I*. 800. Maandag 21 Januari 1907. BUITENLAND. FEUILLETON. De Gezegende dag. 5"* «Inuricuiig. AMERSFOORTSCH DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf 1.25. Jdem franco per post1.75. Afzonderlijke nummers0.05. Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van Zon- en Feestdagen. Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C». Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIES: f 0.73. 0.13. Van 1—5 regels Elke regel meer Qrooto letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf beBtaan voordeelige bepalingen tot bet herhaald adverteeren in dit Blad bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht. Da Brunswijksohe quaestie. De Brunswijksclie kwestie neemt gaande weg eene onaangename wending. Het laatste stuk, dat van den regentschapsraad van het hertogdom is uitgegaan, is een verzoek aan den bondsraad, waarin met ronde woorden wordt gezegd, dat, als het hertogdom 't alleen te zeggen had, er nieits 111 den weg zou staan, aan de aanvaarding der regecriug door prins Ernst: August nu de hertog van Cumberland en zijn oudste zoon bereid zijn van hunne rechten op de troonsopvolging afstand te doen. En nu heeft de landdag zich uitdruk- kelijkij daarbij aangesloten. Na den dood van den regent prins Al- brecht had de landdag den wensch uitge drukt, dat niet terstond tot de verkiezing van een nieuwen regent zou worden overge gaan, maar vooraf zou orden beproefd den strijd tusschen de Ti v'ren Hchenzollern en Cumberland uit den weg te ruimen. De ver trouwelijke stappen, die de regentschapsraad daarop deed, hadden tot resultaat, dat vorst Biilow als rijkskanselier en minister-presi dent weigerde mede te werken tot eene wij- ziging van het tegen den hertog van Cum berland gerichte besluit vsn den bondsraad van 1885, terwijl tegelijk de Keizer den brief van den hertog, waari.i deze aanbood- zijne rechten op Rrunswijk en die van zijn oudsten zoon cp den tweedon zoon, prins Erst August, over te dragen c 1 aan de oude re lijn de opvolging slechts vcor te behou den voor het geval van uitsterving der jon gere lijn, bijna per k~erende post weigerend beantwoordde. De regentschapsraad stelde daarna voor, tot de verkiezing van een nieu wen regent de noodige stappen te doenMaar de landdag ging daarop in, doch besloot den 23en October v. het vorige jaar de regentenkeuze drie maanden te verdagen en inmiddels den hertog van Cumberland gele genheid te geven, in h„ belang van Bruns- wijk voor goed en zonder voorbehoud voor alle agnaten van zijin huis de aanspraken op Hannover prijs te geven. Het antwoord van den hertog kwain derf 15en December. Het bevatte eeu weigerend bescheid op liet verzoek, dat hij persoonlijk afstand zou doen van Hannover en herhaalde overigens het aan den Keizer gedane voor stel met deze uitbreiding, dat prins Ernst August zoo noodig bereid zou zijn, vpor zich en zijne nakomelingen van Hannover afstand te doen. Do regentschapsraad wilde nu doen wat hij reeds in October had willen doen on wat toen cok in de bedoe ling scheen te liggen van den land dag hij wilde de keuze van een regent voor bereiden. Maar de regentschapsraad was er op bedacht om met den landdag voeling te houden hij trad in overleg met de staats rechtelijke commissie van vergadering. Toen daarbij bleek, dat de afgevaardigden gestemd waren voor verdere pogingen tot on dier handelen en tegen de verkiezing van een regent, deed1 de regentschapsraad bij schrij ven van 10 Januari een beroep1 op den bonds raad, om van dezen eene verklaring te verzoe ken of na de laatste voorstellen van den her tog van Cumberland de aanvaarding van de legeering door prins Ernst August vereenig- baar zou zijn met de beginselen van de bonds- verdragen en van de rijksgrondwet. Nu heeft ook de landdag zijnerzijds de puntjes opi de i's gezet, in zijn verleden Vrij dag genomen besluit wordt