V. «os.
Woensdag 8 Mei 1907.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
De Kranige Chauffeur.
9'* Jfnargang.
OORTSCH DAGBLAD
ABONNBMBNTSPRIJ8
P*r maande» yeor Aninfurtf 1.89.
Jitm frt.co psr 1.7».
Af«*ni*rHJk* nimmer*O.OS.
Dece Conrent rereek^nt Dafelglm, met nitaondertnn ren
Zen- e» Feentdagen.
AdrertenMln, mededeelingon ens., geliere men riér 10 uur
'smergen* b$ de Uitgever* in te senden.
Uitgever»: VALKHOFF Co.
Utrechtscheitraat 1. Intercomm. Tolephoonnummer 06.
PRIJg DER ADVERTENTlfiN:
- 0.19.
Van 1-1 regels
Kite regel meer
Groote letters naar plaatsrnimts.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeelige bepalingen tot
het herhaald adrerteeren in dit Blad bi) abonnement. Bene
circulaire, berattende de Toerwaarden, wordt op aanrmag
toegezonden.
Politiek Overzicht
Dn handelsbetrekkingen tusschnn
Duitsohlaarf en Amerika.
Gisteien is hot nieuwe handelsverdrag
1 met cle Vereenigde Staten door den rijks
dag in eerste lezing behandeld. Het voorne-
i men bestaat deze zaak nog af te doen, voor-
i dat de rijksdag met Pinksteren naar huis
gaat, en dat moet ook wel, want de bestaan
de regeling geldt niet langer dan tot 30 Juni.
Tot aan het in werking treden van het
nieuwe Duitsehe tarief van invoerrechten
waren de Duitscli-Amerikaansche handels
betrekkingen door de overeenkomst van 10
I Juli 1900 geregeld. Toen het nieuwe tarief
en dj daarop steunende nieuwe handelsver
dragen met de Europeesche staten van
kracht werden, moest deze overeenkomst
I buiten werking gesteld wordenzij wérd
daarom door de Duitsehe regeering tegen 1
Maart 1906 opgezegd. Die onderhandelingen
1 leidden niet tot overeenstemmingen om
t tijd te winnen tot voortzetting van deze on-
derhaudelingenbesloten de beide regeerin
gen een voorloopige regeling te treffen.
Daarbij werden door Duitschland aan de
Vereenigde Staten tijdelijk, doch niet lan
ger dan tot 30 Juni 1907, de tarieven toe
gestaan, die golden voor de landen, in de
overeen kom rt van 1900 genoemd, met welke
in 1904/'0ü handelsverdragen gesloten zijn.
L Vereenigde Staten bleven hunnerzijds
op den Duitse hen invoer toepassen de aan
het Duitsehe rijk door de overeenkomst van
1900 toegestane verlaagde rechten van af-
deeling III van het Dingley-tarief.
Hoofddoel van deze tijdelijke regeling
was de mogelijkheid tot verdere onderhan
delingen open te laten. Die hebben ook
.plaats gehadeene Amerikaansche tarief-
commissie is met dat doel verleden najaar
naar Berlijn gekomen. De Nordd. Allg. Zei-
tung bericht daarover: ,.Bij de tusschen de
Duitsehe en de Amerikaansche gecommit.
teerden in Berlijn gevoerde onderhandelin
gen, heeft men in de eerste plaats een uit
gebreid tarief verdrag op het oog gehad en
de bijzonderheden daarvan besproken. Het
is mtusschen gebleken, dat de tijd hiervoor
thans nog niet gekomen is, en er moest
dus een weg gezocht wordenhoe voorshands
eene regeling na 30 Juni van dit jaar tot
stand kon komen. Daarbij konden slechts
zoodanige Amerikaansche concessiën in aan
merking komen, die de president, der Ver
eenigde Staten gemachtigd is te verleenen,
zonder dat het oongrês er in wordt gemoeid.
