s*. 997. öw nargan sr. Donderdag 16 April 1908. BUITENLAND. FEUILLETON. 'n Zeemansbruid. OORISCH DAGBLAD. ABONNEMENTSPRIJS: Per 3 maanden voor Amersfoortf l.OO. Idem franco per post- 1.50. Afzonderlijke nummers- 0.05. Deze Courant verschijnt dagelijksbehalve op Zon- en Feest dagen. Advertentiënmededeelingen enz.gelieve men véór 11 uur '3 morgens bij de Uitgevers in te zenden. Uitgevers: VALKHOFF C°. Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIEN: Van 15 regels f 0.50. Elke regel meer - 0.10. Dienstaanbiedingen en aanvragen 25 cents bij vooruitbetaling. Groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeelige bepalingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulairebevattendo do voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgeving. Burgemeester en Wethouders van Amers foort Gelet op artikel 37 der Drankwet Brengen ter openbare kennis 1. dat bij hen is ingediend een verzoekschrift om verlof tot verkoop van alcoholhoudenden drank, anderen dan sterken drank, voor ge bruik ter plaatse van verkoop door Willem Vastenburg, schilder, wonende te Amersfoort, in de beneden voorlocaliteit van liet perceel Zuid-Singel no. 30 alhier 2. dat binnen twee weken na deze bekend making ieder tegen het verleenen van het ver lof schriftelijk bezwaren bij Burgemeester en Wethouders kan inbrengen. Amersfoort, den 15. April 1908. Burgemeester en Wethouders voornoemd, De. Secretaris, Do Burgemeester, J. G. STEN F EK T KROESE. WUIJTIERS. Politiek Overzicht De moord te Lemberg. Rassenhaat is altijd eon factor, die het leven vergiftigt. Nergens ondervindt men. dat sterker dan in Oostenrijk, liet land waar zoovele volksstammen bijeenwonen. Maar wat nu in Lemberg is gebeurd, waar de stadhouder van Galieië, graaf Andreas Potocki, in de audiëntiezaal van zijne dienst woning is vermoord, was tot dusver in de Oostenrijksche geschiedenis zonder voorbeeld. De nationale strijd heeft de bitterste twee dracht en de grootste verbittering tusselien de rivaliseeiende volken in de Ooste^rijk- sche monarchie teweeg gebracht. Maai- dat de sluipmoord als wapen in den strijd werd gebruikt, was tot dusver nog niet voorgeko men Met recht heeft de roekelooze daad van den Rutheensc-lien student, die den op geen kwaad verdachten stadhouder met vijf schoten uit een revolver neervelde, diepe verontwaardiging in Oostenrijk gewekt. ,?Dat is niet Oostenrijksch, maar Russisch", schrijft de Neue Freie Presse; „dat is de navolging van een. vreemd voorbeeld, de toeëigening van gedachten en daden, die niet op onzen grond zijn gegroeid, maar binnengesmokkeld zijn als eene kwaadaar dige ziekte. Er is geen woord, dat sterk ge noeg ware om dezen aanslag voldoende te brandmerkenen ook de schijn van politie ke zelfopoffering mag niet gelaten worden aan een moordenaar, die zijn eigen volk het diepst gekrenkt hoeft en zelfs op de recht- niatigste aanspraken va.11 de Ruthenen de schaduw van deze afgrijselijke misdaad heeft geworpen.' Een troost bij dit ongeluk is, dat de ver antwoordelijkheid voor den moord enkel den moordenaar zelf schijnt te treffen. Een ver band tussohen deze daad en de bestaande partij-organisatiën schijnt niet te bestaan. De Ruthenen zijn in Galieië de onderdruk te volksstam, die niet zonder reden zich beklaagt over het heerrsohende ras, de Po len. In twee fraetiën zijn de Ruthenen ver deeld de Oud-Ruthenen, ook wél Groot- Russen genoemd, die zich één voelen met het Russische volk en streven naar vereeni- ging niet Rusland, en de Jong-Ruthenen, d. w. z. de Klein-Russen, wier ideaal is een zelfstandig Ukraine en dlite daarom ook ge noemd worden de Ukrainische partij. Deze beide fraotiën, zoowel de oud-Rutheensche partij als de andere, hebben zioh gehaast alle gemeenschap met dit rotte lid te ont kennen. De