6M «8 aargang.
Donderdag 30 April®1908.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
'n Zeemansbruid.
813.
AMERSFOORTS
ABONNEMENTSPRIJS:
ftr 3 maandan roar Amersfoortf l.OO.
Idam f»aneo par post1.50.
AftK>nd»rl|ks - 0.05.
Daas Csarant raaachignt dagelijks, bshalre op Zon- on Fssst-
dafan.
Advartaniidnmadadaalingan snz.gsliere men vddr 11 uur
'a morgans llg da Uitgarars in te zandan.
Uitgever»: VALKHOFF C°.
Utrechtschestraat 1. Intercomm. Telephoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 15 regate f
Elke regel mear -
Dienstaanbiedingen an aanrragan ®5 cenlw blj Toaruitbatsling.
Oroote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan seer voordeelige bepalingen tot
het herhaald adrarteeren in dit Blad, by abonnement. Eana
ciraulairebevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht.
De onlusten aan <le Britse li
Indische grens.
Do toestand aan de noordwestelijke grens
van Britsch-Indië hl ij ft zorg baren aan de
regeeringen van kolonie en moederland.
Men heeft hier te doen met invallen van de
krijgshaftige bergstammen aan de grens van
Afghanistan en Indië, waarin vele ethno-
logen de onvervalscht© overblijfselen van de
naar Indië gekomen Ariërs willen zien, die
in het ruwe bergklimaat hunne strijdlust
hebben bewaard, terwijl de stammen, die
verder getrokken zijn in het weelderige
laagland, wel tot eetie hooge cultuur ge
komen zijn, maar ook ontaard zijn.
I>e tegenwoordige onlusten begonnen in
Februari met plundertochten van do Zakka-
Kliels, een kleine grensstam in liet Bazar-
dal, die spoedig door eene Britscke troepen
macht getuchtigd en tot rust gebracht werd.
In den laatsten tijd echter, nadat de tegen
de Zakka-Khels uitgezonden strijdmacht zich
grcotendeels weer verwijderd had, zijn weer
andere stammen opgestaan en hebben in
vallen gedaan in liet Indische gebied. Inzon
derheid' zijn het de Mohmauds, die het den
Engelschen lastig maken. Do hoofdplaats
van hun gebied is Lalprora, aaft den noor
delijken o-ever van de Kaboelrivier. De
plaats ligt 48 K.M. ten noordwesten van
Pesbawar en op 12 K.M. afstand van het
Londikodal, ten westen van den Khaiber-
pas.
In Simla, het Britsch-Ludisebo Buiten
zorg, is men van meening, dat de nieuwe
onlusten te wijten zijn aan de omstandig
heid, dat na de tuchtiging va.n de Zakka-
Khels het gebied van dezen spoedig is ont
ruimd, waardoor de grensstammen de over
tuiging hebben gekregen, dat de Engelsclie
regeering er bevreesd voor» was aanstoot te
geven aan den emir van Afghanistan. Deze
emir speelt bij alles wat in deze grensstre
ken voorvalt, eene groote rol. In een be
richt van Reuter wordt erkend, dat benden
Afghanen de Kaboel-rivier zijn overgetrok
ken, maar er wordt bijgevoegd, dat dit te
verwachten was. Dit zijn intusschen slechts
in naam Afghanen, die niet als werkelijke
onderdanen van den emir kunnen worden
beschouwd. Het zijn lieden van d© Ningra-
haris- en Schinwarisstammen, over wie de
emir slechts weinig macht heeft. De leden
van deze stammen zijn steeds daar te vin
den, waar onlusten te verwachten zijneene
tot hen behoorende bende heeft ook getracht
de Zakka-Khels te ondersteunen, maar is
toen te laat gekomen. Volgens dit Reuter-
ibericht wordt in welingelichte kringen niet
gevieesd, dat de toestand zich zal compli
ceeren door de gedragingen van deze stam
men en is het in ieder geval niet gerecht
vaardigd, den emir daarvoor verantwoorde
lijk te stellen. De gisteren in het lagerhuis
van regeeriivgswege afgelegde verklaring kan
tot bevestiging hiervan strekken.