uitdrukkelijk verklaard, dat de landdag instemt met het op den bondsraad gedane beroepi in de hoop, dat- dit tot. een vergelijk zal leiden. Volgens het voorstel van de commissie zou daaraan nog worden toegevoegd eene zinsnede, waar in do verwachting werd uitgedrukt, dat de uitspraak van den bondsraad althans duide- ijik zou aangeven onder welke voorwaarden de aanvaarding van de regeering door een lid van het huis Cumberland als toelaatbaar werd beschouwd. Dieze laatste zinsnede werd echter, nadat Donderdagavond eene vertrou welijke bespreking tusschen de afgevaardig den had plaats gehad, geschrapt, en in plaats daarvan werd eene geheel andere formule aangenomen, waarin de landsvergadering hare overtuiging uitdrukt, dat de aanvaar ding der regeering door prins Ernst August aan de bondsvriendschappelijke betrekkin gen tusschen het hertogdom, dat trouw is aan het rijk, en den naburigen staat Pruisen geen afbreuk zal doen. Dait is eene veelbeteekende verandering, die door den landdag in zijn besluit is ge bracht, Daarin komt duidelijk uit, dat ia Brunswijk eeno diepgaande ontevreden neid heerscht over den bestaanden toestand. De Brunswijkera zijin den voorloopigen toestand, die nu reeds meer dan twintig jaren duurt, van harte moede. De rapporteur der com missie, de afgevaardigde Retemeyer, eerste burgemeester van de stad Brunswijk, ver klaarde in de discussie van verleden Vrijdag, dat de geheele landdag staat op het stand punt, dat het land enkel uit zijn onaange- namen toestand kan worden verlost, wan neer prins Ernst August c'1 troon beklimt; een vergelijk moet du a gevo- '...1 worden, on verschillig of dit door Prul .1 of door den bondsraad verkregen wordt. Maar zal Pruisen daartoe te vinden zijn? Bat is nioeielijk 'te verwachten na de ver klaring, die door vorst Biilow in zijn brief van 3 October 1906 is afgelegd, dat „van Pruisen niet kan worden gevergd in den na burigen 'bondsstaat eene Welfische regeering te dulden, waardoor het Pruisische, onder de bescherming van de rijksgrondwet staande 'bezit in gevaar gebracht zou kunnen worden". Oorspronkelijk stoind ook de commissie van den Brunswijkschen 1. oddag op dat stand punt; in éen rapport van 20 October 1906 heeft zij verklaart, dat zij 't als uitgesloten beschouwde, dat eet. lid var. het hertogelijke huis den Brunswijkschen troon zou bestijgen, zoolang niet de afstand van de aanspraken op Hannover door alle agnaten ondubbelzin nig en zonder eenig voorbehoud is geschied. Nu is de commissie, en de geheele landdag met haar, blijkens het besluit van verleden Vrijdag, van standpunt veranderd. Maar het zal zeker wel eene illusie zijn, als men mocht verwachten, dat Pruisen dat voorbeeld zal volgen en zijn verzet tegen het huis Cumber land zal prijs geven. De Köln. Ztg. geeft de meening weer, die in de Pruisische regeerimgs- kringen heerscht, wanneer zij zegt, dat de bondsraad nu minder dan ooit op de Welfi sche aanspraken kan ingaan en dat heb op dien bondsraad gedane beroep niets anders is dan eene ergerlijke tijdverspilling. Als echter de Rrunswijkers tot het besef daaivan ko men. dan zal de onder hen keerschende ont stemming er zeker niet 00 verminderen. Duitschland. Dc Reichsanzeiger berichtIn de den 17en Januari gehouden vergadering van den bondsraad werd de voordracht over liet voor stel van Brunswijk wegens de regeling van de regeeringstoestanden in het hertogdom Brunswijk naar de bevoegd© commissie ver wezen. De regeering van het hertogdom zal het besluit van den landdag van 18 Januari aan die commissie zenden. Berlijn, 10 Jan. Aau het diner van het koloniale comité zeide vorst Bülow,,Het verheugt mij, dat aan het hoofd der koloniale afdeel ing thans een buitengewoon degelijke en omzichtig© kracht werkzaam is. De heer Dernburg is in korten tijd er in geslaagd het geschokte vertrouwen in de waarde en in het bestuur