;V' 225. Eerste Klad.
Jaargang.
Zaterdag 8 Februari 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE SVENSSONS.
MMERSFOORTSGH DAGBLAD.
ABOMNIMlHTSPBIJSt
Per 8 naraden voor Amersfoort f 1.25.
Idea franee par past1.75.
^feoadarlgke ninneri- ©.05.
U«M Cearant Tertehgat Dag el Ijk», mat oltsraderiag tu
u<m- ra Feestdagen.
AtDertentifci, mededeelingen ens., gabare ara róér 10 aar
'a morgana bij da Uitgeven ia te sanden.
Uitgever»i VALKHOFF ft C.
UtreehtseH«straat 1. Intercomm. Telephoonnnmmsr 66.
PB IJS DKB ADVXBTKHTIlK:
Yaa 1—6 regelsf
Elke regel meer -
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan roerdeelige
het herhaald adrerteerea in dit Blad bf ahaaasm
eirenlaire, baratteada da voorwaarden, wardt f
toegesondea.
Kennisgeving.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort,
j Gelet op artikel 37 der Drankwet
Brengen ter openbare kennis:
le. dat bij hen is ingediend een verzoekschrift
1 om verlof tot verkoop van alcoholhoudenden
drank, anderen dan sterken drank, voor gebruik
1 ter plaatse van verkoop, door Frederik Wilhelm
j Mees, koffiehuishouder te Amersfoort, in het
j voorhuis van het perceel Hellestraat 110. 24 al-
hier
2e. dat binnen twee weken na deze bekend-
making ieder tegen het verleenen van het ver-
lof schriftelijk bezwaren bij Burgemeester en
f Wethouders kan inbrengen.
Amersfoort, den 7. Februari 1908.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester.
J.G.STENPKRT JvROESE. WUIJTIElVS.
Politiek Overzicht.
De militaire herhalingsoefeningen
in Frankrijk.
Het vraagstuk der vermindering van den
tijd. voor bet ouder de wapenen roepen
van de manschappen der reserve en der land
weer tot het houden van herhaliiigsoefenxn -
gen, dat lang eene strijdvraag in Frankrijk
is geweest., gaat eindelijk eene oplossing te
gemoet, waarbij alle betrokken partijen zack
kunnen neerleggen. Tot dusver hadden de re
servisten 2 oetenuigstijldenelk van 28 dagen,
de Landweer één oefeningstijd van 13 dagen
door te maken. De groote meerderheid van
de Kamer wenscht sedert lang deze oefe
ningetijden "tot de helft terug te brengen,
maar <te verwezenlijking van dezen wenech
stuitte tot dusver af op het verzet van de
regeling en van den Senaat.
De tegenwoordige minister van oorlog,
generaal Picquart, is nu eindelijk tot de over
tuiging gekomen dat eene vermindering vau
de oetemngstijden mogelijk, is. Hij heeft een
voorstel ingediend, dat de strekking heeft te
bemiddelen tusschen Kamer en Senaat; de
drie oefen ings tijden worden daarbij tot
respectievelijk 21, 15 en 7 dagen verminderd.
In tegenstelling met de tot diusver gevolgde
praktijk zullen echter de dagen van de aan
komst hij het regiment en van het vertrek
niet meer geteld worden; de manschappen
zullen dus 23, 17 en 9 dagen aan het leven
in de burgerlijke maatschappij onttrokken
worden. Het voordeel van de nieuwe regeling
vo°r de reservisten en de landweermannen
bestaat hierin, dat zij nog slechts 49 dagen
uit het loven als burger gehaald worden, in
plaate van 69 dagen, zooals tot dusver.
