Dratschewski, militair gouver
neur te Taganrog en vroeger inspecteur-
generaal van de Fiusche spoorwegen, is als
opvolger van vom der Launitz tot militair
gouverneur van Petersburg benoemd.
Generaal-majoor Pawlowj de eerste mili
taire procureur, die eergisteren te Peters
burg is doodgesdhoten door een terrorist,
was de hoogste reohterlijke ambtenaar van
het Russische leger. Hij was sedert lang een
der meest gehate mannen in alle revolutio
naire kringen. Een hartstochtelijk tooneel
werd in de vergadering van de rijksdoema
van 2 Juli door zijn verschijnen veroor
zaakt De minister van justitie had toen,
in antwoord op de voorstellen uit den boe
zem der vergadering tot afschaffing van de
doodstraf verklaard, dat daarvan geen spra
ke kon zijn zoolang er oproerigen waren.
Daarna trachtte de procureur van de mari
ne Matwejew vruchteloos aan het woord te
komen, maar het rumoer bereikte zijn top
punt, toen Pawlow op de tribune versoheen
om eene verklaring af te leggen. Er werd
verlangd, dat hij de zaal zou verlaten, het
geen hij ten slotte ook onder de kreten
„Weg met den moordenaar- Beuldeed. Se
dert is de haat er niet op verminderd; als
eerste militaire procureur werd hiji verant
woordelijk gesteld voer de talrijke doodvon
nissen, die de veldkrijgsraden steeds voort
gaan te vellen.
De instelling van de veldkrijgsraden en de
maatregelen van onderdrukking der regee
ring tegenover de verkiezingsagitatie heb
ben de terroristen bewogen tot het besluit
hunne sluipmoord-taktiek tegen de hooge
dignitarissen van het rijk weder op te vat
ten. Graaf Ignatiew, de prefect van Peters
burg von der Launitz en nu generaal Paw
low zijn de eerste slachtoffers, die door dit
besluit vallen.
Lodz, 9 Jan. In de Andrejewstraat is de
chef van de gendarmerie, kolonel Patks,
doodgeschoten. Eene afdeeling soldaten loste
daarop een salvo, waardoor eenige lieden ge
wond werden. De hoofdst raat, de Piotrowska,
is voor het verkeer gesloten.
Marokko.
De Fransche regeering heeft' 7 kapiteins
en 5 luitenants uitgekozen, voor het mee-
rendeel staande bij de troepen in Algerië eu
Tunis, die belast zullen worden mot. de op
leiding van het kader voor de Marokkaan
sche politie. Binnenkort zullen ook onderof
ficieren benoemd worden.
Zoodra de inrichting van de politie vol
doende gevorderd is, zullen de Spaansche
en Fransche eskaders, volgens de Petit Pa-
risien, van Tanger teruggeroepen worden.
Uit Tanger wordt aan de Temps bericht,
dat eene colonne van 400 man met een kanon
naar Arzila op weg gegaan is. De lieden van
Raisuli, die de stad bezet' hielden, zijn over
haast vertrokken op het bericht van de uit
zending dezer troepen.
Gebbas ontvangt- tegenstrijdige berichten
over de plaats, waarheen Raisuh zou zijn
gevlucht. Men verzekert, dat hij onverwijld
oen gedeelte van den stam Wasan zal aan
vallen, die zich niet onderworpen heeft en
die verdacht wordt de vlucht van Raisuli
te hebben begunstigd.
Het bericht, dat de sultan van Marokko
de Duitsche regeering had verzocht om uit
zending van een officier van het Duitscho
leger als instructeur voor zijne cavallerie,
wordt, tegengesproken. Wel vertrekt de le
luitenant Wolf, van de Wurtembergsche dra
gonders, naar Marokko, maar niet als caval
ier ie-instructeur, doch als adjudant van ma
joor von Tschudi, den hoofdingenieur van
den sultan Hij treedt als zoodanig in des
sultans persoonlijken dienst en zal in diens
omgeving vertoeven.
Zuidwest-Arlka.
Het door kolonel von Deiuiling den 24on
December 1906 berichte onderwerpingsver-
drag van luitenant-kolonel von Estorff met
Johannes Christiaan, den kapitein van de
Bondelzwarts, is den 23en December te Uka-
mas gesloten. De Nordd. Allg. Ztg. ver
meldt dit om daarmee te constateeren, dat
het bericht van de Vorwarts, dat de onder
werping van de Hottentotten roods den 2en
December in Windhoek bekend geweest is,
geheel onwaar is.