De wederzijdsohe coiranassiën werden het
ten slotte eens over een ontwerp, waarbij de
Vereenigde Staten ons de verlaagde invoer
rechten van afdeeling III van het Dingley-
tarief, met inbegrip van die voor moussee-
renc'e wijnen, en verdter de uitvoering, van
een aantal bij bestuursmaatregel mogelijke
,her\ irmiingen in de toil- en consulaire
verordeningen toestaan en wij als contra
prestatie den Amerikanen een belangrijk
deel van onze conventioneel© tarieven uit de
bovengenoemde zeven verdragen verleenen.
Dit ontwerp heeft de toestemming van de
'beide regeeringen gevonden."
Men kan van deze regeling gerust zeggen,
dat zij weinig om het- lijf heeft. De Ameri
kaansche rogeering kan niets ondernemen
van eenigszins ingrijpenden aard, want daar
toe zou zij de toestemming noodig hébben
van het congres, en het congres is nu niet
bijeen, het komt eerst tegen den winter weer
samen. Datgene, waartoe de Amerikaansche
regeering in staat is, komt in hoofdzaak
neer op het wegnemen, van onnoodigo hard
heden in de berekening van het invoerrecht.
Over den arbeid van de herschatters, die
willekeurig de in de facturen vermelde prij
zen verhoogden, is veel geklaagd. Onder
den vroegere» secretaris der schatkist Shaw
zouden die klachten geen gehoor gevonden
hebben zijn opvolger Cortelyou schijnt
daarin toeschietelijker te zijn. Verlaging van
rechten kan de regeering eigenmachtig
slechts op enkele artikelen toestaanafdee-
ling III van het Dingley-tarief noemt: wijn
steen, gist kristallen, wijn, geestrijke dran
ken, schilderijen, teekeningen en beeldhouw
werken. Tot lager dan 15 pet. van de waarde
mag ne president niet gaan. De Duitsehe
u tvoer naar Noord-Amerika in al deze arti
kelen is van geringe beteekenis; van wijn
bedroeg hij 6.? millioen mark, van alle an
dere artikelen nog minder.
Duitschland heeft den Amerikanen niet
alle verlaging van rechten toegestaan, die
door verdragen met andere staten be
paald zijn. In het verdrag van 1906
waren slechts de verlagingen toegestaan,
die de verdragen van het Duitsehe
rijk met België, Italië, Oostenrijk-Hon-
ga rije, Rusland, Rumerië, Servië en
Zwitserland inhielden. De uit het verdrag
met Zweden en uit alle later gesloten ver
dragen voortvloeiende verlagingen waren
met genoemd. De thans gesloten overeen
komst bekrachtigt dat; de verlagingen,
waarvan Amerika zal genieten, worden uit
drukkelijk beperkt tot wat aan de zeven
hierboven genoemde staten' is toegestaan.
Men heeft hier dus te doen met eene over
eenkomst, die gesloten is bij gebrek aan iets
beters. Het is eene noodregeling, die een
tariefoorlog tusschen de beide staten voor
komt, welke door niemand wordt verlangd
ook niet door de Duitsehe agrariërs, wier
orgaan dit verdrag in vergelijking met een
verdragioozen toestand kenschetst als het-
kleinste van twee kwaden maar
geen bevrediging schenkt aan den wensch
naar eene duurzame en afdoende rege
ling der handelsbetrekkingen. Op de
vervulling van dien wensch is ook geen
uitzicht zoolang in de toongevende kringen
in de beide landen do stemming niet veran
dert. De Vereenigde Staten verlangen ruim
baan voor den uitvoer van eerste levensbe
hoeften, maar stuiten daarbij op het verzet
van de Duitsehe agrariërs. De Duitsehe nij
verheid verlangt toegang tot de Amerikaan
sche markt, maar do Amerikaansche fabri
kanten, en inzonderheid do invloed van de
truts, staan aan de vervulling van dezen
wensch in den weg. Voorshands is er geen
uitzicht, dat hierin verandering zal komen
het moet aan de toekomst overgelaten worden
de tegenstrijdige belangen tot elkaar te bren
gen. Daarom kan eene regeling van de han
delsbetrekkingen slechts het karakter dra
gen van oen© tijdelijke regeling, die in het
aUernoodigste voorziet.