Daartegenover staat echter eene andere
opvatting, die minder optimistisch is. Zij,
die deze opvatting huldigen, zijn niet zoo
gerust omtrent de gezindheid van den emir
Habib UUah. Die vorst heeft wel verleden
jaar eene luisterrijk© reis door Britsch-In
dië gedaan. Maar liet schijnt, dat hij de
laatste Engelsch-Russische overeenkomst
niet zeer gunstig heeft opgenomen, die, al
verklaart zij zijn gebied onaantastbaar, hem
toch aan de diplomatieke voogdij van Enge
land onderwerpt. Hij heeft tot dusver de
mededeel'ing, die de onderkoning van Britsch-
Indië hem gedaan heeft van dit verdrag,
niet beantwoord. Dit heeft de vraag doen
rijzen, of de emir van Afghanistan moeie-
lijkheden in den weg wil leggen aan een
staat, die de diplomatieke betrekkingen van
zijn land onder toezicht wil houden. Zal hij
toelaten, dat stammen, die onder zijn gezag
staan, de grensbewoners helpen en daardoor
veroorzaken, dat de Engelsch-Indische troe
pen het Afghaaneche gebied moeten betre
den? Het is te verklaren, dat een dergelijk
vooruitzicht de Engelschen maar weinig toe
lacht, want een veldtccht in het Afghanen-
land zou een ondankbare en kostbare on
derneming zijn. Afghanistan is een verder
afgelegen Marokko, maar veel grooter en
ontoegankelijker, dat daarbij het nadeel
heeft, dat het geen toegangspoorten bezit,
zooals Marokko heeft in zijne havens aan
de noord- en westkust. Het land is slechts
toegankelijk over diepe bergpassen, waarvan
do minst bezwaarlijke die van Khaiber is,
waaraan intusschen blcedige herinneringen
voor de Engelschen verbonden zijn. Omtrek
king van dezen pas is niet anders mogelijk,
dan door den weg te kiezen door de woestij
nen van noordelijk BeloedsjistanDaarbij
zouden militiare maatregelen tegen het
Afghaansche gebied eene netelige kwestie
doen ontstaan, want, al brengt het En-
gelsch-Rus8ische verdrag Afghanistan onder
de diplomatieke invloedssfeer van Enge
land, het bepaalt de handhaving van zijne
onafhankelijkheid. Die Afghaansche benden,
die hunne stamverwanten te hulp komen
in hun strijd tegen de Britsch-Indische troe
pen, kunnen dus aan de regeeringen in de
kolonie en in het moederland ernstige zor
gen berokkenen.
Duiteohland.
De rijksregeeriug is reeds ver gevorderd
met de voorbereiding der uitgave van een
Witboek over Marokko. De stukken zijn ge
drukt en men rekent er bepaald op, dat het
boek kan worden rondgedeeld voor dat de
rijksdag met vacantie gaat. De uitgave wordt
vertraagd, doordat sominigje buitenlandsohe
regeeringen op de vraag om toestemming tot
de bekendmaking van de stukken, die het
boek zal bevatten, nog niet hebben geant
woord.
Bij den rijksdag zal nog een wetsontwerp
worden ingediend over de den 17en Juli 1905
te 's Gravenhag© onderteekende overeen
komst over het internationale privaatrecht.
Het voornemen is, dit wetsontwerp nog voor
de verdaging af te doen.
De regeering van Saksen-Meiuingen, heeft
een beschikking genomen, die aan de ge
meentebesturen nu reeds vrijheid geeft in
overeenstemming met de op 15 Mei in wer
king tredende rijksvereenigingswet te han
delen. Deze beschikking is van beteekenis
voor de viering van het Mei-feest.
In het proces van Harden tegen de Neue
Freie Volkszeitung te Miinoheu is van bei
de zijden liooger beroep aangefeekend. De
beklaagde redacteur Stadel© is in verzet
.gekomen tegen het vonnis, waarbij hij tot
100 mark boete veroordeeld werd, en daar
na is ook Harden om technische redenen
in hooger beroep gekomen.
Vorst Philip Eulenburg heeft aan het
parket te Berlijn een schrijven gezonden,
waarin hij verklaart de verklaringen, die
hij onder zijn eed heeft afgelegd voor de
rechtbank te Berlijn, volledig te handha
ven hij heeft verder een verzoek ingediend
om ''e beide getuigen Ernst en Riedel, die
te München verklaringen hebben afgelegd,
die hem belasten, wegens meineed te ver
volgen
Duitechland en Italië.
De Italiaansche minister-president Giolit-
ti heeft zich naar Venetië begeven om vorst
Bülow to bezoeken, die na, zijn verblijf te
Rome zich daarheen heeft begeven.
BelglS.