van onze koloniën weder te bevestigen. Om de koloniën tot ontwikkeling te brengen moeten de conser vatieve on do liberale geest in elkaar op gaan. Ik beschouw het als een keerpunt in ons partij leven, dat den 13en December in den Rijiksdag de conservatieve en de liberale partijen samengingen." De rijkskanselier weerlegt de bewering van het centrum, dat hij naar een voorwend sel voor de ontbinding van den Rijksdag had gezocht. ,,In het verlangen van de cen trumpartij om aan de verbonden regeerin gen en aan het legerbestuur een deel van de verantwoordelijkheid te ontnemen, zie ik eene overspanning van het machtsgevoel van écne fractie. ,.De bewering, dat het budgetrecht, van den Rijksdag is geschonden en de volksrechten in gevaar zijn gebracht, kan ik slechts be schouwen als een ijdele uitvlucht voor het besluit der meerderheid van 13 December en eene misleiding van de kiezers omtrent de redenen voor de ontbinding van den Rijks dag. Wat de bewering betreft, dat het er om gaat het gevaar van het absolutisme tegen te gaan., verklaar ik, dat een dergelijk gevaar r.iet bestaat en op grond der con stitutie van het uit bondsstaten gevormde rijk niet kan bestaan." Bij de ontbinding van den Rijksdag gold het een strijd tegen den noodlottigen fractie- en partijgeest. Binnenlandsche politiek en koloniale politiek zijn geen tegenstellingen. Men heeft- een politiek program van mij verlangd'. Programma's zijn toekomstmu ziek het voor de hand liggende doel is eene meerderheid van conservatieven en liberalen te verkrijgen en aan het centrum de moge lijkheid te ontnemen om aan de zijde van de sociaal-democratie tot- schade van het vader land eene machtspolitiek te voeren tegen de verbondon regeeringen en alle andore par tijen. Een Rijiksdag, welks meerderheid in nationale vragen betrouwbaar is, dat i*s de eascli van den dag. De &oci aal -dom oera'tische partij heeft niet® positiefs tot stand gebracht. Het despotisme, de revolutionaire overmoed der leiders, tracht iedere neiging tot medewerking aam posi tieve hervormingen te verstikken. Te streven naar bevordering van de volkswelvaart acht- ik den plicht van den staat. De sociale her vormingen zullen, naar ik hoop, ondanks de de tegenwerking der sociaal-democratische partij, niet blijven rusten. De in het buiten land gretig gewenschte beslissing van de Duitsche kiezers ten gunste van de interna tionale sociaal-democratie en het partij- egoisme van het centrum zou eene benadee ling van het aanzien en een gevaar voor den vrede van het. Duitsche volk beteeke- nen. De rijkskanselier eind gde met den dat alle nationale elementen, van do conser vatieve rechterzijde tot aa.11 do vrijzinnige linkerzijde, zonder onderscheid van geloof bij de verkiezingen bijzondere belangen achter zouden stellen bij hetgeen de na tionale plicht hun oplegt. Frankrijk. De regeering heeft hare houding bepaald ter zake van het thans bij de Kamer aan hangige voorstel tot afschaffing van de ver plichting tot voorafgaande kennisgeving bij openbare vergaderingen. Het stelsel, dat de regeering zal aanbevelen, bestaat hierin, dat voor niet-godsdienstige openbare vergaderin gen de verpl'chte kennisgeving wordt afge schaft. Voor godsdienstige samenkomsten kan de kennisgeving worden gedaan, maar de verplichting daartoe bestaat niet. De geestelijken zuilen dus ook zander kennisge ving de openbare godsdienstoefening in de kerken kunnen houden, zonder do wet te overtreden. Zij echter, die de kennisgeving aan do overheid doen, zullen de voordeelen genieten, die de wet van'2 Januari 1907 hun toekent. De tekst van het wetsontwerp tot afschaf fing van de krijgsraden i& definitief vastge steld. Het bevat, twee maatregelen: 1. af schaffing van de permanente krijgsraden in vredestijd en opdracht aan de gewone recht banken van de berechting der vergrijpen tegen het gemeen© recht, door