N*. S06.
6" J
Woensdag 22 Januari 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE SVENSSONS.
ph. w ij s ii a nr.
ABONNEMBNTSPRIJS:
P«r 8 maanden toot Amertfoortf 1.25.
Idem franco per poet1.75.
onderljjke nummer*- 0.05.
D«se Courant Terechfnt DagelQka, met uitzondering ran
r<un- en Peeetdagen.
Adrertentiën, mededeelingen ens., gelieve men vóór 10 nar
'li morgens by de Uitgevers in te senden.
Uitgever»: VALKHOFF ft C°.
Utrechtschestrmat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PB US DBB ▲DVBBTBNTlfilft
Taa 1—6 regelsf «.75.
Elke regel meer - •.15.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan voordeeHge bepailmfea tel
het herhaald adverteerea in dit Blad b| aheaaemeat Eeae
«treulaire, bevattende de veonraardect, wordt op aaavraag
toegeaondea.
Politiek Overzicht
Protesten tegen liet Soedan-verdrag.
De partij, die onder leiding van don door
zijne onaflhankel j klieids i de-eten bekenden
Mustafa Kamil Pacha strijdt onder de leus
„Egypte voor de Egyptenaren", heeft uit
voering gegeven aan een besluit, dat ken
schetsend is voor de stemming, die iu haar
midden heersokt. Zij heeft een protest uit
gebracht tegen het tussohen Engeland en
Egypte gesloten verdrag van 19 Januari 1899
betreffende het bestuur van Soedan en van
dat protest mededeeling gedaan aan de Egyp
tische regeering, aan den eersten minister
van het Engelsche kabinet en aan den groot
vizier van Konstantinopelden eersten raads
man van den sultan van Turkije, die in
naam nog altijd de suzerein is van den Khe
dive van Egypte. Natuuirlijk Iheeft het pro
test, dat deze overeenkomst verklaart strijdig
te zijn met den firman van den sultan,
waarbij de Khedive in zijne waardigheid is
erkend, en met het verdrag van Therapia,
slechts propagandistische waarde. Dat het
eenig feitelijk gevolg zou kunnen hebben,
zullen de leiders van de nationalistische
partij zelf wel niet gelooven. De eenige uit
werking, die men er mee kan bereiken, zou
kunnen zijn, dat de Groote heer aan den
Bosporus zich verheugt over het toenemende
nationale bewustzijn in het land der Phara-
onen. Maar als teeken van de in Egypte
keersc'hende stemming verdient dit protest
zeker de aandacht van de regeering te Lon
den en van haren vertegenwoordiger in
Egypte, Sir Eldon Gorst.
Het verdrag, waarvan de Egyptische na
tionalisten de opheffing verlangen, heeft in
derdaad Soedan geheel afhankelijk gemaakt
van het Engelsohe bestuur. De gouverneur-
generaal of, om den iniheemschen titel -te ge-
bruikon, sirdar sedert een aantal jaren
reeds wordt dit ambt bekleed door Sir Regi
nald Wingate wordt wel door den Khe
dive benoemd, maar onder Engelsche goed
keuring. Hij moet zijne besluiten en beschik
kingen onverwijld mededeelen aan den Brit
sehen agent te Cairo en aan den Egyptischen
minister-president, maar aan den anderen
kant kan een Egyptische wet of besluit
slechts na afkondiging door den gouverneur-
generaal kracht van wet voor Soedan krij
gen. Met anuere woorden: aan de Egypti
sche regeering behoeft slechts kennis gege
ven te worden van de regeeringsdaden van
den gouverneur-generaal, maar zij heeft geen
recht van veto daartegen, terwijl het van
het goedvinden van den gouverneur-generaal
afhangt of eeue Egyptische wet ook geldt
voor Soedan. Vreemde staten mogen zonder
Engelsche goedkeuring geene consulaire amb
tenaren in de steden van Soedan aanstellen.
