881.
€5de Jaargang.
Uwm Oourent Tersohfat Dag*lgki, met aiteeaderiaf iu
Woensdag 5 Februari 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE SVENSSONS.
RSFOORTSCH DAGBLAD
ABONN1MBNT8PBIJS:
Pw 3 nuModen roor Amwtfoortf 1JMS.
litm buu per poit- 1.75.
Atioafarlfke - 9.05.
Ton- en Teectdagen.
Advwteatiln, aededeeliafea aex., geliere bi»b tWt 10 w
>*orf em b| de Uitgevers la te renden.
UtrMhtftCél
Uitg6?6r«: VALKHOPP ft C*
1. Int* room ra. TtltphooaatiBmw 06.
PB IJS DBB ADVBBTBNTltH:
Yea 1—6 reg^ef
Bike regel meer
Groet* letten neer plaatsruimte.
Yeor kandel bedrflf beetaaa voerdee*|
het herhaald adrerteeren in dit Blad b| al
eirealaiee, bereMeede de ▼eerweaede
Kennisgeving.
Burgemeeeter en Wethouders van. Amers
foort;
Gelet op artikel 37 der Drankwet
Brengen ter openbare kennis;
1. dat bij hen is ingediend een verzoek
schrift om verlof tot verkoop van alcohol
houdenden drank, anderen dan sterkendrank
voor gebruik ter plaatse van verkoop door
Cornells van den Brul, caféhouder, in de
voorlocaliteit van het perceel Broedst-raat no.
1 alhier;
2. dat binnen twee weken na deze bekend
making ieder tegen het verleen en van het
"verlof schriftelijk bezwaren bij burgemeester
en wethouders kaai inbrengen.
Amersfoort, den 4 Februari 1908.
'Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester,
WUYTLERS.
De Secretaris,
J. G. STENFERTKROESE.
Politiek Overzicht.
Spoorwegplannen in het Balkan-
gebied.
De vergadering der delegation heeft dit
maal aan de regeering van Oostenrijk-Hon-
garije de gelegenheid verschaft om een plan
te berde te brengen, dat ten doel heeft bet
Oostenrijkse lie gebied in nader© economische
aansluiting te brengen met de Balkanlau-
den en eene rechtstreeksche spoorwegver
binding te krijgen van dat gebied met de
havens van de Egeïsche zee. Tot dusver gaat
de weg van Oostenrijk-ïïongarijo naar
Macedonië en over. 't geheel naar Turkije
over Servië. Maar door het bezit van Bosnië
is Oostenrijk ook een Balkanstaat. Het stre
ven is daarom sedert lang om eene eigen
verbinding te krijgen met de overige Balkan-
landen. Dat denkbeeld is thans ernstig ter
hand genomen, nu de regeering van Oos-
tenrijk-Hongarije door haren gezant te Kon-
stantinopel van den sultan eene voorloopige
concessie heeft gevraagd voor een spoorweg
naar Mitrowitza. De Neue Freie Pr esse
deelt over de plannen, die zijn opgevat, het
volgende mede
De Bosnische oosterspoorweg, die Van
Serajewo uitgaat, splitst zich kort voor
haar einde in tweeën en zendt een tak
naar de Servische, een anderen naar de
Turksche grens. Van dezen laatsten tak
uit zal nu, wanneer do toestemming van
den sultan verkregen wordt, een spoor
weg gelegd worden door het sandsjak
Novibazar, die zich te Mitrowitza zou
aansluiten aan de lijn, welke van daar
naar Salon ik i gaat. Het is op het eerste
gezicht duidelijk, dat daarmee eene zeer
gewichtige verbinding zou worden verkre
gen. De spoorweg, die dan zou worden ver
kregen, zou rechtstreeks leiden naar Mace
donië en naar de Egeïsche zee en Bosnië met
de zuidelijker gelegen landen in verbinding
brengen. Het Oostenrijksche Balkanhu.J
zal dan de weg worden voor het doorgaan
de verkeer tusschen noordelijk Europa en
de havens van de zuidoostelijke Middel-
landsche zee. Ook Griekenland zal via Bos
nië bij de groote cultuurlanden aangesloten
worden, wanneer de sultan zijne toeetem-
ining verleent tot de lang gewenschte ver
binding tusschen Saloniki en Larissa, waar
voor ook de regeering van Oostenrijk-Hon
garije zich met allen ijver in de bres stelt.