Niet zonder strijd is deze oplossing ver
kregen. I>a.t de generaals Mercier en Lang-
lois deze regeling bestreden, maakte in den
Senaat minder indruk dan het krachtige
verzet van den heer de Freycinet, de mede
werker van Gambetta in de nationale vorde-
dediging, die sedert 1872 aan alle wetten tot-
reorganisatie van het Fransche leger heeft
meegewerkt en die zijn volle gezag nog niet
lang geleden in de bres had gesteld om de
invoering van den tweejarigen diensttijd te
verkrijgen. Hij wilde ook nu de verminde
ring van de bedde laatste oefen ingstijden
toestaan, maar bleef vasthouden aan de 28
dagen voor den eersten oefeningstijd met hot
oog op de bet eekenis van de groote manoeu
vres voor de algemeene oefening der solda
ten, waarop daarmee de kroon moet worden
gezet. De rede, die hij hield tegen het voor
stel der regeering, maakt© in den Senaat
grooten indruk; de nu bijna. 80-jange spre
ker wierp hot volle gewicht van zijn per
soonlijk gezag in de schaal, om een maat
regel tegen te houden, dien hij a.ls eene ver
zwakking van de nationale weerbaarheid be
schouwde. l>e minister vau oorlog bepaalde
zich tegenover Freycinet tot een zuiver
technisch betoog om zijne meening uit te
drukken, dost de vermindering van den eer
sten oefeningstijd met enkele dagen aan de
beteekenis van de manoeuvres geen schade
zou doen, als de reservist in den tijd, dÜen
hij onder de wapenen doorbracht, verschoond
werd van de bijbaantjes, waarmee men hem
tot dusver een doel van den tijd beziig hield.
Na den minister van oorlog nam de minister-
presiaent Olemenceau Jiet woord, die e©n
zeer gelukkigen dag had. Hij plaatste zich
als vaderlander aan de zijde van Freycinet
en betwistte de herinnering aan het jaar
1871 te hebben verlorenhij legde er echter
nadruk op, dat het Fransche leger een in
strument van landsverdediging moet zijn ©n
dat tegen de verder gaande wenschen van de
heroepssolaafcen de politieke en economische
behoeften van het hedendaagsche Frankrijk
zich verzetten; hij betoogde, diat de per
soonlijke militaire last des te meer moet wor
den verlicht, naarmate hij is uitgebreid tot
allen, die in staat zijn de wapenen te dra
gon, en dat de vol ksvertegenwoordiging de
steeds stijgende geldelijke behoeften van een
modern leger niet meer zou durven toe te
staan, als zij niet tegelijk <ien persoonlijken
dienstplicht kan verlichten.
De meerderheid van den Senaat sloot zich
bij deze opvatting aan. Een voorstel om d©
28 dagen van den eersten oefeningstijd t
handhaven, werd met 153 tegen 125 stem
men verworpen. Daarmee was het pleit be
slecht. Om de bezwaren tot zwijgen te bren
gen werd nog eene bepaling aangenomen, di©
voorschrijft, dat uitstel van de verplichting
tot opkomen in geen geval mag worden ver
leend, dat van onmacht om aan de oproe
ping gevolg te geven, uitgezonderd. Het
laatste woord is nu aan de Kamer, waarnaar
hef gewijzigde wetsontwerp teruggeoonden
moet worden. Van haar wordt verwacht, dat
zij ook harerzijds een offer zal brengen op
het altaar van het gemeen overleg. Dan zal
eene kwestie tot oplossing gebracht zijn, die
tot een ernstig conflict, tusecihen Senaat en
Kamer had kunnen leiden en die meermalen
een ernstig gevaar geweest- Ss v x>r het
komen van de begrotingswet.
