M°. SOS.
iWoensdag 23 Januari 1907.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Gezegende dag.
5*" jHarvuiig.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 3 raaanden voor Amersfoortf 1.25.
Idem franco per poBt1.75.
Afzonderlijke nummerso.OS.
Deze Courant verschijnt Dagelijks, met uitzondering van
Zon- en Feestdagen.
Advertentiën, mededeelingen enz., gelieve men vóór 10 uur
's morgens bij de Uitgevers in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERI'ENTIÉK
Van 1—regelsf 0.73.
Elke regel meer- 0.13.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
bet herhaald advorteeren in dit Blad bij abonnement. Eena
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Kennisgeving.
AANGIFTE VOOR PLAATSING OP
DE KIEZERSLIJST.
Zij, die k-achtens vroeger gedane aangifte op
de kiezerslijst voorkomen, behoeven geen her
nieuwde aangifte te doen, indien de plaatsing op
die lijet berustte op
lo. bewoning van een huis of gedeelte van
een huis or van een vaartuig, mits zjj op 31
Januari als nog hetzelfde huis of een gedeelte
van hetzelfde huis of hetzelfde vaartuig bewo
nen
2o. genot van pensioen of lijfrente
3o. bezit van eene inschrijving in de Groot
boeken der Nationale Schuld of van een inleg
in eene spaarbank
4o. afleggen van een examen.
Daarentegen is hernieuwde aangifte wèl noodig
voor hen, wier plaatsing op de lijst berustte op
lo. bewoning van een. huis of gedeelte van
een huis of van een vaartuig, indien zij niet
meer op 31 Januari hetzelfde huis of een ge
deelte van hetzelfde huis of hetzelfde vaartuig
bewonenof
2o. op genot van inkomen in dienstbetrek
king, of als inwonende zoon, in het bedrijf of
beroep der ouders werkzaam, hetzij met of zon
der genot van pensioen of lijfrente.
Aan hen die verkeeren in het laatste onder
No. 2 vermelde geval, wordt door den Burge
meester een aangifte-biljet ter invulling toege
zonden.
In de tabel, bedoeld in de artikelen 1 en 2 der
Kieswet, is, voor zoover de gemeente Amersfoort
'betreft, het volgende bepaald
Voor Amersfoort (stadsgedeelte) huurprijs
f 1.50 per week, minimum-inkomen f 400, vrije
woning of inwoning f 75, v;;e Kost en inwoning
f 275.
Voor Amersfoort (overige deel) huurprijs f 1
per week, minimum-inkomen f 300, vrije woning
of inwoning f 37.50, vrije kost en inwoning f 200.
De formulieren tot het doen van aangifte zijn
ko6teloo6 verkrijgbaar ter Secretarie der Ge
meente.
De ingevulde formulieren kunnen kosteloos per
post aan den Burgemeester worden toegezonden,
met inachtneming van het volgende voorschrift
dat de omslagen met aangiften en stukken
moeten dragen boven aan de voorzijde het op
schrift ,,Vrij van briefport, ingevolge art. 50
der Kieswet'' en in den linkerbenedenhoek de
vermelding van den naam en de woonplaats van
den afzender, gewaarmerkt door zijne handtee-
kening.
Politiek Overzicht.
D« verkiezing voor dan Duitoohen
rijksdag.
I.