Ook bestaan plannen voor eene spoorweg
verbinding met Montenegro en met het
meer van Scutari in Albanië.
Men staat hier dus voor het begin van
gewichtige plannen van spoorwegpolitiek.
Het wereldverkeer tusschen West-Europa en
Indiè is steeds zoekende naar den kortsten
weg. De spoorweg vervoert sneller dan het
schipmen tracht daarom de zeereis over
de Middellandsclie zee zooveel mogelijk te
bekorten en zoekt daarom als eindpunten
van den spoorweg de zuidelijkste punten
van Europa op. Sedert de Italiaanscho
spoorwegen voor het wereldverkeer zijn in
gericht, gaat de post te Brindisi van een
spoorweg over op do stoomboot. Maar zui
delijker nog en dichter bij den ingang van
het Suez-kanaal ligt Griekenland. Het plan
van baron Aehrenthal komt dus neer op
de verbinding van het spoorwegnetvan
Oosten rijk-Hongarije ©enerzijds met het
Turksche net in Macedonië en zoo met de
gewichtige haven Saloniki, anderzijds met
Griekenland.
De sultan heeft gevoel voor grootsck ge
dachte spoorwegondernemingen; dat bewijst
de aanleg van de spoorwegen in Klein-Azië,
zijne sympathie voor den Bagdad-spoorweg
en misschien nog het meest de nadruk, dien
hij zet aan den arbeid van den Hedsjas-
spoorweg. Bij den Hodsjas-spoorweg zitten
militaire, godsdienstige en politieke oog
merken voor; de Klein-Aziatische spoor
wegen echter zijn hoofdzakelijk bestemd v.x>r
economische doeleinden, zooals ook het ge
val zijn met de Sandsjaklijn en met de
Larissalijn.
De spoorweg vain Saloniki naar Mitrowitza
is bot dusver eene doocl.loopeaide lijn; eerst
door de aansluiting" aan Boende zal deze lijm
hare voile beteeken is krijgen., zoowel voor
bet sandjak Novibazar zelf ais voor Mace
donië. De polsslag van net economische leven
in d!ic landstreken zou sneller gaan, hetgeen
zou "bijdragen om die groote verliezen, die
door het; bedrijf dei' 'benden zijn geslagen,
vlugger te boven te komen De ontwikkeling
van handel en verkeer zou voor de bevolking
nieuwe bronnen van bestaan openen etni
daardoor haar meer belang doen krijgen bij;
liet bestaan van oadè en rust. In streken, die
door revolutionaire bewegingen worden ge-
teiisterd, is de spoorweg niet alleen een
middel om het gezag beter te handhaven
ill ij is ook een middiol om aam dl© 'bende-
hoofden reciruteai te onttrekken. Waarneer
er beter gelegenheid1 tob arbeid ontstaat, dan
r.emen de onrustige elementen al. Helt moet
bet doel van de Turksche regeering zijn,
goede economische toestanden in Macedonië
in 't leven te roepen Wanneer diti haar ge
lukt, dan zal zij gemakkelijker er in slagen,
het gewest onvatbaar te maken voor pogin
gen tot opstand, die van buiten worden be
proefd.
Dit zijn overwegingen, the doen verwach
ten, dat op dè medewerking van den sultan
nieti te vergeefs een beroep 1 worden ge
daan De Neue Freie Presse doet voorts uit
komen van hoe gTOot -gewicht de uitvoering
vaai deze spoorwegplannen zal zijn voor
Bosnië. Tot dusver :s de noordwestelijke
hoek van het Balkangebied naar helt oo6ten
en zuiden geïsoleerddeze plannen zullen
voor Bosnië de gelegenueid openen bij het
wereldverkeer te worden aangesloten.