voorzitter van de club der Ru thenen in den Oostenrijkschen rijksraad, dr. Romauczuk, heeft aan de Neue Freie Presse de volgende verklaring gezonden ,,Do oorzaak van den aanslag op den stadhouder graaf Potocki vormt liet in Ga- Ticië heerschende politieke stelsel, de veel jarige druk, de onduldbare willekeur van het Galicisohe bestuur. De Rutheensche af gevaardigden wezen dikwijls op de sterke, gevaarlijke opgewondenheid onder de bevol king, maar hunne waarschuwingen bleven onopgemerkt. Eene in October 1907 aan den stadhouder afgeperste aanschrijving aan de d-istrictsbestuurders, die een onpartijdige, welwillende behandeling van de Rutheen sche bevolking voorschreef, bleef geheel zon der uitwerking. De misbruiken bij de ver kiezingen voor den landdag en verdere chi canes schenen de vroeger opgewekte ver wachtingen op eene verandering van stelsel te vernietigenDe bedrijver van den aan slag is zoer geëxalteerd (eene oudere broeder van hem heeft onlangs door zelfmoord een einde aan zijn leven gemaakt)hij is de zoon van den pastoor en afgevaardigde naar den landdag, die veertien jaren geleden in den strijd tegen do bestuursw illiekeur ge sterven is. De bedrijver van den aanslag zal misschien naar Russisch voorbeeld gehoopt hebben, dat hij zijn volk een dienst ziou bewijzen, door den hoogst en landsambtenaar te dooden. „Het bestuur van de club der Ruthenen veroordeelt ten scherpste deze afschuwelijke, bij de Ruthenen tot dusver ongehoorde ge welddaad en hoopt, dat die geene verdere gevolgen zal hebben en dat rustige, wettige toestanden verder in het land zullen heer- schen." Over de opvatting van de daad in de kringen van de centrale regeering te Weenen bericht de Neue Freie Presse, dat men haar beschouwt als het werk van een alleen staan- den geestdrijver, dat slechts is te beschou wen als de vrucht van de radicaalste mee ningen maar dat geen navolging zal vinden. Alle berichten, die tot dusver bij de regee ring inkwamen, hoeden in, dat er in alle deelen van het land rust heerscht en dat de bloedige daad ontnuchterend heeft gewerkt. Men verwacht, dat het aan de gematigde elementen van de beide volksstammen zal gelukken, kalm eerend op de opgewonden gemoederen te werken. Da1: zou dan, zooals men moet hopen, de gemoederen ontvankelijk kunnen maken om de handen ineen te slaan, opdat misstanden, die tot rechtmatige grieven aanleiding geven, worden weggenomen. De Ruthenen maken van de omstreeks 6 millioen bewoners van Galieië nagenoeg de helft uit, misschien zelfs de grootste helft, want de statistiek wordt door de Poolsche regeering opgemaakt en het is een dei- verwijten van de Ruthenen teg. 11 hunne bestuurders, dat dezen de cijfers ten hunnen nadeele „corrigeeren". Maar de getalsterkte van de Ruthenen wordt niet uit gedrukt 111 het aandeel, dat hun gegeven wordt in het bestuur van het land. Een sprekend voorbeeld daarvan leveren de ver kiezingen, die enkele weken geleden hebben plaats gehad voor den landdag van Galieië. Daarbij hebben de Ruthenen van de 161 plaatsen slechts 21 door hunne candidaten kunnen bezetten. Derhalve: naar hunne sterkte hadden zij aanspraak op de helft van de mandaten in 's lands vertegenwoordiging, maar feitelijk hebben zij slechts een achtste verkregen. Dit sterk sprekende staaltje be wijst op zich zelf reeds, hoezeer in Galieië de stelregel: „Macht gaat boven recht" gehuldigd wordt, en verklaart de verbitte ring, die daarover bij de onderliggende partij heerscht. Duitschland. Met den aanleg van het kanaal van den Rijn naar Hannover zal nog in dit jaar een beg;n gemaakt, worden. Het oorspronkelijk plan was, pas in 1909 te 'beginnen. Maar de rogeering schijnt de uitvoering van het werk met het oog op den bestaande» ongunstigen economische» toestand, te wil'1 en