Duits «iiland»
De hertog van Saksen-Altenburg, wiens
overlijden wij hebben bericht, -was een der
oudsten onder die regeerende Duitsche
vorsten. Do nieuwe hertog is een zoon van
den overleden broeder van hertog Ernst;
hij is in 1871 geboren en getrouwd met prin
ses AdeHheid van 'Vhaumlburg-Lippe, biji
wie hij vier kinderen heeft, twee zoons en
twee dochters
Berlijn, 7 Febr. De rijksdag heeft
d© additioneel© akte van de Brusselsohe sui-
keroonv.entie aangenomen, alsmede een
voorstel-Basserm an, om die suiker belas ting
met 1 April 1909 tot 10 mark per 100 K.G.
te verminderen, wanneer tegen dat tijdstip
zullen wetten tot stand zijn gekomen, die
ten doel hebben de verhooging van de eigen
inkomsten van het Rijk met minstens 35
millioen per jaar Mochten zulke wetten
eerst na 1 \pril 1909 in werking treden,
dan zal de belasting verminderen tegelijk
mot het van kracht worden van die wetten.
Belgift.
Brussel, 7 Febr. Een van de sub-
commissiën van de Nedorlandsch-BelgiscLe
commissie heeft in hare vergadering van
gisteren besloten zich bezig te houden met
de uitvoering van de in België gewezen
vonnissen in Nederland en omgekeerd, ot
rapporteur is benoemd de heer Sam' Wiener.
Antwerpen, 7 Febr. De raad van
'bestuur van den bond van dokwerkers
maakt, een manifest bekend, dat aan het
publiek mededeeling doet van de onder
handelingen met de Federation des nations
en de Union pour la protection du travail
au port. Daaruit blijkt, dat de onderhande
lingen zijn miölukt. De -werklieden vroegen
gemiddeld eene verhooging van 50 centimes.
Het manifest deelt verder nog mede, dat de
werklieden alles gedaan hebben voor verzoe
ning, maar er is hun sfeeds geantwoord met
©ene verklaring van niet-ontvankelijkheid.
Zij verklaren, dat zij zullen strijden zoolang
zij geen voldoening ontvangen hebben en
dat zij steeds vertrouwen stellen in de door
de Union gedane belofte.
Trankrijk.
De commissie uit den Senaat, die het
door de Kanier aangenomen wetsontwerp
tot verleeniug van leeftijdspensionen onder
zoekt, heeft besloten de regeering om in
diening van een nieuw wetsontwerp te ra
gen, aangezien het eerste wetsontwerp op
onjuiste berekeningen gegrond is. De Kamer
raamde de bijdrage van den staat op 100
millioen frs., rfiaar de commissie meent,
dat die bijdrage 600800 millioen frs. zou
moeten bedragen.
Volgens een later bericht wenscht de re
geering niet aan de uiiuoodiging van de
commissie te voldoen. Zij stelt zich op het
standpunt, dat de door de Kamer met
groote meerderheid goedgekeurde tekst, als
grondslag moet dienen bij de beraadslagin
gen in den Senaat. Tot een uitstel, ooals
van haar verlangd wordt, is zij niet bereid
mede te werken. Zoo i.oodig zal de regee-
ring de kwestie van vertrouwen stellen.
Portugal.
De bijzondere berichtgever van den Matin
te Lissabon heeft uit den mond van "en
staatsman, die in den nacht na het bloedig
drama zich naar den jeugdigen koning begaf
om zich tot diens beschikking te stellen,
deze woorden opgeteekend, die de Koning
tot hem sprak
,,Ik ben geheel ternedergeslagen door den
dood van mijn vader en mijn broeder, door
dien van mijn broeder niet het minst, om
dat deze veel geschikter was om te regee-
ren dan ik het ben.
Zijne opvoeding was er geheel en al op
aangelegd om hem voor de regeeringstaak
te bekwamen. Zijne laatste reis naar de
koloniën was een der middelen, die tot dit
doel moesten leiden, terwijl ik, zooals gij
weet, gisteren nog muzieklessen nam.
,,Ik ben in het geheel niet opgeleid voot
heb koningschap. Maar ik zal mijn hart,
mijn leven, al wat ik mocht verwerven, in
dienst stellen van het volk, ter bevordering
van zijn geluk eu zijn welvaart".
Groote bewondering, zoo schrijft dezelfde
correspondent, verdient de koningin wegens
de buitengewone waardigheid, den grooten
moed en de energie, die zij in de jongste
dagen aan den dag heeft gelegd.