Het hinderlijkst zal voor de bewoners wel de
bepaling van het -erdrag zijn, die den in-
en uitvoer van slaven verbiedt. De gouver
neurs van de dertien provinciën, waarin Soe
dan verdeeld is, mosten Britsohe officiereu
van het Egyptische leger zijnslechts de
districten, waarin de provinciën onderver
deeld zijn. staan onder het bestuur van Egyp
tische officieren.
Het is niet te betwisten, dat de Engel-
schen zich door dit verdrag, dat den natio
nalisten van Egypte een doorn in het oog
is, den overwegenden invloed in Soedan ver
zekerd hebben. Maar het is ook een eisch
der rechtvaardigheid te erkennen, dat het
land onder hun bestuur in economisch op
zicht belangrijk is vooruitgegaan en nog
voor grooter ontwikkeling vatbaar is, naar
mate de bevloeiingswerken beter vorderen
Daarin ligt de beste rechtvaardiging van
het Engelsche bestuur. Als het naar den
zin van de Egyptische nationalisten ging,
dan zou dat zeker in het stoffelijk nadeel
van de bewoners van Soedan zijn.
Overigens schijnt thans bij de Engelsche
regeering eene mildere opvatting te heer
schen ten aanzien van do wijze, waarop
tegen de nationalistische beweging in Egyp
te moet worden opgetreden. Daarvan ge
tuigt het besluit, dat onlangs "genomen is to~
verzachting van de straffen, die twee jaren
geleden zijn opgelegd aan de bij de mis
handeling van Britsche officieren te
Denshawi, in het Egyptische deltagebied,
betrokken personen. Het tegen die lieden
uitgesproken vonnis is buitengewoon streng
geweest; sommigen werden ter dood ver
oordeeld, de minder zwaar gestraften
tot vrijheidstraffen, die voor ce zachtst be
handelden toch nog zeven jaar beliepen. Nu
is aan deze gevangenen de straf, die zij
nog hadden te ondergaan, kwijtgescholden
De Muaijad, een invloedrijk inlandsch blad,
merkt naar aanleiding van do verleende
gratie op
,,Wij verheugen ons, dat. daafmoe einde
lijk do Engelsche regeering altnaus voor een
deel do schade weer heeft goed gemaakt, die
destijds hare vertegenwoordigers in Egyntc
hebben aangericht. Het is voor ons aan geen
twijfel onderhevig, dat de begenadiging
weldra een© zichtbare verbetering van de
hetrekkin.gen tusschen de Egyptenaren en
de mogendheid, die het land bezet houdt,
ten gevolge zal hebben. De Engelsche re
geering heeft door hare toestemming overi
gens slechts toegegeven aan de openbare
meening in het eigen land, want de libe
rale meerderheid in Engeland, is nooit in
gebreke gebleven om de gruwelijke onrecht
vaardigheid van dit vonnis te veroordeelen
De ongelukkige slachtoffers zijn nu dus wij;
maar de voldoening kan, helaas! slechts eene
gedeeltelijke zijn, omdat de dooden er niet
aan kunnen deelnemen, zoodat dus de be
schikking van den heerscher, naast op
rechte vreugde, ook de gevoelens van smart
en droefenis in onze harten weder wakker
roept'
Duitsahland.
Bij het kroning- en ordefeest, dat verle
den Zondag te Berlijn werd gevierd, zijn
ditmaal 3830 orden en eereteekenen ver
leend tegen 3585 in 1907 en 2849 in 1906.
Zooals gewoonlijk, is de ordenregen groo-
tendcels neergekomen op officieren en amb
tenaren, kunst en webenschap zijn betrek
kelijk zwak, handel en bedrijf bijna geheel
niet vertegenwoordigd
Onder de gedecoreerden zijn 49 leden van
den rijksdag en den Pruisischen landdag;
alle partijen zijn daarbij vertegenwoordigt
behalve de °ociaal-democraten.