DnHtchiand.
Berlijn7 Mei. De rijksdag heeft Kaempf
herkozen tot tweeden ondervoorzitter.
(Het incident aan het einde der vergade
ring van Zaterdag, dat de heer Ka«mpf be
wogen had zijn ontslag te nemen, is hier
mede opgelost).
Berlijn, 7 Mei. De Rijksdag heeft het
Duitsch-Amerikaansche handelsverdrag, na
een korte discussie, waarbij op het voorloo
pige karakter der overeenkomst werd gewe
zen. naar een commissie verwezen.
Mfil
Brussel, 7 Mei. Het nieuwe ministerie
woonde lieden de heropening der Kamerzit
ting bij. De eerste bijeenkoms' was zeer op
gewonden, en een stormachtige discussie ont
spon zich over de interpellatie van Furne-
moi.t die de vraag stelde waarom de presi
dent en het bureau der Kamer gedurende een
heelen zittingsdag over het ontwerp-mijn wet
hadden laten discussieeren, terwijl dit reeds
den vorigen avond was ingetrokken.
Do president verklaarde dat alle©zijn regel
matige» loop had gehad
De afgevaardigden maakten zulk een helsch
lawaai, dat de verdere beraadslaging onmo
gelijk werd en de president verplicht was do
zitting op te heffen
Brussel, 7 Mei. De heer De Trooz, het
hoofd van het nieuwe kabinet, heeft in den
Senaat de ministerieel© verklaring voorgele
zen. Het. kabinet zal de staatkunde voortzet
ten, door wijlen minister Malou vijf-on-twin-
tig jaren geleden begonnen en in de troon
rede van 1066 aangegeven.
De minister herinnerd© aan de hervormin
gen, die sedert tot stand zijn gel--..rUt, meer
in het bijzonder de wetten op de ouderdoms
pensioenen en die cp de arbeidsongevallen
hij wrklaarde, dat de regeering niet werke
loos zal blijven, maar hare zorg uitstrekken
over alie klassen der bevolking,' zoowel arbei
ders als burgers.
,,De verdediging der gronzeai vordert maat
regelen, die wij zullen- nemen; de regeering
zal een wetsontwerp indienen over de tweede
omwalling van Antwerpenzij zal het onder
wijs in zijn gehcelen omvang verbeterenzij
wil de ontwikkeling van kunsten en weten
schappen aanmoedigen, hetgeen de instelling
van een afzonderlijk m:uisterie ncodig maak
te, Zij is vc ruemena aan België voor te
stellen de Afrikaansche kolonie over te ne
men de Kamers zullen hunne meening kun
nen uitspreken over de wenschelijkheid voor
het land om de kolonie te annexeeren".
De minister bracht hulde aan het afge
treden kabinet en verklaarde, :t de regee
ring de hulp van niemand, die van goeden
wil is, afwijst. Do regeering waoht de aan
gekondigde -iterpellatiën niet af. Nu de zit
ting van de Kamer geschorst is, legt dé re
geering hare verklaringen af aan den Senaat.
De minister ontkent, dat er een staatsgreep
heeft plaats gehad; er is geen sprake van,
dat het parlement beleedigd zou zijn. Do
Koning heeft het recht een. wetsontwerp in
te trekken, ook wanneer het aangenomen is;
er is dus niets gebeurd, wat strijdig is met
de grondwet.
De minister stond breedvoerig stil bij het
incident, ten aanhoor© ook van de leden van.
de Kamer, die de tribune van den Senaat
hadden ingenomen. Hij verklaarde, dat de
minister van den arbeid bij den Senaat het
wetsontwerp op den werktijd' in de mijnen zal
indiener., zoodat de Senaat zijne meening
zal kunnen uitspreken over den tekst, die
door do Kamer is aangenomen.
In liet debat over do regeringsverklaring,
dat is begonnen, vond Du pont, van de lin
kerzijde, deze verklaring onvoldoende; hij
diende, namens de linkerzijde, eer© motie in,
waarbij afkeuring worat uilgesproken over
de ministers, uie het koninklijk besluit tot
ra» C. X. an W. M. WILLIAMSON.
