X*. SSO. Eerste blad.
Zaterdag 13 April 1907.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Kranige Chauffeur.
5de JH«rganjt|.
OORTSCH DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Per 3 maanden reor Amersfoort f 1.25.
Idem franw per post1.75.
Afzonderlijke nunmorsb.OS.
Deie Cosrant reseehgnt Dagelijks, met ■ftxondsriag van
Son- en Feestdagen.
Adverteatiën, mededeeliogen ens., geMere men vódr 10 nor
'•morgens bjj de Uitgevers in te eenden.
Uiigevars: VALKHOFF Co.
UtreefctechMtr&at 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 15 regels0.75.
Elke regel meer- 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald advorteeren in dit Blad bij abonnement. Èene
circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvsasg
toegesonde*.
Politiek Overzicht
Lord Cromer'o tootamont.
Lord Cromer of liever Evelyn Baring, om
hem te noemen met den naam dien hij droeg
voordat hij als blijk van erkenning van zijne
verdiensten als landvoogd van Egypte tot
graaf ©n pair van Engeland verheven werd,
heeft zijn ontslag gevraagd uit den Br<t-
schen staatsdienst. Van zijne 66 levens
jaren heeft hij 49 in Sen dienst door
gebracht. Eerst als officier, waarin hij
het tot majoor bracht. Later ging hij
over tot den burgerlijken diensten
dit laatste deel van zijne dienstjaren heeft
luj geheel in Egypte doorgebracht op de dri:
jaren van 1880 tot 1883 na, die hij als lid
van den raad van Indië in Calcutta heeft*ge
diend. In 1883 werd hij Bntsch agent- en con
sulair agent in Egypte, en onder dien be
scheiden titel heeft hij feitelijk als stadhou
der tot beden Eigypte bestuurd.»
Eene schoone hulde is hem eergisteren in
het Lagerhuis gebracht, toen daar werd me
degedeeld, dat hij om gezondheidsredenen tot
het besluit gekomen was zijn amibt neder te
leggen. De beste waardeering van zijn werk,
die denkbaar is, is vervat in de verklaring
van Sir Edward Grey, als woordvoerder van
de regeer'ng, dat het streven der regeering
zal zijn het werk in stand te houden, dat
lord Cromer in Egypte heeft verricht, en de
staatkunde voort te zetten, die hij is begon
nen.
Onder die omstandigheden krijgt het rap
port, dat onlangs bekend geworden is over
zijn 'bestuur in het jaar 1906, het karakter
van een politiek testament, dat aan zijn op
volger in het bewind, Sir EUdon Gorst, tot
richtsnoer zal dienen. Lord Cromer spreekt
daarin zijn oordeel uit over de beweging, die
onder de leus: Egypte voorde Egyptena-
ren" zich thans doet gelden. Dat oordeel
luidt alles behalve tegemoetkomend. Over den
oorsprong der beweging zegt hiji:
,,Het is moedelij'k, zelfs voor hen die eene
uitgebreide kennis van de Egyptische zaken
hebben, de verschalende stroomingen van
gedachten te onderscheiden, die in den eenen
of anderen vorm zich bewegen in de richting
van 't. scheppen van eene openbare meening,
welke gunstig is voor het geheel nieuwe denk
beeld van een Egyptisch nationalisme. Ik
zeg, dat het denkbeeld geheel nieuw is, want
men moet wel bedenken, dat gedurende
eeuwen de Egyptenareq een onderworpen ras
zijn geweest. Perzen, Grieken, Romeinen.
Arabieren van Arab'© en Bagdad, eiq-dejijk
Turken hebben achtereenvolgens over Egypte
geregeerdmaar wij moeten teruggaan tot.
het twijfelachtige en duistere precedent van
de Pharaonische tijden om een tijdperk te
vinden, waarin mogelijk Egypte door Egyp-
tenaren werd geregeerd.