Overmorgen is de dag, waarop de kiesge
rechtigde bevolking van het Duitsche rijk is
opgeroepen tot verkiezing van den nieuwen
rijksdag. Men heeft sedert den 13. December,
toen het besluit tot ontbinding van den vo-
rigen rijksdag eenigszins als een donderslag
uit den helderen hemel kwam vallen, tijd
gehad om te bekomen van den eersten indruk
van verrassing, die door dit besluit was te
weeggebracht. De ontbinding is niemand
kan dat ontkennen onverwachts geko
men. In den voormiddag van den dag, die
deze beslissing bracht, dacht niemand aan
de mogelijkheid er van. En ook nadat het
antbindingsbesluit wias voorgelezen, wreef
men zich de oogen uit. Het was zoo plotse
ling gegaan, dat het moeite kostte om zich
in de werkelijkheid in te denken. Met de
verwerping van het bemiddelingsvoorstel be
treffende de vermindering van de troepen
macht in Duitsoh Z.-W.-Afrika, waarbij de
regceiring zich had neergelegd, had de rijks
dag geen onherroepelijk besluit genomen. Die
[gelegenheid bleef open om, als do regeering
er op stond, aan haar verlangen toe te geven
Wat zat er achter, dat de regeeiring de ge
legenheid afsneed om tusschen haar en het
centrum eene brug te bouwen en wegens
iets wat betrekkelijk eene kleinigheid was
den rijksdag naar huis zond?
Wat er achter zat, is in de weken, die
sedert verloopen zijn, inderdaad duidelijk ge
worden. Vorst Bülow heeft klaren wijn ge
schonken. Wat hij in de vergadering van 13
December slechts met korte woorden aan
duidde in den volzin: ,,De regeering mag
zich niet voor wenschen en belangen van
enkele partijen buigen, wanneer hare hoog
ste taak, de nationale taak, op het spel
staat," vindt men uitvoeriger uitgewerkt in
zijn oudejaarsbrief en vooral in de rede.
die hij verleden Zaterdag gehouden heeft a?r
het politieke gastmaal, dat het koloniaal
politieke comité van actie in het Palast-h 5-
tel te Berlijn had aangericht Daar heef: pij
(gezegd, dat het in den aanstaanden strijd
aan de stembus ..gaat om geen ander volks
recht dan dat om vertegenwoordigd te
zijn door eene meerderheid, die de ver
bonden regeeringen helpt- het aanzien van
Duitschland hoog te houden en dappere
Duitsche soldaten niet voor den vijand in
den steek laat." En als het voor de hand
liggende doel van den strijd wijst hij aan
„eene meerderheid van conservatieven en
liberalen tot stand te brengen en het oen-
trum de mogelijkheid te ontnemen, aan cle
zijde van de principieel op dissonnanton be
daohte sociaal-democratie ten nadeele van
het vaderland machtpolitiek te voeren tegen
de verbonden regeeringen en tegen alle an
dere partijen. Een rijksdag, wiens meerder
heid in nationale vragen met blijft steken,
dat is de edsch van den dag. Wie van deze
overtuiging is, die handele daarnaar en
wachte niet op waardeering en beloften voor
de toekomst-, maar zij mans genoeg zich
zelf te doen gelden."
Daarmee is de vinger gelegd op het car
dinale gebrek, dat den vorigen rijksdag
aankleefde. In zijn oudejaarsbrief heeft de
rijkskanselier dit gebrek in enkele volzin
nen aldus geteekend,,De parlementaire
toestand, dien ik bij de aanvaarding van
mijn ambt vond, verschilde in hoofdzaak
niet van dien in den laatsten rijksdag: de
burgerlijke linkerzijde in drie, vier groe
pen gesplitst; de rechterzijde wel meer eens
gezind, maar in aantal even zwak als de li
beralen te zamenin het midden de sterkste
partij, het centrum, reeds toen nagenoeg in
staat, hetzij verbonden met Polen, Welfen
enz. met de sociaal-democraten, of met de
conservatieven en den rechter vleugel der
liberalen eene meerderheid te vormen. Eene
andere mogelijkheid, dan met het centrum
de zaken af te doen, bestond er niet, vooral
sedert de verkiezingen van 1903. De rijks
kanselier was op de medewerking van deze
partij aangewezen." Vorst Bülow voegde
daaraan toe, dat hij altijd heeft gevoeld,
dat deze toestand van afhankelijkheid der
parlementaire resultaten van don goéden
wil van ééne partij in de bonte reeks van
het Duitsche pairtij gewoel niet rnbedenkelijk
was. Dat is gemakkelijk te verklaren, want
het centrum was niet gewoon zijne onder
steuning om niet te geven. Het aanhoudend
klimmende stemmencijfer der sociaal-demo
craten droeg er toe bij, om de afhankelijk
heid der regeering van het centrum te veir-
grooten. Toen bij de laatste algemeen© ver
kiezingen het aantal 6ociaal-democratische
leden van den rijksdag steeg tot een vijfde
van het geheele a ah talsprak het van zelf,
dat de noodzakelijkheid dringender werd om
steun te zoeken bij het centrum, de eenige
groote partij in den rijksdag, die uit zich
zelf een vierde van de leden sterk was en
met haren aanhang van Polen en Welfen het
tot nagenoeg een derde kon brengen. Maar
het centrum verleende zijn steun niet belan
geloos; 't verlangde daarvoor oontra-presta-
tiën. Het was, in het eerste of in het tweede
gelid, eigenlijk bij alle maatregelen van re-
geeringsbeleid betrokken; het had daarin
de hand openlijk of achter do schermen, en
misschien achter de schermen nog het meest.