Ook Griekenland neemt Oosten rijk-Hon
garije order zijne vleugels, om de verwezen
lijking te krijgen van den ouden wensoh der
Grieken om eene spoorwegverbinding met
Europa te krijgen. Tot dusver is Grieken
land alleen over zee, niet per spoor te be
reiken.
Er zijn intuss'ken nog anderen, die belust
zijn op concession voor spoorwegen, naar of
door Macedonië. Bulgarije verlangt de toe
stemming voor een korten spoorweg, die van
zijne giens bij Kustenuil moet gaan naar
het station Kcemanawo aan de Macedonische
■hoofdlijn; de Serven droomen zelfs van een
grooten spoorweg, die hot Balkangebied
doorsnijdt van Oost naar West. door Alba
nië naar de Adriatische zee. Voor Oostenrijk-
Hooi gorije is het niet slechts eene commer-
cieele noodzakelijkheid, maar ook eene eere
zaak de concessie, die het weaisöht, vroe
ger te krijgen dan dè kleine Balkan-concur
renten. Dat zal ook wel geoeuren, maar
voordat allee geregeld zal zijn-, zullen er groo
te bezwaaien van poldtieken aard uit den weg
moeten worden geruimd
België.
Brussel, 4 Febr. De bijeenkomst, die
de ministers heden hebben gehad met de
leden van de rechterzijde, deel uitmakende
van de Commissie van Zeventien, was zeer
belangrijk.
Volgens de verklaringen, afgelegd door
het hoofd van het kabinet, zou de regeering
afzien van heb kroondomein en het denk
beeld aanvaarden van de vorming van- een
fonds, uitsluitend ten behoeve van de uit
voering van openbare werken in België en
den Congoetaat.
De verklaringen van den minister-presi
dent maakten een uitstekenden indruk. In
de staatkundige kringen is men van oordeel,
dat voor het koloniale vraagstuk eene rege
ling verkregen is
Frankrijk.
P a r ij s, 4 Febr. Bij de beraadslagingen
over het wetsontwerp tot vermindering van
deu oefeningstijd. der reservisten, zeide mi
nister-president Clomenceau, die overigens
een lans brak voor de vermindering, dat hij
niet geloofde, dat voor Frankrijk het ootgen-
blik om tot ontwapening over te gaan reeds
was aangebroken. De democratie zal zich
kunnen ontwikkelen en haar vaderlijk erf
deel behouden dioor de instandhouding van
een© krachtige militaire organisatie. Een
amendement om de tegenwoordige oefenings-
tijideu te behouden, werd verworpen met 153
tegen 125 stemmen.
Eng«I*nd.
Londen, 4 Feunari. De eerste
minister Sir Henry Campbell Bannerman
kwam heden voor het eerst.' sedert het begin
der zitting ter vergadering en werd door de
meeste aanwezigen levendig toegejuicht. In
antwoord op eene vraag verklaarde de eerste-
rai nister, dat de regeer in g de oanvenjtie be
lief feilde het interaataomale Prijzengereoht
niet zal bekrachtigen, alvorens de noodige
wetswijzigingen door heb parlement goedge
keurd1 zijn.
Het gisteren aangekondigd© adres werd
met algemeen© stemmen aangenomen onder
betuigingen van instemming na redevoerin
gen van Campbell Bannerman en van den
heer Akers Douglas, namens clt oppositie.
De eerste minister dlrukte onder algemeene
instemming zijne verontwaard ging uit over
dè gepleegde misdaad cm gaf uiting aan de
sympathie en de vrienosohap van het Huis
jegens de Koningin-moeder, den jongen Ko
ning en het volk van Portugal.
In het- Hoogerhuis werd een gelijksoortig
adres goedgekeurd.
Italië.
Rome, 4 Febr. De voorzitter spreekt
zijne hartelijke deelneming uit voor de ko
ninklijke familie van Portugal. Minister
Giolit-ti betuigt zijne insteanming met die
woorden.