bespoedi gen. België. Brussel, 15 April. In de Kamer werd de discussie over het ontwerp tot naas ting van den Congostaat ingecet met eene motie van den socialist Descree, voorstellen de dat de debatten over do koloniale wet en over liet annexatieverdrag zouden worden aaneengeschakeld en dat de stemming zich zou uitstrekken allereerst over de koloniale wet, daarna over het ontwerp-verdrag. Descree hoopt dat de wijze van debat- toeren niet bekrompen zal zijn en dat men den tegenstanders van de annexatie zal ver oorloven te zeggen, wat zij er van denkeu en zekere personen buiten de Kamer en zelfs in de Kamer in de zaak betrekken. Zoo niet, dan zal men bet recht hebben alle mid delen van obstructie te baat te nemen, die het reglement van orde toelaat. Brussel, 15 April. Bij het voortge zette debat over ihet wetsontwerp tot over neming van den Congostaat verklaarde Des- trée (socialist), dat het niet mogelijk was het ontwerp voor de verkiezingen met ernst te behandelen. De minister van binnenlandsche zaken Schollaert, verklaarde, dat (het débat zoo uitgébreid en zoo ernsüfg mogelijk moest plaats hebben, en hij stelt der Kamer voor tegelijkertijd dit ontwerp en de organieke koloniale wet te bespreken, met dien ver stande, dat de stemming over het naastings- ontwerp vooraf zal gaan aan die over de organieke wet. De Kamer neemt dit voor stel aan. Minister Schollaert verklaart, dat Bëlgie tot na de inlijving van den Congostaat ver plicht zal zijn de akten te eerbiedigen, aan welke de Congo zijn ontstaan te danken heeft. De kolonie zal, wel verre van aan het moederland iets te kosten, integendeel nieuwe bronnen openen. België is weliswaar ook gelukkig zonder koloniën, maar liet heeft den moreelen plicht een geheel volk te be vrijden uit den toestand van barbaarschheid, waarin het verkeert., en een goede en onpar tijdige burgerlijke rechtspleging in te voeren. Na deze verklaring van minister Schollaert werd van socialistische zijde verklaard, dat bii de tegemoetkomende houding van de regeering er kans zou zijn om tot overeen stemming te komen. Met algemeen goedvin den werd besloten dat liet débat zal voort duren tot 9 Mei, den datum van sluiting der zitting, om, zoo noodig, in Juni te worden hervat De minister van buitenlandsche zaken verVaart, dat de onzijdigheid van den Congo gelijk zal zijn aaq die van België; de akte van Berlijn blijft van Ikraélit. Het is den minister onmogelijk bijzonderheden mede te deejen over de onderhandelingen met En geland en de Vereenigde Staten-'betreffende de rechten van de inboorlingen en de vrij heid van handelde regeeriag zal er echter voor waken, dat de belasting niet te zwaar zal zijn, en zij zal streven naar de verwezen lijking van alle hervormingen. Niemand heeft het recht te twijfelen aan de eerlijkheid van België's bedoelingenwij zullen ons het vertrouwen van Europa weten waardig te maken. De Kamer zal hare be slissing nemen in volkomen onafhankelijk heid en vrijheid de loyauteit, waarmede België zijn vroegere verplichtingen is nage komen, is een waarborg voor hetgeen het in de toekomst voor den Congo zal doen. De vergadering duurde tot half zes. frankrijk. Narbon ne, 15 April. Drie ontplof- fiugstoestellen werden neergelegd bij de woningen van den vroegere» inaire en adjunct-maire en van den tegenwoordigen maire van Marcorignan. Twee sprongen en veroorzaakten niaterieele schade. Italië. In de kerkelijke kringen van Rome meent men te 'weten, dat Keizer Wilhelm op zijne terugreis van Corfu te Napels landen, naar Rome komen en den paus bezoeken zal. Een correspondent van de Temps heeft daarover navraag gedaan bij een hoogge plaatst Vaticaansch persoon en het volgen de antwoord gekregen: „In werkelijkheid weten wij niets van eene reis van den Duit se hen