Directeur Dernburg heeft in de laatste ko
loniale debatten er een boekje van open ge
daan hoe de afgevaardigden van het cen
trum in het koloniale bestuur hun invloed
trachtten te doen gelden in die mate, dat
zij een soort bijregeering uitoefenden, die
de organen van het staatsgezag dwarsboom
de als zij de zaken niet naar hunnen wil
dreven.
De wensch om daarin verandering te bren
gen, is voor de rijksregeering hot motief
geweest, waarom zij den rijksdag heeft ont
bonden. Zij wil zich bevrijden van den alles
overheerschenden invloed van het centrum,
en om daaraan te ontkomen, doet zij een
beroeip op het volk. En dat maakt het ont-
bindingsbesluit begrijpelijk en bij velen po
pulair. „Er zijn millioenen kiezers," schrijft
de Vossische Ztg., „wien onder alle omstan
digheden de strijd tegen de overmacht van
het centrum welkom is. Alles wat vorst
Bülow over het centrum zegt, zou van pas
geweest zijn ook dan, wanneer hij den 13en
December ter elfder ure het suppletoir© cre-
diet voor de koloniën had doorgezet: zijn
oordeel over de overspanning van het
machtsbesef dezer fractie, over hare onbe
rekenbaarheid, over haar confessioneel
karakter, over haar gekonkel met de sociaal-
democratie. En ook dan zou de behoefte on
afwijsbaar geweest zijn om een einde te
maken aan een parlementairen toestand, die
het centrum in staat stelt overal, waar het
met de sociaal-democratie samen gaat, de
wetgeving met lamheid te slaan. Dat is eene
volkomen voldoende rechtvaardiging van de
ontbindingeene verdere rechtvaardiging is
niet noodig."
Verlos ons van de overmacht van het
centrumDat is eene voor allen verstaan
bare, pakkende leus, die vorst Bülow voor
dezen strijd aan de stembus heeft aange
heven. Maar eene pakkende leus alleen
waarborgt nog niet het suooes in den strijd.
Duitschland.
De directeur van het departement van
koloniën, de heer Dernburg, is ook in
Müncher. opgetreden met eene rede, die
met het doel om gezonde denkbeelden
te verspreiden over de Duitsche koloniën,
verbindt eene propaganda voor het streven
der Duitsche regeering om eene meer
derheid te krijgen, die haar wil steunen in
hare pogingen tot ontwikkeling van de kolo
niale bezittingen.
In Hamburg en in Dresden is tot zijne
vervanging opgetreden de oud-gouverneur
van Duiitsch Zuidwest-Afrika, generaal Yon
Lindequist
Duitschland en Denemarken.