De republikein Chieea zegt, dat hij, om
dat de nationale vertegenwoordiging in Por
tugal is afgeschaft, meent een hartelijk sa
luut te moeten brengen aan het Portugee-
sehe volk. Minister Giolitti protesteert te
gen deze ongepaste inmenging in de binnen-
landsche aangelegenheden van een ander
land en zegt, dat niet mag worden vooruit
gel oopen op het oordeel, dat alleen de ge
schiedenis zal moeten uitspreken.
Spanje.
Madrid, 4 Febr. De Senaat heeft eon
wetsontwerp aamgenomon Qot regeling van
den rechtstoestand van de levensverzekering
maatschappijen, die aam het toezicht vam do
regeering worden onderworpen.
Portugal.
Bij het moordtooneel vam verleden Zater
dag is de Koningin ongedeerd' rebleven. Dat
is haast door een wonder geschied; haar
hoed en haar pelsmantel zijn met kogels
doorboord.
Het tooneel van de vreeselijke misdaad,
waarvan Koning Carlos en zijn oudste zoon
verleden Zaterdag de slachtoffers zijn ge
worden, is gelegen in een der schoonste ge
deelten van Lissabon, daar waar na de
verschrikkelijke aardbeving van 1755 eene
prachtige nieuwe stadswijk is ontstaan.
De koninklijke familie bevond zich in
Villa Vijosa, een van ouds beroemd oord
voor bedevaartgangers, om daar deel te ne
men aan de jaarlijks terugkeerende groote
mis. Het omstreeks 4000 inwoners tellende
stadje, dat een koninklijk paleis met groo
ten tuin bezit, de vroegere residentie van
de hertogen van B-raganza, ligt in het oosten
van Portugal, niet ver van de Spaansch©
grens, aan de noordoostelijke helling van de
Serra d'O'ffa. De in 't begin van de 15e eeuw
gestichte bedevaarbkapel van de ontvange
nis van Onze Lieve Vrouw was en is in
Portugal zoozeer in trek, dat eene Portu-
geesche orde daarnaar heet. Het spoorweg
station, dat het dichtst bij Villa Viyosa ge
legen is, is Estremoz, vanwaar de spoorweg
oostwaarts naar Badajoz (Spanje) westwaarts
naar Barreiro gaat aan den zuidoostelij
ken oever van d© bij Lissabon tot ©ene baai
verbreed© Tejo (Taag). Van dezen spoorweg
heeft de koninklijke familie zich bediend
om naar Lissabon terug te koerenZij is
daarna met de veerboot over de Tejo ge
varen en aan de prachtige landingsplaats
bij de Praja do Commercio (het Handels-
p'ein) aan land gestapt. Uit marmerblok
ken zijn daar de kademuren opgetrokken
marmeren trappen voeren naar den met eene
marmeren balustrade af gezet ten oever; een
trotsche triomfboog opent den toegang tot
het ruime, vierkante plein. Naar het wes
ten loopt het plein uit op een aantal van
de bekende, smalle stegen (ruas) van Lis
sabon. Aan de noordzijde verheft zich aan
het plein, op welks midden het standbeeld
van dom Jozef I zioh verheft, het groote
gebouwen-complex, waarin de beurs en de
kantoren van invoerrechten gevestigd zijn.
Aan de zuidzijde huisvest een nog grooter
gebouwencomplex de ministeriën en daar
sluit zich het marine-arsenaal bij aan. Langs
deze gebouwen loopt de van het westelijke
eind - van de Pra^a do Commercio naar het
plein Corpo Santo gaande smalle Rua
d'Arsenal. Dicht bij den hoek van deze
straat is de vreeeelijke moord gepleegd.
Van eene zijde, die over de leden van de
Portugeesche dynastie volledig is ingelicht,
verneemt de Köln. Ztg., dat Koning Carlos
grooten kunstzin bezat. Hij heeft de schoon©
kunsten niet alleen bestudeerd, maar ten
deele ze ook uitgeoefend. Inzonderheid was
hij een zeer goed schilder. Bij een bezoek,
dat hij twaalf jaren geleden te Berlijn
bracht,heeft hij den Duitechen Keizer zijn
eigen portret geschonken, door hem zelf ge
schilderd, dat d«ze nog in zijn studeerver
trek heeft hangen. Hij was een liefhebber
van sport en vooral een uitnemend schutter.