Keizer naar Rome, maar bij een man als de Keizer, die dikwijls plotseling han delt, zonder iemand te vragen, is de zaak mogelijk. Tegenwoordig kunnen wij de loo- pende geruchten evennrn bevestigen als tegenspreken De Vossisehe Ztg. verneemt uit bevoegde bron, dat het gerucht geen aanspraak op geloofwaardigheid heeft. Al is liet ook niet uitgesloten, dat de Keizer tijdens zijn ver blijf in de Middellandsclie zee de Italiaan- sche kust nog eens zou kunnen aandoen, zoo zijn er toch over een bezoek in Rome volstrekt geen bepalingen gemaakt. R->me, 15 April. Vorst en vorstin Biilow zijn der den Paus in audiëntie ont vangen. De pauselijke troepen brachten de militaire eerbewijzen. Oostenrijk. De begrafenis van graaf Potocki, den ver moorden stadhouder, van Galieië, heeft eer- gistere onder groote deelneming bij Lemberg plaats gehad. Als vertegenwoordiger van den Keizer woonde de opperceremoniemee6ter graaf Oholoniewsky de 'begrafenis bijvan do ministers waren aanwezig de minister president baron Beek, de minister van bin nenlandsche zaken Bienerth en de minister van financiën Korytowski. Naar in wel ingelichte kringen verluidt, zullen geen buitengewone maatregelen in Galieië genomen worden, omdat de berich ten, die zijn ontvangen, inhouden, dat er rust heerscht in het land. Alleen zullen de gebruikelijke voorzorgsmaatregelen genomen worden, om voor alle gevallen toegerust te zijn. Over de keuze van den nieuwen stadhou der is nog geen beslissing genomen. In ieder geval zal er een stadhouder benoemd wor den met dezelfde volmachten, die de vroe gere stadhouder bezat. Het officieus© Frcmdenblatt schrijft over dezen moord ,.De daad van den Rutheenschen student Siczynski i s een laffe sluipmoord. Bij den afschuw over de nietswaardige misdaad voegt zich het gevoel, dat er voor de bloedige daad volstrekt geen grond be6tond. Nooit is aan de Rutheensche natie, die de moordenaar voorgeeft te wreken, grooter tegemoetko ming bewezen dan onder het stadhouder schap van Potocki. die zich gaarne in den dienst van de politiek der regeering stelde, well eerlijk er naar streeft aan de Rutheen sche wenschen in overleg met de Polen vol doening te verschaffen. Het kan onmogelijk liet lot van zijne natie zijn, dat Siczinski tot den moord heeft aangespoord. Hij schijnt door partijfanatisme tc zijn aangegrepen, het „Russische" voorbeeld zal liem besmet en tot een moordenaar gemaakt hébben. De partij zal zich zonder twijfel haasten elke gemeoti schap met den moordenaar af te wij zen. Het is onmogelijk, dat deze soort van politieken strijd op Oosten rijkschen bodem zioh zou kunnen inburgeren. De moord is het gevolg van misdadige verwarringde daad moet alleen blijven staan. Op de poli tiek van de regeering kan de moord niet van invloed zijn. Aan'zulk bloedig terrorisme toe 'c geven, zou de noodlottigste van alle fout»„ t zijn. Voor Galieië en voor geheel Oos tenrijk blijft het nationale compromis do eenige methode waarvan succes is te verwach ten e'echts uit het vrije overleg van de na tionale partijen kan eene duurzame wette lijke oplossing van de nationale vragen voortkomen." Rusland. De gewezen adjunct-minister van binnen landsche zaken Goerko, die wegens de schandalen bij leverantiën, waardoor ltij zich had-gecompromitteerd, uit tien staats dienst was verwijderd, is door den Czaar begenadigd en tot lid van den rijksraad be noemd. Turkije. Naar aanleiding van het Engelsche her vormingsvoorstel voor Macedonië, wordt uit Konstantinopel opgemerkt, dat aan de Por te na de goedkeuring van de verhooging der invoerrechten met 3 pet. door de mogend heden eene Engelsche nota werd overhan digd, waarin de intrekking van de toestem ming werd aangekondigd voor het geval, dat Turkije de voorwaarden niet. mocht vervul len, die hfct