Het koloniale bestuur heeft bepaald, dat
1 et- gedeelte van Duitsch Zuidwest-Afrika ten
oosten van de» 21en lengtegraad (de zooge
naamde Caprivi-punt) tot nader order wordt
gereserveerd voor het' landsbestuur om er
met uitsluiting van anderen edelgesteenten
te zoeken of te halen, voor zoover niet ver
kregen rechten van derden daaraan in den
weg staan
Allerlei.
vOnder de inkomsten van de Milanee-
sche wereldtentoonstelling van het vorige
jaar wordt ook de opbrengst van een loterij
gerekend, waarvan de trekking op 24 Jan.
is vastgesteld. Elk lot kost twee lire. Er zijn
2,000.000 loten uitgegeven. De hoofdprijs is
1,000,000, en het comité rekent op een zui
vere winst van ongeveer 2,000,000 lire.
Onlangs is men nu eeu bende vervalschers
van deze loten op het spoor gekomen, en
daar ook dikwijls billotten aan vreemden
worden verkocht, zouden nadere mededeelin-
Een verhaal van de Osterlide Pastorie
13 Uit het Deensch
door
BETSY BkKKER—NORT.
Tante Thc-a komt altijd met. een sprookje
voor het .avondgebed, als V-onne op Linyg-
liolt overnacht. De oude "tante Thea-'s ge
heugen is niet goed meer, want midden in
Duimelicsje komt do kleine zeemeermin op
de proppen, met de kreeftscliaren in haar
staart en de waterleliën in haar zwart liaar
en plotseling zijn zo soms in de kamer van
den ouden dichter, waar de warme wijn zoo
heerlijk geurt en appels op de kachel brar
den. Maar midden in de kamer staat de on
deugend© jongen, die zij® lboog spant en
mikt op het hart- van den oudten dichter.
Later komt het avondgebed', dat ze altijd
samen bidden, tante Thea met. haar oude,
rimpelige hand in die van het- kind en
altijd eindigen ze met hetzelfde refrein
„Onze lieve Heer helpo al degenen die
bang zijn.
Maar de smart drukt zoo menigeen."
En altijd' slaapt Vonne met. tranen in de
oogen in, als ze tante Thea's gebogen rug
door do deur ziet verdwijnen, en hoort ze
haar zachte, bevende stem, terwijl zo weg
sluipt:
„Onze -lieve Heer helpe al degenen die
bang zijn."
Vonne vindt-, daft- het is of deze regel op
het gezicht, van oude tante Thea geschreven
staat, op haar trillenden mond en in haar
schuwe, verschrikte oogen.
En eiken keer als Yonne thuis in die pa
storie hiaar -avondgtebedije opzegt, voegt zij
daaraan met- zachte stem toe
„Onze lieve Heer helpe al degenen, die
bang zijn.'
En ze denkt aan tante Thea, terwijl ze
bidt.
V.
„Es war ei® junger Page.''
„Zang is zoo wonderlijk, Gulla!" zei
Vonne op een morgen, toen ze alleen bij
haar vriendin zat- „hoe meer mama
zingt, hoe zwakker haar stem wordt, en
gisteren heeft ze aan vader geschreven, dat
wanneer zo nu weer thuis komt, ze heele-
maal niet- teruggaan, wil om te zingen. Zo
is erg heesch, heeft ze geschreven. Dus
-heeft mama haar heeks stem weggegeven, al
leen voor die paar liedjes, die ze thuis in
het begin goed kon zingen.
Stel je voor, Gulla, zich maandien lang te
oefenen en dan je keelc stem te verliezen
voor zoo veel liedjes als ik op mijn vingers
kan tellen om dan de heele rest van je
leven heesch -te zijn, begrijp jij dat, Gulla?"
En Gulla stampt met. haa-r rechter voor
poot. en schudt haar kop heen en, weer tus
schen het st-roo van do kribbe, en dan weet
Vonne, dat Gulla het ook niet begrijpt.
„Want weet je, Gulla als mama nu
maar iets meer had teruggekregen voor wat
zij gegeven heeft-, dan was het goed vond
ik. Evenals de kleine zeemeermin, die haar
mooie stem aan de heks gaf, om op de
aarde te komen on een mensch te worden en
esn onsterfelijke ziel te krijgen. Zij ruilde
die voor de eeuwigheid mama haar stem
alleen voor een paar Fransche l'edjes. Dat
is een verschil, Gulliaeen groot, groot
verschil
Eln Gulla snuffelt in de haver, om de "kor
rels uit het kaf te zoeken, en. zij voelt
eveneens, dat er verschil bestaat in de din
gen van het leven, groot verschil.