Brussel, 29 April. In het voortge
zet debat over de Congozakcn verklaarde
Hymans (liberaal), dat hij d© naasting als
een dringenden en onvermijdelij'ken plicht
beschouwt. Het persoonlijk optreden heeft
zijn Lijd gehadredenen van nationa'len en
internationalen aard eischen een oplossing.
In het. geschil, dat tussahen Engeland en
den Oongostaat uitbrak, was de Koning
direct betrokken, alleen, zonder raad
die hem tea- zijde stond, zonder waarborgen,
niet als Koning der Belgen, maar als sou-
verein van den Congoetaat. Indirect was
ook België door zijn Koning in de
zaak betrokken. n©t belang van het land
en de wensoh van Engeland noodzaken Bel
gië den Oongostaat te naasten of prijs te
geven.
Frankrijk.
De algemeene raden zijn thans bijeen tot
het houden van hunne voorjaarszitting. In
de groote helft van deze vergaderingen zijn
besluiten genomen, meestal eenstemmig, om
aan de officieren en soldaten in Marokko
den dank van het land uit te drukken voor
hunne dapperheid en hen geluk t© weu-
sohen, dat zij Frankrijks wapenroem hand
haven. Wie dus meent, dat het Marokko-
avontuur in het land wordt afgekeurd, die
vergist zich over de stemming van het land.
Engeland.
Londen, 29 April. In antwoord op
een vraag verklaarde Hobhouse namens het
Indische departement, dat de Emir van Af
ghanistan maatregelen heeft genomen om te
voorkomen, dat zijne onderdanen sa oh zouden
aansluiten bij den opstand' der Mchmands
en dat deze maatregelen het gewensohte ge
volg hebben gehad.
De eerste minister Asquith kondigde aan,
dat de begrooting op 7 Mei zal worden in
gediend.
De minister Winston Churchill heeft naar
Dundee geseind, dat hij bereid is de candi-
datuur tc aanvaarden voor den zetel in het
lagerhuis, vrijgekomen door de verheffing
van Edmund Robertson, den vroegeren
secretaris van de Admiraliteit, tot hot
pairschap. In Dundee worden Churchill's
kansen zeer gunstig geacht.
Noorwegen.
C h r i s t ia n i a, 29 AprilOp het gala-
maal van gisterenavond bracht Koning
Haakon een dronk uit op Koning Edua.rd,
op de Koningin en op liet Engelsclie volk.
Hij eindigde met te zeggen, dat hij volle
dig vertrouwen heeft in de vreedzame»
geest, die Engeland en Noorwegen vervult,
en als zijne overtuiging uitdrukte, dat do
hartelijke gevoelens van vriendschap tus
scihen de beide natiën zonder stoornis zul
len worden voortgezet.
In zijn antwoord betuigde Koning Edu-
ard dank voor de vriendelijke ontvangst;
hij drukte de hoop uit, dat de vrede duur
zaam zou worden bewaard in Noorwegen.
Portugal.
Lissabon, 2 9 April. Koning Ma
nuel heeft zich, begeleid, door de hoogwaar-
digheidsbokleeders, op weg begeven om do
zitting van d© Cortes te openen. In de zaal
van de Kamer waren afgevaardigden en se
natoren in grooten getale bijeen. De Koning,
gevolgd door de ministers en de lioogo dig
nitarissen van het hof en van den staat,
beklom den troon om de troonrede voor te
lezen. Daarin wordt gezegd: „Een zelfde
gevoel vereenigt ons, nl. dat van smart,
veroorzaakt door het wreede lot, dat mijn
vader en mijn broeder heeft- weggerukt. Het
komt mij niet too eene lofrede te houden
op de nagedachtenis van den overleden
vorst; het zij voldoende do ontzettende
episode van den martelaarsdood van den
Koning in uw geheugen terug te roepen,
om daarmede een beroep te doen op uwe
trouw en als aanmoediging van allen om te
arbeiden in liet belang van den vrede en
den vooruitgang van de natie. Met onze
smart vereenigt zich de deelneming van do
staatshoofden, do maatschappij en do pers
der gelicole beschaafde wereld.
„Wij leven in vrede en in vriendschap
met de mogendheden, die ons nog kort ge
loden prinsen en afgezanten zonden ter be
tuiging van hare deelneming in ons leed.