zijn opgel^d voor de bewilliging van tie verhoogmg. Natuurlijk echter is de inhoud van deze nota niet van toepassing op het feit, dat Turkije modht weigeren het Macedonische budget op een anderen grond slag in te richten in den zin van den door Engeland kenbaar gemaakte» wen9ch, om dat dit geen van de vóór de verhooging aan gegane verplichtingen is. Marokko. Generaal Lyautey en de lieer Regnault hebben de zending volbracht, die hun in Marokko was opgedragen. Tegen het einde van deze week komen zij naar Parijs om aan de regeering verslag uit te brengen van hunne bevinding. De correspondent van de Parijsohe Matin is, ,.a bij Moeley Hafid poolshoogte te zijn gaan nemen, over Marrakesch te Saffi aan gekomen. Hij meldt, dat alle stammen door wier gebied zijn reis ging, vol haat waren tegen El Glaui, den gouverneur dien Moeley Hafid over hen .gesteld heeft, wogens zijne knevelarijen. De toestand is zoo, dat Albdel- Azis maar behoeft te verschijnen, om door die stammen erkend te worden. Ook Saffi is bereid, van Moeley Hafid af te vallen en de stad kan zonder slag of stoot genomen worden. De bewoners van Saffi zijn voorden DOOR THERESE HOVEN. Ze zat aan iliaar tafeltje, door de smalle ruitjes te turen en dan weer op haar naai- en daar kwamen twee diames, jong en wel gekleed, en heusch voor haar. Ze was dus nog niet vergetenvan uit de -volle menschcnwereld (kwamen twee af gezanten voor haar. Ze kréég visite, ze zette stoelen neer, ze haalde haar likeur-karaf je voor den dag. Ze had gelukkig nog een 'kliekje persico over van haar verjaardag... ze kreeg glaasjes Voor een halve stonde was ze nog eens de gulle huisvrouw, die ontving en haar gasten iets voorzette. Zij .gaf... zij gaf, zij, die 't lieele jaar door ontving. Hoe ze genoot van de gastvrijheid, die ze verleende. Ze was dan toch nog iemand; ze was vrij, .heelemaal vrij, ze modht ont vangen, wie ze wilde. Annette was altijd een lieveling van liaar geweest, een tante-zegstertje, «onder fami lie van haar te zijn. Ze had een tromellje Ilaagsclie krake lingen en 'beschuitjes voor haar meege bracht daar hield tante van. Och! heden, dat ze t nog onthouden 'had. Ze had 't niet. moeten doen, .maar ze was er toch 'blij mede en ze zou er heerlijkjes van smullen en de buurtjes ook presentec- ren Dat was toch maar 't grootste pleizier, als je iets kreeg, om er nog anderen van te kunnen meedeele» Ze vond 't ook erg aardig, dat 't Engelsche vriendinnetje mee was gekomen. Ze sprak 0011 paar woordjes Engelscli,, .niet veel, en niet onberispelijk uitgesproken, maar ze blonken toch hartelijk en Marion hoorde ze vriendelijk aan en zei, dat ze 't prettig vond om kennis met liaar te maken. En ze vroeg, of ze wel eens uitging? Wél zeker, eens een grachtje om of zoo en eens een heel enkdien keer in een open tram, maar dat was een extraatje. E11, toen op eens, kreeg Marion een inval. Haar jonge hart gaf haar plotseling in 0111 't arme oudje een prei je te bezorgen. De nieuwsgierigheid, de lust om types te zien en karakteristieke indrukken op te doen. verdween en maakte plaats voor een beter, een hooger, oen meer zuiver menschel ij-,k ge voel. „Laten we hiaar meenemen." fluisterde ze Annette in. „Een rijtoer of zoo." Annette stemde dadelijk toe en een half ,uur later stond een 'beeldige victoria voor de poort van 't Hofje en stapte de juffrouw er deftig in. Of de buurtjes ook over de horretjes keken toen ze haar zagen uitgaan met twee elegan te jonge dames en of de schoonmaakster ook beduusd was, toen de eene da-me haar een gulden in de hand stopte en lachend zei. '•at ze dë juffrouw meenam. Marion maakte geen kiekje? van 't Hofje, haar vingers boefden te zeer om de camera te riohten en 't gelukkige gezicht van de oude juffrouw kon ze evenmin op de gevoe lige plaat