De correspondent van Havas te Kopenha
gen bericht, dat men daar in welingelichte
kringen aelooft, dat de onderhandelingen
weldra zullen slagen, die gevoerd worden
tusschen de Deensche en Pruisische regeorin-
gen ./ver den rechtstoestand van do Slees-
wij kers, die indertijd verkozen hebben
Deenscli te blijven, en dien van hunne kin
deren
Dit \yordt ook bevestigd door de Frankf.
Ztg., die uit Berlijn bericht, dat de sedert
geruimen ti'd tusschen de beide regeeringen
gevoerde onderhandelingen over de behande-
'ing van de Deensche optanten en over an
dere Noord-Sleeswijksche kwestiën, tot eene
overeenkoms1. hebben geleid, die waarschijn
lijk reeds eerstdaags bekend gemaakt zal
worden
Frankrijk.
Het wetsontwerp tot af se1 affing van de
krijgsraden in vredestijd is eergisteren bij de
Kamer ingediend. De minister van oorlog,
generaal Fïcquart, verzocht het tot onderzoek
te zenden naar de commissie voor de hervor
ming van het rechtswezen, als de legercom-
missie zich daarmee kon vereenigen. De
voorzitter van de legercommissie stelde voor,
dat de beide commissiën gezamenlijk rapport
over het wetsontwerp zouden uitbrengen.
Daartoe werd besloten.
Eene intsrpellatie over de maatregelendie
de minister van binnenlandsche zaken verle
den Zondag te Parijs genomen heeft om de
betooging tegen te gaan ten gunste van den
wekelijkschei*. rustdag, eindigde met de aan
neming van eene motie, waarbij de verkla
ringen van do regeering worden goedgekeurd,
met 463 teger. 58 stemmen.
Zweden.
Koning Oskar is nu als genezen te be
schouwen vau zijne laatste ziekte. Ook overi
gens is zijne gezondheid in den laatsten tijd
verbeterd. Bulletins over zijn toestand wor
den niet meer bekend gemaakt..
Oostenrijk.
Weetien, 22 Jan. In de Kamer van afge
vaardigden drukte de voorzitter zijn leedwe
zen 'n zijne verontwaardiging uit over het
ongehoord optreden van graaf Stemberg den
vorigen dag tegen den onder-voorzitter. Hij
verklaarde te betreuren, dat het reglement
van orde niet voldoende in zulke gevallen
voorzag. Sternberg bood zijne verontschuldi
gingen aan en trok zijne woorden in. Het
incident is hiermede geëindigd.
(Graaf Sternberg, het enfant terrible van
de Kamer, had den vorigen dag, nadat hem
door den fungeerenden voorzitter wegens on
gepaste uitdrukkingen het woord ontnomen
was, zich misdragen tegen het gezag van den
rresident; met de vuist op de tafel van den
voorzitter slaande, had hij dezen toegeroe
pen „Ik heb niets onbehoorlijks gezegd
gij zijt een ellendeling.)
Servië.
Belgrado22 Jan. De toestand van deu
koning is belangrijk verbeterd.
(Koning Peter had kou gevat en moest bet
bed houden).
Rusland.
De nieuw benoemde stedelijke prefect van
Petersburg generaal-majoor Dratschewsky
is een bekend reactionair en, volgens do
Strana, lid van den bond van echt Russische
•mannen. Toen hij prefect was te Ros tow,
mocht daar slechts één officieel persorgaan
verschijnen
Eene politieke vereeniging, die verzocht
eene vergadering te mogen houden tot be
raadslaging over vragen, betrek,king heb
bende op de aanstaande doemaverkiezingen,
ontving het volgende klassieke antwoord uit
de kanselarij van den prefect: „Toegestaan,
mits in tegenwoordigheid van den politie-
pristaw en onder voorwaarden, dat do be
raadslagingen over de bedoelde vragen niet
personen betreffen, die waardig zijn in do
rijksdoemi gekozen te worden."
Bulgarijë.