Op wetenschappelijk gebied is hij inzonder
heid werkzaam geweest tot- bevordering van
het diepzee-onderzoek; hij heeft een mu
seum voor deze studiën gesticht. Politiek
was hij meer liberaal dan clericaal gezind.
De met zijn vader vormoorde kroonprins
Luiiz wordt als een zeer ernstige en daarbij
zeer "lijtige jonge man geschetst, die intus-
scben hiermee eene groot© goedhartigheid en
minzaamheid wiet te verhindon. De tweede
zoon, die nu Koning geworden is, draagt
den naam var een voorvader, wiens regee
ring (1495—1521) valt in Portugal's grooten
tijd. Deze eerste Manuel voerde daarom
ook den bijnaam: ,,de door het geluk be
gunstigde". Onder hem werden door Vasco
de Garna, Almeida, Al'berquerque en Cabrai
de groote bezittingen in In-die en Brazilië
verworven.
Lissabon, 4 Febr D® definitieve sa
menstelling van het mimsiterie is als
vroeger, 'behalve Weuocetao Lurna, bui
ten landsche zaken; èebastien, oorlog;
Espreg'ueirai, financiën; M-agalhaes, openba
re werkeai. Thans zijn de portefeuilles vam
openbare werken en marine in handen van
de onafh:unikelijlkendie van justitie en bui-
tenlandsohe zaken in handen van de regen©-
radores en oorlog en lin-anoiën in handen
van de progressisten. Het ministerie rekent
op den steun vam de mon arolnstdsche par
tijen.
Lissabon, 5 Febr. Het ministerie zal
blijven in de samenstelling zooals is opge
geven. Araaral zal zdok met zijne am'btge-
'nooten naar het paleis begeven.
Van den Spaanse hen gezant te Berlijn
vermeldt een correspondent van de Frankf.
Ztg. eene verklaring, dat de berichten over
den toestand in Portugal overdreven moeten
•worden geacht. Hij zegt,,Wel is het niet
te ontkennen, dat de toestand zeer ernstig
is, maar bij is toclh niet zoo troosteloos als
hij in de pers wordt geschetst. Ik vlei mij
een goede kenner van Portugal te zijn. De
verwikkelingen spelen z'ch echter slechts in
don boezem van de politieke partijen af,
waar vele heethoofden zijn. Maar het volk is
rustig en toont geen lust om aan politiek
te doen. Aan het veld win non van eene anar
chistische beweging geloof 'k niet, evenmin
aah eene revolutie in Portugal De vreese
lijke misdaad vau 1 Februari is eene
schanddaad van enkele verdoolde fanatie-
ken".
In verband hiermee verdient de aandacht
een telegram uit Lissabon, door den oorree-
Naar htf Ztrttdich
10 ••ox
PH. W IJ S M A X.
De kleine Baron -groeide uitmuntend, voor
zoover bet zijn lidhaam betrof geestelijk
maakte -hij weinig vorderingen. Met dè tien
maanden liep bij reeds; maar toen hij twee
jaar geworden was en nog niet- kon praten,
begon men zich ongerust te maken. Intus-
schen begon hij, todh zachtkens zijne belang
stelling in de dingen rondom hem te ken
nen. te geven, zij het ook nog in zijn eigen*
aardig taaltje en buitengewoon. Maar nu
troostte men zich. door aan do geschiedenis
te herinneren van een Harmingsköld die te
vlug en te voel -gepraat ixad en daarom twee
voüJ© jarem in de gevangenis in Linköping
had moeteu zitten, achter slot en grendel.
