Jf\ 14S.
Dinsdag 25 Februari 1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
DE SVENSSONS.
41" Jtmrgaif.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD.
ABOHMIMIHÏSPBUS:
Par 8 maandez toot AmMtftxwi f l.tS«
Idem franse per peet.
Afionderltjke nam mew- •.OS.
Deie Oourent reeeehgot Dagelijks, met nltaoadsricg ran
Zon- en Feestdagen.
▲dTsrteaMo, mededeekngen ens., geUere men vóór 10 nu
's morgens bfc' de Uitgever* in te zenden.
Uitgavers: VALKHOFF C°.
trechentrant L Intnroomm. Telephoonnummor 66.
PBUS DBB AD VERTENTIËH:
▼an 1—5 regelsf 4
Kike regel moer-
Groote letters naar plaatsruimte.
Yoor handel en bedrfff bestaan Toordeelige bepalingen tel
het herhaald adrerteeren in dit Blad by abonnement. Kane
eiraalaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegeaondaa.
Kennisgeving.
Burgemeester en "Wethouders van Amersfoort
brengen ter algemeene kennis
dat bij hun college is ingekomen een adres
vau Fredeiik Jacobus Arnont. koffiehuishouder,
wonende, alhier, inhoudende het verzoek, hem
vergunning te willen verleenen voor den verkoop
van sterken drank in het klein, voor gebruik ter
plaatse van verkoop, in de voorkamer van liet
|>ereeel gelegen aan den Leusderweg no. 40 al
hier
dat een ieder binnen twee weken na dagteeke-
ning dezer, schriftelijk bezwaren bij hen kan
indienen tegen het verleenen der vergunning.
Amersfoort, den 24. Februari 1908.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris. De Burgemeester,
J.G.STBNFERT KltOESE. WTIJTIERS.
Politiek Overzicht
l>e Fransclien in Marokko.
De Fnanschc troepenmacht in den omtrok
van Casablanca beleeft thans moedelijlke da
gen De geheele omgeving van deoe haven
stad bevindt zich in oproer tegen de Fran-
scihe bezettingAlle stamanen, met name de
Ohauja-, de Mdakra- en de Mzanzarstam
men, helbiben naar de wapenen gegrepen
Gaeabüanca is echter niet alleen ihet hoofd -
ik/wartier, maar ook de operatiebasis van den
opperbevelhebber, generaal d'Aimade, want
van deze haven uit wordt het Fransche be-
zettingrikor.ps van alles wat hot noodig#heeft
uit bet moederland, voordienDe strooptoch
ten van de vijandige stamanen belemmeren
edhter de Fransche trtoepen zeer in bunne
'bewegingen. Sedert gentianen tijd reeds doet
generaal d'Aumade rijn best, door razzia's
tegen de Stammen zich lucht te verschaf
fen; «naar de dapperheid van de Marokka
nen en hunne bekwaamheid in het voeren
van den kleinen' oorlbg spelen den Franschen
Ibevollhéblber leelijke parten.
De vorige wéék schijnt bijzonder ongeluk
kig te zijn verloopen. Wanneer er onaanga-
tyme dingen zijn te vermelden, dan wordt
men de waarheid in den regel eerst lang
zamerhand gewaar. Maar het wordt nu niet
meer verbloemd, dab de Franschen den 16en
en 17en in do streek van Medioena en Ber
Resdhid een gevoeligen klap hehiben gekre
gen. Generaal d'Amade had het plan, door
eenige colonnes, die van verschillende pun
ten waren opgerukt, eene gecombineerde
manoeuvre te laten uitvoeren, die de in-
ailuiting van den tegenstander ten doel had.