De laatste maal, toen mevrouw Margretè
thuis was, had ze tien predikant gevraagd, of
ze mee mocht helpe® bij Vonne's onderwijs,
©n met vreugde had hij zijn uren met haar
geideeld.
Vonne 'had het prettiger gevonden wan
neer alles in vader's hand was gebleven,
maar ze had niets gezegd, ze had zoo haar
vermoedens, die haar schenen te troosten.
En dat, niettegenstaande mevrouw Mar-
grete's ijlver bij het- onderwijs wat hinderlijk
scheen te rijn
Nauwelijks waa het kind 's morgens in» de
kleercn. of moeder riep haar a-l het
werd middag, het eten werd koud op tafel,
mevrouw Margrete vergat alles, behailve de
geestelijke eiscnen van net kind.
Zoo ging hei de eerste veertien dagen
toen leverde ze Vonne weer over aan den
predikant-.
„Ze vraagt altijd zoo wonderlijk," veront
schuldigde zij zich, „en- ik kan» hot ook niet.
uithouden zoo lang achter elkaar te zitten."
En weer moest de predikant alleen voor
zijn leerting zorgen, en met zichtbare vreug
de was het kind in vader's studeerkamer
terug gekomeu.
„Je vondt het toch zeker niet vervelend,
van mama les te krijgen?" had hij op ern>-
stigen toon gevraagd, toen zij dien eersten
morgen jubelend met haar "boeken in zijn
lca-mer kwam.
„Nee," had. ze even ernstig geantwoord.
„Want ik wist. immers dat het niet. lang
zou duren. Maar rnaJnia heeft mij verrast.
Ik had .gedacht, dat het maar aobt dagen'
zou duren, maar. anama. heeft het veertien
dagen lang volgehouden.
De predikant, had zich afgewend om een
zwakken glimlach te verbergen.
Toen Vonne een uur later, nadat ze Gul
la in den stal alleen had gelaten, op de deur
van haar viader's kamer klopte, met liaar
boeken onder den arm, klonk niet het ge
wone Kom binnen.
Ze deed do deur op ©e® kiert-je openDlaar
zat- de predikant bij het kleine schrijfbureau
van zij® vrouw, in den iioek.
Hij zat met een brief open vóór zich
maar zijn oogen zagen er uit of zijn gedach
ten heel' ver waren van het papder, dat hij
in do haindi biold.
Vonne sloot voorzichtig do deur en sloop
weg.
Zij had haar valder n-og nooit bij mama's
schrijftafel 'gezien -o, nu wist ze het
er was immers vanmorgen een brief
kaart vam mama gekomen, waarin ze om
haar da'/book verzocht. ,,Hct ligt- in de rech-
terla va»®, mij» schrijftafel, d'e sleutel ligt in
de linkerla, die open staat."
Dte predikant wendde zich om. 't Was hem
of hij, half in den» droom, een deur had' lioo-
ron openen, en sluiten maar er was
niemand.
En weer Staarde 'hij in den brief vóór hem.
Ini dezen brief lag haai- hart voor hem open.
Voor de eerste en de laatste maal.
Had hij recht dezen brief te lezen? Hij
wist het nietmaar ziju naam stond er
immers boven
„Lieve AxelLieve, lieve Axel!"
Het was gedateerd'Februari, Davos. Dus
het jaar, nadat ze getrouwd ware®, toen hij
haar daarheen had gebracht om haar ge
zondheid terug te winnen. Daa-r was dus
de groote, smartvolle liefdie tot liaar geko
men, ongenood, onverwachts, als de bloem,
die zich zelf zaait-, en al het leven om zich
doodt, opdat zij alleen kan bloeien.
Waarom zou die brief uoodt afgezonden
zij®? W-aarschij®lijk om hem ndet- te bodroe
ven ze had geen moed) gehad met hem te
breken, ze had het niet over 'thart- kunnen
verkrijgen liem die smart- te veroorzaken.
En al die brieven, die uu en dan daar van
daan kwamen, van vrienden, zooals hij
meende, die zij gedurende haar verblijf daar
gewonnen had, hij had! er nooit naar ge
vraagd waren d'us alle van hem geweest-,
aillt 1"
Wordt vervolgd.