Hij heette Thorsten en hij werd' een flinke
jongen die zijn ponny reeds goed in bedwang
nad toen hij pas acht jaar cud wasmet
zijn tiende jaar zat hij in de laagste klas
op de schoolbank. Hij was een aardig kerel-
V -G, moesters hielden van hemde moei-
ijkheid om de wijsheid der boeken in zich
op te nemen, was voor hem niet- grooter
dan voor vele anderen. Het was alleen maar
zoo januner dat niets an dat mooie hoofd
wilde blijven zitten Hierdoor had hij ruim
twee jaren noodig voor de overwinning van
ieder der beide laagste klassen.
De teekenmeester verklaarde daarentegen
dat Thorsten zeker eens een groot schilder
worden zoude, en de weduwe en haar doch
ter, -bij wie Thorsben gedurende een paar
termijnen was gehuisvesi', noemden hem een
muzikaal genie. Niemand 'had hem met mu
zieklessen willen lastig vallenhij had waar
lijk meer dan genoeg aan het loeren van
lezen, schrijven en rekenen. Toen men hem,
op zijn dringend verzoek, de noten had loe
ren, lezen, vergat hij. hunne betoekenis aan
stonds weer. Maar wanneer hij met een ver
rukt gezicht en saaangevouweu handen naar
het spelen van een paar eenvoudige stukjes
door juffrouw Sundbom, had zitten luiste
ren. rustte ,hij niet ear dan tot hij| de zang1-
wijs, gedeeltelijk vrij nauwkeurig, zelf op
de piano gevonden had.
Baron Ludvig reed naar de stad om met
den rector en den directeur van dè school
te gaan spreken.
,,Wel hoe is het er mee?" vroeg do
moeder bezorgd, toen haar echtgeuoot thuis
kwam
m Jj<^ zieje. Uit die schoolvossen kun
je moeilijk wijs worden. Zij denken dat er
in zijn hoofd niet voor zoovele dingen tege
lijk ruimte is. Dat men verstandig zoude
doen met, zich bij hem tot de .(aanschouwe
lijke wijze ik geloof ^at zij t aoo noem
den -te 'bepalenmen zou dan ook vaker
tot herhalingen kunnen overgaan, dan zich
in eene openbare school laat doen. Zij spra
ken over afzonderlijke lessen en dan ver-
tolde juffrouw Sundebom, dat hij nieuwe
nachthemden noodig had. want dat hij uit
zijne oude was uitgegroeid. De hoofdzaak is
dat onze zoon een goed karakter heeft;
maar het ziet er niet- naar uit of hij ooit
een geleerde worden zal," zeide Baron Lud
vig met een bedenkelijk gezicht.
In haar angst ging de moeder zelf naar
de stad. Zij begreep het wel, er was te wei
nig Ohlssön en te veel Harmingsköld in
haar lieveling om ooit het witte studenten
potje op zijn hoofd te kunnen ziendat er
in dat hoofd geen kastjes waren oan iets in
zich op te nemen en te bewarenen dat
hij, nu hij over de allereorst© lessen heen
was, voortdurend in de school op dezelfde
hoogte zou bTijven staan, of altijd rondloo-
peu in het kleine 'kringetje waarin geen
schooljongen, zelfs geen Harmingsköld af
Ekestad, zich langer dan hoogstens twee
jaren bewegen mag.
Thorsten was nu onafgebroken een vol
jaar op Sundeby geweest, zonder naar
.■iemand van zijne kameraadjes te verlangen
of iets te missen van hetgeen hij' in de stad
had achtergelaten. Hij was mooi als En-
dymion en oen knap paardrijder; hij
speelde niet onaardig op de piano op 't ge
hoor zonder muziekkennisschilderde kleine
landschapjes, bij het gezicht waarvan het
hart zijner moeder sneller klopte van een
illusie, dien zij zich zelf niet durfde beken
nen. Thorsten was een goede, lieve jongen,
gemakkelijk te leiden aooals wenig anderen.