Het besluit der regeering tot sluiting van
de universiteit en ontslag van de professoren,
zal bijl de Sobranje worden ingediend, om
het door de volksvertegenwoordiging te laten
bekrachtigen en zich zoo te vrijwaren tegen
het. verwijt van strijd met de wet.
De politie te Sofia heeft een razzia ge
houden tegen de studenten Verscheidene
honderden werden gevangen genomen. Do
genen, di* dienstplichtig zijn, worden dade
lijk ingelijfd; de overigen worden naar de
woonplaatsen van hunne ouders overge
bracht, op de wijze waarop men dat met
land'loopers doet.
Balkan-Staten.
Het hoofd van de Macedonische gendar
merie, Dog", org is Padha, is het met den Turk-
schen minister van oorlog eens geworden
over de hoofdpunten van eene reorganisatie
dezer gendarmerie. Hij verlangt echter, dat
de tot stand gekomen rege'ing officieel be
krachtigd zal worden.
Marokko.
Parijs, 22 Jan. Eene gemeenschappelijke
Fransch-Spaansche notaj- die heden bekend
gemaakt is, houdt de mededeeling in, dat
de beide staten, daar het doel der gemeen-
schappelijke betoogimg bereikt is, de terug
roeping der eskaders binnen zeer korten tijd
in overweging kunnen nemen, en dat zij een
lijst hebben opgemaakt voor de benoeming
van instructeurs van de politie en reeds
bij voorbaat daarvoor de noodige fondsen
hebben beschikbaar gesteld.
Berlijn, 22 Jan. De Fransohe en de
Spaansohe gezant deden aan het ministerie
van bnitenlandsohe zaken een gelijkluidcndo
mededeeling toekomen, waarin de spoedige
terugroeping van de Fransohe en Spaanscho
oorlogsschepen uit de Marokk aansche wa
teren wordt aangekondigd. In de nota wordt,
medegedeeld, dat in den laatsten tijd de
Marokkaansche regeering zelf heeft gezorgd
voor verbetering van den toestand te Tan
gier en omgeving. Verder wordt gewezen
op de noodzakelijkheid, om de bij de akte
van Algeciras ingestelde politie zoo spoedig
mogelijk op te richten en worden de stappen
vermeld, die te dien behoeve door Frankrijk,
en Spanje bij de Marokkaansche regooring
en bij Zwitserland zijn gedaan.
Staatssecretaris v. Tsohirsohky heeft de
nota in ontvangst genomen en daarbij ver
klaard, dat de Duitsche regeering het hare
zou doen om de invoering van de politie
te bespoedigen.
Vereenigde Staten.
Over het aanstaande bezoek van staatsse
cretaris Root bij den gouverneur-generaal
van Canada graaf Grey, verneemt Renter's
Een verhaal van de Osterlide Pastorie
20 Uit het Deensch
door
BETST BAKKER—NORT.
„Ik was voor zijn buis," zed hij terneer
geslagen „Maai- die poort was gesloten en
de lamp buiten uitgedraaid'. Ik had die hand
a.' uitgestrekt naar de nachtbei, maar ik
had er niet den moed toe."
Maar naarmate de nacht verstreek, werd
de pijn in moeder's rug en armen, heviger,
en toen de morgen aanbrak, lag ze zoo bleek
in 't bed, dat ik luid' begon te •schreden en
te roepen dat moeder dood was. Toen ging
vader een dokter halen. Eerst- nu had hij
daar recht op, het voorwaardelijk recht an
de armen hulp, te vragenhulp, die te laat
kwam.
Moeder werd onderzocht, ze schreeuwde
van pijn, als ze aangeraakt werd en ei
ken keer schreeuwde ik mee, alsof ik zelf de
pijn voelde
,,'tls te laat," zed de dokter. „Al die
gele plekken, die u op rug en armen ziet.
zijn inwendige verbloed&ngen waarom is
n niet- eerder gekomen?"