Sinds de vreeselijk© catastrophe hoeft zij
zoo goed als niet geslapen, met haren zoon
heeft zij tot laat in den nacht gewerkt a
overleg gepleegd met staatslieden. Toen een
der dames uit do omgeving hare verwonde
ring te kennen gaf over de energie, die de
koningin betoont onder zware slagen van het
noodlot, gaf zij ten antwoord: „Ik heb
geen tijd om te weenener is zooveel te
doen"
Lissabon, 7 Febr. Het corps diplo
matique, dat heden namid/dag om 4 uur met
dat doel bijeenkwam, is voorbij de beide
lijkbaren gegaan. De openbare rouwbetoo-
ging is begonnen en neemt bet karakter aan
van een nationalen rouw. De stad is vol
vreemdelingen en provincialen en vertoont
eene buitengewone levendigheid. De Koning
zal morgen vóór de uitvaart de vreemde mis
siën ontvangen.
Weenen, 7 Febr. De Politdscihe Kor-
respondenz bericht, dat dom Miguel van
Braganza aan een vriend te Lissabon heeft
geseind Diep geschokt door het bericht van
den afschuwelijke®, schandelijken moord,
heb ik de vaste overtuiging, dat het geen
Portugeeze® waren, die dezen pléegden. Ik
vertrouw, dat mijne vrienden zich met alle
andere burgers zullen vereenigen, bezield
■met loyale gevoelens om mijne ongelukkige
nicht en haar zoon te beechenmen.
Bordeaux, 7 Febr. Franco kwam hier
aan op zijn weg naar Parijs. Hij scheen zeer
ongerust Een commissaris en twee agenten
zorgen voor zijn veiligheid
Het vertrek van den gewezen dictator
Joao Franco, die heimelijk aan het kleine
station Sete Rios in den sneltrein naar
Madrid is gestapt, heeft levendige voldoe
ning in Lissabon verwekt en zal er toe bij
dragen, dat de partijen, die als tegenstan
ders van de vorige regeering optraden,
tot rust komen. De afkondiging van de be
sluiten tot opheffing van de verscherpte
dictatuurwetten heeft ook hare verzoenende
uitwerking niet gemist. Alle partijen hebben
dezen maatregel met warme sympathie be
groet aIs een bewijs van vertrouwen der
nieuwe regeering in de bevolking.
De Madridsche correspondent van de
Frankf. Ztg. bericht, dat de reis van Franco
het karakter schijnt te dragen van eene door
de politie beschermde vlucht. Tijdens zijn
verblijf te Madrid" weigerde hij iemand te
ontvangen, behalva den gezant. Op den dag
vóór zijn vertrek uit Lissabon hoeft hij aan
ver schil lende Fransche en Engelsche banken
geld gezonden. Zijne familie zal hem naar
Zwitserland volgen.
Koning Manuel heeft van de verhooging
der civiele lijst met 800,000 frs., die zijn
vader had doorgezet, afstand gedaan en
schriftelijk aan den minister-president be
richt, dat het zijn stellig voornemen is, dat
het koninklijke huis geen geldmiddelen zal
gebruiken zonder goedkeuring van hot
parlement. Het op die wijze bespaarde be
drag zal besteed worden tot terugbetaling
van do bekende voorschotten.
Achtereenvolgens zijn verklaringen bekend
gemaakt, dat de personen, die na den aan
slag op Koning Carlos op de plaats gedood
werden, niet. bij den moord Introkken zijn
geweest. Dat is nu ook het geval met den
derden persoon, die was doodgeschoten. Het
schijnt, dat er in den blinde geschoten is,
gelijk ook in den blinde arrestatiën zijn ge
daan, want de gearresteerden zijn wegens
gebrek aan bewijs weer losgelaten moeten
worden. Maar het ongelukkige gevolg daar
van is, dat de bedrijvers van den aanslag
vrij rondloopen
De nieuwe minister-president Ferreira do
Amaral heeft aan een Franschen dagblad
schrijver verklaard: ,,Mijn programma is,
dat men de wetten moet eerbiedigen en de
openbare orde niet verstoren. Oiize tegen
woordige wetten zijn daarvoor voldoende.