Zijne kundigheden groeiden waarlijk ook
aan dit- was te danken aan de verstandig©
leerwijze van een oud-student uit Lund, die
den toestand goed inziende met weinig
nieuwe leasen uit de boeken aankwam,
maar feitelijk ieder uur van onderwijs tot
eene mondelinge herhalingsles maakte, waar
in zeer behoedzaaan, en bij, uüterst klcdno
hoeveelhedeniets nieuws werd binnen ge
smokkeld in het holle hoofd vaar deu -lcnaap* I
Mijnheer Wennerbom, de huisonderwijzer
was geen bijzonder© aanwinst voor het een
tonige leven op Store Sundeby Hij was
dankbaar voor de welwillendheid die hij
mocht ondervinden maar het verlaten van
den kring zijner evenmin zeer begaafde
vrienden in de universiteitsstad, had hem
toch moeite gekost. Hij vond de dagen hier
wel lang en bleef altijd uitzien naar do mo
gelijkheid om de vele ledige uren die hij
beschikbaar had, te gebruiken voor ei-gen
stucRe, ineb het oog, op het examen der
kanselarij.
Juist het gebrek aan geestesgaven die zijn
jeugdigen leerling het aanlceren van iets
nieuws beletten, kon hem vaak schrik aan
jagen Tegenover dit volkomen gewettigd on
vermogen bij een kind, schaamde hij zich
over de slappe wilskracht van zijn eigen
goed hoofd. Hij nam het besluit zich daar
boven te verheffen en als zijn blond hoofd
met de kortgeknipte, steil overeind staande
haren niet. over een boek of bord met eten
gebogen hing; of als zijne lange magere
figuur niet op een schommelstoel in de leer
kamer wiegelde, gehuld' in oen dikke wolk
van tabaksrook, zwierf hij moestal door 't
bosch en over de velden.
„Wat denkt u dat nog eens van Thorsten
zal kunnen worden, mijnheer Wennerbom?"
vroeg mevrouw soms.
,.Mij dunkt dat wij ons hem later in do
plaats van zijn vader moeten voorstellen,"
luidde het, met- kleine wijzigingen, telkens
herhaalde antwoord op die vraag.
„Do plaats van zijn vader!" Den eersten
keer had de Barones hem, die dit antwoord
gaf, scherp cn onderzoekend aangezien. Zou
hij' haar willen bespotten? Maar een blik
op zijn goedhartig, alledaagsch gelaat ver
joeg aanstonds die opwelling. Ja zeker, dit
was eene plaats in dè wereld die hij zou
kunnen innemen, al was het nu juist niet
de levensroeping waarvan de liefhebbend©
moeder zoo gaarne droomde voor haar ©enig
in' ieder ander opzicht prachtig ontwikkeld,
goedgezind en edel geboren kind.
Sedert lang van haa-e familieleden ge
scheiden, terwijl 1 ïóervan slechte enkele verre
bloedverwanten overgebleven waren, wist zij
in de geheel© wereld slecbts één mam in wien
zij vertrouwon stelde en van wien zij mocht
kopen dat hij haar zoude begrijpen.
Zoo stond zij dan op een mooien Augus
tusdag iu de spreekkamer van dokter Lars,
tegenover den grijzen dikkert, nadat zij hem
tweemaal tevergeefs had gezocht. Hare
in verschillende tinten spelende oogen toon
den een vochbigen glans en hare wangen
gloeiden. Dokter Lars zag haar vragend aan
en zeide vlug opstaand©:
..Mag 'k u verzoeken plaats te nemen,
mevrouw? Ik zie wel dat het hier geen
kwestie van dood of loven geldt."
..Ja. Dat is toch wèl zoo, doktor."
Dokter Lars begon ijverig naar zijne kast
met instrumenten te schuiven. De Barones
glimlachte bij die beweging zoo droevig, als
hij dit- nooit van haar had gezien. Zij ver
volgde: „Toch is er geen oogenbli-fckelijk
gevaarmaar ik zoude gaarne een poosje
met ii willen spreken, als u ton minste tijd
voor mij hebt, dokter."
,,Dat vind ik heel vriendelijk van u.
Maakt Ludfvig hot goed?"
,,T7*nk ui. Hij is gelukkig altijd geoond
en tevreden/'
Wordt vtr—lfd.