Vader antwoordde niet hij stond met
gebogen hoofd, de tranen liepen langs zijn
wangen.
Sedert was moeder een wrakmaar
niet vader treft het verwijt. Want de schuw-
liuiu va-u ue aiuicii 10 <0.0 auiuuiu van ito moor
schappij, die den rijke het recht geeft den
dokter s nachts op te bellen om te hooren
of zijn zoor. een appel mag eten, waarin hij
plotseling zin heeft gekregen, alleen omdat
hij de waarde vam den appel honderd) maal
ka,11 betalenterwijl de arme moet ver
bloeden, oimdiat hij ,nog geen ons van dat
bloed tegen zilver kan, doen opwegen voor de
hulp van, den dokter.
Hij zweeg. Vonne boog ziioh over hem heen
en streelde zijn hand.
„Petit CJhlnois," zed ze zacht.
„Van diat oogenblik af heb ik do doktoren
gehaat, en al>s u wist, Juffrouw Vonne, hoe
ik miijn broer gesmeekt heb een ander be
roep Ie kiezen dan juist, dit --- hij is
trouwens al jaren lang aangesteld in t bui
tenland, en wij hebben geen gelegenheid el
kaar te ontmoeten."
„Ik begrijp het toch niet. goed," meende
Vonne. „Uw broer is er toch heelemaal on
schuldig aan, hij kan immers trachten alles
weer goed te maken, door juist daar te hel
pen, waar zijn hulp het meest noodig is."
„Laten wij er niet meer over spreken,
jufffrouw Vonne," verzocht hij. „er zijn
bovendien ook andere dingendie u niet kan
begrijpen, en die ik niet kon goedkeuren. Ik
begrijp mijn broer niet meer. Er waren ook
tijden, dat ik dacht zooals u, juffrouw
Vonne o, maar wanneer ik moeder daar
hulpeloos en lijdend in haar stoel zag zitten
niemand weet-, wat moeder voor mij
is geweest sedert, vaders dood zo was alles
wat ik bezat."
Vonne schoof dicht' naar hem toe, en leg
de de armen om zijn hals en haar wang tegen
de zijne.
Petit Chinois!" fluisterde ze. zacht snik
kend, „o, pauvre, petit Chinois!"
Lang zaten ze Zoo zwijgend. Toen tilde
hij voorzichtig met de beide handen haar
hoofdje op, liet zijn blik in den hare rusten,
en vlijde zijn wang tegen de hare.
En zoo zaten ze heel lang buiten, terwijl
de schaduwen van dé helling steeds meer
over het. Lidémeer gleden, als wilden zo zich
voor den nacht verbergen, en de nevelen
van. d!e weiden in de verte verdwenen in, hun
met dauv.r omzoomde mantels.
Ze spraken niet, slechts nu en dlan hief
hij, haar gezicht op, om dan weer voorzich
tig zijn wang tegen de hare te drukken.
En een wonderlijke, ongekende vreugde,
de eerste teedere beantwoording van een tot
nu toe nooit gestilden drang naar teeder-
heid vervult Vonne met een, onbeschrijfelijk
gevoel van vrede en veiligheid. Voor de eer
ste maal, zoo lang ze z"oh kan herin noren,
kan ze, al is het dan ook maar voor een korte
wijle, de volle troost van een menscli zijn,
die ongeheelde wonden in het hart heeft
alleen door haar wang tegen de zijme te
leggen en hem te laten voelen, dat haar
hart. hem nabij te.
Zij denkt er niet aan, of hij, een man of
vrouw ishij is voor haar slechts een
mensoh, even eenzaam als zij zelf, met de
zelfde ir.nige behoefte aan teederheid als zij
zelfwant dat voelt Vonne.