Zelfs nu :s het Egyptische nationalisme
eerder eene plant van exotischen dan van
inwendigen groei. Het denkbeeld is een uit
vloeisel van die aanraking met Europa, waar
op Nulbar pacha zinspeelde toen hij den regee
renden Khedive de woorden in den mond
legde, dat Egypte niet langer een deel van
Afrika uitmaakte. Het is opgekomen door
de voordeelen, die met eene snelheid die
waarschijnlijk ongeëvenaard is in de geschie
denis over het land zijn uitgestort door de
invoering van de westersche beschaving door
tusschenkomst van een vreemd rasen het is
zeker eene ironie van het politieke noodlot,
dat dit ras, of de werktuigen waardoor het
inzonderheid heeft gewerkt, wordt voorge
steld als de grootste hinderpaal voor dc ver
wezenlijking van plannen, welker uitdenking
men inzonderheid aan zijn arbeid verschul
digd is.
Lord Cromer omschrijft de wenschen van
de nationale partij aldus. ,,Ik heb niet ge
merkt, dat de Egyptische nationale partij
ooit haar programma in zeer duidelijke ter
men heeft opgesteldmaar voor zoover ik er
over kan oordeelen, staat zij de stichting
voor in Egypte van eene instelling, overeen
komende met het Britsche Lagerhuis. Ik
meen gelij'k te hebben, wanneer ik zeg, dat
hetgeen men wil isvooreerst de vorming
van een ministerie aan de Kamer verant
woordelijk en voor zijn bestaan afhankelijk
van het behoud van eene meerderheid, in de
tweede plaats volled;g toezicht op de finan
ciën van het land, zooals wordt uitgeoefend
door de vertegenwoordiging van het Britsche
rijk en in andere landeu."
De aanvaarding van het eerste dezer stel
sels zcu, zegt hij, leiden tot een chaotrichen
toestand, terwijl het tweede haast onver
mijdelijk zou leiden tot een nationaal ban
krot t Wat de nationale partij in Egypte
verlangt, wordt door lord Cromer dus zoo
ver mogelijk weggeworpen. Verbetering van
dei' bcstaanden toestand wenscht ook hij,
maar in een e andere richting. Als tegen-
programma stek hij de oprichting voor van
een internationalen wetgevenden raad. Dat
denkbeeld geeft hij in overweging als een
lang door hem gekoesterd ideaal. Onder
hen, die bevoegd zijn mee te spreken over
Egyptische zaken, lieersoht algemeen de ge
dachte, dat 'het land ontgroeid is aan liet
stelsel, dat kan worden aangeduid met den
naan van do Capitulatiën Daarin is ver
andering noodig. Er zijn, naar zijn oordeel,
onoverkomelijke bedenkingen tegen de aan
vaarding van een Britsch protectoraat o-ver
Egypte. Maar hij gaat voort: „Het voor
stel, dat ik te berde breng, sluit in zich de
gedeeltelijke afschaffing vau do wetgeving
dioo middel van de diplomatie en de ver
vanging daarvan door een plan, waaronder
een plaatselijke raad, geheel uit Europeanen
samengesteld, zekere beperkte rechten van
wetgeving zal hebben. Geen wet, die nu de
toestemming van de mogendheden vordert,
zou van kracht worden, wanneer zij niet
aangenomen is door de meerderheid van de
zen raad en de toestemming verkregen heeft
zoowel van de Egyptische als yap de Brit
sche regcering."
Tot besluit van de uiteenzetting van zijn
plan zegt lord Oromer,,Hot is mijn wensch
geweest eene instelling in 't leven te roepon,
die, al zal zij niet bevrijd zijn vaai anoma
lieën en al zal zij menige theoretische on
volkomenheid bezitten, toch over 't geheel
zal passen voor de tegenwoordige practisohe
eischer- van het Egyptische politieke en ad
ministratieve leven. Veel zal afhangen van
de houding der natuurlijk© leiders van
de openbare ineeuiug in Egypte. Tot de
Egypte naren zou ik zeggen, dat een plan,
steunende in groote trekken op wat ik heb
gesel'.etst, naar mijne overtuiging is do
eemg^ manier, waarop zij binnen een a-f-
zienbaren tijd kunnen worden ontheven van
die gedeelten der Ca-pitulatiën, die den voor
uitgang van hun land vertragen en waar
over zij zoo veelvuldig, en ik voeg er bij
zoo rechtmatig klagen.''