Dat is zelfs in een door talrijke wegen door
sneden en aan hulpbronnen rijk land eene
gewaagde onderneming, want als zicfh be
lemmeringen voordoen, die de gelijktijdige
aankomst van de afzonderlijk oprukkende
colonnes op het punt van vereeniging ver
tragen, dan is gewoonlijk de colonne, die
het eerst op den vijand stuit, verlorendeze
is dan namelijk in staat zich met overmacht
op den aanvaller te weipen voordat de an
dere colonnes de bedreigde troepenafdeéling
hulp en steun kunnen bieden. In een aan
gemeenschapswegen arm en weinige hulp
bronnen biedend land, zooale Marokko is,
doen deze bezwaren zich des te ernstiger
voélen. Zij zijn blijkbaar den Franschen
noodlottig gewerden. In plaats van den
vijand te omsingelen, is de colonue-BruILard,
die het eerst er geïsoleerd op den tegenstan
der is gestuit, zelf ingesloten geraakt en kon
zich slechts met aanzienlijke verliezen er
doorslaan. Niet beter is het de oolonne-Tau-
pin gegaan, die een verbitterden strijd 'heeft
moeten voeren om hare doodeu te bergen.
Den 18en zijn alle colonnes weer in de kust
strook Casablanca-Fedala aangekomen
toen waren zH dus geTed. Maar het is een
zware strijd geweest, dien zij hebben moe
ten voeren. Zooals Fransche bulletins be
richten, is de colonne-Taupin ten zuidoosten
van Fedala, in den bergpas van Ber-Rebar,
binnen twee dagen zevenmaal aangevallen
men was genoodzaakt met de bajonet den
aanvadler af te weren. Het# groote aantal
dooden en gewonden van het Fransche
korps er zijn niet minder dan 9 officie
ren er. 54 manschappen gevallen getuigt
van de harnékkigheid en de doodsverach
ting, die de Marokkanen aan den dag heb
ben gelegd.
Er hébben geruchten geloopen, dat de
verbinding van generaal d'Amade met Ca
salblanca. gevaar liep. Geheel ongerechtvaar
digd schijnt die vrees niet- geweest te zijn.
Terwijl de bevelhebber met het gros van liet
expeditiekorps op weg was naar Settat, moet
eene "uit het gebergte van Doekala gekomen
afideeiing van de HafidistLsdke mehalla er in
geplaagd zijn tusschen Medioena en Ber Re-
scbid door te breken, eenige kleinere Fran
sche posten op te lichten en in de richting
van Casablanca door te dringen. Vast staat
in ieder geval, dat in deze havenstad eene
groote paniek onder de bevolking heeft ge-
heerscht. die ook de autoriteiten heeft aan
getast. De troepen zijn gedurende drie da
gen geconsigneerd geweest, eene landings
divisie van den Franschen kruiser KZLöber is
ontscheept en er werden ernstige toeberoid-
séen gemaakt voor de verdediging van de
stad.
De moraal, die uit dit alles valt te tr8k-
ken, zal wél deze zijn, dat het thans in den
omtrek van Casablanca aanwezige operatie-
korps te zwak is. Met de verzekering van
den minister van oorlog, generaal Picquart,
verleden Donderdag in den Seniaat, dat do
toestand niets verontrustends oplevert, zijn
de feiten, die in de vorige week zijn ge
beurd, niet in overeenstemming. Iedere ont
moeting met de Hafidisten 'berokkent den
Franschen 'belangrijke verliezen. Hunner
zijds verdwijnen de Marokkanen na iederen
geslaagden aanval en trekken zich in hunne
doeware terug. Wat is daartegen te doen?
De Temps kondigt dit in deze woorden aan
,,De gebeurtenissen hebben getoond, dat
generaal d'Amade genoodzaakt was geweest
bij de laatste operatiën veel te zwakke co
lonnes te vormen en dat hij, omdait hij mis
schien een duizendtal manschappen te wei
nig had, een deel had verloeren van het voor
deel, dat zijne taktiek hem scheen te moe
ten verzekeren. Men zou hem, aJs hij 't ver
langt, de noodige hulp moeten geven in man
schappen en vooral in transportmiddelen.
Wat wij in Marokko doen, is oorlog op klei
ne schaal, maar tooh oorlog. Onze pogingen
en onze offers worden gerechtvaardigd door
het gewicht van de te verkrijgen uitkom
sten namelijk het herstel van het prestrige
der Europeanen met zijne natuurlijke gevol
gen, welke zijn de vreedzame ontwikkeling
en exploitatie van het sjerifiaansdhe rijk in
het kader en onder de voorwaarden, door de
akte van Algeciras bepaald. Men moet niet
op het oogenblök, waarop wij het doel na
deren, vergeten, dart alleen de macht den
vrede kan verzekeren."