En de nevelsluiers glijden' hum menigvul-
diger en menigvuldiger voorbij, ze laten tra
nen vallen, terwijl ze voorbij gaan, die als
trillende dauwdroppels op hun haar blijven
liggen maar ze merken het. niet. De
silhouetten der heuvels teekeneii, donkerder
omtrekken tegen den geelkoperen sikkel der
maan, die de kleuren van al het lovende en
doode afmaait om alleen te kunnen lichten
in onaangetaste helderheid. Do bloemetjes,
die tusschen de heidestruiken ingcsmokkcld
zij.n, sluiten haar oogjes, maar ademen met
open kelk, in een zware rust, en' verspreiden
liaar sterken geur over de zwaarmoedige
diroomen der heide.
„Nu is de heide vochtig en de schaduwen
zijn koelfluisterde hij, toen hiji voor de
laatste maal haar gezicht naar zich ophief.
„Ik durf u niet, langer hier houden, in uw
lichte japon en dunne schoentjes.
En hij stond op en hief haar zOo hoog óp,
dat zijn oog in het hare blikte, en alsof hot
van zelf sprak, drukte zij haar moud op den
zijne, in een langen, stallen kus. Eb als van
zelf, liet- ze haar arm onder den zijne glij
den 011 sloot zijn, hand ach om de hare,"ter
wijl ze samen naar huis gingen.
E11 toen Vonne hem bij het hek goeden
nacht had gezegd en door deu donkeren
tuin liep, voelde ze plotseling vol verbazing,
dat ze nooit de eenzaamheid in haar leven
zoo düep gevoeld had, als op dat kleine «stuk
je weg van het hek naar de steenen trap
onder de oude linden.
Maar toen ze in haar kamertje gekomen
was en haar bl*k boven de heg der zilver
populieren over do open heide liet zweven,
was het, of waren haar armen vol rozen
En ze sliep in, met de rozen dicht .tegen zich
aan gediukt
VII.
Vonne wordt geschilderd. Ze zit voor den
derden keer voor Troels Forumniet. op het
kerkhof tusschen de lavendel der dooden,
ook niet in den pastoriet u-in, waar de tros
sen seringen neerhangen, als groote blauw-
violette schaduwen, die neergedaald zijn, en
zich op takken en twijgen neergevlijd heb
ben, maar in' mevrouw Mette's rozentuin op
Lyngholt.
Ze zit onder een zacht roze. hoogstammige
La France, die in vollen bloei staat, haar
handen rusten in haar schoot en sluiten zich
zorgvuldig om een hoop bladeren, die ook
op lieur haar neergefladderd zijn en schitte
ren in de fonkelende zon.
Voor de grap heeft hij reeds met zijn pen
seel den naam van het schetsje in den oenen
hoek 'gekrabbeld1
Yvonne, Marie, stamroos, eerste bloei,
eigendom van dominee Eind in Ooterlidle.
Forum is vandaag vlijtig. Er is zoo'n heer
lijke zon over do beide rozen, diat alle kleu
ren een gulden glans aannemen.
Als hij de schittering van diazo stemming
goed zou willen weergeven, moest hij goud'
op zijn penseel nomen zoowel voor Von-
ne's haar als voor de rozen.
Vonne te in gedachten verzonken boven de
rozenblaren in haar hand, en onbewust zinkt
haar hoofd dieper en dieper tot het op haar
schouder rust-.
Zo dork.t aan haar vader zonder dat hij
een enkel woord over het doel van zijn reis
gesproken heeft-, weet ze, waar hij heenge
gaan is dat. heeft zij gevoeld. Hij is op reis
gegaan om mama's graf te bezoeken. Ver
naar het Zuiden is hij getrokken.
„Dat vader dit niet. tegen haair heeft
kunnen zeggen, nu ze toch alles weet!"
Sedert- zij aangenomen is. weet zij allee.
Op dien dag waren zij alleendat. hadden
zij zoo gewild, en 's avonds, teen zij het
licht var den gezagenden dag zagen weg
sterven achter do heuvelen van Lidesö, had
de predikant twee brieven uit zijn porte
feuille genomen
&-rdt grvolgd