Dit is het testament, dat do scheidende
landvoogd van Egypte voor zijn opvolger
heeft- nagelaten. Men ziet, het verschilt he
melsbreed van de wenschen, die de natio
nale partij in Egypte koestert. Voor die
wenschen heeft lord Crooner oor noch oog.
Wat hij wil komt hierop neer, dat de rech
ten, die vreemde regeeringen thans krach
tens de Caipitulatiëii uitoefenen tol bescher
ming van hunne landgenooten, zullen over
gaan op eene vergadering, door en uit die
uitlanders gekozen, en welker besluiten de
'bekrachtiging zouden behoeven van de re-
geering in Cairo en in Londen. Dat betreft
dus d-© betrekkingen van Egypte met het
buitenland, voor zoover die de in het land
j van den Xijl gevestigde vreemdelingen ra-
i ken Maar voor de inlandsche bevolking zal
I de bestaande toestand blijven gelden; het
1 Engeischt- gezag zal vaderlijk blijven zorgen
I voo- haren materieelen welstand, maar, ge-
1 lijk tol dusver, hare wenschen om mee to
spreken in de regeeriug des lands, beschou
wen als niet voor verwezenlijking vatbaar
Het historische woord: „Nous traiterons
chez vous, sur volb, mais sans vous" moet
tegenover de Egyptenaren het richtsnoer
van de Engelse he politiek blijven
Ue tweed* vredesconferentie.
Er is een iradé afgekondigd wa-arbij de
sultan van Turkije de besluiten vam de eer
ste vredesconferentie bekrachtigd. Tot dus
ver was hij daarmee nog steeds m gebreke
gebleven. Tevens is tot gemachtigde vam
den sulitian op den tweeden vredesconferentie
benoemd Turklhan pacha.
Washington, IJ April. De delegatie van
de Vereenigde Staten op de vredesconferen
tie zai bestaan uit zeven personen, behalve
de secretaris en de beide deskundigen, die
er aan zullen worden toegevoegd. Aan het-
hoofd van de lijst staan Choate en Porter,
oud-gezanten te Londen en te Parijs.
DuUscfel*n<L
De commissie tot onderzoek van de ge
loofsbrieven den- gekozen leden van den rijks
dag heeft met 7 tegen 6 stemmen besloten
de ongeldig verklaring van de verkiezing van
den conservatieven afgevaardigde von Rich t-
bofeu-Damsdorf voor het district Breed au
IX voor te stellen. Den doorsHag gaf daarbij
een telegram van den rijkskanselier, dat zich
begien den sociaal-democraat richtte.
Bftlgtl
Brussel, IJ April. De mijnwet werd in
in haar geheel aangenomen met 94 tegen 32
stemmen. 24 leden onthielden zich van de
stemming. Alle ministers stemden tegen.
Het hoofd van het kabinet verklaarde
daarop ,,Uït de stemming vau gisteren is
gebleken, dat de regeering. niet meer op de
geheele meerderheid kan rekenen. Wij kun
nen de verantwoordelijkheid niet aanvaar
den voor de opneming in het wetsontwerp
van eene bepaling, welker doel en aard' zijn
in het licht gesteld door de toelichtende ver
klaringen. die er van werden gegeven. Daar
om hebben alle leden van het kabinet be-
sloteii den Koning hun ontslag te vragen."
De Kamer besloot daarop de werkzaam
heden te schorsen. De ministers verlieten de
zaal te midden van groote opgewondenheid.
Engeland.
Naar verluidtt. is in een kabinetsraad on
der vooizitterscihap van den eersten minister
Campbell Baiiuerman besloten het program
ma vau den wetgevenden arbeid in deze zit
ting te bekorten, omdat de meerderheid van
de ministers met eene najaarszitting niet
ingenomen is. Alleen de legerhervormmg, de
i op Ierland betrokking hebbende wetsvoor-
j dracht, het ontwerp tot bevordering van
klein grondbezit in Engeland en de wijziging
van de patentwet zijn op het programma
gehandhaafd.
Zwitserland.