Baron von Würtzburg, een der woord
voerders van de Beiersche minderheid op de
algemeeno vergadering van den Flotten-
verein te Kassei, heeft aan de Berlijnsche
pers geseind, dat de opvatting onjuist is,
alsof do Beieren naar aanleiding van den
loop, dien deze vergadering heeft genomen,
uit de veroeniginjg zijn getreden.
In overeenstemming hiermedo wordt aan
do Vossische Zfcg. geschreven, dat binnen
kort eene buitengewone algemeens vergade
ring van de Beiersche landsafdeeling naar
München zal worden opgeroepen, om een
besluit te nemen wat er moet worden .-ge
daan In do besturende kringen van de
Beiersche landsafdeeling neemt men aan,
dat ook deze vergadering het besluit zal
nemen, niet in corpore uit de vereeniging
te treden, maar in zooverre eene afwach
tend© houding aan te nemen, dat van den
loop der aanstaande gewone algemeeue ver
gadering te Dantzig en van heb resultaat
der verkiezing van het nieuwe hoofdbestuur,
die daar moet geschieden, afhankelijk zal
worden gemaakt of men verder zal blijven
in do vereeniging.
Berlijn, 21 Jan. Op den Schaf fbauer-
dajmm tegenover net Rijasdaggebouw,
kwam het hedennamiddag te 44 uuir tot een
gevecht xussdhan werkloozen en de politie,
die uit liet in aanbouw zijnde nieuwe
schouw burggebouw met steenen werd be
stookt. Met den blanken sabel weid door dè
politie fee voet en te paard tegen dte menigte
opgetreden, waarbij een aantal personen
bebloede koofdien opliepen.
Het Oostzee-vraagstuk.
Naar aanleiding van onjuiste berichten in
buitcnlandsche bladen over de diplomatiek©
onderhandelingen betreffende het Oostzee-
vraagstuk, is het Petersburgsche telegraaf-
agentschap in staat het volgende mede te
deelen
Het tot stand komen op 2 November 1907
to Christian ia van het verdrag tusschen
Rusland, Duibschland, Frankrijk, Enge
land en Noorwegen betreffende d© on
schendbaarheid van het gebied van Noorwe
gen in verband met de wijziging van het
verdrag van 21 November 1855 over de
Fransch-Engelsche garantie van 't geheele ge
bied der voormalige vereenigde koninkrijken
Zweden en Noorwegen, bracht uit den aard.
der zaak de vraag van den internationalen
toestand van Zweden op den voorgrond.
Door de daarop volgende gedachten wisse
ling werd het duidelijk, dat de Zweedsche
regeering, ofschoon in zekeren zin door
de voor Noorwegen in 't leven geroepen bij
zondere positie verontrust, toch in geen en
deele er op uit was, evenals Noorwegen eene
bijzondere internationale garantie van zijne
gebiedsonschen d baa r heid te verkr i j gen
Dientengevolge kwam de gedachte op, de
Zweedsche belangen zeker te stellen door het
uitlokken van bijzondere verklaringen tus
schen Zweden eenerzijds en Rusland en
Duitschland als oeverstaten van de Oostzee
anderzijds en door handhaving van den te-
genwoordigen status quo, en wel van zooda
nige verklaringen, die de wederzijdsche er
kenning van dat beginsel inhouden, gelijk
ook in 1907 van de zijde van Spanje in de
met Frankrijk en Eugeland uitgewisselde
nota's is geschied. Slechts hierover loopen
de tegenwoordig loopende onderhandelingen
tusschen Petersburg en Stockholm ©ener
zijds en Stockholm en Berlijn anderzijds,
waarbij van geene andere bepalingen betref
fende den toestand van de Oostzee in vredes-
en oorlogstijd sedert het begin van de on
derhandelingen sprake is geweest. Ook nam
Denemarken tot dusver niet deel aan de
tegenwoordige, voorloopige wisseling van ge
dachten, ofschoon het volkomen natuurlijk
zou zijn, dat Denemarken als vierde oever-
staat zich aansloot aan de uitwisseling van
verklaringen. Van deze onderhandelingen
zijn Franrijk en Engeland in kennis gesteld.