Naar het Amerikaantefi
59 dook
m*tro»w HEUVELINCK.
Het woord „automobiel" bracht mij al
les weer te binnen en in een oogwenk door
vloog ik Europa van het restaurant in Mon-
te-Carlo naar de dorpsherberg te Öabhain.
Juist was onze rekening betaald en stonden
wij op om heen te, gaan. Ik keek rond' en
precies in het gelaat van don heer Cecil-
Lanstown. Midden in zijn laatsten zin, ont
moetten onze oogen elkander, onwillekeurig
stond hij half op. maar ging dadelijk met
een onnoozeleu glimlach weer zitten, terwijl
ik hem langzaam van het hoofd tot de vos
ten opnam.
Toen wij het tafeltje voorbij gingen, zei
tante Mary, die hem ook gezien had, tame
lijk luid tegen mij „Zag je ooit zoo'n mis
punt? En ik had hem nog wel voor een her
tog aangezien.'' Ik geloof zeker dat hij het
gehoord heeft.
In den tuin van het Casino zagen wij de
maan boven de zee opkomen, wat zoo'n
prachtig effect, maakte dat ik het nooit ver
geten zal. Maar juist- dé schoonheid van
onze omgeving stemde mij treurig. Is
dat. niét dwaas? Ik geloof zeker dat
ik niet al to wel ben in den laat
sten tijd. Ik zal eens iets opwekkends
of wat zenuwdruppels moeten innemen. Wij
gingen terug naar Nizza om den nacht door
te brengen en reden den volgenden morgen
naar Menton©, waar ik liever dan ergens
elders aan de Riviera een langen tijd zou
willen blijven. Het is het bevalligste en
aardigste plaatsje clat men zich voorstellen
kanhet bezit de landelijke rust, welke de
andere missen en toch heerscht er de leven
digheid en vroolijkheid eener stad. Wij gin
gen er heen langs den bergweg, die ont
zaglijk mooi is. Ik verzocht Brown langzaam
te rijden, opdat we de omgeving goed zou
den kunnen opnemen, in plaats van er maar
enkele vluchtige indrukken van te krijgen.
Ofschoon de „Spyker" heel goed in staat
was om den steile» weg van Nizza naar de
sterrenwacht en verder naar het eigenaar
dige La Turbie in snelle vaart te bestijgen,
koos ik een snelheid van zes of zaven mij
len in het uur, en liet dikwijls bij schilder
achtige punten ophouden om van do prach
tige vergezichten op de donkerblauwe zee
en den azuren hemel te genieten. Dezen
weg, van Nizza naar Menton©, volgend,
kwamen wij niet langs Monte-Carlo. doch
zagen slechts van de hoogte van La Turbie
de daken der huizen, het schitterend Casino
en het somber rotskasteel van Monaco.
Ein. o wat ik nog zeggen wou, Jimmy
vergezelde ons niet op d'icn tocht en heeft
zich nog niet weer bij ons gevoegd, hoewel
hij dreigt het iets verder in Italië weer 'e
doen (als dat niet- al te onvriendelijk uit
gedrukt is) Hij bleef te Nizza- achter, om
zekeren Lord Lane wat gezelschap te hou
den. Tante Mary vindt het een bewijs van
een goed hart, maar ik ben daar niet zeker
van Ik geloof dat Mont-ic een markies is.
We bleven eenigen tijd dicht- bij Men-
tone. te Cap. Martin, dat u natuurlijk niet
kent, want het bestaat nog maar kort
./Het is een aardig plaatsje, hoog op een
heuvel gelegen, tusschen geurige dennen.
Hoe prettig woer alleen te zijn met. tante
Mary. I'k was vriendeijker tegen haar dan
ik sedert ons verbij f te Pau en de komst
van Jimmy geweest ben. Ik had daar nog
wel langer willen vertoeven (het zou aardig
zijn er voor het carnaval terug te komen,
hoewel ik niet geloof dat. we liet doen zul
len), maar de nabijheid van Italië was zoo
verlokkend, dat ik er ongeduldig van werd.