De bondsraad heeft aan de bondsvoigjadb-
riug de opneming voorgesteld van een grond
wetsartikel, dat de aanwending van de war
terkraohfcen onder het oppertoezicht van den
bond stelt en den bond de bevoegdheid ver
leent, over het verleeneai van den inhoud
vam waterreoht-conoeseiiën en over de over
brenging en afgifte van electrisahe kracht
de voorschriften te geven, die noodig zijoi
om de openbare belangen te beschermen en
een praktisch gebruik te verzekeren. Het
vorleenen van de watonrockt-concession en
de heffing van erkenningsi*echten blijft aan
do kantons.
Rumonië.
Bu ka rest, 13 April. De Staatscourant
maakt een dagorder van den Koning aan
liet leger bekend naar aanleiding van het
hers te, der orde. De Koning dankt van
ganscher harte zijn dierbaar leger en aan
schouwt het met onbegrensd© liefde en ver
trouwen, omdat het zich opgewassen toont
t^jen zijne taak zoo dikwijls het bestaan van
het land door gevaar wordt bedreigd.
Oostenrijk ca Runimë.
Keizer Frans Jozef heeft een telegram ge
zonden aan den Koning van Rumemë, waarin
hij verzekert, dat hij als trouw veeljarig
vriend niet had opgehouden in den geest bij
tkn Koning te zijn tijdens de laatste smar
telijke gebeurtenissen. Hij wenscllit den Ko
ning geluk met de kiachtige en wijze maat
regelen tot onderdrukking vau de onlusteu
en herstel van de rust en prijst inzonderheid
het uitstekende gedrag van de troepen en
hun inoed.
Koning Carol dankte in gevoelvolle woor
den voor de deelneming van den Keizer. Hij
zegt, dat dit onschatbare toeken van vriend
schap voor hem een groote troost is. Hij is
trotsch op den aan het leger gebrachten lof,
dat de taak, welke het wap opgedragen., seh.t-
terend heeft vervuld. De Kotiiug hoopt, dat
binnen kort de materieel© en moreel e wou
den genezen zullen zijn, en ziet vol vertrou
wen de toekomst tegemoet.
Italië *n Griskssissri,
De te Aitbeue verschijnende Hest.ui ver
klaart in een artikel, dat de opvatting van
•toongevende kringen sdhijmit weer te geven,
dat men noch in het bezoek vaoi Koning
Victor Emainuel, noch in de toosten, ©ene
aanwijzing mag zien voor eene verandering
van de politiek. Griekenland, dait over het
bezoek van den Koning van Italië en zijne
woorden, die do overeenstemming tusscken
de beid© landen doen uitkomen, gelukkig is,
verlangt van de mogendheden niets wat eeme
verkoeling mn de betrekkingen en tooneölen
van ijverzucht zou kunnen teweegbrengen
Het verlangt alleen, dat zijne rol en zijne
taak in het Oosten billijk beoordeeld worden.
KiiMi
Onder de persoonlijke leidiug van don
minister van marine Dikoiw wordt een plan
uitgewerkt om nog in den loop van het jaar
te beginnen met het bouwen van een nieuwe
slagvloot. Het plan bepaalt zich niet tot het
bouwen van eene kleine flottille, bestemd
voor de verdediging, en van torpedobooten
Do schepen zullen op Russische werven ge
bouwd worden.
Het departement van marine heeft een
verbeterd type van een slagschip, model-
Dreadnought, laten uitwerken, dat eene wa
terverplaatsing van 22,800 ton zal krijgen!
en in staat zal zijn met eene snelheid van
21 knoopeu te varen. Als zware artillerie zal
het tien 12-duims stukken voeren. De boirw-
koeteu van het schip, dat met. turbine-ma
chines zal worden uitgerust, zullen 21.800.000
roebels bodragen.