Italië.
Rome, 21 Jan. Het proces tegen ddn
gewezen minister Nasi heden hervat.
Hongarije.
Budapest, 21 Jan Op eene bijeen
komst van vertegenwoordigers van alle par
tijen, door den voorzitter Justh bijeenge
roepen, wezen alle sprekers van de oppositie
elke reglementswijziging af De minister
president Wekerle bestreed d© bewering,
dat de hervorming van het reglement slechts
op verlangen van de Kroon werd onder
nomen hij zette verder de voordeelen van
do hervorming uiteen.
De vergadering nam de voorgesteld© ber-
ming van het reglement au orde aan, ech
ter met dit voorbehoud, dat zij slechts zou
golden voor de behandeling van de begroo
ting en van do wetsontwerpen, die enkel
op Hongarije betrekking hebben. v
RialinA
Voor Petersburg, de stad en het gouver
nement, is de toestand van buitengewone
bescherming verlengd tot den 21en Juli en
voor eei ige districten van het Donsche ge
bied tot den 6en November van dit jaar.
De behandeling van het proces wegens de
overgave van Port Arthur, is na eenigen
tijd gestaakt te zijn geweest, hervat. De we
derzijdsche vijandigheid, die heersoht tus
schen de beklaagde generaals, komt steeds
duidelijker aan den dag. Over en weer be
schuldigden zij elkaar van leelijke dingen.
Zoo verklaarde generaal Smirnow, dat ge
neraal S'tössel nooit aan een gevecht of aan
de verdediging had deelgenomen. Zijn eenige
'bezigheid bestond in het geven van lyrische
bevelen en in het doen van voorstellen tot
toekennen van onderscheidingen. Stössel ant
woordde, dat Smirnow onwaarheid sprak,
en generaal Fock verklaarde, dat de solda
ten Smirnow hadden geminacht.
Marokko.
Naai verluidt, heeft deminister van
financiën Caillaux in de laatste vergadering
van der. Franschen ministerraad uitvoerig
uiteen gezet, welke kosten voor Frankrijk
zouder voortvloeien uit het onderhoud van 't
bezottingskorps voor Casablanca en uit de
inrichting vau de politie in de Marokkaan-
sche havens. De uitgaven voor het bezet
tingskorps, die vroeger 4000 frs. per dag wa
ren, bedragen nu 6000 frs. De militaire
maatregelen van generaal d'Amade worden
door de ministers geheel goedgekeurd. De
generaal heeft de bepaa'do opdracht gekre
gen, de rust te herstellen in het Chawia-
gebiedin welk deel van het gebied- hij
wil opereeren is aan zijn goeddunken over
gelaten
Volgens een bericht uit Fez, hebben de
hoofden van de omwenteling eene lijst ge
maakt van alle weerbare mannen, in staat
tot het dragen van de wapenen, die in ba-
taillons zijn bijeengevoegd, en naar do wij
ken, die zij bewonen, gerangschikt.
Iu het gebed, dat Vrijdags voor Moeley
Hand wordt opgezonden, smeeken de voor
gangers in de godsdienstoefeningen alle ze
geningen voor dezen af en wenschen, dat
I Allan hem de macht zal geven de christe
nen to verjagen en het land te zuiveren
van de onheilbrengende hervormingen.
Volgens een telegram van den eersten se
cretaris van het Fransche gezantschap te
Tanger, graaf de St. Aulaire, heeft de voor
lezing van den brief van Abdel-Aziz verle
den Vrijdag in de moskeeën van Tanger een
uitstekenden indruk gemaakt op de bevol
king. De brief deelt nog mede, dat Abdel-
Aziz zich binnenkort naar Fez zal begeven,
om de rebellen te tuchtigen. Het bericht
over de organisatie der politie wordt door
de inlanders te Tanger en te Mazagan gun
stig opgenomen.