militairen be dreven, terwijl de militaire vergrijpen even eens door die colleges zullen worden berecht met wijziging van hunne samenstelling door toevoeging van militairen; 2. afschaffing van het militaire wetboek van strafrecht door opneming van bepalingen over militaire misdrijven en overtredingen in het tegen woordige strafwetboek. Wanneer de rechtbanken hebben te oor- deelen ove' een der volgende feitenver laten van den po®t, overtreding van een be vel, insubordinatie, oproer, desertie, geweld pleging tegen een meerdere of een mindere, boleediging van een meerdere, bestaat de rechtbank uit een burgerlijken rechter als president en twee militaire bijzitters Om over dezelfde feiten in hooger beroep te be slissen, bestaat het hof uit een raadsheer- president, bijgestaan door militaire asses soren. Voor alle óverige feiten, door mili tairen bedreven, behouden de rechtscollege® hunne tegenwoordige samenstelling. Wanneer hè» hof van assises recht moet doen in ge vallen van geweldpleging tegen een meer dere of mindere, waartegen crimineele straf fen zijn bedreigd, of van oproer in vereeni- ging tegen de gewapende macht, wordt de gewone jury vervangen door eene militaire jury, die uitspraak doet over de feiten. Het opleggen van de straf geschiedt door het" hof. Parijs, 19 Jan. De vergadering der ""Va.*! sche bisschoppen heeft, alvorens uiteen te gaan, een adres vastgesteld aan do vreemde bisschoppen, die hen hebben geluk gewensefct met hunne houd mg. Het adres brengt dank aan deze bisscihoppon omdat zij met hen onreohtvaardige wetten hebben veroordeeld, voer de onvervreemdbare rechten van Je Kerk zijn opgekomen en de aanslagen op de gerechtigheid en de vrijheid hebben afge keurd. Deose betuigingen zijn do onverge lijkelijke bewijzen van de eenheid der katho lieken. Zijt bedankt en gezegend! Angers, 19 Jan. De gewapende macht heeft zich meester gemaakt van liet kleine seminarie van Beaupré onder bet storm bla zen van trampetters en tamboers. Een re gen van projectielen kwam uit de ramen neer op de aanvallers. Een vijftiental offi cieren en soldaten werden gewond. Binnen eenige dagen zal een gedenktee- ken worden opgericht voor Scheurer-Kest- ner, do voorstander der revisie van het tegen Dreyfus gevoerde proces, die in het. laatst van zijn leven daarover vele onaangenaam heden heeft moeten verduren en het ambt van ondervoorzitter van den Senaat daar door heeft verloren. Het gedenkteeken zal worden geplaatst in den tuin van het Luxem bourg, het paleis van den Senaat, met toe stemming van den voorzitter dier vergade ring. Parijs, 20 Jan. Er zijn uitgebreide maat regelen van orde genomen mei liet oog op de betooging ten gunste van den wekelij-k- schen rustdag, die heden gehouden wordt. De garde républicaine en afdeelingen infan terie zijin opgesteld in de kazerne Chateau d'eau. De meeste winkels in den ©nutrek v.m de Place de la république zijn gesloten Om 2.50 's namiddags werden door betoo- gers, die aanwezig waren in een café bij de arbeidsbeurs, oproerige kreten geslaakt. De politie drong naar 'binnen. Daarbij ontstond een gevecht, waarbij met stoelen, glazen en andere voorwerpen naar de agenten gegooid werd. Verscheidene agenten werden gewond. Nog eenige andere vechtpartijen hadden plaats in den omtrek van de Place de la répu blique. Velen werden in hechtenis genomen. 4 uur Een troep van 300 betoogors komt uit de Rue de Bo-ndy. Een gedeelte van dezen troep wordt teruggedrongen in de Rue de la Douane, een ander deel wordt door de garde républicaine vervolgd in de Rue Beauivpaire. Er ontstaat eene vecht partij; do prefect van politie Lépine laat de betoogers uiteendrijven door een peloton di agonders. Ook op de Quai Volny komt eene vechtpartij voor daar werden 1500 win kelbedienden uiteengejaagd door dc dragon ders. Bij deze vechtpartijen worden velen gevangen genomen. Een troep, van 200 betoo gers drong den grooten baizar op het Chateau d'Eau binnen de betoogers sloegen alles kort en klein. Drie agenten werden daarbij ge wond. Toen de politie kwam, verdwenen °do betoogers. Behalve op de Place ce la République en in den omtrek, is Parijs matig. 