„Ik koester de hoop, dat ik met de hulp
van God en de vertegenwoordigers van het
volk mijne taak naar behooren zal kunnen
vervullen. Alle omstandigheden duiden
aan, dat Portugal's buitenlandsclie positie
verzekerd is. Op het congres te 'sGraveu-
hago trachtte onze diplomatie het beginsel
van de arbitrage te verwezeailijken.
„Wij moeten onze buitenlandsclie en onze
handelspolitiek op stevigen grondslag vesti-
gen.
„In onze binnenLandsche politiek bevin
den wij ons in een crisis, die wij moeten
trachten te boven te komen. De regeering
heeft het liaren plicht geacht eenige maat
regelen van wetgeving af te schaffen en het
recht der burgers weder in den normalen
staat te herstellen.
„Andere maatregelen zullen aan uw vriji
onderzoek worden onderworpen.
„Op ons rust voor het lieden en in de
toekomst de plicht de grondwet te verdedi
gen.
„De regeering meent te beantwoorden aan
de gevoelens, door nagenoeg alle burgers
uitgesproken, door te verklaren dat het tijd
is om verandering te brengen in de grond
wet en de bepalingen, die de uitoefening
van het- gezag regelen. Bij deze hervorming
moet van den aanvang af aandacht worden
geschonken aan de artikelen, die aan de
overweging van het parlement moeten wor
den onderworpen. Daaruit vloeit voor het
parlement een tweede nioeielijke taak
voortde samenstelling van eene kieswet,
die de vorming van het volgende parlement
regelt on meer dan tot dusverre rekening
houdt met de wijze van verkiezing, aan
welke liet parlement de voorkeur geeft, als
zijnde de volkomen uitdrukking van het ge
voelen van het volk
Dfe troonrede kondigt verder een lange
reeks van wetsontwerpen aan.
Voor de behandeling der begrooting zal
de Kamer in kennis worden gesteld met
den staat der financiën en de middelen,
waarover de schatkist beschikt, ter tege
moetkoming aan de eischen van den open
baren dienst.
Do iago stand, dien dc staatsfondsen
thans hebben, zal ophouden wanneer be
kend is, over welke groote hulpbronnen het.
land beschikt. De uitgaven zullen vermin
derd worden. Een nieuw contract met de
Bank van Portugal, dat de regoering in
staat stelt de uitgaven te beperken, zal aan
het oordeel der Kamer onderworpen wor
den.
Do regeering bereidt eene conversie voor
van de oude binnenlandsche schuld en maat
regelen, die zij geschikt achten ter verbe
tering van het goud-agio.
Het algemeene tarief van invoerrechten
zal belangrijke wijzigingen ondergaan.
-)e wet op de publieke comptabiliteit zal
gewijzigd worden en er zullen maatregelen
worden voorgesteld tot verbetering van den
economische» toestand en tot herstel van
het evenwicht tusschen inkomsten en uit
gaven
Do politie zal hervormd worden.
De Koning kondigt verder de indiening
aan van wetsontwerpen tot bescherming van
mijnwerkers en van vrouwen hijbrengt
hulde aan land- en zeemacht en deelt
mede, dat de Hooge Raad van verdediging
een algemeen plan tot reorganisatie van
leger en vloot in studie heeft genomen.
Wijders zullen maatregelen worden ge
nomen ten behoeve van de ontwikkeling der
koloniën, den landbouw, de nijverheid en
de spoorwegen. Tot besluit doet de Koning
een beroep op het parlement om ten nutte
van het algemeen alle krachten in te span
nen.
Onder de toejuichingen van de menigte
keerde de Koning naar het paleis terug.
OosUnrijk-HongaNJt.
In de kwestie der verhooging van de
officierstraktementen tracht men een com
promis tot stand te brengen in dien zin,
dat de gemeenschappelijke ministers Achren-
thal en Schönaich er van afzien, dat de
delegation nog in dit voorjaar bijeenkomen
om reeds nu de verhooging toe te staan, ter
wijl cle Hongaarsche regeering in het na-i
jaar de traktementaverhooging voor 1909
zou toestaan zonder terugwerkende kracht.
De beide gemeenschappelijke ministers ho
pen van de Oostenrij'fcsche delegatie gedaan
te krijgen, dat zij worden ontslagen van
hunne toezegging om de traktementsver-
hooging nu reeds door te zetten, en de
Hongaarsche ministers hopen, dat zij in den
loop van den zomer er in zullen slagen, de
thans nog zeer halsstarrige uiterste linker
zijde, wat deze zaak betreft, even meegaan
de te maken als geschied is na de langdu
rige onderhandelingen over het compromis
en over de quotum-verhooging.