Ik ben geen politieker, ik behoor tot geen
partijgroep, ik heb geen politiek program,
ik ben zeeman en gewoon daarheen te gaan,
waar gevaar is.
Hongarije.
De voorzatter van het magnaten hui»
graaf Desewffy, heeft in die vergadering van
het huis de verontwaardiging en den afschuw
va® het huis en van de Hbngaarsche natie
te kennen gegeven over die vermoording van
den Koning en den kroonprins van Portu
gal. Do Hongaarsche naitio moet aic' al
voelt zij sympathie voor het streven naar
vrijzinnige staatsinstellingen, toch met af
schuw afwenden van de onmenschelijk»,
den wilüsten volkshartstocht verradende
daders. Door tusschenkomst van den minis
ter-president za! van de gevoelens van bet
huis mededeeling gedaan worden aan do
Portugeescho regeering.
ZooaLs bekend is, is het in den anderen tak
van den Hongaarschen rijksdag, het huis
van afgevaardigden, niet tot eene sympathie
betuiging gekomen.
Rutland.
Petersburg, 7 Febr. Het Tele-
graafagentschap bericht, dat de in het bui
tenland verspreide geruchten over bet ver
moorden van den Keizer geheel verzonnen
zijn
Turkije.
In een Woensdag gehouden bijeenkomst
der gezanten te Konstantinopei werd be
sloten in antwoord op de jongste nota der
Porte omtrent de opnemiüg der ambtenaren
voor den bervormingsdienst in Macedonië
onder het Turksche ambtenarencorps, to be
richten, dat het voorstel der Porte onaan
nemelijk is en dat de gezanten blijveD vol
harden bij hunnen vroeger gestelden eisch.
De Neue Freie Presse verneemt uit Kon
stantinopei, dat de Turksche ministerraad
besloten heeft te voldoen aan het verzoek
van Oostenrijk-Hongarije om concessie tot
het verrichten van, studiën voor de aanslui
ting van de spoorwegen in Bosnië en Mace
donië. Alleen heeft de i'orte den wensch
uitgedrukt, dat naast de Oostenrijksche en
Hongaarsche ingenieurs ook Turksche amb
tenaren aan do werkzaamheden zullen d ?1-
nemen.
De Vossische Ztg. teekent hierbij aan, dat
als dit bericht mocht worden bevestigd, het
nog niet veel te beteekonen heeft, omdat
de ministerraad nog 'ang niet de sultan is.
De grootste bezwaren liggen ovorigens niet
in Konstantinopel, maar in de internatio
nal politiek.
Noor hêt ZwttdtcX
13 »«oa
PH. ff IJ 8 M A N.
Thorsten was in die jaren krachtig ont
wikkeld. Hij zag er uit als een scihoone jon
geling, met het- reine onschuldige en kinder
lijke van den knaap in zijn oogen; zijne ge
laatstrekken waren nog fijner en edeler van
vorm geworden. Of misschien maakten zij
dien indruk door de sobere en toch zoo aan
gename manieren, die haar eigenaar ken
merkten. Deze bleven altijd even net en be
vallig, zoodat het nog moeilijker was dan
voorheen, om te bepalen wat natuur was en
■wat dressuur, bij don jongen Baron.