5 u u r. De profeet van politie heeft bevel gegeven de troepen geleidelijk te laten in rukken. Spanje. Barcelona20 Jan. Bij het uitgaan van eene katholieke vergadering tegen het wets ontwerp op de godsdienstige vereen igingen kwamen vechtpartijen voor, waarbij schoten vielen. Tien personen zijn gewond, waaron der een i gen zwaar. De gendarmerie voerde een charge uit tegen de betoogers. Marokko. Parijs19 Jan. In n ministerraad deelde de heer Piclion mede, dat hij geheel en al tot overeenstemming 13 gekomen met de Spaansche regeering over de bepalingen die in de overeengekomen nota. zijn vervat en waarin gezegd wordt dat de tegenwoordige Een verhaal van de Oalerlide Pastorie 18 Uit het Deensch door BETST BAKKER—NORT. Vorm© stond met een acasiatak in de hand, dien ze heen en weer over dè beek be woog. Zoo was dus het. uiterlijk, wanneer men er verrukkelijk lief uitzag. Achttien jaar. een lichte mousselinen japon aan met bloeiondle seringen, en groot©wijde mou wen in veel diepe plooien, primula-gel© vlechten om, het hoofd gewonden met een: licht lila strik, verlakte schoentjes met ge kruist© .linten over de witte kousen, zooals mama ook altijd droeg. Vonne© gezicht 'betrok plotseling ze droeg immers mama's kousen. arme mama zij was ook verrukkelijk lief ge weest. Dat zou die mam niet die vreemde blanke oogen ook wel gevonden hebben, hij. die haar met zijin strolondcn glimlach tot zich trok Ze had hem ook nog iets tegen diern hout vester hooren zeggenmaar toen had ze gemeend!, dat het. haar niet gold', want hij bad naar den tuin gekeken, terwijl liij. sprak. ,,Zum essen ganz zrum essen, had hij gefluisterd. Zo begreep nu plotselóing, dat hij haar be doeld had. Zo kwamen er aan door het tuinpad ze waren dus dloor ibet hek aan dern Oost kant gekomen. Hoe weinig veranderde tante Thea toch Voime kon geen groot© ver andering bespeuren aan dc tengere gestalte, vanaf den tijd dat ze haar als heel klein kind hai gezien. Alleen de rug is misschien wat. dieper gebogen, en haar gang nog meer zijdolingsch, alsof de verantschulidiging, daJt ze er .nog is 011 voortdluriemd een plaats inneemt, die .mogelijk door een ander be geerd wordt, steedB meer noodig wordlt, nu de jaren verstrijken. Oom Daan ie eigenlijk hoel lief voor haar, zoo zorgvuldig loopt hij altijd met haar arm in den zijne, wanneer hij op Lynghok is vreeselijk aardig, vindt Vontne ja, daar is hij ook, de wonderlijke man, die gisteren die vriendelijke woorden, tegen haar gespro ken heeft De koffie wordt op de 'tafel voor die ronde bank biji d© book geplaatst. Vonne schenkt in en stapelt koekjes en krakelingen op tante Thea s bordje. Ze weet zelf niet, waar om, maar ze heeft altijd zoo'n vaag gevoel, dat, tante Thoa nooit genoeg eet, aan me vrouw Met te'* tafel. Niet omdat ze gelooft, dat liet. eten haar niet, gegund wordt, maar door haar groote verlegenheid, wanneer ze aan, tafel zit, mot voel menschen „En je vader loopt zoo miaar op een Zon dag weg!" zegt de houtvester, „en. laat zijn kudde zonder herder?" ,,'t Is de eerste maai, dat, vader de preek overslaat in 'al dc- jaren, die ik mij Kan her inneren. verdedigt- Vonne hem, „en oom Daan weet wel, dat vader die kleine vacan- tie dringend noodig heeft. Zijn zenuwen zijn zoo geschokt, voegde zij. er zacht aan toe. j „Waarom ,mag ik uw portret nilet schal- deren, juffrouw Vonne?" valt de vreemde I haar onverwacht in de rede „in die lichte japon met seringen en met, d:at lila lint in. I het haar waarom mag ik dait niet „Wie zegt, dat u dat niet moogt?" vraagt- i Vonne verwonderd. „U heeft er