overbrengen. De zalige uitdruk king van tevredenheid en welbehagen, die er op rustte, was te hoog om zoo maar. op een triviaal papiertje, in beeld te worden ge bracht Het drietal toerde eerst door 't Vondel park, waar 't nu heel warm en vol was en dat Ma,rion voorkwam als een slechte ge ventileerde kinder-speeltuin, maar tante Naatje was er over uit. Eo dan zoo heerlijk in een open rijtuig; ze wou, dat ze een ken 11 is t egen kwam Nauwelijks had ze dien bescheiden wensch geuit of ja... daar werd die werkelijk ver vuld. Langs t Paviljoen gaande, zag ze, aan een der tafeltjes, haar broeder Koen niet zijii vrouw zitten. Hij,, met een hoogen hoed. zijn lintje in 't knoopsgat van zijn lange jas. Zij in 't zwart moiré antique met zijden mantille. Ze groetten heel vriendelijk Tante Naatje knikte en kniktevol vreugde over de erkenning en Annette boog heel stijf Ze had oom Koen met pleizier 't een of andere projectiel naar zijn deftig, gladge schoren gezicht willen weipen. „Gaat u wel eens met z uit?" vroeg ze onwillekeurig. „Nee... och! jc begrijptdat gaat nu zoo niet, Koen is nu rentenier... en och! 't is maar beter zoo." Annette begreep... (maar ze vond 't niet beter zoo „En nu naar huiten. hè tante? Mijn vriendin ziet zoo graag water Ze gaf den koetsier last naar 't Kalfje te rijden en Marion was nu nog meer op getogen over het fraaie gezicht dan ze s morgens was geweest. Ze ging zelfs zoo ver van te beweren, dat de Amstel mooier was dan de Theems, maar nauwelijks had ze de concessie ge daan, of ze trok die weer in. I'k bedoel bijna... niet heelemaal... Men houdt t-odh 't meest van zijn eigen ri vier. niet waar?" En toen verscheen voor haar geestesoog Fat her Thames in Londen, een breede, gTijlze stroom met een onderlaag van mod der en onnoembare ongerechtigheden en een overdekking van nevel en rook. Huhoe die voortkroop van tusschen de zwarte huizemnassa's van Zuid-Londen, be zwangerd met al, wat daar vuil en walge lijk was in die misdeelde buurten der reu- zenstad. Als een levensmoede, somber en traag kroop de Theems uit Londen... maar de Amstel Vroolijk. prettig, juichend, jubelend, zonnig, schoon 1 Niet bezoedeld door de aanraking met de ellende en zonde eener wereld-city. Terwijl Marion Roodford den Amstel zag en aan den Theems dacht, drong zich on willekeurig het denkbeeld bij haar op dit is reiner, eenvoudiger en minder angst wekkend dan Eugeland. Iets rustigs kwam over haar. een gevoel van kalmte. ze voelde zich aangetrokken tot een landje, dat zelfs zijn hoofd rivier onbesmet naar de zee kon sturen. ant Marion wist van Rijn, noch Maas, noch Schelde in Hollandze meende dat de Amstel. waar Amsterdam, de hoofdstad, aan lag, ook de rivier bij uitnemendheid was en de uitvaart was zoo innig opgewekt en mooi, dat de aanblik er van haar, tot in beur ziel, beroerde. Annette riep h-ar uit haar mijmerij 1 „Mooi. hè? Jammer, dat we niet wat kunnen varen, maar ik durf niet goed met tante. Spijt "t je erg," ,,0, nee, i'k vind 't. zoo ook heerlijk. Ik begrijp ook wel, dat je tante zich liever niet op een boot waagt. Trouwens, 't- was mijn plan en je moet mij laten betalen, toe ..Verbeeld je, en je -bent mijn gast.'" „Nu niet. jij en tante Naatje (ze zei Neetsje) zijt nu mijn gasten. Jelui moet ergens mot mij gaan dineeren oék, ergens heel goeds, t beste in Amsterdam." ,,'t Beste is 't.Café Riche." „Dan gaan we daar naar toe, ik verheug er mij dol op. tante Neetsje is a dear old soul. De lieve, oude ziel was, door de buiten lucht bevangen, juist even ingeslapen, dus konden zij vrijelijk over haar praten. Marion dreef haar zin door ©n, na den rijtoer, nam zij de oude juffrouw en An nette mee naar Riche. Wordt rarvulgd.

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad | 1908 | | pagina 1