Thilda Svensson was zichzelf meer gelijk
gebleven, hoewel zij ook geleerd had hare
lichaamsbewegingen beter te beheerschen dan
zij voor het eerst van Flugebo naar
SkraJby gekomen was. als klein boerenmeis
je. Zij zag er aardig uit, maar meer frisoh
en vroolijk dan mooi. Ja, zij had nu ook
nette manieren geleerd; zij wist zeer goed
hoc zij zich bij deftige menschen gedragen
moest; maar ouder dit aangeleerde wezen
bleef haar toch een dappere en levenslustige
natuurlijkheid bij. Die burgerlijke ronde
wangen en de vorm van het aardige wip
neusje verkondigden aan vreemde gasten die
hier kwamen en haar als kind van den huize
aantroffen, zonder ©enigen twijfel over te
laten, dat zij niet was: eene Harmingsköld
af Ekestad.
Dokter Lars' recept om een leer- en speel
kameraadje aan Thorsten te geven, dat in
den eersten tijd nog veel onwetender was
dan hij eu dat hem in geen geval ooit door
een vertoon van meerderheid zoudiei kwetsen
een kind, dat anders volstrekt geen oplei
ding genoten zoude, hebben en ten opzichte
waarvan men het dus geen gewetenszaak be
hoefte te achten, als men het opzette]ijk
..liet achterblijven", dit Teoept was onmid
dellijk door Thorstens ouders goedgekeurd
en in toepassing gebracht. Patroon Justus
'had met een gebaar van mannelijke waardig
heid' en zelfbewustzijn de "beide handen in
dei zakken van zijn huisjasje gestoken, zich
in zijne volle lengte opgericht en gezegd
„Ails mijn kind door haar helder ver
stand en door haar van vooruitstrevende
ouders geërfde wilskracht die arme adellijke
familie tot nut kan zijn laat dit dan ge
schieden, dokter."
Maar mevrouw Lovrisa zag er "bezwaar in.
Zeker, het was goed voor Thilda het een cn
ander te leeren c-n dat zij hierdoor dikwijls
van huis was kon, om reden van het buffet,
ook geen kwaad; hare moeder was echter
eene te verstandige vrouw om de keerzijde
der medaille niet te willen zien. Zij dacht
aan het bezwaar dat een kind door zulk
eene omgeving gewoonten kreeg en eischen
stelde, waaraar liaar leven later niet zou
kunnen voldoen. Bovendien vormt het'jong
gemoed zich zoo licht naar de omgeving
waarin het verkeert; en wat waren die
groote lui daar op Store Sundeby voor slag
van menschen?
Dokter Lars verzekerd© haar, dat al wat
men daar ginds verwachtte zich ertoe be
paalde dlat Thilda's oudera er uit. principe
niet- tegen hadden. Ingenomenheid met de
zaak, neen, daarvan kon natuurlijk geen
sprake zijn, zöcdang de beide moeders nog
niet te zamen hadden beraadslaagd, en eer
mevrouw Svensson met het huis, dat zijne
deur voor haar kind openzette, kennis ge
maakt had.
En den volgenden dag hield de equipage
van den Baron voor de deur van Svenssons
buffet stil. Mevrouw Sigrid stapte uit en
ging mede naar de binnenkamer; zij ge
bruikte twee kopjes koffie, nam van alle
haar aangeboden broodjes en tegelijk met
storm het hart van mevrouw Lovisa. Hier-
op volgde gen bezoek van mevrouw Lovisa
op Store Sundeby, waar zij zeer beleefd werd'
I ontvangen door Baron Ludvig en Kandidaat
Wennerbom. Beide hoeren verzochten haar
vriendelijk om nu en dan, zoo dikwijls zij
maar wilde en het haar schikte, terug to
komen en de lessen bij te wonen.
„Vroegen zij niet of ik het toezicht op
die 'lessen wilde houden vroeg Svensson
eenigszins verwonderd.
„Neen... niet bepaald.maar je zult hun
natuurlijk veel genoegen doen, als je het.
willt..."
„Misschien getuigt het van meer kieseh-
hcid dit niet te doen, Lovisa. De Baron is
natuurlijk volstrekt niet op de hoogte van
i de wetenschap en het zou hem misschien
niet aangenaam zijn eene gedachten wisseling
op het gebied der opvoedkunde bij' tc wonen
tusschen mij en Wennerbom, die beiden
mannen, van studie zijn."