Petersburg, IJ April. De Doema besloot,
de zittingen eeist om twee uur te doen aan
vangen, teneinde de coramissiën tijd te laten
voor hunne beraadslagingen. De minister van
justitie stelde voor, eenige Doema-leden, tegen
wie een aanklacht is ingediend omdat zij tot
vereenigmgen beliooren, ten doel hebbende
de omverwerping van de bestaande orde van
zaken, buiten de Doema te sluiten. Hessen
stelde voor dit voorstel uaar eene commissie
te vereenden, waartegen do minister zich
verzette. Er volgde een heftig debat. Onder
groot rumoer vroeg de Kadet Adjc-mow
of men leefde onder de autocratie ctf onder
de grondwet-, en of er in Rusland wel eeme
justitie bestond. Het voorstel werd ten slotte
met 197 stemmen tegen 175 in handen van
eene commissie gesteld.
Miuaster-presdenit Stalypón, die de direc
te vragen, welke de commissie van de rijks-
doem a tot onderzoek vau den hongersnood,
tot de zemstwo's had gericht cxm op de hoog
te te komen van don omvang van den noodi
in dit jaar, voor onwettig verüd'aa/rd had',
hoeft thans een nieuw geschail over de be
voegdheid van de doema opgeworpen. In
een brief aan den voorzitter van de doema
Golowin, zegit hij, dat hij vernomen heeft,
dat commissiëii van die doema voornemens
zijn bijzondere personen alls deskundigen in
huiune vergaderingen te noodiigen. Daarmede
wordt de bevoegdheid van de dJoema over
schreden, en hij verzoekt de voorzitter van
de rij ksdbema hem te berichten, wellke maat
regelen hij genomen heeft of nemen za.1 oan
de wettelijke voorschriften te handhaven.
Onder de leden van de doema beerscht hier
over groote ontevredenheider wordt op ge
wezen, dat de Senaat bij de behandeling
van het reglement van ordle vam de doema
in het vorige jaar deze vraag reeds in be
vestigenden zin heeft beeflist en dlat deze be
slissing ook voor den miudsiter-presidenlt bin
dend is In zijn antwoord heeft presidenlb
Golowin dit onder de aanidiacht van dien
miinister-president gebracht. Hij vraagt ver
der om modedeefling op grond van welke
wetsbepaling die minister-president deze
vraag tot hem heeft gericht. De wet over
de rijkdoema bevat wol een art. 33, dat
aan de doema het recht geeft de mamiters
wegens onwettig© handelingen te interpel
leer en er bestaat echter geen alibikei, dat
aan de ministers het recht geeft intenpelHa-
tiën te richten tot de rij'ksdoema of bot haren
voorzitter.
De zoldering van de naast de vergader
zaal van dc doema gelegen KatharimazaaJ in
het. Taurisoh© paleis vertoont ook teekenen
wam bouwvalligheid. Men heeft haar dadelijk
onder handen venoman
Na het door Pcerischkuoitsch in de ver
gadering van d© doema verwekte tooneel,
dat den voorzatter Golowin aanleiding gaf
TAB C. en W. M. WILLIAjMSOX.
Kaar hst Amsrikaatiseh
89 DOOK
Mstkosw HEÜVELINCK.
Ik meende dat het oogglas de uitdruk
king van zijn gelaat had doen veranderen,
maar bijna onmiddeVijk kwam ilk te weten
dat een dieper gaande reden er de oorzaak
van was.
„Bij Jupiteiriep hij uit. En dan: „Wat
een vervloekte onbeschaamdheid Hij stond
me door dat lorgnon aan te gapen met zulk
een air van,,Ik 'ben de Heer van Nergens-
huizen in Geen land, wie voor den duivel ben
jij?" dat ik niet twijfelde of hij gek was en
hem eveneens in groote verbijstering aan
staarde.
Na mij van het hoofd tot de voeten beke
ken te hebben, begon hij opnieuw. „Wat is
je bedoeling? I'k wil weten waarom je hier
rondloopt-, hier, tusschen heeren, alsof je een
van ons was? Ik zal je door de bedienden de
deur uit laten gooien." Met dezen buiten -
gewonen uitval, draaide hij mij den rug toe
en stapte naar het gebouw, maar, zooals je
weet, lankmoedigheid 'behoort niet tot mijn
deugden en gek of niet gek, ik voelde niet
den minsten lust meneer Payne te sparen.