Intnsschen schijnt de Fransche regeering
voorshands hier nog niet aan te willen. An
ders zou men in het gister in de Kamer ge
voerde débat wel de aankondiging vernomen
hebben, dat eene versterking van de troe
penmacht in Marokko niet te vermijden is.
Duitethland.
De Duitsche regeering heeft aan eene com
missie van den rijksdag, die bezig is met het
onderzoek van een wetsontwerp tot wijziging
van de tclegraafwet, mededeelingcn gedaan
over haar standpunt tegenover de draadlooze
telegrafie. Het hoofdbestuur der posterijen
staat, blijkens die mededeelingcn, onzijdig
tegenover alle stelsels van draadlooze tele
grafie en heeft geen enkele verplichting aan
gegaan d'ic haar zou nopen om aan het eene
eteÜBc-i! b ven het andere de voorkeur te ge
ven. Het doel van de internationale over
eenkomst omtrent deze telegrafie is juist te
verhoeden, dat een of ander systeem een
monopolie zou krijgen en oan te bevorderen,
dart de draadlooze telegrafie zioh technisch
zooveel mogelijk zal ontwikkelen. Het
eenige, waarover de staat zich bekommert is
of een stelsel goed werkt. Natuurlijk moeten
aü'le stelsels, uit welke een keus moet worden
ged. .n, zich schikken naar de gestelde voor
waaiden, waarvan de voornaamste is, dat
zij zich verbinden tot correspondentie met
andere staten, onverschillig weflk stelsel daar
werkt. Onder deze voorwaarden zou ook
zeer aeker het Marconi-stelsel in aanmerking
komen. De meening echter, dat dit stelsel de
wereld beheerscht, is niet juist. Het Mar-
eonisysteein is in werking op 273 stations,
(165 land-, 1(58 boordstations), telefunken
op 642 (225 en 417), de Forest 202 (93 en
108) en andere stelsels samen 387 (238 en
149). Het Rijk onderhandelt ook met uit
vinders van andere stelsels.
Ten opzichte van de optische en acousti-
sche telegraphic is besloten öiet thans bij de
handolsmarine gebruikelijke» telegrafeeren
met signaalvlaggen volgens het internatio
nale signaa/llboek toe te staan. In hoeverre
die lichtte]egraphie, die overigens op de han-
deillsschepen nog slechts weinig in gebruik
is, toegestaan kan worden, moet nog nader
overwogen worden. Er valt daarbij in het
oog te houden, dat het gebruik van blink-
vuren en zoeklichten het effect van de vuur
toren kan benadeeleu Togen de aooustiséhe
telegraphic bestaan gelijksoortige bedenkin
gen. Daarbij zou nU. het toestaan van tele-
graphie door onderzeesche signalen met het
eenigen tijd geleden met succes ingevoerde
gébruik van dergelijke toeetellen door licht
schepen, ter waarschuwing bij mist, in con
flict geraken.
Al deze zaken zullen bij later beéluit wor
den geregeld en het plan bestaat voor de
uitvaardiging van dit besluit aan de zeemo
gendheden gelegenheid te geven hare mee
ning daaromtrent kenbaar te maken. Voor
los- en laadin rich tingen op de schepen zou
den de zoeklichten worden toegestaan, op
gebruikmaking' van deze voor de optisdhe
telegraphic zou echter straf worden gesteld'.
Aan beperking van het aantal inrichtingen
voor draadlooze telegraphie wordt niet ge
dacht, het zou integendeel wenséhelijk zijn,
dat haar aantal toenam Den schepen blijft
de keuze van het stelsel vrijgelaten, miïsdit
■steleél zich verbindt met alle stations, on
verschillig van welk stelsel, seinen te wis
selen Voorloopig zal aan particulieren aan
d. w..l geen verlof worden gegeven tot in-
rickti: g van stations.