„Misschien zou dit hem hinderen. Je bent
I toch altijd even goed en f ij ng© voelend,
j beste Justus."
De twee leerlingen kregen hunne plaats
ieder aan het eene einde dier lange school
tafel. De lentezon speelde met het. donkere
haar van Thorsten en met Thilda's bruin
kroeskopje. Zij gleed over de witte rand jee
der leshoeken eu verwarmde de naar het
venster gekoerde wangen dor kinderen, tor-
j wijl zij ook haar stralen liet spelen over den
rossen kortgeluiipten haardos van „Mijn
heer". Het was lang niet gemakkelijk de
gedachten bij de boeken te houdenmaar
al te vaak werd de blik naar den tuin ge
trokken, waar de sneeuw zoo aardig begon
te smelten. Nu kwam mevrouw Sigrid bin
nen, zij ging bedaard op den tweeden leu
ningstoel zitten maar toon •frerd het voor
de kinderdeu nog moeilijker.
De Kandidaat merkt© het; bovendien
had hij de gewoonte om, als de Barones
binnenkwam, in oen kleine eenvoudige her'
halingsles te doen zien welke vorderingen,
sedert zij die den laatsten keer had bijge-
woond, gemaakt waren. Hij gaf het sein en
de boeken werden gesloten. Nu vroeg mijn-
hoer Wennerbom 'het. een en ander over
Engeland, omtrent de natuur, de bergen en
rivieren; over Wales en zijne omgeving;
over de koloniën en de hoogeedholcnThil
da zat oplettend to luisteren, torwijl Thor
sten goed en vlug en in een onberispelijke
houding die vragen beantwoordde. Zij zeide
i niet veel en alleen wanneer eene vraag on-
middellijk tot haar was gerichtdan gaf zij
ook altijd 'het juiste antwoord, zonder zich
te 'bedenken of te twijfelen. Dit 'bleef zoo
voortgaan toen hij liaar begon te ondervra
gen omtrent Engeland's buurman dwars
over het kanaal, wat mevrouw aanleiding
j gaf tot do opmerking dat Frankrijk voor
j drie weken geleden ook reeds' eene beurt-
had gehad.
Maar nu wendde de Kandidaat zich on
verwacht tot Thorsten met het verzoek om
de kust. der Middellandsche zee van Frank
rijk te beschrijven. De lange jongen kreeg
een hoogrood© kleur; -hij werd verlegen en
stamelde in het onzekere rondscharrelend.
De Barones streek zenuwachtig met de hand!
over haar voorhoofd.
De onderwijzer begon over de oostelijke
grenzen, naar DuitschLandmaar ook nu
volgden de antwoorden op goed geluk af,
en meestal verkeerd. Nu deed hij diezelfde
vragen aan Thilda. Zij bloosde en verbleek
te; prevelde een paar onverstaanbare woor
den -keek haar kameraad aan trok oen
boos gezicht en zweeg Wennerbom werd
ongeduldig. Hij was er zeker van overtuigd,
dal zij 'twcl wist; hij herhaalde de vragen
en liet ze driftig als een hagelbui op elkan
der volgen. Soms antwoordde zij, maar dan
toch slechts ten halve juist; bij de meeste
vragen bleef zij den meester verbaasd aan
zien, met didht geknepen toppen.
Na een verdrietigen blük met de Barones
te hebben gewisseld, zond hij Thilda naar
het zwarte bord en gaf haar eene som op
die zij moest uitcijferen. Toen nog een en
nog een. Zij deecl haar werk bedaard en
zonder zich een enkele maal te vergissen.
Nu was Thorsten aan de beurt. Hij was
niet zoo zeker van zijne zaak, maar twee
maal ging het goed. De derde som mislukte.
Hij moest die nog ©en» over doen; maar
het bleek onmogèlijk.
Of ThiMa het dan moest doen
Wrrdt mr—lfi.