Heden wordt te Weenen een kroonraad
gehouden onder voorzitterschap van den
Keizer; men verwacht, dat daar eene
schikking op dien grondslag zal tot stand!
komen.
Tot stadhouder van Galicie, in plaata
van den vermoorden graaf Potocki, is be
noemd dr. Michaël Robrzynski, ©en der lei
ders van die elementen der conservatieve
Poolsche partij, die het verst van de Ruthe
nen afstaan. Graaf Stanislaus Badeni is tot
landmaarschalk benoemd.
Strvli.
Kenschetsend voor de in Servië heer-
schende stemming is het bericht van de
Daily Mail, dat op den Griekschen Palm-
17 BOOR
THERESE HOVEN.
Marion bedankte hem heel hartelijk;
,,het was te veel, werkelijk en zij had niets
voor hem... maar er was ook zooveel drukte
in den laatsten tijd geweest en...
„O! ik begrijp, dat u, bij zooveel gewich
tige bezigheden, geen tijd hadt om aan
mijn nietigheid te denken," zei hij, onwil
lekeurig, op bitteren toon.
Hij had, den vorigen dag, do algemeene
geschenken verzending gezien en nu weer
deze uitdeeling. Blijkbaar had Marion aan
iedereen gedacht, behalve aan hem en hij,
dwaas dat hij was, hij was nog wel expres
voor haar naar Engeland gekomen.
t Scheen, dat Marion raadde, wat er in
hem omging, of dat beur hart haar influi
sterde, dat haar sailor-lover, zooals ze hem
noemde, wel iets verdiend had, ten- minste,
ze werd opeens veel liever, zoo heelemaal
ongegeneerd en prettig, gelijk ze in Hol
lend was geweest, vooral in 't begin, toen
nog niet noodig was haar gevoelens te
verbergen.
„Het is schande, dat i'k niets voor u
heb, zei ze, heel zacht en vriendelijk. ..Ik
wil u heel graag een herinnering van dit
Kerstfeest geven, zeg zelf maar, wat u heb
ben wilt."
„De keuze is niet moeilijk," zei Jan, op
eenmaal uit de diepste wanhoop tot de
grootste vervoering gebracht: „als u 'taan
mij overlaat, kies ik natuurlijk uw1 por
tret."
„Zeker uit vrees mij anders te zullen
vergeten?" vroeg ze, hem met een coquet
lachje aanziende.
Ze stonden een eindje van de anderen af
en een ieder was bezig met het bekijken en
bewonderen der pas ontvangen cadeaux. Er
was dus ruimschoots gelegenheid voor een
klein apartje en luitenant Vermeer toonde
zijn Engelsclie vriendinnetje, dat hij van de
gelegenheid wist te profiteeren. Hij nam
haar handeen mooi, flink, energiek
handje was 't, hij drukte 'tin de zijne en
fluisterde: „Je weet., Marion, dat ik je
nooit vergeten zal. Je beeld is in mijn hart
opgenomen... voor altijd... maar... zeg eens
even, of je mij ook niet vergeten zult...
toe zeg me, dat je aan miji zult blijven den
kenals ik er niet meer zal zijn en
zeg me ock, dat je een klein beetje van me
houdt."
„Aan een klein beetje zoudt u niet veel
hebben," begon ze. Toen voegde ze er
haastig bij« „Stil toch, ik ben zeker, dat
iemand ons kan hooren, we staan hier zoo
gek."
„Wilt u dan met me onder den misle-toe
gaan staan?" vroeg Jan.
Plotseling versomberde haar gezicht
„O! Mr. Vermeer, ik dacht, dat. u een
gentleman waart..
Daarna verliet ze hem en 'bemerkte Jan,
tot zijn spijt en teleurstel Hing, dat hij het
voor dien avond verbruid had, maar... er
kwamen nog meer avonden en de mare
takken zouden tot aan 't Nieuwe jaar blij
ven hangen
HOOFDSTUK VIIT.
Gewon ne n.
Het Kerstdiner was een succeshet
stereotype menu, waarin nooit en nergens
in het- vereenigde koninkrijk verandering
komt, was iets nieuws voor de Hollandsche
logés.
Eerst een reusachtige kabeljauw, met oes
tersaus toebereid, dau een stuk roastbeef,
dat in Annette's oogen wel een kwart os
geleek.; tot haar verbazing edhter kwam 't
niet op tafel, doch bleef 'top een der zij
buffetten staan.