Ten einde vrijbuiterij op dit gebied te
voorkomen, zullen zoowel de afzeudings- als
de ontvangststations vergunning moeten vra
gen. Voor het draadlooze verkeer tusschen
sdhip en kust worde door het Rijk geen bij
drage gevorderd.
Ten opzichte van het telefunkenverkeer
acht het marinebestuur het wensohelijk, dat
ieder groot koopvaardijschip van een inrich
ting voorzien zij, om bij mist- of een zeeramp
zioh in verbinding te kunnen stellen, ook om
bij mobiliseering of bij andere belangrijke
gebeurtenissen ten spoedigste ingelicht te
kunnen worden. Maar daarbij dient zorg te
worden gedragen, dlat-de belangen der lands
verdediging niet geschaad worden door de
telegraaftoestellen der koopvaardijschepen.
Ten opzichte van de te vorderen bijdragen
behoudt het rijk rich voorloopig alle vrij
heid, maar bij de vaststelling er van tullen
de fisoalle belangen niet den doorslag geven.
De verdragen over het draadloos telegra-
pfliisc'i verkeer zijn tot dusverre geratifi
ceerd door België, Denemarken, Nederland,
Noorwegen, Zweden, Roemenië en Mexico
en binnenkort zal zulk* eveneens geschieden
door Engéland en Brazilië.
F^aakrtyfc.
Pat ijs, 24 Febr. De Kamer behan
delde lieden de vraag, door Jaurès gedaan
over de aan Abd-el-Azis toegestane leening.
De minister van buitenlandsche zaken Pichon
bevestigde die leening en voegde daaraan
toe, dat men de «lededeeling van MoeJay
Haf id, die overal den heiligen oorlog tegen
de Franschen predikt, niet ernstig moest op
vatten. De minister kwam verder op tegen
het stïeven om een paniek to verwekken;
met inbegrip van het gevecht van 18 dezer
waren de Fransche verliezen57 gesneuvel
den en 216 gewonden. Bevelhebbers en troe-
'pen houden zich schitterend. Generaal
d'Amade is nog pas begonnen met de toe
passing van zijn strategie en ,het komt nieit
aan de regeering toe d'en veldtocht te leiden.
Nadat de gestelde vraag door Constant
was omgezet in eene interpellatie, stelde deze
eene motie voor, verklarende, dat het te be
treuren is, dat de regeering zien niet houdt
aan de instruction die door generaal Drude
waren opgevolgdMinister Pichon verklaar
de, dlat generaal d'Amade gelijkluidende in-
structiën had,. Wij, willen Marokko niet ver
overen. Minister Picquart protesteerde er
tegen, dat de laatste gevechten als nederlagen
waren gekwalificeerd.
Minister-president Clemenoeau betoogde,
dat de aanvallen der Marokkanen de Fran
schen noodzaakten tot een aanvallend optre
den over te gaan. De generaals Drude en
d'Amade moesten van een verdedigend tot
een aanvallend optreden overgaan. Dat is
het geheim der gegeven instruction. Som
migen verlangen terugroeping van de troe
pen anderen dringen aan op het uitzen
den van versterkingen. „Wij rijn in de ha
vens, om de Europeesche veiligheid te ver
zekeren en een andere tusschenkomst, die
tot ernstige geschillen in Europa aanleiding
zou kunnen geven, te voorkomen. Wij willen
geen politiek, wij willen alleen vrede te Casa
blanca. Wanneer gij een andere politiek
voorstaat, zegt het danwij willen geen ver
denking om ons heen. Wanneer gji ons niet
verder uw vertrouwen wilt schenken, zegt
het dan".
Met bijna algemeene stemmen nam de
Kamer het eerste gedeelte van eene door
Mulac Trouin voorgestelde motie aan, waar
in hulde wordt gebracht aan de dapperheid
der troepen.
Het tweede gedeelte, waarin het vertrou
wen wordt uitgedrukt, dat de regeering de
verdediging dei- rechten en tielangeti van
Frankrijk in Marokko zal weten te verzeke
ren, werd aangenomen met 370 tegen 105
stemmen.
Bo£»lan4.