Ik zette dè lange beenen in 'beweging waar
moe ,,mijn vriend Montio" ime zoo dikwijls
geplaagd heeft en haalde ihem in. Ik wil niet
verbloemen dat ik nog .meer deed. Ik greep
hem bij den nek en hield hom stevig vast,
blijkbaar tegen zijn wil. Ik schudde hem ook
heen en weer, en nu pas staat me flauwtjes
voor, dat de monocle uit zijn oog sprong.
„Vervloekte ploert!" duwde ik hem toe,
op een toon die enkele menschen abrupt noe-
men, „wat bedbel je?"
Hij begon te stotteren sommige men
schen doen dat bij onverwachte moeilijkhe
den en van dat oogeflbl'k wist ik, dat ihij
niet in staat was een motor-wagen te rijden.
„Laat me los,'' stamelde hij, als een school
jongen. „Jijjijverwensch'te chauffeur,
jijIk zal er je meesteres over spreken en
zorgen dat je weggejaagd wordt. Jij jij
bent juffrouw Randolph's chauffeur en je
komt hier alsof je lid 'bent van een heeren
club
Op het punt hem neer te gooien, besloot
ik het niet te doen en stiet hem van mij af.
Je anerkt, nu had hij me „te pakken", want
ik ben juffrouw Randolph's chauffeur, en
het kon in geen enkel opzicht goed ziju het
te ontkennen. In zekeren zin had ik nooit
van mijn leven in neteliger positie verkeerd.
Wat ,,A in Vanity Fair zou gedaan hebben
weet ik niet, en in de eerstvolgende minuut
wist ik evenmin wat ik moest doen. Mijn
profetische ziel zegt dat. do tijd nog niet aan
gebroken is, om alles te bekennen en mij.
over te geven aan do genade der Godin, zoo-
als ik hoop eenmaal te zullen doem; en ik
kan er niet toe besluiten tegenover haar te
staan, als de feiten er verdacht uitzien en
met geen mogelijkheid verklaard kunnen
worden. Evenmin had ik lust om alles wat
die „opsnijder" geliefde te zeggen voor zoete
koek op te eten, eerder dan dat te doen, zou
ik hem een onvergetelijke tuchtiging hebben
toegediend. Toch, een engel ontfermde zich
over den armen Jack en blies hem een uit
weg in het oor.
..Durf jc dat ontkennen vroeg Payne,
al zijn moed bijeenzamelend.
„fk durf heel wat," zei ik, hem scherp in
de oogen ziende. „Maar 't is mijn plan niet
het te ontkennen Ik iben de chauffeur van
juffrouw Randolph". Hoe 'hij het te weten
kwam is mij een raadsel.
„Dan kan ik jo zeggen dat je het niet lang
meer zijn zult," blufte de kerel met een abso
lute zekerheid, alsof hij haar broer was, ja,
zelfs iets meer de e'lendige vent! „Een
man. die in staat s zich aan zulk bedrog
schuldig tc maken, kan men de zorg voor
een dame niet toevertrouwen. Ik zal maken,
dat je weggestuurd wordt."
,.U hebt- wel het recht om over het bedrog
van anderen te oordeelen," zei ik. „Weet
juffrouw Randolph dat u van den zomer een
uitstapje gemaakt hebt met den hertog van
Burford
Sherlock - Fa u nt leroy werd zoo rood als een
kreeft- en het Fa untleroy-karakter trad op
den voorgrond. Ik dacht- dat er een tranen
vloed zou komen, maar in plaats daarvan
kwam er een nieuwe aanval van stotteren.
„Wa-at bedoe oei je?" hakkelde hij. „Je
we-et niet wat je zegt."
„Of ik het weet," luidde mijn repliek, ter
wijl mijn kalmte toenam, naarmate zijn op
gewondenheid steeg, „vrij wat beter dan u,
toen u sprak over den hertog, uw vriend.
Toevallig was ik van den zomer bij hem, juist
in die dagen, toen u Volgens uw eigen woor
den een ritje op uw eigen auto met hem
maakte."
„Jij met den hertog!" spotte hij. ,,Wie
dlat zou gelooven?'
„Juffrouw Randolph zeker.' beweerde ik.