Italië! Italië' Die naam weerklonk in mijn
ooren als „elfenmuziek".
Nu zijn we in Italië, dat mij, eenvoudig
schepseltje, een tooverland' toeschijnt vol
geheimzinnigheid en schitterende 'kleuren;
-en hoe mooi komt- het uit dat onze eersto
dag hier juist het heerlijke kerstfeest is.
Aan de grens overkwam ons een kleine on
aangenaamheid. Ik meen u geschreven to
hebben dat ik, toen we. ongeveer een eeuw
geledente Dieppe aankwamen, aan het
douanekantoor een som moesten deponec-
ren om mijn auto in Frankrijk te mogen
invoeren. Dat- geld zou ik bij het verlaten
van het land te Mcntone teruggekregen
hebben als de beklagenswaardige Draak
mog bestaan had, maar nu hij in rook on
vlammen is opgegaan, ging ook het geld
verloren. Brown echter (of liever Browns
meneer) deponeerde even-eens een som voor
den „Spyker", en toen wij het -douane
kantoor in de buitenwijken van Mentono
passeerden, vroeg de kranige chauffeur mij
verlof op te mogen houden om meneer
Winstons papieren to toonen cn het geld
terug .te ontvangen, dat hij naar Engeland
wilde zenden.
Zoo ver ging alles goed; doch bij ons
vertrek van Cap Martin was het reeds
schemerig (wij haddon den dag doorge-
iu,trekking van hot wetsontwerp mede heb
ben onderteekend.
Uit naam van de rechterzijde drukte
Van den Peereboom zijne goedkeuring uit
over het optreden der regeering.
In de Kamer vulde 1. -1 incident, dat de
afgevaardigde Furnemont opwierp door zijne
interpellatie, do geheel© zitting. Minister Do
Trooz kon geen gehoor 1 rijgen voor het voor
lezen van de ministerieel© verklaring en voor
het geven van inlichtingen hij werd voort
durend in do rede gevallen De vergadering
bleef tot het einde toe woelig on moest om
4 uur 40 minuten gesloten worden.
Brussel, 7 Mei. De Antwerpsche experts
besluiten hun rapport over de schipbreuk
van het Belgische schoolschip met de vol
gende woorden
„Wij concludeeren derhalve, dat de dood
van 33 personen der bemanning moet worden
toegeschreven aan het feit, dat practischo
maatregelen om de booten te water te laten
niet zijn genomen en aan het defect zijn der
strijkingstoestellen voor de booten, die niet
beproefd waren voor men zee koos."'
Een der experts verklaart, dat de com
mandant Fourcault voor de ramp verant
woordelijk is te achten.
Fwmkr|k.
Parijs, 7 Mei. Minister-president Clemen -
ccau stelde zich ter basdhikking van de Ka
mer voor de behandeling der interpellatie».
In het belang van eene vlugge afdoening der
zaken, verzocht hij de interpellatie over de
syndicaten en die over de «ailgiemeene poli
tiek bijeen te voegen. De afigevaardigde
Rl-anc interpelleerde de regeering over het
ontslag van den onderwijzer Nègrehij ver
weet Olemenoeau, de socialisten terug te
stooten, die de republiek verdedigden toen
zij in gevaar verkeerde, en viel minister
Briand aan, die antwoordde, dat hij de be
slissing van den prefect der Seine had be
krachtigd
In den loop van het debat verklaarde mi-
ni/ber-prenident Clemenceau, dat hij zijn
ambt zou nederleggen, zoodra er een meer
derheid van de rechterzijde zou zijn.
Later had or in de wandelgangen eene
heftige woordenwisseling plaats tusschen den
heer Jaurès en den onder-staatssecretaris -der
posterijenJaurès vork.iaa.rde, dat- de Kamer
zou miocten uitspreken, of zij cle daden van
d© regeering goedkeurt.
Engeland.
Londen, 7 Mei. In een buitengewoon druk
bezochte vergadering van hot Lagerhuis
diende de heer Birrell, staatssecretaris voor
Ierland, een wetsontwerp in tot instel
ling van een Raad van bestuur voor Ierland.