Londen, 24 Febr. De geruchten hou
den aan, dart Sir Henry Campbell Banner-
man ontslag heeft genomen als eerste mi
nister of voornemens is dit te doen, omdat
voor zijne gezondheid de last- van het ambt
te zwaar is. In de wandelgangen van bet
lagerhuis wordt verteld, dat het kabinet er
bij den heer Ban norman op heeft aange
drongen, dat deae zijn ontslagaanvrage zoo
lang mogelijk zou uitstellen. Heden namid
dag werd eene officieuss verklaring bekend
gemaaklt, dat het bericht ongegrond is, dart
Pannennan heeft besloten af te treden en
dat het kabinet het besluit genomen heeft,
om ender leiding van den kanselier d'er
schatkist Asquith aan te blijven.
Londen, 24 Febr. Minister Mc.
Ken na diende een wetsontwerp op heft on
derwijs in, waarbij wordt bepaald, daft er
voortaan slechts één soort openbare lagere
sdhoéi zal bestaan, onder volledig openbaar
toezicht en zonder godsdienstig getuigschrift
voor de onderwijzers. Bijzondere scholen
zullen gezamenlijk met openbare sabelen een
grootere bijdrage uit de scliatikist ontvangen,
maar geen geld uit belastingen. Op plaatsen,
waar de eenige school een bijzondere is, zal
deze worden overgenomen en onderhouden
door de plaatselijke overheid als een open
bare lagere school. Er zullen echter facili
teiten worden gegeven voor godsdienstig1 on
derwijs van de kerkgenootschappen buiten
dc schooluren, op kosten van hot kerkge-
De heer Balfour bestreed het wetsontwerp
met allen nadruk. Er is dus weder een strijd
op onderwijsgebied to verwachten.
Londen, 24 Febr. De marino-begroo-
ting over hot dienstjaar 1908/1908 bedraagt
32,319,500 p. st. tegenover 31,419,500 p. alt.
in het vorige dienstjaar. -Het program van
aoheopSl ouw is als volgt: een oortogssohip
van de veiheterde Dreadnuuglït-fldasBe, een
groote gepantserde kruiser, zes -groote be
schermde kruisers, 16 torpedojagers. In de
memorie van toelichting wordt gezegd, dlat 't
door toepassing vande grootste zuinigheid
gélukt is de noodzakelijke verhooging te be
perken tot 900.000 p. Bt. Het oijfer der be
groeting bedroeg in 1904 36,889,000 p. st.
Sedert dien tijd -daalde dit oijfer geleidelijk
elk jaar, maar de automatische uitbreidin
gen maken voor liet komende jaar een ver
mindering onmogelijk.
Op 1 April zullen in aanbouw zijn zeven
slagschepen, vier gepantserde kruisers, één
onigepantserde kruiser, tien torpedojagers,
■twintig torpedobooten en achttien onderzee
sche '>ootenDe kosten voor de onderzee
sche booten worden geraamd orp een half
miïlioon.
De toeliclïtiing zegt, dat dit program vol
doende is voor 1908/'09, maar of het in het
komende jaar of in daarop volgende jaren
moot worden uitgebreid, zal afhangen vau
de uitbreiding, die de vreemde vloten zul
len ondergaan. De regeering bflijtft er in vol
harden den vloot-standaard te handhaven,
die tot dusverre noodzakelijk werd geoor
deeld voor de bescherming der nationale en
der rijksbelangen.
Londen, 24 Febr. Naar aanleiding
van de conferentie met minister Lloyd Geor-
Naar htt Ewtedtch
1G BBOR
PH. W IJ S M A N.
Daar lag de tuin in al zijn pracht van
rozen en andere herfstbloemen. Hoe ver zou
de men wel in de wereld rond moeten rei
zen om een grooteren tuin te .vinden Thilda
wist bet niet. Ginds op den straatweg waren
zij zes paar oude oeeen tegengekomen reus
achtige dieren en zoo zwaar, dat men niet
'behoefte te vragen van waar die 'kwamen.