Abessynië.
Een telegram van den Itaüaansohen mi
nister resident te Addis Abbeba, gedagtee-
kend 17 Januari, deelde mede, dat de zaak
gelastigde den vorigeii dag een onderhoud
had gehad met den Negus over het gebeurde
te Lugb. De Negus gaf te kennen, dat de
Abeesynische expeditie, uitgetrokken van
het gebied der Aroeesi, het strenge bevel
had gekregen hulp te gaan bieden aan de
Litaurari- en de Gabrastammen, maar met
veronachtzaming van dit bevel naar Lugh
was getrokken. Menelik verklaarde, dat hij
krachtige maatregelen had getroffen voor
het spoedig vertrek der Abessyniërs uit het
achterland van Benadir. De Negus beval ten
slotte den Degiaoe Sul Segbet met den
gezant gepaste maatregelen te beramen, om
den Italiaanschen handelsvertegenwoordiger
in het Aroessi-gebied naar Lugh te geleiden,
om daar voorloopig het bevel in die plaats
op zich te nemen on voor de veiligheid te
zorgen
Aan het Italiaansche departement van
buiten 1 an dsche zaken is een telegram ont
vangen van den commissaris der kolonie Be
nadir, gedateerd 16 Januari, dat door het
Italiaansche schip Colonna naar Zanzibar is
gebracht. Het bevat het bericht-, dat de toe
stand belangrijk verbeterd is. De terugtocht
van de Abessiniërs naar Karanle wordt be
vestigd. Luitenant Gibelli, de bevelhebber
van het station Bardera, heeft zich, toen
hij den 25en December jl. bericht ontving
van het gevecht bij Berdale, met een dew
van zijne Askari's naar Lugh begeven om
hulp te bieden. Hij heeft deu inarsch zou
de* incidenten afgelegd en Lugh niet be
dreig gevonden. Het was volmaakt rustig
in de stad en zij was iu staat zich tegen
een mogeiijken aanval te verweren.
Vereenigde Staten.
Washington, 21 Jan. CT.ark, afge
vaardigde van Missouri, ateelde in het Hui*
vai. Afgevaardigden mede, dat de democra
tische partij voornemens is Will'am Bryan
op de democratische conventie candidaat tte
stellen voor l.ot presidentschap. Deze medte-
dtr:»Un(g werd mot toejuiching en t vangen
zelfs eenige republikeinen deden daaraan
mee.
Zuid-Amerika.
Port au Prince, 21 Jan. De Haï'ti-
sche .troepen heroverden St. Marc op de op
standelingen.
Al lcil el
vPrin9 Ghika, een van de rijkste Roe-
meensche landheeren, had een jongen Ita-
Naar het Ziveedsch
DOOR
i.
Van F luge bo naar Skralby.
Justus Svensson richtte zich op in zijne
volle lengte van vij«f voet en zes duim. Hij
liet zijn blik minachtend glijden over de
kleine, met bosschen omgeven waterachtige
plek, die in een dichten Octobernevcl gehuld
lag Zijne oude hoeve, Flugebo, maakte den
indruk van ©en schraal, vergeten visohje, dat
uit zee was komen aanzwemmen en nu op
eeu gebarsten schotel grijs en onoogelijk werd
voori-ediend.
„Dc wereldgebeurtenissen werkten ons te
gen, Lovisa."
Doen zij dat Ik geloof ©er dat hot weer
en de mislukte oogst. om van deii ver
branden koestal di© niet verzekerd was, niet
te spreken de oorzaak zijn geweest van
urnen achteruitgang," antwoordde movrouw
Lovisa, met- een zacht verwijt in haar toon,
dal evenwel verminderd werd door den lief
devolle» blik uit hare goede grijze oogen.