Later vernam zij, dat 'tgebruik dlit zoo
voorschreef, roastbeef hoort bij; 't. Christ-
masd'inner. doch bij gegoede families wordt
't niet aangesneden, maar aan de armen ge
geven, nadat 'tin de eetzaal is gebracht.
De kalkoen was koloseaal, dat. moest wel,
want er zaten velen aan en de etiquette
eischte, dat alleen vau de borst mocht wor
den rondgediend.
Er werd gekookte ossentong bij gepresen
teerd, groente en aardappelen.
Toen wei-don de lichten uitgedaan en
werd de plumpudding 'binnengebracht, ba
dende in een zee van lichtblauwe vlam
men, te midden waarvan een takje hulst
hoog op bloedde; zelfs in 't vuur bleef 't
ever-green
De miuce pies ontbraken niet, evenmin
ais de honderde crackers, waarmede de
etenstafel in Engeland letterlijk over
stroomd wordt in het Kerst-seizoen.
Bij doozen tegelijk worden ze gekocht,
zelfs door degenen, die de shillings nu niet
voor 't weggooien hebben, maar Christmas
zonder crackers zou niet denkbaar zijn.
De Engelschen hebben betrekkelijk wei
nig feesten en nationale gewoonten, maar
ze 'blijven er dan ook dubbel trouw aan en
laten er geen enkel van varen. Pannekoe
ken op Shrove-Tuesday, den dag vóór Asch-
Woensdag; hot-cross-buns op Goeden Vrij
dag; geen enkel huisgezin, waar deze lek
kernijen niet- verorberd worden.
"Wel zijn er, die 't profanatie vinden pm
op Goeden Vrijdag, heete krentebolleu met
een kruis er op te eten, maar aan afschaf
fen denken ze niet.
Annette genoot- van het feeet, ze vond
het allergezelligst om alles mee te maken
zelfs het feit, dat alle dames gedecolleteerd
waren, al was 'teigenlijk een intiem diner,
vond ze aardig, zoo heel anders dan thuis.
Zij en Jan waren eigenlijk de eenigo
vreemden eu toch was iedereen in pontifi
caal.
En iedereen was vroolijk en prettig ge
stemd, behalve Jan, die zóó ernstig keek,
als ware 'teen begrafenismaal.
Arme jongen, zijn „uit-vrijen-gaan" zoo
als ze 't plagend noemde, had hem nog niet
veel lauweren doen behalen. Marion bleef
zoo wanhopend ongenaakbaar.
Annette vond 't niets lief van haar en
toch kon ze er niets van zeggen.
Ze zag dat haar broer er onder leed en
ze voelde zich niet bij machte iets te doen
om zijn lijden te verlichten.
Het was toch een ondankbare taak om
een verliefden broer te chaperonneeren,
vond 2e.
Als er eens een ©ogenblik kwam, waarop
ze samen vrij ufit konden spreken, zuchtte
Jan en beweerde hij, dat Marion een har-
telooze coquette was en dat hiji er achteraf
spijt van had, dat hij zoo gek was geweest
om naar Engeland te komen.
Zooveel spijt als haren op zijn hoofd,
beweerde hijen daar hij door de natuur
met een dikken, blonden kroeskop was be
giftigd, moest de spijt van den luitenant in
evenredigheid wel heel groot zijn.
Hij deed zijn best om onverschillig te
wezen, en liet. zich zelfs nu en dan mee-,
slepen door het- aanhalige gekir van de
lieve duifjes Mury en Flossy of de natuur
lijke uitbundigheid der jongere Roodfords,
maar 't ging niet van harte.
Hoe hij ook trachtte te redeneeren en te
philosopheeren, niets hielp, hij, had slechts
één gedachte.MarionSlechts één gevoel,
zijn liefde! Slechts één verlangen... haar
wederliefde te bezitten.
En uren, uren lang gaf hij er zich aau
over met luttele seconden er tusschen, waar
in hij zich zelf voor ©en ellendige» lafaard
uitmaakte, die zich zoo liet terneerslaan
door de nukken van eon twintigjarig neet...
Hij vond 't meer dan verachtelijk van
zich zelf om, onder de omstandigheden, te
Wijven, maar hij bleef toch, want hij had
'tdan toch ook meer dan flauw gewonden
om zoo weg te loopen.
Wordi v+rvolfd.