Nooit kwmen zulke groote ossen van een an
dere plaats in Skralby ter markt. Zonden er
wel ergens anders zulke zware beesten zijn
Hoe eindeloos groot waren die akkers1 En
wat schoen die ondergaande hefstaon prach
tig op die breedo rij vensters aan de west
zijde. En toch beteekende dit alles nog niets
in vergelijking met liet stamgoed Ekestad,
vanwaar rij gekomen waren, die hoogadel
lijke trotsche spruiten, aan wier tafel Svens-
»<>n8 Thilda jaren achtereen gezeten had, als
of zij eene -van hun gesl-achft ware geweest.
Heur hartje klopte wel1 veel, veel onstui
miger dan gewoonlijkmaar het versnelde
zijn maat niet noemenswaardigtoen Thbr-
sten haar in de laan tegemoet liep. Zij
drukte hem stevig de band bij haar geluk-
wenschen zij zag bean even -kalm en vrij
moedig m de oogen als toen rij oen meisje
van .veertien jaar was. Hij, was voor haar
oen gedeelte van die grootheid en voornaam
heid die haar overweldigde; en tot nog toe
had zij eigenlijk nooit in bare verbeelding
getracht hem lés te maken van dien voor
het eenvoudig meisje zoo bet-ooverenden
achtergrond
In de vleugeldeuren naar de eetkamer
stond de oude baron.
„Hartelijk welkom, dames! Mijne inge
nomenheid met dezen feeKtdag maakt het
mij tot eene behoefte u voor mijn zoon te
■bedanken. Die liefelijke 'bloemen zeggen het
mij, dat door u Tkorstens twintigste ver
jaardag niet vergeten is."
Met eene hoofsche buiging bood hij de
vergenoegd lachende mevrouw Lovisa zijn
ann en stapte met het dikke vrouwtje def
tig en mager het salon in.
Hadden de pachters op Flugébo bunne
vroegere ..boerin" nu eens kunnen zien!
Volgden Thilda en de jonge barton,
lachende en druk pratende.
Geheel Skralby wist dat de jonge baron
op Sundeby jarig was en den vorigeu avond
bij „Gastis" had de apotheker er een balle
tje van opgeworpen of misschien het dub
belkwarte't der heerenzangvereeniging.
Maar dokter Lars had gezegd dat een
-verjaardag altijd een vreugdedag was, om
dat ieder van ons aan een verlengden tijd
van voorbereiding behoefte had; dat men
knapen niet zoo bederven mocht. Daarom
'kwam 's avonds alleen Wennerboon
Nadat hij zijn gelukwenséh liad uitge
sproken en men nog over het een en ander
gesproken had, vertelde baron Ludvig aan
zijne gasten dat -hij gisteren een weinig
ontstemd was geworden door het- bericht dat
een zijner nichtjes- een huwelijk beneden
haar stand had aangegaan.
De waarnemende wethouder Wennerbom,
die natuurlijk niet kon weten dat mevrouw
Lovisa's moeder een kosthuis voor studenten
gehouden liaJ en die voor een minder ge
schikte opmerking van Thilda's moeder
vreesde, haastte zioh te zeggen dat het jam
mer was ooo vaak als de menscheu tegen
woordig trouwden, beneden hun stand.
.,De families moeten toch vermengd wor
den," meende mevrouw Svensson. ..Zoovéél
familiezwak heeft ieder wel dat men zich
verheugt- als gpen der verwanten ietis ge
daan heeft waarover men zich behoeft- te
schamen, of dat er geen gevaarlijke, erfe
lijke riekten zijn en geen hd dat armenzorg
tot last is; maar overigens..."
Omdat zijn nichtje zich met een gewonen
tol jager verloofd had, was baron Ludvig op
het punt van iets onaangenaams te ant
woorden. En aangezien een gedeelte der
gasten Svensson heette en do gastvrouw
eene juffrouw Ohlsson was, kwam het thee
blad op het geschikte oogeniblik en koos
men van zelf een ander onderwerp voor
het gesprek.
Toen dc gasten vertrokken waren zag de
barones met haar moederoog aanstonds iets
vreemds aan Thorsten.
Hij was buitengewoon druk. Hij vroeg
of zijn vader lust had een partij te schaken
hoewel het reeds laat washij ging naar
de piano en sloeg enkele akkoorden aan;
ten laatste kwam hij naar haar toe en voor
haar staande, begon ihij
„Moeder
„Wat is er, beste jongenf'
„Zijn wij, arm, moeder?''