Lovisa. ik noem het ©en -wereldgebeurte
nis, wanneer een man met mijne kennis en
miju verstand zulk eene ellendige verzeke
ring totaal vergeten kon. Aan meer hypo
theek nemen valt niet te denken en inet oene
kleine leeuing zijn wij niet geholpen. Als ik
nu een gewoon lieerenboer was, Lo-visa, dan
zou ik van onzen tegenwoordigen toestand
zeggen, dat wij> te gronde gericht zijn."
„En wat zegt -mijn oudje er dan nu van?"
vroeg zijne vrouw, alweder ietwat spottend;
maar ook nu werd die plagende toon ver
zacht door de moederlijk© teederheid, waar
mede zij hem aanzag.
,,Nu zeg ikdiat ik van arbeidsveld moet
veranderen. Het zou al zeer vreemd zijn, in
dien een of ander groot- landeigenaar, in een
vruchtbaarder gedeelte van ons land, als hij,
verneemt wat ik gedurende deze jaren door
vlijt en overleg op Flugebo tot stand heb ge
bracht, zich ,met gelukkig zoude achten, nu
liet- beheqr zijner boerderij aan mij te kun
nen opdragen.
Mevrouw Lovisa zag naar de tamelijk ver
vallen bijgebouwen en naar de slordig inge
dijkte akkers, waar thans, tegen het einde
van October, nauwelijks met het ploegen be
gonnen was. Maar het spotzieke glimlachje
verdween van haar gelaat en het moeilijke
vraagstuk omtreut de bekwaamheid van haar
echtgenoot om voor baas op eene boerderij
op te treden, daarlatende, hernam zij op een
meêwarigen toon
.Maar Justus, geloof je dat jij met je
eigen... met je sterk gevoel van onafhanke
lijkheid geschikt bent om je onder de orders
van een meerdere te voegen?"
„Dat geloof ik niet, Lovisa. Maar de
kracht van een mensch om zich in het on
vermijdelijke te schikken is verbazend groot.
Ik geloof niet dat Napoleon-1 op St. Helena
had moeten komenmaar hij is er toch zes
jaren lang geweest en hij leefde toch nog.
Het verdrietige van het geval zou verzacht
worden, wanneer het een edel mensch,
iemand met wetenschappelijke beschaving
zooaL ik, trof. Het liefst zou ik te doen heb
ben met zoo'n hoogadelnken sinjeur, -die el-
ken zomer een poos buiten kwam om boer
te spelen en die den overigen tijd van het
jaar ir. de stad bleef zooals vel© rijke heeren
deen."
„Ja, dat zou zeker eeu goed ding zijn.
Maar, Justus, -wat zullen wij gaan doen als
dit niet gelukt?"
„O, met uie mogelijkheid heb ik ook reke
ning gehouden, Lovisa. Ik ben niet zonder
hulpbronnen. Ik ben de beste maatjes mot
de beide secretarissen van ons district en d©
Landraad was ook bijzonder vriendelijk te-
geu mij op de vergaderingen gedurende het
landbouw-feest verleden" jaar. Met mijne we
tenschappelijke ontwikkeling zou de benoe
ming tot afgevaardigde van de controle op 't
gebruik van sterken drank volstrekt niet zoo
vreemd zijn, als jij missdhien denkt."
Movróuw Lovisa zuchtte opnieuw, maar nu
minder zwaar. Dat iemand, die zijne eigen
bezitting zoo slordig had beheerd, zich nooit
de zorg voor het goed van een ander zou toe
vertrouwd zien. begreep zij. Maar het- toe
zicht op het verbruik van alkohol was alleen
in het belang van de regeering. En men kon
noorl weten... Mocht liet gelukken dan...
Het echtpaar Svensson sprak nog over
het heden en over de toekomst-, toen de
herfstavond reeds lang was ingevallen. Zij
vervolgden hun gesprek over dit onderwerp
ook nog onder het vrij zuinige avondeten
waarbij hunne kleine Thilda vader en moe
der met groote oogen zat aan te kijken. Zij
kon er niet recht uit. wijs worden, al begreep
zij er nu dan iets van.