Hij deelde daarbij mede, dat dit ontwerp
geen spoor van een nieuw wetgevend gezag
bevat en geen machtiging inhoudt, tot- het-
heffen van belastingendo Iersche leden
zullen hunne zetels in het Lagerhuis be
houden. liet ontwerp bepaalt, dat acht van
de Iersche bestuursdep r temen ten, waaron
der die van plaatselijk bestuur, landbouw,
openbare werken en onderwijs, maar niet
dat van politie, onder toézicht van oen ver-
tegenwoordigenden Raad zullen worden ge
steld, die bestaan zal uit 82 gekozen en 24
benoemde leden. De gekozen leden zullen
zitting hebben voor drie jaren en de kies
districten zullen overeenkomen met de par
lementaire kiesdistricten. De Raad zal het
toezicht uitoefenen over liet bestuur der
acht departementen door middel van beslui
ten de oppermacht van het Rijksparlement
zal gewaarborgd worden door de bevoegd
heid, aan den ondei-koning verleend, om
ieder besluit van den raad van bestuur aan
de goedkeuring der regeering te kunnen
on-derwerpen.
Het doel van het wetsontwerp is het
Iersche volk, in zijn geheel genomen, te
vereenzelvigen met de ©palingen en regle
menten, die het bestuur van de zuiver bin-
nenlandsche aangelegenheden betreffen.
De heer Balfour zeide, dat een ongerijm-
der manier om het Iersche locale bestuur >n
te richten, nog nooit was bedacht. Het ge
heel© plan moest onvermijdelijk mislukken.
Hij onderwierp de voorstellen, die volgens
zijne meening het bestuur van Ierland in
een chaotischen, macht-el >zen toestand zon
den brengen, aan een scherpe kritiek.
De heer Redmond verklaarde, dat de na
tionalistische partij zou blijven streven naar
volledige „home rule", maar zei-de, dat de
partij de verantwoordelijkheid niet op
zich wilde nemen, om iets te verwerpen, dat
geschikt leek om de invoering van „home
rule" te verhaasten. De partij beschouwt
het ontwerp, als bevattende een plan, dat
bestaanbaar is met het nastreven van het
geen zij wenscht.
Onder eenig rumoer werd de behande
ling van het ontwerp op den Ierschen Raad
ten einde gebracht en werd het in eerste
lezing aangenomen met- 416 tegen 121 stem
men.
In het hoogerhuis werd de beraadslaging
over de voorstellen tot hervorming van hel.
hoogerhuis voortgezet. Het amendement van
lord Crewe word verworpen met 198 tegen
46 stemmen. Het voorstel van lord Cawdor
tot benoeming van eene commissie werd aan
genomen, waarna lord Newton zijn he-rvor-
mingsontwerp introk.
In den loop van het debat hield lord
Roseberry eene opmerkelijke rede, waarin
hij do houding der regeering gispte, die hij
b«chuldigde het land op te zetten tegen het
hoogerhuis door het beloven van een reeks
krasse maatregelon tegen het landbezit.
Zw«den»
Koning Oscar en Koningin Sofie zuller.
den 6en Juni a.s. hunne gouden bruiloft
vieren. Voor dien dag zal de Koning de re-
gcering weer op zich nemen, die hij tijdelijk
aan zijn oudsten zoon, om gezondheidsrede
nen, heeft- overgedragen. Het Zweedsche volk
bereidt, als hulde aan zijn souverein, eene
groote nationale inschrijving voor, waarvan
de opbrengst bestemd is om de sanatoria
voor teringlijders, die tien jaren geleden,
naar aanleiding van het zilveren jubileum
der regeering van Koning Oscar, ook uit
vrijwillige giften zijn gesticht, aan een
breedere» kring van iijders ten goede te doen
komen.
Spanje.
In het Spranscho koninklijke paleis
heerscht- do mazelen. Do ipfante Maria The
re® ia en haar gemaal, prins IV. Jinaud van
Beieren, zijn er door aangetast. Men noemt
alle voorzorgen om te vermijden, dat de be
smetting zal overgaan op de Kc ïgin, die
nu -bijna aan het einde van hare zwanger-
schap is.