„Neen, Thorsten, dat zijn wij gélukkig
niet. Naar de gewoonten van jc vader's
hoogadollijlke familie, hébben wij het zui
nig Maar in do ouderiijkc woning van je
moeder en in -honderd andere gezinnen, zou
den omstandigheden als de onze, voor be
nijdenswaardig gelden. Maar wat bedoel je
met die vraag f'
„Wel ik bedoel, of wij meer geld zouden
kunnen uitgeven dan wij doen... En voor
iets anders dan waarvoor wij nu -betalen?"
Thans mengde .baron Ludvig rich in het
gesprek
„Ja, misschien wel iets. Maar ik begrijp
jc niet."'
De jonge baron was verbleékt. Hij hijgde
en hij streed .blijkbaar een zwaren strijd in
zijji gemoed met den eerbied voor zijne
oudere en zijne vrees hun verdriet te doen,
tegen eene sterk in hem Tevende neiging.
Eindelijk sprak hij, maar aarzelend en on
zeker
,,1'k ben niet ondankbaar, maar ik ben
oud., ik bedoel ik 'ben bijna volwassen...
Dn nu zou ik zoo rielsgaarne eens een poosje
op reis willen gaan... niet -héél ver en ook
niet heel lang... alleen maar om eens iets
anders te mogen zien dan dit hier! Het is
zoo akelig wanneer de candidaten van nota
ris Stanger zoo zitten te praten over andere
huizen en menschen die in 't geheel niet op
onze omgeving gelijkenMag ik dat,
vader?"
„Maar mijn beste Thorsten, ik begrijp je
waarlijk volstrekt niet..."
Nu werd er eene zachte, warme hand
vriendeflijk maar met nadruk op den arm van
baron Ludvig gélegd. Hij zag mevrouw 8i-
grid aan en zweeg. Toen nam zij het woord
„Neen. mijn jongen, het is niet zoo ge
makkelijk te -begrijpen, hoe wij op de doel
matigste wijze tegemoet kunnen komen aan
je wensoh, die op jou leeftijd natuurlijk is;
daarin heeft papa volkomen -gélijk. Maar jij
begrijpt op jou beurt tooh zeker ook, dat je
oudera het niet onverschillig kunnen aan
zien hoe hun jongen vurig verlangt naar iets
dat niet venkoerd of nadeelig is, als zij in
staart zijn dien wensoh te bevredigen."
Baron Ludvig stond op, legde zijne han
den op Thoreten's beide schouders en zeidë
met voel deftigheid:
„Juist zoo denk ik er ook over. Het is
preoies zooaJs je moeder zegtOp jou leeftijd
mochten de Hkrmingskölds van Bk es tad, al
len iets moer van de wereld te zien krijgen-.
Maar wat wilde je eigenlijk gaan zien, Thor
sten
..O dat kan ik nog niet zeggen
andere plaatsen en landschappen en groote,
mooie schilderijen en... en beroemde man
nen...
Toen Thorsten in zijne opgewondenhedd
over de voorloopigc toeetemmiug zijne ouders
buitengewoon hartelijk goeden nadht lwid
gezegd en zij met hun beiden alleen waren,
begon baron Ludvig, wel oen weinig zenuw
achtig
„Hoe haalt hij rich die dingen zoo on
eens in zijn hoofdHij wil schilderijen zien,
zegt hij. VreemdHij maakt die zelf im
mers heèl mooi. Jammer dat de familiepor
tretten verdeeld zijn bij den verkoop vau
Dkestad. Maar ik weet waar zij rijn. Ik' Bal
er bepaald werk van maken."
Mevrouw Sigrid stond op. Zij stak eeno
kaars aan, blies de lamp uit en scheen naar
de slaapkamer te willen gaan. Vriendelijk
knakkend antwoordde zij
„De jeugd is weer zoo geheel andere dan
wij zijn, Ludvig. Ik geloof niet dat die fa-
I inilioportretten voldoende zullen rijn voor
onzen jongen
Wvrdt vcrvmlfd.