..De hertog van Burford reed van den zo
mer zijn edgen auto. Dus nu weet u meteen
waarom ik bij hem was. Nog oen derde man
was aan boord, uw vriend Mont-ie, Lord
Lane, zooals u weet. Lord Lane is ook een
van mijn vroegere meesters. (Ik -hoop dat je
er niets tegen hebt, beschouwd te worden
als een van mijn vroegere meesters"want.
ik was te Eton toch jouw schooljongen). Hij
is een kundig man en kan heel veel, die
Lord Lane, maar een motor-wagen rijden kan
hij niet Voorts hebt u zich nog met een
kleinigheid vergist Hij doorkruist niet de
Riviera. Hij is te Davos-Platz Gisteren heb
ik van daar nog con brief van hem gehad
bij vergeet zijn vroegere bedienden niet licht.
Juffrouw Randolph zal het vreemd vinden,
indien u haar vertelt dat u lord Lane met
uw auto aan de Riviora hoopt, te ontmoeten,
en ik baar den brief laat zien, ten bewijze
dat hij de laatste zes woken te Davos is ge
weest Ook weet ik zeker dat. hij dadelijk
terug seint als ik hem een telegram zond."
,,Je bent ©en afzetter van beroep," hijgde
Payne.
..Heelemaal niet Ik wil een koopje slui
ten, maar verlang geen gold. Wat ik wel be
geer, baantje niet te verliezen Als u
mij niet verraadt, zal ik het u niet doen.
VV lit u dat voorstel aannemen en d© zaak als
afgehandeld beschouwen?"
We hadden elkaar strak aangekeken, toon
plotseling zijn oogen afdwaalden. Zijn
trekken namen een belachelijke uit
drukking aan, dat ik zijn blik volg
de en zag wat hij zag juffrouw
RandolphJuffrouw Randilph en ver
scheidene andere dames aan een der groote
Fransche vensters van het club-gebouw' Zon
der een seconde te aarzelen, groep ik Payno
bij den arm en trok hem over het grasveld,
hem meteen als scherm gebruikend. Zoodra
we om den hoek van. het hu;s waren liet ik
hem los, maar durfde geen tijd verliezen om
verder met hem te sproken. Ik herinnerd©
hem enkelzoolang u zich aan de afspraak
houdt, zoolang houd ik er mij ook aan. maar
geen moment langer." Daarna sprong ik m
een der stationueerend© rijtuigen en rood
weg. Dat was maar net d«x>r het oog van con
naald gekropen Met voldoening bedenkend
hoe goed ik er af gekomen was, verheugde ik
mij in het voortuitzicht over een paar dagen
juffrouw Randolph hoen te voeren, waarmede
do episode afgesloten zou zijn. Maar prijs het
uur niet zalig voor het ten einde is en in
mijn geval was het een aantal uren. Zelfs een
verst(Vkt leugenaar spreekt, nog wel eens bij,
vergissing waarheid. Dat leerde mij de bit
tere ervaring van den volgenden dag {dat is
heden). Er was mots voorgevallen, en toen
i'k van morgen bij juffrouw Randolph kwam
om haar orders te vragen, was ze heel vrien
delijk, zoo precies dezelfde als altijd, dat i'k
me overtuigd hield dat Payne het. béste deel
had gekozen en zijn mond giohouden. Van
avond echter zond zo om me. zooals de on1-
schatbare portier mij onmiddellijk liet weten.
Mijn geweten of een ander gevoelig, inwen-
dig orgaan gaf ine een gewaarwording, die
tno haast- de keel toekneep. Mistroostig vroeg
ik me af of ik som9 verraden zou ziin, of ik
geroopen word voor een „uitbrander", of ik
te kiezen zou hebben tusschen een onteerend
ontslag u t mijn dierbare betrekking of tot
oen ontijdig bëkonnen van de streek die ik
speelde, mot natuurlijk geen ander gevolg
dan mijn dame voor eeuwig to verliezen. Met
oen allerellendigst gevoel ging >k de dienst-
bodontrap op naar juffrouw Randolph's ver
trekken en klopte aan do deur van haar zit
kamer.
Wordt vsroclfd