De officicelo uitkomsten van de verkiezin
gen voor den Senaat ongerekend de uni
versiteiten, academieën. geleerde genoot-
hhappen c.i kerkprovinciën is, dat geko
zen zijn: 113 linisterieelen, 5 democraten,
7 republikeinen, 7 onafhankelijke», 4 ultra-
bracht met het bezichtigen van Mentone)
en de douanen hielden 0113 nog ©enigen tijd
op, zoodat het geheel donker was, toen we
doorgingen naar Italiëdaarbij was de
lucht bewolkt cn woei er een flinke wind.
Een grensbeambte was naast Brown gaan
zitten (ik was met tante Mar)- in de ton-
r.eau) 0111 ons naar het laatste station te
brengen, waar wij hem afzetten, en eenige
.meters verder waren wij in Italië. Mis
schien herinnert u zich dat dc grensschei
ding wordt gevormd door een wilde, diepe
kloof in de hoog© bergen, die hier steil in
zee- afdalen. Over dezen afgrond ligt de
Pont St. Louis en precies over het midden
daarvan loopt de onzichtbare grenslijn.
Ik meende ©en wachthuisje te zien aan
den Italiaanschcn kant, maar hat was zoo
donker dat ik er niet. zeker van benen
we moesten nog oen goed eind den steilen
bergweg oprijden, vóór wc het douanen-
kantoor bereikten. Hier hield Brown stil,
toen twee mannen in blauwgrijze overjas
sen en met geweren op den rag langzaam
naar ons toe kwamen. Onze kranige chauf
feur behandelt do vreemde beambten altijd
ze-er hoffelijk dit maakt alles veel gemak
kelijker. zegt- hij. Ziende, dat de mannen
ons wilden beletten door to gaan, gaf hij
beleefd den wen -eh te kennen om te pas»-
secren, zich tevens bereid verklarend zoo
veel geld te storten, als zij noodig oordeel
den. Hoewel ik maar weinig van het Ita-
liaanech afweet, kon ik toch ongeveer be
grijpen wat nu volgde Zij weigerden ons te
laten doorrijden. Brown beredeneerde de
Kaakhij toonde een paspoort dat zij bij
liet licht van een lantaarn onderzochten.
Ondanks den indruk, dien het op hen
scheen te maken, bleven zij bij hun weige
ring. voorgevend dat het kantoor al voor
don nacht gesloten en de chef vertrokken
was, en dat niemand debenoodigde papie
ren in orde kon maken. „Maar dat is ver
schrikkelijk riep Brown uit. „Is dat
Italiaanse»© gastvrijheid? Moeten de dames
dan den hooien nacht op den weg blijven
staan r Dc douanen haalden de schouders
op. „In Mentono zijn goede hotels genoeg
zei de een. „Ga maar terug'
„Neen," antwoordde Brown. „Ik ga niet
terug. Waar woont de chef van het kan
toor?' De beambten wilden het niet zeggen.
Blijkbaar hadden zij geen zin een standje
op te loopc-11 van hun chef, omdat zij hem
een aanmatigend Engelschman op zijn dak
hadden gestuurd, terwijl hij zijn middag
slaapje deed. Langzaamerhand had zich een
groepje van tien of twaalf personen, die wel
uit den grond schenen op te rijzen, om ons
heen verzameld. Een stem fluisterde mij in
het Fransch toe: „Ik ben een Franschman,
en die Italianen zijn lomperds. De chef der
douane woont in Mortola, bet oorste dorpje
aan den weg', en voor ik tijd had hem te
bedanken, wa? de vriendelijke Franschman
111 de duisternis verdwenen. Ik riep Brown
en deelde hem mee wat ik gehoord nad. Hij
vroeg of wij alleen wilden blijven, terwijl
hij den chef haalde, verzekerend dat we
volkomen veilig waron in de hoede dér
douanenwij stemden toe, waarna hij den
steilen weg op ging, zwijgend gevolgd' door
•een der wachters.
Wordt vervolgd.