immers j heelemaa-1 niet 0111 gevraagd!" „Dank u voor uw toestemming!zegt hij. j kortaf. „I-k mag duts; dan, kom ik morgen om er mee te (beginnen.'" Hijj staart haar aan, alsof hij, in, god,achten haai- omtrekken met- een onzichtbaar pen- seel schetst. ,Zum essen ganz zum essen Die woorden violen haar plotseling te bin- j nen, en opeens maakte zich oen vreemd, I bang gevoel van haar meester cn ze zei op een toon als vroeg ze om hulp1 „Morgen nieto, nee, morgen niet-, u moet wachten, totdat vader terugkomt. nog maar vier dagen, mfeischieni.1 ,,Neei," viel hij haar in de reide, „we wachten niet. Waarom, in Godsnaam, zou- j den wij wachten.? Nu is de lucht hoog en heldor, en het gras vol bloemen. En dan die i bloeiend© sering daarginds, met. die lilh trossen. Die achtergrond kon mij in dien wachttijd' een leolijke poet® spelen. Nee, dank u, ik wil het or niet. op wagen, dat de wind met de bloemen, en uw vader met u wegloopt. Men moet het 'Memen, terwijl men het heeft." Yonne lachte. ,,Zoo had ik bijvoorbeeld in het najaar een slootkant met drie prachtige, roodio hulststruikeiiIk begon op een namiddlag den volgenden morgen vond ik drie naakte bezemstelen, omringd door een troop gul zige lijsters. Mijn' beate motief in één nacht opgegoten. Letterlijk opgegeten." 'Hij: koek haar aan, als kon hiji zijin b'lik niet van haar aftrekkon. ,.Zum essen ganz zum essen klonk hei zacht, in haar. En zonder zich de reden te kunnen ver klaren, merkte ze hoe een warme stroom in haar opsteeg; ze keerde zich om en wilde waar tante Thea giaan maar hij trok haar weer tot zich door zijn .glimlach. „Ja, ja," stemde ze stil toe, „dan be ginnen. we morgen." Tante Thea wilde' naai- het kerkhof. Tante Thoa had daar graven, die ze wilde bezoeken. Graven, zonder 'steenon, zonder namen, slechts met bloemen bedekt. Tante Thea alleen, wist, wie daar begraven lagen. Niemand vroeg haar ernaar lieve hemel, .als dat de arme ziel een genoegjon kon doen ,,'Ga maar vooruit," verzocht Vonne, „ik kom dladólij k. Op het kerkhof logen graven en .heesters in de schitterende zon. de witte, houten krui sen lichtten feestelijk tusschen de blauwe la vendelstruiken. De zon lachte en spiegelde ziclT in het- verguldsel van de psalmboeken in de gevouwen handen van de op haar Zon- dagsoh gokleede vrouiwen/, die lieden zelf een godsdienstoefening op liaar dierbare graven hielden. Hier en daar klonk een gedempt neuriën tusschen de struiken. „De hemel opent zach, de duisternis ver dwijnt." De kinderen droegen kleine, dichte kran- 1 sen van korenbloemen, kroon naast kroon ge- vlochten, vaal ep elkaar, zonder een enkele gapingze hingen die over de houten krui sen-, een tint donkerder dan de lichte zomer hemel Op een 'graf lag een vrouw gebogen over een metalen krans van kleine veigeet-mii- nieljes, en zij streek voorzichtig do stijve, wit zijden linten glad, die wind en nachtdauw in elkaar gerold hadden. Tante Thea liep met een groen gietertje, \an graf tot, graf, en verdeelde liet- water ge lijkelijk tusschen de naanilooze graven, do lichte maandroosjes omringd! door de heggen, en de thym er brötn, die daarbuiten arm en verlaten in het gras stonden, met dezelfde be hoefte aan zon en water, tranen en glim lachen. Be houtvester kwam met don vreemdeling uit de kerk Hij had hem de oude overblijf selen uit den Katholieken tijd laten zien, toen de kerk tot de domkerk van Viborg had behoord, die onder het altaar lagen met het oude zilvci'er. relekwiënkastje. Ze raden uiit de koude schemering van d© kerk in den zonneschijn. Dè houtvester do ceerde nog altijd maar de vreemde staarde verstrooid in het rond daar zat ze, liet kind ir. haar kleedje mot seringen cn de lichte lila strik 111 het haardaar zat ze achter de lavendelheg van haar broertje's graf W rrdt ervulgd

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1907 | | pagina 1