Zij piraatten er nog over toen zij naar de
slaapkamer gingen. Mevrouw Lovisa voor-
uil met- het lacht in de hand, een flinke
söeivige vrouw met hier en daar een wit
streepje tusschefn de lichtbruine baren, en
mleit baar onvieiraindierlijk vriendelijk gelaat,
waarvan dte ronde wangen er uitzagen alls
pepara-ppelen die goed beginnen te worden
om .Fe etenen achter haar aan Justus, ma
ger slordig gekleed en door-en-door boerscb
aTledaagscih in zijn blozend gelaat, dat om
lijst werd d'oor roodachtig geel haar en dat.
ietwat leven ontving -van de kleine scherpe
oogen met den groot en ioodien neus en de
baardelooze kin. Die- -main, zag. er uit als een
afgedankte hulpprediker van een dorp.
De Svensscns hadden elkander het eerst
ontmoet voor Ihet huisaltaar, dat door ver
liefden vaak als het toppunt hunner wen
schen, beschouwd wordt, uannelijk aan de ge
meenschappelijke eettafel.
Justus Svensson was oe zoon van een ge
vangenbewaarder, wiens onbepaalde macint
over de bijzondere soort van menschen met
wie hij 't meest verkeerde, hem een tegen
zin had ingdboszemd om zijn Justus ook te
laten tirannis-eeren inot- eten spanriem va-n
een sohoen- of de el van oen kleermaker
Daarom liet -bij Justus al de klassen van de
school m zijne- geboorteplaats doorloope-n.
Nu was deze school, jammer genoeg', zoo
•volmaakt, dat de leerlingen zich, na het
eindexamen te hebban afgel.'igd, voor te
knap en te deftig hielden om liclia-melijken
arbeid te verrichten Zoodoende was Justus
op de Universiteit tc Upsala gekomen cn in
het- kosthuis van Mina Karlssen aangeland.
Het recht op den titel van mevrouw, dien
dc abon-né's haar eenstemmig gaven, werd
haar niet zelden, als haar niet toekomende,
betwist-. Dit recht te bewijzen was zeer
-moeilijk. Maar de innige ba-nd1 van bloediver-
wamit schap tu&schcn haar en hare dochter
Lovisa was duidelijk in de beide appelrom-
dte, -vriendelijke aangezichten, te zien. Dt.
paf lieren diie Losiva- heft- reoht gaven om. la-
bar de meubelen,, het servies, liet keukenge
reedschap en dte spaarbankboekjes in bezit te
liou'den, waren door een knap, jong jurist
keurig geregeld. Na 'liet vertrek van d-at jon
ge mensch uit. de stad eter geleerde heeren
was dit feit m'Ct de 'kracht der overlevering
doorgedrongen tct alle tegenwoordige en
1 alter opdagende abonné's.
Nu wordt het lager onderwijs in Zweden
vaak afgekeurd en. misschien niet geheel
ten onrechte; maar dit belette Justus Svens
son niet, volkomen mee zijne schoolkennis
tevreden te zijn Deze na-d hem al zeer jong
tot een „kraa-n" in de oogen zijner eenvou-
- dig© moeder en zusters gemaakt en toen het
I witte gymnasiasten-petje op het rood'blondo
hoofd van Justus prijkte, achtte zijn vadJer
het niet beneden zijne waardigheid de twee
de viool in huis te spelen. Wel waagde de
gevangenbewaarder, oen enkele maal, wan
neer de geleerde verwaananeid van zijn zoen
al te ver ging, eene. voorzichtige toespeling
op het feit, dat hij eeu peet-beambte, die
ook candidaat in v.r wijsbegeerte was, ach
ter slot. had en dat luj ook, ter wille van
verduistering, van gelden, de tiand -had moe
ten leggen op eon schoelje met- dien graad
van doctor in de letteren.
Wordt vervolgd.
